cdOii
maandag 4 mei 1936
derde blad pag. 9
SCHEEF BERICHT OF SCHEEF
GEDRAG?
Verschillende bladen wijzen op een ver-
felag in de Arnh. Crt van een driedaag-
sche schoolreis van de hoogste klasse der
Arnhemsche H. B. S. naar Antwerpen
en Brussel onder leiding van een leeraar,
in welk verslag de mededeeling opviel, dat
de jeugdige reizigers een kijkje gingen ne
men „in het Antwerpsche nachtleven, dat
met zeer gemengde gevoelens werd ge
waardeerd".
De ouders dezer leerlingen zullen het
bericht zeker ook met zeer gemengde ge
voelens hebben gelezen; het komt ons ech
ter zóó ongelooflijk voor, dat we liever aan
nemen, dat hier sprake is van een scheel
bericht dan van een scheef gedrag van een
opvoeder der jeugd. Ware immers do
mededeeling juist, dan zou geen recht
geaard ouder hemzijn kinderen toever
trouwen.
NIET ZONDER AANMATIGING
De Conseil Central du Tourisme Interna
tional, die te Rome vergaderde, zoo kon
men in de bladen lezen, sprak haar leed
wezen uit over de mogelijkheid van de in
voering van een reisbelasting in Nederland,
welke een ernstige belemmering zou zijn
van het vrije internationale toeristenver
keer, waarvoor sedert vele jaren door de
toeristische organisaties van alle landen
krachtig geijverd wordt.
Dat is dus een internationale terecht
wijzing aan de Nederlandsche regeering.
Neen, niet alleen aan ons adres. Want naar
aanleiding van de voorgestelde reisbelas
ting hier, heeft de vergadering een motie
aangenomen „tegen iedere belemmering
yan het vrije internationale verkeer".
Prachtig zal men zeggen: doch waarom
heeft deze organisatie niet eerder gepro
testeerd tegen allerlei belemmeringen van
het internationaal verkeer? Om van indi
recte maatregelen te zwijgen, zij alleen de
aandacht gevestigd op de Duitsche maat
regel, welke het vorig jaar feitelijk allo
vreemdelingenverkeer uit dat land naar
onze kusten onmogelijk maakte.
Toen hebben we niets van een protest
gehoord en wat Nederland voornemens is
te doen is in vergelijking met hetgeen
anderen durven, niet noemenswaard.
Gemeld wordt, dat de A.N.W.B., die zoo
fel tegen de reisbelasting opponeerde, ook
te Rome meedeed. Zijn deze heeren voor
'de rechten van Nederland opgekomen, of
hebben ze de aanmatiging misschien aan-
Het ware wel 'de moeite waard er meer
Van te vernemen, waarom deze late acti
viteit zich plotseling openbaart nu het ons
land geldt; en bovendien maatregelen, zoo
als men ons van deskundige zijde toegaf,
welke het reizen wèl iets duurder zullen
maken doch geenszins belemmeren.
EEN PUZZLE
Dat de Rijksdagverkiezing in Duitsch-
land slechts de naam met een geheime,
eerlijke volks-stemming gemeen heeft, was
reeds lang bekend. Echter, blijkt het nog
fraaier te zijn geweest, dan iemand zou
durven vermoeden.
Niet alleen was de stemming allesbehalve
geheim en werden de neen-stemmers als
verraders uitgescholden, maar zelfs werd
in een woonbuurt van Vierssen ambte
lijk een plakkaat aangebracht met de
Woorden: „Achtung! In dieser Strasse
Wohnen 33 Volksverrater!"
Ondanks dit alles, waardoor het levens
gevaarlijk werd om neen of blanco te stem
men, was men op de uitslag blijkbaar nog
eoo ongerust, dat men een allerzonderlingste
methode volgde bij het bepalen van de
Uitslag.
Hoe men, zoo lezen w^ in 'dfl Volks
krant, aan het cijfer van 98,8 procent
gekomen is, blijkt ook uit de „streng ge
heim" gehouden „Wahlrichtlinien" (richt
lijnen voor de verkiezing). Hierin werd be
paald:
„Geldig is het stembiljet, wanneer:
a. het kruis in de kring is geplaatst?
b. het kruis over het geheele stembiljet
is'getrokken;
B. pijlen op het stembiljet zijn aange
bracht;
3. iets of alles is doorgehaald?
e. het biljet is ingescheurd;
de ned.-indische
begrooting
Uiterste grens
der bezuiniging bereikt
Steun aan de batik-Industrie
Volgens de Memorie van Antwoord aan
de Eerste Kamer over de begrooting van
Nederl.-Indië voor 1936 schaart de minister
zich aan de zijde van de vele leden, die van
waardeering deden blijken voor het beleid
van den gouverneur-generaal.
Wat de aanpassing betreft, mag Indië
aan Nederland ten voorbeeld gesteld wor
den, maar toch kan kwalijk ontkend wor
den, dat op het stuk van bezuiniging op
verschillende punten de uiterste grens is
bereikt, zoo zij hier en daar al niet over
schreden is.
Versterking van de zeemacht
Het leger heeft door een betere mate-
rieele uitrusting aan innerlijke kracht ge
wonnen, terwijl de bescherming van de be
langrijkste kwetsbare punten thans haar
voltooiing nadert De marine heeft thans de
in de grondslagen vastgestelde sterkte, al
is versterking van de zeemacht onvermijde
lijk. De personeelsvoorziening biedt hier
echter groote moeilijkheden.
Ten aanzien van een belasting op het
aardoliebedrijf handhaaft de minister zijn
standpunt Voor de jaren na 1936 worden
andere maatregelen overwogen.
De economische toestand
In de streken van Java, waar de bevol
king tot den aanvang van de wereldm&laise
inkomsten trok uit de teelt van exportpro
ducten of uit arbeidsloon, is de economische
toestand thans inderdaad onbevredigend.
Waar noodig wordt met het verstrekken
van voedsel doorgegaan.
De nieuwe Indische suikerregelingen zul
len tot gevolg hebben, dat de bij de Java-
suikercultuur betrokken bevolking in 1936/
1937 omstreeks 11,2 millioen gulden meer
aan betalingen zal ontvangen dan in '35/'36.
Binnenkort zullen aan de Staten-Gene
raai de wetsontwerpen worden voorge
legd, welke de vo. rzieningen bevatten
ter zake van den, met bijstand van Ne
derland, aan de batikindustrie te ver-
leenen steun.
De beoogde maatregelen zullen ten
doel hebben om door middel van een
toeslag aan de Indische importeurs van
Nederlandsche cambrics, met gelijktij
dige prijsfixatie, te geraken tot een ver
laging van de cambrics- en greyprijzen.
De algemeens economische toestand in
Nederlandsch-Indië is, blijkens de telegrafi
sche berichtgeving van de hoofden van ge
westelijk bestuur, in het eerste kwartaal
1936 constant gebleven en hier en daar iets
gunstiger geworden.
Economische samenwerking
Men is in Indië gaan inzien, dat het moe
derland al het mogelijke doet om Indië in
dezen tijd bijstand te verleenen.
De minister is met zijn betrokken ambt-
genooten in overleg getreden over de in
stelling vnn e,.ii commissie, die tot taak zal
hebben de Itegccj uig te adviseeren nopens
concrete uitbreiding van de economische
samenwerking tusschen Nederland en Ned.
Indië.
Het sulbervraagstuk
De Regeering zet de moeilijkheden uiteen,
waarop zij stuitte bij de pogingen de Neder
landsche markt meer te doen bijdragen tot
den bloei der Indische cultures. Alvorens
het suikervraagstuk in nadere beschouwing
te nemen, wacht de Regeering het verslag
af van de commissie-Van Blom over demo
gelijkheid om alcohol uit suikerbieten te
bereiden.
Deze commissie zal, naar verwacht wordt,
binnen korten tijd met haar taak gereed
komen.
Uitgaven voor missie en Zending
Hoezeer de minister de noodzaak van de
bezuiniging op uitgaven voor missie en
zending betreurt, is hij van meening, dat
deze vergelijkenderwijs niet te ingrijpend
ia geweest.
MEDAILLE VOOR 36 JAAR
TROUWEN DIENST
Aan den adjudant-onderofficier-instrue-
teur K J. A. Beers van het 18de regiment
infanterie is de gouden medaille voor 36
jaar trouwen dienst uitgereikt
f. woorden op het biljet zijn geschreven;
g. het kruis ontbreekt (dus het biljet
blanco is).H
Wie deze grappenmakerij leest, vraagt
zich alleen af, welke stembiljetten nu on
geldig of neen-zeggend waren. Dat is wer
kelijk een puzzle.
Uitvaart van Kampens Burgemeester
Heel Kampen rouwt
om Mr. Okma
Zaterdag heeft Kampeins burgerij zich op
gemaakt tot een plechtige uitvaart van zijn
overleden burgemeester, Dr. L. K. Okma.
Reeds 's morgens hing er in de stad een
plechtige spanning van wjat stond te gebeu
ren. De vlaggen van torens en openbare
gemeentegebouwen, alsmede van verschil
lende particuliere woningen, hingen half.
stok, de straatlantaarns terzijde van den
weg waarlangs de begrafenisstoet des na-
middags zou passeeren, waren zwars om
floerst. Inderdaad heerschte in de geheele
stad een plechtige stilte.
Ten stadhuize maakten vele Ingezetenen,
corporaties en vereenigingen gebruik van
de gelegenheid otn door hos plaatsen van
een handrteekening in het condoleance-re-
gister blijk te geven van deelneming. Om
half tien des morgens, terwijl het Mei-zon
netje door hot wolkenfloers brak, gleed de
lijkauto, komende uij Amsterdam, met haar
droeve last voor het stadhuis, onopgemerkt
bijna, en even later werd de lijkkist in de
kamer geplaatst waar burgemeester Okma,
zij het met onderbreking wegens ziekte, drie
jaren gewerkt heeft.
Om half een des middags had ten woon-
huize van de familie Okma een rouwdienst
plaats onder leiding van Ds. J. de Waard,
Geref. predikant te Kampen. Na afloop daar
van begaven de familie, vrienden en ge-
noodigden zich naar het raadhuis.
Even later werden de deuren van het
stadhuis ten tweeden male geopend, dit
maal om burgemeester Okma uitgeleide te
doen naar zijn laatste rustplaats. Achter de
lijkkoets volgden de leden van de gemeen
teraad en een groot aantal gemeenteambte
naren de groote stoet, bestaande uit 8 rijtui
gen en 24 auto's.
Aan de groeve word eerst hot woord ge
voerd door den waarnemend burgemeester,
den heer Mr. J. M. H. J. van der D u s s e n,
die er aan herinnerde dat het voor Dr. Ok
ma de vervulling van een innige wensch
beteekende toen hij benoemd werd tot bur
gemeester van Kampen. Daarom kwam hij
met de bedoeling een waar burgervader voor
de geheele gemeente te zijn en daar al zijn
krachten aan te wijden.
Wanneer men beseft dat deze benoeming
tot burgemeester van Kampen de bekroning
van zijn levenswerk beteekende, dan treft
het als iets diep tragisch dat zijn lichame
lijke toestand hem verhinderde van zijn
burgemeesterschap te maken wat hij zich
daaromtrent voorgenomen had, zeide spr.
Met een korte onderbreking in de maand
Januari van diit jaar is het toch reeds sinds
September 1935 dat de heer Okma niet meer
aan he? daadwerkelijk bestuur van de ge-
meente heeft kunnen deelnemen. Wie zijn
lust tot arbeiden kende, zal beseffen welk
een beproeving dit voor hem geweest is. Nog
herinnerde spr. zioh de blijdschap waarmee
de heer Okma met 1 Januari weer in func
tie dacht Se treden, hoe hij spr., vriendelijk
als altijd, bedankte voor de waarneming van
zijn taak.
Wij weten nu dat dit slechts een opflikke
ring heeft kunnen zijn. zeide spr., en heden
hebben wij hem uitgedragen uiit de mooie
burgemeesterskamer, waarop hij zoo trotsch
was, waaraan hij zich zoo gehecht had. De
geheele bevolking van Kampen heeft hem
gevolgd bij zijn tocht uit de gemeente, heeft
gevoeld daa een best mensch, een plichts
getrouw man, die getc-ond heeft een goed
burgervader te willen zijn, is heengegaan.
Voorts richtte spr. namens de geheel*
meente een woord van diepgevoelde deel
neming tos het gezin van den overledene.
Hij uitte den wensch dat de familie het
zware verlies met berusting zou kunnen
dragen, zich daarbij troostende met de
groove deernis welke uit zoo wijden kring
betoond wordt.
Hierna verkreeg de heer J. Weerstra,
burgemeester van Wonseradeel, opvolger als
zoodanig in die gemeente v,an wijlen Dr.
Okma, het woord. Het was spr. bekend, dat
het een levenswensch van den overledene
was tos burgemeester van Kampen benoemd
te worden. Spr. schetste Dr. Okma als een
echte magistraat en zeide, dat een gemeente,
vooral een die uiit heserogene bestanddeelen
bestaat, een dergelijk zelfstandig persoon
noodig heeft Spr. noemde het verlies door
het verscheiden van een liefhebbend echt
genoot en vader voor het gezin groot Bij al
zijn beslommeringen en drukke bezigheden
aan het burgemeesterschap verbonden had
hij altijd tijd en liefde voor zijn gezin. Spr.
weet dat de nabestaanden hun trooss weten
te vinden in de H. Schrift. Hoewel een Fries,
rust Dr. Okma thans niet in Frieschen bo
dem, doch spr. Is overtuigd, das hij hier rust
bij vrienden.
De zwager van wijlen Dr. Okma, de heer
Van Dam, uit Amsterdam, dankt namens
de weduwe en kinderen voor de blijken van
medeleven en belangstelling voor en bij het
sterven van Dr. Okma ondervonden. Spe
ciaal richt hij zich hieribij tos den Commis
saris der Koningin in dit gewest, A. E. Ba
ron Van Voorst tot Voorst, die door zijn be-
langstelling sijdens de ziekte de harten van
de familie Okma heeft verkwikt. Spr. brengt
clank aan het gemeentebestuur voor de wijze
waarop het van zijn liefde en medeleven
heefs doen blijken. De vele blijken van war
me belangstelling en liefde in den laatsten
tijd vooral betoond, waren een bewijs, dat
de burgerij in wijlen Dr. Okma niet enkel
zag het hoofd der gemeenSe, maar ook een
burgervader. Dat stemt tot rijke troost voor
de familie. Vervolgens memoreerde spr. de
liefde van Dr. Okma voor hes burgemees
tersambt, dat hij zich van God gegeven wist.
Hij leefde in zijn geloof en daarin ontving
hij de kracht voor zijn arbeid, ook om te
sterven. Das geloof is ook voor de weduwe
en haar kinderen de rijkste troost. Spr. be
sloot met het lezen van de Apostolische Ge
loofsbelijdenis.
Ds. J.deWaard, die ook den rouwdienss
ten huize geleid had. besloot deze indruk
wekkende plechtigheid met het Gebed des
Heeren.
Onder de zeer talrijke aanwezigen merk
ten we op den Commisaris der Koningin in
de provincie Overijssel, de garnizoenscom
mandant mes zijn adjudant, de burgemees
ters der gemeenten Hasselt, Zwartsluis, Ge-
nemuiden, de wnd. burgemeesters van de
gemeenten IJsselmuiden c.a., Kamperveen,
Zalk en Veecaten, den burgemeester van
Wonseradeel, deputaties van de Geref. Ker
ken, van de R. K. Kerk, van de Isr. ge
meente, van de Ev. Lutherscho gemeente,
an de Ver. Doopsgezinde gemeende, van de
ereen. van Vrijz. Hervormden en voorts
afgevaardigden of deputaties van de veree-
niging tot bestrijding der T. B. C., van de
afd. van het Groene Kruis, van regenten
van het Stadsziekenhuis, de weeshuizen, de
gast- en proveniershuizen, van de vereen.
Handel en Nijverheid, talrijke vrienden en
kennissen uit de gemeenten Wonseradeel en
Franeker. adj. kolonel Lavaleye, voorz. gew.
landstormcommissie de IJssel en Vollenhove,
een deputatie vanwege de Theologische
School te Kampen, de senaat der School voor
reserve-officieren S.R.O.I.
VOOPIREFFEUJK RUBRIEK^
DE PARTICULIERE
WEERCORPSEN
Memorie van Antwoord
aan de Tweede Kamer
Spoedige inwerkingtreding van de
Wet wordt bevorderd
n de memorie van antwoord op het
voorloopig verslag der Tweede Kamer
over het wetsontwerp houdende voor
zieningen omtrent weercorpsen, zet de
regeering uiteen, dat de wet op het
uniformverbod, die in 1933 tot stand
kwam, eenigen tijd vorderde voor
practische doorwerking.
Het was nu de vraag, of na afloop van
deze periode de particuliere machtsvorming,
door het verbod ongetwijfeld bemoeilijkt, ge
heel zou worden gestaakt, of dat zij zich na
der, thans zonder de nu onder het verbod
vallende hulpmiddelen, zou organiseeren. Het
laatste schijnt, tot het leedwezen van de
regeering, het geval te zijn.
De regeering meent, dat deze bestrijding!
étappes, zooals de omstandigheden in on
land in de jaren 1933 en volgende dagen, de
beste bestrijdingswijze vormde.
De regeering volgt de ontwikkeling van de
bestaande organisaties met aandacht. Zij
heeft op het oogenblik nog geen aanleidinng
aan de ontbinding van de z.g. weerafdeelin-
gen van de nationaal-socialistische beweging
te twijfelen.
Intusschen houdt de regeering het oog ge
richt op de liquidatie van deze vroegere
weerafdeelingen.
Dringend noodzakelijk in dezen zin, dat
anders een onmiddelijke verstoring van de
openbare orde zou zijn te vreezen, acht ook
de regeering het ontwerp niet. Zij aoht het
ontwerp echter noodzakelijk om te voorko
men, dat de ontwikkeling in de toekomst in
verkeerde richting zou kunnen gaan.
Een spoedige inwerkingtreding van de wet
zal zooveel mogelijk worden bevorderd.
De memorie is vergezeld van een nota van
wijziging, waarin o.m. de maximum boete,
gesteld op de niet opzettelijke overtreding,
wordt teruggebracht tot 300 gulden.
Crematie Dr. F. M. Wibaut
Geweldige belangstelling
Onder geweldige belangstelling kwam
Zaterdag laat in den middag de begrafenis
stoet van Dr. Wibaut bij de aula van het
crematorium te Wcsterveld aan. Zeer vele
autoriteiten gaven hier ook van hun be
langstelling blijk.
In de aula sprak eerst de heer J. Rus
tige, die namens het gemeentebestuur van
Amsterdam een woord van dank sprak voor
het vele, dat de overledene voor de ge
meente had gedaan en waardoor hij lang
zal voortleven in do geschiedenis van de
hoofdstad.
De heer Koos Vorrink herinnerde aan
de grootsche hulde den overledene zoo juist
door de arbeiders van Amsterdam gebracht,
waaruit hlijkt, welke groote liefde hij ge
noot
Senator Vinck uit Brussel sprak namens
den Internationalen Stedenbond en namens
de Internationale Woningbouwvereeniging.
Hij merkte op dat de overledene het beste
van zijn leven en zijn zielskracht gewijd
heeft aan de gemeente-belangen.
Voorts werd gesproken door den heer
Hesseling als vriend, door den heer Brevet
namens de aangetrouwde zusters en broers,
door den heer Berdenis van Berlekom na
mens directie en commissarissen van den
houthandel Alberts te Middelburg en van
de N. V. Bontekoning en Aukes te Am
sterdam, door mevr. A. de VriesBruins en
mevr. Tilanus.
Ten slotte sprak Prof. J. P. Wibaut eenige
woorden van dank.
Toen werd, begeleid door do treurmarsch
uit de derde symphonic van Von Beetho
ven, de kist neergelaten.
Met het largo van Handel werd de plech
tigheid gesloten.
Huurverlaging te Amsterdam
en W. van Amsterdam hebben weder
om toestemming gegeven tot verlaging van
de huren van een aantal woningen en win
kels van vereenigingen.
Voor 131 winkels, gelegen ln vereeniglngs-
complexen, die gebouwd zijn met Rijksvoor
schot op den voet der Woningwet, is een
huurverlaging toegestaan van te zaraen
12.301 per jaar, zulks na goedkeuring door
de Regeering. Financiering van deze huur
verlaging geschiedt uit het fonds, gevormd
in verband met de renteverlaging der wo
ningwetvoorschotten tot 4 pet.
Voorts kon huurverlaging worden toege
staan voor 42 winkels in complexen garan-
tiewoningen van vereenigingen tot een to
taalbedrag van 6530.— wijl deze vereeni
gingen in staat zijn, deze verlaging uit eigen
middelen te financieren.
Ten slotte is goedgekeurd de verlaging
van de huren van twee complexen vereeni-
gingswoningen, behoorende tot den garantie-
bouw, bevattende te zamen 482 woningen,
tot een bedrag van totaal 6275.Ook deze
verlaging kunnen de vereenigingen zelf fi
nancieren.
Bloeiende boomen
De A.N.W.B. meldt:
Omgeving van Resteren en Tiel: de pere
en kerseboomen staan in bloei.
Omgeving „De Bangert" bij Hoorn: de
pereboomen staan in bloei, de pruimeboo-
men loopen op het laatst.
DINSDAG 5 MEI
HILVERSUM I 1875 M. KRO-Uitzending.
8.00—9.15 en 10.00 Gram.pl. 11.30—12.00
Godsd. halfuur. 12.15 KRO-Melodisten.
I.15 KRO-Boys. 2.00 Vrouwenuur. 4*00
KRO-orkest. 5.00 Koorconcert. 7.15 Cau
serie „De Gas-oorlog". 8.00 Berichten. 9.00
KRO-orkest. 9.45 R.K. Orat. Vereen.
„Haarlem". 10.15 Gram.pl. 10.30 Berich
ten. 10.35 Paul Godwins orkest.
HILVERSUM H 301 M. AVRO-Uitzending.
8.00 Gram.pl. 10.00 Morgenwijding. 10.30
Ensemble. 11.00 Keukenwenken. 11.30 En
semble. 1.30 Omroeporkest en Gram.pl.
3.00 Knipcursus. 4.00 Piano-recital. 4.30
Kinderkoorzang. 5.30 Cantabilé-orkest,
7.00 Voor de kinderen. 7.05 Zang en piano.
9.15 Radio-tooneel. 9.45 Aeolian-orkest.
II.00 Berichten. 11.1012.00 Gram.pL
DROITWICH 1500 M. 10.20—10.50 Orgelspel.
11.10 Trio. 11.50 BBC-Northern-orkest
2.102.55 H. Englemans kwintet. 3.40
Strijkkwartet. 4.35 Ensemble. 5.50 Beet-
hovenconcert. 6.50 Causerie. 7.50 BBC-
Midland-orkest. 10.10 Trioconcert.
KEULEN 456 M. 11.20 Populair concert. 12.35
OmroepkleinorkesL 1.35 Schrammelmu-
ziek. 3.20 Amusementsorkest. 4.35 Zang.
7.30 Omroepkoor en solisten.
BRUSSEL 322 en 484 M. 322 M. 11.50 Om
roeporkest 2.20 Militair concert. 7.20 Sym
phonieconcert.
484 M.: 11.20 Gram.pl. 11.50 Zigeunermu-
ziek. 2.20 Orkestconcert. 5.50 Cello-recital.
7.20 Operaconcert 8.35 Militaire muziek.
DEUTSCHLANDSENDER 1571 M. 9.50 Ka
mermuziek. 10.2011.20 Het „Quintette
Instrumental de Paris",
SOCIALE LEVEN
In een toenemend aantal gevallen wordt
aan kantoorbedienden, winkelbedienden en
handelsreizigers een vacantie van veertien
dagen gegeven, waaruit blijkt, dat er een
groeiende waardeering is voor dit sociale
vacantie is. De Ned. R.K Bond van Han
dels. en Kantoorbedienden en de Ned. Ver.
van Chr. Kantoor- en Handelsbedienden ver
trouwen dan ook, dat bij zoo schier alge-
meene erkenning vein de waarde der vacan
tie, heeren patroons dezen zomer nog meer
dan voorheen hun bedienden in de gelegen
heid zullen stellen van een veertiendaag-
sche vacantie te genieten, tot heil van do
volkskracht en van het bedrijfsleven.
KUNST
TENTOONSTELLING MUSEUM FODOR
In het Museum Fodor te Amsterdam zijn
van 1 Mei af aquarellen en teekeningen
van Dirk Langendijk (174S1806), van An
dreas Schelfhout (17871870) en van eenige
buitenlandsohe teekenaars van omstreeks
1840 tentoongesteld.
In de achterzaal van het Museum wordt
een keuze uit het grafische werk van Ja
cob Ernst Marcus (17741826) getoond, dat
vrijwel compleet is aangekocht uit de ver
zameling Dentz van Schaick, benevens een.
teekening van deneelfden kunstenaar, wel
ke de heer J. Knoef aan het Museum ten
geschenke heeft gegeven.
mijnheer pimpelmans gaat „en pension"
27. Het was de trein, waarmee meneer
Pimpelmans mee moest. Hij rende er naar
toe. Maar de chef trad hem in den weg. „Zal
niet gaan meneer. U blijft hier tot de zaak
onderzocht en de schade opgenomen toP'
„Wat?" bulderde mijnheer Pimpelmans, door
al het voorgevallene tot het toppunt van
woede genaderd; „je wilt zeggen, dat ik n i e t
met dien trein meega? Allo op zijl"
28. En hij greep den ohef bij zijn kraag
en zwaaide dreigend zijn geweldigen koffer
achteruit De passagiers stapten den trein
uit, om de op handen zijnde vechtpartij
vooral niet te missen; zoo is 'n mensch nu
eenmaal. Sinds zijn tiende jaar had mijn
heer Pimpelmans niet meer gevochten, en nu-
kwam opeens alle opgekropte woede tot uit
barsting!
(Wordt Woensdag vervolgd)
<24
Haar meelijwekkende poging om haar blindheid te verbergen
bracht de tranen naar Michaels oogen. Nu wist hij dat
zijn moeder volkomen blind geworden was.
De slaap wilde maar niet komen voor Michael. Het eene plan
na het andere overwoog hij om zijn moeder te helpen. Zelfs
al was zijn geloof in de macht van den toovenaar verdwenen,
toch begreep hij dat hij terwille van zijn moeder zijn voordeelige
baantje moe9t zien te houden.
Terwijl hij zoo om en om woelde hoorde hij zachte voetstappen
bij de deur. Hij draaide zich om en zag een donkere gedaante
die het bed naderde- Vrees beving hem Hij stond op het punt
het uit te schreeuwen en de binnenkomende in woede aan te
vliegen, toen hij de vroegere metgezellin van zijn moeder,
Racli' herkende.
Ze uisterde heel zacht, dat hij zich stil moest houden.
Daarrv. maakte zo voorzichtig Judith wakker en fluisterde
haar iue:
k „Vraag au niets. Trek Uw kleerea aan em volg me. Alles
komt goed als we zonder ontdekt te worden uit het dorp kunnen
ontsnappen."
Verbaasd en vol vragen, die ze niet uit konden spreken,
volgden ze haar. Michael leidde zijn moeder behoedzaam bij de
hand. Verschillende waakhonden kwamen brommend aan-
geloopen, maar toen ze hun kleedingstukken geroken hadden
en hen als dorpsbewoners herkend hadden, gingen ze weer
liggen slapen. Langzaam en voorzichtig bewogen de drie ge
stalten zich door de duisternis naar den buitenkant van het
dorp.
„Onder die groep boomen wachten er kameelen om ons naar
Aksoem te brengen", fluisterde Rachel.
„Wie heeft die voor ons gestuurd?" vroeg Judith opgewonden,
zacht, maar met een stem die trilde van onderdrukte emotie.
„Wacht en zie", was het antwoord-
Eindelijk waren ze dicht bij de boomen. Iemand naderde hen.
Rachel fluisterde iets tegen hen. Daarop zei ze tegen Judith:
„Judith, Uw echtgenoot is gekomen om U thuis te brengen.
Hij is in leven en hier".
„Mijn man!" Haar stem trilde van vreugde, maar toch klonk
er nog twijfel in. „M ij n manl Hoe kan..."
Maar ze sprak niet verder. Sterke armen omhelsden haar. Ze
voelde een warmen adem op haar wangen. En, als uit het
verre verleden, hoorde ze een stem:
„Judith, Judith." De sterke armen knelden nog dichter om
haar heen. Sprakeloos stonden ze daar, zonder .ich de gevareo
bewust te zijn die dreigden in een vijandige wereld-
Twee levens die jarenlang gescheiden geweest waren, vloeiden
weer samen en hielden voor het oogenblik op afzonderlijk to
bestaan. In het barmhartige duister snikte Judith van blijdschap,
haar hoofd op den schouder van Ras Daraba. Het licht had
de nacht van haar droefheid verdreven.
HOOFDSTUK XVII
Beproeving van het geloof
In de nederige woning van den vroegeren kamerling van
Ethiopië heerschte nu het grootste geluk. De kleine familie was
onuitsprekelijk verheugd om de plotselinge hereeniging. Daraba
was erg trotsch op zijn zoon Michael. Het ernstige karakter van
den jongen was een bron van groote vreugde voor zijn vader.
Michael was in 't eerst verbaasd over de wonderen van
Aksoem. Hij keek als betooverd naar den prachtigen tempel,
de rij obelisken, de zetels der rechters, de paleizen op de hellin
gen der heuvels, en de fonteinen met leeuwenkoppen, die water
spoten. En toen hij den eenen dag na den andere de godsdien
etige gebruiken gadesloeg, moest hl] ook de gelijkenis met de
heidensche zeden van de Berbers wel opmerken.
Hij was het dadelijk met zijn vader eens, dat er in die
gebruiken niets anders lag dan hopeloosheid. Uur na uur kon
hij naar zijn vader luisteren als die vertelde over de dingen,
die hij opgemerkt en ondervonden had op zijn pelgrimstocht
naar het land, ln hetwelk de Zaligmaker .van de wereld geboren
was-
Langzamerhand ging de jongen door de zorgvuldige onder
wijzingen van zijn vader Iets begrijpen over een liefhebbenden
God, die Zijn eenigen geliefden Zoon in de wereld gezonden
had als de eenige weg tot zaligheid.
Ook Judith zat aan de voeten van haar echtgenoot. Haar
geluk kende soms geen grenzen. Dikwijls als ze wilde spreken,
leek het of haar de adem afgesneden werd, en dan zweeg ze stil
van louter vreugde. Ze vond het heerlijk zwijgend aan de voeten
van Daraba te zitten en te luisteren als hij sprak over de dingen
die hij had leeren kennen en liefhebben In haar ziel werd het
licht, een licht dat haar haar blindheid deed vergeten.
Toen Judith en Michael de godsdienst die zij gekend hnddon
met zijn yrecs en zelfkwelling en nuitelooze ordinanties gingen
vergelijken met het evangelie van goddelijke liefde, dat Daraba
hun ontvouwde, werden hun harten warm voor de nieuwe leer
en zij aanvaardden het nieuwe geloof. Het geluk van Daraba was
volkomen, toen zij den „eenigen Naam onder den hemel*' beleden
en geteld werden onder de kleine schare van de gesmade
volgelingen van Christus.
De kleine familie kwam openlijk voor haar overtuiging uit.
Op de straten van Aksoem verkondigden zij de waarheid, die zij
beleden.
Op zekeren dag, toen ze te doen gehad hadden met buiten
gewoon sterken tegenstand en vijandschap va.i de leidende
priesters van de stad, vroeg Michael: „Vader, waarom prediken
we maar steeds voor onze broederen, die ons toch niet willen
hooren? Waarom gaan we niet naar de Berbers mei onze
boodschap?"
„Deze bewoners van Aksoem zijn ons volk, mijn zoon, en
hun is een rijke erfenis ten deel geworden van Israel Ze.fs In
Jeruzalem predikten de apostelen deze boodschap van verlos
sing het eerst voor hun eigen broederen
„Maar U hebt me verteld, dat de Joden Jen Zaligmaker
verwierpen en Zijn discipelen vervolgden, ze in de gevangenis
opsloten, anderen geeselden, en den edelen Stephanus zelfs
steen Igden."
„Ja, zij werden hevig vervolgd en verstrooid builen het land,
maar juist door die vervolging werd het evangelie mij ge
predikt door den evangelist Philippus."
„Die heidensche Berbers zijn het eenige volk geweest, dat Ik
gekend heb", overpeinsde Michael. „Den oen of anderen dag zal
ik naar mijn volk terugkeeren."
De eenpn dag na den anderen nam de vijandschap tegen de
secte der Christenen in Aksoem toe Hoewel hun aantal niet
groot was, was hun invloed op Je aanbidders van der zonne
god en de maan godin dit wel. Velen van hpn war. gaan
twijfelen aan de waarde van hun oude godsdienst^ gebruiken-
(Wordt vervolgd).
