rudeO»
sMB®
ALLE HEN//
Begrooting van Sociale Zaken
SBSwassaai
lil"!
sIllSiME:
fSSilISi
iSiils-S
ïlilIÉii
fSSSS»
6
DINSDAG 23 DECEMBER 1936
DERDE BLAD PAG. 0
Tweede Ka
!4 rbeidsbemiddelin g
Het eind komt in 't zicht
De heer VAN DIOR PUTT (rk.) keurt de sa-
dSDrW VOSerwePn "cht^dat dl" mpptor"' sneebal
V3rr:::r
Èr Is ten
ichen uit den werklooshei
verwijderd.
Het vraagstuk der bultenlandsche arbeids
krachten ls moeilijk. We kunnen maar niet doei
wat we willen. Het buitenland let op ons en be
handelt ons naar w|j hen behandelen. Wannee
w|j alle buitenlanders wegdeden, kregen w|J allo
Nederlanders In het buitenland thuis ges
ng z|jn geregeld.
werklooze jeugd 's 1
voldoende, te bescheiden 1
1 crltiek als die
Ee;.r rTsaaajgy-a:
Hw's.". tv,.4" och"ni'
S Veltkamp, W J v Westerhoven
P J Geelkerken. H C Eaauw, S Schatz, M C J
Vlsscber. J Wessels, P A Blaas. D Lafeber. P H
de Melker. A J C van Darn. J A L K E Kern-
pers, H W J Das, G Chardon. H Reman, W A
J Borg. W C Houdkamp, J Palthe, L L E Beu
naar buiten te brengen. Zes varkens en drie
hokkelingen, de inboedel en het landbouw
gereedschap verbrandden. De brand is ver
rr-oedelijk aan kortsluiting te wijten. De
schade wordt gedeeltelijk door verzekering
gedekt.
ILVERSUM I 1875 M. NCRV-Uitzending.
8.00 Schriftlezing. 8.15—9.30 Gram.pl.
J. A. van Exel, Geref. pred. te Strijen
(Z.H.). 11.00—12.00 Ensemble v. d. Horst.
12.15 Gr
Orgelspel. 2.30 Gram.pl. 3.00
tuur. 3.30—3.45 Gram.pl. 4.00 1
GEMENGD NIEUWS
koor. 9.00 Luisterwedstrijd. 9.45 Vervolg
concert. 10.15 Berichten ANP. 10.20
Goede vangst der politie
HILVERSUM H 301 M. VARA-Uitzending,
Drie inbrekers gevat
8.00 Gram.pl. 9.30 Keukenpraatje. 10.00
Morgenwijding VPRO. 10.20 Gram.pl. en
Door de politie te 's-Gravenhage zijn aan
gehouden de 20-jarige T. R.. de 20-jarige J.
V. en de 18-jarige J. K., allen wonende te
Scheveningen, die gedurende denlaat-
H^wel^zij^aanvankelijk ontkenden, kon
daTenJslotte g^venrij tefte"hebten^ngebro-
causerie (op gram.pl.). 11.30 „Werkloos
heid onder de z.g. hoofdarbeiders", cause
rie. 12.00 Gra.n.pl. 12.15—1.45 Orkest en
gram.pl. 2.00 Gram.pl. 2.30 Voor de
Vrouw. 3.00 Voor de kinderen. 5.30 De
lijke' causerie. 8.03 berichten IANP°U8d15
Orkest. 9.45 Gram.pl. 10.00 Berichten
ANP. 10.05 De Ramblers. 10.30 Orgelspel.
11.00 „Sexueele (thiek", causerie. 11.30—
12.00 Gram.pl.
Nieuwe Laantjes 8, Drogersdijk 50, Tessel-
schestraat 71, Dr. Lelykade 42, Tesselsche-
ter).
DROITWICH 1500 M. 11.05 Orgelspel. 11.35
BBC-orkest m.m.v. soliste. 1.20 Orkest.
4.20 Vesper. 5.10 Kwintet. 7.00 BBC-
Harmonieorkest. 7.30^ Populair concert
8_20 BBC-Orkest m.m.v. soliste." 10.45
Brand in boerderij
8.20 ViooT en4 p?anoang' Kamerorkest*
BRUSSEL 322 en 484 M. 322 m.: 12.50 Om-
Strijders.
DEUTSCHLANDSENDER 1571 M. 7.30
Kwartet. 8.05 „Du Feuer flieg von Berg
zu Berg" (Rykszending). 8.35 Barnabas
von Geczy's orkest. 9.50 Trioconcert. 10.20
—11.20 Barnabas von Geczy's orkest.
VSftWAAk UIT WET0
OLL^NDSCHE yfsSCHERSlEVEN
000aG.vAN*TEIJLINGEN
(37
Manus schoffelde met z'n klompen. Zijn moeder was jaren
geleden gestorven. Haar laatste vermaning was geweest:
Zijn en haar God te blijven dienen en het Woord niet te
vergeten. Mocht hem alles niet dadelijk duidelijk zijn, dan
moest hij niettemin blijven volharden in het lezen.
Het was hem niet duidelijk, ennu ja, je moest er tijd
voor hebben, nietwaar?
Uitvluchten? Kees volgde het verzoek van z'n moeder op.
Maar Kees was nog een kind. Ging de Ouwe nu maar be
ginnen. dan kon je luisteren en hoefde je niet te prakizeeren.
Kerk.
De voorlv-er las een psalm, zweeg en werd opgevolgd door
Zware orgeltonen. De gemeente zong.
Hijgend, met verhit gezicht, struikelde een boer naar zijn
plaats. Die was door een anderen man ingenomen. Enkele
meisjes gichelden zacht. De ouderen zagen belangstellend
toe, terwijl ze zongen. Zou die man eruit gaan?
Een grove hand bewoog zich traag, een laag voorhoofd
zat vol koppige rimpels.
Dat 's mijn plaasl
De aangesprokene wees slechts op den voorlezer. Dienst
begonnen, plaatsen vrij.
De boer was onverzettelijk, wrong zich tusschen mokkende
zangers. Als een wig zat hij geklemd, en wischte het zweet
van zijn zelfvoldaan gezicht.
Der gemeente werd voorgelezen een gedeelte van Spreu
ken 11. Een bedriegelijke weegschaal is den Heeren een gru
wel, maar een volkomen weegsteen is zijn welgevallen.......
Die verstandeloos is, veracht zijnen naaste......
In duizend hoofden drongen die woorden door. Duizen
den gedachten warrelden, werden aan elkander geregen,
vormden verhalen en gebeurtenissen.
Toch bewogen zich vele om eenige punten: Om die van
een kuiper: Ja Heere, 'k ben dikwijls verstandeloos geweest,
wilt U mij vergeven, en 'k dank U. dat ik heb leeren in
zienÓm die van een onverzoenlijke huisvrouw: Zoo, dat
mag die schraper van een kruidenier in z'n ooren knoopen.
Zijn weegschaal slaat zoogenaamd door, of 'k 't niet in de
gaten heb, dat-ie het met z'n vinger doet. 't Is dat 'k bij hem
kan poffen, anders had hij een klant minder
Om die van een venter: Je naaste? Dat ben ik ook van dien
beunhaas daar, en hij wou me niet eens een ton haring op
crediet geven. Kon hij dagwerk van krijgen, zei-ie
Om die van den kruidenier: Bedriegelijke weegschaal? Op
een andere manier kom ik er niet. Zes procent betaal ik
om voorschot te krijgen
Later las dominéé uit Mattheüs: Den naaste lief te
hebben als ons zelf
De schipper kuchte: Komt Hannes niet?
Groote klompen stommelden op het krakende trapje. Han
nes volgde.
Neem me niet kwalijk, hier ben ik. 'k Moest Jochem
even vertellen, hoe een patroon mij eens behandeld heeft bij
een afrekening. O, wou je beginnen, Ouwe?
Hij mompelde nog iets ter verontschuldiging, zette zich op
een stoppekist. Volk stond op, de mannen namen hun
petten af.
Eenvoudig, simpel was het gebed. Dank voor de behoude
nis, vergeving voor gedane zonden, hulp en bijstand in nood
op zee en voor de gezinnen thuis.
Dan zei Volk: We zullen zingen van Psalm 107 verzen
12 en 13 en 15.
Kees bladerde in z'n bijbeltje. Haastig. Hoe zou het klin
ken? Nog een bladzij, zoo hier stond de psalm.
De schipper zette in. Zwaar en statig.
Zij die de zee bevaren
met schepen, rijk bevracht.
De mannenstemmen galmden machtig en traag, in lange
uithalen, be-va-aren, met sché-ee-pen
De keelgeluiden schenen zich te bewonderen, om en om
te draaien, de toonladder hoog en laag te willen toetsen. Een
interessante rococo-stijl, met rondingen, wijd loopend.
Flip zong ook. Kees bemerkte het. Niet aan diens lippen,
maar aan de scheeve klank.
De reepschieter trachtte de bassen na te apen. Bij een
hooge noot gelukte het hem, bij een lage was het huilen,
meende Kees. Hij wilde niet lachen en keek daarom naar
Hein. Wat haalde die kerel lang uit.
Telkens was hij met z'n schelle jongensstem de anderen
vooruit. Het „sleepen'' kon hij niet volhouden. Ful zou zeg
gen: Dat went wel.
Ondanks het rekken der woorden, was de zang klankvol.
Het geluid spiraalde uit den koekoek, wentelde zich over dek,
rondde om den wachtsman.
Jochem werd gedwongen te luisteren.
Zijn bleek, beenig gezicht, kreeg even een mildere uitdruk
king.
Niet onaardig toch, dat zingen, vond hij. Daar stak niet
veel kwaad in. De melodieën kon hij meestal waardeeren.
Wat er verder bijkwam, bekoorde hem meestal niet. Poes pas
om den kleinen man zoet te houden. Hoeweldit keer,
toch practisch die woorden: Zij, die de zeeUit het leven
gegrepen. Wat deftig gedacht Nou ja. de bedoeling was
goed. De stem van Meewis hoorde hij boven alles uit Wat
dien vent bezielde om altijd den dienst bij te wonen, mocht
Joost weten. Als je hem gisterochtend hoorde praten, had je
beweerd, dat hij die heele beweging uit de wereld zou jagen.
En nou deed hij weer mee. Aan sommige lui kon je geen touw
vastknoopen. Net malle mokken. Ketteren, schreeuwen, een
hoop spats maken, en als het er op aan kwam, met de groote
hoop afzakken. Plaats maken voor de linke zilvermeeuwen.
Stumpers. Kon er ooit iets van het proletariaat terecht komen,
zoolang dergelijke menschen op het tranendal bleven zwal
ken? Hard tegen hard moest het gaan. En niet. dan zus, dan
zoo doen. Je hield de zwijneboel, op die manier gaf het geen
steek.
Wat zongen ze beneden?dan sté-ee-ken de gol-ol-ven
't hoofd omhoog. Nu ziet men 't schip de lucht, dan weer den
afgrond na-aa-dren
(Wordt vervolgd).
