KRUSCHENSALTS
VERFSPUITEN
VAN KRANTENJONGEN TOT UITVINDER
DINSDAG io MEI 1938
EERSTE BLAD PAG. a
DE LAATSTE FASE
De volkenbondsraad, welke gister weder
te Geneve is bijeengekomen, heeft zijn ar
beid begonnen met een zitting, we'.ke een
geheim karak'.er droeg, gelijk wij dit al
meer en meer zijn gewend geraakt. Zulke
besloten bijeenkomsten dienen er toe, op een
informeele wijze onderling tot overeenstem
ming te geraken over de samenstelling van
de agenda, en over den globalen gang, welke
de besprekingen en-procedures in het open
baar zullen nemen. Men vermijdt daardoor
onverwachte, critieke wendingen in de de
batten, welke tot gevaarlijke situaties zich
zouden kunnen toespitsen, en nieuwe dé
confitures, waaraan men thans minder dan
ooit gezien het verlies aan prestige, behoefte
gevoelt.
Zoo heeft men gisteren, naar verluidt, o.a.
besloten de zaken van de oorlogen in China
en Spanje in officieele bespreking te nemen,
evenals het vraagstuk van de Zwitsersche
neutraliteit. Doch het agendapunt, hetwelk
nog wel in den wijdsten kring de aandacht
der wereld zal trekken, is de nu op handen
zijnde liquidatie van het Abessijnsche
Vraagstuk.
De Negus heeft zich, gelijk te begrijpen
is, ook niet de laa'ste kans laten ontnemen,
om in Geneve voor het gekreukte recht van
Ethiopië te getuigen. Hij kon zich daarbij
beroepen op de gewoonte, de vertegenwoor
digers van een land, dat rechtstreeks bij de
besprekingen betrokken is, tot plaatsneming
aan de raadstafel toe te laten. Dit recht heeft
men hem niet zonder meer toegestaan; de
staten, welke reeds zelfstandig overgingen
tot de erkenning van de Italiaansche ver
overing, o.w. Polen een eerste plaats innam,
protesteerden tegen de voor hen bestaande
onmogelijkheid, in de Abessijnsche delega
tie iets anders te zien dan de representatie
van een vorst in ballingschap. Een zelfstan
dig Abessinië, hetwelk bondslid is en rechten
te Geneve heeft, bestaat voor hen niet lan
ger. Zoo heeft men dan, om kool en geit te
sparen, een tusschenweg gekozen en aan
Haile Selassie wel gelegenheid gegeven, nog
eenmaal door middel van zijn vertrouwens
lieden in den bond zijn meening te laten
hooren, doch men zal zijn afgevaardigden
aldaar ontvangen als zijn persoonlijke zaak
bepleiters, niet langer als vertegenwoordi
gers van een onafhankelijk volk.
Het is een hard ding voor de volkenbonds
diplomaten, bij de thans op handen zijnde
likwidatie van de Abessijnsche affaire voor
zichzelf tot de erkenning te moeten komen,
op welk een deerlijke wijze recht en bil
lijkheid zijn gesneefd. Doch de huidige
toestand der wereld eischt nu eenmaal, dat
onder dit verleden een streep worde getrok
ken; men kan het oude zeer niet anders uit
bannen. Ook voor de vrienden van den vrede
door recht in het algemeen is de teleurstel
ling en ontgoocheling zeer groot, doch dit
is nog geen reden om voorgoed alle hoop
te laten varen op een herstel van het Ge-
neefsche instituut. Er moet worden voortge
bouwd aan de groote menschheidsidealen,
welke voor een belangrijk deel parallel loo-
pen met de idealen, die ook elk Christen
mogen bezielen. Al zal er in deze wereld
immer strijd en onrecht blijven bestaan,
toch moet de kamp voor rechtvaardigheid
en vrede met onversaagdheid, door voor- en
tegenspoed, worden voortgezet.
De politieke crisis in België
Nog uitzicht op overeenstemming
De Belgische kabinetsraad heeft zich uit
voerig bezig gehouden met de regeeringa-
verklaring, welke de ministers J a n s o n
en Soudan in de Kamer zullen voor
lezen. De kans schijnt te bestaan, dat de
regeering voorloopig zal willen genoegen
nemen met de herinvoering van de crisis
belasting en de verhooging van douane- en
accijnsrechten, gelijk de oppositie deze
voorstaat, en de mobiele belasting nog tot
het najaar zal opschorten. De regeering
zou slechts dan haar ontslag overwegen,
indien het parlement haar Woensdag in do
minderheid zou brengen,
De geheime Russische zender
>verkt weer
Naar uit Warschau wordt bericht heeft
mien in Polen 's nachts opnieuw de geheime
Russische zender kunnen beluisteren, welks
tegen het Stalin-regime ageert.
De omroeper deelde o.a. mede, dat reed-
'thans de verantwoordelijke posten in de
sovjet-unie door de geheime ledien van het
„verbond der bevrijders" beaet zijn.
Geneve en het Abes
sijnsche vraagstuk
Abessijnsche delegatie ver
tegenwoordigt alleen den negus
Leden kunnen het Italiaansche
Keizerrijk individueel erkennen
IN zijn geheime zitting van gistermid
dag heeft de volkenbondsraad be
sloten de kwestie van de erkenning van
het Italiaansche gezag over Abessinië
definitief op de agenda te plaatsen.
Eveneens zullen de oorlog in China, de
toestand in Spanje, en het vraagstuk
van de Zwitsersche neutraliteit in be
handeling komen.
Het grootste gedeelte van de geheime zit
ting van den volkenbondsraad werd gewijd
aan bespreking van de moeilijkheid, of de
delegatie van den negus van Abessinië tot
de tafel van den volkenbondsraad zou wor
den uitgenoodigd, wanneer de kwestie van
een erkenning van het Italiaansche gezag
.er Abessinië ter sprake zou komen-
Verschillende vertegenwoordigers van sta
ten, die het Italiaansche imperium reeds er
kend hebben, en in het bijzonder de gede
legeerde van Polen, K o m a r n i c k i, ver
zetten zich tegen de toelating van de Abes
sijnsche delegatie. Zij wezen er op. dat hun
landen reeds erkend hadden, dat Italië het
gezag over Abessinië uitoefent en dat het
voor hen dus uiterst moeilijk zou zijn, thans
met de delegatie van den negus als ver
tegenwoordigster van Abessinië te gaan be
raadslagen.
Daarentegen betoogde L i t w i n o f f, dat
de volkenbondsraad, zoo lang een beslissing
in tegenovergestelden zin niet genomen zou
zijn, het gezag van den negus over Abessinië
zou moeten blijven erkennen, zoodat zijn
delegatie krachtens artikel 4 paragraaf 5
van het volkenbondsverdrag recht zal heb
ben om aan de besprekingen deel te nemen.
Ook lord Halifax bestreed Komarnicki
en achtte het billijk, dat aan de vertegen
woordigers van den negus de gelegenheid
zou worden geboden, in openbare raadsver
gadering hun argumenten tegen de erken
ning van het Italiaansche gezag uiteen te
zetten.
Tenslotte werd dan ook in dezen zin be
sloten. De gedelegeerden van den negus zul
len tot de raadstafel worden toegelaten,
doch bij wije van tegemoetkoming aan Ko
marnicki en zijn geestverwanten besloten de
volkenbondsraad, dat zij niet vertegenwoor
digers van Abessinië zullen wezen, hetgeen
een vortdurende erkenning door den volken
bondsraad van het zelfstandig voortbestaan
van Abessinië zou kunnen schijnen. Zij wor
den slechts genoemd: „delegatie van Haile
Selassie", waardoor de vraag van de erken
ning geheel in het midden wordt gelaten.
De besprekingen van heden
In de odhtendbijeenkomst heeft lord H a-
lifax een verklaring afgelegd, buiten de
agenda om, betreffende het tusschen Enge
land en Italië gesloten Pact van Rome-
Vervolgens heeft Wellington Koo als
Chineesche woordvoerder den toestand in
het Verre Oosten besproken, met name de
Jaipansohe agressie in China.
In de namiddag-bijeenikorast heeft ten
slotte de bespreking plaats gehad van het
agenda:punt: „Gevolgen van den tegenwoor-
digen toestand in Abessinië."
Bijzonderheden over de afwikkeling van
dit overvol programma van besprekingen,
zijn op het oogenblik dat wij dit schrijven,
nog niet te verkrijgen.
Naar echter verluidt zijn de discussies
over Abessinië niet. geëindigd met het aan
nemen van een resolutie, die den volken
bondsstaten de vrijheid zou geven, het Ita
liaansche gezag te erkennen. De vereischte
eenstemmigheid voor een dergelijke resolu
tie zou niet kunnen verkregen worden. Men
schijnt ook van een aanbeveling met ge
wone meerderiieid van stemmen te hebben
afgezien, zoodat uitsluitend uit de iiidi
dueele verklaring der raadsleden zal moe
ten blijken, dat de meerderheid de erken
ning van het gezag van Italië over Abes
sinië onder de tegenwoardige omstandig
heden vereenigbaar met het yolkenbonds-
verdrae acht.
HITLERS VERBLIJF
IN FLORENCE
Hedenavond weer terug
in Berlijn
Toen H i 11 e r cn Mussolini gisteren
het op 't programma staande bezoek aan
Florence brachten, bleek het in Dante's
oude vaderstad prachtig voorjaarsweer te
zijn, waardoor de feestelijkheden beter dan
elders tot haar recht konden komen.
In tegenstelling met Rome en tot op ze
kere hoogte met Napels werd in Florence
steeds luid voor Hitler gejuicht, hetgeen
den duce blijkbaar zeer verheugde.
's Avonds was Hitier de eeregast aan een
banket in de Lucagiordano hall van het
regeeringspaleis. Daarna woonde hij de
opera van Verdi „Simone Boccanegra' bij.
Om 12 uur 15 ving de thuisreis aan.
Tegenover den president van het agent
schap Stefani heeft Hitier eenige verkla
ringen afgelegd omtrent de indrukken, die
bij tijdens zijn verblijf in Italië had opge
daan. De „Führer" gaf uiting aan zijn be
wondering voor de Italiaansche weermacht
en verklaarde verder, dat hij zich bij zijn
bezoek niet slechts als politicus, doch ook
als kunstenaar had gevoeld. Hij had zich
steeds slechts noode kunnen losmaken
de monumenten, welke Rome bezit en van
de schitterende paleizen, die hem waren
getoond.
Hitier sprak er voorts zijn vreugde over
uit dat hij had kunnen vaststellen, dat
tusschen fascisme en nationaal-socialisme
een diepgaand wederzijdsch begrip bestaat.
„Geloof mij", aldus besloot hij, „onze
vriendschap is er niet een, die men zoo
maar op kunstmatige wijze in het leven
kan roepen".
Toen de beide dictators des avonds bij
hun vertrek het station naderden, bleek
daar een groep oude vrachtauto's opgesteld
die gediend hebben voor het troepenver
voer tijdens den wereldoorlog. In deze
auto's bevonden zich de veteranen uit den
oorlog in hun oude, half-vergane uniformen,
die liederen uit de loopgraven zongen, ter
wijl het ronken der motoren hunner auto's
de herinnering aan den oorlogstijd moest
versterken. Van het dak van hot station
werd een fantastisch vuurwerk afgestoken.
Bij het afscheid tusschen Hitler en Musso
lini was voor de pers niemand dan een
vertegenwoordiger van Stefani en een
het D.N.B. tegenwoordig.
Men verwacht dat Hitier hedenavond om
tien uur in de Duitsche hoofdstad zal aan
komen. Er zijn aldaar reeds de noodige
voorbereidselen getroffen voor een groot-
sche ontvangst. De straten welke de
„Führer" op zijn weg naar de rijkskanse
larij zal volgen, worden van een speciale
feestverlichting voorzien. Op het station zal
Hitler worden verwelkomd door de leden
der rijksregeering met Goering aan het
Het huwelijk van Albrecht
van Habsburg
In het Benedictijnerklooster Pannonhal-
ma (Hongarije) is gisteren het huwelijk
ingezegend tusschen aartshertog Albrecht
van Habsburg en mejuffrouw Katha-
rina B o c s k a y.
Gelijk bekend is aartshertog Albrecht het
noofd van den Hongaarschen tak der
Ilabsburgers en was zijn bruid tot voor
kort nog onderwijzeres op het Hongaarsche
platteland. Er is dus nog wel degelijk ro
mantiek in de wereld!
Lijders aan chronische
rheumatische pijnen
laat niets onbeproefd!
Als U geen raad meei weel van de rheuma
tische pijnen, alles reeds hebt geprobeerd
zondei goed gevolg, probeert dan de zes
zouteD uit fCruschen Salts. Zij hebben duizen
den lijders reeds afdoend geholpen. Ook U
zullen zij zeei snel van Uw pijnen verlossen.
STRALENDE GEZONDHEID VOOR I CENT PER DAG
De Franscb-Britscbe stap te Praag
Een Duitsche opinie
Met het oog op het belang dat Polen heef*,
bij den toestand in Tsjecho-Slowaikije heeft
Londen Warschau op de hoogte gesteld van
de door de vertegenwoordigers van Enge
land te Praag en Berlijn ondernomen stap
pen inzake het Sudeten-vraagstuk.
In Berlijn is men in semi-officieele krin
gen van meening, dat de beslissende stap
pen slechts door Praag kunnen worden ge
daan, en dat de beoordeel ing van de geheei e
situatie derhalve ervan afhangt, of en in
hoeverre de regeering te Praag rekening
houdt met de omstandigheid, dat slechts
een principle el e en werkelijk breed-opgezette
regeling der Sudeten-Duitsche kwestie, be
vredigen kan. Een partieele oplossing zal die
bevrediging niet mogelijk maken.
Amerika en het wapen-embargo
Deskundigen van het Amerikaansche mi
nisterie van buitenlandsche zaken bereiden
een gedetailleerd rapport voor, dat den se
cretaris van staat in staat zal stellen zijn
houding te bepalen nopens de resolutie
van senator Nye, welke beoogt het em
bargo op voor Spanje bestemde wapenen
op te heffen.
De algëmeene indruk is, dat de regeering
aan de senaatscommissie van buitenland
sche zaken zal te kennen geven, dat een
wijziging in de op Spanje toegepaste neu-
traliteitswet haar niet opportuun voor
komt
De Japansch-
Chineesche oorlog
Hirota over Rusland en China
De Japansche minister van Buitenland
sche Zaken, Hirota, heeft een vijftig
vertegenwoordigers van de buitenland-
sahe pers ontvangen en de vragen be
antwoord, die zij hem stelden.
Op een vraag over de verhouding van
Japan tot de sovjet-unie zeide de Minis
ter, dat de verhouding tusschen beide
landen onbevredigend is. Japan verlangt
een oplossing van alle hangende vraag
stukken, met inbegrip van het visscherij-
verdrag, dooh die sovjet-unie wil alleen
een regeling van de meest dringende
Sprekende over de militaire hulp van»
de sovjet-unie aan Qhina zeide Hirota,
dat deze hulp zeker zeer groot is, doch
niet zoo groot als China wel had ver
wacht
Ten aanzien van Tsjang Kai Sjek
zeide Hirota, dat „de maarschalk sinds hit
incident van Sian een zeer slechte gezond
heid geniet, waardoor hij zijn gezond oordeel
is kwijt geraakt'. Tsjang Kai Sjek wordt vil-
gens Hirota „omringd door communisten, die
hem streng bewaken". Hirota voorspelde dat
Tsjang Kai Sjek gedood zal worden, wan
neer hij zou pogen te ontvluchten.
Hirota verklaarde verder, dat „Japan geen
territoriale eischen koestert in China". Dit
blijkt wel uit het feit, dat Japan den Chinee-
zen toestaat het gebied te besturen, dat dooi
de Japansche troepen is veroverd".
Bovendien verzekerde Hirota, dat de rech
ten van buitenlandsche mogendheden in
China geëerbiedigd zullen worden. Spreke
zou gaarne zien, dat buitenlandsche mogend
heden beleggingen zouden doen in Noord-
Uit Shanghai wordt gemeld, dat verschei
dene Japansche detachementen de rivier
Hwai overgetrokken zijn tusschen Nanking
en Sen Tsjau. De Japansche artillerie heeft
Ho Fei, 160 kilometer van Nanking, gebom
bardeerd.
Hevige brand te Tsjoengklng
Een der armste, dichtst bevolke wijken
van Tsjoengking, waar de tijdelijke zetel
der Chineesche regeering gevestigd is, is
tengevolge van een door een ongefluk ont-
Voor-ieder bedrijf
stanen brand verwoest, waarbij ten min
ste honderd personen gedood of gewond
werden. Niet minder dan 7000 houten
woningen werden door de vlammen ver
woest. Dertigduizend nersonen zijn dak
loos geworden. De bewoners van de wijk
onvluchtten in in grooten angst de loeien
de vlammen, waarbij voor de nauwe
stadspoort een zóó hevig gedrang ont
stond, dat velen onder den voet geloopen
en doodgetrapt werden.
De verliezen der Japanners
Verschillende Japansche colonnes pogen
nog steeds naar Soe Tsjan op te rukken,
doch, naar van Chineesche zijde wordt ver
klaard, worden de Japanners overal tot stil
stand gebracht, hoewel de linkerflank der
Chineesche troepen ten Zuid-Westen van
Jisjen iets teruggetrokken is.
De Chineezen melden voorts, dat het gris
der Chineesche troepen in den Tan Tsjeng-
sector thans Lin .Ti nadert, na Tan Tsjeng te
hebben omsingeld.
Naar verluidt, concentreeren de Japanners
momenteel vier divisies ten Zuiden an Soe
Tsjan en 20.000 man in Weet-Sjantceng.
De woordvoerder der Chineesche militai-
_jn heeft er blijkens een mededeeling van
het Chineesche persbureau in een vraagge
sprek met de buitenlandsche dagblad-cor
respondenten op genvezen, dat de Japanners
al hun aandacht geconcentreerd heblien op
de operaties in Zuid-Sjantoeng, met het oog
waarop zij het meerendeel hunner troepen
uit de provincie Sjansi hebben teruggetrok
ken. Zelfs indien de plannen der Japanners
zouden slagen, zoo zeide hij, zouden de suc
cessen, die de Chineezen in Sjansi boeken,
ruimschoots opwegen tegen de verliezen, die
zij in Sjantoeng zouden kunnen lijden. In
dien de Japanners al vorderingen in sjan
toeng maken, beteekent dit niet, dat deze pro
vincie voor de Chineezen verloren is, want
afgaande op de ervaring in Sjansi, zouden
de Chineezen altijd nog kansen genoeg heb
ben om de Japanners te verdrijven.
De woordvoerder verklaarde voorts
nog, dat de sterkte der Japansche troe
pen in China, die oorspronkelijk 1.100.100
man bedroeg, gedaald is tot 750.000 man,
aangezien 350.000 man gedood of gewond
zijn.
hervatting van de rechtsche offensieven
kunnen venvachten.
Tegenover generaal A r a n d a en zijn Ga»
licisciie troepen, die langs de Middellandsch©
Zeekust naar Castellon dringen, generaal
V a 1 i n o en zijn Navarreef en, die in de stre
ken van Alboeacer, Morella en C.astellot©
druk uitoefenen in Zuidelijke richting en
generaal Vare la met zijn Castiliaansche
brigades, die den weg van Teruel naar Sa-
gunto gepasseerd zijn, hebben de roode troe
pen een leger opgesteld, dat het rechtsche
opperbevel schat op ruim 25.000 manschap-
Het is een harde strijd, die dagelijks meer
_tivang krijgt. Hij wordt, gevoerd in een zeer
heuvelachtig terrein, terwijl het weer uiter
mate slecht is. De reehtsrhen zijn er in ge
slaagd de „zak van Teruel" tot de hc "t t<»
verkleinen. De regeeringstroepen bepalen
zich tot het defensief me>t van tijd tot tijd
zeer krachtige reacties
Geen wapenstilstand, zegt Franco
Volgens een officieele verklaring van 'de
zijde van Franco, in antwoord op vragen
naar aanleiding van berichten uit Geneve
overf een poging der regeering van Barce
lona. om een wapenstilstand in Spanje tot
stand te brengen kan de Spaansche bur»
gerorlog slechts eindigen met de onvoor
waardelijke overgave der republikeinsdhe
troepen.
DE SPAANSCHE
BURGEROORLOG
Eenige Iinksche successen op
het Castellon-front
Franco wil geen onderhandelingen
Naar Barcelona meldt hebben de republi
keinen eenige successen behaald op het
Castellon-front, door n.l. enkele stellingen te
heroveren, die den weg van AlcaJa de Chi
ve rt naar Cuevas de Vinrome beheersohen
De schermutselingen dragen, volgens Havas,
het karakter van een uitputtingsoorlog, wel
ke begunstigd wordt door de slechte weers
omstandigheden. Zoodra de toestand van de
wegen, die thans geheel doorweekt zijn, vol
doende verbeterd is, zal men een algemeene
GEMENGD NIEUWS
Nederlander weer vrijgelaten
Duitsche aanklachten
i onjuist
De vorige week is te Münster ge
arresteerd de 29-jarige heer H. A. Ti-
ben uit Rotterdam, die met zijn echt-
genoote bij zijn te Münster wonend©
moeder verblijf hield. De reden van zijn,
arrestatie door de Gestapo was niet be
kend. Zeer onverwacht is de heer T>ben
echter gister in vrijheid gesteld en per
trein te Enschedé gearriveerd.
Hij deelde mede, dat men zes aanklachten
teg^n hem had ingediend wegens hoog- en
landverraad, welke aanklachten echter ge
heel onjuist waren. Volgens den heer T. be
rustte alles op een persoonlijke wraakneming
van bepaalde Gestapo-beambten. Op bevel
uit Berlijn is hij op vrije voeten fej^Ld. D©
heer T. is uit Nederlandsche ouderj in
Duitschland geboren en heeft tot 1929 in
Duitschland gewoond, maar hij bezit d«
Nederlandsche nationaliteit. Hij is gister*
avond naar Rotterdam doorgereisd,
De onbewaakte overwegen
Wlelrijdster door trein gegrepen
Op den onbewaakten overweg in de spoor
lijn B o x t e 1—G e n n e p, is gisteravond om
streeks zeven uur het twaalfjarig dochtertje
van de familie Eykemans te Boxtel, met
haar fiets door den lokaaltrein. welke van
Boxtel naar Gennep rijdt, gegrepen.
Het meisje werd levensgevaarlijk gewond.
Het slachtoffer werd per brancard naar
het ziekenhuis te Boxtel vervoerd.
Tekst en illustratie van H. KANNE GIETER
\óf ÉÉN HollètjE NAAR
Spoedig was „Al" de lieveling van het
reizend publiek geworden. Men kocht
graag iets van den kleinen kwieken
koopman en zijn handeltje ging zo goed,
dat hij weken van honderd gulden ver
dienste maakte. Wat was dat een uit
komst voor zijn ouders! Maar als de
treinen weer vertrokken waren en er tijd
over was, dan zat hij spoedig in een stil
hoekje te lezen in een of ander boek en
dan was hij zijn hele handeltje vergeten.
Dikwijls was hij zijn tijd bijna vergeten
en op een holletje moest hij dan naar de
drukkerij om zijn kranten te halen. Vro
lijk en overmoedig schalde dan zijn
jongensstem weer langs de treinen.
„Detroit Free PressDetroit Free
Press". Zijn guitig gezicht en lachende
ogen brachten een ieder onweerstaanbaar
in de verleiding de hand in de zak te
steken en een krant van hem te ko
pen,
Zijn zaken gingen uitstekend. Daardoor
aangevuurd breidde zijn handeltje zich
steeds uit Met het geld, dat hij ver
diende, steunde hij zijn moeder; de rest
besteedde hij aan boeken en om natuur
kundige proeven te doen. In een bagage
wagen had hij een soort van laborato
rium ingericht voor zijn reageerbuisjes
en proefflessen.
(91
Het kleine, tengere figuurtje schokte, als bij een kind, dat
zijn snikken beheerschen wil. Ze had iets van een kind, zooals
ze daar zat, hulpeloos, geslagen.
Hij trok een stoel naast de hare, nam haar handen in de
zijne, streelde haar zilverwit hoofd. Ze bedaarde, droogde
haar tranen, trachtte het masker te hervinden, dat ze zooveel
jaren al droeg. Hij voelde, hoe ze weer van hem weggleed in
haar gelatenheid, die haar ongenaakbaar maakte. Dat wou hij
niet. Eindelijk zou hij zich uitpraten, eer de avond van hun
leven overging in den nacht, moest hij zijn schuld belijden.
„Ik weet wel, waarom je verdriet hebt. Het is om ons kind.
Moeder, ik heb ook zoo'n verdriet en ik heb er nog het zelf-
yecwijt bij".
„Zelfverwijt? Dat heb ik".
„Nee moeder, de schuld ligt bij mij".
„Niet waar, het was mijn hoogmoed. Mijn hoogmoed heeft
haar leven vernield en ook dat van dien armen jongen. Aan
dien jongen heb ik me bezondigd en ook aan mijn eigen
kind".
Hij wou haar tegenspreken, maar ze ging voort: „Nee, laat
ine niet langer zwijgen, ik kan het niet meer, ik wil het niet
meer. Ik had niet mogen toestaan, dat ze studeeren ging, ik
had je moeten vertellen, hoe ik een gelofte had gedaan, toen
ze nog heel klein was. Het was op den morgen, nadat we ge
hoord hadden, watHannes gezegd had. Ik had het er
zoo te kwaad mee. je weet nog wel, en toen heb ik gezegd:
„Heere, voor u zal ik haar opvoeden, haar verre houden van
alles, wat zou kunnen afvoeren van U. Jij had dat niet be
loofd, jij ging vrijuit, toen je haar de wereld instuurde, maar
ik ik had het toen moeten zeggen, dan zou het niet gebeurd
zijn, dat weet ik. Ik gunde haar niet aan Kobus, ik trok haar
weg van hem, enkel omdat hij een werkmanskind was. Groote
zonde deed ik daaraan. Je kind den Heere te beloven en haar
af te staan aan de wereldl"
„Moedertje, moedertje toch!"
„Toen ik eenmaal gezwegen had, werd ljct spreken hoe
langer hoe moeilijker. Het eene kwam uit het andere voort.
Toen ik het gymnasium had toegelaten, konden we geen van
beiden de hoogeschool meer weigeren en misten we ook de
kracht om dat huwelijk tegen te gaan. Dat huwelijk
Vlugger dan tevoren vloeiden haar tranen.
Hij zweeg. Zijn moede hersenen konden alles niet direct
verwerken. Hij zocht naar het juiste woord. Vreeslijk was het,
dat ze gebukt had gegaan onder een schuld, die de zijne was.
„Vrouwtje, luister eens. Het is niet waar, dat de schuld
aan jouw kant is. Je zegt, dat ik vrijuit ging, ja, van die ge
lofte wist ik niet, dat is waar, maar het zou tóch gebeurd
zijn. Ik had er mijn hart op gezet, dat ze studeeren zou".
„Het is lief van je, vader, dat je de schuld op jezelf wilt
nemen, maar troost geeft het me niet. Ik weet te goed, dat
ik het ben. Wat heb ik me al niet vroeg bezorgd gemaakt
over die omgang met Kobus en nou nou wou ik
„Stil vrouwtje, niet zeggen. Hans is haar man en ze heeft
Kobus nooit lief gehad".
„Als ze Hans niet ontmoet had, als ze bij ons thuisge
bleven was
„Laten we ons niet verdiepen in wat had kunnen zijn. De
zaak is, dat ik de studie al voor Willy wenschte, toen ze nog
in de wieg lag".
Het was gezegd. De zonde, lang al aan God beleden, was
thans ook haar bekend. Ze wist nu, hoe hij in lafheid haar
belogen had. Hij durfde haar niet aanzien, hij vreesde haar
smart, haar minachting.
„Man, is het heusch waar? Zou je toch hebben doorgezet?"
„Ik vrees van wel. Toen ons kind komen ging, hoopte ik
op een jongen, die worden zou, wat ik me vergeefs had ge-
wenscht. Jij hoopte op een meisje. Achteraf beschouwd is het
tragisch, dat toen al onze verwachting in tegengestelde rich
ting ging. Toch, dit kan ik je eerlijk zeggen: geen oogenblik
heb ik er om getreurd, dat jouw wensch werd vervuld. Ik was
zóó gelukkig met onze kleine meid, van haar eerste uur af, dat
er zelfs geen gedachte aan teleurstelling in me opkwam.
Jij maakte plannen voor haar toekomst, ik deed dat ook.
Alleen jij uitte ze en ik hield ze in. Dat was om jou te sparen.
Tóén was er nog geen lafheid in het spel. Eens heb je me
verweten, dat ik nooit met jouw plannen had ingestemd, om
dat ik zeker de mijne al had, o vrouw, had ik toen maar be
kend, dat je gelijk had. Je weet niet wat het voor me geweest
is, die leugen tusschen ons. Ik ben vooral de laatste jaren
bang geweest, dat ik je nooit zou durven belijden, dat ik die
mee zou nemen in mijn graf. Nu kun je me verachten, je kunt
me haten desnoods, maar de last is van me af en m'n straf
zal ik beter kunnen dragen. Want gestraft bén ik. Wat een
teleurstelling was het niet voor me, dat ze een studie koos, die
mij onsympathiek was, dat ze met Hans in aanraking kwam.
Ja moeder, dat wès een teleurstelling hoor! Ik had op een
medisch of theologisch student voor haar gehoopt, niet*op
een advocaat zonder practijk, zooals ze nu heeft, een man
die op zijn lauweren rust, terwijl zij hard moet werken.
O moeder, dat alles het is soms bijna niet te dragen."
„Dus tóch", was het antwoord.
Hij wachtte op meer. Toen het niet kwam, bracht hij moei
zaam uit: „Moedertje, kun je nog een beetje van me houden?,
Zou je me kunnen vergeven?"
Ze slaakte een zucht, maar het was een zucht van ver*
lichting. Er was iets van de oude blijmoedigheid in haar stem,
toen ze zei: „Een béétje van je houden? Mannie, als je wist,
hoe ik van je hield al de jaren, toen ik voelde, dat er iets
tusschen ons was, dan zou je begrijpen, hoe gelukkig ik me
voel, nu het weer is als als toen we pas begonnen. Mijn
vergeving heb je, hoor! We hebben allebei in onoprechtheid
geleefd, ik heb ook vergeving noodig. Ik blijf gelooven, dat,
als je van mijn gelofte geweten had
„Stil nou. vrouwke! Niet weer dat ophalen. We weten
toch niet, hoe het in dat geval zou zijn geloopen? Precies
zooals het nu is gegaan, denk ik, want, wat ik je vroeger
al zei: ook Willy's levensloop is vastgelegd in Gods plan.
Dat we haar lieten studeeren beschouw ik ook niet als zonde,
maar wel de wijze, waarop het is gegaan. Beschuldig jezelf
niet al te zeer van hoogmoed, want ook daaraan heb ik de
mééste schuld. Ik heb misbruik gemaakt van je angst. Als je
wist, hoe gelukkig je me maakt met je vergeving, je liefde!
Nu zal er nooit meer iets scheiding brengen, nu beginnen we
opnieuw en dit zal een begin zonder einde zijn. Hier zullen
we niet zooveel jaren meer krijgen, maar dit leven is slechts
een heel klein stukje van de eeuwigheid, waar we met ons
kind bij God zullen zijn. Al meen je, dat je je gelofte niet
hebt gehouden, toch heb je ons kind voor den Heere op
gevoed en Hijzelf heeft daar Z'n zegen op gegeven. Weet je
nog van haar belijdenis? Die blijft ze trouw, geloof me."
„Maar Hans, het lijkt me, dat die steeds verder afdwaalt."
XWordt vervolgd^ j
