BEGRAFENIS Ds. C. LINDEBOOM
ABDIJSIROOP
VRIJDAG ai JANUARI 1938
Onder begrijpelijk zeer groote belang
stelling heeft gisteren te Amsterdam
de teraardebestelling plaats gehad van
het stoffelijk overschot van Ds C. Linde
boom, die 23 jaren de Geref. Kerk van
Amsterdam gediend heeft en daarbuiten
in tal van kringen een zeer gewaardeerd
mede arbeider geweest is.
In het sterfhuis Prinsengracht 701 ging
een rouwdienst vooraf voor de nabestaan
den en enkele vrienden, waar ïïs T. Fe r-
werda 2 Cor. 4 gelezen en gevoelvolle
woorden van troost gesproken heeft.
Na dit samenzijn begaf de familie met de
genoodigden zich naar de Waalkerk, waar
een dienst door den kerkeraad der Gerei.
Kerk belegd was om den trouwen dienaar
©en laatste bewijs van eerbied en liefde te
betoonen.
In de Waalkerk
In het bedehuis, dat een bekroning mag
heeten van den jarenlangen arbeid, door Ds.
Lindeboom verricht in wijk V, en waaraan
een gedenksteen in een der muren herinnert,
was een groote schare saamgekomen om m
een uur van stille wijding te gedenken, wat
de betreurde leeraar voor zijn gemeente ge
weest is. In deze Waalkerk, een prachtig
staal van moderne kerkbouw, was in een
wijd halfrond vóór het liturgisch centrum
plaats gemaakt voor de naaste familie, ver
dere verwanten en enkele genoodigden. ter
zijde waarvan in twee groepen de zeer tal
rijke deputaties, predikanten en andere per
sonen gezeten waren, met wie Ds. Linde
boom heeft samengewerkt.
Te ruim half twee trad, terwijl allen zich
van hun zetels verhieven, de familie binnen
en beklom Ds. D. Sikkel als voorzitter van
den kerkeraad den kansel. Nadat hij in ge
bed was voorgegaan ,las hij Rom. S 31-slot
en noemde het een weemoedig voorrecht,
hier de familie van Ds. Lindeboom te mo
gen ontvangen. Hij deelde mee, dat alleen
Dr. B. Wiel en ga als oudste v-iend en
collega zou spreken.
Toespraak Dr B. Wielenga
Met een jeugdherinnering aanvangende,
teekende Dr Wielenga de 50-jarige vriend
schap, welke hem met Ds. Lindeboom onaf
gebroken verbonden had. Eerst als studie
genoot en later als collega in Amsterdam
had Spr. aan deze vriendschap veel te dan
ken. Ds. Lindeboom was voor hem altoos
een geopend boek geweest en deswege kon
hij gewagen van een mooie en gelukkige
vriendschap. Dat boek had 3 deelen: hei
eerste de jeugd met vele zonden; het tweede
de arbeid met veel vruchten; het derde was
maar heel kort geweest: het emeritaat. Nu
is dit boek gesloten; maar meer is h e t Boek
waarin Spr. nu lezen wil. en wel uit Ps. 90
3 en 13. Het eerste vers is een bevel van God
tot den mensch; het laatste een gebed tot
God van den mensch. In beide klinkt het;
Keer weder.
Na een leven van 65 jaren had God tot 1)«
Lindeboom sczegd: Keer weder. De energie
ke zwoeger had nog plannen, maar God
sprak: Keer weder uit uw gezin, uw studeer
kamer, uw kerk; leg uw pen neer, leg de
presidentshamer neer.
De dood is echter niet alleen afscheid, hij
is ook afbraak. Die is nu gekomen en hij,
van wien dankbare ouders eens adverteer
den: God schonk ons een zoon. is nu weder
gekeerd tot God. De vrouw, die God hem ge
geven had, was de voor hem zooveel betec-
kenende, wijl met groote gaven toegeruste,
hulp, die haar elf kinderen zoo heeft mogen
leiden, dat zij gebleven zijn in 's vaders voet
spoor. Ds LindelKJom was niet alleen een
werker in kerk en pers, voor onderwijs en
philanthropic, hij was ook een bidder als
weinigen. Daarom keert hij niet ledig we
der, want hem is nu toegeroepen: Gij g e-
trouwe dienstknecht. Zich tot de gemeen
te richtende zei Spr.: Gn nebt een trouwen
knecht des Heeron gehad en hij is rein
van uw hloo.l, want hij heeft de deuren van
Gods Koninkrijk wijd voor u opengezet,
maar de poorten der hel niet voor u ver
duisterJ
Dan bepaalde Spr. kort zijn gehoor bij de
tweede gedachle: er is ook een gebed tot
God: ..Keer weier, Hcerel" En God keert
weder: tot de rouwdragenden, om hen te
troosten. Ook Lindcboom's graf roept om
het: keer weder. Heere Jezus. En Christus
z a 1 wederkomen, om het graf te ontsluiten
en de Zijnen een nieuwe hemel en een nieu
we aarde te bereiden, waar geen scheiding
meer wezen zal.
Met het staande zingen van Ps. 89 1 en
het gebed des Heeren werd de indrukwek
kende samenkomst gesloten.
Op Zorqvlied
Terwijl de familie zich naar het sterfhuis
begaf om het stoffelijk overschot van den
beminden man en vader naar den dooden-
akker te geleiden, begaf de schare zioh van
dp Waalkerk naar Zorgvlicd.
Hier had zich een groote menigte ver
zameld en onder deze de vertegenwoordi
gers van talrijke corporaties.
Onder de vele vooraanstaande personen
uit den kerkdijken kring merkten wij op:
den praescs en den scriba der Geref. Kerk
van Amsterdam Ds D. Sikkel en Ds S.
Doornbos; den voorzitter en secretaris der
Conum. van Beheer, de heeren F. L. v. d.
B o m en mr M. v a n V u g t; leden van het
college van organisten, afgevaardigden van
de Evangelisatie en verschillende corpora
ties uit wijk V; tal van collega's van Ds
Lindeboom; verscheiden professoren van d'
Vrije Universiteit: Prof. Dr H. II. K u v p r
hoofdred. van de Heraut; namens „Effatoa"
Ds L. H. v. d. M ei d e n, Ds H. A. de Geus
Ir W. den Boe r, zoomede het hoofd der
school, den heer A. A. v. Holten, mevr.
Groenenberg, hoofd der huishouding on
den heer D. Koov, administrateur namens
het personeel; den heer H. C. Beekman,
hoofd der Dr J. C de Moorschool.,waarvan
Ds Lindeboom voorzitter was, met het be
stuur en het voltallig personeel; Dr M. L.
v. d. Stempel; deputaties van den ker
keraad der Geref. Kerk te Gorcum: Ds H. T.
A. van Munster, ouderlA. G. Both en
C. F. v. Mill; Apeldoorn: D3 J. R. G 0 r i s,
ouderl. J. Bouma; Bolnes: Ds D. W a r n i n k,
ouderl. G. J. H e y A.zn; Sprang: Ds B. J. v.
Lummel; van de Vereen, tot Chr. ver
zorging van krankzinnigen; het stichtings
bestuur van Vogelcnsang voltallig, t.w. de
heeren W. W a r n a a r, J. Veldhuyzen
van Zanten, Not. G Wolzak, D. O.
Norel en P. Keulemans, zoomede don
geneesheer-directeur en den geestel. verzor
ger; Dr A. J. de Blinde en Dr J a c. A n-
dree: van de Nazorg commissie Prof. Dr L,
v. d. Horst en Dr J. Ron da (Ds Linde
boom was voorzitter); het curatorium
het Geref. Gymnasium te Kampen; voorts
was vertegenwoordigd de Zending onder de
Joden door Ds Jac. van Nes van Den
Haag, Ds v d. Velden, van Kralingei
en Dr. J. Hoek van Den Haag. Verder
waren aanwezig Prof. Dr J. W-a t e r i n k,
Mr G. II. A. G r o s h e i d e, de heer H.
D i e m e r van Rotterdam, terwijl van de
predikanten buiten Amsterdam aanwezig
waren Ds den B o e f t van Kralingen, Dr
Harrenstein, Ds C. J. S i kke 1, Dr K.
Sietsma en Ds H. Bouma van A'dam-
Zuid, Ds Boerkoel van Watergraafsmeer;
'S-GRAVENZANDE'S NIEUWE
BURGEMEESTER
Mr F. M. A. Schokking in zijn
ambt geïnstalleerd
Tal van hartelijke toespraken
De nieuwe „overvette" Rinso is het enige wasmiddel, dat
speciaal voor de wasmachine wordt gefabriceerd. Duizenden
vrouwen hebben het reeds kunnen constateren; met Rinso
.tornt de wasmachine het best tot zijn recht. In een oogwenk
een overvloedig Sop, dat in anderhalf uur al het wasgoed van
5 personen prachtig wit maakt, voor slechts 121 cent.
Dat is het resultaat, dat U alleen maar met Rinso kan
bereiken in elke wasmachine en ook in elke tobbe!
„OVERVETTE" RINSO, SPECIAAL VOOR DE WASMACHINE
Een vriendelijke ontvangst had de
burgerij van 's-Gravenzande gister
haar nieuwen Burgemeester. Mr F.
M. A. S c h o k k i 0 g, zoon van den
Staatsraad Mr Schokking, bereid. Er
was veel vlaggen tooi in het dorp, en
aan de grens der gemeente Monster,
waar het eerste welkom bij monde
van den loco-burgemeester, wethouder
L. Schellevi8 werd toegeroepen,
verdiong zich omstreeks half twee
een groot aantal belangstellenden.
Daar stonden de beide muziekvereenigin-
gen opgesteld, verder de Burgerwacht, een
wacht te paard, en diverse vereenigings-
afgevaardigden.
Bij zijn aankomst aan de gemeentelijke
grens, sprak de heer Schel le vis w
.den van welkom jpgens Mr Schokking, die
>or deze ontvangst dank bracht.
Met vroolijke muziek, en begeleid dooi
zioh verdringende jeugd, trok de lange
stoet daarna het dorp in, waar in de groote
zaal van Maranatha de plechtige installa'.e
plaats had.
Deze werd bijgewoond door Staatsraad
Mr. J. Schokking en diens echtgenoot^
en de familieleden van den nieuwen bur
gemeester, verder waren er de burgemees
ters van alle Weetlandsche gemeenten, en
die van Maassluis en Pijnacker.
De loco-burgemeester herinnerde
daarna in zijn toespraak aan de
spanning welke bestond omtrent de
benoeming van den opvolger van Mr.
Brunt, die 33 jaar 's-Gravenzande
heeft bestuurd. Spr. hoopte dat steeds
in den raad een prettige samenwer
king zal bestaan, en hing daarna den
nieuwen burgemeester den ambts
keten om, en overhandigde hem den
voorzittershamer
Namens de A R. Raadsfractie.sprak wet
houder A. C. Sc he 11e vis vertrouwen en
steun uit voor den nieuwen Burgemeester.
De heer Noo»rdam voerde het woord
namens de soc.-dem. raadsfractie, de h^er
L. van Geest voor de Chr. Hist.; de he*
P. Varekamp namens de vrijz. groep.
De Burgemeester zeidc daarna in
zijn toespraak de intrede in 's-Gra
venzande te doen met 6lechts éón
wensch, waarin alle voornemens van
het uit te oefenen ambt zijn vervat,
n.l. een goed Burgemeester, en een
goed Burgervader te willen zijn
Het centraal georiënteerd werk aan hei
Landbouw Crisisbureau, gaat spr. thans
wisselen voor meer gedecentraliseerd werk,
de wetenschap dat dit ten goede kan ao
men aan een Nederlandse!) gemeenehest leid
de er toe dat deze verandering van werk
kring door spr. met vreugde werd begroet»
Nadat de raadsvergadering was gesloten,
volgden tal van toespraken.
Eerst voerde de oud-burgemeester van
's-Gravcnzande. Mr. Bunt het woord, die
zijn verheuging uitsprak over het feit, dat.
Mr Schokking tot zijn opvolger was be
noemd-.
Namens de Westlandsche burgemeesters
Ds de Bruyne van Uithoorn, Ds A. C
van Noodt van Ouderkerk a. d. Amstel,
Ds N. Bouwman van Nieuwendam.
Met den stoet waren meegekomen Prof.
Jhr Mr B. C. de Savorn in Lohman.
Prof. Dr F. W. Grosheide, Dr B. W i e-
lenga en Ds'T. Fe r we r da.
Te ruim drie uur kwam de rouwstoet te
Zorgvlied aan.
In de aula werd de haar temidden van een
dichte menigte neergezet en deed de orga
nist, de heer C. W e gg e 1 a a r eerst hoo-
ren „Wenn ich einmaal soil scheiden" uit
de Mattheus-Passion van Bach en daarna
een koraal, Ps. 103. Terwijl ouderlingen uit
Wijk V de kist opnamen, speelde het orgel
„Jezus, Uw verzoenend sterven" en schreed
de lange rouwstoet naar de groeve, waar
reeds een zeer groote schare zich vereenigd
had. De groote stilte in de natuur werkte
mee. deze laatste ooger.blikken diepen in
druk te doen maken. Aan de groeve las Ds.
T. Ferwerda de 12 Artikelen voor, waar
na terstond een zoon van den overledene,
Ds W. F. M Lindeboom van Seroos-
kerke namens de familie dank zegde voor
de vele en velerlei blijken van medeleven in
deze dagen ondervonden.
Dankwoord Ds W. F. M. Lindeboom
Gij wilt het verstaan, aldus spr., dat onze
moeder, die wel in de kerk de samenkomst
kon bijwonen, niet den gang naar het kerk
hof heeft ondernomen. Voor mijn lieve
moeder en voor ons als kinderen is het op
deze plaats allereerst behoefte, eerbiedig
dank te brengen aan den Heere onzen God,
Die mijn moeder zulk een echtgenoot en ons,
zijn kinderen en kleinkinderen, dezen trou
wen vader en grootvader eeschonken heeft.
In weemoedige herinneringen wil ik hier
herhalen de woorden, door mijn vader ge
sproken bij de begrafenis van zijn vader,
Prof. Lindeboom, maar nu met toepassing
op hèm: „De zorgende liefde, waarmee hij
ons tot op het laatst toe omringde; het blij
moedig geloof, waarin hij steeds de heer
lijkheid van den dienst van God heeft ee-
toond; de innige voorbede, die hij dag aan
dag voor ons opzond voor deze rijke
schatten loven wij den God des Verbonds
en wij bidden Hem, dat Hij ons allen, naar
het ons gegeven exempel, getrouw en vol-
vaardig doe zijn in Zijn dienst".
Op zijn ziekbed roemde hij veelvuldig de
genade en de goedertierenheid Gods. Voor
alles, wat mijn vader geweest is en mocht
doen, werd doorhem de eere toegebracht aan
's Heeren vrijmachtige genade.
Den volgden woorden van dank aan de
vele deputaties, hierboven genoemd, inzon
derheid aan den kerkeraad, dezen eraan
herinnerde, hoe gaarne zijn vader de kerk
van Amsterdam gediend heeft. Emeritaat
heeft hij nu niet meer: hij mag den Heere
nu dienen eeuwig, in volmaaktheid. In 't bij
zonder zegt Spr. dank aan Zr. de Wilde,
die zijn vader zoo zorgvol verpleegd heeft
Ten slotte verzoekt hij, samen te zingen Ps
89 vers 8.
Onder den indruk dezer bij uitstek sobere
en gewijde plechtigheid, begaven de honder
den zich huiswaarts.
_prak burgemeester A. J. Verhoeven
uit Wateringen, die op een collegiale samen
erkiing hoopte.
De burgemeester van Pijnacker, Mr Dr
II. A. van der Helm, verwelkomde Vfr
Schokking als toekomstig lid der vereeni-
ging van burgemeesters en secretarissen in
Zuid-Holland.
Namens de vereeniging van personeel in
dienst der gemeente, sprak de heei F. t ei-
Ha r k, terwijl notaris P. W. de Kan de
waard) erende gevoelens van de burgerij
vertolkte bij dezè installatie. De heer J. j
Varekamp sprak namens de ruim 1-T)
vereeni«ingen in deze gemeente.
De vader van den Burgemeester. Staats-1
raad Schokking, zeide dat thans de j
jongste zoon het ouderlijk huis gaat ver
laten, en het bijzondere ambt van Burge. i
moestei gaat aanvaarden. Altijd heeft spi
gewezen op de beteekenls van decentra'i
satie. en dat zijn zoon nu benoemd is tot
burgemeester van een gemeente, waar auto j
nomie mogelijk is, doordat zij niet nood
lijdend is. stemde spr. tot dubbele daik-
baarheid.
Spr. hoopte, dat, nu binnenkort Mr
Schokking een eigen gezin hoopt te
stichten, in 's-Gravenzande voor hem
en zijn toekomstige echtgcnoote, mej.
Van Metelerkamp, een prettige woon
plaats zal worden gevonden, en de in
woners dier gemeente hen met liefde
en welwillendheid omringen zal.
Ten slotte is nog het woord gevoerd door
den oudsten broer van den Burgemeester,
waarna de middag bijeenkomst werd be
ëindigd.
Des avonds hebben tal van ingezetenen de
receptie bezocht om den Burgemeester wel
kom te heeten. Verschillende vereenigingen
hebben voor Mr Sohokking gedefileerd.
in W im
'füie een diepe, gezonde slaaf
naar waarde weet te schatten, maj
niet lichtvaardig heenstappen ove
het feit, dat de prikkelende wer
king der coff eïne op hart en zenu
wen ruim 24 uur kan duren.
Koffie Hag is gegarandeerd coffe
inevrij, dus goed voor een gezondi
verkwikkende nachtrust. Bovendiei
worden door het vermaarde Hag
procédé de krachtige smaak en he
kostelijke aroma van de fijnste ho
landkoffie voor 100 gewaarborg
MELKWOL
Ook te Bunschoten een fabriek geopend
Donderdag is te Bunschoten een afdei
ling van de coöperatieve zuivelfabrii
„Eemlandia", bestemd voor fabricage va
texfielcaseïne, geopend.
Dit is de tweede coöperatieve zulva
fabriek die volgens het procedé-Ferrettl u
ondermeik een caseïnesoori bereidt, a
voor de textielindustrie gebruikt kan wJ
den. Door enkele andere particuliere tt
brieken, die van de Lyempf uitgaan, w|
do productie ook reeds ter hand genome!
„Eemlandia" kan per dag 40.000 1. onda
melk tot textielcaseïne verwerken.
Het moment, waarop de nieuwe burgemeester door zijn vader, Staatsraad Dr J. Schok
king wordt gecomplignent$erd.
Landbouw
DE JACHT IN DE
WIERINGERMEER
Belangrijke achteruitgang
van de hazenjacht
Gunstiger beeld voor waterwild
en ander gevogelte
De balans van de jachtresultaten in de
Wieringermeer kaji, nu ook de
jacht pp waterwild binnen enkele dagen
zal zijn gesloten, worden opgemaakt.
De uitkomsten geven, wat de hazen
jacht betreft, een belangrijke achteruit
gang, bij het vorig jaar, te zien, terwijl
daarentegen een gunstiger beeld ten op
zichte van waterwild en ander gevogel
te kan worden geconstateerd.
De teruggang van de hazenjacht moet in
hoofdzaak worden toegeschreven aan het
koude en natte voorjaar, waardoor een groot
deel van de jonge hazen het leven liet
Om nieuw bloed in den Wieringermeer te
krijgen zullen deze maand ruim 250 Poolsche
hazen worden uitgezet Het afschot van ha
zen bedroeg gedurende het afgeloopen jacht
seizoen 2100, tegen ongeveer het dubbele in
hetzelfde tijdvak van 1936.
De patrijzenstand is. vergeleken bij het
vorige jaar. aanmerkelijk verbeterd, dank zij
het uitzetten van een honderd paar Hon-
gaarsche patrijzen en het verbod tot afschot,
gedurende twee jaar.
De eendenjacht is het laatste jaar in be-
teekenis toegenomen. De begroeide kanaal-
boorden vormen een uitgezochte broedplaats
voor deze wildsoort. Het afschot bedroeg in
het afgeloopen seizoen 300 stuks, doch voor
het volgende jaar zal op een belangrijke toe
neming kunnen worden gerekend,
De fazant komt nog slechts sporadisch in
den Wieringermeer voor. De levensvoor
waarden, voor dit wild, zijn in den nieuwen
polder nog te bezwaarlijk. Toch belooft ook
zij een goede toekomst. De uitgebreide be-
bossching in het noordoostelijk deel biedt
groote ontwikkelings-mogelijkheden voor
deze wildsoort.
Ook in het verstreken jachtseizoen moest
weer intensief tegen het stroopen worden
opgetreden. Een zestal jachtopzieners he
waakten de jachtvelden. Menige strooper
hoorde, in het afgeloopen jaar, een niet ge
ringe straf tegen zich eischen
Wolprijzen
Te Londen goede vraag
Wat men niet had verwacht na de terug
gang der prijzen op de Australische wol
veilingen is toch geschied: de prijzen op
de eerste der nieuwe serie wolveilingen te
Londen waren heel goed te noemen, terwijl
het aanbod beduidend hooger was dan
jaar geleden.
De voornaamste factor was wel, dat
uit Frankrijk groote vraag bestond. In de
eerste plaats door de regeeringscrisis al
daar en als gevolg van de kapiiaalvlucht,
die hieruit voortvloeide, was er veel animo
van Fransche zijde om het kapitaal te be
leggen in goederen, in dit geval in wol,
door oorlogvoerende partijen een goed ge
vraagd artikel.
Een tweede factor die stimuleerend op
de wolprijzen werkt is de vraag naar fijnere
wolsoorten, die uit Rusland komt. Ook lijkt
alles er op, dat Duitschland meer licenties
voor wolaankoop zal geven dan tot dusver
het geval was.
BINNENLAND
Georganiseerd overleg in
ambtenarenzaken
Besluiten van de Centrale Commissie
In haar dezer dagen gehouden vergaderfii
.'sloot de Centrale Commissie voor l
erd overleg in ambtenarenzaken de E
verzoeken art. 40, 1ste lid, sub e
oenwet 1922, te wijzigen in dien zin.
Ie. De regeling van den inkoop var
'tttjd op arbei
ins beperkt U
gelden zal voor
oenwet vallende ambt.
Deze regeling gelijk
den Inkoop van vooi
als tijdelijk
gebracht, thai
t de riiksf
i dienst
nkel inkoopba;
telfde lichai
ivlnci
dlei
ia! zün
zü besloot de
d te brengt
ssie nog
'zoldlgti
og een vooi
glngsbeslui
-ing te vei
Waarom hoest Ge zoo?
Neem toch de nieuwe verstèrkte Abdijsiroop,
het middel dat op bijna wonderbaarlijke
wgze Uw hoest bedwingt. Akker's Abdij
siroop werkt snel en krachtig bij hoesten,
bfl kou op de luchtpijpen, bq beginnende
en chronische bronchitis en helpt heerlijk
bq borstbenauwdheid en asthma-aanvallen.
De
werk
welke Abdijsiroop een wer
ben bezorgd, werden ln de nieuwe verstèrkte
Abdijsiroop nog uitgebreid door de toevoeging
geheeld e
stelling noemt men terecht de nieuwe verstèrkte
Abdijsiroop: M's Werelds béste Hoest-slroop".
AKKER's verstèrkte
Flacon 90 ct., 11.50, f 2.40, f 4.20. Overal verkrijgbaar.
Hoe grooter flacon, hoe voordeellger het gebruik.
(4
Een kind bond de ouders te inniger. Ja, natuurlijk, dat
zou ze later wel méér gaan merken. Nu was er nog die over
stelpende blijheid, die geen tijd liet tot gesprekken als
voorheen, die geen plaats kon geven aan andere dan blijde
gedachten.
Alléén heeft ze gestreden dezen nacht, zelf een antwoord
gezocht op de vragen, die haar bestormden.
Had ze gezondigd? Had ze gegrepen naar wat God haar
onthield? Zou het mogelijk zijn, dat in de gave zelf de
straf was gelegd?
Was dan het geloof, dat ze meende te bezitten, in wer
kelijkheid ongeloof of althans klein geloof geweest? Kon het
mogelijk zijn. dat je je zoo vergiste? Heel haar leven is haar
geestesoog voorbij gegleden, haar leven eerst met moeder in
de groote stad, later met Bert, haar man, hier op he kleine
dorp. Was dat leven niet altijd wónder goed geweest? Goed
van Gods kant, ja, o ja!Maar van haar kantHad
het haar niet ontbroken aan tevredenheid? Was het niet vol
doende, het vele, dat ze bezat?
Een stralende jonge vrouw was ze geweest, toen ze hier
kwam, een vrouw, die met open oogen en open hart het ge
luk wachtte. Stadskind als ze was, had ze alles mooi gevonden
in het stille Woudewijk. Enthousiast was ze geweest over het
groote huis, met de hooge, breede kamers, verrukt had ze ge
staan bij de groentebedden in den achtertuin, plannen ge
maakt, om van den armelijken, op het noorden liggenden
voortuin, een lusthof te maken. De menschen, die ze ont
moette, had ze bewonderd om hun eenvoud en hartelijkheid.
Verre wandelingen had ze gemaakt met Bert, dien eersten
zomer, wandelingen langs zonnige, soms boomlooze wegen,
niet geacht de krachtige winden, die hier wel altijd schenen
te waaien, noch de stofwolken, die je had te trotseeren, als
regen geen modderpoelen maakte van de slecht onderhouden
grindwegen. Bezoeken hadden ze afgelegd, samen, zooals het
een bovenmeestersfamilie betaamt, bezoeken had ze ook af
gelegd alléén, zoowel in kleine, als in groote huizen, als ze
wist, dat vreugde of droefheid er was binnen gegaan. Dat
was een goede, een heel goede tijd geweest.
Langzamerhand was de kentering gekomen.
Ze was begonnen te merken, hoe oud en tochtig het huis
was, dat ze met den besten wil en grootste handigheid haar
kamers nooit zoo gezellig kon maken, als haar vroegere vrien
dinnen ze in hun knusse stadswoninkjes hadden. Ze was gaan
begrijpen, dat het gemakkelijker is, den groenteboer aan de
deur te zien. dan de groenten uit den tuin te krijgen, waar
altijd te veel was van wat ze niet wou en te weinig van wat
ze begeerde. Ze was het onaangenaam gaan vinden, óf be
stoven óf bemodderd van een wandeling thuis te komen. Ze
ging de wegen eentonig vinden, de eindelooze velden saai
en doods.
Bezoeken legde ze in later jaren alleen nog af, als het móést,
maar dan ook met groote tegenzin. Ze bleek ten slotte toch
te veel stedelinge, om den rechen Woudewijkschen conversa
tietoon te kunnen treffen. De vele „kraamvisites" die ze als
meestersvrouw verplicht was te maken, werden haar beslist
een gruwel. Alsof het niet genoeg was, dat ze daar het diepst
voelde, wat haar ontbrak, moest ze er ook maar al te vaak.
't zij dan goed bedoelde, maar toch onaangename opmerkin
gen over hooren.
Ontevreden was ze geweest jaren- lang, ja, en erg ondank
baar ook. Ze had alleen maar gezien op wat ze miste en ver
geten het vele, dat ze ontving. Ze had alleen gebéden en niet
gedankt.
Had ze gebeden?
Hannes mocht voor een deel ongelijk hebben, hierin sprak
hij de waarheid, dat ze meer had gedwongen dan gebeden.
He „Uw wil geschiede" hadden haar lippen nauwelijks
kunnen stamelen en haar hart had daar het „amen" op ge
weigerd.
Later was wel de berusting gekomen, later waren de ver
langens ingeslapen, maar de tevredenheid was uitgebleven
en tot danken had ze het niet gebracht.
Toch zoo was haar denken verder gegaan een betere
geest had haar bezield toen ze, ruim een jaar geleden nu, in
het ziekenhuis lag. Toen was haar bidden anders geweest,
toen had ze haar lot in 's Vaders handen kunnen geven, toen
zou ze ook niet bang geweest zijn, als de dood gekomen was.
Kon je zóó zijn, zoo rustig, als je een weg ging, die God
niet wou?
En kon het mogelijk wezen, dat je daarvoor gestraft
werd in je kind? 't Zou wel de allerzwaarste straf zijn, als
ze later zou moeten ondervinden, dat Willy den verkeerden
kant uitging.
Je had het aan jezelf te wijten, als je zoo'n kind zag op
groeien voor het verderf, zoo ongeveer moest Hannes ge
sproken hebben.
In zekeren zin was dat waar. Zonder moeders gang naar
het ziekenhuis zou het kind er niet gekomen zijn, zou er dus
ook geen kans van verloren-gaan zijn geweest.
Een felle benauwenis was over haar gekomen, golven van
donkere wanhoop hadden haar overstort, haar weggesleurd
naar diepten van zwarte helleangst.
Het ging om het kind!
„Jezus, Heiland, genade hadden haar droge lippen ge*l
fluisterd.
„Laat de kinderkens tot Mij komen".
Was het een engelenkoor, dat in de nachtstille kamer die
woorden te zingen begon? Was het de Heiland zelf. Die Zijn
moegedacht kind de zegening van Zijn belofte bracht?
De kinderkens!
Dat waren alle kinderkens. Daarby behoorde ook het hare,
dat in Zijn naam gedoopt, aan Hem opgedragen was.
„Verhindert ze niet".
„Nee, dat zal ik zeker niet doen", had haar bevrijde ziel
gejubeld. „Voor U zal ik mijn kind opvoeden, o, Heere Jezus,
haar verre houden van alles wat zou kunnen afvoeren van U".
Wonder licht was het in haar geworden, wonder ruim en
het jonge morgenlicht had haar gevonden, geknield bij hetl
wiegje, biddend en dankend, dankend ook daarvoor, dat haar'
oogen waren opgengegaan.
„Kindje", zegt ze en een traan valt op het kleine kopje,
„kindje als je een jaar of tien vroeger gekomen was, zo«
niemand hebben gezegd, dat je afgedwongen was, dan zou
je moeder daar zelf ook nooit over hebben gedacht. Dan had
moeder er ook nooit vergeving voor gevraagd. Kindje, mijn
van Uod ontvangen kindje, we zullen samen dicht achten
Jezus gaan. Zoo gauw je luisteren kunt. zal moeder je van
Hem vertellen en eens, mijn lieveling, zullen we met elkaar
bij Hem zijn. je vader, je moeder, maar jij ook!"
Als Willy eindelijk in haar wiegje ligt. schrikt moeder
van de klok. Over een half uur gaat de school uit en is het
etenstijd. Ze- zal zich hard moeten haasten, om noq klaar1
te komen.
Luchtig is haar tred en vlug haar bewegen, als ze de laatste
"id legt aan haar morgenwerk. Ze voelt zich jong en blij.
(Wordt vervolgd.)
