De
den
waardevermindering van
gulden
Cfioco&de
hollandschZWITSERSCHEchocoladefabriek
;en bezoek aan het land
van prins bernard
DINSDAG 6 OCTOBER 1936
TWEEDE BEAD PAG. 5
énkele contingenteeringen
porden ingetrokken
Er wordt een accountants
onderzoek bij vele bedrijven
ingesteld
ÏLKE PRIJSVERHOOGING
HOG GEEN PRIJS-
)PDRIJVING
Uit klachten van den detailhandel is
gebleken, dat verschillende industrieele
ondernemingen, groothandelaren en
importeurs, zonder voorafgaand over
leg met het departement van Handel,
Nijverheid en Scheepvaart, tot verlioo-
ging van den prijs van hun artikelen
zijn overgegaan.
Dit heeft den minister aanleiding
gegeven, terstond bij vele bedrijven
een accountantsonderzoek te doen in
stellen, teneinde te laten nagaan, of
daarbij niet in strijd met de wet van
30 September 1936, houdende tijdelijke
maatregelen tot het tegengaan van
prijsopdrijving, is gehandeld.
Dezer dagen zullen worden ingetrokken
e contingenteeringen van zoolleder tuig-
n zaalleder, drijfriemen en technisch le
er In verband met de getroffen monetair?
laatregelen kan de opheffing van eenige
ndere contingenteeringsmaatregelen spoe
ig worden verwacht. Tevens zal de toepas-
1 het algemeen soepeler worden, ter
porkoming van prijsopdrijving van de ge-
antingenteerde goederen. Ten aanzien van
aanhangige contingenteeringsaanvragen
al de regeering voorloopig een afwaeh-
inde houding aannemen.
De drie Nederlandsche Middenstandsbon-
verzoeken ons in verband met den
v ingetreden monetairen toestand het
nbliek er opmerkzaam op te maken, da.t
ko prijsverhooging nog geen prijsopdrij-
ng is.Het is uitermate gewenscht, dat het
ibliek, omdat de goede naam van den
inkelier dikwijls op het spel staat, met on-
•rscheid oordeelt. Men moet niet vergeten,
it door de waardedaling van den gulden
ke import duurder is geworden, hetgeen
iteckent, dat de goederen, welke geheel of
n deele uit bet buitenland komen, hier
lande in meerdere of mindere mate in
•ijs zullen moeten worden verhoogd.
De winkelier zal daarmede rekening heb
ben te houden, ook met betrekking tot zijn
aanwezigen voorraad. Zou hij den bestaan-
den voorraad opruimen tegen de voor hem
geldende prijzen., dan komt het in de meeste
gevallen hierop neer, dat hij niet voldoende
geld ontvangt, om straks tegen de hoogere
prijzen een zelfden normalen voorraad aan
te koopen.
Wil de winkelier verzekerd zijn van
den geregelden voortgang van zijn zaak.
dan moet hij reeds nu rekening gaan
houden met den hooger geworden in
koopprijs, ook wanneer deze eerst straks
zijn invloed doet gelden.
Een tweede moeilijkheid is deze, dat cle
prijszetting van dm winkelier bijna steeds
afhankelijk is van de prijszetting van gros
sier of fabrikant. De winkelier timmert ech
ter met zijn prijze 1 aan don weg. De prijzen
ven grossier on fabrikant zijn voor hel pu-
bl.ek onzichtbaar.
Prijsstijging merkt het publiek alleen in
den winkel. Het is geneigd daartegen on
middellijk te protesteeren, want het weet
niet, dat de winkelier practisch tot die prijs
verhooging is gedwongen, omdat zijn inkoop
prijzen zijn verhoogd.
De besturen van de drie Nederlandsche
middenstandsibonders verzoeken het publiek
met een en ander rekening te willen houden
Gevallen waarin kennelijk van prijsopdrij
ving sprake is, brenge men onmiddellijk aan
bij de bevoegde autoriteiten.
Bij het. beoordeelen van prijsverhoogingen
ga men'rustig en met onderscheid te werk,
opdat niet direct een blaam worde geworpen
op den winkelier. Achteraf zou dan na on
derzoek blijken, dat ten onrechte een klacht
is ingediend, maar de schade welke dc win
kelier als gevolg van de ongegronde klacht
ondervond, is daarmede niet goedgemaakt.
Waarom de papierprijs werd verhoogd
De besturen van de Vereeniging van Ne
derlandsche Papierfabrikanten en van den
Nederlandschen Papierbond hebben een ver
klaring gegeven van de redenen, welke hen
hebben geleid tot de prijsverhooging hunner
artikelen.
Allereerst wordt opgemerkt, dat de stij
ging der prijzen van de papiergrondstoffen.
welke dit jaar heeft plaats gevonden en voo.-
de belangrijkste producten 20 30 pot. be
droeg, aanleiding is geweest om, voordat
hier te lande van het verlaten van den gou
den standaard sprake was, de prijzen van
het papier te herzien. De Nederlandsche fa
brikanten hebben daarvan op 24 September
aan de groothandelaren kennis gegeven,
onder mededeeling, dat een gedeelte der
noodzakelijke prijsstijging met ingang van
den volgenden dag van kracht zou zijn.
Na de bekendmaking dezer verhooging
kwam het besluit der regeering om den
gouduitvoer stop te zetten. De fabrikanten
moeten thans voor hun grondstoffen, in gul
dens uitgedrukt, circa 25 pet. meer betalen.
Hetzelfde geldt voor de grossiers met be
trekking tot de in te voeren papieren. Een
en ander leidde er toe om in onderling over
leg tusschen beide groepen de prijswijziging
van 25 September aan te vullen naar aan
leiding van de depreciatie van den gulden.
De groothandelaren vinden in deze verhoo
ging geenszins totale vergoeding voor de
stijging hunner te importeeren papieren, ter
wijl de fabrikanten evenmin volledige com
pensatie ontvangen voor de duurdere in
koopprijzen van hun grondstoffen voor zoo
ver deze van de depreciatie van den gulden
het gevolg was. Beide groepen hebben even
wel gemeend voorloopig met de inmiddels
bekendgemaakte verhoogingen te moeten
volstaan, zulks in het bijzonder, omdat zij de
regeering wenschten te steunen bij haar
pogingen om prijsopdrijving te voorkomen.
Dat de papierfabrikanten en groothande
laren over enorme voorraden zouden be
schikken is ten eenenmale onjuist De voor
raden zijn sinds 1930 slechts tot het strikt
noodzakelijke opgevoerd.
De vastgestelde verhooging is overigens
zoo matig, dat deze in de dagelij ksche con
sumptie ternauwernood bemerkbaar zal zijn.
Voor een gebonden boek, dat in den winkel
verkoop tusschen f 2.90 en f 5.90 wordt ver
kocht, zal de verhooging ongeveer uitkomen
op circa 1 a V/2 cent per boek. voor 100 en
veloppen die men in den winkel koopt of
bij zijn drukker bestelt, ook ongeveer 1 èl
V/2 cent per 100. Dat bovendien deze kleine
verhooging noodzakelijk was. blijkt ook wel
uit het feit, dat Maandag j.l., toen nog tegen
de oude prijzen werd verkocht, bij verschil
lende handelaren, bijv. de gewone magazijn
verkoop, ongeveer het zesvoudige van de
normale bedroeg.
Door den minister van Binnenlandsche
Zaken zal een dezer dagen het comité van
zes, gevormd uit de Christelijke. Moderne en
R.K. bonden van ambtenaren en werklieden
in Overheidsdienst in audiëntie worden ont
vangen.
Het ligt in de bedoeling van het Comité
om met den Minister de positie van het
Overheidspersoneel in verband met de „de
valuatie" te bespreken.
De graanhandel adresseert opnienw
Een week geleden verzond de Bond van
Nederlandsche graan- en zaadimporfeurs
tezamen met enkele andere organisaties tele
grammen aan den MiniJter van Landbouw,
met het verzoek de mcnopolieheffingen op
broodtarwe, voergranen en andere voerarti
kelen overeenkomstig de plaats gevonden
prijsverhoogingen te verlagen.
Ter nadere toelichting werd thans een
uitvoerig schrijven aan den Minister ver
zonden. Hierin wordt betoogd, dat de tot
dusver in heffingen, restituties en bijslagen
aangebrachte wijzigingen in onvoldoend*
mate prijsstijging Ier levensmiddelen zullen
vermogén te voorkomen. Slechts verlaging
van monopolieheffingen op granen en vee
voeders zullen die uitwerking in bevredi
gende mate hebben, hetgeen in den brief met
diverse voorbeelden wordt toegelicb'
Het verlanglijstje van het N.V.V.
De hoofdbesturen van de bij het N.V.V.
aangesloten organisaties hebben gistermid
dag de gewijzigde monetaire toestand D3-
sproken. Zij kwamen tot de conclusie, dai
de „eenzijdige" aanpassingspolitiek thans
moet worden beëindigd en dat de waarde
van' den gulden zich aan moet sluiten bij de
valuta van andere toonaangevende landen
in het belang van het bedrijfsleven.
De waardevermeerdering van den goud-
Thans reeds in ruim 25.000 winkels verkrijgbaar.
voorraad der Ned. Bank moet aan den staat
ten goede komen. Een belangrijk deel daar
van moet worden aangewend voor ophef
fing van de direct nadeelige gevolgen voor
de werkloozen, voortvloeiende uit de te ver
wachten prijsstijging en ten behoeve van de
verdere uitvoering van groote en nuttige
werken ter bestrijding van de werkloosheid.
De uitkeeringen aan de werkloozen en de
loonen van de arbeiders bij de werkverschaf
fingen dienen te worden verhoogd. Daaren
boven zullen op ruimere 6chaal goedkoop?
levensmiddelen alsmede kleeding, schoeisel
en dekking beschikbaar gesteld worden.
Het wetsontwerp inzake de herberekening
van de pensioenen dient voorts te worden
ingetrokken, terwijl de zeer onlangs inge
voerde verlaging van de pensioenen voor het
spoorwegpersoneel ongedaan dient te wor
den gemaakt.
De afschaffing van de
huurbijslag
Een waarschuwing
De Minister van Sochle Zaken deelt mede:
Het is gebleken, dat vele ondersteunde
werkloozen in verband met het feit, dat hun
huurbijslag met ingang van 13 September
j.l. werd verlaagd, pigenmarhtig een door
henzelf vastgestelde huur aan den huis
eigenaar hebben aangeboden of betaald.
Een dgl. optreden is uiteraard volkomen
onjuist.
De tusschen verhuurder on huurder over
eengekomen huur dient betaald te worden.
Zij, die hiermede in gebreke blijven,
stellen zich bloot aan alle wettelijke
gevolgen, daaraan verbonden.
ROFFELRIJMEN
JEUGDFESTIJN
Als onze jeugd bijeen is
In openbaar festijn,
Dan blijkt maar al te dikwijls
De orde zoek te zijn.
Wie toegang moet betalen
Is ongemeen ontstemd
En acht zijn gulden vrijheid
Onredelijk geremd.
Maar is men eenmaal binnen
Dan blijft men achteraan,
Versperrende de entree
Of in de paden staan.
Wie 't minst er heeft te maken
Gaat naar de voorste rij
En haalt er z'n familie
En al z'n vrinden bij.
De lastigste kwajongens
Verblijven achterin
En toonen luid rumoerend
Hun vecht- en vrijheidszin.
Wanneer er staal: niet rooken!
Dan is het voor elkaar:
De één rookt sigaretten.
De ander een sigaar.
Natuurlijk wordt begonnen
Een klein half uur te laat:
't Bestuur is niet aanwezig
Of nog niet uitgepraat.
Zoodra de praeses hamert
Stijgt hoog de vreugd ten tap:
De praatjesmakers gooien
Er nog een schepje op.
Gelukkig maakt een lofzang
Een eind aan het kabaal
En kan men rustig lezen
In de verstilde zaal.
De taaie jaarverslagen
Gaan onder in rumoer
Na elke declamatie
Of voordracht golft de vloer.
Zoodra zich afgezanten
Vertoonen met hun spiets
Begint opnieuw 't geratel
En niemand hoort er iets
Ik kan zoo verder varen
Tot aan het waardig slot
Dat met gezag en orde
(Waarvoor wij strijdenspot,
Maar laat ik liever zwijgen
Omdat het toch niets geeft
Zoolang ons schoon beginsel
Niet beter wordt belééfd.
(Nadruk verboden) LEO LEI
ROOS „PRINS BERNHARD"
De directie van de N.V. G. A. van Ros-
sem te Naarden, heeft van Z.D. den Prins
van Lippe-BiesterfeM toestemming gekre
gen de door deze N.V. gekweekte roos,
welke op 20 Juli 1936 werd gekeurd, den
naam „Prins Bemhard" te verleenen.
Het „LIBERTAS" op reis
Bosschen, bergen en
vriendelijke dalen
Wie „bij" wil blijven, en dit doen kan
loet er zoo af en toe eens op uit trekken,
n zelf rond te zien wat er in de wereld
koop is. Dan houdt men vaster contact
iet de werkelijkheid, dan door lectuur ol
ito alléén mogelijk is. Het was dan ook
het Reisbureau „Libertas" een aardige
edachte, als sluitsteen van het zomersei-
serv vierdaagsch reisje te organiseeren
aar Lippe, het land van onzen Prins Ber
ard, opdat mén eens zou kunnen kennis
laken met dit typische voormalige vorsten-
om uit den tijd, toen Duitschland nog een
ippendeken van ontelbare staten en staat-
is was.
De tijd van het jaar in aanmerking geno-
len, de vacanties behooren thans tot het
erleden, bleek de deelname aan deze
'ierdaagsche" verrassend groot te zijn. Het
as een bont gezelschap dat op dienzelfden
insdagmorgen, waarop de vorstelijke ver-
lofden opnieuw voor de microfoon zouden
preken, in een met feestelijk vlaggedoek
esierde luxe-reiswagen via Utrecht en
peldoornZutphen den tocht aanvaardde
aar onze oostgrenzen. Dunne morgennevel
ling nog over de velden, doch de lucht
daarboven was helder blauw, en beloofde
een pittigen herfstdag.
Wat zijn in de laatste jaren de Neder
landsche wegen geweldig verbeterd! Dat
was een eerste indruk, die velen ondergin
gen, toen zij. langs prachtige, weidsche tra
jecten voortsuisden, vrijwel zonder kuil of
bocht, en ongestoord door schokken of over
hellen van de ruime vergezichten konden
genieten van het Hollandsche, het Utrecht-
sche en daarifa het Geldersche landschap.
In Zutphen werd even gepleisterd op het
uur van den koffiemaaltijd, en het was
tijdens het aanzitten aan dezen welvoor-
zienen disch dat men de gelegenheid kreeg
de radio-toespraken van Juliana en Bern-
hard te beluisteren, een zeer gewaardeerde
attentie van denrestaurateur.
Uit Zutphen werd overigens niet opge
broken, eer men óók iets had kunnen ge
nieten van de zoo fraaie architectuur der
St. Warburgkerk, met haai- herontdekte
oude fresco's, haar fraaie grafzerken en de
kostbare boekwerken uit de belendende
Librye. In deze niiddeleeuwsche bibliotheek
ziet men de folianten op de ouderwetsche,
hoogoploopende lezenaars aan hun kettin-
gen liggen, op een zelfde wijze als de mon
nik Maarten Luther in een Duitsch klooster
de Heilige Schrift aantrof en las.
Het eindpunt der eerste dagroute was
Bentheim, kleine plaats dicht over de Ne
derlandsche grens, in de omgeving van
Oldenzaal. Bentheim heeft een slot, waaraan
het zijn beroemdheid dankt. Het ligt, zooals
het zulk een oud ridderbouwwerk betaamt,
wel bevestigd op een hoogte, en wie zijn
transen beklimt geniet fraaie vergezichten
over streken van oostelijk Nederland en van
Hoe het wijde heuvellandschap^ van Lipp^ e er uit ziet -
Westphalen. Het meest Imposante deel van 1
den burcht echter is de massale, vierkante!
wachttoren, die als een Enakskind zwaar
en grootsch uit zijnbelendende perceelen
de schouders opsteekt De schietgaten, in
het opperste deèl van dezen reus aange
bracht demonstreeren hoe verbijsterend dik
het metselwerk wel is. Zeker een vier
vijf meter! Mén zegt dat de oude architec
ten tot zulk een formidabele dikte besloten,
omdat de wachttoren tevens de bestemming
had, als kruithuis te dienen, en ook oudtijds
hield men ervan, dit gevaarlijke goedje
solide op te hergen. Overigens toont men' er
den bezoeker nog een zeer diepen put, die
de lieflijke taak had, als bergruimte voor
gevangenen te fungeeren. In onze dagen:
heeft men hieromtrent gelukkig eenigszins
humanere opvattingen!
Twee dingen willen wij omtrent Slot Ben
theim nog even memoreeren, alvorens wij
verder spoeden. In een hoek van. het
binnenplein, onder enkele oude, zware
kastanjeboomen, treft ons de aanblik van
een heel, heel oud kruisbeeld, zeer priml-,
tief uit één stuk gehouwen. Het is de be
faamde „Herrgott von Bentheim", gelijk de
volksmond zegt, een crusifix:, dat oudtijds
in deze streken een zeer groote vereering
genoot, toen een paar eeuwen op een ver
loren plek onder den grond heeft gelegen,
en dat nu, in dezen stillen hoek onder de
hoornen, zijn armen uitspreidt, voor som-,
migen een voorwerp van aanbidding, voor
anderen alleen een merkwaardig curiosum.
En dan is er nog, in de statiezaal van het
slot, wij zagen het terloops toen wij door
een der ramen met hun glas-in-lood wapens
naar binnen tuurden, een fraai vloer
tapijt, hetwelk eens, bij een bezoek van
wijlen Koningin Emma, aan den Vorst van
Bentheim geschonken werd. Want deze
beiden, men zal het zich wel herinneren,
waren bloedverwanten.
Maar nu verder den weg naar Lippe op!
Tusschen de ultloopers der bergen
Langs den horizon ontwaart men geleide
lijk de donkere contouren der bergen. Het
zijn de beboschte uitloopers van Teutobur-
gerwoud en Wiehengebergte, die nu steeds
meer het landschap zullen gaan beheer-
schen. Nu ligt het nog open met zeer ge
leidelijke glooiingen, onder een milde na
jaarszon, waarin het goed arbeiden is voor
de landbevolking, die meestal gezinsgewijze
bezig is aan het inhalen van aardappeloogst
In heel deze omgeving, ook rond Pyrmont
en Lippe, ziet men dat veel, het werk op
de aardappelakkers, het moeizame, in ge
bogen houding rooien van do grond-
vruchten,, het in korven verzamelen daar
van, het voor de huisdeur op hoopen sor-
teeren naar kwaliteit op grootte. Wij pas-
seeren intusschen, want het trekken per
reiswagen gaat snel, en is afwisselend als
het kijken naar een overschoone land
schapsfilm, door een merkwaardige oude
stad, wier naam een weidschen klank
heeft: Osnabrück. Zij was, evenals Zutphen,
waar wij vertoefden, lid van den Hanze-
bond, van die organisatie van machtige
koopsteden, die in de middeleeuwen een
goed deel van den wereldhandel controleer
den, en binnen hun muren rijkdommen en
kunsschatten ophoopten. Zoo men zijn reis
doel niet in het oog moest houden, zou men
er haast toe komen, den spoed van den
De schiderachtige Viti-schans bij de poor
ten van Osnabrück
modernen tijd te vergeten en een uur of
wat rustig door deze oude straten te wan
delen, langs huizen die als het ware elk een
eigen gelaat hebben, gezichten, die boven
dien ieder een geschiedenis hebben te ver
tellen, omdat men oudtijds er nog den tijd
voor nam, om te leven.
Nu gaan wij, in een even vertraagd tem
po, langs eerbiedwaardige wallen en schil
derachtige poortingangen voorbij, om weder
de ruimte van het vrije veld, en van het
wijde vergezicht te zoeken.
Hoe prachtig ligt hier het landschap, op
schuivend naar de bergen van den bebosch-
ten horizon,, met zijn ruime glooiingen,
waarlangs de nijvere boerenbevolking het
geschakeerde blokwerk van haar akkers
heeft gelegd. Hoe teekenachtig is ginds de
aanblik van het span paarden, dat de ploeg
moeizaam voort heeft getrokken en nu juist
op de uiterste hoogte, als tegen den blau
wen einder geteekend, even stilstaat.
Menschelijke vlijt, gepaard aan rustig
overleg, heeft terweerszijden van den ver
keersweg. het zoo schoon openliggende land
in zorgvuldige cultuur gebracht, en terwijl
het traject, dat wij rijden, nu eens als steile
baan de hoogte in voert, zoodat het wel
lijkt of ginds het einde der wereld is, dan
weder in bijna glijdenden neergang naar
lager niveau voert, begeleidt ons aan
weerskanten dit golvende akkerbeeld. Statig
staan daartusschen de hoeven, elk temid
den van eigen domein, elk een nederzetting
op zichzelf, centrum van een welvarend
bedrijf. Vriendelijk en gemoedelijk zien deze
huizen er uit, met hun hoogopgaande da
ken, hun spitse gevels, hun muren, ver
sterkt met balken, die in geometrische figu
ren ingemetseld, heel zoo'n huiswand door
hun „vakwerk" tot iets plezierigs om te
zien maken.
Het landschap behoudt zijn karakter, hoe
verder de dagtocht vordert. Wellicht krijgt
het geleidelijk nog wat meer afwisseling,
doordat het rijzen en dalen van den bodem
in grooter uitersten verloopt: de bergen ne
men allengs de overhand. Prachtig is de
donkere wand der dennenwouden, zooals
die stil en ernstig het verre uitzicht be
grenst; grillig en lieflijk het verloop dei;
vele riviertjes en beken, die onberekenbaar
in hun luim zich in ontelbare kronkelingen
voortbewegen, hun steenachtige bodem dik
wijls duidelijk zichtbaar door het hel-lere
bergwater, dat snel over de kiezels voort-
stroomt en bruist.
De rattenvangerstad
Hameln ligt ook in dit landschap, een
kleine stad met roode daken en landelijke
ingangen, met erven en winkels, waar het
gereedschap van den akkerman en den vee
houder te kijk liggen. Het is een stadje, dat
zich geen airs geeft van anders te zijn dan
het is: een landelijk centrum, doch met vele
en gave restanten uit oude dagen, toen het
wellicht meer dan thans van staatkundige
en ook economische beteekenis was. Men
kent de legende, die zich onverbrekelijk aan
dit oude Hameln heeft vastgehecht, van den
rattenvanger, die de inwoners met fluitge
speel van een lastige invasie van knaagdie
ren bevrijdde, daarvoor zijn loon moest der
ven en toen uit wraaklust de kinderen mee
lokte op een uittocht, waarvan zij nimmer
thuis keerden. Deskundigen vermoeden, dat
aan deze merkwaardige legende een histo
rische en tragische achtergrond niet ont
breekt, doch dat in oerouden tijd de kinde
ren van Hameln, zijn jonge zonen, inder
daad zijn uitgetogen voor het een of ander
krijgsavontuur, waarvan geen hunner is
weergekomen. Hoe het zij, Hameln is zonder
zijn legende niet meer in te denken. Bij de
bakkerswinkels zijn rattenbroodjes, die grie-
zelig-echt het ongure gedierte met snorren
en al afbeelden, d e plaatselijke specialiteit:
bij de boekhandelaren en zaken waarheen
men gewoonlijk als tourist om souvernirs
gaat is de magere, zich in een bocht wen
dende. bijna Mephisto-achtige Rattenvan-
gex-sfiguur schering en inslag, en wie zich
zelf respecteert kan wel niet anders doen
dan zijn koffie of zijn biertje te nemen in
het Rattenvangershuis, hetwelk te reoht of
ten onrechte dien naam moge dragen, doch
in elk geval een pracht van een antieken
geval heeft
Ook Pyrmont ligt in onze route, stad die
voor den Nederlander eveneens zoo'n wel
gekende klank heeft, gekoppeld als hij nu
eenmaal is aan den naam van een vorstin
dien wij ook thans nog noode missen. Pyr
mont is een typische badplaats, zoo eeno,
waar men bronwater drinkt; „kuurt" is de
uitdrukking.
Wat zulk een stadje met geneeskundige
bronnen eigenlijk is, beseft men eerst goed
als men gezond van lijf en leden, langs de
fraaie gebouwen wandelt, waarin men hot
geneeskundige water gebruiken kan. Heele
rijen van invaliden-wagentjes staan er op
beschutte plaatsen in het nog warme na
jaarszonnetje en het zijn lang niet alleen
ouden van dagen, die met de plaid over de
zieke beenen hier in berusting zitten en lots
verbetering afwachten.
Pyrmonts Kurpark is iets unieks, ook zoo
men vele grootsche tuinen van dien aard ge
zien heeft De aan]eg,is bijzonder fraai, en er
is een palmen-allée, die wijd en zijd beroemd
is. Het water in dit park krioelt letterlijk
van de karpers, die er bijna rug aan rug
zwemmen, en er een zwaren strijd om het
bestaan zouden moeten voeren, indien niet
juist de talrijkheid van de bezoekers en wat
dezen aan voedering meebrengen hun een
lui-lekker leventje bezorgde. Men wordt
hier als vauzelf herinnerd aan de vischvij-
vers van het oude Trianon, waar nog exem
plaren van gewicht rondzwemmen uit den
tijd van koning Frans. Zoo oud zijn echter
de Pyrmontsche karpers niet, hetgeen aan
hun adeldom moge afbreuk doen, doch aan
hun smaak moet ten goede komen.
Na Pyrmont zijn er weer de klimmend»
en dalende wegen tusschen het golvende ak-
akkerlandschap; het statige bosch, dat nog
aan dichtheid en majesteit gewint, en dik
wijls van de wegen groene zuilengangen
maakt, die in de verte schijnen te verdwij
nen in tunnels van groen. Ossen gaan hier
nog met trage stappen getweeën als trek
dieren voor de kar, die met gekapt hout is
geladen; koeien ziet men op de akkers in 't
tuig stappen, in arbeidsdienst voor eg of
ploeg, en de schuwe eekhoorn schiet over
den weg om rad omhoog te loopen tegen
den gladden zuilenstam van een beuk. -
Wij zijn hier in het hart van een streek,'
die oer-Germaansch is van zede en geschie
denis, die monumenten bewaart, die aan 't
grijs verleden van den Duitschen stam her-'
inneren.
Het-is echter reeds donkere avond als wij
de hoofdstad van het voormalige vorsten
dom Lippe naderen. Detmold!
De stad Detmold ui vogelvlucht
