-HET YELLOWSTONE PARK
WECOTEX
BE REGCYIAS
MAANDAG 11 NOVEMBER 193*5
TWEEDE BLAD PAG. 5
Te Delft werden de finales gehouden van de onderlinge
studentenroeiwedstrijden. De finish van de vieren met
stuurman. De senaat volgt den wedstrijd in rijtuigen
aan de overzijde
Evenals dit voor het landleger reeds heeft plaats gevonden, is thans ook voor de Duitsche oorlogschepen de invoering van de vlag met het
hakenkruis doorgevoerd. Het hijschen der vlag op de U-booten te Kiel.
Kingsford Smith met zijn vrouw.
Zoo men weet, wordt de beroemde
vlieger sedert eenige dagen vermist.
De bekende labour-afgevaardigde Lansbury neemt af
scheid van zijn dochterHij gaat op 't verkiezingspad
REISINDRUKKEN
VAN Dr. J. F. REITSMA
Nog eenige merkwaardige
natuurverschijnselen
x-).
Als men slechts een drietal dagen ter be
schikking heeft om dit uitgestrekt natuur
monument te bezien, is het niet mogelijk de
merkwaardige natuurverschijnselen te be-
studeeren Ik heb me dus moeten tevreden
stellen met het bewonderen van het park
als een toerist, al vlei ik me met de hoop,
dat ik toch iets meer gezien heb dan een
doorsnee-toerist. Honderden Americanen be
zoeken eiken dag het Yellowstone park met
hun eigen auto, maar ze doen het vaak in
een Americaansch tempo. Zoo spraken we
aan tafel een paar dames uit Texas, moeder
en dochter, die met een vaart van 800 K.M
per dag naar het. park reden, daar Zaterdag
avond aankwamen om op Zondagavond met
dezelfde snelheid te vertrekken. De bezoe
kers kwamen uit alle staten van America en
I Vooral tegen den tijd, dat het dansen begon,
was er heel wat volk.
Ik kan niet anders zeggen dan dat we het
er erg gezellig hadden. De Americanen zijn
niet erg stijf en ze maakten graag een praat
je met de Hollanders, 't Kwam me niet van
onpas, want ik kon nog wel eenige training
In het Americaansch gebruiken.
Je zou echter met de geheimen van
onze koninklijke familie op de hoogte
moeten zijn en ingewijd in de finesses
der Europeesche diplomatie om de
nieuwsgierigheid der Americanen
eenigszins te bevredigen.
Over de economische toestand van
ons land, het handhaven van den gou
den standaard, het ministerie Colijn,
het aanleggen van den afsluitdijk, over
onze tulpen, watermolens en klompen
(woodenshoes) kon ik meer bevredi
gende inlichtingen geven.
Ze vonden het een probleem, hoe het mo
gelijk was, dat in zoo'n klein land zooveel
millioen menschen een bestaan vonden en
waren kinderlijk blij, toen ze hoorden, dat
i wij met zooveel genoegen in America
reisden.
Eén ding konden we nog niet voldoende
Waardeeren, dat waren de maaltijden. Ik
wilde wel, dat de lezers ons eens hadden
kunnen zien zitten aan zoo'n maal in het
park. Er was geen menu, waaruit je de ge
rechten kon kiezen, zoodat je maar moest
afwachten, wat er kwam. Het begin was al
tijd goed: grapefruit, gestoofde pruimen, sap
van sinaasappelen of iets dergelijks en daar
ha een bord soep. Maar dan begon het feest
met de „entrees": in een minimum van tijci
was je bord volgeladen met de meest uiteen-
loopende gerechten naast elkaar, vleesch,
I visch, kip, diverse groenten met allerlei
sausjes. Daarbij kwamen op aparte schaal
tjes de in America onmisbare salades, aard
appelen in de schil gebakken en gekookte
IX stond in ons nummer van 6 Nov. De groote watervallen vanaf Red Rock.
maiskolven. Brood en craccers met boter
waren er in overvloed, de onmisbare vruch
tentaart (pie of icecream ontbrak niet en
de koffie werd al voor 't begin van het eten
rondgediend.
't Duurde een paar dagen, voor we ons
eenigszins aangepast hadden. Daarbij kwam
nog, dat de vriendelijke diensters en ook je
medegasten bang waren, dat we niet genoeg
zouden eten, maar hoewel ik me steeds in
een gezonde eetlust verheug, wensch ik geen
hoeveelheden te nuttigen als een doorsnee-
Americaan. Was ik medicus, dan werd ik
maagspecialist in dit land om mijn patiën
ten een dieet voor te schrijven.
Maar het word tijd,- dat ik liet reisverhaal
voortzet. Onze uren bij Old Faithful waren
gauw geteld. Er was geen tijd om te zwem
men, te visschen of tochten te paard te ma
ken onder leiding van studenten, die als
echte cowboys uitgedost waren. Zelfs de voe
dering der beren konden we niet bijwonen,
tenminste niet de officieele. Op elke pleister
plaats stapt n.l. een exemplaar rond, dat
door de toeristen gevoerd wordt. Soms gaan
ze bij de auto opstaan om te bedelen. Ze zijn
in staat om den toegang te forceeren, als ze
eten in een wagen ruiken. Groote voorzich
tigheid wordt steeds aanbevolen, omdat het
toch roofdieren in de vrije natuur zijn. We
vonden het dan ook niet zoo gezellig, toen
we samen op de wandeling een paar tegen
kwamen.
Zaterdag om 1 uur verlieten we Old Faith
ful om een autotoer van 5 uur te maken door
een prachtig stuk van het park naar Grand
Canyon Lodge, waar we tot maandagmorgen
onze tenten zouden opslaan. Van tijd tot tijd
kregen we gelegenheid om ons te vertreden,
als er weer een van Yellowstone's beziens-
waardighéden te bewonderen viel. Dat begon
al heel gauw met den waterval van de Fi-
reholeriver; even later was het een visch-
arend, die op zijn nest zat of een meertje
Lake boven in het bergland, dat soms
naar den Atlantischen kant, soms naar den
Pacifickant afwatert. Tweemaal passeerden
e den „comtinental divide", den rugge-
graat van het bergland. In de verte was de
Ihoogo met sneeuw bedekte top van het Te-
tongebergte te zien, terwijl onze weg door
dennebosschen afdaalde naar het Yellow
stone Lake, het grootste meer, dat op een
hoogte van 7700 voet ligt.
We stapten uit om te zien, hoe op
een voet afstand van het meer een ko
kende modderpot was en zelfs in het
meer een warme bron was, afgeschei
den van het koude water door een ke-
gelvormigen wand. Er wordt verhaald,
dat men vroeger wel op deze plaats
stond te visschen om de gevangen
visch meteen te kunnen koken (de
born heet fishing cone). Tegenwoordig
is dat niet geoorloofd, ('t is de vraag,
of het ooit gebeurde), evenmin als het
werpen van vuile zakdoeken in een
geyser om die bij een volgende uit
barsting gewasschen terug te krijgen.
Er bestaat in deze buurt veel gelegenheid
om te visschen, maar er worden de noodige
maatregelen genomen om de vangst te be
perken en de voorraad uit de vLschkweeke-
rijen aan te vullen.
Een mooie tocht langs het meer bracht ons
bij de Yellowstone-river, dien we verder
volgden. Asn het einde van den tocht wer
den we gebracht naar „Inspiration Point"
•anwaar we een prachtig gezicht hadden in
het diepe ravijn. In de diepte kronkelt de
rivier als een groen lint tusschen de stijie,
prachtig gekleurde rotswanden, terwijl men
in de verte den waterval ziet
Grand Canyon is een van de mooiste plek
jes, zoo niet het mooiste punt van Yellow
stone. Hotel en lodge zijn zóó gebouwd, dat
men den blik heeft op het ravijn en den
schitterenden waterval. De rivier maakt hier
op korten efstand van elkaar tweemaal een
val: de Upper Falls en de Lower Falls. De
laatste zijn de grootste. Ze zijn niet zoo
machtig breed als de algemeen bekende Nia-
gara-watervallen maar de hoogte is dubbel
zoo groot. Het loont de moeite om de water
vallen van boven en van beneden te zien,
maar het klimmen en dalen in het ravijn is
erg vermoeiend. De lucht is op deze hoogte
erg ijl, zöodat men snel z'n adem verliest, 't
Speet ons, dat we 's Maandagsmorgens al
dit schoons moesten vaarwel zeggen om het
laatste deel van den tocht af te leggen. In
den loop van den morgen reden we naar
Mammoth Lodges om daar te lunchen, 't
Was weer een tocht rijk aan afwisseling. En
kele malen werd weer uitgestapt voor be
zienswaardigheden, b.v. bij de Towerfalls,
een waterval, die geflankeerd wordt door
rotsen, dei als torens omhoogrijzen. Yellow
stone is bekend om de groote kudde bisons,
die hier beschermd leven, maar de gewone
toerist zou geen bison te zien krijgen, als
niet een aantal dezer dieren op een afgezet
terrein te bezichtigen was. Hier zaten ze rus
tig bijeen als in het bisonpark te Zeist. Ver
der zagen we de verwoestingen door bevers
aangericht, hunne dammen maar niet de be
vers zelf.
Groote waterval in het Yellowstone Park.
Een enkele versteende boom werd bezocht.
Op verder gelegen plaatsen heeft men er
heele bosschen van. Doode dennebosschen
konden ons overtuigen, dat niet alleen de
Nederlandsche iepen maar ook Americaan-
sche dennen vallen als slachtoffer van lage
re organismen.
't Hoofddoel was echter de kleurige
terrassen, die door de warme bronnen
(Mammoth hot springs) onder mede
werking van allerlei gekleurde wieren
ontstaan. De warme bronnen borrelen
het water op, dat over de rand weg
vloeit.
- In dit warme water leven de wieren, die
de koolzure kalk, die in het water is opge
lost, in den vorm van travertijn afzetten. Er
hebben zich in den loop der tijden een groot
aantal terrassen gevormd, ivoor, geel, paars
of rose van kleur; de voornaamste zijn Pul
pit, Jupiter, Cleopatra, Orange ,the white
Elephant, Angel.
Nadat we nog even afgedaald waren in de
dulvelskeuken, een diepe vulcanische spleet
in het gebergte, hebben we in het museum
kennis gemaakt met de dieren- en planten
wereld van Yellowstone. De beschrijving
hiervan zou te ver voeren.
In den loop van den namiddag reden we
van Mammoth hot springs naar ons punt
van uitgang West-Yellowstone om vandaar
de nachttrein naar Salt Lake City te nemen.
Ook dit traject was rijk aan afwisseling. We
zagen exemplaren van de „moose" (eep groot
hert) weiden, dronken uit de Apollinaris
bron, keken naar den berg van zwart glas
(obsidiaan) en kwamen andermaal in een
groot geysergebied (Norris geyser basin),
waar de warme dampen het wandelen haast
beletten en de lauwe, loogachtige lucht op
verren afstand herinnerde aan de mysteri-
euse verschijnselen, die hier overal de toe
risten boeien.
ROFFELR1JMEN
MIJN DANK
^Ult een persverslag van een rechts-
De verdediger, rar. C. G. Immlnk,
was het eens met den psychiater,
die verdachte een psychopaath acht
In het Huis van bewaring is V. aan
het dichten geslagen en h(j schrijft
zelfs een boek. getiteld: „De Lok
stem". Zulks duidt niet op normaal
zijn, meende pleiter, die daarom een
clemente straf verzocht.
Een oplichter staat voor den rechter
De man heeft iets treurigs gedaan:
Hij bood een verarmden werklooze
Een mager betrekkinkje aan.
Er moest eerst een borgstorting wezen.
En, happig op 't lokkend gewin.
Betaalde de vader met moeite
En vloog er voor veertig pop in.
De rechter is heftig verbolgen.
Verdachte, verslagen, bekent.
Deskundigen peilden de psyche
Van hunnen geslepen cliënt.
Toerekenbaar acht hem de eene.
De ander noemt hem psychopaath.
De eisch is: een jaar in 't bizonder
Retraite-pension van de Staat
Tot zoover is er niets bizonders
In 't treurig misdadig geval.
Dan volgt des verdedigers rede
Waarop hier het zonnetje val':
De man is aan 't dichten geslagen!
Hij schrijft zelfs een boek, een verhaal!
Dat zijn psychopathen-allures!
Zoo'n man noem je toch niet normaal!
"ijn dank voor de rake conclusiet
Meneer, dat is prachtig gepleit:
„Normaal" is zoo weinig bizonders
In onze gebrekkige tijd
(Nadruk verboden.)
LEO LENS.
Indië-nummer van het
Geref. Jongelingsblad
De tweede week van November staat bij
dien Ned. Bond van J.V. op G.G. in het
t-eeken van het Chr. Jeugdwerk in Ned.
Indië. Daarom komt het Geref. Tongelimgs-
blad met een Indië-nummer uit.
De bedoeling is onder de Gereformeerde
jeugd van Nederland een inzameling te
houden, teneinde dit zendingswerk in
koloniën financieel te steunen.
Het Indië-nummer ziet er goed verzorgd
uit. De heer H. Meyerink een uit
stekend kenner van het Indische Jeugd
werk schreef het hoofdartikel ovei „De
Indische jeugd in 9trijd en overwinning."
Voorts wordt beschreven het jeugdwerk
in de Bataklanden, en ook iets verteld over
een nieuwen vorm van jeugdwerk, dat
door den Jeugdraad voor Midden-Java tui
hand is genomen, nl. het Tridharmawerk
Het Indië-nummer is met vele fraaie
foto's verlucht
AUDIËNTIES
De gewone audiëntie van den Minister
van Sociale Zaken zal op Woensdag 16
November 1935 niet plaats hebben.
HERMAN DRIESSEN ZOON
AALTEN
Fabriceert als «peelili te 11
Geborduurde lakens «n sloopen, alle fooi»
komende lingeries, doeken, luiers, baddoeken
D. ROOS CZN.'s
VITRAGEHANDEL N.V.
AMSTERDAM GRONINGEN
TELEFOON 30427 TELEFOON 1032
DAMLIN
DE IDEALE
VLOER
BEDEKKING
De Kant-Gesellschaft
Verschenen is Band 40 (afl. 13) der
Kant-Studien, het tijdschrift, tot welks uit
gave de Kant-Gesellschaft is opgericht In
een voorrred-e van dit nummer olijkt. dut
het oude bestuur der K.G. (tevens de re
dactie) eenparig is afgetreden en door e^n
naam, Hans Heyse, hier onbekend, is ver
vangen. Hierin ligt opgesloten, dat de K.G.
het internationaal karakter, dat zij tot nu
toe bezat, heeft prijsgegeven.
In verband hiermede hebben Dr J.
D. Bierens de Haan, tot nu toe Ehren-
mitglied der K.G. en verschillende
Nederlandsche leden, o.w. de hoog
leeraren Buytendijk, Kohnstamm en
H. J. Pos hun verband met de Duit
sche Kant-GeseJlschaft verbroken.
«ij
.ar
iet
id.
3P
Dp
St-
a9
In het Algemeen Verkooplokaal te Rotterdam, werd een nationale postduiveritentoonsteUing gehouden
Eenige gasten worden door de keurmeesters aan den tand gevoeld (beneden).
(boven).
