Spoorlijnen Verdwijnen
<:§oven die Poolcii-keL
DONDERDAG 3 JUNI 1937
DERDE BEAD PAG. 9
Het nadeel is niet gering
Wat weegt het zwaarste?
(Van onzen Gelderschen redacteur)
II
Het zal wel niet lang meer duren en
dan zijn de kleine spoorlijntjes in
Gelderland er niet meer. Ze zijn dan
historisch geworden.
De „groote" lijnen Amersfoort
Zwolle; AmersfoortApeldoornZut-
phenWinterswijk; ArnhemZutphen;
UtrechtArnhemNijmegen en de
lijn die de Betuwe snijdt, zullen wel
blijven, maar de rest is bijna verdwe
nen of is in de toekomst verdwijnen
nabij. Zoo althans teekent zich de toe
stand af.
en daar brengt.
We zijn van de nadeelen echter even sterk
overtuigd. Het lijkt ons zelfs onaanvechtbaar
dat de opheffing der kleine lijntjes voor de
spoorwegen ook niet alleen voordeelen
brengt. De kleinere lijnen kunnen tot op
zekere hoogte immers als de toevoerbuizen
voor de groote worden beschouwd en het
valt te verklaren dat het verdwijnen daarvan
invloed zal hebben op het geheele vervoer
van de Nederlandsche spoorwegen.
Gezelschappen die vroeger per trein reis
den en nu voor het eerste deel direct op de
autobus zijn aangewezen, zullen nu de ge
heele reis zeker met dezelfde bus volbrengen.
Dit geldt voor zomerreisjes, congressen, par
tijdagen en wat voor dingen er al niet meer
zijn, die groepen uit de bevolking ver
plaatsen.
Is de autobus populair?
Wie zijn oor wel eens te luisteren heeft
gelegd onder het volk (en dat doen we allen),
weet dat de autobus, zelfs bij de mooiste
uitvoering van de laa'-te jaren, allerminst
populair is. Men bedient er zich van omdat
men er eenvoudig niet meer buiten kan; ze
brengt je dichter bij huis, rijdt op vaste uren
en veelvuldiger, enz., kortom het levert zeer
v gemak op. Maar wie heeft den tocht al
niet eens mopperend ondernomen?
Ongetwijfeld speelt het materiaal
een groote rol, maar waar is de zeker
heid dat goed en duur materiaal, aan
genomen dat het bij het begin in
gebruik genomen zal worden, rendabel
zal zyn ook op de secundaire, heel
vaak tertiaire wegen?
Eerder is 't omgekeerde te verwach
ten en straks zien we den gemoede
lijken Gelderschman, die zich in het
derde rangs materiaal van den trein
nog rustig voelen kon, hobbelend en
schokkend over vrij slechte wegen
urenlang rijden.
Wie kan daar tegen? Lang niet ieder voelt
zich prettig in een bus, evenmin als anderen
op zee of in de lucht en vergeet daarbij niet
dat het niet zulke kleine eindjes zijn die
imoeten worden afgelegd en dat tochten van
ll/2 a 2 uur niet tot de zeldzaamheden be-
Ihooren.
Zün de wegen op het verkeer berekend?
Het verkeer der bussen op den weg heft
het voordeel van het verdwijnen van de on
bewaakte overwegen bovendien weer op. Het
gevaar dreigt opnieuw. Vermindering van
treinverkeer vermeerdert het wegverkeer.
Het zware verkeer op de wegen zal dus
toenemen en dan rijst de vraag of de wegen
daarop wel berekend zijn.
Toen onlangs de Geldersche Tramweg Mij.
aan Ged. Staten van Gelderland concessie
vroeg voor het onderhouden van een autobus
dienst DoetinchemEnschedé (ook in ver
band met het verdwijnen der treinen) en
het college van G. S. daarover het advies
vroeg van den gemeenteraad van Zelhem,
wees dit gemeentebestuur er terecht op, dat
bij het toenemend busverkeer de weg Doe
tinchemZelhem hoognoodig verbetering be
hoeft. En die weg werd eenige jaren geleden
nog voor een groot deel vernieuwd, maar in
de branding van de nieuw opkomende vragen
is de breedte van den weg inderdaad onvol
doende.
Waartoe het te verzwijgen? De secundaire
vegen in Gelderland hebben bijna alle dit
euvel, als we enkele uitzonderingen weg
denken.
Ze zijn berekend op het eenvoudig verkeer
van een wagen met een paard, een fiets en
enkele auto's. Maar niet op zware bussen.
stond in ons blad van 25 Mei.
Ze zijn te sma! en te provisorisch verhard.
Dit bezwaar is temeer van belang omdat
talrijke Geldersche gemeenten met een zwaar
wegennet zitten, dat voor een groot deel
zelfs nog om verharding vraagt, laat staan
dat mer oude verhardingen zal kunnen ver
zwaren.
De opheffing van de spoorwegen
werpt hier een tweeledig probleem
op.
Ie. Worden de wegen niet ver
beterd, dan is er gevaar voor reizi
gers en de andere weggebruikers: een
gevaar, wellicht grooter dan de onbe
waakte overweg van thans;
2e. Worden de wegen wel verbeterd,
dan zal dit zwaar drukken op de pu
blieke kassen, die toch al zeer be
rooid zijn; misschien is dit per hoofd
meer dan thans geofferd wordt voor
de dekking van het millioenentekort
op de spoorwegen.
Het bruggenvraagstuk
In dit verband is het bruggenvraagstuk,
dat in Gelderland nog steeds niet geheel is
opgelost, van belang.
Zeker, we zijn veel gevorderd door de
prachtige bruggen, die bij Arnhem en Nij
megen Rijn- en Waaloevers verbinden. Ook
Zutphen heeft een vrij afdoende verbetering
gekregen, maar Doesburg en Deventer i
stelen nog met hun schipbruggen die zoc
en dan ware verkeersobstakels vormen.
Wie bijv. vanuit Arnhem den achterhoek
in wil via Doesburg (de voornaamste
binding) loopt het risico dat hij met z'n auto
minstens een kwartier rust nemen moet,
dat de schipbrug juist voor Doesburg open
(of wil men gesloten) is. Dan pas is de weg
voor hem vrij. In omgekeerde zin geldt dit
natuurlijk ook voor het groote deel van de
Achterhoekers die zich op Arnhem oriëntee-
ren.
Welke euvels heeft men bij deze brug al
niet gehad. Ijsgang, aanvaring, overstroo
ming, alles kan noodlottig worden. De bus<
sen en auto's die het verkeer tusschen de
streek ei. de groote lijnen van verkeer moe
ten onderhouden, zouden hierdoor op niet
geringe mate benadeeld kunnen worden.
Het is dus zeker niet teveel gevraagd als
men zeggen zou: Eerst een vaste brug en
dan eerst de treinen weg!
Weersinvloeden
Tenslotte is er nog te wijzen op de weers
invloed op het verkeer. Het klimaat van ons
land, vooral in den winter, is nu eenmaal
zoo, dat er weinig zekerheid bestaat dat men
een uur later per auto of bus vertrekken
kan.
Een plotseling opgekomen mist maakt den
tocht tot een groot gevaar.
Een flinke ij zei en heel het vervoer ligt
stil. Nog dezen winter stonden op een Za
terdagavond op den weg Arnhem-Nijmegen
Jhr. mr. De Geer bij het verlaten van het
huis van Minister Colijn, met wien hij
gisteren een onderhoud had over de
kabinetsformatie
10 auto's wegens te gladden weg aan den
kant, terwijl een groote bus met een 17-tal
passagiers zich, zonder ongelukken te ver
oorzaken in een langs den weg loopende
sloot vlijde.
Als we al deze argumenten te samen over
wegen, zullen we gevoelen dat de opheffing
van de spoorwegen voor de bevolking een
moeilijk probleem is.
De tijd zal de oplossing wel brengen. Er
zullen overheidsmaatregelen moeten komen
om het platteland in de 20ste eeuw niet in
zijn isolement terug te drijven. Doch daar
aan twijfelen we nidt.
Een voorspelling
Welke niet heelemaal uitgekomen is
Men vroeg ons nadere toelichting van
hetgeen wij in de nacht na de verkiezing
schreven, dat Mussert n.l. in September
1936 nog op 20 zetels rekende. Wij citeerden
toen uit het hoofd en bij nauwkeurige con
tröle bleek, dat we ons in tweeërlei opzicht
vergist hebben. We herstellen dus deze
fouten.
Niet in September, maar nog een maand
later, op 16 October 1936 werd in Volk en
Vaderland uitgerekend, dat de N.S.B. 21
(en dus geen 20) zetels zou veroveren.
Alle partijen zoo heette het daar
verliezen aan de N.S.B-, of, met andere
woorden, de zetels van de N.S.B. worden
van al de partijen afgenomen.
Volk en Vaderland gaf zelfs op hoe
sterk de zes groote partijen van rechts en
links in de nieuwe Kamer zouden zijn: R.K.
Staatspartij 26 (in plaats van 28), S.D.A.P
IS (22), anti-revolutionairen 8 (14), christe
lijk-historischen 8 (10), liberalen 2 (7), vrij
zinnig-democraten 1 (6).
Deze zes partijen, welke thans 87 leden
sterk zijn, zouden in de nieuwe Kamer te
zamen maar 63 leden tellen. Derhalve 24
minder. En die 24 zetels zóuden ze aan de
N.S.B. verspelen.-
Jubelend werd in hetzelfde nummer van
Volk en Vaderland verzekerd, dat
als het Nationale Dagblad, „dat
Mussert heeft gesticht", er zou zijn (haf
kwam met November)- de N.S-B. nog har
der zou groeien
Ja, dat hebben we gemerkt Deze zelf
opgeloste prijsvraag is al heel slecht uitgc
komen, al is er. helaas, één juist cijfer bij.
Sagen-album
De N.V. Hol 1 andsch-Zwitsorsrhe Chocolade
fabriek zendt ons haar fraai uitgevoerd
Tjokiat Sagen Album. Dit is inderdaad een
zeer bijzonder werk. Niet alleen, dat de ge
dachte geheel nieuw is, de tekst in het ar
tikel (de Tjokiat Luxe Chocolade) te ver
pakken en de gekleurde illustraties in het
album op te nemen, doch hier is de uitvoe
ring wel zeer bijzonder.
De illustrator, de heer Van Bemmel, die
dertig jaar in Indië is geweest, en land en
volk, zoomede de fauna en flora terdege
kent, heeft zich op voortreffelijke wijze van
zijn taak gekweten, 43 Indische sagen van
fraai gekleurde illustraties te voorzien.
Iedere illustratie is een kunstwerk, en wel
zéér fijn, in zachte kleuren, uitgevoerd. Het
zal wel niet gemakkelijk geweest zijn iedere
sage on deze wijze te illustreeren, want ieder
detail moest juist zijn.
Over de Indische sagen zijn vele dikke
hoeken in alle modern". 7oom"do de oude
Oostersche talen geschreven. Bekend is op
het gebied oezer Volkskunde de naam van
onze landgenoot Prof. Dr. J. de Vries.
Jong en oud zullen zich voor deze Tjokiat
Sagen en dus voor dit Tjokiat Sagen Album
interesseeren.
Hoe men in het bezit van dit fraaie album
kan komen, daarvoor verwijzen wij naar de
advertentie in dit blad.
UIT HET SOCIALE LEVEN
Christelijk Nationaal Vakverbond
Zeventiende verslag verschenen
Keurig verzorgd is verschenen het zeven
tiende verslag van het Christelijk Nationaal
Vakverbond in Nederland, handelend over
de periode van 1 Januari 1935 tot 31 Decem
ber 1936. Uiteraard is een werk als dit
moeilijk voor bespreking geschikt, maar
wel kan gezegd, dat het een schat van
gegevens bevat inzake het terrein, dat de
Christelijke vakbeweging bestrijkt, en cat
is zeker niet gering.
In de Inleiding wordt erop gewezen, dat
in de jaren 1935 en 1936. wellicht nog meer
oan in de vorige verslagperiode, de crisis
haar stempel heeft gedrukt op de arbeid van
het Vakverbond. De cijfers van de werkloos
heid „vertolken een diepte van menschelijk
lijcen, die door velen nog niet werd ver
staan en waaraan helaas menigeen nog on-
43 Tjokiat Sagen
(Indische vertellingen)
vol Oostersche levenswijsheid, zijn
verpakt in onze doozen en doosjes
TJOKLAT LUXE CHOCOLADE
(Relief Pastilles Oublies en Tjoklatjes)
43 fraaie veelkleurige illustraties,
behoorend bij deze Tjokiat Sagen,
zijn verzameld in een
TJOKLAT SAGEN ALBUM
In dit album kunnen de Sagen worden ingeplakt.
Eén enkele blik in het album zal
U doen uitroepen:
„dit is iets zeer bijzonders"
Het album is verkrijgbaar
bij Uw banketbakker of cho
colaterie a 90 ct. of aan onder-
staand adres, na inzending van fl. 1.— per postgiro 113538, of per postwissel
N.V. HOLLANDSCH ZWITSERSCHE CHOCOLADEFABRIEK
VAARTSTRAAT SA AMSTERDAM.
begrijpend voorbijgegaan is". Maar 't schijnt
dat in de laatste maanden een kentering te
constateeren valt.
Het ledental van het C.N.V. liep iets terug
en bedroeg op 1 Januari 1937 109.117. Dade
lijk voegen we hieraan toe, dat in dit op
zicht het Verbond een goed figuur sloeg, als
we het vergelijken met het N.V.V. en het
R.K.W.V.
Wie nagaat, „dat, ondanks deze
langdurige crisis, de kracht der vak
beweging niet werd gebroken, hoewel
er allerlei zwakke punten zijn aan te
wijzen, die mag met dank aan God
constateeren, dat de vrije, zelfstandige
christelijke vakbeweging diep inge
worteld is in het christelijk nationale
volksleven.
Dit is te meer opmerkelijk, omdat de
christelijke vakbeweging haar weg
gegaan is. wars van elke agitatie en de
wensohelijkhcden, die er waren, ge
toetst heeft aan de mogelijkheden. De
andere richtingen in de vakbeweging,
speciaal de socialistische, mogen haar
kracht zoeken in het verwekken van
agitatie of intimidatie, wij hebben, in
trouw aan onze beginselen, onze
kracht gezocht in duidelijke en klare
argumentatie, bij het opkomen voor de
belangen der christelijke arbeiders
beweging. Dit wordt door de leden
gewaardeerd en geeft ons invloed bij
overheid en volk". Hierin ligt inder
daad. naar we meenen, de groote
beteekenis van het Christelijk Natio
naal Vakverbond.
Het spreekt vanzelf, dat een groote plaats
is ingeruimd aan de wisseling in de functie
van voorzitter van het Verbond. Van den
heer A. Stapelkamp werd een uitsteken
de foto opgenomen. En ook wordt in den
breede gewezen op de zorg voor de werk-
loozen. Bij hetgeen door anderen geschiedde,
mag vermeld worden het werk, dat door
het Vakverbond direct en in samenwerking
met andere instanties gedaan is tot ver
zachting van den geestelijken nood. hier
geleden.
Het 17de verslag is niet een boek, dat
men, na het te hebben doorgebladerd, voor
goed uit handen legt, maar het blijft een
voortdurende vraagbaak.
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor 8 cf. en 25% zwaarder dan de meeste andere.
Nederl. Chr. Bouwarbeidersbond
De achteruitgang in het ledental tot
staan gekomen.
Het 16de verslag van den Nederlandschen
Christelijken Bouwarbeidersbond, handelend
over 19351936, dat we ontvingen, stelt vast,
dat het bouwbedrijf gedurende deze jaren
steeds dieper in de crisisomstandigheden ge
raakt is. waardoor de werkzaamheid van
den Bond sterk werd beïnvloed. Het gevolg
was een aantal plaatselijke conflicten
veel werkloosheid. Gevreesd kon worden, dat
de druk. op de leden van den Bond uitge
oefend. materieel door de slechte bedrijfs-
toestand en principieel door communistische
en nat ion a al-socialistische propaganda, het
ledental aanmerkelijk zou doen verminde
ren. Dat is evenwel niet het geval gew
en in 1936 viel zelfs wederom een, zij het
ook kleine, stijging te constateeren.
Moedgevend wordt geacht, dat in werk
geverskringen meer het besef baan
breekt van de noodzakelijkheid der sa
menwerking tusschen patroons- en arbei
dersorganisaties. Er valt een goed begin
van streven naar bedrijfsregeling in
werkgeverskringen op te merken.
In het verslag zijn van bijzondere? waarde
veel. nauwkeurig uitgewerkte, statistische
gegevens.
Arbeidsvoorwaarden
havenarbeiders
De besturen van de scheepvaartvereeni-
gingen Noord en Zuid en van den Centralen
Bond van Transportarbeiders, den Chr. Bond
van Fabrieks- en Transportarbeiders en den
R.K. Bond van Transportarbeiders „St. Boni
facius" zijn gister opnieuw bijeen geweest
Ier bespreking van de door de arbeiders
organisaties ingediende eischen ten aanzien
van de arbeidsvoorwaarden.
De werkgevers hebben toegezegd, binnen
enkele dagen precies omlijnd aan dc organi-
satiebesturen mede te deelen, in hoever zij
bereid zijn. aan de gestelde verlangens tege
moet te komen.
Met het oog op het vacantieseizoen
hebben de werkgevers besloten, de
toezegging ten opzichte van de door
betaling van loon over de vacantieda-
gen voor de losse h.a.r.-arbeiders
(houders van blauwe boekjes) te Rot
terdam reeds direct te doen ingaan,
zoodat deze arbeiders dit jaar door
betaling van loon tijdens de vacantie-
dagen zullen genieten.
VRIJDAG 4 JUNI
HILVERSUM I 1875 M. Algem. Programma,
verzorgd door de NCRV. 8.00 Schriftle
zing, meditatie, gewijde muziek (gr.pl.)e
9.30 Gelukwenschen. 10.30 Morgendienst.
11.00 Orgelspel. 12.30 Zang en piano. 1.30
Gramofoonmu7.iek. 1.45 Ensemble Van der
Horst. 2.30 Christ, lectuur. 3.00 Vervolg
concert. 4.15 Quatre mains. 5.00 Declama
tie en gramofoonmuziek. 6.30 Causerie
over klimplanten. 7.00 Berichten. 7.15
Literair halfuur. 7.45 Reportage. 8.00 Be
richten ANP. 8.15 NCRV-orkest. 9.00 Een
verjongd vak over Chineezen en melk,
causerie. 9.30 Het Overveensche Dames
koor en piano. 10.10 Berichten ANP. 10.15
Vervolg NCRV-orkest. 11.15—12.00 Gra
mofoonmuziek. Hierna: Schriftlezing.
HILVERSUM H 301 M. 8.00 VARA. 10.00
VPRO. 10.20 VARA. 12.00 AVRO. 4.00
VARA. 7.30 VPRO. 9.00 VARA. 10.40
VPRO. 11.00 VARA. 8.00 Gramofoonmu
ziek. 10.00 Morgenwijding. 11.00 Decla
matie. 11.20 Orkestconcert. 2.00 Muziek
uit het nabije en verre Oosten. 2.45 Piano-
voordracht. 5.00 Kinde. uurtje. 5.30 „Fan
tasia" en orgel. 7.00 Pluimveepraatje.
7.35 Lezen in de Bijbel. 8.00 Cellovoor
dracht. 8.30 „Het reclasseeringswerk",
causerie. 9.00 Vroolijke voordracht. 9.30
Hubert Cuypers MinneStrelen, klein vrou
wenkoor „Vox Jubilans" en hel VARA-
Orkest. 10.30 Berichten ANP. 10.40 Avond
wijding.
DROITWICH 1500 M. 1.35—2.20 Trio. 5.35
Reg. Kings orkest. 6.45 Operaconcert.
7.45 Voor tuinliefhebbers. 8.05 Pianovoor
dracht. 9.40 „Responsibilities of Empire",
causerie. 10.35 Harpkwintet.
KEULEN 456 M. 12.20 Gramofoonmuziek.
1.35 Landes-symphonieorkest Saarpalts.
4.20 Farkas Miska's orkest. 5.35 Volkslie-
derenconcert. 6.20 Omroepkleinorkest.
10.50 Literair-muzikaal programma.
BRUSSEL 322 en 484 M. 322 M.: 12.50 Klein-
orkest. 1.30 Salonorkest. 6.50 Kamermu
ziek. 7.10 Zang. 8.20 Kleinorkest. 9.2Q
Kleinorkest.
484 M.r 12.40 Zang. 12.50 Salonorkest. 1.05
Cellovoordracht. 1.30 Kleinorkest. 1.40
Zang. 6.00 Accordeonmuziek. 6.50 Piano
voordracht. 7.35 Zang. 8.20 Omroepsym-
phonie-orkest.
ONZE RIJWIELRONDRIT DOOR
NEDERLAND
Onze rondrit per rijwiel, waarover wij
reeds n-2erdere malen schreven, is thans de
finitief opengesteld, en dadelijk zijn reeds de
eerste deelnemers op pad gegaan. Ongetwij
feld zullen in den loop van dit seizoen velen
deze pioniers volgen. Wij vernamen reeds
van enkele clubs dat men afspraken maak
te om gezamenlijk deze tocht af te leggen.
Wat een heerlijke herinneringen zal men na
afloop rijk geworden zijn en hoe zal men in
de donkere wintermaanden nog dikwijls
spreken over die heerlijke plassen, over die
woeste zandverstuivingen of die dichte bos-
schen, waar ontze route U langs gevoerd heeft.
En welk een schare enthousiaste wielrij
ders zullen wij in October, wanneer de rond
rit gesloten is, de herinneringsmedaille
mogen uitreiken, die air een echt jachttrofee
kan prijken aan den muur van onze woon
kamer of op ons bureau als een waardige
herinnering aan een overheerlijke vacantie-
reis.
Ja ons land mag zich gelukkig prijzen vele
rijwieltouristen onder zijn inwoners te tel
len. Hoevelen echter wijken slechts zelden,
van de overbekende hoofdwegen af. Onze
rondrit ontsluit vele welgebaande paden,
paden die echter wellicht tot nog toe geheel
onbekend voor U zijn. Paden, waarlangs gij
steeds nieuwe indrukken zult opdoen, waar
langs gij steeds weer nieuwe schoonheden
van ons mooie Nederland zult ontdekken.
Stort het inleggeld a 1.50 zoo spoedig
mogelijk op de girorekening No. 279855 van
ons Reisbureau „Libertas", Goudsche Singel
105, Rotterdam en het boekje dat niet alleen
de rondrit beschrijft, doch U ook tal van bij
zonderheden vermeldt omtrent de plaatsen
waar gij zult langskomen, wordt U omgaand
toegezonden. In het boekje vindt gij tevens
een duidelijke schetskaart van de geheele
route.
Ook aan al onze bijkantoren is het boekje
verkrijgbaar.
REISBUREAU „LIBERTAS"
DER VIJF SAMENWERKENDE
CHRISTELIJKE DAGBLADEN
Witte Purol
Het beste en zuiverste middel om
zonnebrand
en vervellen te voorkomen en te genezen-
Doos 30, 60 ct Tube 45 ct. Bij Apoth. en Drog,
RE&INA V.D.4HAUW- V6LTMAN"
HOOFDSTUK XIV
(42
Het duurde nog eenige tijd voor Soak van Meljana weg-
rtisde. Zijn wachten was op een flinke sneeuwval, waardoor
zijn honden een niet al te zware taak zouden hebben aan zijn
zwaar beladen sleden.
Hevige vorst kwam nog niet voor, zoodat hij met z'n oom
en andere bewoners van de nederzetting nog enkele tochten
naar de nabije rivier maakte, om te visschen.
Zij kwamen met een prachtige voorraad zalmen thuis, die
zij gedeeltelijk boven een vuur van mos en heidekruid en aan
gespoeld hout rookten, om te dienen voor winterkost.
Toen er een flinke sneeuwval kwam en de nachten kouder
werden, verliet men de hutten van rendier- en robbenhuiden
cu begon men met ijver te bouwen aan de koepelvormige
sneeuwhutten. die dienden voor winterverblijf.
Boven de hutopening plaatste men een vlak stuk ijs, dat
als raam dienst deed en voor de ingang bouwde men een
tamelijk lange sneeuwingang, die een warme en veilige be
schutting bood.
Alkosiak gaf Soak bij de levensmiddelen, die hij bij den
kapitein van de Laura had ingeruild een ruime voorraad wal-
russenvleesch en spek en vele zalmen, die zij in zakken van
zeehondenvel gemaakt op de sleden laadden.
Nana en Nini hadden nog nieuwe onder- én bovenpelzen,
bïoeken, wanten en schoenen voor hem genaaid, zoodat hij
de heele winter geen gebrek aan kleeren zou hebben.
Soak had Nana, die nog gewoon was met beenen naalden
te naaien van zijn stalen naainaalden gegeven en van het
naaigaren, dat de blanke menschen gebruikten.
Zij was er erg blij mee geweest en Soak had haar beloofd
het komende voorjaar nieuwe voorraad voor haar mee te
biengen. Bovendien had hij een gedeelte van z'n voorraad
thee en suiker aan haar afgestaan, zoodat zij in de beste
vriendschap scheidden.
Verder had hij Alkosiak beloofd als het even lijden kon
ren buks voor hem te zullen meebrengen. Toen had Alkosiak
van blijdschap een lied gedicht en terwijl hij het hem voorzong
danste hij in z'n nieuwe igloe om de traanlamp, waarbij hij
z'n kleine kinderen, die aan zijn beenen en kleeren hingen,
half met zich meesleepte.
Soak had bij zichzelf wel overwogen de buks van zijn vader
aan Alkosiak af te staan, doch na rijp beraad, had hij dit
toch niet durven doen. Men wist nooit op welke manier hij
z n eigen buks kwijt kon raken; door verlies, door diefstal of
door een ongeluk, de mogelijkheden waren vele.
En juist, omdat hij, jong als hij was, bij de jacht met de
buks was opgegroeid, zou hij zonder dit wapen zich hulpeloos
gevoelen. Bovendien zou hij dan een deel van zijn voorraad
ammunitie moeten afstaan, waarop hij niet gerekend had.
Hij had er dan ook maar van afgezien zijn reserve-buks
weg te geven.
Tot Soaks groote gerustheid was eindelijk alles gereed ge
komen. Hoe goed hij het ook bij zijn oom en tante gehad had,
hij verlangde toch zeer naar Ikoetha te gaan. Hij was nu groo
ter en sterker geworden en toonde in heel zijn doen en den
ken meer de ervaring van een man, dan de onbekwaamheid
vun een jongen.
Toch miste hij zijn ouders meer dan hij ooit aan iemand
zeggen kon en zijn gedachten stonden stil bij de heerlijke
eenheid van hun vroeger gezinsleven.
Onaangename of angstige droomen plaagden hem dikwijls
!n de slaap en meestal was het Naa-ank, die er een rol in
speelde. Ook waren zijn vader en moeder meestal ziek of
dood of weg, zoodat de herinnering aan die bange droomen
hem de heele dag stil en in zichzelf gekeerd maakte.
Zoo ving zijn reis dan op een vroege ochtend aan. Hij was
warm en goed gekleed. Zijn sleden waren zorgvuldig opge-
'ó-den. de honden goed doorvoed en gezond. De heele neder
zetting toonde haar belangstelling bij zijn vertrek en het deed
Alkosiak, Hgna en de meisjes werkelijk leed, dat hij van hen
ging.
Nini wreef haar neus liefkozend langs zijn gezicht, waar-
bii de tranen over haar wangen rolden.
,,Kom je mij het volgend voorjaar halen. Soak?" vroeg ze
zacht. ,,Ik zal dan zorgen, dat ik je kleeren naaien kan en
kan koken en voor de lampen zorgen".
,,Ik kom je halen, hoor beloofde Soak, „en ik zal mooie
gekleurde doeken en kralen en haarkammen voor jou en
Kiwila meenemen".
Ook de kleinere kinderen stonden met hangende lipjes en
verbaasde ooqen toe te zien. Alleen Bij Pawula speurde
Soak een koele voldaanheid, dat de indringer eindelijk heen
ging, maar diens jaloerschheid groeide desondanks, toen hij
zag, hoe handig Soak zijn hondenzweep hanteerde en het
mooie span hun meester tot de laatste hond toe gehoor-?
zaamde.
Zoo ging hij alleen het Oosten in. Hij had besloten zoo
lang mogelijk de kustlijn te volgen, opdat hij, wanneer er al
stormen kwamen, hij beschutting zou kunnen vinden in de
holen van het rotsgebergte. Ook had hij gewacht tot het lichte
maan was, waarvan hij 's nachts, tenminste als het goed
veer was, zijn nut kon hebben.
Alles verliep dan ook naar wensch. Er lag voldoende
sneeuw, zoodat de honden goed vooruit konden komen.
Eens op een ochtend zag hij een groote kudde rendieren
op flinke afstand langs een meer trekken. De dieren schenen
erge haast te hebben, die later verklaard werd, toen Soak
z.vg, dat een troep wolven de dieren achtervolgden. Doch hij
kon op zijn reis. al kreeg hij de gelegenheid, op groot wild
toch niet gaan jagen; omdat zijn sleden al meer dan gewoon
beladen waren.
Overdag schoot hij wel eens een paar poolhazen. die hij
s avonds in zijn kleine sneeuwhut. of in een rotshol, als hij
t vinden kon, op zijn kooktoestel bereidde. Altijd was hij
er op bedacht zijn vleeschvoorraad uit te sparen, omdat hij
cut van jongsaf aan van zijn ouders geleerd had.
Men wist nooit vooruit hoe streng de winter worden zou,
en soms verliepen er weken en weken, dat men het niet
waagde buiten te komen, laat staan van op jacht te gaan.
Ook wist hij door zijn langdurige afwezigheid niet, hoe de
-.aken er op Ikoetha bijstonden. En de eer van zijns vaders
naam gebood hem in geval van honger, die in een der andere
gezinnen dreigen mocht, van zijn vleeschvoorraad af te staan»
(Wordt vervolgd)
