Ve tvolqvetluicu
B 0
fi
Si
te
te
Het aanzoek van
Dorus de Dunne
door C. Key
5)
Ate hij terugkomt te hij om door een ringetje te
balen.
Z'n Zondagschc jasje trek hij aan. Zijn puttecs
rolt hij opnieuw om z'n magere stelten. Die van
\t linkerbeen doet hij wel driemaal over.
Dan doet hij in z'n tasch 't boekje en 't schr....„
Waór te 't sohrift?!
Het ligt "iet op de onderste plank van z'n kastje...
Het ligt óók niet op de tweede plank van z'n
kastje......
Evenmin ligt het op de bovenste plan van z'n
kastje
Het schrift is en blijft weg
Hij gooit z'n ondergoed over z'n krib.
Het schrift blijft weg
ii z'n binnenzak kijkt hij.
Blijft weg
Dan kijkt ic in z'n kist onder 't bed.
Hij rommelt onder boeken en voorschriften*
Weg
Ook onder z'n wolletje is het niet.
En ertusschcn evenmin.
Drommels, waar is dat schrift in vredesnaam ge
bleven?
Ook op tafel is 't niet.
Hij kijkt naar mij. Angst in z'n oogen. Een hond,
die slaag krijgt. Ik schud van nee.
Dan, en z'n stern bibbert zielig, zegt ie: Jongens,
liohlK-n jullie dat schrift gezien?"
„Welk schrift?" vraagt Heukels.
,.Ecn s-schrift van j-jou?" treitert Lammens.
,,Een schrift met gedroogde planten," zegt Dorus.
Als een schuhlliclijdeius.
Wc heblien 't schrift niet gezien.
Geen van allen.
Dorus zoekt onder de kribben. Ook op de kastjes
zoeken zijn oogen. Helmen, gasrnaskci-s, schoenen.
Geen schrift
Die verwensohte slordigheid ook! Waar had ie 't
jiou ook weer neergelegd? In z'n kastje toch? Hij
meende 't vast en zeker. Als nu eens iemand 't
hier op tafel had gevonden?En naar den ka
pitein gebrachtOf weggegooid? Ja, d'r naam
stond er opl
Het wus afschuwelijk!
."Wat zou ze zéggen, wat rou ze dénken, als hij 't
«iet kwam terug brengen?
Of, als een sukkel kwam mecdeelen, dat ie 't zoek
gemaakt had?!
Dit bedenkt Dorus op weg naar de eetzaal.
Natuurlijk is 't dóór ook niet!
De kamerwacht legt een collectie versmaad scha
pen vleesoh aan. De overgeschoten brokken verza
melt hij op een kolenschop. Dit zal de battcrij-
Itond ter spijze verstrekt worden. De hatterijhond
ia een klein, wit scharminkel, dat meestal in een
van de stallen slaupt en schandalig verwend
Wordt
„Zoekt u iets, korporaal?" vraagt de kamerwacht,
extra beleefd. Een schrift zoekt Dorus, een blauw
schrift, een gewoon blauw schrift, met gedroogde
planten.
Dat is er niet!
De kamerwacht heeft secuur de Inventaris over
genomen. Alle gamellen waren aanwezig.
Ook een bezem, een dwoil en twee emmers
Doch er was geen sohrift bij. Geen gewoon blauw
schrift, met gedroogde planten.
Dorus is mi een gebroken man. En de kamerwacht,
die er alles van meent te 6iiappen, zegt deel
nemend, met trage hoofdsohuddingen: „Korporaal,
korporaal!"
Gedeelde smart is halve smart. Deze wet gaat
niet op voor de doodclijke droefheid van Dorus
de Duiuie.
Ik heb intusschcn de anderen bewerkt.
„Toe, jongens, laten wo dat schrift nou geven.
Wie heeft 't nou?"
„Ik heb 't niet, hoor," zegt Kievit
En Heukels schudt z'n hoofd afkeurend om zoo'n
minderwaardige streek.
Veldhorst kwebbelt een lang analoog gebeuren
aan elkaar.
Ik verdenk Lammers, want die zwijgt.
„Weet jij 't niet, Lammers?" zeg ik.
„Ach, mann, z-oónik niet!" zegt deze.
M'n veimoedens groeien.
Heukels bemoeit zich ermee.
,,'k Vind 't een minne streek!" zegt ie. „Vooruit,
Lammers, geef óp dat schrift Jij hebt 't!"
„S-s-saI ik toch vvete!" grolt Lammers. „G-gaat je
n-niks an!" Dan springt ic van z'n krib op, een
gewonde bison, en loopt de kamer uit
Benst de deur aobter zich dicht
Vlak daarop komt Dorus weer binnen.
Z'n gezicht is een grijs regenschilderij.
„Jullie hebben 't dus niet?!" zegt hij vertwijfeld.
We hohlicn 't niet.
Lange Heukels kijkt tusschen 't wolletje van
Lammers.
Daar is 't schrift natuurlijk niet
Z'n kastje?! Is op slot!
„Hij hoeft 't vóst!" zegt Heukels grimmig, „hij
heeft er de heele tijd al op geloerd, vanmiddag!"
Dorus neemt z'n kepi en z'n overjas.
„Nou, dag hoor!" zegt ie treurig.
In z'n tasch zit de leiddraad.
Dan verdwijnt ic.
„Hij heeft 't vóst!" stelt Heukels nog eens vast
Én hij windt zich al maar meer op.
„Wie heeft een sleutel die op 't kastje past?"
commandeert hij.
Wij passen. Maar er is er geen, die past
,,'k Breek 't ópen!" zegt Heukels kokend.
Hij rukt verwoed aan 't kastje.
Van binnen rinkelt aardewerk.
Een schoen komt er af ploffen.
Maar Lebbers liecft een beter idee.
„We kunnen 't doen, zonder dc boel Ic beschadig
gen!" veiklaart hij.
In z'n mondzak zoekt ie. Een hoefkrabber en ecnl
roskam haalt hij eruti.
Hij stijgt glorieus op Lammens' krib.
Wij<ll»ecns staat ie daar. Het vrijheidsbeeld voor
New York. Timmert de pinnen aan de eene kant
uit de scharnieren. We staan er in een kring
omheen.
Als de deurtjes tegelijk openzwaaien, bij elkaart
gehouden door 't slot, komen er een kom en een
paar sokken uitrollen. De kom klettert in scher
ven op de vloer.
„We moest de heele zaak afbreken!" getuigt Heut
kels, woest. Meteen schopt ie de scherven uit;
mekaar. „Zoo'n mispunt!" zegt ie.
Dan ploft hij op z'n krib terug.
Lebbons legt 't schrift zoolang op Lamme
wolletje.
Dc sokken worden weer ingepakt. Ik neem
sohrift, zet m'n veldmuts op en ren Dorus na.
Intusschcn zal Lebl>crs 't kastje herstellen.
Dorus is al weg. Bij 't fietsenhok te ie niet meer,
En ik loop langzaam terug.
Als ik op de kamer kom, staat Lammers hevig
uit te varen. Een vulkaan. Stotterende ontplof»
fingen.
Heukels wil 'm juist te lijf gaan.
„Ggeen werk om in iemand zn' k kassic in V
bbrekc!" scheldt Lammers.
„Nee, nèt niet!" buldert Heukels, „wat dec jij dan
met je vurige nagels aan 't sohrift van Dorus, hè?"
Hij steekt z'n vuist onder Lammers' neus.
Kievit komt tusschcnbcidc.
„Laten we dat mispunt nou maar in z'n eigen
sop gaar laten koken," zegt ie.
Veldhorst zit met verschrikte oogen de anderen
aan te kijken.
„Al weg?" vraagt Bartje aan mij. „Och, da maïs»
sie zal heusch nie wegloope!"
Lammers loopt weer dc deur uit.
Ik bekijk het schrift. Ze schrijft netjes.
Gedroogde planten
Geertje de Geus
Dit slaat op 't étiket.
De planten zijn ook goed gedroogd.
Hier en daar beeft Dorus' hand erin geschreven.
Nelter dan gewoonlijk.
Bolderik.
Zwarte Nachtschade.
Door Lepelaar heeft is 'n slreep gehaald.
Herderstaschje heeft hij erbij gccalligrafeerd.
„Ik zie Dorus straks wel. 'k Ga 't hem bron gen!"
deel ik mee.
Do zaak is hiermee afgedaan.
Voor Dorus echter begint het nu pas.
Ik kleed me zoo snel mogelijk, en ga dan op dc
fiets naar 't tehuis.
Onderweg, nog op 't kazemeterroin, word ik aan
gehouden door een wachtmeester.
„Stap eens af, korporaal!" commandeert hij.
Ik stap af.
„Je overjas is los, korporaal!" zegt hij.
Inderdaad: mijn overjas is los.
Ik zeg dus onderworpen: „Jawel, wachtmeester!"
Ook betuig ik leedwezen over m'n overtreding en
beter m'n leven: ik knoop m'n jas dicht.
Dc wachtmeester is blijkbaar om een praatje ver
legen, want hij deelt mee, dat ik met xulke
knoojjon 't kazerneterrein niet af mag.
Dit spijt mij.
En bevreemdt mij tevens. Tot nog toe mocht dit
wèl. Dus inspecteer ik vol belangstelling m'n
knoopen. Gccl-kopercn knoopen, die aan moderne
jassen niet meer voorkomen. Daar zijn ze van
dof brons.
De wachtmeester zegt, dat *t reglementair verbo
den is, zulke jassen te dragen buiten 't hek, of
't hok te verlaten, gekleed in zulk een jas.
Ik betuig m'n onschuld en bepleit clementie, ver
wijzend naar 't gewoonterecht: ik héb geen andere
jas, heb ook nooit een andere gehad. Nooit is inij
iets van dit gebod gezegd. En onze fourier heeft
hem mij zélf gegeven.
„Je moet tegen den fourier zoggen, dat ie Je 'n
andere jas geeft! Voor deze keer mag jo 't hek
nog uit!"
Overbeleefd vraag ik nog, of er iets van zijn
orders is.
Het blijkt gelukkig niet 't geval te zijn.
Dus suis ik hem vooruit. Roekeloos.
Naar 't tehuis, 't Schrift zit in m'n fictstasch.
Dat schrift maakt me blij.
Het zal Dorus bij vernieuwing blij makcnl
Ik zie geen groetende soldaten.
Ik zie niets, dan alleen de weg vóór mij.
En mot een gevaarlijke zwaai rijd ik door 't
poortje, dut toegang geeft tot 't fietsenhok van
*t tehuis.
Dan loop ik terug en ga aan dc voorkant binnen.
Onder m'n kepi leg ik het schrift.
'Als ul de mensen eens wielen, wat dat schrift'
waard isl
Dun .treed ik binnen.
1 Geroezemoes valt op me aan. Er ketsen sjoel-
Bdhijven tegen m'n gedachteneentrum. Ik geef den
huisvader een hand. En ook z'n vrouw. Zooals
gewoonlijk.
Maar tegelijkertijd bouw ik vol plaaglust een
lange inleiding op.
Voor Dorus. En 't slot staat bovenaan een ladder
tegen de vuurtoren: „Dorus, 't schrift ligt ondec
m'n kepi!"
DAMRUBRIEK
Redacteur: W. HOEKSTRA. Tulpeboomstraat 6,
Den Haag. Inzendingen uitsluitend aan dit adres.
Voor alle vraagstukken geldt: Wit begint en wint.
Oplossingen moeten worden ingezonden uiterlijk
8 dagen na plaatsing.
Oplossing vraagstnk na 817
Auteur: A. VAN DOMMELEN
Wit Zwart
1 27—22 17X37
2 48—42 37X48
3 47—41 36X 47
4 38—32 47X20
5 32—28 23X32
6 43—381 32X34
7 3530 24X35
8 49-43! 48X39
9 44X2 35X44
10 50X30 25X34
11 26—21 16X27
12 2X26!! en wint
Correcte oplossingen ontvangen van: C. W. Kio-
hoom, Werkendam; II. van Kampen, Stoeipwijk;
A. Doordwijn, Dc Lier; B. van Ieperen, 's-Gravcn-
deel; J. den Hoorn, Schipluiden; G. J. Elve, Loos-
duinen; J. M. Kierscli, Voorburg; J. de Wilde,
Schiedam; Abr. Breukel J.Lzn., Rozenburg; N. den
Hertog, Delft; Adr. Sluij, Ottoland; J. Baardewijk,
A. Fok, M. J. van der Zwart, Zeist; Dirk Boven,
Yeenhuizcn; H. II. van der Lee, A. Verschoor,
F. Janson, F. Wymcnga, Den Haag; L. J. van
Drongelen, Slootdorp, Wieringermccr; J. Brokking,
Jaarsveld. Nagekomen oplossingen vorige rubriek:
B. Vink, M. C. Deurloo, G. Bikker, C. W. Kieboom,
A. Verschoor, D. van Halteren, A. B. Stoker.
CORRESPONDENTIE
C. W. K. Zal uw voorstel inzake bekerwedstrijd
gaamc overwegen. Ook uw andere opmerking is
zeer juist. Voor het z.g. „laddersystcem" voelen
wij, voor deze rubriek, niet veel.
B. S. „IIoc leer ik dammen?" van B. Springer.
Uitgave Mculcnhoff, 0.95.
II. S. Uw opmerking is zeer juist.
Af. C. D. e.a. Ik vezocht integendeel geen vraag
stukken in te zenden. Ik weet er heusch geen raad
mee! Dit moet me echter van liet hart: cr zijn
inzenders hij die van het spel en de problematiek
niet het minste begrip hebben. Denkt men met
een kinderspelletje te doen te hebben?
Weer anderen zenden ons standen welke eerder
werden gepubliceerd dochblijkbaar door een
ander samengesteld. Men zet eenige 6chijven op
een andere plaats en prijst zichzelf gelukkig dc
wereld een problemist rijker gemaakt te hebben.
Met de groote hoeveelheid inzendingen der laat
ste maanden zullen wc selectie moeten toepassen.
Een weinig meer zelf-critiek is geboden. Wij heb
ben vraagstukken in portefeuilles van bekendo
problemisten, doch geven onzen lezers natuurlijk
voorrang bij publicatie. Doch alleen als het werk
van goede kwaliteit is.
II. II. v. d. L. Probleem ongeschikt. Slag bekend.
U heeft 30 schijven noodig voor deze eenvoudige
bewerking.
P. V. Uw probleem komt reeds voor in het
Fransche werk van Bol dent (1881) met vier
schijven minder.
C. den O. Vraagstukjes niet onverdienstelijk doch
zijn honderden malen bewerkt en veel beter. No. 2
is b.v. een eenvoudige hielslag welke meermalen
in de partij voorkomt.
VIT ONZEN LEZERSKRING
Vraagstuk no. 818
Auteur: C. C. GOEDHART.
Dc Lange is woest! En als straks dc jekker hun
een sigaar presenteert, snauwt hij nijdig: „We
magge niet rooke tijdens de dienst!"
Dc collega wil 'm wèl. Bergt 'm zorgvuldig op.
En als zo samen weer door dc stad loopen, grin
nikt hij tegen dc Lange: ,,'k Zal er molding van
maken, dut jij zc ontdekt hebt!"
„Tante Ger, zo zijn d'r hoor!" Zwaar galmt Ooms
stem, vroeg in de morgen, door de keuken.
Er klinken blije trillers in. Blij is tie, omdat hij
het is, die het vertollen mag aan de mocgcwanklo
„Al mijn hoop was op dn eerste trein gevestigd!
'k Ben er heen geweest! Ze komen zoo! Ik fictsta
maar vast vooruit om jou gerust te stellen! Do
auto was stuk. Zc zijn in Utrecht gebleven van
nacht, 'k Ga nu gauw naar de vrouw van
Gerrit!"
Weg was Oom.
Moeders hart is vol van een groote blijheid.
Maar nu de angst weg is, komen tegelijkertijd
zachte verwijten.
Waarom hnd haar man dan geen telegram ge
stuurd? Waarom had hij niet geprobeerd met een
andere auto thuis te komen? Begreep hij dan niet
dat zo zoo erg in onrust zat?
En die verwijten zijn nog in haar oogen te lezen
als Vader binnenkomt en opgewekt zegt:
„Al óp, vrouwtje? Ik dacht vast, dat ik je uit
bed zou moeten kloppen!"
„Dacht je dan heusch, dat ik naaf- bed was ge
weest?" vraagt Moeder zacht.
„Wat! Ben jc de hcclc nacht op geweest?"
„Natuurlijk! 'k Heb aldoor zitten wachten. Had
dan tenminste bericht gestuurd!"
Dat had Vader nic,t verwacht. En teleurstelling
klinkt in zijn stem, als hij zegt: „Ik dacht, dat
je wel erg blij zou zijn."
„Dat bén ik ook, heusch, maar o, 'k heb zoo in
angst gezeten. Denk je eens in, dat i k
„D&t is heol wat ónders", valt Vader haar in do
rede.
„Jij bont een vrouw. Een man redt zich altijd"«
En dat méént hij!
Daar wordt met een smak de gangdeur open
gegooid. Op do dempcl staat Anneke. Dc stijve
vlechtjes grappig haven dc rose pyama.
Haar vlugge oogen glijden over de gedekte tafel.
Ze is gewend, tité er iemand lang uit geweest is,
cn Vader is toch wel erg lang weggebleven, dat
er iels bij huar bordje ligt. „Vader", dringt ze en
zc pakt hom bij do ééno jekkerknoop, „Vader,
beeft u geeneens een reep meegebracht?"
Even is het stil. Vader en Moeder kijken elkaar
aan. Dan barst Vader uit. in lachen, dat zwaar
opklinkt in dc keuken. Moeder lacht mee, hoog
en helder.
*t Is do schaterlach om dc reep van Anneke.
Waarin mcctrilt, mecjubelt, de opbruisende blij
heid van liet elkaar-wéér-hebben.
Hoog tilt Vader z'n blonde mciskc op, en, nog
steeds lachend, belooft hij haar het grootste stuk
Chocolade dat maar te krijgen te.
1
2 3
4
6
lil
ÉSÜL ÉH
9
5555
s
B SP
s
8
Hl
§1
B B
8"
8
a
s
pp
"i
iüü m
w
B
E
m
9
8
m s
46
47
48 49
50
2 24X23
3 22—17
4 28X17
5 27—22
6 22—18
7 35-30
8 33X4!
3 27—22
22—18
28X17
Zwart
2329
18X29?
11X22 A
12X21
25X34
13X22
24X44
25X34
12X21
13X22
21X12
Op 11X22 wordt de afwikkeling als boven
6 35-30 24X44
7 33X4
Zwart kan nu de dam afnemen doch komt een
schijf ach tor.
Vraagstuk na 819
Vit de clabcompetitie H.CJ1.V.
G. VAN DER MEULEN (Wit
L. HUISMAN (Zwart)
1 2
3
4
5
mm
K§
ma
9
m
m
a
«0
jm
ÉJ
jpP
'Wt
mi
•3
0%
fü m
r"
il
j§§
fgg
;ry'-
l l
W4
•r
S,
88
46
47
48
49
50
Zwart maakt dam!
24-29
22X33
19X30
12—18
16X47
3 38X29 (gedw.)
4 35X24
5 23X21
en met 4333 neemt wit dc zwarte dam voor
gelijk aantal stukken af. Maar zwart is tcnminslo
uit een benarde stelling bevrijd.
Voordeel in de opening
Speel dc volgende zetten;
1 32—28 18—23
2 38—33 12—18
3 42—38 8—12
4 34—30 20—24
6 31-27 17-21
mmmmm
i i l l l
m
'/y/s/A MAA vm,
46
47
49
50
In diagramstand speelt Wit 27—22 (18X27), 3329
(24 X 31), 30-24 27X38), 43X32 (19X30), 28 X 37
(1420), 35 X 24 (20X29), waarna schijf 29 zeer
ongunstig voor Zwart komt te staan.
De volgende opening is een variant op dc „coup
dc Mozcttc:
Wit
1 35-30
2 40-35
3 33—28
4 31—27
5 28X17
G 36X27
7 41—30
8 80-31
9 31—26
10 44—40
1 2
15—20
20-24
17-22
11X31
18—23
1218
7—12
1—7
7—11?
8
m
S
8
8
8
8
'tm
Si
8
'És.
8
ËS
8
8
S
y—
m.
8
a
3
S
§g
8
5Ë?;
i
SS
H
if
m
sggs
s!
m
s
S
S
s
46 47 48 49 50
11 27—22 18X27
12 32X21 16X27
13 34-29 22X44
14 50X39 25X34
15 40X16 enz.
Vraagstuk na 822
Uit den wedstrijd om het kampioenschap le kL
van Den Haag.
Laatste zet
van zwart
24-29
1
3430?
2
27X38
29-33
3
38X29
23X25
4
48—43 A
18-23
43—30
2328!B
0
36-34
28—33
7
35-30
33—39!
8
34X43
25X34
9
43—38
34-39
10
38—32
30-44
11
32—28
44—50
12
28—23
50-22
13
23—19
22-9
Vcrl.
A.
48—42
18-22!
42-37
22-27
2621
27-31
37X20
16X27
Verl.
B.
23—29?
30-3411
29X40
35X44
25—30
44—10
30-35
40-34
en zwart verliest
De eerste variant we
rd in de partij gespeeld
Ingezonden door A. D. J. BOERSTOEL»
249
