HOLLANDS VLAGGESCHIP IN ZIJN ELEMENT 1936 KV MOLTNe. CO-ROTTERDAM DE TROTS VA] NEDERLAND] 19" - 2450 - 275° - 3250 - 37 MAANDAG 12 APRID 1937 TWEEDE BI-AD PAG. 5 Tienduizenden juichten terwijl de sirenes loeiden en het machtige schip te water gleed De naamgeving door H.M. de Koningin Het lichtje wees rood, het lichtje wees wit, het lichtje wees blauw Zooals te begrijpen trok het levendig ver tier der booten op de Maas, kort voor de tewaterlating van de Nieuw Amsterdam groote belangstelling ook op den wal. doch de belangstelling der duizenden ging toch tegen drie uur meer uit naar de landzijde... en ja: een steeds sterker aanzwellend ge juich kondigde de komst aan van H.M. de Koningin met Haai- gevolg. De Koningin komt Om kwart over twee was H. M. van het Huis ten Bosch vertrokken om een klein half uur later bij de grens van Rotterdam te arriveeren Het gevolg bestond uit de volgende dames en heeren, gravin Van Lynden van Sanden- burg, grootmeesteres, baronesse Van Asbeck, hofdame, graaf Du Monceau, grootmeester, jhr. C. E. J. M. Verheijen, eerste stalmeester, C. S. Sixma baron van Heemstra, particulier secretaris, de adjudant De Jonge van der Halen en de ordonnans-officier jhr. D. J. A. A. van Lawick van Pabst. Op het Aelbrechtsplein stond de burge meester, Mr P. Droogleever Fortuyn, in ambtsgewaad gereed om de Koningin te Rotterdam te begroeten. Voorafgegaan door de motorpolitie en de auto van den burgemeester reed de Konink lijke auto via de Aelbrechtskade, de Ro- ohussenstraat, de G. J. de Jonghweg, de We6tzeedijk en de Kievitslaan naar de Parksteiger Hoewel de route van de Koninklijke auto te voren niet bekend was, stroomden toch overal velen toe om H.M. hartelijk toe te juichen en te groeten. Bij de Parksteiger stonden nog enkele autoriteiten opgesteld. De bur gemeester begeleidde na de begroeting de Vorstin naar de gereed liggende „Stad Rotterdam", welke precies te vijf mi nuten voor drie afvoer. Wuivend en buigend bleef de Koningin de duizenden op den wal groeten totdat de „Stad Rotterdam" wat meer in het midden van het vaarwater kwam. De laatste boot, de Jan van Arkel, ver- trok nu ook snel van de Parkkade om de gasten, die niet vroeger konden komen nog juist op tijd naar hun plaatsen te brengen. Op de werf Op de -werf was het langzamerhand een levendig en feestelijk gedoe geworden. Dp vlaggen klapperden in den wind en door de hoofdpoort stroomden de duizenden binnen, die rechtstreeks naar de Heijplaat waren ge komen ofdie er al waren, want heel de bevolking van het tuindorp, een 2000 groo- ten en kleinen in getal, kreeg ook de gele genheid om op het terrein van de werf het groote moment te volgen. Met de S000, die van buiten kwamen waren dat alleen er al Jn 10.000. Héél de Heijplaat was één groot parkeer terrein geworden! Van half twee af drongen de duizenden ïn een breede stroom de poorten van do werf binnen om er haastig hun plaatsen op te zoeken. Dwars van de „Nieuw Amsterdam" was een groote tribune, hoofdzakelijk bestemd voor het hoogere personeel en deels ook voor genoodigden opgericht, eenigszins schuins langs den boeg en op de helling waarop do Erward Johnston werd gebouwd, waren twee reusachtige tribunes opgericht voor duizenden genoodigden. Heel vernuftig had men de deelen van de bouwstelling van de „Nieuw Amsterdaml" die toch niet meer noodig waren, hiervoor gebruikt. Recht voor den schero toeloopenden voor steven van de „Nieuw Amsterdam" was een kleine tribune gebouwd voor H. M. de Koningin en Haar gevolg, voor de Ministers en nog enkele andere hoogwaardigheids- bekleeders. Op deze tribune was voor de Koninklijke vrouwe een glazen gebouwtje geplaatst, waar een vorstelijke leunstoel en een twee tal andere zetels waren geplaatst. De koninklijke tribune, die 12 M- hoog lag. was door een lift te bereiken. Vroolijk wapperden er de vlaggen, terwijl een passende groenversiering de koninklijke tribune een feestelijk karakter gaf. Recht vóór de boeg stond het hakblok, waarover de klinkdraad gespannen was, ge reed. Terzijde was een installatie gemaakt met een rood. een wit en een blauw lichtje. Ging het eerste lichtje branden, dan zou over vijf minuten het schip te water moeten worden gelaten, brandde het witte lichtje, dan werd attentie gevraagd voor het groote oogenblik en direct daarop begon het blauwe lichtje te brandenhet sein „hoogste tijd" en dan zou de directie van de R.D.M. aan H.M. eerbiedig verzoeken de klinkdraad door te hakken. Voor het zoover was werd echter een voortdurend telefonisch contact met de eere tribune onderhouden om de stand van zaken bij de helling mede te deelen. De laatste beletselen Van half twee af daverde de feestelijke muziek uit de Philips-luidsprekers over hot terrein en een luid stemmengegons mengde zich met de fluittonen der af- en aanva rende booten, die steeds weer nieuwe hon derden bezoekers afzetten. Tegen 3 uur kwam ook de „Dockard" aan, welke Hunne Excellenties, de Ministers mot hun dames afzetten, op het drijvende pon ton. dat in de afbouwhaven van de R.D.M. was gereedgelegd en dat ook keurig was Inmiddels werdgp de 48 laatste onder stoppingen met hydraulische boren verwij derd. De ernst van het oogenblik naderde met de minuut. duizenden, die aan de overkant van het groote water de gebeurtenis gadesloegen. Het hek-anker aan stuurboord viel omlaag en de „Nieuw Amsterdam" gleed een weinig weg. Maar daar hadden de „Drydock6" hem al te pakkende stappelloop was ten Honderd meter van den wal ligt het schip stil, afgeremd door het gewicht der peuren. In het ontvanggebouw Na de feestelijke, maar ook bijna ontroe rende plechtigheid verliet H.M. de Koningin, die de directeuren van de R.D.M. met .een handdruk had geluk gewenscht, de Konink lijke tribune om zich door de Plaatwerkerij heen naar het daartoe ingerichte ontvang gebouw te Het moment, waarop H. M. de Koningin door het weghakken der laatste ver- binding, welke het schip aan de bouwhelling verbindtde plechtigheid van de tewaterlating van dc ,JfieuwAmsterdam" verrichtte. De Koningin komt aan Even moest echter die ernst van het werk doorbroken worden, want de duizen den op de tribunes rezen op. Stormachtige toejuichingen bewezen, dat H.M. de Ko ningin op de terreinen van de Rotterdarn- sche Droogdok Maatschappij was aange komen. Op het eere-pomton werd H.M. be groet door de directeuren van de Rotterdamsche Droogdok Mij, de hee ren Knape en Endert. t Dochtertje van den directeur, de 10-jarige Lydia Knape, maakte een knappe kniebuiging en bood H.M. bloemen aan. Nauwelijks was de Koningin bij de reeds met de Kon. standaard gesierde publiek zette spontaan het Wilhelmus in. De Koningin ging met de lift naar boven. Toen zij daar zichtbaar werd, speelde de muziek het Wilhelmus, dat gevolgd werd door stormachtige toejuichingen. Vriendelijk wuivend en buigend dank te H-M. voor de Haar gebrachte hulde. H.M. was gekleed in een zwart-fluweelen japon en een groote grijze bontmantel en droeg een groene fluweelen hoed. Met groote belangstel ling liet H.M. zich daarna door den directeur den heer D. C. Endert alle bijzonderheden van de stapel loop uitleggen. Het rammen was onophoudelijk doorge gaan en de klok wees al half vier aan. zoo dat. het groote oogenblik begon te naderen. Het weer wekte, jammer genoeg, niet mee aan de feestelijke stemming. Dreigende lucht omstreeks het middaguur. Dan: bui tjes. En later een vervelende miezerige regen allesbehalve aangenaam voor dege nen, die zich reeds uren lang vóór den stapelloop op het terrein hadden opgesteld Maar wij Hollanders zijn in dit opzicht wel iets gewend en men laat zich niet uit het veld slaan bij een gebeuren van zoo groote beteekenis Toen het groote oogenblik naderde Alle aandacht was echter gespannen op de machtige reus. die scheen te trillen onder het gebeuk van de zwoegers, die in^de ramploegen hun uiterste krachten inspanden om het groote werk hunnerzijds te doen ge lukken. Daar zag men den heer Endert Hare Majesteit waarschuwen dat het zoover was. Ook de Koningin, die met de grootste in teresse alle voorbereidende maatregelen had gevolgd, werd nu gevangen in de ban der spanning van het oogenblik. Het zou im mers van Haar afhangen of op het juiste oogenblik de klinkdraad zou worden ver broken. Het groote oogenblik Te 3.35 hakte H.M. de Koningin de klink draad door. De champagneflesch vloog te gen den boeg. Er breekt een groot gejuich los. doch het schip blijft even muurvast staan Opperste spanning, vooral bij de verant woording dragende personen. Geloop en gedrang bij de hydraulische in richting, die het schip een duw in de rich ting van het water kan geven. Een belletje gaat en jaweldaar glijdt de titaan zijn element tegemoet. Even later lig* de Nieuw Amsterdam al rustig in de Nieuwe Maas. De sleepbooten gilden en de sirenes loeiden en de duizenden op de terreinen van de R.D.M deden hun ge juich samensmelten met de hoera's van de Een breede roode looper was over het plaatijzer uitgelegd. Het ontvanggebouw was schitterend ver sierd. Langs alle wanden, die grijs waren gehouden, hingen strakke vlaggebanen in de nationale en stedelijke kleuren, afgewisseld door het blauw-wit-blauw van de werf. Rondom was een versiering van palmen en varens aangebracht Voor H.M. de Koningin en Haar gevolg was een breed laag podium gebouwd, waar eenige zetels waren geplaatst. Op en naast dit podium was een prachtige vèrsiering van gouden regen aangebracht, welke te gen den roodbruinen achtergrond schitte rend afstak. In de ontvanghal Het was een belangwekkend gezelschap, dat zich na de plechtige stapelloop van de „Nieuw-Amsterdam" in de daartoe inge richte en feestelijk versierde ontvanghal verzamelde. Er waren vijf ministers: onze minister president, Dr H. Colijn, de ministers prof. dr ir Gelissen, mr van Schaik, ir van Lidth •de Jeude en mr Slingenberg; de gezanten van de Vereenigde Staten van Noord-Ame rika, van Engeland, van Argentinië en van Zuid-Afrika, de chef van den Marinestaf, vice-admiraal Fürstner en de commandant van Willemsoord, vice-admiraal Kruys, de hoofd-inspecteurs van Scheepvaart en Ar beid; Burgemeester en Wethouders van Rot terdam; reeoers en cargadoors en natuur lijk het college van directeuren en commis sarissen van de HollandAmerika Lijn en van de Rotterdamsche Droogdok Mij, de meesten vergezeld van hun dames, in totaal een gezelschap van ongeveer 800 personen. Na eenige. oogenblikken kwam H.M. de Koningin, vergezeld van de hofhouding, bin nen, met luide toejuichingen begroet Als Hare Majesteit op de voor Haar be stemde zetel heeft plaats genomen, treedt allereerst de oudste directeur, de heer D. C. Endert naar voren. Rede van den heer Endert Nadat spr, de diepgevoelde erkentelijk heid tegenover H.M. de Koningin heeft ge uit, nu HA1. aan het groote werk had wil len deelnemen en herinnerd had aan gere plechtigheden, waarbij Z.K.H. Prins Hendrik en H.K.H. Prinses Juliana hadden deelgenomen, zeide de heer Endert, dat de oogen van velen op dezen stapelloop waren gevestigd geweest, niet alleen wegens de 36.000 tons grootte van de „Nieuw Amster dam", maar ook om een andere reden. Als devies, aldus de heer Endert, zou dit schip de zinspreuk kunnen voeren: „Een dracht maakt macht", want alleen door eendrachtig samenwerken is de bouw in Nederland mogelijk geworden. Denken we ons een oogenblik terug in de jaren 1933 tot en met 1935, dan zien wij weer overal om ons heen leege hellingen, en vooral hier in het Rotterdamsche district ongekend groote werkloosheid. In die jaren streed de HollandAmerika Lijn voor de verwezenlijking van haar groot scheepsch plan. Een buitengewoon groot werk, doch tegelijk ook een werk met bui tengewone risico's en bedrijfsteohnische be zwaren. Alleen door onderlinge, samenwerking konden de bezwaren en door medewer king van onze Regeering. de buitenge wone risico's overwonnen worden. In het najaar van 1935 werd tenslotte volledige overeenstemming bereikt. De Regeering gaf'daadwerkelijk blijk van haar groote belangstelling. Reederij en werven getroostten zich aan zienlijke offers. De gemeentebestu ren werkten mede door verlaging van een der al te bezwarende lasten, de vakbonden en werknemers ver leenden hun medewerking bij de aanvaarding van een loonkorting. Bovendien werd door enkele der werven onderling voor een groot gedeelte van het scheepswerk een nieuwe vorm van uitbesteding aan vaard, welke van de daaraan deel nemende bedrijven een bijna onbe grensd vertrouwen eischte. Nadat spr. jegens H.M. diepge voelde dank had betuigd voor de betoonde belangstelling, verzocht heer Endert aan H.M. eerbiedig naar een sinds vele jaren bestaande Droogdoktraditie, het gereedschap te willen aanvaarden door Haar bij de tewaterlating gehanteerd. Spr. bood H.M. aan het bijltje, waarmede de tewaterlating was verricht. Dit bijltje, dat vervat is in een luxe étui. versierd met gedreven zilveren silhouetten van New-York Rotterdam, bekleed met slangen- leer en geplaatst op een blad van Japansch lakwerk, is vervaardigd naar het ontwerp van architect Wijdeveld. Het lakwerk werd uit gevoerd door den sierkunstenaar Jaap Gidding, terwijl het zilverwerk vervaardigd werd op de ateliers van de j,Koninklijke Begeer" te Voorschoten. t is oen bijzonder sierlijk en kostbaar geheel. Na de aanbieding van het bijltje besloot de heer Endert aldus: Mogen wij thans Uwe Majesteit uitnoodl- m een dronk te wijden aan de toekomst m het. schip „Nieuw-Amsterdam". Dat het onder goede en slechte omstan digheden van wind en weer behoed moge blijven tot voldoening van de reeders, die >o zware tijden een zoo groot werk heb ben aangevat en in het algemeen, tot meer dere glorie van ons geliefd vaderland. De Koningin wijdt een dronk aan het nieuwe schip Bij deze woorden verhief zich H. M. de Koningin van Haar zetel en nam een Haar aangeboden glas champagne in de hand. Dit plechtig omhoog heffend sprak de Koningin: „Aan het welzijn en de gelukkige vaart van dit nieuwe schip, de „Nieuw- Amsterdam", wijd ik dezen dronk". Terwijl de autoriteiten op het podium waren opgestaan, weerklonk door de feest hal een „Leve de Koningin", dat door allen driemaal werd herhaald. Verdere toespraken Namens de reederij sprak vervolgens de heer W. van der Vorm, president-com missaris van de H. A. L. Nadat deze spreker herinnera had aan 't feit, dat zoowel Prins Hendrik, de zeevaarder, als Prins Hendrik, de Prins-Gemaal, beschermheeer van de H. A. L. waren geweest, ging de heer v. d. Vorm de voorgeschiedenis na van de tot standkoming van het nieuwe schip. Daarbij herinnerde hij aan het persoon lijk stimuleerend optreoen van Minister Gelissen en aan het feit, dat de H. A. L. zich de betaling van een hoogeren prijs dan noodzakelijk was getroostte, om tenslotte de Rotterdamsche Droogdok Maatschappij VORMELIJKE .SCHEPEN -f -ig, j az^cdcL t ne£ SUPER HOLBNE LAKVERF^er te roemen, die de gansch niet denkbeeldige risico's van den bouw aoor haar organisa tie-vermogen wist te overwinnen. Spr. durfde verklaren, dat de aanvan kelijke twijfel der reederij geheel is ge weken en heeft plaats gemaakt voor het volle vertrouwen in het uiteindelijk resultaat van dit groote werk en uitte den wensch, dat het verrichten van de doopplechtigheid door H.M. de Koningin geluk mocht brengen aan het schip en de belofte mooht inhouden het mooiste onzer koopvaardijvloot te worden. De minister van Handel, Nijverheid en Scheepvaart, Z. Exc. prof. dr ir Gelissen zeide dat het te water laten van een schip altijd iets grootsch en ontzagwekkends is. Spr. uitte den wensch, dat God mocht geven dat dezp eerste gelukkige gang van het idaggeschip der Nederlandsche koopvaardij vloot, een goed voorteeken mocht zijn voor een voorspoedige vaart in de toekomst. Ingenieursvernuft heeft zich gepaard aan reedersmoed Zoowel in den bouw als in de bestel ling ligt een stuk van die echte onder- nemersdurf, die Nederland noodig heeft om zijn krachtige positie op de wereld markt te kunnen handhaven. Spr. bracht een woord van dank aan allen die zich voor oen bouw van dit schip offers hebben getroost Reeder, werven en bij den bouw betrokken arbeiders, alsmede de lei ders hunner vakbonden, die in eendrachtige samenwerking er het hunne toe hebben bij gedragen, om deze opdracht in Nederland te kunnen plaatsen, die anders -zeer zeker naar het buitenland zou zijn gegaan. Koninklijke onderscheidingen Onder hen, die zich bij de totstandkoming van dit werk groote verdiensten hebben verworven, noemde spr. den heer v. d. Vorm in moeilijke tijden de H. A. L. saneerde en de hiervoor benoodigde millioenen had gevonden, toen bijna niemand meer vertrouw wen had in de toekomst der Nederlandsché s-cheepvaart. Spr. deelde mede, dat het H. M. had be haagd den heer v. d. Vorm te benoemen tot Commandeur in de Orde van Oranje-Nas* sau (toejuichingen). Naast hem was het de heer D. C. Endert* die het leeuwenaandeel bij de totstand koming van de Nieuw-Amsterdam heeft ge-r had. Hij heeft het risico van den bouw voor wat zijn werf betreft op zich willen nemen en de samenwerking met andere werven, georganiseerd. Zonder v. d. Vorm zou het niet in Nederland zijn besteld, zonder Endert zou het niet in Nederland zijn gebouwd. Hij is getreden in de rij der pioniers, die anderen den weg wijzen naar meerderen durf en grooteren ondernemingsgeest. Het heeft H. M. de Koningin behaagd hem te benoemen tot Ridder in de Orde van den Nederlandschen Leeuw (luide instemming). Vervolgens deelde de Minister nog de be* noeming mede tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau van de heeren ir J. B. Gil- jam„ dir. van P. Smit Jr en S. van West, hoofdinspecteur van de H. A. L. en van de volgende medewerkers aan den bouw: L. van der Reijden, hoofd baas van de ketelmakerij bij de R.D.M., de eere-medaill© verbonden aan de Orde van Oranje-Nassau in goud; aan W. T. van Brugge, baas in den ijzeren scheepsbouw bij P. Smit Jr, de zil veren medaille en aan A. Veeniheer, ijzer werker bij d? R. D. M. en aan P. C. Timmer mans. voorman ketelmaker-plaatwerker bij do Kon. Mij. „De Schelde" N.V. te Vlissïn- gon de medaille in brons verbonden aan de Orde van Oranje-Nassau. Worde, zoo besloot dé Minister, de be proefde samenwerking voortgezet, opdat de „Nieuw-Amsterdam" weldra haar eervolle plaats in de vloot der Neder landsche koopvaardij zal innemen. Moge dan de„Nieuw-Amsterdam", wijd en lang, de vaderlandsche driekleur over De tewaterlating van de Nieuw Amsterdam was een gebeurtenis. Geen wonder, dat velen, behoo- rende tot de „fine fleur" van Neerland's dames, en de„captains of industry" bij de plechtigheid aanwezig waren.... in FalconI Koop 'n echten FalconMaar let op het zijden Falcon-etiket en het certificaat. U is dan zeker van Uw zaak.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1937 | | pagina 5