C^ÉI RAATUURTJE H usbrand- en Industriekoler .GRONINGEN" G, J, WOUDA - ORANJEWOUD NOVEMBER 1936 No. 362 loderne veevoeding achtvoeder voor niets?? de gehouden Agrarische Jaarbeurs ook vertoond een apparaat, genaamd ihydro-Biologische kast" uit het Zuiden ons land afkomstig. jet to,stel bestaat volgens Ir. J. B. van Meulen, dóe Ln „Schakels" dit wonder- duct besohijft, uit een metaLen, gesloten I, die met oen kacheltje verwarmd kan •ilen, en waarin zioh een aantal ladwn indt let toestel heeft ten doel, om in den ter groonvoeder te maken uit mais. Hier wordt op iedere lade een laagje mais de massa wordt vochtig gehouden n oplossing van enkele voedingszou- bij een verhoogde temperatuur kiemt mais in het donker tot vrij lange, bleek- kiemplantje8. Deze kiemplantjes wor- dan als groenvoeder aan het vee ver let. Tot zoover het doel en de werkwijze deze Anhydro-Biologische Kasten, mtrent de waarde van het groenvoeder, op deze wijze gefabriceerd wordt, wordt volgende rentabiliteits-berekening ver- kt: de biologische kast wordt 17 k 20 kg. omgezet in 150 k 170 kg. groenvoeder. kg. van dit groenvoeder wordt in voe- gswaarde gelijkgesteld met 80 kg. kracht der; dus: 20 kg. mais k f 5 is f 1, voe- (ffzouten 30 c., verwarming en arbeids- 50 c. kosten totaal f 1.80. Opbrengst is ,g., krachtvoeder k f 7 is f 5.60. et ziet, dat deze kast een tooverdoos is, de kip met de gouden eieren op zij .ft, en wanneer deze gegevens juist zou- lijn, dan staat Nederland zeer spoedig met de biologische kasten en heeft allo rhtvoer voor goed afgedaan! Maar helaas laai er alle aanleiding om deze cijfers direct aan te nemen en kunnen wij de lomst van deze kosten niet zoo rooskleu- Inzien. 'ant kiemen is heel iets anders dan plen. zegt fr. van der Meulen zeer terecht, men is eerder water opnemen en verlie- van zetmeel en vetten. Wel kunnen uit loedingszouten enkele stoffen opgenomen den, doch dit speelt slechts een onbedul- de rol. de kast is geen sprake van groei, voor is zonlicht (of sterk kunstlicht bijv. nlicht) noodig, die de koolzuur vastlegt, ld behoeft geen betoog, dat in de donkere hoegenaamd geen sprake kan zijn van t,v van waardevolle stoffen,"zooals zet- offen en vetten. dit alles volgt wel. dat wanneer ln liologisrhe kast" 20 kg. mais wordt om- tot 170 kg. kiemnlanten, deze massa t lager voedingswaa-d<i heeft, uitgedrukt zefmeelwaarde of voedereenheden, dan de ipronkelijke 20 kg. malst 9 kiemplanten bevatten zéér veel water, Int de naam „Anhydro" (zonder water) ironisch bedoeld zal zijn. [el kunnen kiemplanten een specifieke |rde hebben van eenige beteekenis mis- en voor hen, die niet genoeg groenvoe- hebben. Doch dat moet nog blijken kg. maïs 80 kg. krachtvoeder met P. DE VOGEL Pzn TELEP 53 BERKEL Z. H. deze Anhydro Biologische kasten" maken, dat is te mooi om waar te zijn. In Engeland en Duitschland zijn ze reeds eerder gepropageerd, doch hadden weinig opgang. Of ze in Nederland zullen slagen? Bloembollenconferentie te Washington Nederlandsche deputatie zal onze belangen bepleiten Zooals we korten tijd geledien mededeel den, zal 15 December t» Washington een z.g. hearing gohoudien worden -omtrent de noodzakelijkheid om de in Amerika in te voeren bloembollen aan de warmwaterbe handeling te onderworpen. Me; meent, uit vrees voor de beruchte Aaltjesziekte, deze warmwaterbohandeling verplichtend te moe ten stellen. Inderdaad zal er wed wat anders a oh ter zitten en vreezen de bol leruk weekers aldaar te groote concurrentie van ons. Het „aaltje" moet nu als afweermiddel dienen. Maar zoo gemakkelijk komen ze niet van ons af. Wij lezen in het Weekblad voor Bloem bollencultuur, dat het vak besloten heeft een Nederlandsche deputatie te zenden, be staande uit prof. dr. Van Slogteren, daar toe van regeerilngswege aangewezen, en de heeren H. Arentehorst en H. van Zonne veld, resp. voorzitter van de Amerikaan- sche groeip en voorzitter van de vereeniging „De Narcis". Op de na deze conferentie te houden „pu blic hearing" zullen de Amerikaansche kweekers en handelaars de vraag moeten beantwoorden, of het koken van de ge ïmporteerde bloembollen ook moet worden toegepast op de zendingen bloembollen, welke dan ook, dl» naar in andere staten gelegen adressen worden vervoerd. Deze Washingtonsche conferenties betee- kenen een belangrijke wemeling im de aan gelegenheid van den invoer van onze pro ducten naar Amerika. Het gewicht der con ferenties en de ernst van den toestand wor den voldoende gemotiveerd door de beslis sing der direct betrokken organisaties, om In volkomen samenwerking met de Neder landsche regeering een zoo sterk mogelijke deputatie uit te zienden, die voor de be langen van de Nederlandsche bloembollen teelt opkomt Ten Slotte wordt er op gewezen, dat de modedeeling. dat behalve narcissen en hy- aclmtihen, ook vele andere bolgewassen als dragers van aaltjesziek worden beschouwd, een min of meer verbijsterende mededeel in g is. zelfs voor Ihen, die met de ziekten in de bollenstreek van nabij bekend zijn, zoodat. indien inderdaad al onze bloembollen bij aankomst zouden moeten worden gekookt, de Importeurs bollen in handen zouden krij gen, waarvan de gebruikswaarde twijfel achtig is. Door te berusten in zullk een voorschrift beloopen zij de kans bollen te krijgen, die, evenals narcissen, voor gebruik door den broeierahandel niet in aanmerking komen en voor den zaadhandd onbruikbaar zijn. Men moet aaninemen, dat op de conferen ties, op deze consequentie van het narcis- senvoorschrift wel zeer 6terk de nadruk worden geflegd. Bietenkoppen en -bladeren inkuilen De Deensche methode ook voor ons land van belang Er is een Deensche publicatie over hot inkuilen van bietenkoppen en bladeren, die ook voor ons land van belang is. schrijft de Rijksveeteeltconsulent voor Zuid- Holland, Ir. P. Verhoeven. De voederwaarde van deze koppen en bladeren is per H.A. 2000 k 3000 voeder- eenheden en is dus te groot om ze door onderploegen te vernietigen. Men moet de koppen en bladen practiscn vrij van grond maken, anders is er op gee wijze goed groenvoer van te maken. Naar mate dit met minder zorg geschiedt, neemt de kwaliteit 6nel af: de kleur wordt don kerder, reuk en smaak worden minder zoodat de dieren het voer niet zoo graag lusten. Men dient dus de koppen gezond ui droog op kleine hoopen te verzamelen. Da-i kunnen ze wel eenige dagen op het veld blijven liggen. In Nederland wordt vaak de fout gemaakt dat men het blad bijv. verzamelt als het een halven dog slecht weer is of het loof te achteloos op zij werpt, waardoor er te veel aarde aan komt. Min of moer verwelkte of gedeeltelijk verrotte koppen en bladeren bevorderen het verrottingsproces, vooral met vochtig en zacht weer, in zeer korten tijd. Het ensi leeren hiervan kan op geen enkele wijze goed materiaal meer leveren. Gewenscht is eiken dag een versche laag op te brengen, goed te verdeelen en goed vast te trappen. Het inkuilen zoo mogelijk in een dag of 3 tot 5 afwerken. Vult meu eens een dag niet, dan doet men goed de massa met zakken af te dekken en bijv. met steenen of balken te verzwaren bij wijze van pers. Ook met een paard kan men het voer goed vast laten trappen. Door te lang over het inkuilen te doen, loont men de kans een minuer goed product tv krijgen. Goede grondputten zijn bijv. 2V2 M. breed en 1 k 1^4 M. diep (men blijve plm. 40 c.M boven den hoogsten grondwaterstand mot den bodem). De wanden loodrecht en gla maken; schuin is zeer verkeerd. Met zuur inkuilen gaf tot resultaat een iets betere kwaliteit. Deze was echter van zoo geringe beteekenis, dat het zeer twijfel achtig is of de onkosten van het zuur er eventueel de suiker hier wel tegen op weger. Ook in Nederland is men in verschillend0 streken tot deze conclusie gekomen. Op de landbouwschool te Naesgaard be reikte men de volgende resultaten: Sil.i's suikerbieten en -blad met A.I.V.-zuur of met suiker gaven 20—21 pet. verlies aun droge stof. Silo's zonder toevoeging 242T pet. verlies aan droge stof. De kwaliteit was in allo drie de gevallen goed. Hoofdzaak bij het inkuilen is het inbren gen van schoone koppen en blad, goed vasttrappen en afdekken met een grond laag van 4050 c.M. Op grond van deze onderzoekingen en wat er in Nederland over bekend is, kon Ir. Verhoeven belanghebbenden in geen geval adviseeren bietenkoppen en -blad in te kuilen met zuur. Zorgvuldig inkuilen volgens de oude methode, doch zooals boven omschreven verdient z.i. de meeste aanbeveling. Heeft men daarentegen de beschikking over een eiwitrijk gewas, zooals b.v. wik ken. dan kan men zeer goede resultaten bereiken door wikken en bietenkoppen en -blad telkens laagsgewijs in een grondput in te kuilen. Goed vasttrappen moet naaót zindelijk materiaal nummer één zijn; daar naast dient men 5 pCt. zure wei, karnemelk of aangezuurde on dermei k telkens over <13 laag bictenkoppen en -blad te sproeien. Op deze wijze schijnt men even goede resul taten met eiwitrijk voederconserveei ing verkregen te hebben als met A.I.V.-zuur. Marktoverzicht (Medegedeeld door het Centr. Bur.) De prijzen der voedergranen hebben in de afgeloopen week weinig verandering onder gaan. In da laatste weken is er zeer veel mais binnengekomen; de kwaliteit blijft vrij goed. De vr. ng is niet groot. Op ter mijn kwamen echter weer eenige zaken tot stand. Het aanbod in gerst is niet bijzonder groot; de prijzen blijven onveranderd. Voor buitenlandsche rogge wordt nog steeds een flinke premie gevraagd; deze is voor voe- derdoeleinden te duur. Voor inlandsche rogge begint wat meer kooplust te komen; de prijs trekt iets aan. Tarwe onveranderd in prijs; de Regeering is alleen met C-kwa liteit aan de markt Haver weinig gevraagd. Amerik. lijnkoeken zijn vaster gestemd cn komen nu vrijwel op hetzelfde prijsniveau als de inlandsche voorslag. Inl. grondnoten- koek voor spoedige levering niet aange boden; de buitenlandsche zijn vaster ge stemd, terwijl er naar dit artikel vrij groote vraag ia. Overige koeksoorten onveranderd. Stilcstofmeststoffen. Er is tot heden behoorlijk stikstof gekocht door do vereenigingen en naar wij mogen aanne men ook reeds in belangrijke mate door de verbruikers. De markt blijft over het algemeen op een rustig niveau. Men kan niet anders zeggen, de producentenprijzen in aanmerking geno men, dan dat de huidige noteeringen rede lijk zijn en aan den lagen kant worden ge houden. Ze laten voor den groothandel slechts een zeer matige marge. Doch het is toch ook in het algemeen belang, dat de distributie van deze belang rijke meststoffen zoo goedkoop mogelijk wordt gehouden. We moeten echter met leedwezen constar teeren, dat bij een tweetal artikelen, waar van men, naar wij hopen ten onrechte, een schaarschte, misschien een tekort verwacht, door sommigen de noteeringen zoo hoog gehouden worden, dat van een zeer ruime, ja overmatige marge gesproken mag worden. Het betreft hier de artikelen chilisalpeter en kalkstikstof, die tengevolge van de con- tingenteering niet in onbeperkte mate kun nen worden ingevoerd. Het is echter te hopen, dat èn de Regee ring èn de Nederlandsche producenten, di9 tooh beiden prijs stellen op een rustige markt en evenzeer beiden afkoerig moeten Krachtige, gezonde gewassen door het gebruik van de stikstofmeststof zijn van prijsopdrijving, zullen willen mede werken om hier tijdig in te grijpen. Zulks kan op eenvoudige wijze gebeuren door diegenen, die zich niet aan de prijsopdrij ving van deze artikelen schuldig maken, voldoende chilisalpeter en kalkstikstof tor beschikking te stellen voor de normale be hoefte. Het gaat o.i. slechts ora betrekke lijk kleine bijzondere toewijzingen, die, op de juiste wijze aangewend, afdoende kun nen helpen om den verbruiker het ge- wcnschte tot matigen prijs te verschaffen. Thomasmeel. Terwijl het in het be gin der week nog vrij stil was in thomas meel, kwam er tegen het eind eenige meer dere belangstelling. De kalme periode heeft zelfs in dit jaar nog vrij lang geduurd, want we zijn nu in de laatrte week van Nov. Superfosfaat. Lc priizen van Neder landsche superfosfaat rijn weer iets ver hoogd. Daardoor ontstaat natuurlijk een zeer on zekere markt. Groothandelaren, die hun 50 pet tot ouden prijs gekocht, niet aan hun koopers hebben afgedragen, kunnen natuur lijk gemakkelijk beneden de prijzen van de laatste 25 pet en nog gemakkelijker beneden de nieuwe prijzen aanbieden. Er komen op de markt vier verschillende prijzen voor en dat kan niet anders dan onrust verwekken. SOLIDE; en ACTIEVE AGENTEN GEVRAAGD Alg. OnderL Maatsch. Verzekering van Paarden en Rundvee. Catharijnesinnel 75 UTRECHT TELEFOON 12138. Directie: Leopold. Verzekering op billijke voorwaarden tegen lage mderlingp oi vaste premie RESERVE: f 165.901 1L Deskundige verteyenw. gevraagd! SPECIAAL ADRES voor lc kwaliteit TUIN-, BLOEM- en LANDBOUWZADEN en origineele FRIESCHE KLEIPOOTAARDAPPELEN Wij v ra (ten ln plaatsen waar nog niet vertrcenwoordlgd: AGENTEN FIRMA GEBR.GUD IJK-WAODINXVERI BELASTINGZAKEN - BOEKHOUDEN Voor ALBLASSERWAARD is Uw aangewezen adres: J. VAN HOVEN SLIEDRECHT Tel. 271 - D 15 (bij de Tolsteeg) Centrale Boekhouding voor alle bedrijven Het remonte-depót te Nieuw-Millingen waar de aangekochte paarden, bestemd voor het Nederlandsche leger gedresseerd worden voor de actieve legerdienst. Sa, niet één! Onderschelden, toch yer- II '.Jitotf. at is dat nu? Ti Raak er niet uit ijn telefoonlijst, die van de gemeentelijke oondienst Rotterdam zegt: 360, 4 lijnen, Centraal Bureau uit het Landbouw-Comité GA. Coöpv Aankoop- Haringvliet 100. Dlgende regel: 28360, 4 lijnen, ld. Coöp. tekering Mij. voor Landbouwcoöperatie "i's „Covema" G.A., Haringvliet 100. gende regel 28360, 4 lijnen, id. Na- ale Coöperatieve Raad, Haringvliet 100. rop volgen id. id. id. de nummers der cteuren en hoofdambtenaren. Waarvan? id. wil toch zeggen van Centraal Bu is het niet? Of van de Nationale Coöpe- eve Raad. Of van „Covema". Van alle toch zeker. Zelfde adres, zelfde telefoon- mers. id. id. idDat is toch zeker bewijs, dat alle drie één zijn of heel v verwant. Zelfde directeuren hebben •lijkbaar ook. Kan mij vergissen. Neem dus de Naam- voor de Interlocale Telefoondienst van erland. Zoek onder Rotterdam en vind: Iraal Bureau uit Landb. Comité, Ha- vliet 100. Telef. no. 28360 (4 lijnen); ver- de nummers der directeuren en hoofd- Henaren. Verderop: Covema, Haringvliet telef. no. 28380 (4 lijnen). Nog verder: onale Coöperatieve Raad. Haringvliet telef. no. 28360 (4 lijnen). >t moeten dus zijn IE LICHAMEN, DIE OF N ZIJN OF HEEL, HEEL UW AAN ELKAAR RBONDEN. daarom Ik dat opmerk? Wel, gij weet, ik het laatst eventjes had over het doen sommige coöperaties, die zich althans •oraties noemen, maar waar de coöpera- gedachte, dat is samenwerken, al soek is. Wij haalden toen tamelijk uit- ig aan de pollmiek tusschen de heeren Wat ik hoorde en zag, las en dacht; op reis en thuis Velders en Keyser over het optreden van het Centraal Bureau. Nu lees ik in het officieel orgaan van de Nationale Coöperatieve Raad Haringvliet 100 telef. 28360 (4 lijnen) een ietwat peper-, mos terd-en azijnachtig stukje, waarin over de heer Velders gezegd wordt: Ook hij blijkt de Nationale Coöperatieve Raad en het Centraal Bureau uit het Neder lands Landbouw-Comité niet uit elkander te kunnen houden. Enfin, hij heeft wel méér dingen verward. Maar ik vraag, kunnen de heeren zelf al les wel uit elkaar hóuden. Waarom dat angstvallig zich van elkaar gescheiden houden voor buitenstaanders. Zit daar wat achter? Wie ik dit vragen moet weet ik nu niet. Daarom vraag Ik maar: ZIT DAAR WAT ACHTER, Haringvliet 100, telef. 28360 (4 lijnen). Mis schien zal de telefoonjuffrouw mij wel erg dom vinden. Dat gebeurt wel meer. Dom is het misschien ook, dat ik met de N. Rott. Courant niet begrijp, waarom bij de baconinschrijving de coöperaties bevoorrecht werden, door ze een bepaald kwantum te gunnen tegen een door den minister vastge stelde prijs. Dom ook om, met bedoeld blad te be weren, dat het bestaansrecht van het parti culier bedrijf zoowel als van de coöperaties alleen door vrije concurrentie kan worden bewezen, in welke strijd de regeering zich niet dient te mengen. Dom is het ook, dat ik niet begrijp de verdediging van het Centraal Bureau pardon! van de Nationale Coöperatieve Raad, die schrijft. Afgezien van alle voor- en nadeelen der baconregeling en andere landbouwcrisis- maatregelen vragen wij ons af: hoe ia het mogelijk, dat het bestaansrecht der coöpe ratie, voor zoover het van sociaal belang is, moet worden bewezen door vrije concurren tie en vrij gevormde prijzen, die niet van sociale maar van economische aard zijn? Tweede vraag: doch Indien men een eco nomische vergelijking wenscht, moet men dan letten op één of enkele prijzen ofwel op de bedrijfskosten in langere tijd om de eco nomische sperioriteit van een bedrijf te „be wijzen"? Tot zoover de verdediging. Ik begin te gelooven, dat ik niet de eenige man ben, die praatjes verkoop, al werd laatst dan ook in dit veihand door een blad beweerd, dat ik geen praatjesmaker was. al noemde ik me zoo. 't Is maar zoo men het opvat, hè! Zoo zal het ook wel zijn met het Centraal Bureau en de Nationale Coöperatieve Raad, Haring vliet 100 Tel. 28360 (4 lijnen). Maar, zooals ik zei, men zal mij dom noe men. Van het (te) oude ras. Dat is niet goed meer. HET NEDERLANDSCHE RAS MOET VERBETERD WORDEN. Wat zeg Je daar? Daarmee zijn we toch al jaren bezig. De koeienrassen verbeteren we. De varkensrassen hebben onze belang stelling en worden veredeld. En als ze edel genoeg zijn, zijn ze te edel en moet een an der ras komen om te veredelen. Inlandsch varken, Groot Yorkshire, Veredeld Duitsch landvarken, Deensch landvarken. Paarden dito, dito. En daar is het niet bij gebleven. Kippen, eenden en konijnen hebben hun voredelingsprocessen ondergaan. En niet het minst de honden en katten. Daar zie je ware mons ehware snoesepoesen en hon- neponnetjes onder zegtmen. Ik ben te dom ora dat te zien. Juist daarom is het zoo goed, dat er een comité tot veredeling van het Nederlandsche ras is opgericht. Dat is gevestigd te Tilburg (N.-Br.). Dat N.-Br. moet er bij. Althans dat hebben ze op hun enveloppes er nadrukkelijk bij vermeld. Het Nederlandsche ras is te dom begrijp je. Weet niet meer dat Tilburg in N.-Br. ligt. Daarom moet het veredeld worden. De veredelaars van huisdieren moeten zelf veredeld. Dat comité te Tilburg (N.-Br.l I) heeft het goed bekeken. Ge wist niet van dit comité af? D'r hapert dus wel iets aan uw veredeling. Dat comité houdt zich onledig met na te gaan waarmee men getrouwd is. Althans wat ik er van zag. Of dat ter veredeling dient? Ik begrijp dat zoo niet. 't Kon ook wel eens tot verlaging zijn. Van de „veredelaars". Dat is wat an ders dan veredelen. Althans zoo zie ik het. Maar ik kan mis zien. Toch geloof ik niet mis te zien als ik zeg. dat het een goede zaak zou zijn als DE NEDERLANDSCHE PERZIK WEER EENS EEN GOEDE KANS kreeg. Die kans heeft het een poosje gehad. Want onze perzik werd leelijk beconcurreerd door de Italiaansche, die onze markt overstroom de. En die invoer van Italiaansche perziken werd vergemakkelijkt, omdat van 15 Juni tot 15 September het invoerrecht, dat onze regeering heft, gehalveerd werd en geduren de die tijd van 7% op S% cent per K.G. ge bracht werd. Maar door de boycot der Italiaansche goe deren, in verband mët het schenden van de Volkenbondsplichten bij het Abessijnsch con- floct, was de invoer van Italiaansche pro ducten vgrboden. Nu is men weer bezig een handelstractaat te sluiten en men vreest, dat de Italiaansche waren, waaronder ook de perziken, ons land weer zullen overstroo- men, vooral nu de Italiaansche lire zoo sterk is gedevalueerd. Daarom is Verzocht aan onze regeering om perziken niet weer in dat handelsverdrag op te nemen. Daardoor zou de Nederlandsche perzik een goede kans krijgen om tegen loonende prijs weer op onze eigen markt verhandeld te worden. Want het loopt met de perzikenteelt mis als de vrije concurrentie van het buitenland weer komt. Nu reeds vragen veel kweekers hun perziken te mogen rooien om er drui ven voor te planten. Vandaar de actie tegen perzikeninvoer uit Italië. Zoo is er ook een ACTIE TEGEN KALVERTEELT- BEPERKING. Daarvoor is ook een comité oj>gericht, dat de vorige week vergaderde en dat comité is al begonnen met een telegramte zenden aan de minister. Natuurlijk moest er een tele gram gezonden worden. Waarvoor is it an ders een comité? Stel Je voor een comité, dat geen telegram verzond! Dat zou zijn een kok. die goen spijzen gereed maakt. Of een minister, die geen tentoonstellingen opent Of een gebeurtenis waar jeen persfoto van genomen werd. Ondenkbaar! Er is dus een telegram gezonden, waarin de afkeuring van het comité over de kal- verteelt-heperking te kennen wordt gegeven Het comité ziet hier slechts een benadeeling van het veehouderijbedrijf. Men is van mee ning, dat deze beperking indruischt tegen de practische behoeften tot opbouw en in standhouding van den veestapel, waardoor zorgwekkende toestanden zijn ontstaan. Het comité heeft daarom de minister ge vraagd zich persoonlijk op de hoogte te ko men stellen van de situatie en spoedig een bezoek te komen brengen aan gedupeerde bedrijven in Friesland. De minister kan dus weer eens een uit stapje maken. 'k Misgun hem dat niet Z.Excellentie kan er zijn voordeel mee doen Zooals Aalsmeer zijn voordeel kan doen met de ervaringen verkrgen met DE EXPORT VAN SNIJBLOEMEN VOOR AMERIKA Er werd door ondernemende Aalsmeer- sche kweekers met hulp der regcering begin van dit jaar een proef genomen met het ver zenden van seringen naar Canada. De kis ten, waarin deze verpakt, werden, kwamen in de koelruimten der booten en hielden zich daar goed. Toen ze in Canada uitgepakt werden waren ze na een paar uur al volko men frisch en verkoopbaar. Jammer was het, dat in Canada minder afname was, dan men wel had gehoopt. Naar deze tamelijke kostbare bloemen was daar te weinig vraag. Een boffer was het, dat tegelijk Amerika de invoer vrij gaf. Dat was wat. Korter reisduur. Grooter steden, met ongetwijfeld meer vraag. Dadelijk aan het werk. Binnen enkele we ken vele kisten vol verzonden. Op hoop van zegen. Maargunstig was het niet heele- maal. 't Ging te gauw. Te weinig voorberei ding. De markt daar was er niet op voorbe reid. Men kon groote aanvoeren van de to taal onbekende snijbloemen niet verwerken. Er was nog te weinig verbruik. Doch men liet zich niet ontmoedigen. Zoo ls de bloemenkweeker in het algemeen niet en de Aalsmeersche heelemaal niet Daarom zal men het over een paar weken weer gaan proheeren. Eon gord georgani seerde en "nn-i vr-0'"l'Prf»'dp "n i i1£r 7nl op den d" 1 'm wij. Of DE EET-MEER-JAM-CAMPAGNE IN DUITSCHLAND ook succes zal hebben. Och, waarom niet. Als ze het maar goed doen, d.w.z. als ze do Jam maar goed bereiden. Maar de ervaring in de oorlogsjaren is niet zoo heel prettig voor de Duitschers, die toen hun brood al leen met „marmelade" moesten smeren. De Duitschers die dat nog weten vinden daar om de vooruitzichten die hen nu te wachten staan niet zoo aanlokkelijk. Maar de regee ring zet door en heeft nu een groote cam pagne ingezet om de bevolking te animee- ren jam inplaats van boter op het brood te smeren. Op deze wijze zou vet worden bo- spaard. Vierhonderd fabrieken zullen groote hoe veelheden jam gaan leveren. Naar schatting zullen in de volgende twaalf maanden meer dan 100 millioen Kg. jam worden ge produceerd, d.w.z. een toeneming van 75 millioen Kg. vergeleken met de overeen komstige periode van 1932—1933. In hoofd zaak zullen pruimen en appelen tot jam worden verwerkt. Dat keert dus weer terug tot de vroegere, maar minder prettige tijd Ook in ons land wil men terugkecren tot vroegere, maar wel prettiger tijd. Er zijn plannen om IN ONS LAND WEER HOP TE VERBOUWEN. Dat was vroeger een schoon gezicht, o.a. in de Langstraat. Van Waalwijk tot 's-Her- togenbosch. Daar was toen het centrum van de hopcultuur en daar betrokken de bierbrouwerijen het voor hen onontheerlijko Eroduct. Gedurende jaren Is dat niet meer et geval geweest. Men kon goedkooper hop in het buitenland koopen en onze hopteelt geraakte geheel in verval. Men zag de hop- verbouw niet meer. Nu wil men weer proeven nemen te Vlij men. W ant in België, waar vroeger ook veel hop geteeld werd en lator evenals bij ons ook niets meer, is men weer begonnen en heeft men veel succes. De hopcultuur vraagt vooral in de herfst veie arbeids krachten. Dat is mooi. Maar het nemen van proeven zou haast nog siiaak loopen. Duitschland en Tsjech». Slowakije, onze grootste hopievernncierg, verboden de uitvoer van planten. Maar nu krijgt men planten uit België en uit En- geland. We gullen afwachten wat dat wordt Tot volgende week. PRAATJESMAKER,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1936 | | pagina 3