ADRIAAN VOLKER BREEDVELD De bevrijding van een reus 'S MAATSCHAPPIJ TOT HET UITVOEREN VAN OPENBARE WERKEN SLIEDRECHT N.V. HERFURTH Co. MAANDAG 12 APRIL 1937 TWEEDE BI.AD PAG 6 Indrukken omtrent den stapelloop van de „Nieuw Amsterdam WATTE INTOCHT De zon mag schijnen of het water nxag volgens de staande uitdrukking bij bakken uit de lucht vallen"... een feest op de Maus b l ij f t een feest. Er bleek Zaterdagmiddag in heel Rotter dam geen taxi meer te krijgen te zijn en de irriteerende omstandigheid, dat onze uitnoo- digingskaart een uiterlijk tijdstip van ver trek van onze boot aangaf, gevoegd bij de neerdrukkende! invloed, die de neervallen de stortregen op ons gemoedsleven uitoefen de, deed de stemming onder ons kleine ge zelschap er niet beter op worden. Maar nauwelijks kwam de Parkkade in Zicht, of we fleurden op. Daar lag de trotsche rivier, ja, verhuid 'in regensluiers en gestriemd door de vlagen van een grillige lentedag, maar breeduit en 'indrukwekkend als immer en zeer feestelijk geaccentueerd, nu tientallen booten en bootjes, dichtbevolkt en rijkgepavoiseerd over de opkruivende golfjes koersten, alle varend in één richtingnaar de xverf, waar 'de „Nieuw Amsterdamstraks te water zou glijden. De Parkkade was over haar volle lengte 'ingenomen door groote salonbooten, welke buiten den verderen vlaggetooi een reus achtige blauw-wit-blauwe vlag in top had den, de kleuren van de „Droogdok" Een imposant schouiospel, die parade van ichepen. Aan boord van de Harmoniewas het Schouwspel meer am us ant dan impo sant. De regenvlagen striemden het schip on barmhartig en dreven de gasten op het mid dendek, waar het nog wat beschut was, als een school haringen bijeen. Het „alle Menschen werden Brüder" deed hier opgeld, want de Engelsche gezant Sir Hubert Montgomery stond schouder aan schouder met de echtge- noote van den directeur van het Gemeentelijk Gasbedrijf en den President van de Alge- meene Rekenkamer en men kreeg niet eens de gelegenheid voor elkaar de hoed te lich ten... aan handen en voeten gebonden als 'een ieder was. Een charmant heer met iets op, dat een liooge hoed moet zijn geweest, fluisterde ons tusschen twee regenvlagen op het vóór dek in het oor, dat hij op het achterdek een waarlijk droge kajuit ter beschikking haul en met z'n tienen volgden we dezen natte kattenvanger o p den voet en ov er de voeten heen van de opgepakte schare, het laatste nood-gedrongen. De kajuit bleek vol, maar onze jassen Waren door de wrijving met allerlei absor- beerende bontmantels weer wat droger ge worden, zoodat we vol moed nieuwe vlagen konden incasseeren. Het was wel een natte en een stille in tocht op de terreinen van de R.D.M., maar 'deze vaartocht had toch bij allen reeds onvergetelijke indrukken gewékt HET WONDER '|T" En toen kwam liét wonder van altijd. Het kletste het stortte, het motregende, hoe dan ook: het regende... totdat Hare Majesteit de Koningin de werf van de Droog- 1dok betrad. Toen, ongelooflijk, maar 'wddr, toen was het droog. De duizenden, ze keken naar 'de Konink lijke tribune, ze juichten en ze zwaaiden i naar de verheven figuur in het grijs, die omhoog schouwde naar den scherpen boeg van den reus. Zij volgden Haar bliken op het zelfde oogenblik hadden zij het wonder bemerkt: nu Oranje weer in het midden was, nu het groote oogenblik zou aanbreken.,., nu regende het niet meer. DE KLAP De techniek is de grootste vijand van de romantiek „Rammen", dat was voorheen het donde rend gebons van houten rameien, waarmee de onder stopping en van een schip werden lueggeslagen, een geluid dat in het holle van den scheepsromp weergalmde. Hier bleek een drilboor de ramei te heb ben vervangen en het indrukwekkende ram- geluid was verworden tot een zielloos ge sputter. Nieuwe zakelijkheid! Toch was er nog romantiek over geble ven: tegenover de scherpe voorpiék zweef de nog altijd de met rozen bedekte flesch champagne en als die viel was het groote oogenblik gekomen. Daar hief de Koningin de bijl, die de span ning van de klinkdraad, maar ook de span ning der duizenden toeschouwers doorsneed, de doffe klap was tot ver in het fond hoor- laar en direct daarop bruiste de mousseeren- de wijn over den boeg... Nu zou het komen DE STILTE 'rr' Gespannen, met den mond open om te jui chen, wanneer het schip zou gaan glijden rekten de duizenden zich om te zien. En zij zagen. Zij zagen het nu schier dreig ende schip, dat onvermurwbaar bleef staan. Een dof gemompel ebde af tot een beklem mende stilte. Wat nu... Een licht belletje snerpte nadrukkelijk door de stilte; onder het afdakje bij de hy draulische persen was men al in actie ge komen, een handle, een contact werd over gehaald en daaren daar.., daar kwam nauw merkbaar de eerste beweging in den reus. Een doffe grom als van onwil, dan 'n dreunende zang... de triomf der techniek, die den reus overwon door hem de helling af te duwen, waaraan het gevaarte als ge ketend scheen te zijn, DE BEVRIJDING De minuut van stilte, langer dan een uur vol spanning, werd dan nu gebroken door den juichtoon der bevrijding. Daar ging de „Nieuw Amsterdamde trots van Hollands vloot, de roem van onze scheepsbouwen hij ging goed! Statig en majestueus, zonder zich nu verder met werf of hélling in te laten, afstevenend op het élement dat hem toebehoorde. Roets... daar trokken de touwen van de peurkettingen al als draadjes los, de ijzer- hoopen werden ruw omver gelrokken, de roestwolken stoven op en de bodem werd omgewoeld. „Veertig seconden" bromde een 'deskun dige naast ons en ja, het was een kort mo ment geweest waarbinnen deze stapelloop zich voltrok, kort, maar vol bevrijding voor allen en vol geluk voor de scheepsbouwers, die met een enkel handgebaar van de Ko ninklijke tribune af het werk van hun werf nawuifden en blijde zagen, hoe het schip zoo kort al uit den wal reeds stil was komen te liggen en nu in de macht der „Drydocks" werd weggesleept. Klaar! j de zeeën uitdragen, tot roem en heil f yan ons geliefd vaderland, Krachtige toejuichingen' volgden op de krachtig uitgesproken rede yan den Mi nister.. _LbJ Het vertrek van H. M. 'de Koningin Nadat in een daartoe gereserveerd ver trek door H.M. de Koningin en de hofhou ding de thee was gebruikt vertrok om streeks half vijf de Landsvrouwe weer van de werf, luide toegejuicht, eerst door de gasten in de feesthal, later door de duizen den, die op de terreinen van de R.D.M. stonden te wachten. In de feesthal hieven Vele gasten nog éenigen tijd bijeen en -de nieuw-geridderden ikwamen handen te kort om alle gelukwen- schen in ontvangst te nemen. Het was een vreugdevol einde van een fjchoonen dag. En nu is opnieuw het woord aan den arbeid, eerst nog van ruw-ijzerwerkers, straks van decorateurs en kunstenaars, tot dat eindelijk in April of Mei van 1938 de Nieuw-Amsterdam liet zeegat zal uitvaren voor zijn eerste reis naar het Nieuw-Am sterdam yan vroeger, het New-York van thans! i-pj S-* J: Vliegdemonstraties op Waalhaven Waar heele massa's „Nieuw-Amsterdam- mers® op hun terugtocht vanaf de Heij- plaat langs Waalhaven moesten, was het nog zoo dom niet bekeken daar een klein ■vliegfeestje te organiseeren. Men bofte daar. hij in zooverre, dat het omstreeks half zes. toen de vliegerij aanving, het mooiste weer jwas dat men zich maar wenschen kon. Overigens scheen het meerendeel van het publiek aan het feit van den dag genoeg te hebben; er kwamen wel heele drommen menschen langs de luchthaven gereden, doch slechts weinigen bleven daar. Er was leen handjevol toeschouwers op het veld en een ander handjevol buiten de schutting, zoodat de belangstelling op z'n zachtst ge zegd matig was. Ten onrechte evenwel. De instructeurs Van de N. L. S. hebben weer heel knap ge stunt, onder andere op een F.K., 46. Ze heb ben hoe 'zou men dat kunnen vergeten! ballometjes geramd, er is door den beer ,jv. d. Velde gedemonstreerd met het insect- fechtige vliegtuig dat auto-giro heet en de heer .T. K. Hoekstra heeft enkele goede Zweefvluchten gemaakt. In de laatste, maar zeker de niet de minste plaats hebben vijf Van de nieuwste militaire Koolhovens uit 'Soesterherg op meer dan voorbeeldige wijze jescadrillc-vluchten gemaakt. Nogmaals: er was reden geweest voor pieer belangstelling. Maar de meeste men-| $chon waren blijkbaar te nat geregend!. (Van een spéciale verslaggever) Rotterdam, Zaterdag Een dikke, donkergrijze lucht, waaruit gestaag een fijne, doordringende regen drupt, hangt boven de Maas, als we aan boord stappen van ons speciale Pers-bootje. Zoodoende zijn we allemaal reeds „drijf", nog voordat het vertreksein gegeven wordt. Slechts onze collega van het persbureau loopt te grinneken: hij heeft een groote oliejas met zuid-wester weten te bemachti gen. Daarmee is hij voor het uiterlijk althans een echte zeeman en: hij blijft droog. Wij menschen met ordinaire confec- tie-jassen en druipende hoeden, hokken kleumerig saam onder een inderhaast in elkaar geflanst afdak van kermis-aichtig linnen. Dra is de aanvankelijke ellende evenwel vergeten bij het schouwspel, dat de onstui mige rivier op deze feestdag biedt en als we bij de Parkhaven vlak voor de room blanke „Stad Rotterdam' de komst van onze Landsvrouwe afwachten, voelt niemand meer regen. Het gaat alles zoo snel! Daar komt de Koninklijke stoet, Hare Majesteit begeeft zich snel aan boord terwijl de Koninklijke standaard in top het gejubel van de toeschouwers op den wal. en reeds varen we gelijk-op met de receptie boot. Naar Neerland's vlaggeschipl We hadden deze zegetocht liever gemaakt onder een stralende voorjaarszon, maar toch: ook nu is het een vaart om nooit te vergeten. Wonderlijk dooreen-wemelend koerst een ongekend aantal vaartuigen over de woeli ge, witgekopte Maas, die als door een nevel van neerslaande rookpluimen overdekt is. Alles uit belangstelling voor de doop van het schip, dat de parel van Holland's vloot zal vormen! Vlaggen van vreemde en be kende naties wapperen langs en op de rivier. Aan de Lloydkade zijn twee zilver grijze schepen, met zich als het ware in de laag-hangende wolken dringende kranen er boven, nauw zichtbaar in de nevels. Fier wappéren op de hoogste punten de Oranie- dundoeken, dof in de grauwe omgeving, waarin alle kleuren vervagen, die toch, on danks alles, zoo feestelijk is. Rotterdam's haven op z'n dller-allerbest! Plotseling: daar is de Droogdok-Maat schappij. Een klein stuk van de achterste ven van de „N ie uw-Am sterdam" is zicht baar. De „Stad Rotterdaml" koerst naar den wal en ons wordt een halt toegeroepen. Midden op de Maas, voor de breede band van booten aan de oostelijke zijde ook aan de zee-zijde ligt zoo'n deinend lint wach ten we vol spanning op de dingen, die ko men gaan. Welk een onvergetelijk schouw spel! Een rivier vol met schepen, van groo te binnenvaartuigen, sleepbooten en salon booten tot ranke roeibootjes, omzoomd door een massale menschenmenigte. Links de werf, waar de atmosfeer geladen is met een nerveuze spanning, rechts een woud van glimmende regenschermen en voor ons..... een lucht, die merkbaar lichter wordt! De zon houdt zich weliswaar schuil, maar toch. N.V. FABRIEK VAN 20CHUSSENSTR.K.7 B I N N E N B E TI M M E RI N G E N EN MEUBILEERING „BIJ ST. LAU R ENS'' TELEFOON 34871 het wordt zoowaar droog en in het Zuid- westen komt een van licht-oranje via geel tot wazig-blauw aanloopende streep in de egale lucht En dan, ineens, als niemand er eigenlijk nog op rekent, klinkt om drieuurzeven en dertig een historisch moment de kreet: „Hij loopt!" Tegelijk zwelt een gejuich uit duizenden kelen, dra overstemd door het machtig dreunen uit de stoomflui ten der schepen, die met een demonisch brul den doop van de 36000-tons baby be zegelen. Daar glijdt dan de „Nieuw-Amsterdam" in zijn element, sneller, steeds sneller. We zien als maar minder van de schepen aan de Westelijke zijde, het is alsof een enorme schuif de gansche rivier gaat afsluiten. Doch eindelijk, men zegt na 20 seconden, komt er weer licht aan de linkerzijde, de vaart vertraagt en haast roerloos ligt daar een machtig stuk ingenieurswerk, op knap pe wijze te water gelaten, gigantisch voor onze oogen. Een zware deining komt onze boot op- en neerwiegelen. Even, heel even ontroerd, bezien we harmonische lijnen van het schip, dat onze Hollandsche vlag op de wijde wereldzeeën hoog zal houden. Allen zijn we trotsch od ónze ingenieurs, op ónze werklieden, die op nieuw getoond hebben tot hoe groote dingen ons kleine landje op scheepsbouw- Igebied in staat is. i Dan komen acht sterke sleeDbootefl 'den TAKELBLOKKEN in hout en ijzer, STAALDRAADKABEL, STROPPEN van Staaldraad, Ketting en Touwwerk leveren wij regelmatig als specialisten Levering van COMPLETE INVENTARIS voor Zee- en Rivierschepen SCHEEPSTUIGERIJ ZEILWERK (SOCIÉTÉ ANONYME POUR L'EXÉCUTION DE TRAVAUX PUBLICS ADRIAAN VOLKER) N.V. AGENTEN voor: NORDDEUTSCHER LLOYD (MADEIRA EN CANARISCHE EILANDEN) COMPAGNIE MARITIME BELGE S.A. (BRAZILIË, URUGUAY EN ARGENTINE) HAMBURG-AMERIKA LIJN (WEST-INDIË EN CENTRAAL-AMERIKA) ELLERMAN'S WESTCOTT L.AURANCE LINE Ltd. (MIDDELLANDSCHE- EN ZWARTE ZEE-HAVENS) HERFURTH Co., ANTWERPEN AGENTEN voor: HOLLAND AMERIKA LIJN H.M. de Koningin verlaat na de tewaterlating van de "Nieuw Amsterdam" de werf, vergezeld door den heer D. CEndert, directeur van. de R.D.M kolos omtrekken en de zwarte rookwolken, die ze over ons glorie-schip uitbraken, wek ken de indruk alsof het nu al in brand staat Doch dat is maar schijn! ROTTERDAM EN DE BELGI SCHE RIJNVAARTPREMIES Een beteekenisvol betoog van de Kamer van Koophandel De Kamer van Koophandel voor Rotter dam heeft aan den Minister van Handel, Nijverheid en Scheepvaart, een uitvoerig adres gericht, inzake de haven van Rotter dam en de Belgische Rijnvaartpremies. Aanleiding tot het adres is dat de Minis ter in de Eerste Kamer heeft geconstateerd, dat het Rotterdamsche Rijngoederenverkeor sedert het diepste punt van de crisis belangrijk is gestegen, zulks ondanks het feit, dat het niet „natuurlijk" is dat onze haven een groot deel krijgt van de opleving van den wereldhandel. De Kamer kan zich niet onttrekken aan d,en indruk, dat deze beschouwing voort vloeit uit een te sombere beoordeeling van de positie van de Rotterdamsche haven en zij beredeneert dan, dat wanneer bij het vermeerderd aanbod in dé productielanden en de vermeerderde behoeften bij d© ont vangers het vervoer van de Rotterdamsche haven niet ware gestegen, dat zou beteeke- nen, dat de plaatselijk© omstandigheden zóó slecht waren, dat de toestand van de haven zelfs onder den invloed van gunstig© im pulsen van huiten niet meer zou kunnen verbeteren. Geconstateerd wordt dus, dat de positie van de haven nog zoo slecht niet is. De Kamer is er dan ook niet door verrast, dat Rotterdam met de toeneming van het wereldverkeer naar boven is gegaan. In welk© mat© Rotterdam van Öe verbetering van het wereldverkeer heeft geprofiteerd, blijkt het best bij vergelijking met den gang van zaken in Antwerpen, de haven wier omstandigheden het meest met die van Rotterdam overeenkomen en die met name op den Rijn op volkomen dén- zelfden voet met haar concurreert, ivoor zoover zij niet wordt gesteund door maat regelen van protectie. TJit de cijfers uit 1929. 1932 en 1936 nu blijkt, dat de remmingen op het vervoer over Rotterdam nog sterk zijn en dat onze haven daardoor tegenover Antwerpen is achtergebleven, met name ook op den Rijn, niettegenstaande het feit, dat de Antwerp- sche havenbeweging in Juni 1936 heeft geleden onder de staking. In de crisisjaren is Rotterdam verder dan Antwerpen teruggeweken voor den tegen spoed en slechts betrekkelijk langzaam opgekomen met het keerend getij. Is zulk een ontwikkeling blijvend dan wordt zij aldus de Kamer van Koophan del natuurlijk noodlottig. De mate waarin Rotterdam zich weder in het wereldverkeer heeft ingeschakeld, heeft de Kamer derhalve tot dusver meer verontrust dan bemoedigd- In het beste geval is er nog veel in te halen. De Kamer gaat voorts uitvoerig na of het waar is wat de Minister in de Eerste Kamer heeft gezegd, dat in de crisisjaren voor Rotterdam aan de verhouding stukgoed— massagoed niets is veranderd. Met cijfers wordt aangetoond, dat a. het vervoer van stukgoed ter zee over Rotterdam in absolute cijfers een LVoort- H^gèjïïijeföJan 'duizenden verlaat de Mieuw-Amsterdamde helling 'der Rotterdamsche Droogdok Maatschapgij durend dalend© lijn vertoont, behalve over 1936. toen de Antwerpsche staking en haar nasleep het beeld flatteerden: b. gedurende de ergste crisisjaren het percentage van het stukgoedvervoer ter zee steeg, doordat toen de massale ver voeren van en naar JVest-Duitschland stokten (1931, 1932,1933): c. in 1935 en 1936 het percentage stuk* goieid echter weder vrij ver lag beneden' dat van 1929 en 1930, terwijl het neiging tot dalen vertoonde; d. de onbevredigende garag yan zaken iiï de laatste jaren zich voorgedaan heeft om danks de wijziging van het. lia.v.e.n- geld met ingang van 1 Juli 1933, welke speciaal was bedoeld om stuk- goed te trekk en; het opgaande, en, nog duidelij ker, het afgaande vervoer van stuk goed op den Rijn een duidelijken om slag vertoornt, aansluitend aan d© in voering van de Belgische Rijnvaart- premies, en ongeveer het peil van 1929, voor het afvvaartsóhe vervoer zelfs tot ongeveer de helft van het vervoer uit 1929, bereikte, terwijl gelijktijdig voor (het vervoer over Antwerpen een krachtige stijging valt waar te nemen tot hoog boven het peil vóór de crisis. Op grond vaar deze en nog andere in het adres genoemde feiten, concludeert de Ka mer, dat het karakter van de Rotterdamsche haven (d.i. de verhouding massagoedstuk goed) sedert 1929 in de eerste plaats nog wèl eenigBzims itn zijn nadeel i9 veranderd, maar bovenal dat dit karakter toen reeds ernstig ontwricht wès, zoodat zelfs het ver dere uitblijven van achteruitgang nooit een reden zou kunnen wezen om tegen het ver voer over onze haven gerichte maatregelen met een zekere gellijkmoedigheid aan tö zién. De Kamer betoogt op nog verschillende andere gromden, dat de mogelijk gemaakte verlaging van haventarieven nooit een compensatie kan vormien voor de werking van de Belgische Rijnvaartpremies, dat het voordeel van de depreciatie vara den gulden geien rol speelt, omdat de Rijnvaartpremie op ieder vraohtpei'l en tegen iéideren koers steeds het evenwicht op de vrachterumarkï ten bate van de Belgische zeehavens ver breekt, dat de loonen te Antwerpen niet hooger zijn dan die te Rotterdam, doch, mede in aanmerking genomen de toeslagen en lasten die op de loonen drukken, het normale loonpeil in de haven te Rotterdam, op het oogenblik nog 10.7 pet hooger is dan te Antwerpen en dat zelfs wanneer het loonpeil gelijk zou worden waarvan thans wog geen sprak© is de Rijnvaartpremie daarom niet minder afleidende kracht zcu hébben, In haar conclusie op dit alles zegt de Ka mer, dat er niet één reden is waarom de Belgische Rijnvaarepremies niet langer haar vervoer afleidende werking zouden oefenen. Daaraan wordt niet afgedaan door het feit, dat deze nadeelige werking op het oogenblik niet uiterlijk blijkt door dien invloed van andere, gunstige factoren. Zonder de premie ware de toestand im mers ongetwijfeld beter geweest en als de bedoelde gunstige factoren verzwakken dan zal door de premie de stijging van den doorvoer weder zooveel eerder stokken of zelfs in een daling omslaan. De Kamer kan zich niet indenken op Welken grond de Nederlandsche Regee ring deze rem op de ontwikkeling van de Nederlandsche havensteden langer zou willen dulden. Zij doet daarom bij herhaling een dringend beroep op den Minister, opdat ons land eindelijk zijn afwachtende houding late varen. Jongeman verdronken te Groningen Zaterdagavond te half negen is de 18-jarige Hay ©ma, een jongeman afkomstig uit Don deren, gem. V r i e s. die per rijwiel de Werf- straat te Groningen uitreed, pardoes in de Noorderhaven gereden. Hoewel hij spoedig op het droge was gebracht, bleken de levens geesten reeds te zijn geweken. Het lijk is naar het academisch ziekenhuis overgebracht. Doodelijk ongeval te Utrecht Gisteravond om half twaalf reed over den Jutfaasschenweg te Utrecht een perso nenauto uit Noord-Brabant. Toen deze auto de Amstelstraat naderde, kwam het voer tuig in aanrijding met een wielrijder, die den Jutfaasschenweg wilde opdraaien in de richting van de Jeremiebrug. De wielrijder werd een eindweegs medegedeept. Toen hij werd opgenomen bleek hij reeds te zijn overleden. Het slachtoffer is een 65-jarige man uit Zeist. De chauffeur van de auto heeft tegenover de politie verklaard, dat hij den wielrijder- plotseling voor zich zag verschijnen en'dat .de tijd. pntbra-k om te remmen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1937 | | pagina 6