Tltopyi
HET FINANCIEEL BELEID
GOEDGEKEURD
H
Qjbmi K&eimatiópijnm meel, dank dij 'logal
VRIJDAG ii FEBRUARI 1938
DERDE BLAD PAG. g
Eerste Kamer-camera
Tekorten mogen niet
worden gefokt
Ook de Koloniale begrooting
aanvaard
chtel Gisteren heeft de Eerste Kamer de be-
aar3 spreking van cle begrooting van Finan-
hnlJ ciën beëindigd en zonder hoofdelijke
stemming is het budget aanvaard.
eie'g. Daaraan was nog een betrekkelijk korle
i? 'Miscussie vooraf gegaan, waarin verschillen-
sprekers hebben geaccentueerd, hetgeen
zbni^eeds den vorigen dag door hen in het mid-
daden was gebracht. Van beteekenis wasdaar-
vooral hetgeen de heer Pollema (C.H.)
naar aanleiding van zijn bekende
vanrede over het Egalisatiefonds en deszeifs be-
eeüjieer. Bij de replieken handhaafde de heer
zijn bezwaren, doch hij was bereid
onliet slot van zijn eerste betoog te matigen
in dien zin. dat hij wel wilde pleiten voor
ruimer staatsuitgaven, doch van verkwis-
ocht£ing moc^t daarbij in geenen deele sprake
Lt Hij verzocht den Minister rustig te willen
demverwegen of in zijn opvattingen iets is. het-
^Velk nadere beschouwing waard is. Gaarne
naartvenschte hij te erkennen, dat de positie van
den Minister in dezen moeilijker is dan die
kagevan de Kamerleden, omdat uiteraard de
rtd<de llisler min(ler kan ze8£en-
De Minister, aldus de heer Pollema,
acht! Sa na> 0*> nu cle Regeering zooveel voor-
deelen van haar financieele politiek ver-
kregen heeft, niet iets overblijft voor
n*s- andere belangen. Op deze wijze kan een
stimuleerende werking van het geld
wordp-n tegemoet gezien.
>etcn Jntusschen is, zoo betoogde hij, op deze
derijvijze het veischil tusschen het standpunt
hiervan den Minister en het zijne minder groot
nen5an oorspronkelijk het geval leek te zijn.
met Echter was, ondanks zijn ruiterlijken
?rugtocht op een deel van z
eer Pollema, naar de heer
meet»chot (R.K.) terecht opmerkte, in gebreke
een beteren weS aan te wijzen dan
^ie, welke door de Regeering wordt ge-
Zooals het reeds bij de discussies in eersten
het 6®va' was geweest, koos, zooals
verwachten was, dyheer De Zeeuw
■S.D.) ook bij de replieken de zijde van den
denieer Pollema. De denkbeelden door hem
aaanerdedigd, waren in wezen immers niet on-
t gelijk aan die, welke zijn neergelegd in 't
indsc00 boog geroemde Plan van den Arbeid.
raar-Pverigens is het wel merkwaardig, dat de
iocialistische spreker bij deze begrooting
Febrv00 weinig zelfstandig geluid heeft doen
'^jT^iooren inzake de zgn. koopkrachttheorie,
het Plan is gebaseerd. Ligt. het Plan
e I3vu reeds op den zolder?
Aangezien zijn bestrijders geen nieuwe
voor hun aanval hadden aange
(voerd. heeft de Minister het bij zijn beant-
niet moeilijk gehad. Terecht kon
7 t{tiij opmerken, dat de heer Pollema niet
heeft aangetoond, dat de tegenwoordige
ta koers varl den gulden niet zou overeen-
pointJcomen met dr> gewenschte economisch-finan-
rieele waarde.
De Minister herinnerde op zijn beurt
cht wederom aan het beeld van de huismoeder,
mtosjie niet meer uitgeeft, dan waarover ze be-
ntw.jjchikt. Deze financieele politiek is nog
steeds de besto en de veiligste.
18 (2_
arvlk
WcrkIoosheidssubsidiefonds-1938
Werd aldus in de morgenvergadering
de begrooting van Financiën afgehan
deld, des middags was een evenzeer be
langrijke geldelijke aangelegenheid van
sociaal karakter aan de orde, te weten
't Werkloosheidssubsidiefonds voor 1938.
Lang werd hierover niet gesproken. Slechts
werd het woord gevoerd door den heer
Kropman (R.K.), die van mccning bleek,
dat tekorten van het fonds niet ten laste
mogen komen van de gemeenten, hetgeen
het geval zou zijn, als het fonds compleet
ware. Op deze wijze zou een tegenstelling
worden geforceerd tusschen het Rijk en de
gemeenten, welke blijkbaar door den vori
gen Minister van Financiën, den heer Oud,
niet is gewild.
Ter toelichting van deze kwestie heeft de
Minister op de hem eigen duidelijke en
openhartige wijze een uiteenzetting gegeven
van de manier, waarop het Werkloosheids
subsidiefonds werkt. Daarbij worden de bij
dragen verdeeld in
objectieve en subjectieve.
De eerste worden bepaald naar algemeone
regelen, die niet in direct contact staan met
de behoeften, waarin de bepaalde gemeente
op een gegeven moment kan verkeeren.
Daarnaast evenwel zijn er subjectieve bij
dragen. welke beschouwd moeten worden
'en extra-uitkeering ingeval dadelijke
hehoeften zulks vereischen. En tenslotte kan
unrnige gevallen nog een belastingbij-
drnge worden gememoreerd.
Nu zijn er. die zeggen, dat hij een fonds
Is het onderhavige, met tekorten kan wor
den gewerkt. Het fonds zelf wordt daardoor
ïmers niet teniet gedaan. De Minister wil
Iks niet ontkennen, doch wel betwist hij.
dat hieruit nu maar mag worden geconclu
deerd. dat tekorten mogen worden gefokt.
Het gevaar bestaat, dat dank zij de
werking van het Werkloosheidssubsidie
fonds het verantwoordelijkheidsgevoel
van de betreffende gemeenten afneemt,
nl. wanneer deze gemeenten in de mee
ning verkeeren, dat een tekort op haar
begrooting geen kwaad kan, omdat het
fonds nu eenmaal in deze behoefte voor
ziet en het tekort in de gemeen tebegroo-
ting dekt.
Wetsontwerp in voorbereiding
Teneinde nu het verantwoordelijkheidsge
voel van de gemeenten te vergrooten, waar
door de plaatselijke autonomie tevens beter
tot haar recht kan komen, heeft het depar
tement een wetsontwerp in gevorderden
staat van voorbereiding, dat deze materie
zal hebben te regelen. Ongetwijfeld zal dit
ontwerp in een leemte ten deze voorzien,
aldus de Minister.
Ook betoogde de Minister, dat het depar
tement wel in het algemeen kan uitmaken
of een gemeente een bepaald bedrag kan
bezuinigen, maar dat &e gemeentelijke over
heid uiteraard zelf de posten heeft op te
sporen, waarop deze bezuiniging dient te
worden toegepast. Een subjectief inzicht van
het gemeentelijk bestuur is hiervoor ver-
eischte. Wel kan de Minister in het alge
meen wijzen op het vele, dat het Rijk reeds
voor de gemeenten deed. Men denkp.aan de
f30 millioen, die. dank zij de wet-De Geer
in 1929, uit ce Rijkskas aan de gemeenten
zijn geschonken, terwijl door het Werkloos
heidssubsidiefonds jaarlijks niet minder dan
f 53 millioen worden afgezonderd.
Hierna ging ook het fonds zonder stem-
ning onder den hainer door, weldra ge
volgd door enkele kleine ontwerpen.
KOLONIALE BEGROOTING
Tijdens óe laatste besprekingen was ook
de Minister van Koloniën ten tooneele ver
schenen, zoodat Minister de Wilde nu iet
wat minder eenzaam achter de ministers
tafel troonde. Echter kwam de heer Wal
ter er heel wat gemakkelijker af dan zijn
ambtgenoot, want zijn begrooting werd zon
der ecnige bespreking aanvaard, waarna de
publieke zitting gesloten werd en de Kamer
leden nog in gesloten vergadering bijeen
bleven.
Volgenoe week Dinsdagmiddag te half
twee komt de Kamer wederom samen.
BINNENLAND
Geschenken voor
Prinselijk Paar
De stroom houdt aan
Het bestuur van de cierveiling verceni-
ging „Het Wapen van Veur" werd gister
ddag ten palcize Soestdijk ontvangen
door inr. F. C. Baion n a u d. De voorzitter
van deze vereeniging, de lieer W. Keizer,
burgemeester van Leidschcndam, bood bij
deze gelegenheid namens de eierveiling een
kistje gevuld met de beste eieren uit het
hoenderpark Calvé te Delft voor H. K. H.
Prinses Juliana aan.
Zelfvervaardigde teekenlngcn
Een tweetal leerlingen van de fröbel
school „Lenteleven" te Baarn, Hansje
van D o m s e 1 a a r en Willy Hartog,
bezorgden gistermiddag ten paleize Soest
dijk onder geleide van hun onderwijzeres,
een aantal zelfvervaardigde teekeningen,
betrekking hebbende op een verhaal, dat
hun onderwijzeres over de geboorte van
Prinses Beatrix op school heeft verteld.
Een herinneringsbord
Gister is het herinneringsbord „Welkom"
ontworpen door den heer C. G. Campagne
te Enschedé, door den ontwerper ten pa
leize Soestdijk afgegeven.
Het aangeboden exemplaar is het eerste
van de 750 in den handel komende exem
plaren. Het was verpakt in een lederen
étui met op het deksel het wapen van de
gemeente Enschedé m reliëfdruk aange
bracht. Het was gevoerd met zwart fluweel,
met als enkele versiering een oranje lintje
in den linkerhoek van het deksel.
Geluidsfilm aangeboden
Gister heeft ten paleize Soestdijk de aan
bieding plaats gehad van de 400 meter
lange geluidsfilm, welke de heer G. Visser,
eigenaar van het Flora-theater te Baarn,
verleden jaar bij de blijde intocht van het
Prinselijk Paar te Soestdijk had opgeno
men.
De heer Visser werd op het paleis ont
vangen door Baron Baud, kamerheer
H.K.H. Prinses Juliana, die namens
Prinselijk Paar dank zegde voor het ge
schenk en mededeelde, dat H.K.II. hoopten,;
de film dikwijls in den familiekring tei
vertoon en.
BOERIN WERD JARENLANG
BESTOLEN
Werkster maakte honderden
guldens buit
Haar ex-verloofde van
heling verdacht
Tn den loop van enkele jaren heeft een
werkster te Nie'uWerbrug een boerin, bij
A _1, dienst was, voor enkele honderden
guldens bestolen. Op hot laatst kwamen deze
diefstallen aan het licht en het meisje kreeg
een voorwaardelijke gevangenisstraf.
Al het gestolen geld kwam echter niet
terecht en aan don predikant bekende nor
meisje later, dat zij een gedeelte van de ge
stolen bedragen regelmatig aan haar ver
loofde had gegeven. Deze verloofde de 2i
jarige bakker G. J. de B. te Zwammerdam
heeft inderdaad, toen de diefstal bekend
Word, de gedupeerde boerin een bedrag als
schadevergoeding aangeboden, maar zij wei
gèrde. dat. Ze wilde al haar gestolen geld
terug hebben.
De ex-verloofde inmiddels was de ver
loving uitgeraakt moest gister wegens ha
ling voor de Haagsche Rechtbank verschij
nen. Hij ontkende pertment gelden van het
meisje te hebben gekregen, zoodat van
heling dan geen sprake kon zijn.
Het meisje, als getuige gehoord,
haar verklaringen voor de rechtbank echter
beslist en vertelde, dat zij eenige hon
den guldens aan haar verloofde heeft ge
geven.
Uit het spaarbankboekje van verdachte
bleek ook wel, dat in het tijdvak
diefstal'en, groote inlagen plaats hadden,
"erdachte gaf hiervoor de volgende verkla
ring;
Voor een oom. die op het postkantoor
erkte, wilde hij niet weten, hoeveel geld hij
op zijn boekje had. Daarom bewaarde hij zijn
geld gedeeltelijk thuis- gedeeltelijk in
kist in de bakkerij. Hij had zijn vader
broer groote bedragen geloond, die hem juist
in het tijdstip van de diefstallen terugb
taalden. Bovendien liet hij later zijn spaar
bankboekje op het postkantoor van een ai
dere plaats overschrijven, zoodat bij. zond'
gevaar voor den oom. daarna al het geld op
het boekje kon zetten
De officier van Justitie, jhr.
sch van W ij c k, baseerde zich in zijn
requisitoir op de verklaringen van het meis-
Er is nog altijd een groot aantal mensen, dat
figuurlijk gesproken, bij de bushalte blijft staan
wachten tot de paardentram weer voorbijkomt.
(Maandblad Succes - den Haag.)
Vrijwel onze geheele bevolking drinkt dagelijks minstens éénmaal
thee en tóch zijn er nog vele duizenden thee-verbruikers, die als 't ware
ook bij zoo'n bushalte staan. Zij staren zich blind op enkele centen
prijsverschil, maar vergeten dat het beste au fond toch het goedkoopste
is. Zij missen het voorrecht 't groote veschil in thee te leeren kennen,
niet beseffend dat werkelijk betere thee een waar genot zijn kan.
Breekt nu eens met sleur, neemt waarde voor Uw geld en bestelt Uw
winkelier eens echte GOALPARA in de gesoldeerde ondernemings
verpakking. j)e GOALPARA-loodverpakkingkwaliteit is voor
echte theeliefhebbers nog altijd een blijvende vreugde gebleven.
DE BEROEMDE ONDERN. MELANGE
38 cent per ons
3-pondskistje 0.35 per ons
5-pondskistje f 0.34 per ons
ONVERMENGDE ORANJE-PECCO
34 cent per ons
33 cent per ons
32 cent per ons
Indien Uw winkelier ze niet heeft, wende U zich tot de IMPORTEUR:
loiuiu SWEERS HANDEL-MIJ. Heerengracht 451 AMSTERDAM-(0.)
Werkloosheid in het
bouwbedrijf
Samenwerking van bedrijfsraden
In het departement van Sociale Zaken
heeft gister een gecombineerde vergadering
plaats gevonden van de werkcommissie
bestrijding der werkloosheid, met de be
drijfsraden in het bouwbedrijf,
schilder sbedr ij f en het s t
d o o r s b e d r ij f
De bedoeling van deze vergadering was.
m overeenkomstig het initiatief van den
Minister van Sociale Zaken, prof. mr. C P.
M. R o m m e, te komen tot een samenw
king van de genoemde bedrijfsraden, opdat
deze middelen zouden kunnen beramen,
welke kunnen leiden tot vermeerdering
de werkgelegenheid in het bouw
bedrijf en de aanverwante vakken.
De besprekingen hebben ertoe geleid, dat
deze samenwerking is verkregen, zoodat
vertrouwd mag worden, dat zeer binnen
kort een samenwerkende commissie uit de
bedrijfsraden in het leven zal worden>-ge-
roepen welke met de werkcommissie tot
bestrijding van de werkloosheid, op dit ge
bied werkzaam zal zijn.
DOOR DE TRAM GEGREPEN
Gisteravond omstreeks zes uur is de onge,
veer 30 jarige arbeider P. Meys, terwijl hij
langs de trambaan tussc.hen S n e e k en O p"
penhuizen fietste, dcor een passeerendè
tram gegrepen en tegen den grond geworpen-
De verwondingen, die Meys daarbij opliep
waren van dien aard, dat hij enkele oogen
blikken na de aanrijding is overleden.
datgene, wat uit het spaarbankhoekje
is gebleken. Aan zijn ontkenning heeft ver
dachte het te wijten gehad, dat men hem in
preventieve hechtenis heeft moeten nemen,
Door die preventieve hechtenis achtte Spr.
verdachte reeds voor een gedeelte gestraft.
Daar hij echter gehandeld heeft uit
winstbejag, meende de officier, dat een
hooge geldboete hier op haar plaats was.
Spr requireerde een geldboete van f 400
subs. 150 dagen hechtenis.
De verdediger, mr. van Doorninck te
Öudewater, zeide in zijn pleidooi, dat men
hier met een zeer geraffineerde wijze vian
vraakneming voor het verbreken van
'erloving te doen had. Onder het mom
eerlijkheid, vertelt het meisje leugens om
haar ex verloofde er in te draaien.
Aan de hand van de verschillende cijfers,
toonde pleiter aan- dat de inlagen op het
spaarbankboekje, ook zonder gestolen gel
den, aannemelijk zijn. Verdachte heeft, na-
daOxe't" meisje den diefstal aan hem beken-
dé. niet dadelijk de verloving verbroken. Hij
heeft zijn eigen geld aangeboden om het
rneisie voor de gevangenis te redden.
Pleiter drong met klem op vrijspraak
Piet verzoek tot onmiddellijke invrijheid
stelling werd afgewezen.
Uitspraak 24 FebruarL
AAN VERWONDINGEN OVERLEDEN
De fabrieksarbeider Huiskes. die Dinsdag
middag op den Win terwij kschen weg, te
Groen 1 o. door een auto is aangereden
niet een ernstige hoofdwonde in het St. Vin
centius-ziekenhuis te Groenlo werd opgeno
men. is Donderdag zonder tot bewustzijn
zijn gekomen, overleden.
Voor den politierechter te Z u t f e n
verschenen de heer R. Stenhuis te Bee*
bergen, vroeger s.d. lid van de Tweede K:
mer, omdat hij beschuldigd werd in een
vergadering te Apeldoorn zich beleedigcnc
over het gemeentebestuur te hebben
gelaten.
De verdachte zei, dat het verslag onjui'
was geweest Hij had .sprekende over
grondpolitiek gezegd, dat de grondeigenaren
onzedelijke en a-sociale handelingen pleog
den, als zij Gods natuur verbeterden door
prikkeldraadversperringen te maken, on
hun eigendom te beschermen.
De eisch luidde 40 boete of 40 dagsn
hechtenis.
Daar volgens oen politierechter bij het ge
tuigenverhoor twijfeJ was blijven bestaan,
sprak hij hem vrij.
De achterlicht-misère
Sedert de invoering van het rijwielachter
licht met ingang van 1 Januari is gebleken
dat duizenden wielrijders, niettegenstaande
hun achterlicht voorzien was van het vast
gestelde rijksmerk, moeilijkheden onder
vonden tengevolge van constructiefouten.
Het bestuur van den A.N.W.B. heeft in
verband met deze aangelegenheid tot den
minister van Waterstaat een verzoek ge
richt om te willen bevorderen dat de thans
geldende keuringseischen voor achterlich
ten zoo spoedig mogelijk worden vervangen
door andere, welke op afdoende wijze met
de praktijk rekening houden. Daarbij ver
zocht het bestuur van den A.N.W.B. den
minister met zijn ambtgenoot van Justitie
overleg te willen plegen om zoo mogelijk
wielrijders, tegen wie proces verbaal is op
gemaakt wegens het rijden met een niet
brandend achterlicht, maar welk achter
licht overigens wel voorzien was van het
rijksmerk, voorloopig niet te vervolgen.
Hazardspel met grijpautomaten
Uitspraak in principieele kwestie
tie.
Een uit Mannheim afkomstige Duivscher,
J. L. uit Amsterdam, die gelegenheid zou
hebben gegeven tot hazardspel door het ex
ploiteerein van een z.g. grijpautomaat, stond
terecht.
De eisch was tien gulden boete of vijftien
dagen hechtenis, wegens het principieele
van de kwestie, maar het vonnis was veel
zwaarder: f 500 boete subs. 3 maanden hech
tenis, met vernietiging van de automaat.
De rechtbank achtte het succes van heï
spelen met den automaat afhankelijk van
het toev'aT, eri daar de exploitant', die op vijf
tien plaatsen apparaten had staan, aanzien"»
lijke winsten moet hebben gemaakt, besloot!
de rechtbank tot een hooge boete.
Mocht de veroordeelde in hooger be
roep gaan, wat waarschijnlijk is, en hij
zou tot in hoogste instantie worden ver
oordeeld. dan zou dit ten gevolge heb
ben, dat in het geheele land de grijp
automaten worden verwijderd.
Een vergïsing bij de geboorte
van een tweeling
In het gezin van den mijnwerker B. te
Chèvremont (L.) werd dezer dagen voor
de derde maal een tweeling geboren. Zooals
naar gewoonte deed de vader aangifte oij
den burgelijken stand. De kinderen kregenl
de namen Bernard en Beatrix. In de R.K*
Kerk te Chèvremont had onder groote bc-<
langstelling de doopplechtigheid plaats.
Een dag daarna kwam men tot de eigen
aardige ontdekking, dat de tweeling niet be
stond uit een jongen en een meisje, maar utl
twee baby's van het vrouwelijk geslacht Na'
deze ontdekking spoedde de verloskundig©
zich naar het gemeentehuis, om van de ver
gissing kennis te geven. Op het Raadhuis
stond men verwonderd te kijkn op het ho©-
ren dezer mededeeling. Verzocht werd den
naam Bernard te wijzigen in Bernarda, doclï
tot groote verbazing der ouders kon men'
daaraan zoo maar niet voldoen.
Het eone meisje zal dus voorloopig Ber
nard beeten. totdat de rechterlijke macht do'
naamswijziging heeft goedgekeurd.
Bij Apothekers en Drogisten
vanaf 80 cent per flacon.
(20
,nj In de trein zouden ze in elk geval van hem afblijven, daar
'ertekizou zij voor zorgen. In de trein had ze een woordje mee te
efngi>Praten gekregen. Ze ging nu ook al haar derde jaar in en
instedie ouderen waren gelukkig verdwenen.
10 ((i „Laat je je nou nog Ko noemen," vroeg ze op weg naar
aet station.
1 „Ja, 'k zal het maar doen".
remen „Zeg, en je trekt je verder maar nergens wat van aan, hoor!"
..Nee. vast niet."
ïo v, 't Klonk wel wat minder overmoedig dan op die dag in het
begin van de vacantie, maar Kobus was toch stellig van plan.
e g rich de kaas niet van het brood te laten eten. Hij zou die
jongens best aankunnen,
ngeiei K°bus wist nog niet, dat er verschillende manieren van
aankunnen zijn. Kobus moest nog leeren, dat je met sterke
'ri"tan)'u'sten te9en geraffineerde plagerijen niet veel begint. Kobus
'ebr troest ook nog ondervinden, dat hij niet enkel met jongens te
doen kreeg, 't Zijn vooral meisjes, die letten op een boordje,
Mandat van achteren sluit en op een te lange broek. Wat wist
v^oJKobus van meisjes af? Hij kende maar één meisje en dat was
Willy. Op het Woudewijksche „schoolplein" waren de jon
gens en meisjes weinig minder gescheiden dan de mannen
en vrouwen in een synagoge. Nooit namen ze gezamenlijk
deel aan een spel, al meende ook elke jongen van boven de
acht, dat hij een meisje had.
Dat van hem en Willy, dat was iets heel bijzonders geweest,
iets, dat alleen had kunnen bestaan, omdat zij het meesters
kind was, dat meer ontzien werd dan een ander en omdat hij
doorzette, wat hij er ook over hcoren moest.
Willy! Zonder haar zou Kobus niet lang op de kweekschool
gebleven zijn. Die eerste tijd schoot hem vaak een brok in de
keel, als hij haar, zoodra de trein aan was, zag verdwijnen.
Haar school lag in andere richting en was veel verder af dan
de zijne, dus moest ze zich wel haasten. Och, en dan zagen
ze elkaar pas om half vijf terug, uitgezonderd op Woensdag
en Zaterdag, 's Woensdags en Zaterdags had je maar tot
twaalf uur de ellende en 's middags, als je werk af was,
zocht je elkaar naturlijk weer op.
Hij vertelde Willy weinig of niets van de misère op school,
maar hij kon toch ook niet zeggen, dat het er hem goed beviel.
Ze scheen trouwens veel te begrijpen, wat bleek uit haar
raadgevingen als: volhouden, toonen wie je bent, net doen of
je je nergens wat van aantrekt.
Ja, hij zóu volhouden! Al lag hij, groote jongen van bijna
vijftien, vaak 's nachts te huilen om het leed der eindélooze
schooldagen, al benijdde hij zijn vroegere klassegenooten, ais
hij ze vroeg in den morgen naar hun werk hoorde gaan, al
zou hij ook soms zijn vader wel willen toeschreeuwen: „haal
me toch van die ellendige school af", al bekroop hem vaak de
lust, eens een dagje in de stad rond te slenteren en de school
te verzuimen, met taaie volharding zette hij door. Wogen die
treinreisjes met haar niet ruimschoots op tegen al dat andere?
En. als hij geen onderwijzer werd. hoe moest het dan later?
Hij en Willy hoorden bij elkaar, dat was een uitgemaakte
zaak, nou, en Willy kon toch niet'met een werkman trouwen?
Hij en Willy! Willy en hij!
Daar praatte je natuurlijk met niemand over, ook niet met
elkaar. Je was nu geen kleine kinderen meer, nee en je was
ook nog geen groote menschen. Maar je wist immers, dat je
bij elkaar hoorde? Ja, Willy was en bleef van hem. wat ze ook
thuis op haar aan te merken hadden. Moeder scheen haar
tegenwoordig niet meer te kunnen uitstaan, noemde haar
natuurlijk als ze er niet bij was „nuf" en „kale madam",
de broers lachten haar uit, ook als ze er wél bij was, om haar
spraak, om woorden, die voor haar en langzamerhand ook
voor hém gewoon werden, maar die zij niet begrepen. En
vader vader deed nauwelijks een mond tegen haar open.
Och, en toen Kobus klein was. had hij zich vaak verbeeld,
dat vader meer van Willy hield dan van hém. Vader had van
Willy gehouden, dat wist Kobus wel zeker, maar hij kon het
niet hebben, dat ze op het gym was, kon niet velen, dat ze
een dametje werd.
Nou maar. wat er ook gebeuren mocht, hij bleef haar trouw.
Al zeiden ze later ook allemaal, dat hij haar niet hebben
mocht, hij nam haar tóch.
HOOFDSTUK XIII
Moeder Verduynen moest erkennen: het gymnasium deed
Willy geen kwaad. Ze veranderde er wel, maar enkel in haar
voordeel. Ze kreeg betere manieren, een nettere spraak, een
grootere vrijmoedigheid ze werd zooals moeder geweest
was.
Als vader soms na een heel goed cijfer of een mooi rapport
handenwrijvend van genoegen kon zeggen: „èn vrouwtje, h^b!
je er spijt van?" antwoordde ze uit den grond van haar hart;
„néé hoor, 't is goed zoo". Ze was blij zoo te kunnen spreken!
èn om het kind èn om hem èn om zichzelf. O, ze was zoo
gelukkig, te kunnen gelooven, dat haar Bert toch góéd gezien
had. dat hij een bétere weg voor het kind had gekozen, 't Was
zoo: wat zou er van Willy worden, als ze in Woudewijk
haar dagen slijten moest? Aan zoo n jong kind had je in de
huishouding tóch nog niet veel en bovendien kon juffrouw.
Verduynen haar werk nog best alleen af. Hoewel met de
„gelijkstelling" inderdaad de „zilvervloot" was gekomen, had
ze nog geen dienstmeisje genomen. Waarvoor zou ze dat
doen? Ze zou met haar leege tijd geen raad weten.
Later, als Willy eindexamen had gedaan, dan was ze weer
zooveel ouder, dan zou het een genot zijn, alles samen te doen*
Willy, die zoo vlug en handig was, zou zich in de huishouding
ook gauw genoeg inwerken.
Ja, haar vader had groot gelijk gehad. Zij had altijd maar
aan haar eigen jeugd gedacht en daarbij vergeten, dat ze in!
een groote stad woonde, dat ze omgang had met haars gelijken
en allerlei afleiding, die je in zoo'n plaatsje als Woudewijk
moest missen.
(Wordt vervolgd)
