Bij de boeren te Goslar
DINSDAG i DECEMBER 1936
EERSTE BLAD PAG. 2
Buitenland
HET KRAKENDE
VOLKSFRONT
Het gaat den heer Leon Blum, Frankrijk?
minister-president, de laatste dagen weder
om in geenen deele voor den wind. Er
blijkt weer eens te meer. dat de drie par-|
tijen socialisten, communisten en radi
caal-socialisten die samenwerken in het
zoogenaamde „front populaire", geen al te
betrouwbaar podium vormen, en dat
dit podium hebben plaats genomen, nog wel
eens een vrij onverwachte en onzachte tui
meling zouden kynnen maken. Als steeds
is het 't tempo-verschil tusschen de drie
zoo ongelijksoortige trekdieren, welke de
roode premier voor zijn wagentje heeft ge
spannen, hetwelk tot catastrofale gebeurte
nissen dreigt te leiden. De drift, welke
van een deel der Fransche arbeiders heeft
meester gemaakt, om zoo spoedig mogelijk
en zoo veel doenlijk winsten te behalen aan
betere arbeidsvoorwaarden en hooger loon,
leidt telkens opnieuw tot het uitbreken van
stakingen, waarbij de nieuwe arbeidscon
tracten zonder excuus worden geschonden,
en ook de beloften van het kabinet krach
teloos worden gemaakt. Dit immers heeft,
van radicale zijde daartoe genoopt, nu
reeds bij herhaling beloofd, het overheids-
prestige en het recht op vrijen arbeid te
handhaven, door het ontruimen van weder
rechtelijk bezette fabrieken en werkplaat
sen. Desniettemin is het aantal gevallen
nog verre van schaarsch. waarin de werk
gevers vergeefs op overheidssteun wachten,
teneinde weder in het bezit van hun bedrij
ven te worden gesteld. De spanning tu:
schen het kabinet en de werkgevers, die er
voor bedanken, een soort van bestuurders
.van min of meer genationaliseerde bedrij
ven te worden, neemt op dreigende wijze
toe. Aan de andere zijde, als tegenvoeters
van de radicalen, die gaarne op meer ge
matigdheid zouden aandringen, zoo zij niet
beducht waren, daardoor een niet zeer op
portune binnenlandsche crisis uit te lok
ken, staan de communisten, wien het tempo
Waarin wordt geregeerd lang niet pittig
genoeg is. Zij geven zich het voorkomen van
kampioenen voor de rechten en de vrij
heden des volks van het arbeidende volk
dan, maken iedereen verdacht, die het
met hen niet in allen deele eens is, en gaan
ia hun eischen op sociaal terrein steeds
verder, omdat lieden van deze partij nu
eenmaal altijd „rücksichtlose" concurrenten
zijn.
Als ware deze splitsing over binnenland
sche sociale aangelegenheiden nog niet ern
stig genoeg, vormt daarnaast de Spaansche
kwestie een enorme steen des aanstoots.
Blum en Dclbos, althans de laatste, hebben
.vanaf het begin van den burgeroorlog dui
delijk beseft, dat deze strijd tot allen prijs
moest worden gelocaliseerd, wilde men over
Europa de nog niet vergeten rampen van
3914 niet in vertienvoudigde mate doen
terugkeeren. Vandaar dat men overging
tot de zoogenaamde niet-inmengingsactïe,
die bij al haar gebreken tot op heden nog
heeft gediend als een uitlaatklep voor al te
groote spanningen. De communisten echter,
en op hun voetspoor ook heel wat socialis
ten, hebben nu van deze neutraliteit genoeg.
Zij willen het „fascisme", een nachtmerrie
die zij overal tegelijk ontwaren, maar hals
over kop te lijf. Vandaar dat Blum zich op
geen enkele publieke lijeenkomsf mrer kan
vertoonen, of men schreeuwt hem in koor
tegen: „Kanonnen voor Spanje!" Daarnaast
verneemt men die andere leuze, die voor
den rooden aanvoerder al evenmin lustig is
om aan te hooren: „Blum, a Taction!", wat
men vrij zou kunnen vertalen met: „Schiet
op, Blum!" Waarmee men op vrijmoedige
Wijze wil te verstaan geven, dat de huidige
premier nog lang niet genoeg heeft tot
stand gebracht, en dat het voor hem nu
eindelijk eens tijd moest worden, om met
forsche sociale maatregelen het arbeids
leven in Frankrijk te hervormen. De roode
hetman, die zoo lang heeft geleefd van cri-
tiek op anderen, mag thans eens ondervin
den wat het is, door een onbeheerschte, on
verstandige en onverantwoordelijke menig
te te worden voortgeduwd in een.richting,
die men zelf niet wil.
Ook den radicalen wordt het in de hui
dige omstandigheden onbehaaglijk. Hun
vertegenwoordigers op de volksfrontbijeen
komsten zijn reeds herhaaldelijk door de
massa onaangenaam bejegend; zelfs uitge
jouwd. Men verwacht, dat zij dit niet lang
meer zullen „nemen", doch de brui eraan
zullen geven, in het gevaarlijke en compro-
mitteerende gezelschap van rose en rood te
.verblijven. De kwestie is voor hen waar
schijnlijk nog maar alleen: hoe redden wij
ons eruit? Doet zich een gunstige politieke
situatie voor, dan zullen zij ongetwijfeld
den sprong naar het herkrijgen hunner
vrijheid wagen, waarbij het slechts de
hachelijke vraag is, of een en ander zonder
ernstige troebelen zal kunnen verloopen?
Tsjechische arbeiders klagen
Te Koeniginhof aan de Elbe hebben gis
teren alle arbeiders en arbeidsters in de
Tjechische textiel-industrie een congres ge
houden om hun wenschen aan de regeering
kenbaar te maken en dringend om hulp te
verzoeken.
Op het congres werd medegedeeld, dat
volgens de mededeelingen van de centrale
verzekeringsbank meer dan de helft der
150.000 arbeidsters nog geen 60 kronen per
week verdienen.
Een arts constateerde, dat meer dan de
helft van alle ziektegevallen to wijten is aan
overspanning.
Een ander arts wee6 op het lijden van de
jeugd tengevolge van de slechte arbeidsvoor
waarden in de textiel-industrie.
Kort Nieuws
De Britsche vlieger Mollison, die wil
trachten het record LondenKaapstad te
verbeteren, is gistermiddag te Khartoem
geland.
In Kiel is gistermiddag een rouwdienst
gehouden voor de acht opvarenden van den
gezonken Duitschen onderzeeër „U 18".
Ook de republiek Chili heeft thans de
Italiaansche verovering van Abessinië offi
cieel erkend.
De Spaansche burgeroorlog
ROODE ONDERHANDELAARS
NAAR FRANCO?'
Nieuwe nationalistische
aanvallen
Volgens een bericht van nationalisti
sche zijde heeft de roode verdedigings
junta van Madrid twee kolonels naar
generaal Franco gezonden, om met het
hoofd van de nationale regeering onder
handelingen aan te knoopen over het
sluiten van een wapenstilstand voor
Madrid.
De Caballero-regeering zou in de bui
tengewone zitting, die onder presidium
van A z a n a te Valencia gehouden werd
tot het zenden van de twee afgevaardig
den besloten hebben.
Door neutrale waarnemers wordt dit
bericht beschouwd als een bewijs voor
de onhoudbare situatie, waarin de roo
den op het oogenblik verkeeren.
Intusschcn meldt het radio-station van
Sevilla, dat de aanval, dien de witte troe
pen gister bij Madrid hebben ondernomen,
tot een waar strategisch succes is geworden.
Thans blijft ten oosten van de hoofdstad
nog slechts een halve cirkel open, die 't den
volksfronters mogelijk maakt te vluchten.
Daar de barometer stijgt,, kan men den
aanval van Zondag beschouwen als het be
gin van een nieuwe phase in de operaties,
die moet eindigen met de totale bezetting
van Madrid.
In den loop van gisteren onderhielden de
nationalisten een hevig artillerievuur op de
stellingen van den vijand in de Moncloa-
wijk. Van het centrum der stad uit zag
men groote rookwolken opstijgen van de
plaatsen, waar de granaten neerkwamen.
De actie van de artillerie werd gesteund
door vijf bommenwerpers, die boven ver
schillende wijken weder tal van bommen
neerwierpen.
Omtrent het bombardement van Alicante
in don nacht van Zaterdag op Zondag
wordt door den civielen gouverneur van
deze stad nog medegedeeld, dat de vlieg
tuigen van de witten meer dan honderd
bommen wierpen.
Twee watervliegtuigen, die aan 'den lucht
aanval deelnamen, zouden hun benzine- en
munitie voorraad aangevuld hebben bij een
Duitsch vrachtschip, dat in volle zee tus
schen Santa Pola en Guardamar voor anker
lag.
In Alicante is de aangerichte schade aan
zienlijk. De getroffen objectieven zijn niet
van militairen aard, doch particuliere wo
ningen. Een persoon werd tengevolge van
het bombardement gedood en zeven andere
werden gewond.
In den loop van den dag hebben talrijke
gezinnen een toevlucht in het open veld ge
zocht.
Uit Gibraltar wordt vernomen, dat bom
bardementsvliegtuigen van de nationalisten
ook op Algeciras een krachtige aanval heb
ben ondernomen. Ook in deze stad schijnt
groote schade te zijn aangericht.
Van Gibraltar uit kan men buiten de
haven een torpedoboot van de nationalisten
waarnemen, die blijkbaar tot taak heeft, 't
Spaansche schip „Arnabel Mendi" dat in
Gibraltar een toevlucht zocht en dat een
kostbare lading voor de volksfrontregeering
aan boord heeft, niet uit het oog te ver
liezen.
Hongaarsche Rijksregent
te Weenen
Een mislukte parade
De Hongaarsche rijksregent Hor thy, die
na zijn bezoek aan Rome thans te Weenen
vertoeft, heeft gistel-middag aangezeten
aan een lunch, die president Mik las
te zijner eere had aangeboden.
De Hongaarsche minister-president D a-
i-anyi en de minister van buitenlandsche
eeken de Kanya, waren te gast bij bonds
kanselier Schuschnigg, die tevens de
gezanten van Hongarije en Italië en andere
autoriteiten bad uitgenoodigd.
Een parade ter eere van het Hongaarsche
bezoek kon tengevolge van de sneeuw niet
gehouden worden.
De troepen werden derhalve opgesteld
langs den Ring en de kade van het .groote
kanaal, waar zij door Horthy, vergezeld van
president Miklas, kanselier Schuschnigg en
vele anderen werden geïnspecteerd.
In den loop van den middag werden be
sprekingen tusschen de heide staatshoofden
en de ministers .van buitenlandsche zaken
gehouden.
De Italianen in Abessinië
Uit Gore wordt gemeld, dat de benden van
ras Imeroe zich voor de Italiaansche troepen
hebben teruggetrokken in de moerassen van
Sobat. Zij zouden de grens van Britsch Mon-
galia zijn gepasseerd en door de gendarme
rie van den Soedan ontwapend zijn en ge
interneerd te Mahmoer.
Gambela verwacht thans de aankomst van
de Italiaansche troepen. De notabelen van
het gebied bereiden kampen voor tot lege
ring van de Italiaansche troepen.
De troependivisie, onder bevel van gene
raal Gosolo heeft, na talrijke terreinmoeilijk
heden te hebben overwonnen, Alliata en
Wondo bezet.
Het Romeinsche staatsblad publiceert een
decreet, krachtens hetwelk alle soldaten van
de lichting 1914. die bij de luchtmacht die
nen, nog voor onbepaalden tijd onder de
wapenen zullen worden gehouden.
Deze lichting, die in 1935 is opgekomen,
had deze maand den dienst moeten verlaten.
Mislukte revolutie in Lima
In Lima de hoofdstad van Peru, hebben
revolutionairen getracht zich van het presi
dentspaleis meester te maken.
Deze poging is echter volkomen mislukt.
Acht loden der revolutionaire partij bevin
den zich, In afwachting van hun verbanning,
in hechtenis aan boord .van een schip.
De textielstakingen te Rijssel
De directies van twee belangrijke fabrie
ken in de omgeving van Rijssel, waar sedert
eenige weken gestaakt wordt, hebben een
gedeelte der arbeiders ontslagen. Bij deze
fabrieken werkten onderscheidenlijk 800 en
1200 arbeiders.
In een aan hen gericht schrijven worden
de slakers ervan besohuldigd, het contract,
waardoor zij gebonden waren, te hebben ge
schonden. De fabriek had ben gewaarschuwd
dat „zij de gerechtelijke gevolgen van hun
contractbreuk zouden, moeten dragen".
HET DUITSCH-JAPANSCHE
VERDRAG
De geruchten omtrent
onze Oost
Het agentschap Domei meldt, dat de
woordvoerder van het Japansche ministerie
van buitenlandsche zaken, in antwoord op
desbetreffende vragen, welke hem door bui
tenlandsche journalisten zijn gesteld, ver
klaard heeft, dat de reactie in het buiten
land op het door Japan en Duitschland ge
sloten verdrag tegen de communistische in
ternationale vrij goed geweest is, maar dat
hij zich verbaasd heeft over de bewering,
welke verschenen is in de Londerusche „Ti
mes" van 26 November j.l.
De woordvoerder legde er den nadruk op.
dat er voor deze bewering, welke later door
andere buitenlandsche bladen is overgeno
men. geen enkele grond bestaat
Volgens de „Times", aldus vervolgde de
woordvoerder, zou verluiden, dat in de Ja-
pansch-Duitsche overeenkomst een clausule
is opgenomen, waarbij de economische in
vloedssfeer van beide landen in Neder-
'landsch Oost-Indië wordt geregeld.
De diplomatieke waarnemers zijn van
meening, dat deze bewering waarschijnlijk
is ontstaan uit de vrees, dat Nederland zich
bij de Japansch-Duitsche overeenkomst zou
aansluiten.
In dit verband herinnerde de woord
voerder aan een onlangs uit Singa
pore ontvangen bericht, volgens het
welk de commandant van het Neder-
landsche eskader, dat een bezoek
bracht aan de Engelsche oorlogshaven,
kapitein ter zee Helfrioh. op 16 Nov.
j.l. eenige beroering heeft verwekt
door in een gesprek met journalisten
aldaar te wijzen op de onderlinge af
hankelijkheid van Singapore en Soera-
baja, in tijd van oorlog. Zijn verkla
ring werd echter openlijk veroordeeld
door den vlootvoogd van Nederlandech
Indië op 19 November.
In het lagerhuis heeft Eden, in ant
woord op een desbetreffende vraag, ver
klaard, dat de tekst van het. Duitsclr-Japan-
sche verdrag kort voor de publicatie aan de
Britsche ambassadeure te Berlijn en Tokio
is medegedeeld.
Bij het doen van deze mededeeling heeft
de Duitsche minister van buiten'anosche za
ken den Britschen ambassadeur de verzeke
ring gegeven, dat tusschen Duitschland en
Japan geen militair of ander bondgenoot
schap van welken aard ook is gesloten, ter
wijl de Japansche minister van buitenland
sche zaken verklaarde, dat er geen geheim
verdrag bestaat.
Ik heb, aldus verklaarde Eden verder,
geen enkel bericht ontvangen, dat Italia met
Japan een soortgelijk verdrag heeft gesloten.
Wat het Britsche standpunt betreft, het
lagerhuis weet, dat de Britsche regeering
iedere neiging om de wereld in twee kam
pen te verdeelen, inzonderheid wegens ideo
logische motieven, afkeurt.
De politiek der Britsche regeering blijft er
op gericht, de vriendschappelijke betrekkin
gen tusschen alle landen zooveel als iu haar
vermogen ligt, te bevorderen.
Reuter verneemt voorts, da»t Berlijn aan
de Britsche regeering de verzekering heeft
gegeven, dat het Duitsch-Japansche verdrag
geen enkele geheime clausule bevat.
Links: groote groepen der burgerbevolking van de Spaansche hoofdstad hebben tegen de bomaanvallen der nationalisten
bescherming gezocht in de stations der odergrondsche; rechts: hoe een der voornaamste winkelstraten van Madrid er uitziet
na het bombardement der laatste dagen.
GEWELDIGE BRAND WOEDT
IN LONDEN
Het Kristallen-Paleis
vernield
Schouwspel van angstwekkende
schoonheid
In het bekende Kristallen Paleis te
Londen is gisteravond een felle brand
uitgebroken, die een groot deel van
het Zuid-Oosten der wereldstad met
zijn vlammenschijnsel verlichtte.
Het springen van het glas en het ge
kraak van binten en spanten werd op
verscheidene kilometers afstand ge
hoord.
In de aangrenzende straten sloegen
duizenden toeschouwers den brand
gade.
De vlammen bereikten nu en clan
een hoogte van 150 Meter. De vonken
vielen in een omtrek van drie KM.
Vijf-en-zestig brandspuiten waren uit
alle macht aan het werk om het vuur
onder bedwang te krijgen.
Een buitengewonen aanblik bood het ge
smolten glas van het dak, dat als een vloei
bare massa omlaag stroomde.
Aangezien het vaststaat, dat van het on
metelijke gebouw behalve één der torens
niet veel meer dan een puinhoop zal over
blijven. heeft het weinig nut een opsomming
te geven van wat vernield is.
Wij noemen slechts het beroem .ie orgel
met bijna vijf duizend pijpen, een van de
grootste ter wereld, dat geheel in vlammen
is opgegaan.
Op het oogeniblik toen de brand uitbrak,
bevonden zich de leden van het groote Cris-
Theorie en Practijk
(Van onzen Duitschen correspondent)
„Ik verzoek u, zooveel mogelijk te prestee-
ren en de groote taak te begrijpen, die u is
opgelegd!" Zoo hoorden wij staatssecretaris
dr. Backe, den „bevolmachtigde voor het
voedselvraagstuk in den staf van mi
nister Goering" op het boerencongres te
Goslar dringend vermanen. Voor het slagen
van deze grootsch opgezette onderneming
drong hij aan op verhooging van productie,
werken op voorraad, een nieuwe houding
ten opzichte van het economische leven. Met
dit laatste wordt dan weer bedoeld, dat ook
de boer het algemeen belang der natie moet
gaan stellen boven zijn persoonlijke voor-
deelen.
Luistert men eenige dagen met het hiertoe
vereischte uithoudingsvermogen naar de
theoretische uiteenzettingen van deskundi
gen op het gebied van landbouw en veeteelt,
dan vraagt men zichzelf onwillekeurig af:
hoe zal de eenvoudige landbouwer op al
deze eischen reageeren? Begrijpt hij eigen
lijk wel precies, waar het om gaat en zoo
ja, is hij al ver genoeg, in zijn nationale of
fervaardigheid, om zich zonder meer te schik
ken naar het vele, dat van hem wordt ver
langd?
Volgens de laatste statistieken neemt de
bevolking van Duitschland jaarlijks met een
half millioen toe, hetgeen logisch zou betee-
kenen, dat in het belang der voedselvoorzie
ning '200.000 H.A. meer bebouwd moeten
worden. In werkelijkheid is de beschikbare
vlakte voor den aanbouw van graan belang
rijk minder geworden, daar 120.000 hectare
in beslag zijn genomen door vezel- en olie
houdende planten als vlas, hennep en olie-
rapen. Hoewel er dus minder land beschik
baar is voor den hoog noodigen korenbouw,
wordt een hoogere productie verlangd, om
aan de eischen der voedselvoorziening te
kunnen voldoen.
Voorts dient er op gelet te worden, dat
rond 100.000 hectare bebouwbaar land reeds
verloren zijn gegaan door het aanleggen van
de door Hitier bevolen Rijksautowegen, wel
ke ongetwijfeld het autoverkeer bevorderen,
maar den landbouw niet ten goede komen.
Vergeten mag dan bovendien niet worden,
dat de rond 6 millioen werkloozen, die sedert
de nationale omwenteling weer voor een
zeer belangrijk deel op het platteland aan het
werk zijn gezet, heel wat meer eetlust heb
ben dan vroeger.
Wij vroegen een te dien opzichte bevoeg
den „Gutsinspektor", welk effect deze eenigs
zins geforceerde werkvoorziening voor het
platteland heeft gehad? Het bevreemdde ons
niet, dat deze regeling velerlei moeilijkheden
met zie'" medebracht. Er bestaat een typisc.i
verschil tusschen den fabrieksarbeider en
den landarteider. Men is zoodoende voor een
vrijwel onoplosbaar probleem komen te
staan. De fabrieksarbeider stelt weliswaar
allerlei eischen ten opzichte van loon, ar
beidstijd, voedselvoorziening en woning,
maar zijn prestaties zün met deze eischen
niet in overeenstemming. Hij houdt zich
nauwkeurig aan de afspraak, doet het voor
geschreven werk zonder veel innerlijke toe
wijding of belangstelling, maar voelt er bit
ter weinig voor, ook maar een half uurtje
langer te werken dan van hem verlangd kan
worden. Volgens dezen inspecteur had men
vroeger meer voordeel van de arbeiders, die
tijdens den oogst uit Polen kwamen, want
die beschikten althans over de vereischte er
varing en zij waren tevreden met 't loon,
dat hun werd toegekend.
Van officieele zijde wordt er allerlei ge
daan, om het leven van den landarbeider op
hooger niveau te brengen. Het loon der ge
huwden is met .20 pet. gestegen en ook dat
der ongehuwden is de hoogte ingegaan. Daar
staat dan tegenover, dat de woongelegenheid
veel te wenschen overlaat en dat is een der
redenen, waarom velen niet op 't land willen
gaan. Om dit bezwaar uit den weg te helpen,
biedt men den laatsten tijd het uitzicht op
een eigen lapje grond en belooft men, dat
overal nieuwe arbeiderswoningen gebouwd
zullen worden. Pas de naaste toekomst zal
bewijzen, of men hiermee verder komt of
niet.
Maar niet slechts het woningvraagstuk en
de voedselvoorziening der bevolking is een
vraagstuk, dat te Goslar breedvoerig wordt
behandeld, ook de kwaliteit van het veevoer
vormt een actueel thema op den „Bauern-
tag". „De beesten moeten het beter hebben",
hoorden wij zeggen en men is. voornemens,
een millioen nieuwe stallen hiertoe te bou
wen. En beschikt men niet over de noodige
gelden hiertoe, dan wordt tot eisch gesteld,
dat de oude stallen zooveel mogelijk worden
verbeterd.
Het verbaast ons niet al te zeer, dat ook
op dit congres der boeren de politiek een
belangrijke plaats innam. Zoo kon men mi
nister Darré hooren vertellen, dat het bols
jewisme de ondergang beteekent van de boe
renbevolking: „Het bolsjewisme verdreef den
boer van zijn akker. Het dwong hem, als
arbeider in het bedrijf der groote steden een
armzalig bestaan te zoeken. Het bolsjewisme
vernielde het boerenbedrijf. Maar juist de
plattelandsbevolking is de levensbron van
een volk en zij moet derhalve ondersteund
en versterkt worden. Wee het land, dat zijn
boerenbevolking tot een ^roep industrieele
landarbeiders wil uniformeeren, zooals het
bolsjewisme met allerlei wreede middelen
heeft gedaan!"
In dienzelden geest sprak dr. Reischle over
„Het kapitalisme als voedingsbasis der jo
den". Volgens dezen spreker bestaat er een
grondig verschil tusschen boeren en noma
den. De boer leeft van zijn landarbeid, de
nomade daarentegen van anderer werk. De
boer redeneert: terwijl ik de gemeenschap
en den staat dien, dien ik ook mijn buurman
en mijzelf. Merkwaardig genoeg erkent dr.
Reischle, dat 't voor den boer geen aange
name verrassing is, wanneer hem precies
wordt voorgeschreven, hoeveel koren en
melk hij moet afgeven, maar hij beseft, dat
het algemeen belang hierdoor wordt bevor
derd. De jood daarentegen leeft slechts door
het werk van andere menschen en andere
volken, onverschillig, of hij door roof, dief
stal, bedrog of woeker tot dit resultaat komt!
Wanneer deze redenaar aan net einde van
zijn toespraak verzekerde, dat het Duitsche
volk door het nationaal-socialisme immuun
is geworden voor eiken joodschen invloed,
dan is het ons niet erg duidelijk, waarom dit
probleem nog zoo uitvoerig werd behandeld.
Wat minder politiek en wat meer practische
hulp zou den boer ongetwijfeld ten goede
komen en het boerencongres zou er aan be-
teekenis stellig bij winnen.
fkfiv
tal Pal ace-orkest in het gebouw. Zij konden
nosr juist ontkomen.
De vlammen hebben de twee torens van
het gebouw bereikt, waarvan er één reeds
met donderend geraas is ingestort
De andere toren dreigt ook in te storten.
Men vreest, dat de puinen ervan den nabij
gelegen spoorweg zullen blokkeeren.
Het middengedeelte van het gebouw valt
stuk voor stuk tot een troostelooze puin
massa ineen.
Op het terras van het Londensche parle
mentsgebouw kwamen de afgevaardigden
bijeen om het angstwekkende, maar tevens
schilderachtige schouwspel van den brand
gade te slaan.
Als een bewijs, hoe geweldig de vuurgloed
is, die door deze catastrophe wordt veroor
zaakt. kan het feit dienen, dat. naar men
uit Brighton telefoneert, de roode 6chijn \an
den brand vanaf de zeerotsen bij Jie stad,
op 80 K.M. afstand van Londen, zichtbaar is.
Verscheiden spuitgasten zijn licht gewond.
Honderden huisgezinnen, die vlak nabij
het thans vernielde gebouw wonen, moesten
hun bedreigde woningen in allerijl ontrui
men.
Ver over de duizend politie-apenten waren
ter plaatse, om de voortdurend aanzwellen
de menigte op een afstand te houden en het
bijna vastloopende verkeer op alle toegangs
wegen te regelen.
Er stond een krachtige wind. die gewel
dige rookwolken in Zuid-Oostelijke richting
naar Kent en de monding van de Theems en
andere punten vap Zuid- en Oo6t-Londen
dreef.
De vlammen laaiden honderden meters
hoog op. De beide torens van het paleis
hebben een hoogte van weinig minder dan
honderd meter en leken weldra op geweldige
toortsen.
DE PAN-AMERIKAANSCHE
CONFERENTIE
Roosevelts intocht in
Buenos Aires
Gisteren Is president Roosevelt,
aan boord van den Amerikaanschen
kruiser „Indianopolis" te Buenos Aires
aangekomen, ter bijwoning der pan-
Amerikaansche conferentie.
De president der Argentijnsche repu»
bliek, Agustin J u s t o, begaf zich, ver
gezeld van de leden der regeering, aan
boord van het oorlogsschip, om Roose
velt te begroeten, den eersten president
van de Vereenigde Staten, die Argen-
tijnsch grondgebied betreedt.
Vervolgens begaven beide staatshoof
den zich in een prachtig versierde auto,
die geëscorteerd werd door een afdee-
ling van de grenadiers van San Martin,
naar de Amerikaansche ambassade.
Ruim een millioen menschen verdron
gen zich aan weerszijden van den acht
kilometer langen weg naar het gezant
schapsgebouw. Steeds weer opnieuw
bruiste een onbeschrijflijke jubel op,
wanneer de auto met de beide presiden
ten naderde.
Aangezien de de dag tot nationalen feest
dag was verklaard, was vrijwel niemand
thuisgebleven. Het was alsof de geheole
stad zich voor deze ontvangst verzameld
had. In tal van extra-treinen waren de Ar
gentijnen uit de omgeving naar de hoofd
stad gekomen, om de zoo geroemde gast
vrijheid van het land te bevestigen.
Van de huizen wapperden de vlaggen van
de een en twintig Amerikaansche naties en
aan weerszijden van de straten, waardoor
de stoet van de haven naar de Amerikaan
sche ambassade trok, stonden twaalf dui
zend soldaten en zes en dertig honderd
man politie opgesteld.
Zelfs de lantaarnpalen en ook de gevels
van winkels en woonhuizen waren met
bloemen en vlaggen versierd.
Bij zijn aankomst voor het gezantschaps
gebouw werd Roosevelt door den bur
gemeester van de stad hartelijk verwel
komd, waarna hij zich terugtrok in de ap
partementen. die voor hem in de ambassade
in gereedheid waren gebracht.
Wat nu de conferentie zelf betreft, uit de
verschillende verklaringen, die de politieke
leiders van de Zuid-Amerikaansche staten
reeds hebben afgelegd, blijkt duidelijk, dat
zij eenstemmig van meening zijn, dat de
Pan-Amerikaansche conferentie er in zal
slagen, n plaats van een gewapend conflict
tot oplossing van politieke meeningsgeschil-
len een arbitrage-procedure te stellen.
Zoo verklaarde de Argentijnsche minister
van buitenlandsche zaken, dr. Carlos S a a-
vedra Lamas: „Er valt niet aan te twij
felen, dat de conferentie een resultaat zal
oplevefen. dat beantwoordt aan hetgeen de
Amerikaansche staatssecretaris Elihu Root
het grootste succes van iedere Panameri-
kaansche conferenties noemt: nauwere
DE BOER IN HET DERDE RIJK
(Van onzen Duitschen correspondent)
De werkelijkheid valt meestal eenigszins
anders uit dan onze verbeelding. Wie naar
het tot „Reichbauernstadt" gepromoveerde
Goslar gaat in de hoop, nu eens nader ken
nis te maken met de plattelandsbevolking
uit 't Derde Rijk, die komt van een koude
kermis thuis.
Hij bevindt zich plotseling temidden van
een paar duizend' zwart on bruin geünifor
meerde mannen van middelbaren en :iog rij
peren leeftijd, die klaarblijkelijk to; luak
hebben, landbouw en veeteelt en alles, wat
hiermee in den ruimsten zin des woords
samenhangt, in den dienst te stellen van 't
algemeen belang.
Om de fundeering van het jongere boeren
geslacht te bevorderen, hoorden wij den
„Reichsbauernführer" Darré op het vorige
congres het plan opperen van een „HoogJ-
sohool voor Boeren te Goslar". En zie, een
jaar later is üit plan reeds werkelijkheid ge
worden. Deze school is een internaat voor
talentvol geachte jongens en meisjes van het
land, die de gewone „Bauernschule" reeds
achter den rug hebben. Uitteraard interes
seerde ons het leerprogram van dit nieuw
ste instituut der nationaal-socialistische
volksontwikkeling. Het gaat hierbij om een
cursus van twee tot drie maanden en als
vakken werden mij genoemd... rassenkunde,
biologie, geschiedenis, agrarische en sociale
politiek! Met ano.ere woorden: men wil ook
de plattelandsbevolking winnen voor de na-
tionaal-60cialistische „Weltanschauung". Wij
weten van dichtbij, tot welk een interne ver
deeldheid deze geestelijke invloed van over-
heidszijde in de steden heeft geleid en zijn
tlhaois benieuwd, welk resultaat deze methode
van onderwijs onder de boeren zal behalen.
Uit de voordrachten, welke wij thans in de
groote congreszaal volgen, valt echter af te
.leiden, dat men nog lang niet tevreden is.
Men spreekt over „Ons werk op de markt",
„Ons werk op de boerenhofstede", „Ons werk
aan den rhensch" over „Duitsche geest en
Duitsche wetenschap", „Boerengeloof en erf
deel oer voorvaderen", „Kapitalisme als voe
lingsbasis der joden" en dei-gelijke dingen
meer. De democratie wordt te lijf gegaan,
want zoo redeneert men zij was do
ondergang van het platteland, maar de we
reldbeschouwing van het tegenwoordig be
wind zal óit alles wel weer goed maken.
En om al deze voor ons dikwijls niet
erg duidelijke idealen te verwezenlij
ken, komt men met een nieuw „Vier-
jahresplan", een program dus, dat voor
de eerstvolgende vier jaar ook beslag
komt te leggen op alle voorbrengselen
van landbouw en veeteelt. De leuze
'luidt: „Het beschikbaar stellen van de
belangrijkste voedingsmiddelen voor
de volksverzorging is een onvoorwaar
delijke eisch. Vooral meer vet moet er
beschikbaar worden gesteld, want in
dezen schijnt Duitschland nog al te
zeer op het buitenland aangewezen te
zijn. Ook moeten er meer varkens ge
fokt worden. Maar dat wisten wij al
maanden geleden, toen er te Berlijn
voor de huisvrouwen haast geen var
kens vleesch meer te krijgen was! Om
over de eieren nu maar eens te zwijgenl
Geen ding wordt ongedaan gelaten, om
dit nieuwe vier-jaren-plan tot een succe
maken. In den komenden winter wordt ook
het kleinste gehucht bij de zaak betrok
ken. Tienduizenden voordrachten worden ge
houden, cursussen worden georganiseerd, om
het plichtbewustzijn van den boer wakker
te schudden, studiereisjes worden onderno
men, om vast te stelen, of de plattelandsbe
volking aan de thans in Goslar geste' ie
eischen met alle beschikbare middelen <ege-
moet komt. De „Reiclhn&hnstand" heeft het
zich tot taak gesteld, boeren, knechten cn
maagden in het eerstvolgend half jaar met
deskunaig advies terzijde te staan, natuurlijk
zonder te vragen, of deze van zulke voor
lichting gediend zijn. In het Derde Rijk bob
ben woorden als zelfstandigheid en onafhan
kelijkheid een geheel anderen klank ge
kregen.
Boeren en burgers zijn op elkander aange
wezen en persoonlijke zienswijzen en opvat
tingen mogen niet langer in strijd komen
met de officieel gestelde eischen. De tijd ligt
achter ons, toen Friedrich Rückert kon
zingen:
Ioh habe niohts als dieses Feld,
Geackert hab' ioh's und bestellt.
Was soil ioh weit're Rechnung pflogen?
Das Korn von mir, von Gott dér Sogen!
vriendschap en betere verstandhouding,
tusschen de landen die Amerika omvat".
De minister van buitenlandsche zaken
van Chili, Cruchaga To corn al verklaar
de: „De wet van deze volken is één en on
deelbaar en niets mag ooit gedaan worden
wat de eenheid en universaliteit zou kun
nen belemmeren".
Ten slotte sprak de vroegere Perunnncrlie
minister van buitenland«rho zaken. \'lio>t_o
Freundt Ros el, de mooning uit, dat ho
ter dan welke utopische organisnfie nok
cultureele samenwerking, nauwe handels
relaties en een politiek van zelfverdediging
langzaam maar zeker hechte wallen zullen
oprichten tegen internationale onlusten cn
beroeringen".
