GEESELING DINSDAG 25 FEBRUARI 1936 TWEEDE BLAD PAG. 5 HET VERSCHE KADETJE Dr F. E. Posthuma voorzitter van het comité van actie Het broodverbruik zal stijgen In .Krasnapoteky" te Amsterdam is gister miiklag een vergadering gehouden van het comité van actie voor versch brood aa.n het ontbijt, in welke bijeenkomst oud-Minister Dr F. E. Post>huma het voorzitterschap van het definitieve comité heeft aanvaard. De heer L. Snaipper leidde deze vergade ring in, sprak jegens Dr Posthuma den dank uit van het comité voor diiens bereid verklaring en gaf het presidium vervolgens aan dieze over. Dr Posthuma aanvaardde het voor zitterschap met oen rede, waar in hij aeide dat de heele kwestie van het versohe kadetje des mor- gons aan het ont- bijt draait om de vraag of het mo- - gelijk zal zijn het afleveringsuur te vervroegen. Voor hen, die niet alleen des morgens thuis ontbijten, doch ook den tweeden maaltijd van huis moeten medene- Dr. F. G. Posthuma men, is het onge twijfeld een vraag, die ons niet onverschil lig mag laten. Het is naar spr.'s overtuiging aan geen twijfel onderhevig, dat he<t broodverbruik geweldig zal stijgen, wanneer het mogelijk is niet alleen, des morgens thuis versah brood te gebruiken, doch ook versah brood voor den tweeden maaltijd van huis mede te nemen. Spr. vleit zich niut met de gedöohte, da/t morgen aan den dag de Arbeidswet dius- danig zal zijn gewijzigd, dat versch brood beschikbaar wordt op een tijd waarop men dat wens ebt. Het zal spr. een vreugde zijn e»en comité te mogen leiden, dat den Nederlamitechen Staatsburger zal trachten te bevrijden van een dwang die naar spr.'s meening een domme toepassing is van een goedbedoeld stelsol. (Applaus). Ten slotte werd medegedeeld, dat instem ming hadden betuigd met het streven van het Comité: het Ned. Verbond van Werk gevers, de Exploitatie-Mij „Scheveningen", de Kon. Ned. Middenstandsbond cn die Alg. Vereen, voor Vreemdelingenverkeer. OPBOUW VAN DE W1ERINGERMEER HET DERDE DORP IN GEBRUIK GENOMEN Wieringerwerf wordt het administratieve centrum van den polder In de afgeloopen week Is de derde woon- kern in de Wieringermeer voor de bewo ners opengesteld en bevolkt, zooiat thans, naast Slootdorp en Middenmeer, Wieringer werf als derde dorp in het nieuwe land zijn plaats inneemt. De middenstandsbedrijfjes als slager, bakker, kruidenier enz. zijn hun werkzaamheden begonnen en gis'i ren is de ruime, modem ingerichte lagere school m gebruik genomen, waarmede in hei nieuwe dorp het normale leven is begonnen- In de enkele jaren sinds 1930, dat hrt land voor bewoning geschikt is. zijn hier drie dorpen gekomen, die geheel volgens een bepaald schema zijn aangelegd in tegen stelling met de oude bestaande gemeen schappen, die ons door de historie zijn over geleverd en het resultaat zijn van een groei proces. waarbij slechts willekeur een rol trekkende toeristen, die hier dicht voorbij zullen komen langs den grooten primaire» verkeersweg van Amsterdam naar Leeuw arden. die hier getraceerd is. Voorloopig vindt men hier nog slechts een smallen klinkerweg en er zullen nog wel eenige ja ren mee gemoeid zijn, alvorens de bree- de autostrada van de hoofdstad naar het Noorden is aangelegd. Hoe dan de Wie- ringermeer emit zal ziicn laat zich ge zien het tempo waarin de polder groeit, zich ontwikkelt en wordt opgebouwd moeilijk raden- Onderwijs-bezuiniging De wet afgekondigd Gister is uitgegeven het Staatsblad no. 100, bevattende de wet van den 22sten Fe bruari 1936 tot verlaging van de openbare uitgaven voor het lager onderwijs. In de nieuwe woonkern Wieringerwerf hebben dezer dagen 100 gezinnen hun ten ten opgeslagen. De ordening, die elders met zooveel moeilijkheden gepaard gaat, wordt hier met gemak toegepast, o.a. bij de ves tiging van middenrtandsbedrijven, die zich slechts kunnen nederzetten met toestemmng van de Wieringe rmoerdi recti e. Voorloopig mag zich slechts één bakker, één slager één kruidenier etc. vestigen om alle noo- delooze ooncurrentie en economische ver spilling te vermijden- Zoodra zich een afzetgebied heeft gevormd kan een tweede vakgenoot een vestigingsvergunning krij gen, zooals b.v. in Middenmeer, waar thans 2 bakkers gevestigd zijn. Op deze wijze hoopt men de werkloosheid tegen te gaan Onder leiding van den directeur van het Bouwbureau „De Wieringermeer", den heer D. A. van Eek, is een dorp on-ts aan van bijna ideale arbeiderswoningen, zeker ideaal voor die gezinnen, die uit verschil lende plattelandsgemeenten in ons land ko men, waar de woningtoestanden nog alles te wenschen overlaten. Het ligt in de bedoeling, dat Wieringer werf zich zal ontwikklen tot het administra tieve centrum van den polder. Op eenigs honderden meters afstand van Wieringer werf verheft zich de terp, de verhooging van ongeveer G meter, naar het model der oude terpen, die hier is opgeworpen en een prach tig uitzicht over het wijde, vlakke land biedt. Als men dezer dagen begint met de be planting van de omgeving van Wieringer werf, zal om het dorp een gordel van groen worden aangelegd, die in den vorm van een park als recreatieterrein zich zal uitstrek ken tot aan de terp en waarin de terp zelf zal worden opgenomen. Op deze wijze zal de vlakke uitgestrekt heid van het polderland door een fraaie beplanting worden onderbroken, het land- schapsschoon zal erdoor verhoogd worden en de, terp zal het fraaie middelpunt van dén pol dei" worden en een prachtig uitzicht over het nieuwe land bieden aan de door- Belgische Hof Mej. M. B. de Jong, dochter van dien heer J. de Jor.g, hoofd van de U.L.O.-sdhool aan den Bronsteewog te Heemstede, is benoemd tot gouvernante aan het Belgische Hof. Mej. De Jong is 23 jaar en genoot haar opleiding aan de Nu tak week school voor onderwijzeressen te Haarlem. Zij is in het be7.it van. de hoofd&ete L.O. en acte Fransch L.O. Als gouvernante is zij reeds eerder werkzaam geweest te Amsterdam en in Zwitserland. Noordhollandsche tuinders met misoogst Acht ton beschikbaar Naar men weet heeft de minister van Landbouw besloten uit het Landbouw crisisfonds steun te verleenen aan de tuin ders. die tengevolge van misoogst in moei- lijkheden zijn geraakt Wij vernemen thans, dat voor deze tuinders een bedrag van 8 ton beschik baar is gesteld. De minister heett tot de zen steunmaatregel besloten, speciaal met het oog op de tuinders in Noord- Holland. wier kooloogst tengevolge van een luizenplaag mislukt is. Broederschap van commissarissen van politie Geen fusie met den Bond van Hoogere Poll tie-a mbten aren. De Broederschap van Commissarissen van Politie in Nederland hield een dezer dagen haar 54ste Algeaneene vergadering. Als voornaamste onderwerp werd behan deld het voorstel om tot een fusie te ko men met den Bond van Hoogere Politie ambtenaren in Nederland, welk eventuee". samengaan de ontbinding der Broederschap tengevolge zou hebben. Het voorstel werd echter, na uitvoe rige beschouwingen, met groote meer derheid van stemmen verworpen. Vervolgens werd het voorstel aangeno men om te trachten tot een fusie te komen op federatieven grondslag. Het Bestuur der Broederschap, dat gemeend had in zijn heel te moeten aftreden, werd daarna her kozen. De penningmeester der Broeder schap, de heer J. W. Felix, die wegens pen. sionneering den politiedienst heeft verlaten, werd als zoodanig vervangen door den heer B. Basse lier, commissaris van politie te Roo sendaal. Miss Joan Bat ten, die er on langs in slaagde van Europa naar Natal in Brazilië te vlie gen, is voor een bezoek aan Pa rijs, per vlieg tuig op Le Bourget gearri veerd. ROFFELRIJMEN WERK VERSCHAFFING Een vriendelijke Haagsche dame Las ook mijn roffel Nog een punt" Waarin ik aan de straatversiering Door honden, aandacht heb gegund. Mevrouw vindt het volkomen logisch Als Jantje's pa betalen moet Als Jantje angstig bij een boompje Een minimaal klein plasje doet, Want, zegt mevrouw, de pa van Jantje Krijgt kinder-aftrek, waarde heer En wij, wij tellen negen gulden Belasting voor ons hondje neer! Wij mogen dus de straat bevuilen En (is 't niets waard in deze tijd?) Wij mogen zonder trots beweren; Wij scheppen werkgelegenheid! Mevrouw! ik zou u bijna prijzen Voor zooveel hoogre logica, Maar laat mij liever mogen zeggen Wat ik in deze niet versta: Waarom kan men de hond niet leeren Dat hij zich zet. naast het trottoir? Waarom legt hij zijn werkverschaffing Op 't voetpad van den wandelaar? Waarom juist voor de winkeldeuren? Waarom precies voor het portiek? Waarom vlak voor de schoone schoenen Van 't angstig voortspringend publiek De werk- (en ergernis)-verschaffing Kan nuttig en voordeelig zijn. Zij móét zich voegen naar de bede: Houdt asjeblieft het voetpad rein! (Nadruk verboden.) LEO LENS* De Duitsche Jeugdherbergen In 1935 door 16000 Nederlanders bezocht Tienduizenden joujge (buitenlanders, zoo lezen wij in de Duitsohe bladen, hebben ook in 1935 weer vain de gelegenheid ge bruik gemaakt, kennis te maken met het Duitsche volk en het Duitsche land door middel van de jeugdherbergen. Het totaal aantal kan gesteld worden op 110.000 tegen 85.000 in 1934. Het volgende staatje geeft een overzicht van het aantal, gerangschikt naar land van herkomst: Engeland 32628, Nederland 15973, Dene marken 13146, Zwitserland 6310, Noord- Amerika 5109, Polen 4910, Zweden 4523, Tsjecho-Slowakije 4215, Frankrijk 3137, Bel gië 2224, Italië 348, overige Europeeschc landen 13295. Nederland neemt dus na Engeland, de tweede plaats in. Zal de komende reisbe- lasting ook op dit toeristisch verkeer in vloed hebben? Politieke armelijkheden In verband met het overlijden van profes sor Krabbe brengt de Nederlander een passage in herinnering uit diens afscheids rede als hoogleeraar te Leiden in 1927 bij het bereiken van de zeventigjarige leeftijd. „Meen niet, zei de hoogleeraar, dat het rechtsleven gewekt kan worden door al het kunstmatige, dat in ons vertegen woordigend stelsel te vinden is, stem plicht b.v., proportioneel kiesrecht en dergelijke armelijkheden, die men uit denkt om de waarde van politieke par tijen en programma's in cijfers otn te zet ten. Ook ik heb mijn tijd gehad, waarin ik de rekenkunde met haar raadsels een beslissend woord liet meespreken en al dus uit het oog verloor, dat ver boven de Vijterwaarde van een politieke partij en haar belangen staat haar innerlijke waarde". Best, maar hoe wilde de professor deze innerlijke waarde zonder cijfers tot uitdruk king brengen? Steenberghe meende dat deze economi schc feiten voldoende spreken moesten tot iedereen om een bepaald inzicht te doen rijpen en wij kunnen toch niet aan nemen, dat onze geachte collega, geen notitie zou willen nemen van deze on rustbarende resp. suggestieve feiten, uit angst om overtuigd te worden. Dit is niets dan een herhaling van de eerste stelling. Maar is daarmee bewezen, dat devaluatie elders w e z e n 1 ij k vooruit gang bracht en dat zij het hier ook brengen zou? Is de deflatie-politiek werkelijk de zaak van de neergang? WEST-INDIE Ingediend is een wetsontwerp tot vaststel ling van het slot der rekening van de kolo niale uitgaven en ontvangsten voor Curasao over 1933. De ontvangsten ad 6.801,658,865 hebben de uitgaven overtroffen met 501.120,885. LAND- EN TUINBOUW Het is me* de \V est la ndsdhe bloembollen teelt in het afgeloopen jaar weinig beter gegaan dan in het voorgaande jaar, ddt wijst ook de gemiddelde prijs dier gehou den bloeanbolieniveilingen van „Floralóa'" uit. Voor de leverbare bollen werd nl. In het afgeloopen jaar 1.46 per 100 stuks besteed, en voor het plantgoed was de midclelprijs ƒ8.10 per 100 kilo. WOENSDAG 26 FEBRUARI HILVERSUM I 1875 M. VARA-Uitzending. 10.00 VPRO. 8.00 Gram.pl. 9.30 Koo's- praatje. 10.00 Morgenwijding. 12.001.4» VARA-orkest en Gram.pl. 2.00 Voor de Vrouw. 2.15 Orgelspel. 3.00 Voor de kin deren. 6.35 Orkest. 7.15 Kinderkoor. 7.40 Lezing. 8.00 Berichten. 8.10 Dialor.g. 8.15 Vocaal concert. 8.45 Radio-tooneeL 10.00 Berichten. 10.10 VARA-orkest HILVERSUM II 301 M. NCRV-Ui bending. 8.00 Schriftlezing, meditatie. 8.15- 9.30 Gram.pl. 10.30 Morgendienst door Ds. S. Wouters, Geref. Pred. te Soest. -11.00 12.00 Harmoniumspel en zang. 1.00 De Gooilanders. 2.30 Postzegeipraatje. 3.00 Lezing. 4.00 Alt en piano. 5.00 Kinderuur. 6.00 Lezing. 7.00 Berichten. 7.15 Repor tage. 8.00 Berichten. 8.05 Orgelconcert 9.00 Lezing. 10.00 Berichten. Causerie» 10.20 Trioconcert. DROITWICH 1500 M. 12.05 Orgelspel. 12.35 Orkest. 1.352.20 Schotsch orkest. 3.10 Piano-recital. 3.35 Orkest. 5.05 Kwintet concert. 5.35 Apachen-orkest en solist. 6.50 Cembalomuziek. 8.35 Causerie. 8.50 BBC-Symphonieorkest. RADIO PARIS 1648 M. 11.20 en 2.50 Orkest concert. 4.20 Zang. 5.50 Orkestconcert. 8.20 Zang en piano. 9.05 Hoorspel. KEULEN 456 M. 11.20 Omroepkleinorkest. I.35 Gevar. concert. 3.50 Vroolijk pro gramma. 5.20 Orkestconcert. 8.05 Gevar. programma. 9.5011.20 Concert. BRUSSEL 322 en 484 M. 322 M. 12.20 Zigeu- nermuziek. 6.35 Zigeunermuziek. 11.00 II.20 Reportage. 484 M.: 1.30—2.20 en 5.20 Zigeunermuziek. 6.20 Gfam.pl. 6.50 Kamermuziek. 8.20 Radio-tooneel met muziek. Niet naar zich toerekenen? Wij schreven in verband met een artikel in het Dagblad van N oor d-B rab a n t: „De devaluïsten verstaan uitnemend de kunst naar zich toe te rekenen." Genoemd blad antwoordt daarop: „Uit de com tekst (samenhang der zin nen) blijkt, dat zij dit zouden doem, wan neer zij beweren, dat het economisch leven de devaluatie commandeert. Nu wijst de ervaring in hel economisch 1 erven uit, dat sinds het aftreden van mr. Steen berghe als minister diens sombere voor spellingen inzake de deflatiepolitiek be waarheid werden. Het bedrijfsleven ver slapte, de werkloosheid nam toe, de inkomsten van volks- em staathuishou ding liepen terug of bleven ver beneden de verwachtingende faillissementen bleven in aantal stijgen. Wat comman deert dan het economisch leven, als men in landem, welke devalueeren, juist de tegenovergestelde verschijnselen ziet? Mr. TUINBOUW-UITVOER Het nieuwe ezportJaaT geelt weinig moed! De inzet van het nieuwe jaar heeft voor den export van tuinbouwproducten weinig goede verbetering gebracht; het blijkt nl. dat er opnieuw een achteruitgang in den export heeft plaats gehad. Niet in het minst de export naar Duitsdh- land is afgenomen: deze liep nl. terug vam ƒ267.000 in Januari 1935 tot ƒ161.000 in de afgeloopen maand. Ook naar Engeland nam de export af, ifcl. van ƒ331.000 tot ƒ463.000 in dit jaar. In totaal verminderde de tuinbouw-uit- voer vam 1.062.000 tot 822.000 in Januari vam ddt jaar. Hoezeer in enkele Jaren de export ver- minderde, blijk daaruit, dat in Januari 1932 de exporten nog een waarde vam ƒ2.066.000 beliep. In dat jaar beliep de export naar Duitsdh- land nog ƒ577.000; aen geweldige achter uitgang valt dus te constate eren. WONINGBOUW TE AMSTERDAM Te Amsterdam is gister namens de Wo- ningbouwver. „Het Westen" aanbesteed het bouwen van 208 woningen op een terrein gelegen aan de Juliana van Stolbergstraat, de Bestevaerstraat en de Willem de Zwij gerlaan in Amsterdam-West. Ingekomen 58 biljetten. Laagste inschrijver Roozens Bouw bedrijf te Haarlem voor f 389.000. BOUW VAN TWEE KAZEMATTEN Door den eerst aanwezend ingenieur te Nijmegen is gister aanbesteed het bouwen van twee kazematten van gewapend beton in de omgeving van Venlo. De laagste inschrijvers waren P. Clevis en M. van Deursen te Blerick-Maasbree, i voor een bedrag van f 25.900. Van de schepen, welke voor rekening van de Koninklijke-Shell groep op Nederlandsche werven in aanbouw zijn, is 't 1000 tons metende tankschip ,JZamona" te water gelaten. Feuilleton door D. K R IJ G E R (4 Hij wandelde verder en kwam aan een driehoekig pleintje, waarop trieste huizen in zwarten baksteen, met lange, houten balkons, in gele of groene kleur. Koelies em schreeuwende bedelaars wemelden door elkander. Herbert moest voortdurend oppassen niet den hals te breken over rickshaws met groenen zonnekap, en dravende koelies tusschen de handlboomen; over antieke rijtuigjes, nog uit den tijd van het Tweede Fransche Keizerrijk, gescheurd en gebarsten onder hun scharlaken be schildering; met lantaarns die eens verguld of verzilverd gewekt waren, en de ruiten natuurlijk geen van alle heel. Toch ontdekte Herbert een sprank van modern meedoen met het wereldleven, want hij kreeg een paar oude „fordjes" in het oog, dde hijgend en blazend voortstrompelden. In één dier „fordjes" zat een heer, die, bemerkend hoe Herbert vragend stond rond te kijken, uitstapte en hem vroeg of hij hem wellicht met iets van dienst kon zijn. Verrast keek Herbert op bij het hooren van het zuivere Engelsch uit dien Chineeschen mond, en niet minder over de voorkomendheid, die hem bewezen werd. Hij maakte de opmerking, dat hij over die beleefdheid destemeer aangenaam verrast was, waar hij toch een volslagen vreemdeling was. „Juist daarom", luidde het antwoord, „het wachtwoord der nieuw gevormde Regeering in de jonge Chineesche Republiek is voorkomend tegenover buitenlanders te zijn. Wij hopen, lat zij zich hier thuis zullen voelen en bereid zullen zijn ons veel te leeren." „Of te leenen", dacht Heihert, maar dat zei hij wijselijk niet. Hij dankte integendeel voor de bewezen vriendelijkheid en vertelde dat hij een paar dagen in Nanking zou moeten blijven en derhalve e'en hotel zocht Dadelijk riep de Chineesche ambtenaar van Buitenlandsche Zaken, in welke kwaliteit hij zich had voorgesteld, een „fordje" aan. „Deze auto", zeide hij, „wordt u gedurende uw verblijf hier voor persoonlijk gebruik toegewezen." De „fordjes" bleken regeeringsauto's te zijn. Herberts bagage werd op den ambtenarenkaros geladen en voort ging het naar het Yang tse-hotel, het eenige hotel, waar men te Nanking logeeren kon. Het pleintje waar Herbert nog steeds stond, bleek als decorum te dienen voor met veel anders dan een groote ledige vlakte, die er achter lag. Onder een fijnen motregen, door 'n glibberige modderzee, glijdt het „fordje" meer dan het rijdt, tusschen de krottige silhouetten van een pa*»- povere dorpswinkeltjes door, waarna wederom landerijen aan de beurt kwamen, tenminste als men die zoo noemen wil. Men kan alles en alles bij elkaar ook noemen een lugubere streek, dun bezaaid met hutten en barakken. Waar dan toch de stad wel zijn mocht? Daar verschijnt het hotel, dat op een versterkt miniatuur- kasteeltje lijkt Als ingang een lange rij sombere gangen. In de geveldeur hangen hammen te drogen, alsmede risten uien en geplukt gevogelte. Hier en daar een bleeke lichtschijn van 'n elcctrisch lampje. Het geheel houdt het midden tusschen een armelijke provincie-herberg en een gevangenis. Met Chineesche statie werd Herbert door den boy naar een tamelijk gTOOt vertrek geleid, een kamer met vier vensters, met ijzeren bed en uitzicht op een moerassige vlakte, met kanalen doorploegd, waarin sampans ronddrijven. Aan den horizont eenige fabrieksschoorsteenen en een zich slingerend lint van licht: de Yang tse-kiang. Maar wat deksel, waar is dan toch de stad! Terwijl Herbert trachtte door het venster een glimp van de stad op te vangen, kwam met veel strijkages de heer hem be zoeken, die dienzelfden morgen hem aan zijn „fordje" geholpen had. Deze heer noodigde Herbert uit kennis te komen maken met eenige hooggeplaatste Regeeringspersonen, die van Peking gekomen waren en nu logeerden in een paar aan elkander grenzende schamele villatjes dicht bij het hotel. Verheugd over deze verlossing uit zijn vervelende eenzaam heid ging Herbert dadelijk met zijn nieuwen vriend mede en zat weldra te praten met een paar Ministers en Legatie-secretarissen die de nieuwe Regecring to Nanking in het gevlei wilden komen. Na een poosje wist Herbert het gesprek op de stad te brengen. „De stad", was het antwoord, „ge kunt lang zoeken zonder haar te vinden, om de eenvoudige reden, dat zij niet bestaak Nanking de oude hoofdstad der Ming-dynastie, in haar bloei tijd aan Parijs gelijk, is een kleine honderd jaar geleden zoo goed als geheel verwoest geworden bij gelegenheid der revolutie van d© Tai-ping, en de stad werd niet herbouwd. Ongeveer niets dan een ringmuur bleef over van veertig of vijftig kilometers lang. Biinnen dien muur vindt se enkele bewoonde cilandies, hier en daar verstrooid. Morgen zult ge het moois zien, werkelijk ecaiig op de wereld." En inderdaad, Heibert heeft Nanking gezien. Twee dagen lang is hij in zijn oude .Jordje" voortgesjord van het eene eilandje naar het andere en hij heeft in die hoofdstad van moerassen, waar kool en kroten overal lustig uitbotten, slechts het niets en het ledig gezien. Herberts humeur werd er niet beter op. Hij vreesde dat hij, inplaats van met den neus in de boter gevallen te zijn. door een ongunstig gesternte gevoerd was in een land, waar armoede hoogtij vierde, een misère, waarvan hij wellicht den weerom stuit in de maandelijksche betaling van zijn traktement zou ondervinden. Gelukkig ontdekte hij eindelijk iets dat op ondernemings lust en op eenige stoffelijke weelde wees. Een nieuw universiteit* gebouw een uitgestrekte inrichting, verlaten in het land liggend en een monumentale graftombe voor Dr. Sun Yai-sen, den Chineeschen profeet en vader der Chineesche Republiek. Ook zag hii een soort zegeweg, die denken doet aan de Champs- Elysées te Parijs. Deze weg doorkruist de stad en voert naar het monument voor den reformator. Maar op dien triomfweg zag Herbert geen trottoirs, geen straatweg, terwijl de twee reeds geopende baanvakken nog niet aan elkaar reikten. Herbert begon al eien beetje kijk te krijgen op de toestanden in het Hemelsche Rijk. De dingen van twee kanten tegelijk aanvatten, maar niet voltooien. Toch wijzigde die meening zich tijdens zijn tweedaagsche bezoek. Hij kon de oogen niet sluiten voor het sympathieke streven van vele jongeren, met wie hij kennis maakte, en die het nieuwe China met hun beste krachten wildon dienen. Een rustige atmosfeer heerscht in die kringen, die wel dadig aandoet en de onbewoonbare stad Nanking bijna bewoon baar zou maken. Intusschen kwam de tijding dat Herbert verder reizen moest Het was hem met onaangenaam. Hij stak den Yangtse over «u vond aan den anderen oever der rivier den trein, die hem naar Suw Chow-fu zou voeren. In die stad zou hij tevens een collega aantreffen, hem door de directie zijner fabriek toegezonden om hem naar zijn standplaats te vergezellen cn tevens onderweg zooveel mogelijk de behulpzame hand te bieden. Dit laatste was wel noodig, want Herbert begon zich onwennig te voelen in dit vreemde land met zijn vreemde manieren en nog vreemd soort iger bewoners. Wat oen moeilijkheid bijvoorbeeld om in den trein aan voedsel te komen. Er was wel een restauratie rijtuig, maar het bedienend personeel sprak alleen de landstaal en verstond geen woord Engelsch. De benauwenis nam bij Hor- bert tegelijk met zijn eetlust telkens toe. telkens als zijn pogingen om duidelijk te maken dat hij eten wilde, schipbreuk (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1936 | | pagina 5