VRIJDAG 5 JUNI 1936 TWEEDE BLAD PAG. 5 Met grooten spoed wordt in Abesainië gewerkt aan. den aa/nleg van wegen enz. Het transport van de groote reser voirs voor. de watervoorzieningwelke te Mogadiscio worden aangevoerd. Het personeel van 'n fabriek te Levallois-Perret, dat besloot zich bij de stakingsbeweging in Frankrijk aan te sluitent vierde dit evenement door gezamenlijk een rondedansje te maken. In de Rotterdamsche Diergaarde zijn een zestal miereneters uit Zuid-Amerika aangekomen, welke dieren geen tornden hebben en daarom gevoed worden met pap en eieren. Om te bedanken voor de hartelijke ontvangst, ivelke de Londensche bevolking hem bij zijn aankomst hafL bereid, wertoonde de negus '(réchts) zich op het balcon van het huis der Abessijnsche legatie. Op het Schuttersveld te Rotterdam vond gister met het gebruikelijk ceremonieel de beëediging plaats van 3 reserve-officieren m xo m Onze SigarenindusMe Mijlpaaltjes Sigaren Wat zijn die lekker! Zeer verklaarbaar, uit Iets bijzonders Kwaliteit voor alles Bloemen- en planten- tentoonstelling in Den Haag Geen medewerking van Prov. Staten Ged. Staten van Zuid-Holland geven den Sraten in overweging afwijzend te beschik ken op hqt verzoek van de commissie van Voorbereiding voor een van li April tot en met 23 April 1937 te 's-Gravenhage te hou den nationale bloemen- en plantententoon- stelling, om medewerking van de provincie to? de vorming van een waarborgfonds ten behoeve van die tentoonstelling ONDERSCHEIDINGEN andeur der Orde Kidder der Orde Noordwtjk a. van Leopold II Noordwtjk, dal Deopold II van Eelglë. LEGER EN VLOOT sk. troepen L Dijk: De luit. ter zeo der le kl. Kon. Mar.-res., M J van der Burgt Is geplaatst a. b. Hr Ms wacht schip te Willemsoord. De off. van den marine- stoomv.dienst der 2e kl. A Broere is geplaatst a. h. ür Ms „Van Speijk". Kerknieuws CONFESSIONEELE VEREEN. De algemeene vergadering Dr. W. J. de Wilde spreekt over: „De. vrucht der. doleantie" Dr. W. J. de Wilde uit den Haag sprak over: „Bedoeling en vrucht der doleantie". Als dr. Kuyper in 1883 zijn Tractaat van de Reformatie der kerken aan de zonen der Reformatie hier te lande aanbiedt, dan treft ons, die nog midden in den strijd voor kerk- herstel staan, reeds in de titel tweeërlei. Allereerst het woord reformatie en dan het meervoud kerken. De beschouwing die aan het meervoud: kerken ten grondslag ligt is die van de autonomie of souvereiniteit der plaatselijke» (gemeente) kerk. Met enkele citaten van Kuyper toont ref. aan dat er volgens Kuyper wèl van de Ne- derduitsche Gereformeerde Kerk e n kan sprake zijn, maar van een Neder land s c h Hervormde Kerk nooit. In oat opzicht staan Kuyper en Hoederna- ker lijnrecht tegenover elkaar. Kuyper wil nog wel van een provinciale kerk, maar niet van een nationale kerk spreken. Spr. wees er voorts op dat in de idee var» de algemeene Kerk zooals die ons in de Schrift en bij de gereformeerde theologen is gegeven, ook ligt opgesloten dat de Kerk ook uitwendig zooveel mogelijk haar éénheid heeft te openbaren. Men kan nu eenmaal geen twee of drie kerken verzinnen zonder Christus te deelen (Calv. Inst, iv i. 2). Kuyper wilde geen volkskerk, maar drong aan op een massaliteit der «volkskerken. Maar, zoo zegt spr., dan is het niet meer Christus die vergadert maar dan is de kerk geworden een menschelijke vereeniging van belijders, een vèreeniging met strenge ballo tage, maar onbarmhartig voor de schare die toch nog gedoopt is en tot het Verbond be hoort. Is het doel van de doleantie bereikt'? Nie mand, ook van de doleerenden zelf, zou dil kunnen beweren. Zelfs Rullmann schrijft: „Want in zeker opzicht is het oor spronkelijk doel der doleantie niet geheel bereikt" Hoewel de praktijd toont dat men al lang over de smart der scheuring heen is, mag de vrucht der doleantie niet geheel en al be vredigend voor de doleerenden zelf genoemd worden. De historie bewijst dat de scheur steeds grooter en steeds meer vertakt gaat worden. Dat werkt funest op allerlei gebied, zoowel op kerkelijk, sociaal, politiek als practisch Chr. arbeidsterrein. De vrucht van dc doleantie kan nog niet zijn „begeerlijk om verstandig t^e maken." Discussie Op het referaat Dr. de Wilde volgde eon breedvoerige discussie. Ds. te Winkel vroeg o.m. waar In de H. Schrift gesproken wordt van een volks kerk, als zijnde'de juiste? Ds. A. Hoekert (Voorburg) merkte op dat we meer moeten bidden in verband met dat Is al wat wij nog van deze si gaar kunnen zeg gen. Een woord Is niet meer noo- dig De Ritmeester Ideaal is alom be kend als de ideale den kerkelijken nood. Ds. H. Bakker (Amsterdam) heeft de indruk gekregen van een politieke kerk in- plaats van een kerkelijke kerk, bij de Geref. Kerken. Spr. betreurt het dat we naast elkaar Dr. de Wilde beantwoordde de sprekers en zeide dat onder Volkskerk verstaan moet worden „Verbondskerk". zooals Petrus spreekt in zijn Pinksterrede: „Want u komt de belofte toe en uwe kinderen na u". Aan de offervaardigheid in de Ger. Kerken mogen we een voorbeeld nemen. In theorie hebben de Ger. Kerken evenals de Roomsche, één politieke partij. Tenslotte onderstreepte ref. de woorden van Ds. Hoekert, dat er meer gebed moet zijn, ook om de éénheid. Ds. te Winkel sprak hierna een kort slotwoord. Met het zingen van het Luther!ied „Een vaste burcht is onze God" werd de vergade ring gesloten. Vanwege de Geref. Kerk in h V. te Noord w ij k a. Zee zal Znodag 12 Juli a.s. een nieuwe kerkzaal in gebruik genomen worden. De Kerkeraad heeft aan ds. h c van de Brink, em. predikant te Hilversum, die met het werk te Noordwijk begonnen is, gevraagd dezen eersten dienst te willen leiden. THEOLOGISCHE SCHOOLDAG DER CHR. GEREF. KERK REFERATEN Ds. LAMAN EN Ds. v. d. MEIDEN (Vervolg) In de voortgezette vergadering van den Theol. Schooldag der Chr. Geref. Kerk, te Apeldoorn gehouden onder leiding van Prot. dJ e Bruin, was in den middag eerste spreker Ds. W. F. La man te Middelharnis, met het onderwerp: Wanneer het gaat over de eischen voor dienaar des Woords, gaan we niet uit va mogelijkheden maar van wat noodzakelijk is. Intellectueele gaven zijn weldaden, doch zon der meer niet voldoende. Onze belijdenifl spreekt van een in- en uitwendige roeping. De inwendige roeping tot het ambt is meer dan de begeerte om den Heere naar lichaam en ziel te dienen. Deze is kenmerk van geestelijke leven bij hen, die door Gods Gteest bearbeid worden. De inwendige roeping tot het ambt is soortgelijk aan de inwendige roe ping tot zaligheid. Maar wanneer tot het ambt de roeping met is, doch de inwendige roeping tot levend- making wel? Dan is men schuldig den tijd te venvachten, dat men van God beroepen wordt, dat is dus niet alvast maar gaan studeeren in de hoop, dat de roeping tusschentyds wel komt. Dat is de orde omdraaien. Eindelijk is er de uitwendige roeping, die gaschiedt door de Kerk, niet aanroeping des naams Gods. Hier verwijst ook het bevestigingsformulier naar. Voor de voorbereiding tot het ambt vangt, dient men echter eenigermate te we ten of de Heere ons voor Zijn dienst bestemd heeft. Deze orde wordt nog altijd door onz< Kerk gehandhaafd. Zij draagt curatoren oj bij de adspiranten onderzoek te doen naar ge nadestaat en roeping. Deze drie eischen, die Gods Woord en Belij denisgeschriften stellen aan den Dienaar ües Woords staan in het allernauwst verband met de heilige taak, waartoe hij geroepen wordt, hetgeen door spreker uitvoerig werd toege licht. Belijdenis en toekomst Dit slotwoord wil spreker als een vermaan woord zien. Wat w(j belijden in betrekking tot de Wederkomst des Heeren, tot het eeuwig oor deel, de komst van het Koninkrijk Gods, de eeuwige zaligheid en de laatste worsteling is naar het Woord des Heeren. Daarom past het vermaan om aan de Belijdenis trouw te blij ven als Kerk en al3 School ook ten opzichte van oiize ziel. Veel zoekt af te trekken van de Belijdenis. Van principieele opvattingen houdt men niet; de bevindelijke prediking is velen een ergernis. De afval wordt grooter en de anti-christ nadert. Daarom past het getrouw te zijn tot in den dood; want daaraan is de belofte verbonden, dat gegeven zal worden de HüGGET DE IDEALE SCHOENWAS flgnO? Geelt de mode een troostwoord De Zone Gods zal de getrouwen kronen met eer en heerlijkheid. Hij zal hun naam be lijden voor den Vader en al hun tranen afwis- schen. Ze zullen een heerlijkheid bezitten als in geen menschenhart is opgeklommen. Met de bede, dat God genade geve om ge trouw te zijn ten spijt van smaad en hoon, var verguizing en verdenking, van laster en be schuldiging en met de opwekking om getrouw te blijven aan den Heere en Zijn Woord, aan de Belijdenis, aan het beginsel der scheiding, aan Kerk en School, getrouw als jongeren en als ouderen, in alles en altijd tot in den dood, eindigde spreker. Paleis voor Volksvlijt Trekking van loten 1869 a f 2.50 Uitgeloot 20 seriën, elk bevattende 50 num bers 1/50, 58 787. 1456. 1505, 1671. 2185. 2264 2<05, 2935, 2959, 3325 3530, 3605, 4744, 604S, 6101, 7033, 7785, 7851, 7977, ROFFELRIJMEN VADERZORG Touw is zoo'n jonge patriarch Met elf gezonde spruiten. Is 't Zondagsmiddags wandelweer Dan kuiert hij naar buiten En maakt een matig rondje met De jongste zes of zeven Om moe, nog jeugdiger dan pa, Een wijle rust te geven. 't Is kostelijk mooi zomerweer. Touw loopt stil te genieten Terwijl dan Henkie en dan Dik De rijiveg overschieten, En Jantje, die de kleinste rijdt, Pa trouw komt appelleeren Wanneer er aan de baby neus Iets is te restaureeren Kijk! aan de rand van het plantsoen Komt Touio een huisvrind tegen! De kleuters zijn in 't koele grus Gezellig neergezegen; Ze zwermen bloempjesplukkend uit Als vadertje blijft praten; Hij houdt wel met z?n eene oog De koppel in de gaten! De vrind gaat iveg. Touw roept en fluit. Hij ging toch uit met zéven Hij telt er een, twee, drie, vier, vijf Waar zijn die twéé gebleven? Wie zijn het? Bep en Ton? Nee, Henk Die drie, en Dik die tivee is! Touw voelt als 't ware dat hij met Z'n-eigen niet tevree is. Met looden schoenen keert hij weer, Het hart vol bange vreezen. Maar zie, 't geluk blijkt bij z'n huis Hem al vooruit te wezen: De peuters hebben, met ivat hulp. De weg naar honk gevonden, En nummer acht en negen zijn Naar paps op zoek gezonden! Touiv houdt zich, bang, zoo blauw hij Hij kan maar niet begrijpen [kan: Hoe zulke apen er zóómaar Vantusschen kunnen knijpen. Maar als pa 's avonds stapt in bed Kan moeder het niet laten Te zeggen: Mannetje, pas op Als jij weer blijft staan praten! (Nadruk verboden.) LEO LENS. Bovengenoemde 1000 loten zijn betaalbaar bij de associatie-cassa na aftrek van cou- ponbelasting met f2.99,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1936 | | pagina 5