IKA V aan *elf n etc.^oS\ a'vcVv^ P H I LLP S' Eerste Kamer begint met de Begrooting lp\CTfr'ieVen 0 GEMENGD NIEUWS WETENSCHAP VRIJDAG ig FEBRUARI 1937 DERDE BEAD PAG. g Mr. van Lanschot, Mr. de Savornin Lokman en Prof. Anema voeren het woord De bijna bovenmenschelijke taak van het Kabinet Overzicht Op vlotte wijze heeft de Eerste Kamer de behandeling der Rijksbegrooting voor- bereid. Plus minus twee weken vroeger dan verleden jaar wordt er mee begonnen. Nieuwe dingen beleefden we uit den aard der zaak niet, nadat nauwelijks drie maan den terug aan de overzijde het groote poli tieke tournooi is gehouden. Wel hoorden we vele gelijkluidende klanken. Omtrent een hernieuwde samenwerking der partijen van rechts op de basis der christelijke beginselen, was er tuaschcn de drie woordvoerders der onderscheiden frac ties geen verschil. De nood dringt en naar een concreet program zal moeten worden gestreefd. Eenstemmigheid was er ook omtrent de beide dictatuurbewegingen, welke be lichaamd zijn in communisme en nationaal- sooialisme. Principieel is ei tusschen die twee geen verschil. Het communisme is de ruige belichaming van het botte materialis me, het nalionaal-socialisme stoelt op de Hegeliaanse lie wijsbegeerte, waardoor de wijsbegeerte vergoddelijkt en boven de reli gie verheven is. In de wijsbegeerte, zoo heet het, komt de absolute geest tot bewustzijn (leest is voor den Hegeliaan de oergrond van de wereld, van het leven. Zijn en wor den worden in hun onderscheiding opgehe ven. De geschiedenis wordt een proces der ontwikkeling van den wereldgeest. Alle te- genstellingcn moeten daarbij verdwijnen. De NatuUr, geschiedenis en wetenschappen worden tot een trilogie,, welke correspon deert met de heilige trilogie in het godde lijk wezen en haar oplost. Ten slotte con centreert alles en ook het hoogste zich in den mensch, die met zijn kennis het al om vat. Hij is de opperste, de leider, de Führer, de dictator. Geloofswaarheden en heilsfeiten, die ons gansche leven beheerschen en onze ziel op liet. diepst beroeren, worden tot begrippen en ideeën. De ontwikkelde wereldgeest is eigenlijk God-zelf. De verlossing door Chris tus en het werk van den Heiligen Geest vallen weg. De Kerk wordt tot een opvoe dingsinstituut van een bepaalde moraal. Staat en macht worden albeheerschende vergoddelijkte ideeën; aan den kop staat de Uebermensch., de incarnatie van den geest van bloed en bodem. Militairisme en oorlog vallen in het verlengde van dit alles. In dezen spiegel ziet men niet alleen het I Duitsche nationaal-socialisme, maar ook dat van Mussert, dat fcijn waren aard wel on der schoone woorden tracht te verbergen. Soms ook zijn het vrome woorden, die ech ter onmiddellijk verraden, dat het slechts woorden cn begrippen zijn, gehanteerd door hén, die den christelijken zin er van niet kennen, maar ze aanwenden als ideeën in den Hegeliaanschen, pantheïstischen ge- dachtengang. Het is een gruwelijk mis bruik, een weerzinwekkende methode om eenvoudigen te misleiden. Desondanks is het nationaal-socialisme van Mussert even heidensch en verwerpe lijk in zijn principieelen grondslag als het Duitsche, dat door hem wordt nagebootst. Onchristelijk, onhistorisch en revolutionair, concludeerde Prof. Anema. En terecht. Het nationaal-socialisme loopt uit men zie het elders op vernietiging van de, godsdienstige grondslagen van een volk, van kerk, huwelijk, gezin, opvoeding en maatschappij. Plet heidendom voert heer schappij. De eeuwige natie, de absolute, vergoddelijkte leider vragen ieders volstrek te onderwerping, de wet en het gebod Gods worden ondergeschikt aan den almachtigen staat, de gewetensvrijheid wordt onderdrukt en het volkskarakter vervalscht. Zoo loopt de lijn van het beginsel. En daarom is ook het z.g. Nederlandsche nat.- socialisme in zijn wezen onchristelijk en onnederlandsch en beteekent het een abso lute vernietiging van het gezag der Kroon en van onze volksvrijheden. Een eensgezind front daartegen is noodig. Maar valsche bondgenooten of onbetrouw bare nieuwe vrienden zijn daarbij niet ge- wenscht. Ook dat is gisteren met grooten nadruk in de Eerste Kamer uitgesproken. Samenwerking op de basis der christe lijke beginselen *s eisch van den tijd, om dat deze beginselen den eenig hechten grondslag vormen. „Eenheid door democra tie" is een valsche eenheidsleus. Want als men over den inhoud er van gaat praten, dan willen de soc.-dem. haar vullen met soc.-dem. idealen, die anderen echter ver derfelijk vinden. En zoo is de .splitsing er terstond. Als nu die principieele grondslag voor politieke samenwerking er is, moet daar naast komen een bruikbaar program voor practisch beleid. Ook daarover dachten de heeren v. Lan schot, Lohman en Anema niet verschillend; evenmin was dit geval" omtrent de valsch- heid van het dilemma: communisme of nationaal-socialisme. Beide zijn dictatuur stelsels en dus verwerpelijk. In de groote beginselen van het Christendom hebben we een anderen, hechteren grondslag, waarvan zegen voor het volksleven kan uitgaan. Wat zullen we nu nog verder zeggen? Moeten we weer opnieuw gaan weerspre ken de valsche vergelijking van den heer Mendels tusschen Nederland en Zweden? Zet Colijn in Zweden en het gaat er als bet nu gaat, zet den Zweedschen minister-pre sident in ons land en het zal er hier geen haar anders door gaan. Zweden voert geen socialistische politiek, verklaarde eens d? soc.-dem. minister-president; we zijn er niet voor gekozen, voegde hij er aan toe. Zwe den profiteert van de wereldconjunctuur door zijn bosschen, ertsen en lage loonen. Wij kunnen onze hoofdproducten niet kwijt. Overigens leverde de heer Mendels het bewijs dat de evolutie tot nationale gezind heid onder de zijnen terecht met zekere ge reserveerdheid door velen wordt gadegesla gen, bij alle belangstelling, die men voor het proces heeft Aan deelnemen aan de navigatie van het schip van staat zijn ze zekpr nog lang niet toe. Op dit punt be hoeft er bij hen geen twijfel te zijn, indien ze gisteren goed geluisterd hebben. Vandaag varen we voort. Verslag De Eerste Kamer heeft een begin gemaakt met de behandeling der Rijksbegrooting voor 1937. Rede Mr. v. Lanschot De heer v. LANSCHOT (r.k.) opende het de bat. Z.i. Is er in verband met het crisiakarakter van het kabinet geen aanleiding tot een retro spectief debat. De discussie over heden en toe komst zal voornamelijk tusschen de partijen kunnen gaan. De vraag rijst: wat nu? In politiek opzicht wordt zü het eerst bezien. Aan den overkant stond het debat In het teeken van bruggenbouw met het oog op een hernieuwde samenwerking der drie christelijke partijen. De évolutle tot gematigder geest van de soc. dem. Is een verblijdend verschijnsel, maar hun sympathie met Spanje en het bewind In Frankrijk, is toch een ernstig verschtinsel. In die landen wordt samen gewerkt met communisten, die misbrui kers zijn van de democratie en met dat begrip een gevaarlijke lading dekken. Op grond van haar beginsel, geschiedenis en traditie gaat de voorkeur der R.K. uit naar een parlementair kabinet met een uit de program ma's der christelijke partijen voortgékomen program met beslist concreten christelijken in houd. Kan het daartoe niet komen, dan moeten we liever van samenwerking afzien. En zeker moeten we thans niet op de politieke berenjacht gaan. Voor alles Is echter in 's lands belang nood zakelijk dat we krjjgen een krachtige Regee ring. Want we zijn nog lang niet uit de moei lijkheden. Hoe breeder het kabinetsfront is, hoe mogelijker het is de politieke eenheid te bewaren. De principieele politiek is op den duur niet te ontgaan. Katholieken en soc. dem. De soc. dem. moeten nu eens gaan nalaten om telkens weer het versleten argument van der. politleken rommelzolder te halen, dat de ka tholieken alles veranderen kunnen als ze maar met de soc. dem. zouden willen samenwerken. Men late toch iedere party vrij In het bepalen van haar gedragslijn en in het opkomen voor haar beginselen. Bij ontstentenis van de mogelijkheid om parlementaire kabinetten te vormen, wordt de taak van de Kroon moei lijker. Zij heeft in tijd van 10 jaar tot twee maal toe een uiterst gelukkig zakelijk prece dent gesteld. De formateur die geen parlemen tair kabinet kon vormen kreeg onmiddellijk op dracht een extra-parlementair kabinet te vor men. Wat in 1935 is gebeurd was een afwijking die den gulden regel uit het verleden beves tigt. Maar toen waren er geen periodieke ver kiezingen geweest en het gevaar voor den gulden dreigde. Daarom heeft de heer v. Lan schot het gebeurde ln 1935 ook aanvaard. De toestand is er niet naar, dat ook maar een partij er zich over zou moeten verheugen, iemand uit haar midden tot kabinetsformateur te zien gekozen. Nooit toch was regeeren een minder dankbare taak. Wat nu op economisch gebied? Noodig Is nu niet meer aanpassen, maar aanpakken; constructieve welvaartspolitiek moet gevoerd en Is gevoerd, zonder dat de Re geering het bedoelde en wordt, thans mee,- doelbewust gevoerd Het staat thans zoo, dat de mentaliteit van den minister-presVent niet veel verschilt met die van den leider der R.K. fractie ln de Twee de Kamer. De depreciatie is een sterk constructief ele ment geweest ln het economisch beleid. Ten slotte kwam de heer v. Lanschot op de critiek van de N.S-B. die buiten de Kamer de grenzen van het be tamelijke ver overschrijdt. Deze partij heeft haar eigen kinderen opge geten. Haar beginselen uit brochure 3 werden ln een brochure 5 over boord gesmeten. Het was een vreemde verandering van „hls mas ter's voice". Deze heeren vergeten, dat men niet van beginselen verandert, gelijk van hemd zooala de Franschen zeggen. Het is weerzinwekkend, öièp treurig, het beroep der N.S.B. te lezen op de souverei- nitelt Gods en hun verwantschap te hooren uitspreken met Groen en pauselijke ency clieken. Dat betoog ls onchristelijk, onhis torisch en revolutionair. Hulde werd ten slotte gebracht aan het Kabinet, vgpr de kennis, de toewijding en de vaderlandslfcfde. waarmee het zijn moeilijke taak ten bate van het volk heeft volbracht. Mr. de Savornin Lohman aan het woord De heer DE SAVORNIN LOHMAN (c.h.) wees op de ontzaglijk zware taak, die het kabinet en zijn leider heeft te veivullen gehad. Groote moeilijkheden, ook van politleken aard, vond het op zijn weg. Daarom temeer verdient het hulde voor zijn arbeid, die gericht was op het blijvend geluk van het volk. Tijde lijk succes werd niet nagejaagd. Dat doet d6 „politiek van de korte baan", zooals die bijv. voorkomt ln het Plan van den Arbeid. Het was natuurlijk niet mogelijk alles in vier jaar weer te herstellen. In de groote lönen is de politiek van het kabinet geslaagd. Op het juiste oogenbllk is de gouden stan daard losgelaten; ongunstige gevolgen daarvan konden, dank zij het in het verleden gevoerde beleid, worden voorkomen Het vertrouwen in het kabinet bleek zeer groot. Voor het oordeel van het nageslacht behoeft het kabinet niet bevreesd te zijn. Het politiek aspect besprekende, wees de heer Lohman op de bedreiging van de vrijheid In menig land. Over het satanisch karakter van het listig communisme behoeven we niet te spreken. Ook het fascisme en nat.-soeiallsme ondermijnt de eeuwenoude grondslagen van ons nationale en gezinsleven in de oersoo-nlfcjke vrijheid. Geen van beide dictatuurbewegingen heeft op zich zelf in Nederland een toekomst. Maar Nederland is geen eiland. In 1795 was ons volk ook niet in meerderheid revolutionair. Het is een valsch alternatief als beweerd wordt, dat de keus staat tusschen: communisme of fascisme. Beide ziin dictatuurvormen, die den mensch tot maatstaf van alle dingen maken. Het wezen van het christendom verdraagt zich niet met een door de overheid gedecreteerde levensbeschouwing. Over de „souvereiniteit Gods" orakelt brochure 5 met aan de Duitsche literatuur ontleende machtspreuken en ln overeen stemming van .de Hegeliaansche denkbeel den. Niet een leider beslist over Gods wil en wet, maar voor den Christen geldt een hoogere dan menschelijke wet. Daaruit volgt, dat ook „democratie" zonder meer geen beslissende kracht heeft. Democratie In geen zedelijke norm voor hei leven. De heer Albarda zeide dit wel, maar daarmee herstelde hjj de oude antithese. Dictatuur en democratie vormen geen verstrekte tegenstelling. Het Evangelie geeft beginselen, maar geen ncrete oplossingen voor maatschappelijke en politieke problemen. In dit verband wordt gewezen op de ordeningsgedachte Het ls geen kwestie van voor of tegen, maar ran concrete oplossingen. Pin dan behoeft men elkaar niet te veroordeelen, omdat de een er anders over denkt dan de ander. Op dit terrein zal groote vrijheid moeten worden gelaten aan het oordeel der Regeering. Een ordenaar-minister behoeft nog geen minis ter-ordenaar te zijn. Een theoreticus-ordenaar :an als verantwoordelijk bewindsman een beel vat minder radicaal standpunt innemen dan in zijn theoretische beschouwingen. Het heeft geen zin zich te verdiepen In de toekomstige kabinetsvorming Het eerste woord ls aan de Kroon en voorts moet de verkiezingsuitslag worden afgewacht De SDAP heeft groote schade gedaan aan de ziel van ons volk Ze probeert thans de rollen om te keeren en gooit over boord wat vroeger groote wijsheid heette. De heer Albarda waarschuwde echter reeds tegen te veel ijver ln de evolutie tot natio nale gezindheid. Hun bekeering schijnt nog tb weinig een bekeering des harten. Ook in de defensie treden ze nog gereserveerd op. De SDAP zal den klassenstrijd moeten af weren; zal voor 10U pet nationaal moeten orden. Zoolang blijft een diepe kloof tuaaciien haar en de groote meerderheid des volks be staan. z,eker tusschen haar en de Chr.-H.isto- rischen. De SDAP is op het nationale schip overge stapt, maar het is nog niet zoover, dat ze met de navigatie zou kunnen worden belast. De NSB maakt van onze constitutie en con- stitutioneele veriioudtngeu een caricatuux-, 't ls boter aan de galg De gemeenteveldwachter D. Viergever te Oude-Tonge hoopt 1 Maart a.s. de politiedienst met pensioen te verlaten. In verband hiermede werd deze week in het gemeentehuis op hartelijke wijze van hem afscheid genomen. Op onze foto ziet men den jubilaris temidden van zijn collega's. De eerste persoon van rechts is de heer H. Vooijs. burgemeester van Oude-Tonge. gesmeerd, als van NSB-zijde getracht wordt een Jroeniaan w(js te maken, dat een autocratisch staatsbestel door Groen v. Pnnsterer ooit zou Un aanvaard. Zijn geschriften, die de NSB uunt niet te kennen, leeren het tegendeel. Groen noemt het erkennen van het staatsalver- mogen het ontkennen yan het staatsaifabet. De N.S.B. plaatst de Kroon in de scha duw en maakt haar positie in ons staats bestel waardeloos. Over de positie van do Kroon komt er be zinning. Prof. Komme hield daarover een rede, die volkomen ln overeenstemming was niet de leer van anti-rev. en chr.-hlst. op dit punt. De eenheid in de opvatting van de bron van het gezag, leidde hiertoe. Die leer van het gezag legt den grond slag voor goede constltutioneele verhou dingen en doet zoowel democratie als auto cratie afwijzen, omdat in geen van beide plaats ls voor Oranje. Prof. Anema spreekt Na de pauze was het woord aan Prof. ANEMA (a.r.j. Deze wees er den heer v. Lanschot op, dat dr Kuyper nooit de protectie als eisch van Christelijke politiële verdedigd heeft. Hij be toogde alleen, dat het vrijhandelsdogma niet in de Goddelijke orde der menschelijke samenleving. Dat is heel iets anders. Voor de anti-rev. fi actie is er geen aanlei ding om over het beleid van het kabinet breed te spreken. Met den opzet er van en met de grondlijnen van züi\, beleid konden ze zich ver eenigen. Wie billijk wil zijn, moet er mee rekenen, dat het kaïblnet voor een bijna bovenmen schelijke taak stond gelijk een zijner tegenstanders heeft gezegd en boven dien met veel tegenslagen te kampen had. Het gevoerde beleid heeft aan redelijke ischen voldaan. Aanpassing werd algemeen „oodig geacht. Wie actieve welvaartspolitiek vroegen, bleven in gebreke de wegen en mid delen aan te geven, die zonder gevaar hadden kunnen worden bewandeld. Met kracht is tegen het kwaad der werkloos heid gestreden en daarmee wordt voortgegaan. Geheel zal het wel niet worden overwonnen. Een gezonde samenwerking is mogelijk ge weest tusschen kabinet en parlement, al moes ten aan het kabinet groote bevoegdheden wor den gegeven. Het constltutioneele stelsel is vol doende elastisch gebleken om ook ln onrustige en moeiijke tijden een krachtig bewind te kun nen voeren. De crisis van 1935 liep over practlsche zaken. Er past waardeering voor wat het Ka binet in de afgeloopen vier jaar heeft gedjaan. Over de parlementaire samenwerking sprekende, stelde prof. Anema voorop, dat sa- werking tusschen de Chr. partijen door de omstandigheden geboden is, of ze een meerder heid hebben of niet. De tegenstelling tusschen communisme en nat. socialisme is valsoh en gevaarlijk. Beide stroomingen staan vijandig tegenover de Chr. grondslagen van ons volksleven. Tegen hun heidensche staatsvorm staan de Christelij ke beginselen In onverzoenlijken strijd. De nu misbruikte tegenstelling is even valsch als die tusschen liberalisme en conservatisme in het verleden. Groen heeft zich ook daar steeds tegen verzet. Conservatisme en liberalisme wa ren principieel één voor hem. Dwingelan dij over de aanhangers der Christelijke e» oin teWerVc cotice-1«^°„ye\e r\-T^Tvat TYPE 695 A PR/JS f 145.- Voor een uiterst bescheiden bedrag treedt de Philips' Rondo op als leidsman door Europa's concertzalen, cultuur-centra en ontspannings oorden. Een toestel, waarin de kenmerkende eigenschappen der „Symphonische Serie" duidelijk te ontdekken vallen, van het karak- teristiek-natuurgetrouwe geluid af, tot de uiterst gemakkelijke - af stemming toe. beginselen vereenigde hen. Dat bleek la den aanslag op de Chr. school. Het communisme spreekt van de proletarische dictatuur, het nat.-socixlisme staat de dictatuur eigen beweerde élite voor. Het wil alles tot machtsmiddel van den staat maken en tast de vrijheid van kerk, kroon en gezin aan. Het nat.-socialisme verwijt zijn tegen* standers hetgeen het zelf wil: dictatuur. Dat ls de tactiek. De ruige figuur van het communisme als salet jonker getooid, is eveneens een gevaar, 't Zegt zelfs het Chr. onderwijs te willen beschermen: Tusschen deze beide dictaturen gaat de strijd, zegt men. Maar het dilemma ls valsch. De Chr. partijen hebben zich voor behoud vam de Chr. grondslagen van ons volksleven en de instellingen, die hun lief zijn, teweer te stellen. De kleine Chr. partijen huldigen een stelsel, dat alleen met dictatuur is te verwezenlijken en de Chr. democraten steunen de prinoipieele tegenstanders der Chr. partijen. Van hen is in den grooten strijd dus niets te verwachten. De vraag is of de drie partijen van rechts overtuigd zijn van de noodzakelijkheid van samenwerking en of voldoende practische over eenstemming is te verkrijgen over concrete maatregelen. Deze laatste vraag ls het best te beantwoorden als we practisch er voor gesteld worden. De eerste vraag bevestigend beantwoorden, ligt geheel in de lijn van het parlementaire stre ven der anti-revolutionairen. Democratie biedt wankele basis Op de basis van de democratie is geen krach tig bewind mogelijk. Daaraan kan de antlrev. partij niet meewerken. Medewerking van soc.-dem. zou groote moei lijkheden opleveren. Ben kabinet met soc.-dem. ministers zou moeilijk de nationale saamhoorlg- heid tot uitdrukking kunnen brengen. En al zouden de leiders willen, dan hebben ze een macht achter zich, die in revolutionaire begrip pen, in verzet tegen de nationale gezindheid en In groepspolitielc is geboren en getogen. De kentering bij de soc.-dem. verdient belang stelling; maar alles is nog van jongen datum en van het oude komt nog teveel tot uiting. Daarom is het uitgesloten, dat het re- geerlngsbeleid een belangrijken steun zou kumnen vinden ln de medewerking der soc.-democratie. Nationale eenheid is niet te vinden onder den hak van een dictatorslaars. Nationale eenheid ls wel te verkrijgen bij principieelen beginsel strijd. mits die gevoerd wordt met waardeering van elkanders persoon en bedoelen, omdat we wel partijman zijn, maar ook Nederlander en. vooral mensch. Daartusschen is wel onderschei ding, maar geen tegenstelling. De stem der S.D.A.P. De persoonlijkheid van den minister-presl dent b.v. spreekt zoo voor zich zelf. dat hij zijl witte haren, niet behoeft te laten verven. We hebben geen verzekering zwart op wit noodig. (Vroolijkheld). De bezwaren der soc.-defm. tegen de diagnose en de gevolgde geneesmethode van de crisis ziin bekend. Zij spraken steeds van het struc tureel karakter er van en verdedigden een stl- muleerende politiek. In dit verband werd Zwe ten geciteerd en een vergelijking gemaakt met Nederland, welke vergelijking ten -voordeele van het Skandihavisch gebied uitviel. Geïnformeerd werd hoe met het egalisatie fonds gemanipuleerd wordt. Het bïiikt thans, dat er volop geld ls en dat veel is uitgebleven van wat van devaluatie gevreesd werd. Actief is de Régeering geweest ten aanzien van handhaving van het gezag. Toch waren niet alle maatregelen toe te juichen. Men spreekt van revolutie, maar wie denkt daaraan? De wet va i 1855 stelt In staat op te' troelen tegen groe- pei die onbehoorlijk optreden. Dat zegt echter niet-, dat hét gezag ongewapend moet zijn; het behoeft echter ook geen bar gezag te zijn. Spe ciale maatregelen tegen excessen zijn niet i.oodiig. De theorie over het eigen reoht der Kroon, ut o.a. doo-r Prof. Eomme pas is verdelgd, aakt de Kroon tot leidster der oppositie. Dat is een gevaarlijk systeem. Wat de heer v. Lanschot over de samenwer king tusschen R.K. en S.D. zeide, leek op een afwijzing-. Maar was dat namens alle groepen gesproken? We spreken elkaar nader. Rechtsche samenwerking stuitte herhaaldelijk 9 moeilijkheden. Dat moet men niet vergeten als dit onderwerp thans weer besproken wordt. De soc.-democratie ls steeds nationaal geweest Dat begip willen de soc.-dem, echter met socialistische Idealen vullen. De democratische grondslag ls voor de soc.-dem. een beginsel, een levens- en wereldbeschouwing. Over wat we er door willen bereiken, kan men natuurlijk ver* schillen. De heer DROOGLEEVER FORTUTN (Lib.) be tuigt zijn instemming met het standpunt der Regeering. die de zelfstandigheid van ons land wil handhaven en geen politieke verdragen met andere landen wenscht. Over onafhankelijkheid valt niet te praten. Ter verdediging van die onafhankelijkheid heb ben we zorg te dragen. Wat we op dit gebied hebben, moet go-ed zijn. Dat N.S.B. en communisten zich over een uitzonderingspositie beklagen, Is eigen schuld. Dat de regeering atregelen meende te moeten nemen. Is gevolg a de sfeer van verdachtmaking, die door de genoemde groepen in het leven werd geroepen. Gevraagd werd waarom ook tegen onderwijzers, diie zich aan deze dingen schuldig maken, geen maatregelen ziin genomen. Aanpassing is een leelijk ding, maar ls noo dig geweest. De hulpbronnen, waarover ons land beschikt, zijn niet onuitputtelijk en daar om was aanpassing onvermijdelijk. Herstel van rechtsche samenwerking zal een uit nationaal oogpunt ongewenschte soheidings lijn trekken. De S.D.A.P. maakt een merkwaardige evolutie door. ZiJ vraagt jntusschen re geeren op de basis van het plan van den arbeid. Op dien grondslag is echter sa menwerking niet mogelijk. De financieel® toestand des lands is minder gunstig dan velen denken. De technische bezui nigingen en de positie der gemeenten moet men ln d'it veTband niet uit het oog verliezen. De werkloosheid zal ten deele blijvend ziin ten gevolge van mechanisatie en rationalisatie Te meer is daarom noodig krachtige bevorde ring van het vakonderwijs. De conversie der leeningen Is een succes ge weest; aan den anderen kant brengt deze vorm van aanpassing nadeel voor fondsen, beleggen de maatschappijen en indtvidueele beleggers. Over ordening spreken dient met voorzichtig heid te geschieden. Ordening kan een uiterst conservatieve maatregel zijn. Zulk een maat regel moet bij voorkeur uit de bedrijven zelf opkomen; zoo noodig moet de overheid steunend optreden. Te 4 uur wordt de vergadering verdaagd. Felle boerderij brand onder Alkmaar Gisteravond om acht uur is aan den West- dijk, buiten Alkmaar een felle brand uit gebroken in een oude boerderij, bewoond door de gezinnen Koenen en Verbeek. De brand, welke vermoedelijk zijn oorzaak vindt in een lek i>n den schoorsteen, werd ontdek' door den heer Koenen, die het voorste ge deelte van de boerderij bewoonde. Terstond waarschuwde hij zijn medebewoners. Samen brachten zij de twee kinderen vajn Koenen} en de vier van Verbeek in veiligheid. De brand greep, aangewakkerd door dm sterken wind uit den open polder, zeer snei om Ziich heen, zoodat de spoedig aanwezige brandweer uit Alkmaar niets verm.oc.ht to redden. Huis en inboedels gingen geheel in de vlammen verloren. Door de naastgelegen boerderij van dem heer Akkermans met. twee stralen nat ts houden, wist de brandweer overslaan va-tf den brand te voorkomen. Alles was vflrze* kerd. Kolendampvergiftiging te Achttienhoven Oude vrouw overleden. Haar man in levensgevaar In een vriendelijk huisje aan den St. An* thoniedijk te Achttienhoven is gis termorgen een tragische ontdekking gedaait Het bejaarde echtpaar Verbeek, dat in 't twee jaar geleden gebouwde huisje den ouden dag in rust doorbracht, is in bewus- teloozen toestand te bed aangetroffen ten gevolge van kolendampvergiftiging. Bij na-' der onderzoek bleek dat de 74-jarige vrouw reeds was overleden. De 75-jarige man is in bewusteloozen toestand naar het St. An- tonius ziekenhuis te Utrecht vervoerd. Tragisch is wel, dat het echtpaar, dat al tijd in een oude boerderij had gewoond, nu sinds twee jaar rustig in een mooi nieuw huisje woonde. De vrouw tobde met haar gezondheid. Daartoe was het noodig dat er bijzondere maatregelen getroffen werden. Een van die maatregelen was o.m. op dok tersadvies een kachel plaatsen in de slaap kamer daar deze kamer des winters veel te koud was voor de ziekelijke vrouw. De kachel werd geplaatst en bleef dan des nachts branden. Hierdoor is het onge val gebeurd. De slaapkamer was geheel met kolendamp vervuld en de'ontwikkeling van deze gevaarlijk^ dampen was zoo he vig dat het geheele huis tenslotte vol kolen damp stond. NIET BLAFFENDE HONDEN Gemeld wordt, dat biet voortdturerud geblaf vain een aamtall honidien die patiënten van een inrichting in Sydney (Nieuw Zuid Wa le in die mate verontrustte, dat aan de eigenaars de keuze werd gelaten hun hon den weg te doen of ze hiervoor te laten opereeren. De stembanden van die handen werden weggenomen, waarbij geen ongun stige veireOhijnseBen ziah voordedien dan 't verlies van 't vermogen te blaffen. Inltiussdhien zijn <nu honden gefokt iirt een inrichting in de Ukraine, waai- op groote schaal proeven worden genomen mieit het kruiaen van dieren, die niet blaften kuninen Zoo is een soort honden gefokt, die niec blaften, maar oen buitengewoon fijnen reuk hebben.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1937 | | pagina 9