Vet volg vei haal
m
m
m
m
m
m
m
m.
K
m
m
m fm'
In den heilstaat van Lenin
Herinneringen van een jong Communist
door Dmitri Zacharow
(Uit het Russisch vertaald)
Wij zwegen. Petro keek somber en wierp onte
vreden blikken naar Alexei Petrowitsj.
StilteDe thee is koud gewordenNooit en
nergens heb ik zoon inwendige rust gekend, als
hier. temidden van deze menschen, die voor mij
vreemd en toch zoo vertrouwd waren. De stad,
het dorp, alles, waar ik vroeger was geweest, al
les wat een officieel karakter droeg wat werd
dat alles vreemd voor mij! Alleen hier, waar ik
nog werd beschouwd als een kind-op-visite, waar
alles zoo ver verwijderd was van de politiek, kon
men zich nog als mensch voelen.
De Dnestr, wanne kalme dagen, hengelen, verha
len van Petro, liederen. Dat was het vaderland.
Zij hield van hem, zij trouwde met hem,
besloot het koor.
Alexei Petrowitsj sprong op en greep zijn kepi.
Kameraden, laten wij naar hen toe gaan.
Wij gingen. Toen zij hun commandant zagen,
hielden sommigen op met zingen.
Ga door. mannen, wij zullen meedingen.
Wij gingen in een kring zitten. De compagnies
commandant schoof zijn kepi naar achter en
zong met een flinke mooie tenorstem mee.
Het is donker geworden. De donkerblauwe
Oekrainsche sterrenhemel. Bloemengeur. Melk
witte maneschijn de Dnestr lijkt wel van zilver.
Naar huis, mannen, 't is al laat. Wel te rus
ten zegt Alexei Petrowitsj, terwijl hij opspringt.
Wij gaan weg.
Wij raakten erg bevriend met den compagnies
commandant Alexei Petrowitsj. Petrok trok niet
meer een zuur gezicht als hij kwam of hem ont
moette; integendeel, hij glimlachte dan en groette
hem met blijdschap. Zij werden zelfs vrienden.
Dat begon van het oogenblik af, dat zij beiden
hartstochtelijke hengelaars bleken te zijn. Overdag
verdwenen zij voor heele uren naar plaatsen? die
alleen Petrc kende en waar de beste visch voor
kwam. En inderdaad, zooveel visch als nu hadden
wij, naar het schijnt, nog nooit gegeten.
Een keer stelde ik aan Alexei Petrowitsj de vol
gende vraag: Zegt u eens, Alexei Petrowitsj,
u zegt. dat u sedert uw intrede in het leger altijd
hebt gediend in de Oekraine. Is dat een vergis
sing? Want het systeem van het Roode Leger is
toch, zoover ik weet, dit, dat een Oekrainer van
geboorte overal kan dienen, behalve juist in de
Oekraine. En u bent toch, als ik mij niet vergis,
een echte Oekrainer?
Alexei Petrowitsj glimlachte.
Door een gelukkig toeval ben ik geboren in
Groot-Rusland. Mijn vader was arbeider. In vroe
ger tijden ging het zoo, dat als hij ergens naar
toe trok. mijn moeder hem volgde (in de Sowet-
Unie gebeurt dit dus lang niet altijd). U ziet dus...
De eene dag verliep na den anderen. Ik herstelde
en knapte op.
Op een goeden dag verscheen Alexei Petrowitsj
in vol uniform.
Ik heb het bevel gekregen onmiddellijk te
vertrekken.
Hij kwam afscheid nemen.
De soldaten werden tot buiten het dorp begeleid.
De ondertusschen geoefende kinderen liepen in
den pas door het stof.
Ter vervanging van de compagnie van het N-de
regiment kwam er een afdeeling voor binnen-
landsche bescherming.
Na het vertrek werd het heele leven anders. Het
wederzijdsche vertrouwen was weg. De boeren
keken boos en vol haat naar de nieuwe heeren...
hoewel dat misschien even onschuldige in mili
taire pakjes gestoken menschen waren. Iets te
ondernemen of ook maar te praten over mijn
plannen was nu eenvoudig nutteloos. In verband
met de aankomst van de G.P.Oe-wacht verdwe
nen alle kansen. De commandant van de afdee
ling verving Alexei Petrowitsj. Hierbij was het
kenmerkend dat niemand hem bij zijn voor- en
vadersnaam noemde (zooals dat in Rusland tegen-
Een opname vol lentesfeer bij een van de vele. mooie plekjes langs de Hollandsche lJsel in
het Zuid-Westelijk deel der provincie Utrecht
208
Korte inhoud voor nieuwe lezers
Dit vervolgverhaal geeft de herinneringen
van een jongen Rusdie eens begeesterd
was dooy t ideaal van Renins heilstaat,
maar voor wie, als voor zooveel anderen
voor en na hem, de groote ontgoocheling
kwam.
De schrijver was op een inspectietocht en
ontmoette zekere Ljosjka, secretaris van het
rayon-comité. In een vroolijke bui erkenden
zij elkander de groote teleurstellingen, die
het Sowetbewind had gebracht. Maar, zoo
vertelt de schrijver, die openhartigheid was
ons de volgende dag hoogst onaangenaam....
Wij hadden iets gedaan, dat in de U.S.S.R.,
waar de eene mensch een wolf is voor den
andere, hoogst gevaarlijk is.
Te Batoem ontmoette de schrijver Gaspard,
een jonge Armeniërmet wien hij weldra
zeer bevriend was en die hem behulpzaam
was om per boot naar Odessa te vluchten.
Een ernstige ziekte bracht den schrijver op
de rand van t graf. Het herstel ging zeer
langzaam. In dezen tijd maakte hij kennis
met Petro. een ouden boer. die hem vaak
vertelde van de revolutie van 1921.
Kort hierna arriveerde een infanterieregi-
ment, dat in de boerenwoningen werd inge
kwartierd. s Avonds kwamen de Dnestr
meisjes, jongelieden en roode soldaten bijeen
en zongen de oude Oekrainsche liederen.
over goede kennissen gebruikelijk is). Er werd
even veel gepraat en besproken. Maar terwijl er
onder Alexei Petrowitsj eigen meeningen werdeu
verdedigd, conclusies werden getrokken enz., dus
een echt gesprek werd gevoerd, werd er onder
kameraad commandant van de G.P.Oe-afdeeling
alleen gesproken en getwist over abstracte onder
werpen. In cultureel opzicht stond hij ongetwijfeld'
hooger dan de vroegere commandant. Het was
een man van een jaar of 4042. In zijn vroeger,
leven jurist, in den oorlogstijd opgeklommen tot
den kapiteinsrang.
Men kon niets kwaads van hem zeggen: het was
een mensch als ieder ander. Alleen kon men in,
zijn woorden valschheid en onoprechtheid ontdek
ken. Als vurig communist, was hij uitstekend be
kend met de werken van Marx, Engels en Lenin*
Maar ik kreeg den indruk, dat deze man alleen
daarom in het G.P.Oe dient, omdat hij op een
anderen post eenvoudig een „klasse-vijand" zou
zijn. Er er waren er veel van dat soort... vroeger
sociaal-revolutionnairen, narodowoltsen (terroris
ten onder het keizerrijk), revolutionnairen. Het G.
P.Oe is het eenige privilegie voor de menschen, die
de Februari-revolutie van 1917 hebben voorbereid
en doorgevoerd. Verder is er voor hen geen plaats
in de heele uitgestrektheid van U.S.S.R., behalve
dan in S.olowki (berucht verbanningsoord in de
Witte Zee).
En de massa's koesteren diepe haat tegen de com
missarissen van het G.P.Oe, omdat zij in hen te
recht zien „gekochte bourgeois".
De omstandigheden dwongen mij de gedachte aart
de vlucht te verlaten. Want als ik nu zou over
steken (nl. over den Dnestr naar Roemenië) dau
zou mijn afwezigheid opvallen; als ik zou worden
gegrepen, dan kon niet alleen ik, maar ook ,.oom
Senja" Petro enz. met zekerheid rekenen op de
doodstraf Maar er bestond geen zekerheid, dat
ik in geval van een geslaagde vlucht niet door;
de Roemenen zou worden uitgeleverd. Dikwijls
worden er nl. tusschen de grensposten overeen
komsten gesloten inzake het uitleveren. Menschen-
levens hebben in Sowet-Rusland geen waarde,
maar de hoofden van vluchtelingen kosten duur*
Ik besloot naar Leningrad te gaan. „Oom Senja"
vroeg mij te blijven maar ik wilde niet. Op een
mooien helderen ochtend vertrokken wij op een
wagen, bestuurd door Petro, naar Balta. Vooc
het station namen wij afscheid van elkaar.
Ik zal niet naar het station gaan. Anders
maakt het zoo'n gekken indruk zei „oom.
Senja". Schrijf mij.
Hij drukte mij stevig de hand. De wagen reed
terug.
Zij keken niet om
Over het vuile station bereikte ik het perron. Dq
trein kwam juist aan. i
XI.
Er was een maand verloopen sedert mijn vertrek
uit Balta. Ik werk, samen met mijn vader, op een
fabriek ik zie hem zelden, want hij werkt in
een andere afdeeling. Hij heeft mij een plaatsje
bezorgd op deze fabriek, waar hij zelf reeds 18
jaar lang werkt. Onze afdeeling telt 250 jonge
lieden en meisjes, met een opzichter aan het
hoofd. Op de heele fabriek zijn 3000 man aan het
werk, waarvan 800 leden van den Komsomol. De
secretaris van den fabrieks-Komsomol besloot de
fabriek te „komsomoliseeren". Het merkwaardig
ste van deze „komsomolisatie" bleek dit te zijn,
dat onze kameraad Sergei (zoo heette de secre
taris) blijkbaar kort tevoren de „Doode Zielen"
had gelezen en thans besloot te werken volgens
het systeem van Tsjitsjikow. („Doode Zielen" is
een bekend verhaal van Gogol, waarin wordt be
schreven hoe een zekere Tsjitsjikow bij diverse
Vraagstuk no. 922
Auteur: C. Th. H u i z e r, Den Haag.
DAMRUBRIEK
Redacteur: W. HOEKSTRA, Tulpenboomstraat 6,
Den Haag. Inzendingen uitsluitend aan dit adres.
Voor alle vraagstukken geldt: Wit begint en wint.
Oplossingen moeten worden ingezonden uiterlijk
8 dagen na plaatsing.
OPLOSSINGEN
Vraagstuk no. 917
'Auteur: A. v. Dommelen
Wit speelt: 29-23. 49—43. 28—22. 32X25. 42 X37.;
25—20. 43—38. 48X17!
Vraagstuk no. 919
Auteur: II. N. I. W i n t e r
Wit speelt: 17—11 (6X37 gedw.). 49—44. 44X35.
33—29. 35X11.
A. Zwart (6X39) 49—43. 43X1. 1X45!
Correcte oplossingen ontvangen van: C. den Ot
ter, Delft. J. H. de Kluijver, Oud-Alblas. W. D. v.
d. Kley, Strijen (Z.H.). F. Janson, F. Wijmenga,
Den Haag.
CORRESPONDENTIE
II. H. te S. „Springers Damsleutel" moet u bij een
boekhandelaar bestellen.
J. K. te L. Dank voor uw vriendelijk schrijven.
J. II. de K te O. A. Zal ladderwedstrijd bespreken.
J. v. D. Veel dank. Eventueel te zenden aan den
winnaar, waarvan naam en adres zal 1
publiceerd.
UIT ONZEN LEZERSKRING
Vraagstuk no. 920
[Auteur: J o h. v a n D ij k, Hilversum
1. 2 3 4
li
Pi®
JJ
ÜP
C£
'88
e
1
P
o
s
.rT.r
ij
vm
K
11
8
m
11
B
HP
<am M
P
11
IP
üg;
W0.
J"
11
n
s
Ml "B
2
IS
PP
PB
üf
S
ip
mf
H
ÉP
isF
4b
47
48
49
50
Eerste publicatie
Zwart: 10—12, 17, 18, 21, 23, 27, 32, 38, 45, dam
op 3.
Wit: 20, 24, 25, 29, 33, 34, 36, 40—42, 44, 47, 49, 50.
Onder de inzenders van oplossingen van de no's;
920 en 921 wordt een exemplaar van „Springers
Damsleutel" verloot, beschikbaar gesteld door den
auteur.
Eerste publicatie
Zwart: 5, 6, 7, 9, 14, 18, 19, 21, 23, 24, 26, 36 dam
op 46.
Wit: 15, 16, 27, 31, 33—35, 39—42, 45, 47—49. \i
Vraagstuk no. 921
[Auteur: Joh. van Dij k, Hilversum
46 4? 4ö 4b OU
Eerste publicatie.
Vraagstuk no. 923
Auteur: C. den Otter, Delft.
S e
Eerste publicatie.
Uit de Opening
(Voor beginners)
Wit
1 33—28
2 39—33
3 44—39
4 3430
5 30—25
6 25X14
7 31—27
8 36—31
9 41—36
10 49—44
11 40—34
18—23
12—18
7—12
20—24
14—20
9X20
17—21
21—26
10—14
20—25
12—17?
i
'm' pijl
4b
47
48
49
SO
12 34—29 23 X 34
13 39X30 25 X 34
14 27—21 16X27
15 32 X23
Speel na waarom wit, na 11 1217?
schijf winst dam 2721 niet mag nemen.
DE RUILBEURS,
BOVEN-HARDINXVELD
Ten dienste van de lezers der Ver. Chr. Pers
Deze keer geldt de inleiding alleen de verbruikers
van Klokzeep, Klepelzeep en Sneeuwwit-zeeppoe-"
der. Bij de Ruilbeurs is nu ook een geschenken-
depót van de „Klok"-fabriek ondergebracht. Wo
ku men dus voortaan voor de geschenken zorgen.
InpTaats van naar Sc ïabrielc, zendt U de bons
naar de Ruilbeurs, waarop toezending vanuit
Heerde volgt. We zien uw zending bons met be
langstelling tegemoet.
Nu volgen de voorwaarden:
1 De Ruilbeurs bepaalt de waarde der bons en
plaatjes.
2 Tot 500 pL betaalt U 15 ct., tot 1000 pt 20 ct.
Is het gevraagde niet in voorraad, dan leest
U het antwoord in het Zondagsblad.
Vul dus goed in van welk blad der V.C.P. Uj
lezer is.
Teveel gestuurde punten kunnen geboekt blij
ven tot een volgende zending.
Van het puntenaantal dat U stuurt, wordt dooÈ
de Ruilbeurs 5 afgetrokken.
Vraagt U van een album speciale nummers,
dan betaalt U 2 pt. per plaatje meer.
Wil s.v.p. gratis ruilformulier zenden aan:
Woonplaats:
Datum:
De waarde der bons is als volgt: Bussink 8, Coe*
lingh 3. DE 6, v. Delft 10, Dobbelman 4. H-0 6,
Droste 20. Hagzogels 8. Hille 8. Holl. Zw. Weeg-
sch. 3, Paul Kaïser 6, Klaverblad 5, Klokzeep 10,
Kwatta 3, Lever's zeep 20. van Nelle 4, Patna
deel 1 10. deel 2 15, Pette 10. Pleines 3, Rademakec
3, Sickesz 3, Verkade oude albums 2, Boerderij 4,
Waar wij wonen 6, Wascholine 2.
Wie helpt aan: een groot aantal Tik-tak (laatste
album) Niemeyer-bons (alleen van koffie en thee),
Ark beschuitbons, Kwatta winkeliersstrooken,
Glim dopjes, bons van de havermoutfabriek „De
Noordster" St. Anna Parochie.
Verder nemen we aan: Pleines duifmerken, Sodex
bons, Era, Everlasting, Hapé, Van der Sluys,
Stark, Scholten, IJzendijk, Vergulde Hand,
Kanis en Gunnink punten. Winkeliersbons van
Sickesz, Holland Zwitsersche, en De Heer, Delta-
Van Patria deel I, nemen we niet meer dan 5Q
bons per maand aan.
CORRESPONDENTIE
B. M. te Hitzum. De Vries heeft geen waarde. To
taal 362 D. E. gezonden.
Mej. M. N. te Oud-Beijerland. 20 Klok bleven ge
noteerd, voor de overige punten krijgt u 35 Vim.
Aan Kwatta kwamen we niet toe.
K. L. te Giessendam. Wat wilt u er voor terug?.
Porto en brief waren niet ingesloten. Totaal
350 pt.
Kees L. te R'dam-Z. 24 Vim genoteerd. Die mooie
zegel komt retour.
Mej. R. v. D. te Rotterdam. Zie art. 6 over 19
W.W.W.
L. J. M. te Voorburg (Z.-H.). Coelingh verzonden.
Geeft u even de ontbrekende nummers van Riem-
Vis op, dan zullen we die aanvragen.
M. G. te Den Haag. Ze zijn omgeruild, jammer dat
u de juiste nummers niet opgaf.
B. K. te Den Haag. We ontvangen ze graag, maai*
leveren ze niet Wilt u voor de 600 Kwatta wat'
anders kiezen uit de soorten op het formulier.
W. T. te Rotterdam-Z. Oldenkott en PI. duiven*
plaatjes kunnen wg niet gebruiken.
Mevr. D. Z.B. te Den Haag. U kreeg 49 Drostej
de Verkade-plaatjes waren te erg beschadigd.
Wie helpt aan Ark?
Ons Postadres is:
DE RUILBEURS, HARDINXVELDj
DE MENSCHACHTIGE AAP
De fossiele schedel van een aapmensch of „missing
link" vond plaats in een kalksteenformatie bif
Taungs (Zuid-Afrika). De plaats ligt feitelijk nog
in de Westelijke provincie van de Kaapkolonie,
doch dicht bij de grens van Bechuanaland: Do
ontdekking is te danken aan de hoogleeraren Dart
en Young. Het ontdekte wezen uit den vóórtijd
staat in de wetenschap bekend als „Australopi
thecus Africanus".
Volgens prof. Dart was deze aapmensch niet int
staat geweest om te praten, maar zijn hersensf
toonden een vooruitgang in de richting, noodigj
voor een wezen, welks nakomelingschap op den;
duur het vermogen zou verkrijgen, door middef
van de stem in het verkeer te treden met hum
soortgenooten. Het moet daarom worden be
schouwd niet als aapachtig man, doch veeleer al^
een mensohachtig aap.
213
