A
im
SWZWOLSCHE
Mussolini spreekt te Milaan
De Nieuwe Waterweg
MAANDAG 3 NOVEMBER 1935
EERSTE BUAD PAG. 2
PAARDEN-EN VEE-
J ^^iGBAVENHAGE
-
Buitenland
FASCISTISCHE
MACHTSPOLITIEK
In 'de groote, politieke rede, welke Mus
solini Zondag te Milaan heeft gehouden
voor de geweldige menschenmenigte, die
voor hot front der imposante marmeren
kathedraal was samengedromd, heeft hij,
naar zijn gewoonte is, zich wederom geuit
zonder een blad papier voor den mond te
nemen. Met de onbarmhartige nuchterheid
van den krachtmensch, die tot op heden in
al zijn ondernemingen is geslaagd, heeft hij
alles, wat hij als de stokpaardjes van een
seniele diplomatenwereld beschouwt, ter
zijde geschoven. Een viertal idealen van na
den wereldoorlog heeft hij zonder aarzeling
voor illusies verklaard: ontwapening, col
lectieve veiligheid, ondeelbare vrede en
volkenbond, en de grondidee van dit Wil-
soniaansche instituut, de rechtsgelijkheid
van alle landen, heeft hij kortweg een be
lachelijke stelling genoemd.
Vervolgens liet de Duce, als bij een wa
penschouw, de betrekkingen tot de gena-
buurde landen de revue passeeren. Wat
Frankrijk betrof wees hij erop, dat dit land
nog steeds den vinger gericht houdt op de
vergeelde archieven van Genève en dat het
weigert, de oogen te openen voor hetgeen
er sinds 1919 in de wereld is veranderd.
Zoolang Frankrijk echter in deze gereser
veerde, abstracte houding volhardt, zal het
niet verwachten bewijzen van vriendschap
en goede nabuurschap van Italië te mogen
ontvangen.
Belangrijk was, hetgeen Mussolini ten
opzichte van Hongarije opmerkte. Hij maak
te zich in dit deel van zijn rede tot kam
pioen van een land, dat door de vredescon
ferentie van na den grooten oorlog van zeer
belangrijke gebiedsdeelen werd beroofd, en
dat nimmer recht of revisie heeft weten te
verkrijgen. Hij duidde er intusschen op, dat
de Weensche diplomatische besprekingen,
welke binnenkort zullen aanvangen, ook
met deze moeilijkheden zich voldoende zou
den bezighouden.
Door dit nobel gebaar zou men er haast
toe worden gebracht te vergeten, dat er be
halve Hongaarsche ook Oostenrijksche irre
denta zijn en dat met name in „Bolzano"
cn „Morano" d'e Tyrolers geen vrijheid
meer vinden voor eigen taal en traditie,
sinds men hun zelfs in godsdienst en on
derwijs de taal van den Italiaanschen over-
lieerscher heeft opgelegd.
Opvallend ook zijn de woorden, door den
Duce aan de Duitsch-Italiaansche verhou
ding gewijd. Het Derde Rijk werd door
spreker genoemd „dit groote land, dat in
den allerjongsten tijd aller sympathie in
Italië had".
Over wat de rteis van Ciano had opge
leverd werd ook in deze rede niets bepaalds
vernomen. De mist daarover heeft zich eer
der verdicht, dan dat zij is opgetrokken.
Het ligt trouwens geheel in de lijn van dp
jongste politieke verwikkelingen, dat. men
zoowel te Rome. als te Berlijn zijn gangen
in dit opzicht niet wil openbaren. Het half
duister is voor beide partijen gunstig. Iets
meer dan tot heden het geval was, heeft de
Duce echter toch wel los gelaten. „De be
sprekingen tusschen beide landen hebben
geleid tot een accoord over bepaalde onder
werpen, accoorden, die door behoorlijk on-
derteekende documenten zijn bekrachtigd".
ITct is of Mussolini het nog eens wil aan
dikken, dat Duitschland en Italië elkanders
flank zullen dekken, zoo de omstandig
heden hen daartoe mochten dringen.
Tntusschen kan men toch uit verschillen
de symptomen opmaken, dat beide landen
zich niet in waarheid aan elkander hebben
verbonden; er is tusschen hen niet een tot
allen prijs te handhaven lotgemeenschap.
Nergens blijkt uit dit deel, of uit het ver
der verloop der rede, dat Mussolini hier
zou spreken uit naam van een Italiaansch-
Duitseh vriendschapverbond. De richtlijnen,
welke hij voor de ontwikkeling der Euro-
peesche politiek aangeeft, zijn zuiver de
motieven der fascistische gedachtensfeer,
zooals zij reeds voor het contact met Berlijn
en zelfs voor den Abessijnschen oorlog zich
openbaarde.
Mussolini's boodschap van een gewapen-
Üen, door eigen krachten verzekerden vrede
is echter overwegend tot Groot-Brittannië
gericht en de inzet voor een rustige relatie
tusschen beide rijken is de status der Mid-
dellandsche Zee. De Romeinsche dictator
markeert zijn standpunt zonder omwegen,
als hij verklaart: „Voor Engeland is de
Middeïlandsche Zee een der vele rijks
wegen, voor Italië is zij het leven zelf".
Mussolini gaat niet zoover, deze wateren
voor zichzelf op te eischen, met andere
woorden de suprematie daarover te verlan
gen. Hij wil, naar hij zegt, slechts de Ita-
liaansche belangen gevrijwaard en beschut
zien. 1-Iier ligt tusschen beide landen dc
^neergeworpen handschoen.
Zal men hem laten liggen, zich ervan af
wenden en als mannen tot een vergelijk
komen? John Buil heeft nog nooit losge
laten, hetgeen hij eenmaal tusschen de tan
den had. Dat zou een keerpunt in de ge-
schiedenis van het „Empire" beteekenen!
Dertig Deensche visschers vermist
De Deensche Noordzee-visscherij heeft in
de afgeloopen week ten gevolge van het
stormweer ernstige verliezen geleden. Negen
visschersbocten uit Esbjerg, met in het ge
heel 30 man aan boord, worden nog ver
mist.
Het onderzoek, dat met vliegtuigen, in
spectie- en reddingsvaartuigen was inge
steld, is geslaakt, daar het vergeefsch is
gebleken. Van twee kotters zijn reeds wrak
stukken opgevischt.
„Ontwapening, collectieve veilig
heid, ondeelbare vrede, volken
bond.... zijn illusies",
aldus de Duce
Italië en de wereld
Voor een menschenmenigte van 250.000
personen lieeft Mussolini Zondag te Mi
laan een groote politieke rede gehouden,
waarin hij Italië's positie heeft geschetst
ten opzichte der wereldproblemen.
Wil men de Europeesche atmosfeer
verhelderen, zoo zeide de Duce, dan
dient men. een schoone lei te maken met
betrekking tot alle illusies en alle ge
meenplaatsen, die de etappes vormen
van de schipbreuk der Wilson-politiek.
De eerste dezer illusies is die van ont
wapening. Niemand wil ontwapenen en
'n ontwapening van allen is onmogelijk.
De tweede illusie is die der collectieve
veiligheid. Collectieve veiligheid bestaat
nooit.
De derde illusie is die van den ondeel-
baren vrede, die slechts een ondeelbare
oorlog kan zijn.
De vierde illusie is die van den Vol-
kenbond, die gegrondvest is op de be
lachelijke stelling der volstrekte rechts
gelijkheid van alle landen. De Volken
bond moet vernieuwd worden of ten on
der gaan. Daar vernieuwing uiterst
moeilijk is, mag hij, wat ons betreft, rus
tig ten onder gaan.
Nimmer zullen wij de duivelsche econo
mische blokkade vergeten, die de Bond te
gen ons ontketend heeft. Italië toonde zich
hierbij tot alle opofferingen bereid, waar
door het in staat was het hoofd te bieden
aan de 52 landen, welke aan deze blokkade
deelnamen.
Italië en zijn naburen
Vervolgens behandelde Mussolini de be
trekkingen tusschen Italië en de andere
landen.
Wat F r a n k r ij k betreft, bracht de Duce
speciaal de acoorden van 1935 in herinne-
ï'ing.
Na 17 jaren van polemieken, wrijvingen
misverstanden en onopgeloste problemer.
kon aldus spreker in Januari 1935 een
accoord met Frankrijk tot stand gebracht
worden. Deze accoorden konden en moesten
een nieuw tijdperk van waarlijk vriend
schappelijke betrekkingen tusschen de beide
landen openen, doch toen kwamen de sane
ties. Uit den aard der zaak onderging de
vriendschap daardoor een eerste verstar
ring. Dat was in het begin van den winter
De winter verliep en het voorjaar brak aan.
dat ons de overwinning bracht. Doch de
sancties bleef men met uiterste scherpte-
toepassen. Nadat wij ons reeds twee maan
den lang te Addis Abeba bevonden, werder.
de sancties nog altijd toegepast, een klas
siek voorbeeld van de letter, die den geest
doodt, van het formalisme, dat de levende
werkelijkheid worgt en liet leven verstart.
Nog altijd houdt Frankrijk den ving?.r
gericht op de vergeelde archieven van Ga-
nève, met de verklaring: Het keizerrijk van
den gewezen leeuw van Juda leeft nog
steeds. Doch welke taal spreekt de werke
lijklieid van onze zegepraal? Dat het keizex*-
rijk van den negus morsdood is.
Het is duidelijk, besloot de Duce dit deel
van zijn rede, dat zoolang Frankrijk ten
opzichte van ons een houding van gereser
veerde afwachting blijft, betrachten, wij niet
anders kunnen handelen.
Met Zwitserland zijn onze relaties
vriendschappelijk en zij zullen dat steeds
blijven.
Voor O o s t e n r ij k is een nieuw tijdpers
in zijn geschiedenis aangebroken. Het
Duitsch-Oostenrijksche accoord van 11 Juni
kende ik reeds sedert 5 Juni. Het is in hei,
buitenland onjuist geïnterpreteerd, daar het
de onafhankelijkheid van Oostenrijk ver
sterkt heeft.
Wat Hongarije aangaat, er zal. zoo
lang aan dit land geen rechtvaardigheid
deelachtig geworden is, geen evenwicht in
het, Donaubekken mogelijk zijn. Hongarije
is waarlijk de groote verminkte, als men
bedenkt, dat vier millioen van zijn kinderen
buiten zijn grenzen wonen.
Het Italiaansche volk is jegens het Magy-
aarsche volk vervuld van respect voor zijn
militaire deugden, zijn moed en zijn offer
vaardigheid. Binnenkort zal 't Italiaansche
volk trouwens gelegenheid hebben van zijn
gevoelens jegens het Hongaarsche volk te
doen blijken.
Met Joeg o-S 1 a v i zijn onze betrekkin
gen den laatsten tijd aanzienlijk verbeterd
een verbetering, die ik twee jaar geleden,
toen ik mij eveneens te Milaan bevond,
voorspeld heb.
Sympathie voor Duitschland
Daarna sprak Mussolini over
D u i t s c h land, „dit groote land, dat
in den allerjongsten tijd aller sympa
thie in Italië had". Spreker wees er op,
dat de besprekingen te Berlijn geleid
hebben tot een accoord tusschen beide
landen over bepaalde onderwerpen, ac
coorden, die door behoorlijk ondertee-
kende documenten zijn bekrachtigd.
De lijn tusschen Berlijn en Rome is
geen scheidslijn, doch een spil, rond
welke alle Europeesche landen, diefden
vrede willen, kunnen samenwerken.
Italië tracht niet het verleden te balse
men, doch een betere toekomst te verkrijgen
Hot is niet gehecht aan een on menschel ijk
kapitalisme. Het fascisme wil den weg
effenen naar een ware beschaving van den
arbeid.
Italië anti-bolsjewisitiscti
Vervolgens besprak Mussolini het vraag
stuk van het communisme en „de antithese
fascismedemocratie".
Wij heffen heden het vaandel van het
anti-bolsjewisme. Hierin schuilt niets
verwonderlijks. Het is het oude vaandel,
in welks schaduw wij geboren zijn. We
hebben tegen dezen vijand gestreden en
hem ten koste van ons bloed overwon
nen, want datgene, wat men thans bols
jewisme en communisme noemt, is niets
anders dan een staatskapitalisme in
zijn hardsten vorm. Dat is dus niet een
negatie, doch een voortzetting en een
opvoering van 't kapitalistische stelsel.
Het wordt tijd, aldus ging Mussolini voort,
dat er een einde komt aan de methode van
het tegenover elkaar plaatsen van fascisme
en democratie.
Men kan gerust zeggen, dat Italië noj
altijd d'e groote miskende is. Als alle m>
nisters, volksvertegenwoordigers of andere
persoonlijkheden van dezen aard, die thans
op hooren zeggen afgaan, eens besloten te
goeder trouw ons land te bezoeken, dan
zouden zij zich er van kunnen overtuigen,
dat, als er één land bestaat., waar een waar
achtige en krachtige democratie werkelijk
heid is geworden, dit land het fascistische
Italië is.
De verhouding tot Engeland
Wat de betrekkingen met Engeland
betreft, wees Mussolini er op, dat Italië een
eiland is in de Middeïlandsche Zee. De Ita
lianen moeten zich een „eilandcrsmentali-
tcit" eigen maken, liet hij er ironisch op
volgen. Dat is voor hen het eenige middel
om begrip te krijgen voor de problemen van
Italië's verdediging ter zee.
De Middeïlandsche Zee en hierbij richt
ik mij tot de Engclschen, die wellicht voor
de radio naar mij luisteren is voor Groot-
Brittannië een der vele wegen, die de ver
uiteengelegen dcelen van het Britschc Rijk
met elkaar verbinden. Voor ons daaren
tegen is de Middeïlandsche Zee het leven
zelf.
Ik heb reeds duizend maal gezegd en ik
herhaal het hier nogmaals, dat ik 'niet voor
nemens ben dezen Britschen rijksweg te
bedreigen, dat ik hem niet wil afsnijden.
Doch de levensbelangen van Italië moeten
geëerbiedigd worden. Engeland dient te be
grijpen, dat dit een voldongen en onherroe
pelijk vaststaand feit is. Hoe eerder het ri't
doet. des te beter zal het zijn. Men
nie denkon aan een botsing tusschen
beiden alleen en nog veel minder aan een,
botsing tusschen ons beiden, die tot ecii
Europeesch conflict zou worden.
Derhalve bestaat er slechts één weg, n.l.
een accoord. Doch, indien zulk een accoord
niet tot stand zou komen een mogelijk
heid, welke ik uitsluit indien men
het Italiaansche volk zou willen verstikken
in deze zee, 'die eenmaal de zee van het
Romeinsche rijk was, dan zou het Italiaan
sche volk zich als één man verheffen in
een ongekende, weergalooze vastberaden
heid.
De gewapende vrede
De marschorder voor het komende jaar,
het jaar XV der fascistische revolutie, luidt.:
Vrede met allen, zoowel met hen, die zich
dicht bij ons bevinden, als met hen, die ver
van ons verwijderd zijn. De gewapende
vrede.
Derhalve zal ons program voor de bewa
pening te land, ter zee en in de lucht ge
stadig worden uitgevoerd. Op landbouw- en
industrieel gebied zullen de productieve
krachten der natie versterkt worden. Het
corporatieve stelsel zal definitief verwerke
lijkt worden.
Gij moet besloot de Duee zijn rede
de voorhoede zijn voor de ontplooiing van
het keizerrijk, ten einde er in den korts*
mogelijken tijd epn factor van welzijn, voor
spoed en roem voor het vaderland van te
maken.
Hoewel Mussolini eerst om vier uur zou
spreken, verdrong zich reeds om één uur
een ontzaglijke menigte op het plein voor dc
Milaansche kathedraal. Tijdens zijn rede
werd de Duce telkens door stormachtig
applaus onderbroken. Aan het slot bracht
men hem een oorverdoovende ovatie, welke
tien minuten lang aanhield.
De Amerikaansche
verkiezingsstrijd
De laatste massa-bijeenkomsten
President Roosevelt heeft Zaterdag
avond met een redei, die door een ontzag
lijke menschenmenigte werd bijgewoond te
New-York de verkiezingscampagne besloten
Hij verklaarde te zullen streven naar ver
mindering van arbeidstijd, verhooging van
loonen, verbod van kinderarbeid, naar we-
derkeerigheid in het internationale han
delsverkeer en verbetering in het lot der
boeren.
Er is, zoo besloot Roosevelt, oorlog en er
doen oorlogsgeruchten de ronde. Wij wil
len hier niets van weten, doch wij zullen
onze grenzen tegen iedere oorlogst ireiging
beveiligen. Wij zullen doorgaan met een
einde te maken aan iedere oorzaak van on
rust en meeningsverschil, waardoor ons
volk een gemakkelijke prooi zou kunnen
worden van hen. voor wie de oorlog een
bron van voordeelen is.
De republikeinsche candidaat voor het
presidentschap, Land on, heeft in een Za
terdagavond te St. Louis gehouden rede
verklaard, dat de New Deal en de reeks
niet nagekomen beloften een werkelijke op
leving hebben verhindei'd, omdat het volk
geen vertrouwen in de toekomst kan heb
ben wanneer het niet weet wat het te wach
ten staat.
Landon gaf nog eens een samenvatting
van zijn eigen programma voor vrij initia
tief en een constitioneele regeering cn zei-
de, dat „het Amerikaansche volk a.s. Dins
dag een principieele keuze zal do§n"4
De Spaansche burgeroorlog
DE OPMARSCH DER
NATIONALISTEN VORDERT
De voorsteden van Madrid
reeds ontruimd
Russisch 1 generaal leidt de
verdediging der hoofdstad
Aan het centrale front hebben de natii
nalisten, over een aanzienlijken afstand
naar Madrid kunnen oprukken, waarbij zij
Torrejon en Valdemoro als bases gebruik
ten. De regecringsaanhangers lieten 130
dooden op het terrein achter. Er werden tal
van krijgsgevangenen gemaakt, ofschoon
de tegenstand van den vijand wanhopig
was. Deze opmarsch is voltooid door de in
neming van 1-Iumanes de Madrid en Paria
De regeeringsstrijdkraebten stonden on
der bevel van een Russischen generaal, die
in verband met de vorige mislukkingen
geen gebruik maakte van zijn tanks.
opmarsch geschiedde over een diepte van
ongeveer 10 K.M.
In den sector Rionora heeft een gevecht
plaats gevonden, waarbij aan de zijde der
rcgccringstroepen eenige dooden vielen,
waaronder Russen werden aangetroffen.
Aan het front van Siguenza zijn de
tionalo troepen 8 K.M. opgerukt, waarbij zij
Jadx'aque hebben bezet.
Een Rus verdedigt Madrid
Een speciale correspondent van Havas
seint: De algemeene aanval der opstande
lingen, die parallel uitgevoerd wordt oj
den weg Toledo—Madrid en dien van Aran-
juez naar Madrid, heeft de rechtsche legers
doen doordringen tot Moraleja, Humanes en
Paria, d.w.z. lot op nog geen 19 K.M. van
de hoofdstad.
De aanval, die Zaterdagmorgen vroeg
ontketend werd, werd even voor 12 uur
eindigd en ten uitvoer gelegd door infante
rie, terwijl op den rechterflank de cavalle-
rie van kolonel Monasterio in den strijd
werd geworpen. De regeeringstrocpen boden
slechts zwakken tegenstand, behalve op den
linkervleugel bij Moralcja.
In het geheel zijn Zaterdag 4 K.M.
terrein door de opstandelingen gewon
nen, terrein, dat verdedigd werd door
artillerie en belangrijke verschansingen.
Het schijnt, dat de beslissing omtrent
het lot van Madrid zal vallen in den
sector ten Zuiden en Zuid-westen van
de hoofdstad, waar de regeeringstroe-
pen al hun reserven aan artillei'ia,
tanks cn pantserauto's hebben gecon
centreerd.
Volgens verklaringen van krijgsgevange
nen zou generaal Pozas, die weer onder de
bevelen staat van een Russischen generaal,
belast zijn met de verdediging van Madrid,
terwijl generaal Asensie het bevel voert
aan het front.
Het radiostation van Sevilla meldde Zon
dagmiddag het volgende:
De regeering te Madrid heeft niet geaar
zeld de leiding der verdediging van de
hoofdstad toe te vertrouwen aan een Rus
sischen generaal, teneinde aldus op Rusland
invloed uit te oefenen opdat dit land den
steun in den vorm van troepen en oorlogs
materiaal versterkt. Zij heeft dit nog uit
gebreid door aan de pers opgewonden
klaringen te verstrekken, welke ook per
radio werden uitgezonden over fantastische
gevechten, die niet hebben plaats gevonden.
Inderdaad werden eenige aanvallen door de
regeeringstroepen geprobeerd, gesteund
door het allermodernste oorlogsmateriaal,
doch het resultaat daarvan was teleurstel
lend voor de legerleiding te Madrid.
De Petite Gironde verneemt
uit Hendaye,. dat de regeering
van Madrid opdracht heeft
gegeven onmiddellijk alle
nederzettingen ten zuiden
van Madrid te ontruimen,
aangezien deze plaatsen ge
vaar- loopen binnenkort in
handen der opstandelingen
te vallen.
VLIEGTUIGRAMP IN
DUITSCHLAND
Tien dooden, drie gewonden
Een Duitsch verkeersvliegtuig is Zon
dagmiddag in het Thuringerwoud
tijdens een dikken mist verongelukt,
nadat het met den grond in aanraking
was gekomen. Het toestel werd vernield
De drie leden der bemanning en zeven
passagiers kwamen bij de ramp om het
leven, terwijl drie passagiers gewond
werden.
Kleine Entente trouw
aan Frankrijk
De Tsjechoslowaaksche minister van bui-
tenlandsche zaken. Krofta, heeft het re
sultaat van de politieke besprekingen te
Praag in een interview met de Dimineata
als volgt uiteengezet:
1. De ti'ouw aan de verplichtingen jegens
Frankrijk blijft de grondsteen van de bui-
tenlandsche politiek der drie landen van de
Kleine Entente.
2. In de betrekkingen met de Sovjet-Unie
is niets veranderd. Bevoegde Roemeensche
kringen zijn van meening, dat 't Tsjechisch-
Russische pact van wederzijdschen bijstand
voor Roemenië slechts voordeel kan ople
veren. De regeering te Moskou zal nooit
een dreigende houding kunnen aannemen
tegenover een land, dat zoo nauw met ons
verbonden is.
3. Tsjechoslowakije verheugt zich op zijn
beurt over de verbetering die tot stand is
men in de Roemeensch-Poolsche be
trekkingen en het hoopt, dat de regeering
te Boekarest ons, wat Polen betreft, indirect
een soortgelijken dienst zal kunnen bewij
zen als die welke wij Roemenië bewijzen
op het punt der betrekkingen met Rusland
4. Volkomen overeenstemming is even-
;ns bereikt ten aanzien van onze betrek
kingen met Duitschland. Daar het een
buurstaat van Duitschland is, verwacht
Tsjechoslowakije voorstellen van dit land,
waarmede het bereid is te onderhandelen,
waarbij het zijn bondgenooten op de hoogte
zal houden,
Binnenland
Plechtige herdenking van het
steken der eerste spade
Batavier II vaart aan het hoofd
van een vloot-cskader binnen
Rotterdam, 31 October
De herdenking van het feit, dat
70 jaar geleden de Prins van
Oranje de eerste spade stak voor
het graven van den Nieuwen Wa
terweg is geworden tot een zinrijke
plechtigheid. Het opvaren van de
Batavier II met tal van hooge
autoriteiten aan boord, aan het
hoofd van een vlooteskader, het
lossen der saluutschoten en de rede
van den Minister gaven aan deze
herdenking een bijzonder cachet.
Naar zee
Tegen half elf vertrok een extra trein met
tal van autoriteiten van Rotterdam naar
Hoek van Holland. Op reis daarheen was
reeds te zien, dat liet een bijzondere dag
was. In Maassluis waren alle zcesleepers
bevlagd en ook verderop bracht eerx feeste
lijke pavoiseering een vx'oolijke noot iu den
grijzen dag.
In Hoek van Holland was jong en oud
op de been: bij den steiger van de Harwich-
boot, waar thans ook de Batavier gemeerd
lag, bij de Bergliaven en bij de sema
phore, dromden de menschen, samen,
en nationale- en pavoiseervlaggen brachten
kleur en leven in het wintersch eenzame
dorp.
De genoodigden scheepten zich direct in
op de Batavier. Onder ben merkten we op
Z.Ex. Jhr. van Lidth de Joude. Minister van
Waterstaat, Z.Exc. Jhr. Mr Dr. II. A. van
Kamebeck, Commissaris der Koningin in
Ziud-Holland, verschillende leden van Ged.
Staten, Burgemeester en Wethouders van
Rotterdam en de Burge toosters van Dor
drecht, Vlaardingcn en Maassluis; Vice-Ad-
m-iraal Kruis en Schout-bij-Nacht Fiirstner,
tal van hoofdambtenaren van de departe
menten van Waterstaat en Economische
Zaken, het bureau van de Kamer van Koop
handel te Rotterdam en de kopstukken van
scheepvaart en haven.
Twee genoodigden konden niet komen:
de burgemeester van Schiedam en de Rijks-
havenmeester werden door het ernstig on
geluk bij Wiliton verhinderd.
Toen de journalisten op het laatste oogen-
blik aan boord kwamen werden zij door de
autoriteiten aangekampt om inlichtingen. De
ontsteltenis over den omvang van de ramp
was algemeen.
Te kwart over elf koos de Batavier II zee
en koerste door den vrijen wijden Water
weg naar buiten. Daar lag het vlooteska
der reeds te wachten. Het eerst doemde rlc
„De Ruvtcr" uit het grijs van den dag op.
daarachter kwamen de torpedojagers Z 7 en
Z 8 ende drie onderzeebooten 14, O 15 en
O 12 schenen in hun omgeving caroussel
te varen.
De Batavier had de vlag van den vice-
admiraal in den voormast en bij het pas
secren van andere schepen werd daarvoor
met de vereischte eerbied gesalueerd.
Kwam echter een oorlogsschip voorbij,
dan kwam de bemanning stram in het go-
lid en toen de De Ruyter werd gepasseerd
werden op de bak drie roffels geslagen
terwijl op dc Batavjcr Vice-Admiraal Kruis
salueerde.
liet was een interessant gezicht het vloot
eskader te zien wenden en draaien tot hst
in de vereischte volgorde voer.
Dc Batavier gaf toen drie stenten op d"
fluit ten toeken dat ze den rooden ton ginj
ronden en het eskader sloot zich aan. mej
"Hi*. Ms. De Ruyter voorop, direot varenJ
achter de Batavier II.
Langzaam stoomde het eskader binnen.
Toen de historische plaats was bereikt,
waar de eerste spade in den grond was
gezet, weerklonk een fluitsignaal, de B-
vlag op de Batavier werd neergehaald
en Hr. Ms. kruiser De Ruyter loste een
schot Het was 12 uur, de herdenking
ving aan.
Op het campagne-dek hadden zich de auto
riteiten rondom liet rpre- kgcst-.elte ge
schaard en op uttnoonigirYg van den hooi
De Beaufort, den voorzitter van de Stich
ting Havcnbolangen, nam do Minister vat)
Waterstaat Z.Exc. Jhr. v. Lith de Jeudc aan
stonds het woord.
De geschiedenis van den Rotterdamschei
waterweg noemde spr. leerrijk, omdat - ei
verhaalt van de langdurige, moeizame wot'
steling tusschen de waterbouwkundige tecb
nielc en de natuurkrachten, waarin uiteinde
lijk de techniek zegevierde, en omdat zi
getuigt van de wisselwerking tusschen steed:
groeiende behoeften en steeds volmaakte!
middelen om daarin te voorzien.
Na een historisch overzicht gegeven ti
hebben besloot spr. aldus:
Moge de taaie volharding, die de geschie
den is van den Rotterdamschen Waterwei
kenmerkt, ook de onze zijn en aansporen to
persevereeren, dat ons steeds uit moeilijkl
omstandigheden gered heeft.
Dan zal het schot, dat het sei
overpeinzing van het verleden, tevens eej
scaluutschot kunnen zijn voor een hoopvoll!
toekomst, voor den bloei van Rottei'dani
voor de welvaart van Nederland
Op de rede van den minister klonk lui!
applaus.
De heer De Beaufort zegde met en'
kele woorden den minister dank en steldj
een dronk in op het Koninklijk Huis. Sponi
taan werd daarop door allen het Wilhelmui
gezongen.
De tocht naar Rotterdam bleef een into
ressant schouwspel. In alle plaatsen langt
den Waterweg was' de bevolking, uitgeloo
pen en overal werd gevlagd en gepavoil
secrd. Het was op dezen Zaterdag na de-ij
storm, juist zeer druk op den Waterweg eb
het herdenkings-eskader werd door alh
voorbijvarende schepen met de vlag gegroet
Te Schiedam trok de geweldige rookko
lom van de nog bi'andende boot zeer d
aandacht.
Tegen kwart voor twee werd de gre
van Rotterdam bereikt en de stoomflu
van de Batavier kondigde het einde va
den tocht met zware basstem aa-n.
Breed en trotsch deed zich de haven vaé
Rotterdam, de machtige Maasstad open'..<
de stad die groot geworden is, dank zij
het. feit. dat op dezen dag na 70 jaar were
herdacht.
Bij ;de Jobshaven aangekomen begavet
Minister v. Lidth de Jeude, Vice-Admiraai
Kruis en de burgemeester van Rotterdani
Mr. P. Droogleever Fortuyn zich op de bruji
om het défilé der oorlgsssghepen gade
slaan.
Bij het voorbijvaren stonden de beman
ningen der schepen in parade-formatie op!
gesteld.
af tcj
Minister Lidt 'de Jeude, Mr van Karnebeek Commissaris 'de,r Kortitngin in Zuid-Hol
land) en Mr Droogleever Fortuyn Burqemeeester van Rotterdam) veriaten de „Batavier^
na de herdenkingstocht over den Nieuiuen Waterweg.
CYCLOONRAMP IN BRITSCH-INDIE
Hot gebied ten Noordieni van Madras
(Voor-IndSë) en speciaal het district Sjirala
door een cycloon geteisterd, waarbij,
voor zoover uit de spaarzame berichten
kan worden opgemaakt, bijna 200 personen
werden gedood en 1500 Britsch-Indiërs
dakloos zijn geworden.
Te Goentoer is een tabaksfabriek onder
den druk van den wind ineengestort, waar
bij honderd personen om het leven zijn
gekomen. Met -geweldige snelheid raasde
de storm over het gebied, al Les op zijn
weg vernielend. In enkele minuten waren
van tientallen dorpen slmchts puinhoopen
over, telefoon- en telegraaflijnen werden
afgerukt, wegen onbegaanbaar gemaakt
Te Masulipatam, in het district Goentoer
aan zee gelegen, werd de zee door den
wind zoo hoog opgestuwd, dat het water
kilometers ver het land binnendrong.
Volgens de eerste ramingen bedraagt de
materieele schade 75.000 pond sterling.
Wijziging ongevallenwet 1931
Ernstige bezwaren
van het C.N.V.-bestuur
Vrijdag j.l. kwam het algemeen bestuur
van het Chr. Nationaal Vakverbond bijeen
ter bespreking van verschillende aangele
genheden.
De voorgenomen wijziging van de rechts
positieregeling van de bezoldigde bestuur;
ders werd voorloopig met het oog op de ge
wijzigde monetaire politiek der Regeering
teruggenomen. Aan de hoofdbesturen zal
worden geadviseerd de verlagingen, welkt
voor de jaren 1935 en 1936 getroffen zijn;
ook voor 1937 toe te passen.
Een voorstel van de Commissie voor Sa
menwerking om te komen tot een stichting
tot uitzending van leden (hun vrouwen cn)
of kindéren) die herstel of rust behoevenj
werd aangenomen. Het bedrag, benoodigd
voor het stichtingskapitaal wex*d vastge
steld.
Na ecu inleiding van den voorzitter
van het Verbond, den heer A. Stapel
kamp, over het bij den Hoogen Raad
van Arbeid aanhangig gemaakte ont
werp van wet tot wijziging van de On
gevallenwet 1921, sprak de vergadering
zich uit over dit ontwerp van wet. Al
gemeen was men van oordeel, dat dit
ontwerp van wet niet in het belang is
van de verzekerde arbeiders en de uit
voering van de Ongevallenwet 1921.
