HULDIGING GENERAAL
DUYMAER VAN TWIST
Vkks Hoes
GOUD EN
VUUR
MAANDAG 11 NOVEMBER 1935
DERDE BLAD PAG. 9
ooi
15
HOE MINISTER COLIJN
HEM SCHETSTE
Rake typeering van minister
De Wilde
Hoog en laag kwam den
zeventigjarige de hand drukken
Enorme drukte op de receptie
Duizelig is de generaal er niet van
geworden. En al ware dat zoo geweest,
er zal wel niemand zijn te vinden die
het „comprendre est pardonner" onder
deze omstandigheden van de hand had
u durven wijzen.
t Doch waar de zeventigjarige onmo-
gelijk weerstand aan kon bieden dat
I was het gevoel van innerlijke bewogexx
heid en ontroering, waarvan zijn laat
ste dankwoord zoo duidelijk de sporen
Thans liet verslag van de plechtigheid,
voor zoover wij dit niet reeds Zaterdag kon
den geven.
Bij deze gelegenheid wilde Spr. evenwel
meer in 'I bijzonder stil slaan bij den Bijz
Vrijw. Landstorm. Niet alleen dat de heer
Duymaer van Twist den B. V. L. oprichtte,
maar en dat is véél belangrijker dank
zij zijn groote toewijding en onkreukbare
trouw wist hij er van te maken wat de
Landstorm thans is. Het was niet zoo een
voudig om de belangstelling en liefde gaan
de te houden, en aldus een geordende or
ganisatie te scheppen van $0.000 man!
De tweede beteekenis van de B. V. L.
De B. V. L. is in de eerste plaats een
instituut ter verzekering van de binnen-
lancische' orde en rust. Maar hij is ook nog
iéts anders, al treedt dat misschien niet
zoo duidelijk op den voorgrond.
Na den wereldoorlog meende men dat de
gedwongen ontwapening van de eene helft
van Europa de ontwapening van de andere
helft tot gevolg zou hebben. Waardoor hier
te lanc.e de gedachte veld won, dat de zorg
voor onze weermacht er niet meer zoo op
aan kwam. De B. V. L. echter heeft de al-
gemeene verbreiding dier gedachte in den
weg. gestaan. Daarom heeft de heer Duy
maer van Twist met zijn Landstorm ook de
Nederlandsche staatsgemeenschap 'n dienst
bewezen. (Applaus.)
Helaas kan Spr. hem als blijk van
erkentelijkheid geen schilderij aanbie
den. Daarvoor worden 't Rijksmuseum
en het Mauritshuis te goed bewaakt,
voor
in di
Nadat de heeren Roy aards en Egter
van Wissekerke het woord hadden ge
yoerd, generaal De Jonge v. a. Halen na
mens H. M. de Koningin de gelukwenschen
had aangeboden en de overdracht van het
karakteristieke schiderstuk had plaats ge
had, volgde eenige malen een daverend
„Leve de generaal!", waarop de muziek hel
zesde couplet van het Wilhelmus inzette,
dat door de zaal met een haast ongeken
de spontaniteit werd meegezongen.
Dr. Colijn voert het woord
Vervolgens trad Dr. Colijn naar voren, die
een speechje hield zóó vol kameraadschap
pelijke warmte en sprankelende humor, als
wij nog zelden van onzen minister-presi
dent mocihten beluisteren.
Zeventig jaar worden is op zich zelf geen
verdienste, aldus ving Spr. aan, wanneer
we het voorrecht hebben gezond geboren te
orden en een goede verzorging te mogen
genieten; eerst van onze ouders en latei-
van onze echtgenoot e (vroolijkheió). Maar
wèi is het een zaak van beteekenis, wan
ne* men dat merkteeken bereikt heeft en
meh mag terugzien op een welbesteed
leven, een leven van noesten arbeid in het
algemeen volksbelang. En dat mag, naar ik
meen, van u worden getuigd.
Twee der voornaamste karaktertrekken
die u sieren zijn: t o c w ij d i n g en trouw.
Aan alles, waaraan ge u geeft, valt op te
Ie merken, dat dat uw kenmerkende eigen
schappen zijn.
Of het nu gaat om den B. V. L., de
Zuiderzcevisschers, of de binnenschip
pers, telkens weer treden deze eigen
schappen naar voren. Ja, die Zuider-
zeevisschers en binnenschippers! Als
er ergens op de hei een zuigelingen
kliniek geopend werd zoudt gij nog
kans zien om er de visschers en schip
pers bij te halen! (Uitbundige vroo-
lijkheid.)
(Gelach.) Waarmee Spr. natuurlijk
niet beweren wil, dat de reeds over
gedragen schilderij daaruit is...... (nog
harder gelach).
Tot zijn groote vreugde kon Spr. hom
evenwel meed - het H. M. de
Koningin had behaagd, den heer Duy
maer van Twist te benoemen tot com
mandeur in de Orde van Oranje Nas
sau. (Daverend applaus.)
Ten slotte wilde Spr. nog iets er aan
toevoegen. De generaal heeft in de
Tweede Kamer de gewoonte niet direct
alles aan te nemen wat van de Minis-
terstafcl gesproken wordt. Maar hier
hebt ge het bewijs van uw benoeming-
En terwijl Dr. Colijn het papier over
handigde dreunde de zaal opnieuw.
de heer Snoeck Henkemans
namens de Nat. Landstormcie. den Jubi
laris eenige oogenblikken toesprak.
Zij is u groote dank verschuldigd, want
wij kunnen met zooveel gerustheid het
werk aan u toevertrouwen!
Dat werk is moeilijk en teer, omdat ons
Instituut zoon breede samenstelling heeft.
Ieder der medewerkenden moet de plaats
ontvangen, waarop hij aanspraak maken
mag.
De commissie wenscht u hartelijk geluk.
God spare u nog lange jaren voor uw echt-
genoote, voor ons vaderland en voor onzen
B. V. L. (Applaus.)
Hierna volgde, gelijk gemeld, een huldi
ging namens het bureau-personeel oer N.
L. C., bij monde van den heer W. v a n
Heiningen, waarop de samenkomst in
den Dierentuin werd beëindigd met ceu
woord van dank van den generaal.
De generaal spreekt
Deze hulde liceft me diep getroffen, zoo
begon de heer Duymaer, en liet kennis ne
men van de hooge onderscheiding was voor
mij een groot moment. Zeer stel ik het op
prijs, dat II. M. dc Koningin in den voor
zitter den B. V. L. heeft willen huldigen.
Dr. Colijns woorden hebben mij eveneens
diep ontroerd. Ik ben uit den grond van
mijn hart er dankbaar voor, dat gij, Minister
Colijn, mij voor deze onderscheiding hebt
voorgedragen. Dankbaar ben ik voorts voor
de aanwezigheid der ministers Decker, Oud
en Gelisscn en van den Oppersten Land-
stonner, den minister van Binncnl. Zaken.
Ook ben ik heel dankbaar den goeden
sergeant-majoor van ons Bureau. (Applaus.)
En dan dc geschenken: die mooie vaas
en die schilderij, waardoor ik nu oagclijks
mijn vriend Deckers kan aanschouwen.
(Applaus.)
Ook groote dank aan de Landstormers!
(Applaus.)
Ik word er klein onder.
Al die goede woorden, die slapels te-:
legrafische en schriftelijke gelukwen
schen uit alle provincies
Maar is die grootsche hulde wel even
redig aan 't werk, dat ik voor den B.
V. L. heb verricht? Ik deed in de re
volutiedagen van 1918 met Gods hulp
toch niet anders dan wat ieder goed
Nederlander zou hebben gedaan.
Is de B. V. L. mijn werk en dat van
minister Colijn en minister Deckers?
Neenl Het was u w werk, Landstor
mers! Gij hebt er uw schouders on
der gezet. Alleen zóó gezien wil ik
deze hulde aanvaarden. (Daverend ap
plaus.)
Spr. eindigde met een krachtige opwek
king tot trouw aan den B. V. L. en een
viermaal herhaald „Leve de Koningin!"
(Daverend applaus.)
Nog éénmaal klonk toen uit volle borst
het Wilhelmus.
RECEPTIE WITTE BRUG
Was het in den Dierentuin vol, de re
ceptie, die hierna in hotel Witte Brug ge
houden werd, vertoonde een niet minoer
groote drukte. Het was enorm!
Naast tal van meer vooraanstaande per
sonen zagen we ook vele „gewone men-
schcn", die allerhartelijkst den generaal en
diens echtgenoote kwamen feliciteeren.
Zelfs kwamen uit Zwartsluis, waar
de Duymaer v. Twist-Schippersschool
staat, twee kinderen van die school.
Het waren Piet Bijl, gedomicilieerd te
Winschoten, die het kleinste schip ver
tegenwoordigde, en Jeltje v. Zande,
gedomicilieerd te Rotterdam, van het
grootste schip.
Toespraak J. Schouten
Op de receptie werd het eerst het woord
gevoerd door den voorzitter van het Co
mité van vrienden, den heer J. Schouten
die na het aanbieden der gelukwenschen
nog even den velerlei arbeid van den heer
Duymaer aanstipte. Spr. legde vooral ook
den nadruk op zijn p r i n c i p i e e 1 e actie
op het terrein van Kerk, Staat en Maat
schappij en gewaagde" voorts vjfci zijn" warm
te, trouw, jovialiteit en zeldzame volhar
ding. Met den wensch, dat de jubilaris en
diens echtgenoote nog een aantal jaren ge
spaard mogen blijven, besloot Spr. Daarop
werd een fraai zilveren blad met album
aangeboden.
Minister de Wilde aan het woord
Op wel heel rake wijze teekende vervol
gens Minister de Wilde den zeventigjarige.
Uw leven hoeft zich gekenmerkt door ge
loofskracht, toewijding, onverzettelijkheid en
trouw. Reeds in uw jeugd hebt gij in den
strijd der 'meeningen een keuze gedaan,
welke keuze bepaald werd door uw geloof.
Dat heeft meermalen scherpe critick uitge
lokt. Gij zijt beschuldigd van eenzijdigheid
en bekrompenheid. Niet zelden is in het
verleden uw naam genoemd als de incar
natie van deze weinig benijdenswaardige
eigenschappen. Maar gij hebt er u nooit
aan gestoorn
Toen leerde men u kennen als een op
recht man en kreeg zelfs de principicple
tegenstander achting en genegenheid voor u.
Vol toewijding hebt ge u steeds gegeven
aan dingen die uw sympathie wekten en
als Kamer- en Raadslid hebt ge uw taak
steeds begrensd. Binnen die grenzen gaaft
ge uw volle kracht, doch nooit bewoogt ge
u op een terrein, dat het uwe niet was.
Velen in den lande zijn u in stilte dank
baar voor wat gij voor hen hebt gedaan.
Uw toewiid' kwam wel het meest
tot ontplooiing in uw werk voor oen
B. V. L. Dat is een werk geweest voor
een man van groote allure. Dikwijls
hebben sommigen spottend u betiteld
als „De Generaal". Zij wilden er mee
zeggen, dat gij dien hoogen titel feite
lijk niet verdiendet. Maar zoo spreekt
inen al lang niet meer, omdat gij, hoe
Een nichtje van minister De Wilde komt den jubilaris haar gelukwenschen aanbieden
voortreffelijk andere generaals ook
inogen zijn, 't commando voert over
S0.000 vrijwilligers!
Dat gij In uw werk geslaagd zijt dankt gc
mede aan uw onverzettelijk karakter. Want
gij hebt nog nooit een strijd opgegeven.
Daarvan getuigt ook uw arbeid in Kamer
en gemeenteraad.
Daarnaast waart gij trouw. Vóór alles aan
uw beginsel. Maar ook aan personen. Op
poliliok gebied zijt gij onder alle omslan-
uigheden trorw gebleven aan Dr. Kuyper.
Na hem is Dr. Colijn de man, die zicii op
uw trouw verlaten kan. Als vriend zijt gij
eveneens trouw, hetgeen velen kunnen ge
tuigen.
Met dat al zijt gij een figuur gewor
den in ons volksleven.
God maakt dezen aag voor u en me
vrouw Duymaer van Twist tot een blijde»
dag. Gij hebt karakter genoeg om er niet
duizelig van te worden en gij zijt Christen
genoeg om daarin God te eeren.
Hooggeachte heer Duymaer v. Twist, aan
mannen van uw kaliber heeft ons land
behoefle!
Somher zijn de dagen, waarin wij leven.
En niet het minst, omdat er duizenden zijn,
die zonder dieper levensbeginsel als een
schip zonder roer ronddrijven. Uw leven
hebt gij gesteld, door de kracht van uw ge
loof, in dienst van uw Koning. Gij hebt dat
gedaan op uw wijze. Niets menschclijks is
ook u daarin vreemd geweest.
Maar die zeventig jaar hebben voor ons
volk beteekenis gehad.
.Tot op heden staat gij met ons midden
In 'den idrijd God "geve, dat-wij u nog vele"
jaren mogen behouden. Aan u moge het
woord bewaarheid worden uit Psalm 125.
Die op den Heere vertrouwen zijn als de
berg Sion, die niet wankelt, maar blijft in
eeuwigheid.
Generaal Duymaer van Twist dankt
We schreven het reeds in den aanvang:
vol innerlijke bewogenheid heeft de heer
Duymaer van Twist ten slotte dank gezegd.
Met 's menschen leven gaat het als in de
natuur. Nu eens schijnt de zon; dan weer
gaat ze achter de wolken schuil. Gelukkig
Heeft God mijn vrouw en mij voor tegen
spoed willen bewaren.
In het leven is het zoo, dat eerst
komt de lente, gevolgd door den zo
mer, herfst en winter. Ik ben dan nu
het wintortijdperk ingetreden
Maar zooals in den winter de schoot
der aarde al weer nieuw leven verbor-
gen houdt, zoo hoop ook ik de ritse-
ling van het nieuwe loven, het leven
der Eeuwigheid, te mogen hooren
Toen ik 17 jaar was heb ik als soldaat
lange tijden eenzaam op post gestaan. Nu,
53 jaar later, zie ik dien b r e e d e n vrien
denkringLaten we hopen, zoo eindigde
Spr., niet weinig aangenaan, dat mijn
vrouw en ik nog lang in dien kring mogen
vertoeven. (Warm applaus.)
Gelukwenschen zonder einde
Hierna werden ververschingen rondge
diend, terwijl een haast onuitputtelijke
stroom van dames en heeren den jubilaris
en z'n echtgenoote kwamen complimenteeren
We zullen onze energie niet verspillen
aan het samenstellen van een eindeloozc
lijst namen. Daarom slechts een kleine
greep.
Behalve de reeds genoemde ministers za
gen we er ook de ministers Slotemaker de
Bruine en Van Schaik. Voorts oud-gouver
neur-generaal Fock, alsmede oud-minister
De Graaff. Verder tal van Kamerleden,
burgemeesters, militaire autoriteiten, predi
kanten, raadsleden en diverse oeputaties.
Hiervan noemen we nog de Anti-Rev. Par
tij, den Gercf. Bond, de afd. Zuid-Holland
der Confess. Vereen., het Chr. Nat. Vakver
bond, Patrimonium, ac stichting „Bloemen-
daal" te Loosduinen, meerdere schippers-
scholen, Pro Rege, de Vereen, v. Calv. Bur
gemeesters „Groen van Prinsterer", de Ver
een. ter Beoefening "an de Krijgsweten
schap, Vereen, van Officieren en Res.-Offi-
eieren, enz. enz. enz.
Ziedaar dc hulde en de dank, zoo spon
taan en veelzijdig gebracht aan iemand,
waarvan eenmaal sommigen meenden, dat
men hemniet au sérieux moest nemen.
Wat kunnen de tijden veranderen!
A.R.J.A.
Sinds de October-opgave is bij het secreta
riaat der A.R.J.A., Haarlemmermeer^raat
62, Amsterdam W.)bericht ingekomen
dJe oprichting van clubs te: De Bilt OU.):
Voorz. I W. H. de Geus, Secr. Joh. van
Haar, Tuinstraat 2; Zevenhuizen (jBoven), gem
Leek (Gr.): Voorz. A. Harkema, Voorz. der
A. TL Kresvereen., secr. P. Tillema.
Voorbs z(jn verschilende clubs in oprichting,
o.m. in Zeeland, Zuid-Holland en Noord-^Bra-
Propaganda-lectuur en inlichtingen ver-
DINSDAG 12 NOVEMBER
HILVERSUM I 1875 M. KRO-uitzending.
8.00—9.15 en 10.00 gram.pl. 11.3012.00
Godsd halfuur. 12.15 Gram.pl. en schla-
germuziek. 2.00 Vrouwenuur. 3.00 Mode
cursus. 4.00 Gram.pl. 4.30 Schlagermuziek
en gram.pl. 5.50 Orkestconcert. 6.40 Le-:
zingen. 7.35 Gram.pl. (Om 8.00 Berich
ten). 8.30 Orkestconcert. 10.00 Gram.pl.
10.30 Berichten. Populair concert. 11.15—
12.00 Gram.pl.
HILVERSUM II 301 M. AVRO-uitzending
5.30 VPRO. 6.30 RVU. 8.00 Gram.pl. 9.00
J. Kroons Ensemble. 10.00 Morgenwij
ding. 10.15 Gewijde muziek. 10.30 Ver
volg van 9.00. 11.00 Kookpraatje. 11.30
Orgelconcert. 12.30 Kovacs Lajos' orkest.
I.45 Gram.pl. 2.00 Omroeporkest. 3.00
Knipcursus. 4.00 Gram.pl. 4.30 Kinder
koorzang. 5.00 Voor de kinderen. 5.30
VPRO. Bijbelvertellingen. 6.00 Gram.pl.
6.30 RVU. Psychologische causerie. 7.00
en nu naar bed! 7.05 Radio-volks
zang. 7.30 Engelsche les. 8.00 Bei'ichten.
8.10 Rud. Nelsons Ensemble. 8.40 „De
Roode Pimpernel", spel door C. Hermus.
9.50 Het Omroeporkest. 10.20 Causerie.
10.30 Omroeporkest. (Om 10.45 verslag
schaakmatch). 11.00 Berichten.
DROITWICH 1500 M. 10.35—10.50 Morgen
wijding. 11.2011.50 Orgelspel. 12.10 Gr.
pl. 12.35 Trioconcert. 1.20 Orkest. 2.25
Voor de scholen. 3.15 Gram.pl. 3.55 Fran-
sche les. 4.20 Causerie. 4.40 Trioconcert.
5.35 BBC-dansorkest. 6.20 Berichten. 6.50
Piano-recital. 7.15 Fransche les. 7.50 Cau
serie. 8.20 Piano-recital. 8.50 Gevarieerd
programma. 9.50 Berichten. 10.20 Lezing.
10.40 Kwintet.
RADIO PARIS 1648 M. 7.20 en 8.20 Gram.
pl. 12.35 Orkestconcert. 2.50 Gram.pl. 4.20
Orkest. 6.50 Kamermuziek. 9.05 Zang.
KALUDBORG 1261 M. 11.20—1.20 Concert.
2.204.20 Omroeporkest. 7.20 Koorzang.
8.05 Hoorspel. 8.35 Hobo- en cembalo-
x-ecital. 9.40 Omroeporkest.
KEULEN 456 M. 5.50 Orkestconcert. 11.20
Omroepkleinorkest. 1.35 Gram.pl. 3.30
Concert 4.20 Concert. 7.30 Omroepklein
orkest 8.20 „Le Toréador", opera van
BRUSSEL 322 en 484 31. 322 M. 12.20 Gr.pl.
12.50 Salonorkest. 1.50—2.20, 5.20, 6.35 en
7.35 gram.pl. 8.20 Salonorkest. 10.30
II.20 Gram.pl. 484 31.: 12.20 Gram.pl.
12.50 Salonorkest. 1.502.20 Gram.pl.
5.20 Omroeporkest. 6.50 Kwartetconcert.
8.20 Gewijde muziek. 9.35 Omroeporkest.
goed helpend
goed smakend
strekt gaarne het Secretariaat, terwijl de reeds
verschenen sfcudieschetsen, voor zoover nog
voorradig, verkrijgbaar zijn bij de administra
tie- van het orgaan te Aalten, Landstraat 23.
BRAMMETJE FLAPOOR EN Z'N VRINDEN
door G. T. ROTMAN
39. Boem! Met zijn volle zwaarte kwam
Bram precies op het vrije eind van de plank
terecht, die op twee schragen lag. De plank
wipte met het andere eind omhoog, en wel
met zoo'n kracht, dat de lichte bijenkorven
met geweld de hoogte in en weggeslingerd
werden. Wentelend en draaiend zwierden
ze over de schutting...
i 40. Jongejonge. wat een ontsteltenis, toen
Brams achtervolgers, die juist bij de schut
ting aangekomen waren, daar opeens drie
bijenkorven, boordevol bijen en vergezeld van
dikke zwermen van het gonzende gedierte
op zich af zagen komen. De stakkers pro
beerden allemaal haastig weg te komen,
maar... (Wordt Woensdag vervolgd)
Feuilleton
EEN AMERÏKAANSCHE
GESCHIEDENIS
1 door Paul Hutchens
Betty 'die tegenover hem zat, had hem pauwkeurig gade
geslagen. Ze wantrouwde hem, en had een afkeer van hem.
Ze had nu wel geleerd, dat ze alle vreemdelingen moest wan
trouwen, die zich voorstelden, op de manier als deze man
gedaan had. Hij was buitengewoon goed gekleed en zijn gedrag
leek ook we! dat van een gentleman.
Ze besloot, dat hij zich eerst maar eens uit moest spreken.
Daarom hoorde hij geen verdenking in haar stem toen ze hem
antwoordde:
„U bent goed ingelicht.'1
Hij ging verder:
,Door de speciale middelen waarover de onderwereld beschikt,
hoorde Spade Arms Ruby van den vroegeren rijkdom van Uw
vader en hij probeerde U van Uw rechten afstand te labcn doen
voor 't geval dat de oude mijn van Uw vader weer opnieuw
goud zou opleveren. Tusschen twee haaJcjes, het is geen uit
geputte mijn, maar één die nog millioenen waard is. Nu ik hier,
als Mr. Franks' vertegenwoordiger, kom, begrijp ik, dat U tot
nu toe nog nooit iets van den vroegeren rijkdom van Uw
vader gehoord hebt. noch van de nog steeds bestaande mijn.
Toen Mr. Franks .1' een paar weken geleden schreef, ge
schiedde dat met de bedoeling U te vragen om naar New-York
te komen voor een persoonlijk onderhoud. Mag ik welen of U
onze brief ontvangen hebt, juffrouw Dreanard?'*
De vraag kwaim zoo plotseling, dat zij er niet op voorbereid
was. Ofschoon ze de brief niet gelezen had, had ze hem ont
vangen; ze antwoordde dus bevestigend.
„Prachtig", zei hij, haar onderzoekend aankijkend. Dan her
haalde hij nog eens zijn verklaring van het doel van zijn
bezoek. „Toen we geen telegrafisch antwoord, waar we om ver
zocht hadden, ontvingen, werd ik gemachtigd U te bezoeken, of
mij op de een of andere manier met U in verbinding te stellen.
Natuurlijk kwam ik net in Chicago aan, toen U juist naar
Colorado vertrokken was. Ik ben U hier naar toe gevolgd en
zoo ontmoeten we elkaar dus eindelijk!" Hij boog. „Het is me
inderdaad een genoegen met U kennis te maken."
Ze glimlachte even als antwoord, wachtend op het oogenblik
dat ze hem öf haar vertrouwen kon schenken óf hem moest
vragen weg te gaan. Hij liet haar niet lang wachten. „Juffrouw
Dreanard", vervolgde hij, „iedereen spreekt over uw moed, en
ik beschouw het als meer dan een eer gezonden tc zijn om U de
goede tijding te brengen. Wilt U naar mij luisteren?"
„Wacht U even alstublieft, opdat ik zeker kan zijn dat U
de vertegenwoordiger van Meneer Franks bent. I-Iebt U ook een
afschrift van de brief die mij gezonden werd?"
„Ja, dame, een duplicaat". Hij haalde uit z'n zak een witte
enveloppe, en gaf haar die. Dadelijk merkte ze op, dat de
lange enveloppe, die ze van hem kreeg, ongekreukt en zuiver
wit was, en nog te schoon om lang in een zak gedragen te zijn.
Dan opende ze den brief en las:
Geachte Mejuffrouw Dreanard,
Deze brief dient om U te verzoeken, ons binnen
kort een persoonlijk onderhoud toe te staan. Toen
ik het nieuws van de dood van Uw moeder vernam,
kwamen mij dadelijk mijn vroegere relaties met Uw
vader voor den geest. Ik heb eenige van de papieren
betreffende zijn vroegere bezittingen doorgezien, cn
heb een fout ontdekt, die als zij gecorrigeerd is, kan
beteekenen, dat U in 't bezit komt van een waarde
volle mijn-concessie in Colorado.
Wilt U zoo goed zijn ons te telegrafeeren, wanneer
U ons kunt bezoeken, of wanneer wij U onzen ge
machtigde mogen zenden?
Met de meeste hoogachting,
H. F. FRANKS, rechtsgeleerde.
Langzaam en precies vouwde Betty de brief op. Ze deed hem
in haar taschje, juist toen haar bezoeker zn hand er naar uit
stak, zeggend:
„Mijn eigendom, Juffrouw Dreanard."
„U bedoelt?"
„Die brief is op 't oogenblik mijn eigendom."
Ze antwoordde pas, toen ze haar taschje weer dicht had.
Onbevreesd keek ze hem aan.
„Hoe kwam het dat Mr. Franks twee brieven geheel gelijk
iuan elkaar schreef, en ze beide in z'n eigen handschrift teeken
de? Is het niet de gewoonte dat een er van een carbon-door-
slag is? Er moet ergens een fout schuilen. Ik ben er zeker van,
dat dit dezelfde brief is die ik meer dan een week geleden in
Chicago ontving. Mijn dank voor het brengen er van. Ik had
gedacht, dat ik hem misschien nooit meer terug zou zien." Met
deze woorden stond ze op om weg te gaan. t
Dadelijk stond hij ook op. „Pardon, juffrouw Dreanard. U kan
me niet zoo maar ineens wegsturen. Ik ben door onze firma
gemachtigd om
Maar Betty liet hem niet uitspreken. t
„Meneer Fontaine, of wie U dan ook bent, ik ben niet gek.
Ik geloof, dat U een bedrieger bent. Maar toch dank ik U zeer
voor de brief, die iemand uit m'n kamer in Chicago weggehaaid
heeft. Dag meneer!"
Hij aarzelde toen hij zag dat z'n plannen in duigen vielen.
„Wilt U dus zelfs niet naar m'n voorstel luisteren?"
"Dat wil ik niet", verklaarde zij beslist. Het feit, dat er ge
durende de laatste vier-en-twintig uur twee pogingen gedaan
waren om haar te doen luisteren naar een of ander plan of
voorstel betreffende een zekere mijnconcessie, ma-kte dat zij
zich af ging vragen, wat daaxrvan de bedoeling kon zijn.
't Was alsof een zwakke lichtstraal, die zich Len weg moest
hanen doQr een heeJ jaar van twijfel en vragen, vaag de wolk
verlichtte, die het leven ,'an haar moeder verdonkerd had. Zo
dacht, dat ze nu de reden voor Barloman's huwelijk met haar
moeder ging begrijpen. Misschien was haar vader de eigenaar
van een groote mijn hier ergens in 't Westen geweest, waar
Barloman van af geweten had, zoodat hij probeeren ging. dio
in z'n bezit te krijgen. Zijn geheimzinnige dood en de vele
wonderlijke gebeurtenissen, die er op gevolgd «aren, en nu
deze onverklaarbare geschiedenis, waarin zelfs de meest be
ruchte misdadiger van Amerika verwikkeld was, dot alles
sloeg als een machtige golf over haar.
Maar toch hield het voortdurende gevoel, dat Iemand hij
haar was, haar kalm en rustig. Ze was er dankbaar voor en
wist, dat de Onzienlijke, die aan haar zijde stond, niemand
anders was dan haar pas gevonden Heere, Jezus Christus
Maar haar bezoeker was niet zoo gemakkelijk wég te
sturen, al wist hij dat zijn bewegingen vanuit de verte door
verschillende paren oogen gadegeslagen werden. Hij probeerde
t nog eens, door te zeggen:
..Heel goed, Juffrouw Dreanard, ik zie, dat ik niets andera
doen kan dan naar New-York terugkceren. Ik ben er zeker van
dat Mr Franks zeer teleurgesteld zal zijn, en dat Uzelf deze dag
zult betreuren zoo lang U leeft. Ik stond op 't punt U een voor-
stel te doen, dat. als 't aangenomen was, U tot een rijke vrouw
gemaakt zou hebben, ja, tot één van dc rijkste vrouwen van do
V creenigde Staten.
(Wordt vervolgd^
