PROF. DR. H. H. KUYPER
NEEMT AFSCHEID
J3loemen en
WOENSDAG 2 JUNI 1937
DERDE BLAD PAG. 9
De heilige katholieke
christelijke kerk
Tele sprekers gaven uiting
aan hun weemoed en
dankbaarheid
Gisterenmiddag heeft Prof. Dr. H. H.
K u y p e r in het Paedologisch Instituut aan
de Vossiusstraat te Amsterdam zijn arbeid
als actief hoogleeraar aan de Vrije Univer
siteit neergelegd na 37-jarigen dienst. Ter
gelegenheid daarvan heeft zich een comité
gevormd, voornamelijk bestaande uit oud
leerlingen. In dit comité hadden zitting
Dr. H. Kaajan, voorzitter, Dr. Th.
Buys Jr., secretaris, Dr. J. W. van den
Bosch, D s. M.' B 0 u m a n, Ds. J. D o u ma
Az.. Ds. R. Oosterhoff, Dr. H. C. Rut
gers, Ds. V i s s er, de heer A. L. van
Schelven, rector van het studentencorps
aan de Vrije Universiteit, en de heer H. H.
Grosheide, praeses van de Theologische
Faculteitsvereeniging.
De belangstelling voor 't afscheidscollege
.Van Prof. Kuyper was van dien aard, oat
de zaal de belangstellenden nauwelijks kon
bevatten. We zagen de directeuren van de
Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gercf
Grondslag J. J C. v a n D ij k, Mr. H.
Bij le veld, Mr. G. H. A. Grosheide.
Mr. ,1. Terpstra en G. W o 1 z a k Tlzn.
Vervolgens de curatoren Mr. S. de Vries
Cz., Mr. J. Verdam en Ds. T. Ferwor-
d a, de curatoren van de Theologische Hoogc-
sohool te Kampen Ds. F. C. M e y s t e r en
Ds. J. L. Schouten. Namens het college
van hoogleeraren aan de Theologische
Hoogeschool waren aanwezig de professoren
Mr. Dr. G. M. den Hartogh en Dr. J.
Ridderbos. Deputatcn voor de oefening
van het verband met de Gereformeerde Ker
ken waren vertegenwoordigd door de predi
kanten W. B r e u k e 1 a a r en J. L. Schou
ten. De Senaat van het Studentencorps aan
c.e Vrije Universiteit en het Bestuur van
'de Theologische Faculteitsvereeniging waren
in hun geheel aanwezig. Overigens werd de
zaal geheel gevuld door vele predikanten,
studenten en verdere belangstellenden.
Als Prof. Kuyper, door den rcctor-mag-
nificus, Prof. Dr. J. Waterink voorafge
gaan cn gevolgd door den decaan van de
theologische faculteit. Prof. Dr. F. W.
Grosheide, het podium betreden heeft,
.vangt hij na gebed zijn rede aan. handelend
'de katholiciteit van de Gereformeerde
Kerken.
De naam „katholiek" wordt ten onrechte
'door de Roomsohen voor zich opgeëischt.
Terwijl Luther het woord in de belijdenis
schrapte, hebben de Gereformeerde schrij-
,vers steeeds gesproken van „unasancla catho
lica ecclesia". Christus heeft niet een natio
nale, maar een wereldkerk gesticht. En wel
iswaar zijn de plaatselijke kerken zelfstan
dige openbaringen va'n het lichaam van
Christus, maar de eenheid van het lichaam
moet gehandhaafd en erkend blijven. Deze
eenheid kwam sterk tot uiting in de oecume
nische concilies van de Kerkvaders. Aan
haar bestaan maakte, het schisma een einde.
Meermalen zijn pogingen aangewend, om
fle katholicitieit der kerk tot uiting te
brengen. De eerste was van den aartsbis
schop van Canterbury, Cramner. Al kon
zijn plan niet slagen, zulks neemt niet weg,
'oat het werd toegejuicht door Calvijn, die
;van oordeel was, dat geen arbeid of moeite
mocht worden gespaard, om de eenheid te
herstellen.
De tweede poging was van Koningin Eli
sabeth. Thans bedoelde men tegenover de
Lutheranen de eenheid der Gereformeerden
te versterken. Het resultaat was een „har-
monia confessionum", waarvan in 1612 tot
3654 een nieuwe uitgave verscheen.
Een derde poging werd gedaan door Ds.
Du Moulin, die daarbij gesteund werd door
Koning Jacobus I van Engeland. Voordat
men met de volvoering van de plannen ge
heel gereed was, kwam de Synode van Dor
drecht bijeen. Hier heeft het concept van
Iden predikant Du Moulin, zij het ook achter
de schermen, een rol van beteekenis ge-
ppeeld.
Op de Synode van Dordrecht waren de
buitenlandsche kerken vertegenwoordigd,
behalve die van Frankrijk, aan welke
afgevaardigden op doodstraf verboden was.
naar Holland te trekken. Deze Synode is de
cenige oecumenische, in ons land gehouden.
In de pluriformiteit van de belijde
nisgeschriften der Gereformeerden
komt uit, hoe hun kerk niet, zooals de
Luthersche, een landskerk is, maar een
katholieke. En de eenheid bleek wel
hieruit, dat geen kerk wijzigingen
aanbracht, zonder overleg met de
andere.
Bij het saamroepen van oecumeni
sche synodes hebben we te bedenken,
dat boven de jenheid der kerk staat de
waarheid Gods. Het verblijdde spreker,
dat in de Gereformeerde Kerken na
haar herstel de band met de buiten-
landsche Gereformeerde Kerken weer
is aangeknoopt en de Synodes van
deze Kerken een krachtige poging
doen, om weer tot een oecumenische
Synode te komen. Alleen zulk een
Synode toch is in staat, een oplossing
te geven in de moeilijke vragen van
onzen tijd.
Aan het eind van zijn rede zeide Prof.
Kuyper, met weemoed in het hart heen
te gaan. Hij heeft zijn ambt met liefde ver
vuld, omdat hij het zich een cere achtte, te
mogen doceeren aan de stichting van zijn
Vader, maar bovenal omdat deze Universi
teit het licht van Gods Woord laat uitstralen
over alle wetenschappen, in katholieken zin.
Spr. herinnert eraan, hoe hij de stichtings
bijeenkomst van de Universiteit heeft bijge
woond en dat hij een van de eerste leerlin
gen der inrichting was. Later werd hij in
den kring der hoogleeraren opgenomen.
Thans legt hij zijn ambt neer met woorden
van dank jegens directeuren en collega's en
met de bede, dat God de Universiteit be
ware, versterke en steeds meer tot zegen
stelle.
Op deze gedocumenteerde, in prachtige
zinnen gebeeldhouwde rede, waarnaar in
grootc stilte geluisterd werd. volgde een
langdurig applaus, dat de dank van alle
aanwezigen en de ontroering wegens de
woorden van afscheid vertolkte.
Verschillende toespraken
Vervolgens trad de heer J. J. C. v a n D ij k,
president-directeur, naar voren, om namens
het directorium den scheidenden hoogleeraar
toe te spreken. De heer van Dijk weet zich
oe tolk van het Gereformeerde volk, als hij
Prof. Kuyper dank zegt. Het is thans een
weemoedige ure, omdat afscheid genomen
wordt van een levenstank. Wel is de band
in zekeren zin losgemaakt, doch aan alle
arbeid van Prof. Kuyper komt daarmee nog
geen einde. Spr. wenscht den scheidenden
hoogleeraar toe, oat God hem spare en Zijn
gunst hem nahij blijve. (Applaus).
Mr. S. ae Vries Czn., president-curator,
wijst erop, dat Prof. Kuyper steeds een be
trouwbare gids geweest is voor het Gere
formeerde volk. Hij is een erkende autori
teit op het gebied van kerkrecht en kerkge
schiedenis. Dat wil niet zeggen, dat allen
daarom even sympathiek tegenover u staan.
Spr. herinnert aan de woorden, dezer dagen
aan Prof. Kuyper toegevoegd, nl. dat het
goed is, niet alleen een breeoe, maar ook
een ronde rug te hebben. De curatoren heb
ben het zeer op prijs gesteld, dat Prof.
Kuyper, toen de leeftijdsgrens in strikten zin
reeds was gekomen, zijn arbeid voor een deel
heeft voortgezet. (Applaus).
Ds. W. B r e u k e 1 a a r, sprekend namens
het verband met de Gereformeerde Kerken„
zegt dat de balans van het leven van Prof.
Kuyper nog niet kan worden opgemaakt.
Doch wel kunnen we thans reeds zeggen, dal
hij voor de Kerken een man van onbereken
bare bcteokenis is geweest. Zijn colleges
waren altijd vrucht van dege studie en ge
tuigden van zoldzamen drang, uitgaande van
de Gereformeerde beginselen. Voor de Ker
ken heeft Prof. Kuyper zich zeer verdienste
lijk gemaakt door het geven van honderden
adviezen, door zijn persarbeid, op de gene
rale synodes, en bij de vorming van tal van
van dienaren des Woords. Als in de Licht
stad de balans wordt opgemaakt, zal blijken
dat het werk van Prof. Kuyper niet ijdel is
geweest in den Heere.
De rector-magnificus, Prof. Dr. J. Wate-
r i n k, ziet als eenig lichtpunt in het af
scheid, dat Prof. Kuyper ter beschikking
blijft voor raad en advies. Als wc achterom
zien, moeten we erkennen, dat de scheiden
de hoogleeraar een sieraad is geweest voor
de Universiteit, niet alleen, zegt spr.. omdat
ge den naam Kuyper draagt, maar niet min
der. omdat ge door kennis, nauwgezetheid
en correctheid u een naam hebt verworven,
binnen en buiten de grenzen.
De ouoste generatie van hoogleeraren is
heengegaan. Thans zien we ook de tweede
vertrekken In uw afscheid voelen we te
meer de verantwoordelijkheid, welke op de
derde gereratie van hoogleeraren rust.
Prof. Dr. F. W Grosheide, decaan van
de theologische faculteit, erkent, dat nu ten
opzichte van Prof Kuyper het woord „col
lega" hem moeilijk over de lippen komt.
De scheidenoe hoogleeraar is tot hooger eer
geroepen dan spr.. omdat het hem voortaan
vrij staat, college te geven of dit na te laten
(Vroolijkheid.)
Het is thans een weemoedige ure. Ook
daarin zijn de professoren rijk gezegend ge
weest, dat de goede verstandhouding nim
mer werd verstoord. De samenwerking was
stcec.s aangenaam. God geve u nog langen
tijd krachten, om onzen kring te dienen.
Namens de leerlingen in engeren zin
spreekt de heer H. H. Grosheide. Hij
geeft uiting aan zijn bewondering voor den
vorm waarin, en de wijze waarop Prof. Kuy
per zijn colleges gaf. Spr. vermeldt, dat de
scheidende hoogleeraar eens sprak over de
Bartholomeüsnacht, en wel op een dergelijke
spannende wijze, dat de studenten ademloos
afwachten, hoe het zou afloopen. (Gelach.)
Het contact, dat Prof. Kuyper tot stand
bracht met zijn leerlingen werd door zijn
leerlingen immer op zeer grooten prijs ge
steld.
Prof. Mr. Dr. G. M. den H a r to gh, spre
kend voor het college van hoogleeraren aan
de Thelogische Hoogeschool te Kampen,
vertolkt nu namens dit college zijn be
wondering voor de wijze, waarop Prof. Kuy
per steeds zijn liefde voor de beginselen tot
uiting bracht. Al zijn arbeid were gedragen
door de gedachte van Gods genade.
Dr. H. Kaajan het woord voerend na
mens de oud-leerlingen, herinnert aan de in-
augureele rede van den thans scheidenden
hoogleeraar. Aan het program, hierin aan
gegeven, is Prof. Kuyper trouw gebleven.
Daarom is er naast weemoed nu ook r.ank-
baarlieid.
Op lucide wijze werden de colleges gege-
en. Transparant was het onderwijs. Er was
een logische betoogtrant, en daarnaast droeg
het doorzettingsvermogen bij, om de col
leges op hoog plan te zetten en te houden.
Prof. Kuyper is een ordetype, maar
zijn artistieke flair bewaarde hem voor
dorheid. Vormschoonheid werd gepaard
aan keus van woorden en schoone
woordplastiek. De critische geest be
waarde bij dit alles voor losbandige
phantasie. Spr. meent te mogen zeggen
dat de ijver voor Gods huis Prof. Kuy
per schier heeft verteerd-
Namens de oud-leerlingen biedt spr. ver
volgens een album aan met de namen dezer
oud-leerlingen, en bovendien een enve
loppe met inhoud
Ontroerd heeft Prof. Kuyper allen spre
kers dank gezegd, opmerkend, dat dit laat
ste college een van de treffendste oogenblik-
3ii van zijn leven zou blijven.
Nadat Prof. Grosheide de samenkomst
met gebed haa gesloten, verlieten Prof. en
Mevrouw Kuyper de zaal. terwijl de aan
wezigen hun het corpslied toezongen. Ver
volgens was er gelegenheid, den scheidenden
hooglceraar en zijn echtgenoote de hand te
rlrukken, waarvan zeer velen gebruik
maakten.
Na het afscheidscollege aan de Vrije Universiteit te Amsterdam van Prof. Dr.
H. H. Kuyper hebben zeer velen hem dehand gedrukt. Op onze foto v.l.n.r. Mevr.
KuyperHeyblom, Prof. Kuyper. Prof. Dr. D. Nauta. de opvolger van Prof.
Kuyperen Prof. Dr. f. Water'nik, rector-magnificus van de Vrije Universiteit.
Prof. Dr. H.H. KUYPER
Nog levendig herinner ik mij, hoe Prof.
Dr. H. H. Kuyper, die, hoewel reeds enkele
jaren emeritus, zijn afscheidscollege hield
en daarmede zijn eigenlijken academischen
arbeid beëindigde, oen 26 Januari 1900 zijn
inaugureele rede uitsprak over Het Gere
formeerd Beginsel en de Kerk
geschiedenis. Ik was toen eerste
jaars student en dus nog niet toegelaten tot
de eigenlijke theologische lessen. Dat wilde
niet zeggen, dat die lessen ook niet de volle
belangstelling hadden van ons, jonge studen
ten. We leefden nog onder de bekoring van
de machtige rede, die Dr. A. Kuyper weinige
maanden geleden over Evolutie had ge
houden, we hadden er opnieuw zijn groot
meesterschap in bewonderd en hem er,
indien het mogelijk was nog liever door ge
kregen. Dat was de vader, nu kwam de zoon.
En die zoon zou niet slechts onderwijs geven
in fle ambtelijke vakken, die destijds aan
de Vrije Universiteit niet werden onder
wezen, hij zou ook het vak Vaderlandsche
Kerkgeschiedenis overnemen van wijlen zoo
terecht geëerden en geliefden Prof. Rutgers
en dat vonden we maar zóó zóó. Zou iemand
het Rutgers verbeteren? Wel had de jonge
Dr. Kuyper een boek geschreven over de
Postacta, maar dat hadden we nog niet
lezen en hebben we pas later als een mees
terwerk leeren waardeeren. Van den Leeu
warder predikant wisten wij, studenten, niet
heel veel meer dan dat hij de zoon van
zijn vader was.
De inaugureele rede was voor ons een
openbaring! Dat was niet alleen geschied-
beschrijving, ze gaf geschiedbeschouwing.
En op welk een wijze! Ze trok lijnen, ze toon
de groote kennis van feiten, ze gaf een pro
gramma. Het maakte diepen indruk op
Meer dan één kocht een of meer van de boe
ken, die door Prof. Kuyper waren besproken.
En al zijn mijn eigen studiën een gansch
anderen kant opgegaan, nog altijd staat in
een van mijn boekenkasten het werk van
F. ae Rougemont dat ik me aanschafte
onder den indruk van Kuypens rede.
Ik herinner aan deze dingen, omdat de
rede, waarmee Prof. Kuyper zijn arbeid be
gon niet alleen een program gaf, maar nu
na zeven en dertig jaren is gebleken met
terdaad oe lijnen van Kuypers academischen
arbeid te hebben bepaald.
Ik sprak daar over den academischen ar
beid, want daarover wil ik iets schrijven bij
dit afscheid. Toch moet ik althans noemen,
dat dit niet het eenige werk is, dat Prof.
Kuyper heeft verricht. Ieder denkt aan De
Heraut, waarin Prof. Kuyper al spoedig
men denke ook aan het ministerschap van
Dr. A. Kuyper begon te schrijven en waar
van hij later hoofdredacteur werd. Ieder
denkt aan zijn uitgebreide correspondentie,
waarin hij adviezen geeft over kerkrechte
lijke zaken aan vele personen en colleges
in de Gereformeerde Kerken en ook, dat
mag wel eens gezegd worden, wel daarbuiten.
Dat alles hangt met den academischen ar
beid natuurlijk wel samen. Men kan hier met
recht zeggen, dat het éln niet is zonder
het ander. Maar het is toch ook een beletsel
voor dien arbeid gebleken. Want het heeft
Prof. Kuyper verhinderd meer dan één
studie af te werken en uit te geven, die
goed als gereed ligt.
De academische anbeid dan heeft zich
geheel ontwikkeld naar het programma in
de rede aangegeven. Daarbij kwam de voor
een historicus en canonicus zeldzaam
lukkige omstandigheid, dat Prof. Kuyper
aan zeer groote feitenkennis paart het zien
van de groote lijn. Daarin is hij een zoon
van zijn vader. Het leven van Calvijn, ook
van de andere hervormers, heeft voor hem
geen geheimen. De geschiedenis van d
bloeiperiode van de Gereformeerde kerken i:
Nederland kent Kuyper tot in de kleinste
bijzonderheden. Maar hij is nooit een peute
raar geworden. Altijd heeft hij de feiten ge
geven in grooter verband. Dat is reeds voor
de kerkgeschiedenis van beteekenis, maar
misschien nog meer voor het kerkrecht Het
Gereformeerde Kerkrecht heeft weinig posi
tieve bepalingen. Zeer veel moet overeen
komstig de beginselen worden bepaald en
gedaan. En juist daarin heeft Prof. Kuyper
zich een meester getoond. Dat is vai
meer belang omdat de loop der gebeurte
nissen op kerkelijk terrein Prof. Kuyper
meer en meer naar het terrein van
Swift-zomerschoentjes zijn ais bloemen. Even mooi,
even kleurig en volmaakt.
Men tracht de succesvolle Swift-creaties dan ook
na te bootsen. Maar zoomin als 'n nagemaakte bloem
het kan halen bij een echte, evenmin kan 'n nagemaakte
Swift de echte Swift-schoentjes nabij komen.
Alleen SWIFT geeft U blijvende voldoening. Eischt
daarom dat Uw schoenwinkelier U Swift geeft, als U
van mooie schoentjes houdt. Het merk staat in de zool.
f. 4.95 alle Swift-Zomerschoentjes f4.95
Kerkrecht heeft gedreven. En dan moet met
name worden genoemd zijn strijd tegen de
hiërarchie aan den éénen kant, dien tegen
het independentisme aan den anderen.
De ambtelijke vakken, waarvoor Prof.
Kuyper ook benoemd was, heeft hij niet
lang onderwezen. Maar tot tweemaal toe
heeft hij ad interim de dogmatiek waarge
nomen. En het is, voor wie het niet wisten,
toen wel gebleken, welk een uitnemend
kenner Kuyper is van de Gereformeerde
dogmatiek.
Prof. Kuyper heeft het verre van gemak
kelijk gehad in zijn leven. De laatste jaren
heeft hij lichamelijk veel geleden. Toch heeft
de Heere, en we hebben er Hem voor ge
dankt, Prof. Kuyper in dien weg ook won
derbaar gesterkt en hem zelfs bekwaamd,
om toen hij den zeventig jarigen leeftijd
had bereikt, althans nog college te blij
geven in het Kerkrecht. Wie Prof. Kuyper
van nabij heeft gadegeslagen weet, dat hij
met ontzettende inspanning veel arbeid
heeft verricht, terwijl hij zich volkomen ziek
vóelde. Prof. Kuyper heeft het ook moeilijk
gehad onder de beoordeeling van de men-
schen. En dat heeft hem, die groote be
hoefte heeft aan hartelijkheid, dikwijls veel
pijn gedaan. Het is nu nog niet de tijd
om veel van deze dingen te zeggen. Maar
op twee dingen kan ik toch wijzen. Men
heeft Prof. Kuyper vaak beschuldigd, dat
hij door dik en dun de verdediger was
het werk van zijn vader. Dat is hij niet
Prof. Kuyper staat niet zonder kritiek tegen
over het werk van zijn vader. Wie dat zien
wil moet den tweeden druk van de Encyclo
paedic maar eens nauwkeurig met den eer
sten vergelijken. Maar Prof. Kuyper is van
oordeel, dat zijn vader het in het algemeen
bij het rechte einde had en dan wordt
strijd voor het werk van zijn vader een Btrijd
voor de waarheid. Zoo heeft men Prof.
Kuyper ook meer dan eens heerschzucht
in het kerkelijk leven verweten. Ook daar
van is geen sprake. Kuyper is overtuigd
de juistheid der door hem voorgestane
kerkrechtelijke beginselen en daarom strijdt
hij er voor. Ik ga op deze dingen thans niet
verder in, maar geheel er van zwijgen mocht
ik niet.
Zoo heeft Prof. Dr. H. H. Kuyper thans na
meer dan 37 jaren het werk aan de Vrije
Universiteit neergelegd. Die Universiteit ver
liest veel in hem en ik weet, dat allen, die
aan haar verbonden zijn, hopen, dat de
arbeid nog niet geheel zal zijn afgebroken.
Immers Prof. Kuyper is zeer gezien in den
kring van zijn collega's en ook bij de stu
denten. Ik weet wel, dat er tijden zijn ge
weest, dat de studenten, vooral omdat ze
Prof. Kuyper in de nogal rumoer opnemende
collegezaal moeilijk konden volgen, wel eens
niet allen even trouw de colleges volgden.
Maar gebrek aan waardeering was dit niet
en wanneer ze later in de praktijk van het
ambt waren, hebben ze dankbaar Kuypers
lessen in toepassing gebracht en nog menig
maal zijn raad ingeroepen.
Zoo ziet de Vrije Universiteit, zoo zien
velen met weemoed Prof. Kuyper scheiden
van den academischen arbeid. Ook omdat
daarmede weer een band aan het verleden
verbroken wordt en de naam Kuyper niet
maar aan de Vrije Universiteit verbonden
zal zijn. Het is aller wensch, dat de Heere
onze God Prof. Kuyper nog vele jaren mogen
sparen en sterken om zijn arbeid ook op
het gebied der wetenschap voort te zetten.
F. W. GROSHEIDE
MINDER JUISTE VOOR
STELLING VAN FEITEN
Voor eenige dagen bevatte De Banier
het orgaan van' de Staatkundig Gerefor
meerde Partij een uitvoerig relaas van
eenige onverkwikkelijke gebeurtenissen, die
in het vredige dorp Staphorst, in het Over-
ijsselsche, zouden hebben plaats gehad
Op den avond voor de verkiezingen trad
aldaar voor de Staatkundig-Gereformeerden
op Ds. Zandt. Daartoe was de zaal in de
Boerenleenbank afgehuurd. Na 45 minuten
echter gelastten de burgemeester van Stap
horst en de President van de Boerenleen
bank den spreker zijn rede te eindigen.
Toen daarop de spreker het laatste Psalm
vers opgaf, zou de heer Duymair van
Twist, die naar Staphorst gekomen was om
voor de Anti-Revolutionaire Kiesvereeni
ging te spreken, spottend hebben gelachen
Vervolgens zou Ds. Zandt den menschen
verzocht hebben, met hem de zaa.1 te ver
laten, waaraan zeer velen zouden hebben
voldaan. In een der lanen van Staphor!'
zou Ds. Zandt toen nog enkele woorden
hebben gesproken, waarna een tweetal
Psalmverzen werd gezongen.
Aangezien deze mededeelingen ons ietwat
vreemd voorkwamen, omdat zij zouden
blijk geven van weinig eerbied van
grondwettelijk gewaarborgde recht
vergadering, hebben we ter bevoegder
plaatse inlichtingen ingewonnen. Deze uit
Staphorst ontvangen inlichtingen werpen
een merkwaardig licht
op de wijze, waarop het orgaan van c
Staatkundig-Gereformeerde Partij over deze
aangelegenheid zijn lezers op de hoogte
bracht Zulks blijkt, als we melding maken
maken van hetgeen gebeurd is. De zaal van
de Boerenleenbank was door een misver
stand, waarvan het Bestuur der plaatselijke
Anti-Rev. Kiesvereeniging niet de verant
woordelijkheid draagt, zoowel aan de S.G P.
als aan de A.R.P. verhuurd. Om aan beide
huurders tegemoet te komen, besloot het
Bestuur van de Boerenleenbank, eigenaar
van de zaal. dat zij tot 9 uur 30 zou worden
afgestaan aan de S.G.P., en daarna aan dd
A.R.P. Eerst tegen 9 uur begon de S.G.ft
haar vergadering, en volgens onzen zegs
man, „op zijn elf en dertigst". Om 9 uur 33
dus toen de vastgestelde tijd reeds ver
streken was, verzochten de Voorzitter vai|
de Boerenleenbank en d? Burgemeester aait
Ds. Zandt, zijn rede te eindigen. Psalmver*
en dankzegging werden toegestaan.
Ondertusschen waren enkele Staats
kundig-Gereformeerden begonnen te
schelden. Een hunner meende den heer
Duymaer van Twist te moeten toe
voegen: „Jou ouwe grijze, houd oe stil-"
Dat de heer Duymaer van Twist voor
leege banken zou hebben gesproken, is on
juist, want velen, die niet bij Ds. Zandt
waren geweest, kwamen nu wel binnen. In
de Kerksteeg heeft Ds. Zandt nog even ge
sproken, ma<ar men is uiteengegaan zonder
dankzegging en zonder zingen.
Aan het einde van de vergadering, waar
de heer Duymaer van Twist heeft gespro
ken, heeft de Voorzitter van cie Anti-
Revolutionaire Kiesvereeniging
erop gewezen, dat de Staatkundige
Gereformeerden blijkbaar geen eerbied
hebben voor de grijsheid, al noemt de
Bijibel haar een sierlijke kroon.
Hieraan voegen we toe, wat de Burge*
meester van Staphorst meedeelt inzake hQtj
verslag in De Banier:
„De voorstelling, welke daarin van het
voorgevallene gegeven wordt, wemelt van
onjuistheden, waarop ik niet wil ingaan*
omdat ik èn het Bestuur van de A. R*
Kiesvereeniging èn dat van de Boeren
leenbank èn den heer Duymoer van Twist
wel bevoegd en capabel genoeg acht*
desgewenscht al het scheeve en verdraai*
de ervan recht te zetten. i
Alleen wat mij zelf betreft, het vol*
gende: j
Toen de aan Ds. Zandt toegemeten tijd
om te spreken verstreken was, ben ilc
naar hem toegegaan en verzocht ik hem,
namens het bestuur der A. R. Kiesver
eeniging en den Voorzitter van de Boeren
leenbank, te eindigen.
Ik bracht dit verzoek over, omdat ik:
niet gaarne tumult wenschte en voorzag,
dat onaangenaamheden konden voor
komen.
Ook daarom antwoordde ik den heep
Zandt op zijn vraag, dat ik niets ge*
lastte, slechts verzocht
Had Ds. Zandt toen hij weer door
sprak, geen gevolg gegeven aan den eisch'
van den Voorzitter van de Boerenleen
bank, om zijn rede te eindigen, en had
deze daarna mijn hulp ingeroepen, dan
pas was mijn hulp ingeroepen, om „amb
telijk te gelasten".
De heer Zandt heeft dit vermoedelijk
ook wel zoo aangevoeld en toen „eieren
voor zijn geid gekozen" enmoppe
rend een Psalmvers laten zingen, waarna
hij een dankgebed uitsprak.
Waarom de heer Zandt den zetter last
gaf, met vette letter te drukken dat ik
een Anti-Revolutionaire Burgemeester
ben (en dus partijdig optrad?) ontgaat
mij ten eenenmale. Mocht het als een
verdachtmaking bedoeld zijn, dan zou
zulks geen compliment bevatten voor
mijn, tot zijn partij behoorende collega's,
van wie hij dan blijkbaar in een geval
als het onderhavige, „hulp en bijstand"
verwacht zou hebben".
De verkiezingsuitslagen te Staphorst
We laten hier volgen de verkiezingsuit
slagen van Staphorst, waarbij ter toelich
ting diene, dat de Staatkundig-Gerefor
meerden, naar we vernamen, gerekend had
den op niet minder dan 1200 stemmen. Het
eerste cijfer is van de verkiezingen in 1937*
het tweede van die van 1935, het derde van
die van 1933. R. K Staatpartij 15 (7; 7);
S.D.A.P. 178 (186; 201); Anü-Rev. Partij
1636 (1214, 1674); Chr. Hist. 190 (220; 157);
V. B. 82 (331; 133); V. D. 335 (93; 196);
Comm. 15 (3; 2); S.G.P. 744 (958, 711); R.
S. A. P. 4 (3, 13); Nat. Boeren 12 (7, 160);
K. D. U. (5, 6); N. S. N. A. P. 2; C. D U
35 (58, 17); N. S. B. 126 (179 H. G. S.
2 2); Chr. Nat. Actie 163; Actie Bouw
man -2; Nat. Herstel 5).
Tot slot:
Mogen wij hiermee afscheid nemen van
deze zaak? Aan beide zijden zou men waar
schijnlijk iets anders gehandeld hebben,
kon men alles vooruitzien. Zoo iets komt
echter altijd plotseling uit de lucht vallen.
IN EEN LIFT BEKNELD GERAAKT
Gistermiddag omstreeks kwart voor één
is in de meel- en broodfabriek oer N.V.
B. Hus. aan de Jac. Catsstraat te Den
Haag een 14-jarig meisje, J. S. geheeten.
wonende in de Zorgvliedstraat, met het
hoofd tusschen een automatische lift bekneld
geraakt.
In zeer zorgwekkenden toestand is het
slachtoffer door den gem. geneeskundigen
dienst naar het ziekenhuis aan den Zuid-
wal, vervoera. waar zii aan de bekomen
verwondingen is bezweken.
De oorzaak van het ongeluk is nog niet
vastgesteld.
Gisteren werd door de Bijzondere Vrijwillige Landstorm op het landgoea ..Di
Zwaluwenberg te Oldebroek een Landdag gehouden. De Minister van Binnen-
landsche Zaken Mr J. A. de Wilde en de voorzitter der Nationale Landstorm-
Commissie Lt^-Gen. b.d. L. FDuymaer van Twist slaan de gevechtsdemonsratie
van het 2de Reg. Veld-artillerie gade.
