2231
LOOPERS
ROTTERDAMMER
MARSCH
BIJ
MAANDAG 28 JUNI 1937
DERDE BUAD PAG. g
Eindconclusie aan 't begin!
Het bijna ongelooflijke is ge
beurdde Tweede Rotterdammer-
Marsch heeft in schier elk opzicht
den eersten marsch nog overtroffen.
Dat het aantal deelnemers grooter
zou fcijn dan vorig jaar, kwam in den
loop der vorige week reeds vast te
staan.
Dat het getal van 2231 loopers zou
worden bereikt, had echter niemand
kunnen verwachten!
Hiermede is de Rotterdammer-
Marsch op de Vierdaags che
na het grootste wandel
sport-festijn van Nederland
geworden, want bij ons weten is het
nog nimmer te voren gezien, dat op
een Zaterdagmiddag zulk een getal
wandelaars werd vereenigd.
Is dat op zich zelf reeds het beste com
pliment voor „Excelsior" te Delft, dat met
den eersten marsch den grondslag legde
voor dit succes, het zegt toch niet alles.
De groote vraag, die wij ons stelden was:
zal het mogelijk zijn om op regelmatige
wijze dit reusachtige getal wandelaars te
venverken?
De Zaterdag gaf het overtuigend ant
woord. F
Het omvangrijke voorbereidende, werk,
voor dezen marsch verricht, is met een
goeden uitslag bekroond.
Enkele minuten na het vastgestelde tijd
stip van half .drie kon hoofdleider W ij de-
veld £et startschot lossen en vertrokken
onder, hoorngeschal en tromgeroffel de 1579
deelnemers aan den hoofdmarsch, prompt
om half vier startten kittig en parmant de
652 jongens en meisjes beneden 16 jaar met
hun leiders-.
Hoewel bij de Hoornbrug, op den Leid-
schen Weg en bij den Viaduct de drukste
verkeerswegen van Nederland moesten wor
den gekruist, kon, dank zij de voortreffelijke
medewerking van Rijks- en Gemeente
politie, de stoet vrijwel ongehinderd pas-
seeren.
De réunie op „Ypenburg" heeft vooral bij
de deelnemers aan den jeugdmarsch, die
het geheele luchtvaartprogramma konden
volgen, onvergetelijke indrukken achter ge
laten.
Ook de honderden ouders, vrienden en
bekenden, die zich hier hadden verzameld,
hebben zeer genoten. Om de deelnemers
aan den hoofdmarsch, die wat later binnen-
kamen dan berekend was, óók te doen ge
nieten van de prachtige demonstraties van
kampioen-zweefvliegers v. d. Meer en
Hoekstra en van de fantastische lucht
buitelingen van Schmidt Crantz en
Asjes werd het vertrek naar Delft nog
wat uitgesteld.
Om half liegen werd echter, met het kra
nige Delftsche muziekkorps „Soli Deo Glo
ria" voorop, weer afgemarcheerd (de Jeugd
marsch was al vooruit) en zonder verwijl
kon na aankomst met de prijsuitreiking
worden begonnen.
„Im groszen Ganzen" klopte de organisa
tie als een bus en, noopte tijdnood al tot het
inkorten van het extra-ommetje, dat in de
route was ingeschakeld om de deelnemers
de sohoonheid van Raaphorst ten volle te
doen genietener moet immers voor een
volgend jaar nog wat te verbeteren over
blijven?
Neenalles overziende moet begon
nen worden met een woord van oprechte
hulde aan de mannen (en vrouwen) van
„E x c e 1 s i o r", die hun vrijwillige taak op
schitterende wijze hebben vervuld, een hul-
FOTOFLITSEN VAN DEN MARSCH
Als in een film trekt -de marsch aan
ons voorbij.
Op de kopfoto een schitterend beeld
van Raaphorst met de Seringenberg op
den achtergrond. Verder van boven naar
beneden: 1. Bij den start; 2. Passeeren op
den Vlietweg; 3. Bij den spoorwegover
gang op Raaphorst; 4. De Rijswijksche
Vierdaagsche passeert Effatha; 5. Het
22e R. I. heeft veel „aanhang"; 6. Spie
gelbeeld op Raaphorst; 7. De Delftsche
gardisten met hun typische trommen; 7.
Het Roode Kruis is paraat; 8. De mooie
groep van Thomsens Havenbedrijf pas
seert Huis ten Bosch; 9. Daar komen de
kanaries „Ypenburg" binnen.
de, die hun dan ook bij monde van den heer
Diemer, directeur van De Rotter
dammer, namens alle deelnemers onder
luide instemming is gebracht.
Invasie
„Geen geklets drie en dertig cent!'
de bureaulist van het station Schiedarii.
toen hem te 1 uur 42 door een jeugdig deel
nemer een kaart werd aangeboden met de
vraag, waarom hij niet voor 22 cent mee
kon.
Dat bleek n i e t te gaan, omdat deze deel
nemer niet tijdig genoeg aanwezig was, om
zich bij de groep voor het gezelschapsbiljet
aan te sluiten.
De bureaulist was kortaf, want het was
hem groen en oranje voor de oogen gewor
den van al de kaarten met het opschrift
„Rotterdammer Marsch", die hem binnen
een half uur voor de oogen waren gedraaid
en hij zag nog een gansche rij liefhebbers
zich verdringep.
Tjaze waren weer op het nippertje ge
komen en het kon niet andersde extra-
trein kon niet wachten en vertrok zonder
hen.
Even een gejuich, de flits van een oranje
vlag en witte shirts voor coupéraampjes
daar ging de extra naar Delft.
Op den Rijksweg haastten zich Oranje-
Gardisten, sportieve jongeren en ook een
enkele oudere per fiets naar het oude Delft,
late deelnemers aan den „grooten trek."
In Delft zelf kwam het rombom der
trommen ons al over de oude grachten
tegemoet, want bij höndèrdëh stroomden Üe
deelnemers toe en de trommel deed ze nu
al, van de treinen komende, in marsch-
tempo nnar de Doelen treden.
Delft, stille stad als het anders is, was er
werkelijk 'n beetje van ontdaan en de
„Ouwe -Tan" keek met den scheel oog over
do lindebloesem heen naar, dé hooge brug,
die binnen zijn gezichtskring viel en waar
hij al dat blauw en wit en oranje van de
jeugd staag-an in één riohting zag deinen...
In de Doelen
In de Doelen, daar wist men nu al „van
wanten".
De groepen en troepen, die liefst met
volle muziek voorop hun entrée plegen te
maken, konden dit. jaar zonder struikeling
over de fietsen van een geïmproviseerde
eang-stalling den tuin bereiken.
In de Doelentuin daar kwam ons de glun
derende ..Excelsior" voorzitter Van Heus-
den 'al tegemoet: het was te zien: alles
liep naar z'n zin. Geen wonder, want na de
eerste ervaringen van het vorig iaar had
men ditmaal alles zóó uitgepluisd, dat de
organisatie moest slagen.
Wat was dat startbureau, onder leiding
an den heer De Zwart keurig georgani-
eerd! Geen gedrang meer om de tafeltjes,
een keurige atzetting met bordjes „In" en
„Uit" net als in een groot postkantoor, gaf
toegang tot de „lokettenwaar de indivi-
dueele loopers. die hun startkaart al hadden
toegezonden gekregen, volgens hun num-
tcrecht konden. De groote stormloop
bleek echter te bestaan bii het loket „nieuwe
'nschrijvingen", want natuurlijk waren er
toch nog weer 'n paar honderd wandelaars,
lie'ae kat. in dit geval: het weer uit den
boom hadden gekeken en nu aan den start
nog inschreven.
In de muziektempel resideerde de staf.
die de deelnemende groepen had te ver-
werke.n. Een kluif ditmaal, want schier elke
groen kwam aan den start met een grooter
aantal deelnemers, dan aanvankelijk was
opgegeven en dat gaf extra, zij het graag
anvaarde administratie.
Tegen half drie was de Stadsdoelentuin
je ware bijenkorf; vereenigingsleiders vlo
gen als nijvere werkbijen rond, sommigen
leken wel koninginnen, die 'n heel bijenvolk
in zwerm met zich mede voerden.
Het gezoem dat de verzamelde menigte
veroorzaakte was wel héél reëel
Zelf gevoelden we ons zoo 'n beetje als
darren, die geduld wordenmaar
zóó ver mogen we de vergelijking toch
niet doortrekken, want de hartelijke be-
groetingskreten, die van menige kant weer
klonken. de prettige schouderkloppen, die
over en weer werden uitgedeeld dat gaf toch
'n heel andere stemming.
Wat is zulk een start voor een wandel-
marsch toch een zeldzaam aardig tafereel.
Zoo op de Vierdaagsche, waar de menigte
zich in het schemerdonker achter de be
roemde afsluitboom verdringt, komt dat niet
tot zijn recht. Men is dan nog te weinig uit
geslapen. en de klcurschakeerimr is niet
zoo fel.
Maar bij een middagmarsch, dan is het
al kleur cn rumoer.
Hier is het de' wandelsportclub „Onder
Ons", uit Den Haag. die in keurig wit en
groen uniform binnenrukt, daar deint het
oranje piketvlaggetje van het 22ste R. I. uit
Ede bc-ven de stramme haag van infante-
eten uit en dan volgt weer een croep van
meer dan 80 Or.«nicgardisten uit Rotterdam-
Zuid met hun grijze blousen* en fluweelen
baretten, maar ze moeten nlaats maken voor
de Mariniers, die met luit. Arends aan het
hoofd de Doelentuin binnenkomen.
Eenmaal ir, den tuin behoeft niemand
den indruk te kriigen om den tuin te. worden
geleid want de cijferborden, waar de
erocpen zich kunnen opstellen zijn duidelijk
genoeg, zoodat ieder zijn plaats weet.
De start
Er is nog een trappelend ongeduld bij
de groep nieuwe inschrijvingen der indivi-
dueelen. wanneer eerst hoofdleider W ij d e-
v e 1 d voor de microfoon komt. teneinde
eenige aanwijzingen te geven en dan komt
de Excclsior-voorzitter, de heer C. J. Van
H puis d e n al op het spreekgestoelte.
Hij doet het ditmaal kort, maar krachtig:
een woord van dank en hulde aan „De Rot
terdammer" voor de prettige samenwer
king bij de voorbereiding, een woord van
waarschuwing aan de ongetrainden, om
alsnog van de marsch, die alleen voor ge-
oefenden bestemd is. af te zien en dan tot
de laatstendat wil zeggen: bijna allen!
de wensch, dat ze straks op een fijne
wandeltocht mochten terug zien, want, zoo
besloot de ,.Excelsior"-voorzitter op 't voet
spoor van Leo Lens:
Wie twee gezonde becnen heeft
F,n ook twee goede longen
En nog een hart, dat dagelijks
Opnieuw zich wil verjongen,
Hij mag, zij kan, hij wil, zij zal
Van 't jaar niet achterblijven.
Een dankbaar applausje, dan even
zenuwachtig gedoe van „individualisten",
die hun plaatsje nog niet hebben opgezocht
en bij de nieuwelingen de schok: „Nu zal 't
gaan gebeuren".pang! het startschot!
hevig tromgeroffel van de tamboers van
„Excelsior"en dan drnmt de stoet de
poort uit en den Verwersdijk op.
Daar gaan ze!
Telkens nieuwe trommels, groote en
kleine, worden „aangeslagen", klaroen
blazers steken het koper en onder luide
commando's trekken de groepen de
poort uit
De leiders kijken op hun horloge en
knikken tevreden: bijna een half uur
vroeger dan vorig jaar.
Nog lang houdt het dreunen van de af-
marsch aan. Even dreigen we 'm sensatio
neel incident te beleven, wanneer de tam
boer-maitre van „De Jonge Garde" uit Char-
lois, geboeid door de eenstemmigheid van
do roffel en de klank van het koper der
klaroenen, zóó geestdriftig zijn machtigen
dirigeerstaf zwaaitdat een fotograaf op
een laddertje er bijna door wordt onthoofd;
maar deze lieden zijn terugtrekkende be
wegingen gewend en het loopt goed af.
We haasten ons naar buiten om met de
auto de stoet in te halen, maar bij het Kal-
verbosch blijkt ons dit al ten eenenrr.ale
onmogelijk. Het verkeer zit muurvast en
eerst bij de Brasserskade kunnen we den
„kop" nog juist den ouden weg naar Den
Haag op zien marcheercn.
Pittig doen de fluitisten en trommelaars
van „Excelsior" de wandelaars hier uitge
leide en tevens worden dezen nu, om in
vaktermen te spreken „vrijgelaten", wat be
teekent. dat iedere groep naar verkiezing
harder of zachter kan gaan loopen, dus niet
gehouden is het hoofdpeleton te volgen.
Kort voor de Hoornbrug vangen we de
•andelaars weer op.
Enkele individueele loopers gaaai, als
steeds, aan den kop.
Daar zijn er onder, die feitelijk te snel
•andelen. die het ook wat geforceerd doen,
maar er zijn er ook, van die echte gerouti
neerde tippelaars, soms in hun doodgewone
colbertje met een staand boord aan, die met
vlugge, maar keurige tred heel het par
cours afleggen en slechts bij het begin wat
zijn opgeschoten om „cte ruimte" te krijgen.
Het hoofdpeloton van „Excelsior", goed
getraind als het is, omdat dit als een eere
zaak werd boschouwd, blijkt nog vrijwel
aan den kop te loopen der groepen. Zij heb
ben een prachtig gelijkmatig tempo, loopen
aanzienlijk beter dan vorig jaar.
De Rijswijksche Vierdaagsche, 't Dames
vendel van de Rotterdamsche Burgenvacht
en verschillende gymnastiekverecnigingen
volgeü.
De proef op de som!
Daar zijn ook de Intendance-troepen uit
Leiden.
Mogen we een ondeugende anecdote ver
tellen?
Die Intendance-troepen.dat zijn, wat men
in dienst noemt: ,.de schoenmakers" en een
ongeloofwaardig getuige heeft ons voor
waar verteld, dat het geheele Ncdcrland-
sche leger er op heeft aangedrongen, dat
die vooral met de Rotterdammer-marsch
zouden meeloopen. „Dan konden ze aan
den lijve ondervinden, wat het zeggen wil
op sigarenkistjes te loopen!"
Nu! maar te letten op hun loopen, moet
dat best zijn meegevallen, want ze mar
cheerden evenals de andere militaire troe
pen maar wat verdienstelijk.
We moeten nu gaan opletten, want het
wordt vol op den ouden Rijkswegde
„blauwe jongens van Thomson's Havenbe
drijf" trachten in; rijen van twee naar voren
ta komen, juist op het oogenblik, waarop
„Onder Ons" en „Rotterdam-Zuid" elkaar
passeeren.
Zoo probeert iedere groep om haar eigen
tempo te veroveren en de noodige ruimte
te krijgen.
Bij de Hoornbrug is door de opmarsch
der wandelaars het gewone verkeer finaal
vastgezet. Grimmig moeten de automon
sters, die anders den weg beheerschen, toe
zien hoe de vergeten wandelaar, maar nu
vereenigd tot een machtig geheel, z'n rech
ten op den weg is komen heroveren.
Wanneer de hoofdmacht is gepasseerd,
krijgen wij gelegenheid om achter de wan
delaars aan in een slakkengang te volgen.
Het is een interessant gezicht om die
breede veelkleurige slang van wandelaars
langs de Vliet te zien voortschuifelen. Komt
er even een hoog punt, dan zien we de
honderden koppen in regelmatig tempo op
en neer dansen, de cadans van de marsch.
Bij Voorburg krijgen we de gelegenheid
om te ontsnappen en in snel tempo door
te rijden naar Leidschendam. Hier zien we
burgemeester Kevzer zeer geïnteresseerd,
de ongewone stoet van gasten, die zijn ge
meente komen opzoeken, afwachten. Opzijn
aanwijzing blijkbaar, krijgt de jury een
„plaats van een daalder", waar ze de loo
pers kan „opschrijven" nog vóór dezen de
gelegenheid hebben parade te maken.
In Leidschendam is het een alleraardigst
punt om de loopers te zien passeeren. De
Op de rechtsche filmstrook: 1De
Schiedamsche politie was sterk favoriet;
2. Burgemeester van Baren en mevr. Van
Baren keken ten venster uit; 3. De
„Libertas"-karavaan vertrekt van Rotter
dam; 4. Natuur en techniek; De Oranje
Garde uit Rotterdam-Zuid tusschen de
vliegmachines; 5. De kranige loopers van
„Onder Ons" en route; 6. Met fikschen
pas trokken 82 groepen er op uit; 7. Rust
in de prachtige omgeving van Huis ten
Bosch.
FOTOFLITSEN
Stemmings
beeld
Jong Nederland
op het Oude
Delft.
