VAN DE FRONTEN
GEEN NIEUWS
Naar en in Zuid-Afrika
DINSDAG 4 FEBRUARI 1936
EERSTE BLAD PAG. 2
Buitenland
DE PARIJSCHE
BESPREKINGEN
Het heengaan van twee menschen heeft
een draaikolk achter gelaten, waardoor de
geheele Europeesche politiek in warreling
is geraakt. Wij bedoelen hier allereerst
vrylen koning George van Engeland, wiens
uitvaartplechtigheid schier alle Europee
sche kopstukken naar Londen riep. ter be
tuiging van persoonlijke condoléanre. Poch
deze samenkomst van koningen en diplo
maten werd pas belangrijk door het vrij
wel gelijktijdig vallende bericht, dat de
Fransche premier Laval zich had terug
getrokken. Lavals demissie opende de mo
gelijkheid en wcnschelijkheid van een
nieuwe politieke oriënteering, zoowel ten
opzichte van het probleem Volkenbond
Italië, als van de positie van de Donau-
landen, in welker midden Oostenrijk de
gevreesde zwakke steê is. Ten slotte restte
dan nog sovjet-Rusland, dat uitziet naar
de ratificatie van verdragen, welke hi-1
met Frankrijk en Roemenië verbinden. Een
algemcene Europeesche gedachten-uitwisse
ling was in dit tijdsgewricht dus wel zeer
op zijn plaatse temeer wijl deze op infor
meels manier zou kunnen plaats hebben.
Reeds vrij onmiddellijk na de plechtig
heden in Windsor hebben zoowel de nieu
we koning Edward VIII als zijn nog Jeug
dige minister van buitenlandsclie zaken
Eden zich met Balkankoningen en mei vei
schillende diplomaten verstaan, waarbij
zelfs Litwinof op audiëntie is geweest en
zijn rug van ouden revolutionnair tot een
volmaakte, „slaafsche" hof buiging gekromd
heeft, schouwspel dat onder de Moskousche
„zware jongens" geen dankbaar applaus
zal hebben geoogst, hoewel zaken nu een
maal zaken zijn.
Toen Engeland afgedaan was, als huidig
centrum van internationale actie, kwam
Parijs, het tweede zwaartepunt, aan «ie
beurt; de heeren zijn er als het ware ai
pratende aangekomen, en houden zich er
nu reeds eenige dagen op. Starhemberg is
er als vertegenwoordiger van het na-oor
logsche Oostenrijk, dat Duitsch is doch niet
Duitsch wil, daar het liever buiten contact
met het Hitlerisme blijft, ook al gaat d;t
ten koste van zijn prestige. Thans hangt
het van zijn buren af, hoe en hoelang het
nog een eigen staat kan voeren. Dit Oos
ten is een echt zorgenkind: het moet bij
den voortduur tegen Berlijnsche invloeden
worden geïmmuniseerd, waarom men er
nu reeds sinds jaren geen algemeene verkie
zingen meer lioudt, deze mochten eens
verkeerd uitvallen, doch liever zich hand
haaft met buitenlandsche hulp. Eerst was
het Italië, dat het beschermde; thans zit het
in een dubieuse positie, want de fascistische
buurman heeft zijn handen reeds elders vol.
Vandaar dat vertegenwoordigers van de
Kleine Entente en van den Balkanbond ook
in de Ville Lumière aan 't onderhandelen
zijn, om te polsen, in hoeverre deze voor
den dubieusen boedel van Weenen borg kun
nen blijven, nu Rome zich min of meer
heeft gedesinteresseerd.
Weenen wacht af, wat er met hem ge
beuren zal, en braaf verklaart het intus-
schen, dat die affaire van het herstel der
Ilabsburgers zulk een vaart niet loopt. Im
mers, ook de andere zoogenaamde successiie-
staten, ontslaan door het uiteenvallen van
het voormalige Oostenrijk-Hongarije, zullen
hiervoor stem in het kapittel willen hebben.
Van Italië's moeilijkheden willen intus-
fechen verschillende belanghebbenden wel
graag en passant gebruik maken om een
zoodanige situatie in het Donaubekken te
scheppen, dat Hongarije en Oostenrijk beide
uit de invloedssfeer van Rome geraken.
Moge dit al voor de huidige sanctieproble
men weinig zin meer hebben, in de toekomst
kan zulk een nieuwe groepeering van be
langen wel degelijk den doorslag geven.
Bovendien zou de Fransche minister van
buitenlandsche zaken Flandin gaarne zien,
dat door een Donau-pact eindelijk het blok
tegen Duitschland werd gevormd, dat de
Fransche veiligheid aan den Rijn ten op
zichte van zijn oosterburen kan vergrooten,
daar het zou functionneeren als tegen-ge-
jwicht
Litwinof streeft langs een anderen weg
soortgelijke idealen na; hij wenscht dat Boe
karest en Parijs de verdragen met Moskou
ratificeeren, waardoor de Sovjets zich ver
zekerd kunnen voelen tegen een eventueelé
Duitsche agressie in de grensstreken van
Polen en de Oostzeelanden. Rusland is zelfs
geneigd om voor dit doel bij wijze van
spreken een schoone boord om te doen, een
West-Europeesch parlementair systeem in te
voeren, en zoo den schijn van zich af te
wenden, dat het evenals Duitschland en
Italië zulk een gehate en gewantrouwde
dictatuurstaat zou wezen.
Terwijl al deze strevingen zich eerst in
Londen en thans te Parijs kruisen, toont
Ge-nève vernieuwde bedrijvigheid: de petro-
leum-deskundigencommissie zal nog deze
week haar advies uitbrengen, of verhinde
ring van olieJevering aan Italië aan te he
velen zou zijn.
Mussolini ziet bij dit alles scherp toe, het
coinbineercn en intrigeeren ontgaat hem
niet, en daar men zijn stilzwijgen den laat-
slen tijd, in 't bijzonder van Britsche zijde,
heeft uitgelegd als een murw-zijn voor
nieuwe onderhandelingen, heeft hij thans,
door middel van de semi-officieele „Gior-
nale d Italia" weer eens zijn stem laten
hooren, de luide, onbevreesde, eenigszins
onbehouwen stem van den dictator. Zijn
boodsriiup komt hierop neer, dat hij zegt:
de gevolgen van een olie-embargo, mijne-
heeren, zijn niet voor m ij n rekening, en
ik waarschuw u, bij een eventueel Euro-
peescli conflict staat Italië niet
alleen.
Mussolini heeft derhalve nog troeven in
de hand, die hij vooreerst niet op tafel
wenscht te leggen. Men vraagt zich hier
af: Is het Duitschland, is het Japan, is het
wellicht van beide, met derden, een com
binatie. waarop hij steunt?
Europa is nog zeer vreedzaam, vermoe
delijk omdat het nog niet gereed is; allen
hebben nog niet partij gekozen.
Wat zal uit dit alles voortvloeien, even
wicht of chaos?
De Sovjets gaan huik
naar den wind hangen
Er komen parlementaire verkiezingen
Volgens geruchten uit Moskou is men
daar bezig niet het ontwerpen van een
constitutie, waardoor men hoopt te komen
tot een parlementair systeem op West-Euro-
peescli model. Blijkbaar heeft de terreur
zoo weinig „reactionairen" overgelaten, dai
men thans Europeesche manieren wenscht
aan te nemen. De geur van het bloed
trekt opl
Volgens de .Daily Herald" zal algemeen
kiesrecht worden ingevoerd; ook „bour
geois", priesters en dergelijke onmaatschap
pelijke elementen zullen aan de stembus
worden geduld. Er zal op deze wijze een
pau-u monistisch sovjet-parlement komen,
vfrder een parlement voor iedere autonome
republiek en natuurlijk plaatselijke en ge
meentelijke organen.
Moletow, de voorzitter van den raad
van volkscommissarissen, heeft in dit ver
band verklaard:
„Wij gaan probeeren de beste elementen
van het parlementaire systeem over te ne
roen, zelfs al zullen wij door aldus te han
delen in het buitenland een gevoel van ver
maak wekken'.
De boeren zullen op voet van vorkomen
gelijkheid staan met de stedelijke arbeiders,
terwijl tot dusverre het systeem aldus op
gesteld was, dat de doorslaggevende macht
geheel in handen lag van de georganiseerde
industrieele arbeiders.
Problemen als de verantwoordelijkheid
van de uitvoerende inacht ten opzichte van
de wetgevende lichamen, vrijheid van spre
ken en politieke organisatie, worden nog
druk besproken. Het vitaalste van al is het
probleem van de verhouding tusschen de
communistische partij en de nieuwgekozen
lichamen. Intusschen is men echter reeds
zoover gevorderd, dat verwacht wordt, dal
de werkzaamheden tegen den zomer gereed
zullen zijn. In dat geval zal waarschijnlijk
het Pan-unionislische congres in den zomer
bijeen komen.
Een der eerste parlementen, die den naam
Sovjets zullen blijven dragen, zal in den
zomer van 1937 worden gekozen zoodra
de machinerie gereed is.
In hoeverre aan het uitoefenen van stem
recht en andere parlementaire gebruiken
levensgevaar zal zijn verbonden, moet even
eens nog worden afgewacht!
Mac Donald weer in het
Lagerhuis
Bij de tusschentijdsche verkiezingen der
Schotsche Universiteiten is Bamsay Mac
Donald, de president van den Privy Coun
cil, met een meerderheid van 7359 stemmen
tot lid van het Laperhuis gekozen.
Ramsay Mac Donald behaalde in totaal
16393 stemmen. De Schotsche nationalist
prof. Gibb verkreeg 9034 stemmen, terwijl
op den candidaat der Arbeiderspartij Thom
son 3597 stemmen werden uitgebracht.
DE BRITSCHE WERKLOOSHEID
De omvang der werkloosheid in Engeland
blijkt in Januari weer grooter tie zijn ge
worden. Volgens een mededeeling van het
ministerie van arbeid bedroeg op 26 Ja
nuari het totaal aantal ingeschreven werk-
loozen 2.159.722. Hiervan zijn 1.732.503 volko
men werkloos, 345.117 zijn tijdelijk zonder
werk en 82.102 hebben nu en dan iets te
doen. Vergeleken met de vorige maand L*
de werkloosheid gestegen met 291.157. AIh
oorzaak voor deze stijging wordt in het of-
ficteele communique voor een deel het slech
te weer genoemd, dat het werken in de opeD
lucht bemoeilijkt heeft.
De oorlog in Oost-Afrika
DE ABESSIJNEN
HERGROEPEEREN ZICH
Ras De sta eerloos verklaard
Het 113e Italiaansche legebericht
luidt als volgt:
„Maarschalk Badoglio telegrafeert:
Aan het front in Somaliland wordt de
organisatie van het terrein tusschen
Ganale Doria en Dawa Parma voort
gezet. De stamhoofden en gewapen-
den van de Gallas Borama, die samen
werken met onze detachementen tegen
de Abcssijnen, zijn over het ge-bied
verspreid.
Van het front in Erythrea is niets
bizonders te vermelden.
De luchtmacht heeft verscheiden
verkenningsvluchten uitgevoerd in het
gebied van Araba Alagi en Dankali.
Ras Desta in ongenade
De correspondent van de „Echo" te Des-
sie, zoo bericht Stefani, heeft op het keizer
lijk paleis de veroordceling van Ras Desta
bijgewoond.
De Negus droeg een blauw met rood kleed
en was omringd van de legerleiders, allen
gekleed in Abessijnsch costuum. Onder hel
geroffel van trrmmen brak de Negus de
degen van Ra*. Desta en wierp de stukken
in de modder. De correspondent begreep de
woorden, welke de negus sprak, niet, doch
hij hoorde verscheidene malen den naam
van des Ras, waarna de Negus op den grond
spuwde.
Na zijn rede werd de Negus door de ver
zamelde krijgers toegejuicht.
De opvolger van Ras Desta is Ras Gabre
Mariam, die te Dija het commando reeds
op zich heeft genomen.
Abessijnsche hergroepeering
Volgens berichten van Abessijnsche zijde
heerscht aan beide fronten volkomen rust
Naar verder wordt medegedeeld, zijn de
Abessijnen voornemens groote hergroepee-
nngen ten uitvoer te leggen in de Zuide
lijke en Zuidwestelijke provincies. Bijna
200.000 man zijn voortdurend in beweging
Alle zwakke plekken aan het front zijn ver
sterkt. Bovendien is een vliegende reserve
van 50.000 man op de been gebracht, die
steeds daar gebruikt zal worden, waar on
verwachte aanvallen gepleegd worden.
Na bijna drie weken voortgeduurd te heb
ben is de retren opgehouden. Dit begunstigt
de Abessijnscho troopenverplaatsingen.
Karavaan onderweg..
Van Italiaansche zijde wordt medege
deeld, dat een karavaan van 2500 kameelen
die meer dan £000 kisten munitie transpor
toeren, is gesignaleerd ln Somaliland, op:
weg naar het gebied, waar Ras Nazihoe
opereert. Talrijke -andere karavanen zijn
eveneens op weg.
Sedert de overwinn.. van generaal Gra-
ziani kunnen de Abessijnen alleen via
Somaliland van munitie worden voorzien;
de w eg vanuit Kenya is te moeilijk ge
worden.
De opstand in Godjam
Dodjas Igazu, naar het opstandige gebied
Godjam zijn gezonden. Dit is de dorde po
ging van don Negus om een einde te maken
aan den opstand.
Hieruit blijkt wel de ernst van de revolu
tie, welke zich, naar het schijnt, ook toi
andere gebieden heeft uitgebreid, o.a. in
Sjoa.
Alweer mobilisatie
Daar Ras Nasiboe om nieuwe versterkin
gen heeft verzocht, hebben de autoriteiten
een nieuwe mobilisatie gelast. Het desbe
treffende besluit wijst er op, dat dienst
weigeraars gefusilleerd zullen worden.
De Italiaansche watervoorziening
Het probleem der Italiaansche watervoor
ziening voor het zuiderfront is thans zoo
goed als opgelost. Te Mogadisco beschikt
men thans over 280.000 liter drinkwater en
430.000 liter water voor andere doeleinden
dat eventueel ook als drinkwater te gebrui
ken is en binnen enkele maanden zullei
deze voorraden resp. 480.000 en 800.000 litei
bedragen.
Zwarthemden-devisie leeft nog!
Generaal Diamanti, de commandant van
een groep Zwart hemden, welke gewikkeld
was in de gevechten van Tembien, heeft
in antwoor' op een telegram van den chef
van den generalen staf, Russo, bij gelegen
heid van den verjaardag der zwarthemden-
formaties, zijn toewijding betuigd aan den
Duce en medegedeeld, dat zijn groep tij
dens de gevechten zestien officieren en
161 minderen heeft verloren, terwijl 14
officieren en 143 minderen zijn gewond.
De besprekingen over
een olie-embargo
Nog dez« week ten einde?
Gomez, Mexicaansch gezant te Parijs,
is gekozen tot voorzitter van de Geneefsche
deskundigen-commissie, welke tot taak
heeft, de doelmatigheid van een auti-Itali-
aansch olie-embargo te onderzoeken.
De deskundigen zijn afkomstig uit Enge
land, Frankrijk, Mexico, Peru, Venezuela.
Roemenië, Nederland, Irak, Iran.
Noorwegen, Zweden en Rusland.
Er zijn twee subcommissies benoemd.
Naar verluidt zullen de volgende punten
worden bestudeerd:
1. het verbruik van petroleum In Italië
en de Italiaansche bezittingen in normale
tijden en op het oogenblik;
2. de bronnen, waaruit in normale tijden
en op het ooggenblik aan Italië petroleum
geleverd wordt en de mogelijkheden van
indirecte levering door staten, die niet deel
nemen aan de Volkenbondsactie;
3. de bestaande Italiaansche voorraden;
4. de tank- en transportmogelijkheden en
5. de mogelijkheden voor Italië vervang-
middelen te gebruiken.
Men verwacht te Genève, dat de deskun
digen binnen enkele dagen hun rapport
aan de commissie van achttien zullen uit
brengen.
De ammunitie bij de
Zweedsche ambulance
De Zweedsche gezant te Rome is door
den Italiaanschen staatssecretaris van bui
tenlandsche zaken S u v i c h in diens de
partement ontvangen.
Hoewel nadere mededeelingen over het
bezoek uit zijn gebleven, kan toch worden
aangenomen, dat doel van het onderhoud
was besprekingen te voeren over de in het
Italiaansche legerbericht 108 vermelde
vondst van kisten munitie bij het mate
riaal van de Zweedsche Roode Kruis am
bulance bij Ncghelli.
De semi-officieele „Giornale dTtalia"
schrijft, dat wel van officieele Zweedsche
zijde iedere verantwoordelijkheid van dok
ters en ziekenverplegers van het Roode-
Kruis-station wordt afgewezen, maar dat
de kisten munitie toch gevonden en ter
plaatse gefotografeerd zijn. Iemand moet
ze dus onder bescherming gebracht hebben
van het Rnode Kruis tpeken. Wanneer dat
niet van Zweedsche zijde is geschied, is
het door Abessijnen gedaan en daarmede
zou in ieder geval nogmaals het bewijs ge
leverd zijn, dat op Abessijnsch gebied het
Roode Kruis zelfs op gevaar af het goede
geloof aan iedere sanitaire missie te bedrie
gen en te ontduiken, ter bescherming van
oorlogsmateriaal misbruikt is.
Daarmede wordt echter ook het recht
van Italië bevestigd in vele gevallen twijfel
te koesteren over den zin van het Roode
Kruisteeken, dat in de rijen der Abcssijn-
sche krijgers en boven hun oorlogsvoorra-
den getoond wordt.
HET RISICO DER
SANCTIES
ttRlokkade is een militaire
maatregelwaar
schuwt Italië
Gevaar voor Europeesch
conflict dreigt opnieuw
In buitengewoon ernstige bewoordin
gen schrijft de semi-officieele „Giornale
d'Italia" over den tegenwoordigen toe
stand, die het aanduidt met de ter
men: stijgende wanorde en toenemende
verwarring.
Met het bijeenkomen van de petro-
leumcommissie te Genève wordt de
waanzinnige weg der sancties den al-
grond tegemoet voortgezet.
Hier begint de eerste phase van een
blokkade, die een militaire maatregel
is en die militaire tegenmaatregelen
in beweging moet brengen.
Hieruit vloeit met zekerheid de uitbrei
ding voort tot Europa van een conflict, dat
Mussolini wilde beperken tot zijn koloniaal-
Afrikaansche aard. Italië is echter het laat
ste land, dat een zoodanige mogelijkheid
vreest, daar het eensgezind in het binnen
land en gewapend voor iedere verrassing
noch in Europa, noch in de we
reld geïsoleerd staat.
Met het vertrouwen in het Volkcnbonds-
handvest is het thans uit. Men kan ook con-
stateeren, dat de sancties, dit z.g.n. wapen
der gerechtigheid, integendeel het grofste
wapen der ongerechtigheid, vormen, daar
zij alleen zijn opgebouwd op de machts- en
monopolitie-positie van de groote wereld-
mogendheden en mogelijk zijn gemaakt al
leen door deze mogendheden, waaraan do
kleine sanctielanden zich voortdurend moes
ten onderwerpen.
De uitwerking van de sancties op de
kleine staten is óf wel een verwoesting óf
wel een reactie, die tot uiting komt in de
vorming van nieuwe politieke bondgenoot
schappen der zich bedreigd voelende sta-
tengroepen en in de vorming van economi
sche autarchieën.
Geen land voelt zich door de formules
van de collectieve veiligheid en de ondeel
bare vrede werkelijk beveiligd.
Met Engeland in het Abessijnsche conflict
samengaande, weet Frankrijk heel nauwkeu
rig, dat de Engelscho van-geval-tot-geval-
politiek het niet de zekerheid geeft van een
bijstand met automatisch in werking treden.
Ten slotte betoogt bet blad nogmaals, dat
Mussolini het Afrikaansche conflict heeft
willen beperken tot een koloniale aangele
genheid, maar dat het „sanctionisme" deze
zaak tot Europa uitbreidt.
Mussolini over den
Abessijnschen oorlog
„De regentijd zal de Italianen niet
tegenhouden"
Mussolini heeft een vertegenwoordigd
van de „Paris Soir" een onderhoud toege
staan, waarin hij zich o.m. uitliet over het
verloop van de oorlog in Abessinië.
De Duce zeide daarbij o.m., dat ook het
feit, dat binnenkort de regentijd zal intre
den, geen invloed kon uitoefenen op zijn
hoopvolle houding. Al regent het ook een
tijdje, de zon breekt daarna toch weer door
en die zon is voor de opmontering van zijn
soldaten zeer veel waard.
Honderdduizend Italiaansche soldaten heb
ben bovendien reeds een regenperiode mee
gemaakt en niet bijzonder daaronder te
lijden gehad. De anderen zullen die periode
even goed doorkomen. In ieder geval zullen
de Abessijnen er een hoop meer onder te
lijden hebben, daar de Italianen steeds de
mogelijkheid hebben hun troepen van het
noodige te voorzien, hetgeen bij de Abes
sijnen niet zeer zeker is.
De regentijd zal de Italianen niet tegen
houden. Zeker, de moeilijkheden zijn ont
zaglijk, maar dat zal hen niet verhinderen
de veldtocht voort te zetten met alle
langzaamheid, die noodigis
Ethiopische grensschendingen
Kenya beklaagt zich over kwade trouw
Naar uit Nairobi gemeld wordt, signa
leert het departement van inlandsche za
ken te Kenya in zijn rapport over 1935 tal
rijke grensincidenten tusschen Kenya en
Ethiopië, waaruit de kwade wil blijkt der
Ethiopiërs, die met de Engelsche troepen
zouden samenwerken tot handhaving van
de orde langs de grens.
In den loop van het afgeloopen jaar heb
ben de Ethiopiërs groote kudden vee weg
gehaald, terwijl tot dat doel Ethiopische
militaire troepen het Engelsch gebied bin
nenvielen.
Herhaaldelijk hadden naar aanleiding
van deze grensschendingen onderhandelin
gen plaats, doch, ondanks alle beloften van
de Ethiopiërs, werden de schuldigen niet
gestraft. Integendeel, aldus het
rapport, heeft Ras Desta gedaan
gekregen, dat de aan deze grens
incidenten schuldige beambteq
promotie maakten.
De Grieksche regeeringsvorming
In den loop van de besprekingen over de
regeeringsvorming in Griekenland heeft
Koning George den monarchistischen partij
ieidcr Theotokis ontvangen.
De bladen zijn van meening, dat Theo»
tokis oen koning heeft voorgesteld dj ka«
raer te ontbinden en nieuwe verkiezingen
uit te schrijven volgens het meerderheids-
kiessysteem. Deze verkiezingen zouden dan
li oetcn worden uitgevoerd door een anli-
Venizelistische of van partijpolitiek onaf.
hankelijke regeering.
De Venizelistenleider Sofoelis is daaren
tegen van meening, dat de Kamer reeds
voor den vastgestelden datum bijeengeroe
pen moet worden, teneinde het mogelijl. ia
u—ken de krt ïve-houding aasoiw.. .i«
partijen te bepalen.
De Londensche slagersstaking
Tengevolge van de st-aking op de Londeo-
sahe abattoirs zijn gisteren omstreeks
10.000 personen werkloos geworden, daar
ook de transportarbeiders en aanverwante
beroepen het werk moesten neerleggen. Op
instigatie van den Minister van Arbeid
hebben onderhandelingen plaats gehad
tusschen de werkgevers en vertegen woord i-
gens der vakveroenigingen, waarvan 't resul
taat nog niet bekend ls.
De eischen der stakers hebben zoowel
betrekking op loonen als op werktijden.
De politie heeft voorzorgsmaatregelen ge
nomen, maar de orde is niet verstoord.
Razzia onder
menschenhandelaars
Amerikaansche politie
doet talrijke arrestaties
De Amerikaansche politie heeft een razzia
gehouden in kringen, die verdacht worden
van handel in blanke slavinnen. Het re-
sultaat was, dat 77 mannen en vrouwen
werden gearresteerd.
Naar de justitie mededeelt, zijn tihansi
alle leiders van dezen handel, wat betreft
New-York en Brooklyn, in hechtenis. Men
gelooft dan ook, dat aan den wantoestan4
een einde is gekomen.
Naar schatting had de bende, waartoe de
gearresteerden behoorden, een jaarlijkscb
inkomen van 12 millioen dollar. Zij hebben
ongeveer 2000 meisjes uit alle deelen de?
Vereenigde Staten in de verdachte huizeq
van New-York gebracht.
DE KOUDE IN DE VER. STATEN
De koudegolf, die sedert 22 Januari hef
Midden-Westen teistert der Ver. Staten
schijnt langzaam ten einde te loopem. De
temperaturen zijn gestegen tot 5 en 15 gra
den onder nul Celsius.
Tijdens het weekend hebben de met
ijzel bedekte landwegen echter nog lal van
verkeersongelukken tengevolge gehad. Vol
gens de tot dusverre beschikbare gegevens
zijn omstreeks 50 personen daarbij om het
leven gekomen.
Met een groote hoeveelheid levensmidde
len aan boord zijn uit Boston 4 vliegtuigen
gestart om den 3300 bewoners van de
Natucket-eilanden, die ruim een week reeds
door ontzaggelijke ijsvelden van het vaste
land zijn afgesneden, hulp te brengen.
A3YNESTIE VOOR LITHAUSCHE NAZI'S?
Het is vrijwel zeker, dat de Lithausche
regeering ter gelegenheid van den a.s. na*
tionalen feestdag op 16 Febr. amnestie zal
verleenen aan de 72 nationaal-sociaüsten,
die zijn veroordeeld in verband met het
Memel-complot. Aangezien de veroordeelden
zelf gratie hebben gevraagd, heeft deze
maatregel niet den schijn te voldoen
de eischen van een vreemde mogendheid.
Evenwel zullen door deze maatregelen da
betrekkingen tusschen Duitschland en
Lithauen verbeterd worden.
Het is zeer wel mogelijk, dat besprekin
gen tusschen beide landen tot een goed
einde zullen voeren en tot resultaat zullen
hebben, dat de normale betrekkingen tus
schen beide worden hersteld.
Kort Nieuws
Aan de Colorado-rivier (Ver. St.) is brand
uitgebroken in een arbeidersbarak. Binnen
enkele oogenblikken was het gebouw vol
komen uitgebrand. Acht arbeiders kwamen
in de vlammen om, terwijl ruim 30 ande
ren deels zware brandwonden bekwamen.
In een Bulgaarsch dorp hebben eenige
schooljongens des nachts een bomaanslag
gepleegd op liet huis van hun onderwijzer.
Hoewel er veel 6chade werd aangericht, is
geen der bewoners gewond. Do jongens,
die gearresteerd zijn, verklaarden, dat zij
wraak wilden nemen op hun onderwijzer,
die hen gestraft had.
In Besangon (Fr.) heeft een soldaat
terecht gestaan, die geweigerd had Zater
dags te werken, daar hij zevende-dags-ad-
ventist is. Hij werd tot 8 maanden gevan
genisstraf veroordeeld.
Reisbrieven van Prof. Dr. V. HEPP
NALEZING Volgens belofte
Anno 1936
Na Inmiddels mijn warmen oank te hebben betuigd aan allen,
'die mijn brieven ter verbetering en completeering doorlazen en
mij hun opmerkingen toezonden, neem ik de gelegenheid te
baat om mijn beschrijving en beoordeeling van Zuid-Afrikaan-
sche toestanden door korte aanteekeningen tot op heden bij le
werken. Zulk een reis heeft gewoonlijk ten gevolge, dat er een
bijzonder contact blijft bestaan. Een versche groep Zuid-Afri-
kaansche studenten kwam in Amsterdam om hun stuoie te vol
tooien. Op geregelde tijden bezoeken zij mij en brengen mij het
laatste nieuws, wat nooit in kranteu verschijnt. Bovendien deed
hot sympathieke echtpaar, wier gast ik was geweest in Pretoria,
op hun reis om de wereld ook Amsterdam aan en toonde mijn
adres niet te zijn vergeten. Ook Dr. De Klerk uit Pretoria, die
bier te lande herstel van gezondheid zocht, mocht ik meermalen
te mijnent ontvangen. Evenzeer werd het contact door particu
liere briefwisseling bestendigd. Op al deze manieren bleef ik
ook na mijn vertrek op de hoogte van wat daar ginds gebeurt
en zoodoende kan ik wellicht de lezers van mijn brieven een
genoegen bereiden door nog het een en ander te vertellen van
I stond in ons blad van 3 Februari,
het verdere wedervaren onzer stamverwanten.
Laat ik maar beginnen met de kerkelijke toestanden. De dag
bladen hebben ook ten onzent het plotseling overlijden van
Prof. J. du Plessis, den hoofdpersoon uit de zgn. Du-Plessis-
zaak, gemeld. Met eenlgc spanning werd tegemoet gezien, hoe
deze zaak zich verder zou ontwikkelen. Zou er iemand op staan,
die zich aan het hoofd stelde van deze richting? Daarvan is
totnogtoe niets gebleken. „Die Soeklig", het blad van Prof. du
Plessis, hield op te bestaan. Het laat zich aanzien, dat zijn
richting zich niet verder zal c-onsolideeren. Wel werd er een
andere controvers openbaar. Maandenlang bon men in „Die
Kerkbode", het officieel orgaan der Ned. Ger. Kerk, onder de
rubriek „Korrespondensie" een dorado voor ingezondén-
stukken-schrijvers de stem vernemen van een predikant oer
oudere generatie, die zich dekte met den schuilnaam: „Bekom
merd". Hij meent twee richtingen van Calvinisme in zijn Kerk
te onderscheiden. De zijne noemt hij de evangelische en daar
tegenover stelt hij de „Enkel" Gereformeerde, die naar de
theologie der Gereformeerden in Nooerland georiënteerd zou zijn
en zich theologisch verwant zou gevoelen aan de Gereformeerde
Kerk in Zuid-Afrika Hij oogstte per Ingezonden stuk tal van
bijvalsbetuigingen. Maar ook zij, die tot de door hem gevaarlijk
geachte groep in zijn Kerk behooren, lieten zicH in dezelfde
rubriek niet onbetuigd. Zij stellen zich achter de tegenwoordige
theologische hoogleeraren van Stellenbosch. Er zijn er, die het
ernstig betreuren, dat dit geschil rees. Toch geloof ik, oat men
het geval vooral van den gunstigen kant moet bekijken. Het is
dunkt mij beter, dat bezwaren openlijk worden gelucht of
dit op de rechte wijze is geschied laat ik in het midden dan
dat zij geheimzinnig rondsluipen. Welke die bezwaren van „Be
kommerd" e.s. zijn? Hij beticht er hen, die hij ook als Neo-
Gerelormeeraen en Neo-Calvinisten bestempelt, van, dat zij het
Calvinisme stellen boven Christus, dat de opwekking tot
bekeering in hun prediking ontbreekt omdat voor hen alle
gedoopten ook wedergeborenen zijn, dat er ook de warme toon
in wordt gemist en daarvoor dorheid en droogheid in de plaats
is getreden, dat bij hen de zendingsijver van een vroeger
geslacht is verslapt en nog veel meer. Een schoone kans wordt
hier geboden om met waardige wijsheid en groot geduld uit te
leggen, welk betreurenswaardig misverstand .Bekommerd" en
de zijnen voeden. Overtuigen is nooit gemakkelijk. Dat zal ook
hier wel blijken. Maar in elk geval mag men hopen, dat bij
velen de oogen voor dit misverstand zullen worden geopend-
Intusschen doet, als ik wel zie, deze controvers, de stroomingen
in de Ned. Ger. Kerk beter kennen dan de Du-Plessis-zaa.k. Aan
een berekening van de getalsverhouding tusschen de stroomin
gen waag ik mij niet Toch leeft die, welke in .Bekommerd"
haar tolk heeft, goeddeels uit het verleden, dat voor haar geldt
als de goede oude tijd- Zij is daarom, ounkt mij, bestemd
orn te verzanden.
Het behoeft wel niet gezegd, dat daardoor voor het oogenblik
de wensch tot vereeniging van Kerken, welke bij velen leeft,
iets meer naar den achtergrond wordt gedrongen. Toch heeft
de samenwerking tusschen de Afrikaansche Kerken daaronder
niet geleden. Pas is een nieuwe psalmberijming door bevoegde
instanties aanvaard. En het teekent de afwezigheid van Kerke
lijke kleinzieligheid, dat men er geen bezwaar tegen maakte,
dat bijna alleen psalmen, door Totius berijmd, werden over
genomen. Het pad der samenwerking is door bijbelvertaling en
psalmberijming nu wel deugdelijk geasfalteerd. De verwachting
lijkt mij niet ongegrond, dat men het ook in het vervolg niet
ongebruikt zal laten.
Men heeft natuurlijk gelezen van het overlijden van Prof. J.
A du Plessis van Potchcfstroom, een van de voornaamste be
strijders van zijn naamgenoot uit Stellenbosch Het heeft diepen
indruk gemaakt in Kerkelijk Zuid Afrika, dat beide mannen
zoo kort na elkaar uil het leven werden weggenomen.
En om nu naar het politieke leven over te stappen.
De dood heeft het hoofd van de kleine Roosieten-partij, Tiel-
man Roos, een hoogst bekwaam, maar ietwat wispelturig en
eerzuchtig man, weggenomen.
Hertzog bleef de doringboom. Hij veroorloofde zich opnieuw
bitse uitvallen tegen de predikanten. Daardoor vergrootte hij
het getal van zijn vijanden. Hij schijnt zichzelf moeilijk te
kunnen intoomen. Denkelijk weet hij wel, dat hij daardoor de
oppositie oer Malanieten in de kaart speelt Maar tact is nu
eenmaal niet zijn hoofddeugd. Telkens verneem ik, hoezeer
Malanieten veld winnen. Voor Dr. Malan kan spoedig het
kritieke moment aanbreken om te toonen of hij werkelijk de
verelschte eigenschappen van een staatsman bezit Dit staat in
verband met den ItaliaanschAbessijnschen oorlog. De regee
ring is bereid de politiek van den Volkenbond te volgen, zelfs
als die de sancties tegen Italië uitbreidt Enkele uitlatingen van
Dr. Malan doen vermoeoen, dat hij hierin een volgen van
Engeland voelt En gelijk bekend is hij er mordicus tegen zich
aan Engeland te binden. Kan hij zich op het standpunt plaat
sen. dat het hierbij niet gaat om Engeland, maar om de hand
having van den Volkenbond en dat het Zuid-Afrikaansche volk
met den Volkenbond heeft saam te werken, oan komt alles voor
elkaar. Maar mocht hij dit onderscheid niet zien en ook op dit
punt tegen de regeeringspartijen in verzet komen, dan kon hij
zich de vingers wel eens branden. In mijn brieven heb ik uiteen
gezet. dat de Ethiopiërs in Zuid-Afrika de leuze uitgeven: Afrika
voor de Afrikaanders, dat is naar hun opvatting voor oe ge
kleurde rassen. Reeds nu woelt het al onder de „Naturellen".
Indien Italië ten laalste het loodje mocht leggen, zouden deze
zich meer dan totnogtoe „voelen". En vooral de blanken, die
lijdelijk hebben toegezien, dat Abessynië werd aangevallen,
zouden het hard te verduren krijgen. Dit moge opportunistisch
geredeneerd zijn. Maar hier valt het opportunisme samen met
de rechtvaardigheid. De blanke beschaving staat sterker, indien
na een overwinning van Abessynië kan geconstateerd worden,
dat blanken daartoe hebben meegeholpen.
