jfóvana)
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
LANGS WONDERLIJKE WEGEN
MAANDAG 22 NOVEMBER 1937
DERDE BLAD PAG. 9
10e Internationaal congres tot bestrijding
van den handel in vrouwen en kinderen
Te Parijs, in November 1937
Parijs was dit jaar in trek als centrum
Voor congressen. Honderden congressen, na
tionale en internationale, zijn dezen zomer in
Parijs gehouden. Volkomen begrijpelijk, nu
door de wereldtentoonstelling veler belang
stelling toch reeds naar de Fransche hoofd
stad uitging.
De naam van het hierboven vermelde con
gres doet ietwat sensationeel aan, en laat
direct plaats voor de vraag: Is er dan wer
kelijk een handel in vrouwen en kinderen?
En als deze zoo belangrijk, zoo omvangrijk
is, dat een tiende internationaal congres
wordt gehouden, waarom merken wij dan
daarvan in ons goede land zoo weinig?
Het antwoord kan kort zijn.
jVerschil tusschen Frankrijk en
[Nederland
Nederland behoort tot die landen, waar op
wetgevend gebied de zuivere abolitionistische
beginselen hebben gezegevierd. De Zedelij'k-
heidswetlen van 1911 staan op het standpunt
(van gelijke moraal voor man en vrouw, zoo
dat de Overheid het recht niet heeft, bepaal
de maatregelen toe te passen op prostituées,
enkel omdat zij prostituées zijn.
De prostitutie op zichzelf, hoe afkeurens
waardig ook, is niet strafbaar. Straf
baar is het door derden voordeel trekken
yan ontucht.
Dit standpunt heeft belangrijke consequen
ties; consequenties, waarbij veel grootere
groepen van ons volksleven zijn betrokken,
dan men aanvankelijk in sommige besloten
kringen wel meende.
Als de Overheid het recht niet heeft, de
prostitutie als zoodanig te straffen dan
yolgt daaruit, dat de Overheid evenmin het
recht heeft, een bepaalde groep vrouwen t<
dwingen tot een regelmatige keuring var
haar gezondheid, en tot een verplichte ge
neeskundige behandeling. Zulks zou immers
een maatregel zijn ten gerieve, en ter veilig
heid van de mannelijke bezoekers, die intus-
gchen zelf vrij bleven van eenigen dwang.
Voorstanders van de reglementeering heb
ben bij het bepalen van hun standpunt voor
al den nadruk gelegd, op het belang van eer
goede volksgezondheid.
In Nederland heeft men zich door dit ar
gument echter niet laten weerhouden aan eer
jarenlang bestaande onrechtvaardigheid eer
einde te maken. En verleden jaar, op het
internationaal congres ter bestrijding van de
venerische ziekten, bleek wel, dat de aboli
tionistische landen gunstiger er voor stonden
met betrekking tot de volksgezondheid, dan
de andere.
In Frankrijk echter bestaat de reglemen-
teerinig nog. Daar wordt dus practisch een
toestand in het leven gehouden, die de Over
heid dwingt verantwoording te aanvaarden
ten opzichte van de waarborg der gezondheid
van alle prostituées. De verplichte keuring
verschaft dus als het ware aan de vrouwen
een vrijbrief van Overheidswege voor de uit
oefening van hun duister beroep.
Verband tusschen reglementeering en
.vrouwenhandel
Nu ligt er een direct, duidelijk aanwijs
baar verband tusschen den handel in v
wen en kinderen en de regiementeering van
de prostitutie, met op den achtergrond de ge
sanctioneerde bordeelen. Deze nu vormen
juist een afzetgebied voor ontvoerde meisjes
en vrouwen.
Er bestaan twee internationale organisa
ties, die zich voortdurend bezighouden met
de vragen op dit gebied. De Fédération Abo
litionist International gevestigd te Genève, en
het Internationaal Bureau tot bestrijding vai
den handel in vrouwen en kinderen, geves
tigd te Londen. Merkwaardig genoeg is beider
Voorzitter onze landgenoot Mr. A. de Graaf,
an Zeist, die tevens voorzitter is van ons
Nationaal Comité tot bestrijding van den
handel in vrouwen en kinderen.
Deze twee organisaties kunnen een heel
met elkander meegaan, en dit gebeurt* dan
ook. Een fusie van beide organisaties is be-
geerenswaardig, maar deze mag toch niet
worden verkregen door wegdoezeling van
principieele geschillen.
De hevige strijd van Josephine Butler ter
•erkrijging van zuivere wetten met betrek
king tot gelijke moraal voor man
vrouwen deed haar aan het einde der vorige
eeuw de samenwerking zei
e n met het Internationaal Bureau te
Londen.
Bestrijding van de gevolgen va:
et gesignaleerde kwaad achtt
ij niet mogelijk zonder de oor
aak van het euvel aan te tasten.
In Holland heeft men haar standpunt wel
onderschreven, en toch de oplossing gezocht
voorzichtige samenwerking. Men koesterde
stille hoop, dat de inzichten zich langzaam
zouden gaan wijzigen. Inderdaad was dit zoo.
Na de behaalde overwinning, in 1911, op
wetgevend terrein, blijft echter de strijd
tegen hei kwaad van de prostitutie noodza
kelijk. Maar hij hoeft niet meer met onjuiste
middelen gevoerd te worden.
In Frankrijk wacht op dit oogen-blik een
wetsontwerp Sellier op behandeling, dat
eenerzijds voorstelt aan de reglementeering
een einde te maken, maar anderzijds in
en-kel artikel aan de Overheid de mogelijk
heid geeft, de geheele werking der wet uit te
schakelen. Toch brengt reeds dit ontwerp bij
de betrokken bordeelhouders en souteneurs
de gemoederen zoozeer in beweging, dat zij
een dreigende houding aannemen te;
hun thans nog wettige vrijheid van handelen
bestrijden durft.
Dit bleek vooral in Mei j.l. tijdens het
congres der Fédération Abolitionist in Parijs,
Men is bang voor het aangesloten optreden
an een aantal personen uit de onderwereld.
Thans kwam dit veel minder naar voren.
De onderwerpen, die aan de orde waren,
stonden veelal slechts zijdelings in verband
met de aanhangige Fransche voorstellen,
dat aan dit congres zelfs werd. deelgenomen
door voorstanders van het huidige régime.
Huispersoneel en plaatsingbureaux
Italië leidde de bespreking in van het
gevaar, op moreel gebied, voor allerlei huis
personeel, en wees daarbij ook op het groote
kwaad, dat wordt gesticht, door allerlei
plaatsingbureaux, die slechts voor eigen
voordeel werken.
Mejuffrouw C. Thierry, die als secretaresse
van ons nationaal Comité, tesamen met den
voorzitter was afgevaardigd, vertelde
kort, dat in Holland sinds de wet van 1929.
weliswaar de bestaande plaatsingbureaux, die
geheel voor eigen voordeel werken, nog wel
zijn gehandhaafd, maar dat geen toestem
ming wordt verleend voor de oprichting van
nieuwe bureaux van dien aard, terwijl ook
de opvolging aan de oude bureaux wordt
boden. Hierdoor sterft dus het ongewenschte
type bemiddelingsbureaux een natuurlijken
dood. Deze mededeeling trok zeer
dacht, en stellig zal men trachten op het
volgen van dezelfde gedragslijn de aandacht
te vestigen.
Voor dames, heeren en kinderen.
In wol, zijde en katoen.
k
Rehabilitatie
werd van allerlei kanten door Polen beikeken.
Volwassen vrouwen, minderjarigen tusschen
17 en 21 jaar, die niet onder eenige wette
lijke bescherming vielen, en minderjarigen,
die gevaar liepen, prostituee te worden. Voor
ons besef was herhaaldelijk vast te stellen,
dat men in Polen nog niet gewoon is, kwes
ties volledig door te denken. Daardoor kwam
men met algemeene voorstellen, die toch al
lerminst door de andere nationale bureaux
konden worden aanvaard. Zoo vroeg Polen
b.v. aller steun, om in ieder land de uit
oefening van de prostitutie door minderjari
gen verboden te krijgen. Waarop tere dit
door den voorzitter der Belgische delegatie,
Monsieur Maus, werd opgemerkt, dat vai
dergelijk verbod geen sprake mocht zijn, om
dat de bescherming van minderjarigen moet
vallen onder de kinderwetten.
Onder het onderwerp reh?bi!itatie viel ook
de bespreking van de sociale r.rbeid, die
richt wordt door of verbonden is met de
poliklinieken voor bestrijding van huid
geslachtsziekten. Mrs Neville Rolfe, uit E n-
geland, vestigde vooral de aandacht op het
belang van een goede houding, waarin men
de menschen, die men wil helpen, moet
deren. Onder de gelegenheden, die de prosti
tutie helpen bevorderen noemde zij niet
slechts de danszalen, maar ook de manicure
salons. Op haar vraag, waarom of eigenlijk
bij deze materie het persoonlijke werk ten
bate van jonge mannen zoo geheel wordt
verwaarloosd, heeft mej. Thierry verteld van
het werk dat nu bijna 50 jaren bestaat
der Middernachtzending in Nederland.
Over het regelmatige, en prettige contact,
dat in Holland de particuliere vereenigingen
met de politie hebben, was men, vooral uit
Engeland, zeer verbaasd. Naarstig heeft men
zich hiervan op de hoogte gesteld, met de
kennelijke bedoeling in eigen land ook naar
toenadering, zoo mogelijk naar samenwerking
te streven.
Naast de vraag van de juiste nazorg na ge-
stiehtsverblijf, werd nadruk gelegd op is
noodzaak ook van opbouwend werk, zonder
gestichtsverpleging. Het probleem der
innigenzorg werd door Dene
marken ingeleid. Het resultaat van een on
derzoek naar 53? vroi wen, door de Zeden
politie te Kopenhagen, werd overgelegd. Het
bleek, dat meer dan 70 pCt. meer of minder
abnormaal was.
Typisch was, dat de Deensche inleidster,
Maoelle Ulfbepk, ons later even aansprak om
te vertellen, dat het huwelijk van Mr Frida
Katz had plaats gevonden, en dat jonk vrouwe
C. M. van Asch van Wyck als presidente van
W. C. A. in Denemarken had gesproken!
Over
vrouwelijke politie
werd door Dr. Jung, den Duitschen Regee-
ringsvertegenwoordiger gesproken. Deze
Duitschland allereerst „Ordnungsp
1 niet, zooals bij ons, hoofdzakelijk
r p o 1 i t i e. Gewezen werd op
noodige kwaliteiten van hoofd "en hart, o:
het gedachtenleven van gevaarloopende meis
jes te kutnnen inkomen. Het geheele optredi
zelfs het uiterlijk van de vrouwelijke politie-
krachten moet vertrouwenwekkend zijn.
In Duitschland heerschen rijkswetten op
dit punt. Voor een niet-Duitsch ingesteld toe
hoorder, d.w.z. in dit geval, voor iemand; die
niet gewend is dat alles van boven af wordt
voorgeschreven volgens één recept, was het
prettiger luisteren naar de inleiding, die Mej,
Eykman uit Rotterdam in 1934 op het con
gres in Buda-Pest hield over hetzelfde onder
werp.
Controle op moderne vervoermiddelen
werd ook door Dr Jung onder de aandacht
gebracht.En inderdaad, wie weet, welken,
omvang het meerijden ook van jonge meisjes
en vrouwen met auto's en vrachtauto's b.v. in
den tegenwoordigen tijd heeft genomen, moet
direct toegeven, dat bezinning noodig is.
Maar of men met een algemeen verbod tot
meerijden de oplossing aan de hand heeft
gedaan, is twijfelachtig. Laat men tenminste
dan slechts aan minderjarigen het meerijden
verbieden, adviseerde men uit de vergade
ring. Maar wie zal zich onfeilbaar bevoegd
achten tot het schatten van den leeftijd van
liefhebbers? De stad Keulen heeft een onder
dak geopend voor doortrekkende reizigers, er
hoopt daarmee in de goede richting tt
werken.
De handel van vrouwen en kinderen
in het Oosten
werd van Engelsche zijde ingeleid, en, als
toegift, door een Deensche zendelinge uit
Britsch-Indië besproken. Miss Malthe
werkzaam in de streken, waar Stanley Jones
round-table conferences houdt,
woonde het congres in Bandoeng, iin Febr. j.l,
bij. Het woord van Kipling: „East is east, and
west is west, and never the twain shall meet"
is bezig te verouderen. Want de toestanden
veranderen in het Oosten zoo snel, dat de
Volkeobondeenquêle van 1930, door Dr Sund-
quist ingesteld, thans reeds aanvullingen
eischte.
Mr A. de Graaf sprak over: „Exploitatie
door derden", en gaf een zuivere, theore
tisch weloverwogen inleiding, die in de dis
cussie tot allerlei practische opmerkingen aan
leiding gaf. Zoo vestigde de Regeeringsver-
tegenwoordiger van Egypte nog eens sterk de
aandacht op het bendewezen, ook in de on
derwereld. Met bestrijding van een enkel
geval, hoe belangrijk en noodig ook, is
er niet. Te weinig wordt met de onderlinge
verbondenheid rekening gehouden. De opium
smokkelarij demonstreert b.v. duidelijk, dat
„een alleen" niets kan uitrichten.
Leiding en sluiting
Het congres stond ondier leiding van Paul
Matter, oud-president van den Hoogen Raad
van Frankrijk. De delegaties werden ontvan
gen door den President van Frankrijk, den
heer Lebrun, terwijl de slotzitting werd ge
presideerd door M. Mare. Rucart, Ministre de
la Santé PubUque, die van zijn belangstelling
op overtuigende wijze deed blijken. Zijn toe
spraak werd beantwoord door Mr. A. de
Graaf, die onder ademlooze stilte de aanhan
gige vraagstukken voor een juiste oplossing
den minister aanbevolen heeft. De diep
ernstige, en toch charmante wijze, waarop de
heer de Graaf op dit psychologisch moment
zijn woorden wist te kiezen, maakte alge
meen grooten indruk.
én U zult 's morgens „kiplekker*
uit bed springen.
Iken dag moet uw lever een liter gal ln de In-
'anden doen vloeien. Wanneer de galafscheldlng
oldoende is. wordt Uw voedsel niet verteerd, het
bederft. Er vormen zich gassen ln Uw lichaam. U
raakt verstoot. Uw organisme wordt vergiftigd en
U wordt humeurig en loom. U ziet alles zwart,
meeste laxeermiddelen zijn slechts lapmld-
een geforceerde stoelgang neemt de oor-
x CARTER'S LEVERPILLETJES
,-rjje t
r U v
geheel herstelt. Een plantaard
'-offen middel om de gal te doen vioeien.
Eischt Carter's Leverpilletjes, Terknjgbaar bij
apothekers en drogisten in flacons van 0.75.
BINNENLAND
De R.-K. fractievoorzitter
Onbeheerschte critiek in eigen kring
Wij hebben op sobere en bescheiden wijze
onze meening gez,egd over het optreden van
dr. Deckers als voorzitter der R.-K. Ka
merfractie, doch in eigen kring schijnt men
alle bedachtzaamheid uit het oog te verlie
zen. Zoo schreef Ons Noorden het vol
gende:
Naar het Dagblad van Noord-
Brabant, dat het eerst de benoeming
van dr. Denkers publiceerde, geschiedde
de benoeming tot fractievoorzitter met
de kleinst mogelijke meerderheid.
Dit wil dan zeggen met de meerder
heid van écn stem.
Dit is op zichzelf reeds een scherpe
veroordeeling van een dergelijke belang
rijke keuze, want als één man gedragen
moet worden door het vertrouwen van de
geheele fractie, dan is het toch wel de
voorzitter. Afgezien van allo andere be
zwaren is daarmee deze keuze
deeld en is het onbegrijpelijk, oat dr.
Deckers in deze omstandigheden deze be
noeming heeft aanvaard, welke voor hem
fn<-H «nie ~°et rim.
Wij vernemen nog nader, dat de pro
motors voor c.eze keuze zijn geweest de
heeren Loerakker en Kuiper.
En dat het doordrijven van deze benoe
ining ook in de fractie zelf tot ernstige
ontstemming 1 eeft geleid.
De zaak wordt intusschcn op die wijze
steeds onbegrijpelijker en betreurens
waardiger.
De Nieuwe Venlosche Crt'. ziet
hierin bevestigd wat zij zelf schreef:
De keuze geschiedde in een onvoltallige
vergadering we gaven dit reeds te
moeden met 13 tegen 12 stemmen.
Wanneer men nu bedenkt, dat onze Ka
merfractie 31 leden telt, is dat nog 3 min
eer dan de kleinste meerderheid. Hoe dr.
Deckers toch deze functie op die cijfers
heeft willen aanvaarden, moet hij ver
antwoorden. Voldoende beoordeelen kun
nen wij het niet.
De redactie troost zich echter met de
weging, dat mr. Goseling zelfs or. Colijn aan
zijn zijde gekregen heeft en dat dr. Deckers,
die misschien vroeger den premier van veel
kwaads heeft terug gehouden dus zich ge
makkelijk zal aanpassen.
Eerlijk gezego hebben wij bar weinig res
pect voor deze perspraat; ze versterkt de
positie van de tegenstanders van het kabinet
en verkleint de bcteekenis van de eigen
fractie. Vreemd, dat men zulks niet in ziet-
DE PRACTISCHE BETEEKENIS
DER TELEVISIE
De leidende positie van
Duitschland
(Van onzen Duitschen correspondent)
Enkele maanden geleden bracht dc Neder
Iandsche pers het bericht, dat een com
missie van deskundigen een reis door de
omliggende landen heeft ondernomen om
vast te stellen, hoever men daar gevorderd
is met de onderzoekingen ou het gebied der
televisie. Nadat de commissie was terugge
keerd bracht zij rapport uit van haar be
vindingen en zij kwam tot de verheugende
en zelfs vleiende conclusie, dat bij den
huidigen stand der televisie Nederland in
geen enkel opzicht ten achter blijft bij zijn
groote broers als Engeland, Frankrijk en
Duitschland.
We twijfelen er niet aan, dat men in de
laboratoria van Philips up tn date is, maar
wekke niet den indruk, dat de tele
visie bij ons publiek ook maar in de verste
verte zoo -populair zou zijn als bij het Duit-
sche volk, want daar lijkt het nog lang
niet naar!
Zulks behoeft nog geen reden te zijn om
groote woorden te gebruiken als Jan Salie-
dergelijke. We mogen niet uit het
oog verliezen, dat de televisie ten on
voorshands meer vijanden dan vrienden
heeft. Het dient te worden afgewacht, of
zij een goudmijntje zal wezen gelijk de
radio zulks indertijd bleek te zijn. Voor
loopig weet men alleen, dat door den be
perkten actieradius der zenders hoog
stens veertig kilometer aanleg en exploi
tatie beduidend duurder dreigen te worden
dan bij de radio het geval is. Bovenzie
kan men voorloopig ntet zooveel zende.
bouwen, dat de uitzendinsren een grootere
uitgestrektheid geheel bestrijken.
Voorts vergete men niet, dat de televisii
eventueel een concurrent van beteekeni.
zou kunnen worden voor grootmachten al:
Pers en Radio! Zou de televisie eenmaal
koinen, dan zullen die machten wel tol een
overeenkomst weten te komen, maar hier
mee gaat noodzakelijkerwijze ceruime tijd
heen. Hoe lang is het 'Pas geleden, sederi
de K.NV.B. de radioreportage van inter
landwedstrijden verbood, wij' hij vreesde,
dat de voetbalenthousiasten liever thu
den luidspreker zouden blijven zitten,
duur geld uit te geven voor een bezoek aan
het Amsterdamsche stadion? De erva
Tioest leeren. dat de radio het legioen
veelvuldisde en zulks met genstdrift
lie anders nooit onderdanen van King
Snooker geworden zouden zijn.
In Duitschland behoeft men geen reke
ning meer te houden met de bezwaren
hen, die eventueel overlast zouden kunnen
ondervinden van de televisie. Tn het Derde
Rijk gaat het er alleen maar om, of de
geering er prijs op stelt of niet. En in de
kwestie der televisie ligt het antwoord op
deze vraag voor de hand. omdat er naast
de. radio geen heter propagandamiddel
denkbaar ware Of zou het niet enorm zijn.
als een kleine zeventig ntillioen Duitsch
niet alleen al die redevoeringen van „fiih-
rende Mannen" zouden aanhnnren,
terzelfder tijd ook het enthousiaste audito
rium en de belangstellende menigte lang:
de straat konden zien? Sinds jaar en das
is er in het Derde Rijk geen gebeurtenis
van beteekenis en vooral geen volksfeest
meer denkbaar zonder dat er in speciale
tenten in openbare zalen televisic-uilzen
Werktijd in de
Kalkzandsteen-industrie
Een brief van Minister Romme
De Minister van Sociale Zaken heeft tot
den directeur-generaal van den Arbeid in
zake de werktijd in de kalkzandsteeninous-
trie een schrijven gericht, waarin hij zegt,
tot de conclusie gekomen te zijn, dat in de
kalkzandsteenindustrie onder normale oi
stancighcden het één-ploegen-stelsel dient
gelden. Onder normale omstandigheden ver
staat de Minister den toestand, waarbij
de kalkzandsteenindustrie in haar geheel
genomen afzetmogelijkheid en productie
capaciteit elkaar naderen en de verkoopprij
zen loonend kunnen zijn.
Dit standpunt brengt met zich mede, dat
bij de behandeling van eventueele verzoeken
om overwerk (al dan niet in den vorm van
een tweeploegcn-stelsel), bij welke verzoe
ken ae vraag naar de capaciteit der betrok
ken fabriek ter sprake komt, als capaciteit
der fabriek valt aan te merken, die, welke
zij heeft bij het werken in één ploeg.
Voorts is de Minister van meening, dat bij
de beslissing op een overwerk-aanvra;
economische en sociale belangen van de
kalkzandsteenindustrie als geheel een over
wegende rol behooren te spelen.
Verzacht worot de districtshoofden der
arbeidsinspectie met deze zienswijze in deze
bekend te m&ken.
DAG 23 NOVEMBER
ER SUM I. 1875 M. IZT O-iiUMndlnc.
0—9.15 en 10.00 Gramofoonmi>7.l*-k. 10.öO
indel herdenking. 11.30 Godsdienstig balf-
r. 12.00 Bericl
12.15 De KRO-Melodis-
nuzie-k. 5.15 KRO-ork&st en solisten,
lcitetiebezoek. 6.00 De KRO-Melodis-
lolist. 6.10 Esperatoles. 7.00 Berichten.
isme. 7.35 Sport
Mededeellnger
la^trlcht en ac
8.15 Stedeliik orkest
list. 9.05 Oostenrlikscn programma
9.30 KRO-orkest, en gramafoonmuzlek. 10.30
Berichten ANP. 10.40 John Kristel en zijn
orkest 11.30—12.00 Gramofoonmuzlek.
ILVERSUM II. 301 M. A VK O-Ultzenillnc:.
8 00 Gramofoonmuzieke. 10.00 Morirenwijding.
10.15 Gewijde muziek (gr.pl 10.30 Kovacs
Bajos' orkest en soliste. 11.00 HuLshoudeUiko
wenken. 11.30 Het Omroeporkest. 12.30 Gra-
mofoonmuziek. 1.00 Orgelspel, zang, vioolsoli.
Aeollan-orkest.
causerie en int<
7.05 AVRO-dar
8.00 Reportage
Mededeelingen.
trein. 9.15 Film
ROITWICR.
4.35 Orkest
Strijkkwart
7 30 Engelsche les.
0 Orkest. 6.(5
L £.20 Revue.
11.30 Decla-
PARIS. 1648 M.
Zang. 3.20 Plano
Orkest S.35 ICai
Orkes
10.1
BRU«
I. 7.50 Orkest. 11 20 Concert
3 20 Orkest. 5.20 Plano. 6.30
Orkest en pianoduo.
m 4S4 M. 3.22 M.: 12.50 Orkest.
8.20 Orkest 8.50 Radiotooneel.
7.20 Orke;
8.35 Vervolg con
484 NL: 12.53 Orl
8.20 Symphonie-o
DEUTSCHI.AXDSEVDER. 1571 M. 7.30 Orkest.
8.35 Pol
5.35 Harp. 6.50 Orkest
9.50 Kw
dingen eeorganiseerd worden, waarbij de
toegang absoluut gratis is.
Sinds bijna twee iaar is Duitschland een
televisie-telefoon rijk. die aanvankelijk niet
verder ging dan van Berlijn naar Leipzig
en pas kortelings tot Neurenberg werd
doorgetrokken. Wie er een matige vergoe-
ding en de moeite om zich naar een ..Fern-'
sehstelle" te begeven, voor over had. genoot;
de sensatie van dengene, met wicn hij
sprak, in levenden lijve te aanschouwen!
Aanvankelijk was dit een snufje, maar al'
spoedig bleek het een beteekenis te hebben,
welke men er oorspronkelijk niet aan had
toegekend. Volkomen onverwachts kwant
er immers een eind aan het probleem, dat
het zoo moeilijk is zaken te doen, daar dit
in belangrijke mate een psychologisch©
kwestie is en psychologie laat zich niet be
oefenen, wanneer men teeenovcr een on-
zichtbaren (partner staat. Dit is dan ook
wel een der redenen, dat men de telefoni
sche televisie denkt uit te breiden, voorloo
pig tot München. En wij hebben geen en
kele reden, om de Duitsche technici vart
chauvinisme te verdenken als ze beweren,
dat Duitschland er niet aan denkt zijn lei
dende positie onder dc televisie-landen op
te geven.
PIETJE PLUIS EN JANTJE JOPPE
BEI.EVEN NIEUWE AVONTUREN
5 Daar Pietje's ouders uit winkelen waren
en Pleuntje in de keuken was, hadden
onze beide vrienden vrij spel. Hun eersie
bezoek gold Vaders studeerkamer. Ha! Op
Vaders tafel lag een stapeltje schriften,
die nagezien moesten worden. Daaraan
zou Pietje, als oprechte Sint, zijn eerste
goede daad bedreven! Hij zou dc jongens
van de klas eens een échte Sinterklaas
verrassing bezorgen!
i En, terwijl Jantje op de tafel klom en do
flesch vulpeninkt onder aan de lamp bond,
zoodat Pietje's Pa hem dadelijk zou kun
nen zien, pakte Pietje zijn Vaders roode
potlood en zette in alle schriften on-dT
liet laatste werk een groote 10. Zeer vol
daan overlegde hij, welke weldaden er
nog meer bewezen konden worden. Ja,
wacht eens! Over de stoel in den hoek
hing Vaders daagsche pak
(Wordt Woensdag vervolgd).
Een spannend Engelsch verhaal
Vertaald door E. H.
<ir
Er was geen gas of electrisch licht op Winterhayes en de
'groote lamp in den hoek verspreidde een aangenaam licht in
de overigens donkere kamer.
Zoodra Daphne binnentrad, nam Mrs. Oliphant een zit
tende houding aan en stak haar de hand toe:
„Ik ben zoo blij, dat ik u welkom mag heeten, Miss Somer-
Ville! Ik hoop, dat u geen al te vervelende reis heeft gehad,
hier naar deze verschrikkelijke uithoek!"
j „O, in het geheel niet. Dank u! Ik ben er best gekomenl"
I Mrs. Oliphant was een belangwekkende vrouw; lang, heel
mager en bleek, met aller-eerwaardigst wit haar en groote,
donkere oogen, die zenuwachtig flikkerden. Haar smalle,
lange, schoon-gevormde handen bewogen steeds zenuwachtig
op en neer en ofschoon ze een zachte, welluidende stem had,
was er iets stootends, iets afgebetens in haar manier van
Spreken, dat wel wees op een storing in het zenuwgestel.
„Gaat u zitten", noodde zij. „Heeft Mrs. Collis u al eenige
ververschingen geboden? U ziet hoe ik aan mijn bank ge
kluisterd ben; geheel afhankelijk van anderen".
Ze leek geïrriteerd en dit deed Daphne niet zoo op haar
'gemak zijn.
„Vertel mij nu eens. hoe het er ïn Londen uitziet, ln het
Londen, dat ik liefheb?" vroeg zij opeens.
Die vraag kwam Daphne wat vreemd voor, maar ze deed
kaar best, ze zoo goed mogelijk te beantwoorden.
„Maar, als u Londen zoo liefhebt", besloot zij, „waarom
woont u daar dan niet?Of denkt dokter Oliphant mis
schien, dat het er niet goed voor u is?"
„O, daar zou hij zich niet veel van aantrekken! Ik zou
kunnen gaan, als ik wilde,maar, voorloopig, wil ik nog
niet!"
Even later vroeg zij Daphne naar haar snelheid in het
stenografeeren en overhandigde haar een tijdtafeltje, terwijl
ze zei:
„Dit heeft mijn zoon voor u opgesteld, eer hij wegging".
Daphne las het eens; het was heel eenvoudig. Er werd van
haar verwacht, dat zij iedere ochtend om negen uur aan het
sanatorium zou wezen, om de correspondentie te verzorgen.
Er was in Winterhayes maar één post per dag, zoodat ze om
één uur vrij zou zijn om naar het huis van Mrs. Oliphant
terug te gaan voor de lunch. Den middag had zij vrij, maar
op den avond moest zij dan weer doen, wat Mrs. Oliphant
van haar verlangde.
„Als ik over het geheel nog wét schrijf, is het altijd op den
avond", zei de zieke. „Dat wil zeggen: als ik dicteer: schrijven
kan ik al lang niet meer!"
Daphne keek naar de zenuwachtig trillende vingers:
„Hoe jammer toch! Ik heb een paar van uw boeken gelezen
en ik vind ze zoo mooi!"
„Ja, de menschen lazen mijn boeken graag; zoo lang ik nog
gelukkig was: de toon er in was toen ook gelukkig en de
menschen houden van geluk, in wélken vorm dan ook!
Maar, nu, och. ik schrijf, zooals ik voel
Een zware zucht besloot deze ontboezeming en Daphne
ging zich hoe langer hoe minder op haar gemak voelen, zoo
dat ze blij was, toen Mrs. Collis binnenkwam en vroeg, of
Mrs. Oliphant nie,t dacht, dat Miss Somerville nu naar bed
moest gaan.
„Ze heeft zoo'n lange reis gehad, ziet u!" bracht de huis
houdster in herinnering.
Mrs. Oliphant keek Daphne een oogenblik aan en sprak
toen:
„Ja dat is zoo! Ga nu naar bed, lieve, en slaap wél! Op den
ochtend zal ik je niet zien. maar Mrs. Collis zal je iemand
sturen, die je den weg wijst naar het sanatorium. Niet dat je
het niet vinden zoudt, dat huis der smarten".
Tien minuten later stond Daphne bij de deur van haar eigen
kamer en Sara Collis zei verontschuldigend:
„Ik hoop, dat ik u niet gestoord heb, Miss Somerville, maar
u zult zelf ook wel ondervinden, hoe het maar het beste is, om
om tien uur te zeggen, dat u moe is, anders zou Mrs. Oliphant
u den heelen nacht ophouden. Dat is geen harteloosheid van
haar: ze is nu eenmaal ziek en daardoor verliest ze dergelijke
dingen uit het oog".
„Het moet verschrikkelijk voor haar zijn!" meende Daphne,
vol deelneming.
„Ja, dat wel! Want ze Is één en al energie, maar heeft geen
kracht! Ze is altijd bijzonder intelligent geweest maar heeft
heel wat leed gehad! Ik zal u roepen om half acht. Is dat
goed, miss? Want ik denk, dat u om negen uur met uw werk
zult willen beginnen?"
„Juist; heel graag!"
Daphne wenschte ook haar goeden nacht en voelde nu wel,
dat zij bijzonder moe was.
HOOFDSTUK VI
Dien volgenden ochtend beloofde het een prachtige herfst
dag te worden. Daphne verwierp verre het aanbod, dat iemand
haar vergezellen zou naar het sanatorium en Mrs. Collis
hield dan ook niet aan, want zij moest toegeven dat het heel
makkelijk te /inden was.
„Het pad voert recht door een hek in de hooge taxusheg.
Als u daar door bent, ziet u het roode gebouw vlak vóór u
liggen. Het voetpad tusschen het struikgewas brengt u precies
voor de voordeur".
Daphne volgde deze aanwijzingen en liep vlug en met ener-4
gieke tred verder, al genietend van de frissche lucht, die zóó.
rechtstreeks van de duinen over de zee aangewaaid kwam en
heerlijk prikkelend werkte met haar zilten geur.
Ze had een eenvoudig serge japonnetje aan. met een
groote witte kraag en droeg hierover een jersey en een daar*
bij passend mutsje.
Bij de deur bleef ze stilstaan, wat zenuwachtig, want het
was een overweldigend groot gebouw. Onstuimig klopte haar
hart, toen ze de treden van het breede bordes opging, naar de
ruime hall.
Op dat oogenblik kwamen twee mannen naderbij; de eert
droeg een soort portiersuniform en de ander een >ange witte
jas. zooals doktoren die wel aan hebben. De man in uniform
trok zich terug en de man met de witte jas aan zei tegen
Daphne:
„Goeden-morgen. U is zeker de nieuwe secretaresse van
dokter Oliphant?"
Hij had een zachte, bijzonder innemende stem, maar zijn'
gelaat beviel haar minder, ofschoon ze niet gezegd zou kun
nen hebben waarom, want de meeste menschen zouden hem
knap hebben genoemd. Hij was blond en blank van huid en
had iets teers over zich, waardoor Daphne hem voor lichame*
lijk zwak hield.
[Wordt vervolgd
