„CHRISTELIJK NATIONAAL" SBH» rad©)! bestaat 75 jaar GOUD EN VUUR WOENSDAG 23 OCTOBER 1935 DERDE BLAD PAG. 9 Mr. G. Groen van Prinster er De eerbiedwaardige Vereeniging voor Christelijk Nationaal School onderwijs staat aan den voor avond van een bijzonder jubileum. Woensdag 30 October e.k. zal het vijf-en-zeventig jaren geleden zijn, dat te Amsterdam werd opgericht de Vereeniging, die onder den pak- kenden naam „Christelijk Natio naal" nu reeds zoovele jaren in ons land bekend en geliefd is. Zeer veel heeft C.NS. voor ons Chris telijk onderwijs mogen doen, met name in de hachelijke tijden om en bij de beruchte schoolwetten van Van der Bruggh.en en Kap- p e y n e, die den ondergang van de Christelijke school beoogden. Het was een kleine schare mannen, die in het midden der vorige eeuw poogden de „Christelijke Vrienden" weer tot elkander te brengen. Veel was in dezen bekenden kring van Réveil mannen gesproken over de Inwendige Zending en later ook over het Christelijk Onderwijs. Maar 25 October 1854 hielden de „Christelijke Vrienden" hun laatste vergadering- Onderlinge oneenigheid had de broeders gescheiden en nu was een paar jaar later somniiger streven er op gericht de Chris telijke Vrienden op het gebied van het Christelijk "onderwijs weer bij elkander te brengen, en dit bedoelen is ten slotte groo- icndeels verwezenlijkt door de oprichting van Christelijk Nationaal. Het tweemanschap Groen en Feringa De stuwkracht voor de zoo gewenschte concentratie was de lieer-N. M. Feringa, het bekende hoofd der in 1849 opgerichte ..haveloozenschool", die lange jaren is ge vestigd geweest in het schoolgebouw in de Bloemstraat, hoek Lijnbaansgracht te Am sterdam. Hij was het die mr. G. Groen van Prinster er voor zijn plannen wist te winnen en op 30 October 1860 het genoegen «maakte, dat de door hem bedoelde Vex1- eeniging werd opgericht. De eerste hoofdcommissie Christelijk Nationaal heeft geen hoofdb e s t u u r bestond uit de volgende heeren: mr. G. Groen van Prinsterer, eere-voorzitter; mr. 'J. de Neufville, voorzitter; N. M. Feringa, secretaris; P. van Eik, penningmeester; J. A. E. Simon Thomas; jhr. M. M. van Asch De grootste scholen organisatie met een rijke historie jubileert Stichting van Groen en Feringa Het doel van C.N.S. Aan een Vci-ccniging als Christelijk Nationaal bestond dringend behoefte. Door de schoolwet- van 1S57 was de toch reeds onder zoo moeilijke omstandigheden be staande Christelijke school nog meer ach terwaarts gedrongen. En bitter noodig was het geworden, dat Christelijk Nationaal zich in hoofdzaak ten doel stelde.: Ie. de oprichting van Christelijke scho 2e. het verleenen van financieele steun aan die scholen; 3e. de opleiding van onderwijzers; 4e. het oefenen van een eigen inspectie op het Chi'istelijk onderwijs. Daar staat geschreven Daar is geschied Ziedaar de twee grondpijlers der Ver eeniging. Van Groen van Prinsterer zijn ze afkomstig, deze gevleugelde woorden. Onze hinderen moeten weten wat God in Zii Woord heeft geschreven, en wat onder Zijn leiding is geschied. Daarom, naar de zinrijke woordkeuze van Gi'ocn, de ziel van de jonge organisatie, „Oprichting van scholen, waarin bij onbelemmerd en doeltreffend gebruik der Heilige Schrift en trouwe voorstel ling der Volkshistorie; het onderwijs in nuttige kundigheden aan Christel! opvoeding wordt dienstbaar gemaakt" De openbare school bleek hiervoor met name na 1857, al meer ongeschikt Zij moest dienst doen „voor Roomsch-gezinde en Protestant, voor Israëliet en Christen"! Confessioneel is van den aanvang af het standpunt der Vereeniging De Vereeniging, gegrond op de onver anderlijke waarheden, wier levenskracht zich in het tijdperk der Reformatie ook zegenrijken luister geopenbaai'd heeft, is gewijd aan de bevordering van het Christelijk Nationaal Schpolonderyvijs. „Door onveranderlijke waarheden", schreef Groen, „wordt niet verstaan de let- hicr te lande, voor kerk en school, met ter der kerkformulieren, maar de belijdenis der martelaren. Er is een Christendom boven geloofsverdeeldheid, waarvan de be lijdenis van elke Christelijk Kerk een straal is én dat het Kruis tot middelpunt heeft". Hiermede koos de Vereeniging positie tegen „het Christendom boven geloofsver deeldheid", door Thorbecke aanbevolen; een dor en droog Deïsme, „de godsdienst van rede exi natuur". Het was dit rationalisme, waarmede de school van den Staat, de „sekte school der Modernen" in die dagen, was doordrenkt. Tegen deze liberalis tische opvatting verzette zich Groen, de groote kampioen ook van deze Vereeniging, vele jaren lang, in en buiten de Kamer. Christelijk Natio- een rijke historie geworden. Stichting van Christelijke scho len was liet naaste doel, niet zonder mede werking van de plaatselijke voorstanders van de School met den Bijbel. Daarnaast werd aanstonds acht geslagen op de oplei ding van onderwijzers door steun aan nor maal- en kweekscholen. Niet minder werd de inspectie van groot belang geacht. Wat deze laatste betreft, reeds in het najaar van 1S64 had Groen als eerste in specteur op liet .oog den bekenden school man M. D. van Otterloo (een van lier politieke driemanschap van 1871), maar de pogingen hiertoe leden schipbreuk; ook in 1S67 mocht het niet gelukken, ondanks Groens groote geldelijke offers. Daarom heeft C.N.S. zich tot 1882 „behol pen" met agenten, voornamelijk predikan ten. In dit jaar werden dezen vervangen door districtsraden, die in 1921 werden op geheven. In 1905 kwam de zaak opnTeuw aan de orde. Om de eerste onkosten te dekken stelde een lid der Vereeniging 9000,beschikbaar. In 1907 is het besluit gevallen tot het aanstellen van vier inspecteurs, n.l. de heeren dr. H. A. Weststrate, Zetten; H. Bij le veld, Amsterdam; R. Huizen- ga, Groningen; J. Schaap, Leiden. Thans heelt C.N.S. twaalf inspecteui-s. Zoo is het instituut der inspectie, heel simpel begonnen, uitgegroeid tot een organisatie van beteeken's. Dank baar gedenkt de hoofdcommissie den belangeloozen arbeid van agentea en districtsraden. Alle wenschen op het gebied der inspectie zijn nog niet verwezenlijkt. C.N.S. koestert als ideaal: de inspecteurs vervullen hun taak niet als bij-functie, maar vol ge salarieerd en voorts officieele erken- ning van de inspectie bij do Regee ring. Het karakter en de omvang der inspec tie waren steeds: het verleenen van geeste lijke hulp door middel van raad en lei ding zoowel aan de school bestux-en als aan het ondeiwijzend personeel. Naar de schoone uitspraak van prof. dr. J. Woltjer is het de bedoeling om het uitnemende, dat bij velen gevonden wordt, tot gemeengoed van allen te maken. Christelijk Nationaal is de grootste scholen-organisatie de Schoolraad, als centraal lichaam, uit gezonderd waarbij ruim 600 scholen zijn aangesloten. Hieronder mogen ook worden Prof. Dr. J. Woltjer Ds. M. van Grieken ïyo H. v. Eefhen gerekend alle scholen van Geref. School verband en een klein deel van Christelijk Volksonderwijs. Van de ecn-en-twintig Chr. Kweekscho len zijn twaalf aangesloten. Niet alleen voor de geestelijke en finan cieele zorgen der scholen sprong C.N.S. in de bres, ook voor de materieele belangen van het personeel. Zoo werd voorheen be paald, dat een school alleen kon woixlen gesubdieerd indien het hoofd een bepaald minimum salaris ontving. Een tweede voorwaarde was, dat alle on- deiwijzers in het bezit moesten zijn van de z.g. na-akte voor de geestelijke vakken (Chr. opvoed kunde, Bijbelsche-, Kerk- en Vaderlandsche Geschiedenis). In 1867 werd het na-examen ingesteld, van 1877 af was het verplichtend en in 1890 is het overgedragen aan den toen opgei'ichten Schoolraad. Wel heeft C.N.S. aan zich gehouden een eigen diplo ma voor Geloofsleer. Voor het behoud van eigen specia le opleiding voor het ondeiwijzend personeel blijft C.N.S. in dezen tijd paraat. Onderscheidene vooraanstaande personen hebben in den loop der jaren zich voor C.N.S. geïnteresseerd. Van de voorzitters noemen wij prof. dr. J. W o 11 j e r, ds. J. G. Klomp en ds. B. van Schelven. Als penningmeesters moeten vooral de na men van de heeren P. van Eik en Tyo H. van Eeghen in herinnering worden gebracht. Voorts noemen wij hier o.m. nog dr. A. Kuypei*, jhr. mr. A. F. de Savornin Loh man, mr. Th. Heemskerk, prof. dr. II. Bavinck, mr. L. W. C. Keuchenius, ds. W. F. Hekker, H. Bijleveld, B. J. L. baron de Geer van Jutphaas. De tegenwoordige hoofdcommissie be staat uit de heeren ds. M. van Grieken, voorzitter, Rotterdam; R. Venema, secreta ris, Amsterdam; mr. D. W. O. A. Schut penningmeester, Amsterdam; ds. T. Fer werda, vice-voorzitter, Amsterdam; ds. J. Jongeleen, Apeldoorn; ds. A. Klinkenberg, Amsterdam; ds. J. Douma, Arnhem; ds. J. Goslinga, Utrecht; Mr. J. J. de Waal Male- fijt, Arnhem; Ds. C. Heemskerk, Ter Aar; Jhr. Mr. H. A. M. van Asch \an Wijck, Doorn. Zoo heeft C.N.S. steeds het pleit gevoerd voor de rechten der Christenouders op de School met den Bijbel. Jaren aaneen duur de voort de onverdroten strijd tegen het liberalisme, dat de vrijheid op schoolge bied heeft geknot. In 1878 gaf C.N.S. den stoot tot het Volkspetitionnement; de Vereeniging nam de organisatie hiervan ter hand en stimuleerde de oprichting van BADHANDDOEKEN NOG SLECHTS TOT 2 NOV.'35 De bekende Sunlight badhand doeken aanbieding is een groot succes geweest. Talloze huisvrou wen hebben geprofiteerd van het welkome extra-geschenk van Neer- lands standaard huishoudzeep. Deze tijdelijke aanbieding eindigt echter onherroepelijk op 2 Novem ber a.s. Na die datum kunnen .geen badhanddoeken meer op le dige dozen worden verstrekt en is de waarde, die deze dozen tijdelijk gehad hebben, weder vervallen. De geschenkenbons blijven gehandhaafd de Unie, Een School met den Bijbel, die nog altijd de jaaxdijksche herinnerings collecte organiseert. Ook onder de bezielende leiding van Christelijk Nationaal heeft ons Christenvolk zware financieele offers gebracht, met gewilligheid, vreugde, dank baarheid en toewijding. Behalve de kapitale sommen, die p 1 a a t s e 1 ij k bijeen verza meld werden, mogen nog eenige cijfers ge noemd worden van contributies en bijdra gen alléén voor C.N.S. In 1860 werd verza meld 1600,in 1871 was het jaarlijksch bedrag opgeloopen tot 30.000,Gemid deld betaalde toen ieder contribuant bijna 5.per jaar. Op 1 Apx*il 1872, gedenk waardige datum, was een leening van 100.000,volteekend. In hetzelfde jaar ontving de Vereeniging een schenking van 25.000,In 1878 was het bedrag aan con tributies en bijdragen 40.000,in 1882 totaal ruim 70.000,—. Ziehier het antwoord in cijfers, dat het volk gaf op overheidsbesluiten, waarvan Keuchenius in de Kamer zitting van 4 December 1879, zeker naar het hax*t van duizenden ver klaarde, dat hij het een nationale zonde, een gruwel achtte voor het Nederlandsche volk, dat nog in 1879 een nic-mve onderwijswet kon worden verdedigd,, die het noemen van Chris tus tot vergrijp stelde. Financieele tegenslagen zijn de Vereeni ging niet gespaard gebleven, zoo b.v. na de Doleantie. Niettemin was in 1912 in totaal circa 250.000,— aan leeningen uitgegeven. Het hoogste bedrag aan verstrekte voor schotten vinden we in het vereenigingsjaar 1914/T5 met 250.035,—. In de pei'iode van betrekkelijke rust, di'. sedert 1920 is ingetreden, is de Vereeni ging niettemin in financieel opzicht paraat gebleven. Naast een niet onbelangrijk eigeii' kapitaal kan de Vereeniging op een kring van belangstellenden wijzen, die nog jaarlijks een offer voor de bevordering van het Christelijk Nationaal Schoolonderwijs brexxgt. - Woensdag 30 October a.s. is het de feestdag voor Christelijk Nationaal Dar. hoopt de voorzitter, ds. M. van Grieken, van Rotterdam, in de traditio- neele zaal van het Gebouw voor Kunsten en 'Wetenschappen te Utrecht eén herden kingsrede uit te spreken en in de middag uren wordt een roceptie gehouden door de hoofdcommissie. Al wisselden de personen, met groote trouw heeft de hoofdcommissie vijf en-zeventig jaar lang, als regel st den laalsten Donderdag der maand, to Amsterdam vergadei'd. Een gedenkboek zal na de herdenkings-samenkomst worden uitgegeven, waarin o.m. zullen wox-den op genomen de feestrede van prof. dr. J. Woltjer in 1910 bij, het vijftigjarig bestaan, een bijdrage van prof. dr. A. Goslinga over „het jaar I860", van mr. B. de Gaay Fort man over „Het tijdvak der Doleantie" en van mr. J. J. de Waal Malefijt over „De inspectie van Christelijk Nationaal" Nog altijd is de Vereeniging voor Chris telijk NationaaT-Ouderwijs, van onschat bare beteekenis voor de ScfioóL met den Bijbel. RUBRIEK^ DONDERDAG 24 OCTOBER HILVERSUM I 1875 M. 8.00—9.15 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO. 2.00 NCRV. 8.00 —9.15 en 10.00 Gram.pl. 10.15 Morgen dienst olv. Ds. J. v. d. Woude. 10.45 Gr.pL 11.3012.00 Godsd. halfuur. 12.15 Gr.pL en orgelconcert. 2.00 Handwerkcursus. 3.00 Vrouwenhalfuur. 3.303.45 Gram.pL 4.00 Bijbellezing Ds. R. ten Kate mmv. bai-iton en orgel. 5.00 Handenarbeid v. d. jeugd. 5.30 Gram.pl. 6.05 A. Feinland viool en B. Feinland-Bos Janszon, cello. 6.457.00 Causerie A. Stapelkamp. 7.15 Reportage. 7.30 Journ. weekoverzicht door C. A. Crayé. 8.00 Berichten. 8.05 Chr. Kinderkoor „Lenteklokjes" olv. R. Meyering mmv. H. Zirkzee, piano en een Voordrachtclub olv. Mevr. A. E. v. d. Hoek-v. d. Bergen. 10.00 Berichten. 10.05 11.30 Gramofoonmuziek. HILVERSUM II 301 M. AVRO.-Uitzending. 5.30 VPRO. 8.00 Gram.pl. 9.00 Mevr. R. Lotgering-Hillebrand: Het recept van de week. 9.05 Gram.pl. 10.00 Morgenwijding. 10.15 Gewijde muziek. 10.30 Ensemble Jetty Cantor 12.00 Omroeporkest. 2.00 Knipcursus. 2.453.45 Uitzending v. d. Herdenking van het 150-jarig bestaan der Kweekschool voor de Zeevaart te A'dam (Spreker o.a. Dr. H. Colijn). 4.00 Voor zieken en ouden-van-dagen. 4.30 Gram.pL 4.45 Radio-tooneel v. d. kinderen. 5.30 VPRO. Causerie Ds. E. O. Spelberg. 6.00 Omroeporkest. 6.30 Sportpraatje. 7.00 Vervolg Omroeporkest. 7.30 Engelsche les. 8.00 Berichten. 8.10 Gram.pl. 8.15 Con certgebouw-orkest olv. Prof. Dr. Willem Mengelberg mmv. Walter Gieseking, piano. 10.30 Gram.pl. (Om 10.45 Verslag Schaakmatch EuweAljechin). 11.00 Be richten. 11.10 Gram.pl. DROÏTWICH 1500 M. 10.35—10.50 Morgen wijding. 11.05 Causerie. 11.25 OrgelspeL 11.50 Voor de scholen. 12.10 Orkest. 1.20 Gram.pl. 2.20 Berichten. 2.25 Voor de scholen. 3.20 Vesper. 4.10 Causerie. 4.30 Gram.pl. 5.05 Orgelconcert. 5.35 BBC- Dansorkest. 6.20 Berichten. 6.50 Mozart- concert. 7.15 Spaansche les. 7.50 Lezing. 8,20 BBC-Militair-orkest. 8.50 „Opium- Eater". ,spel van Dehn en Felton. 9.50 Be richten. 10.20 Korte Dienst. 10.40 Het Br idgewater-kwintet. RADIO-PARIS 1648 M. 7.20 en 8.20 Gr.pl. 12.35 Orkestconcert. 3.20 Gram.pl. 5.20 Hoorsoel. 7.20 Gram.pl. 8.20 Zang en de clamatie. 9.05 „Le scintillante". 10.05 Na tionaal orkest. KALUNDBORG 1261 M. 11.20—1.20 Strijk orkest. 2.204.50 Strijkorkest. 7.30 Om- roepsym phon ieorkest. KEULEN 456 M. 5.50 Orkestconcert. 11.20 Blaasconcerl. 1.35 Gram.pl. 3.20 Triocon cert. 4.20 Omroepkleinorkest. 7.30 Om roepkoor. 8.20 Omroeporkest. 9.4011.20 Vrouwenkoor, Boerenkapel en solisten. ROMT 421 M. 8.10 „La campana sommersa", opera van Respighi. BRUSSEL 322 en 484 M. 322 M.: 12.20 Gr.pl. 12.50 Omroeporkest. 1.502.20 Gram.pl. 5.20 Piano-recital. 6.35 Oi-gelspel. 7.35 Gram.pl. 8.20 Omroeporkest. 9.10 Radio- tooneel. 9.30 Carillon-concert. 10.3011.20 Gram.pl. 484 M.: 12.20 en 1.30—2.20 Orkest. 6.20 Gram.pl. 6.50 Kamermuziek. 7.35 Gram.pl. 8.20 Salon-orkest. 10.05 Hoorspel. DEUTSCHLANDSENDER 1571 M. 8.20 Philh orkest. 9.20 Berichten. 9.50 Cello- en piano-recital. 10.05 Weerbericht. 16.20— 11.20 Fransche volksmuziek. BRAMMETJE FLAPOOR EN Z'N VRINDEN ,.'t Is jouw schuld!" jammerde Bram, terwijl hij Tom kwaad aankeek, „jij hebt gezegd, dat je vliegen kon!" „Wat een leugens!" i'iep Tom terug, die nog veel grooter tranen huilde dan Bram, „i k wou daarstraks den andex-en kant uit, maar jij wou zelf dézen kant uit! O, o, als we hier maar niet ver- di'inken!" Menelik zei niets, die zat maar bevend in zijn hoekje, met ang stige oogen naar beneden, op de wilde zee starend. Dalen kon natuurlijk niet, en aan alle kanten was niets dan water en lucht te zien. Nergens een stukje land. Op goed geluk vlogen ze zoo eenige uren voort; op 't laatst keken ze niet eens meer, waar ze waren. Totdat opeens de motor langzamer ging draaien en tenslotte geheel stilstond. O wee, daar had je 't al! De schrik sloeg hun om het hart! De machine ging schuin naar heneden! Wordt Vrijdag a.s. vervolgd Feuilleton EEN AMERIKAANSCHE GESCHIEDENIS Idoor Paul Hutchens (22 „O, dat was gemakkelijk. Zie jie, ik zag je auto hier stoppen ik wist eerst niet, dat 't de jouwe was en toen zag ik dat fer iemand uit kwam en dat laantje daar op ging." Tim wees over z'n, schouder welk laantje hij bedoelde. „Ik dacht al, dat dat de man was, waar ik op wachtte, dus wachtte ik nog even tot hij in mijn val gevangen was. Zeg, je had 'm moeten zien huilen. Die kerel op jouw achterbank had lang zoo veel tranen niet als hij. Nou, ik dacht dat ik naar den chauffeur van de taxi hoorde te gaan, om hem te vertellen, dat hij niet langer op z'n passagier hoefde te wachten. Ik wilde liever niet gezien worden, .voor 't geval dat die chaxffeur er soms zelf bij hoorde, daarom liep ik dwai-s het park door. Toen hoorde ik net dat die vent daar op de achterbank jou commandeerde je handen op te steken en ja, toen wachtte ik m"n kans af. De rest weet je. Alles wat we nu hebben te doen is deze mannen aan de politie over te leveren en clan zijn we klaar. Nu we de agenten niet meer noodig hebben, kan 't me niet schelen ze er bij te halen." Buiten adem hield Tim op en z'n gezicht straalde van triomph .en voldoening. Voor Gerald was alles zoo helder als koffiedik. Natuurlijk Wist hij niets over Tims val af. Evenmin kon hij de aantrek kingskracht begrijpen, die dit deel van de stad op wanhopige misdadigers scheen uit te oefenen. Maar Gerald wist ook niets Hf van de slavernij van de onderdanen van de onderwereld. anders zou hij de opjagende angst begrepen hebben, die zijn vroegere passagier er toe gedreven had naar de koffer terug te keei-en. Als hij verder de zekerheid had gekend, waaimee de bende leider ook maar de kleinste mogelijkheden van verraad opmerkt van degenen, die de bloedige, gevaarlijke kaï'weitjes voor hem opknappen, dan zou hij ook het motief geweten hebben, dat den man in het hotel er toe gebracht had, z'n gehuurde mede plichtige te bespionneeren. Zij hielden stil toen ze Pat tegenkwamen, die dadelijk op z'n vriendelijkst grijnsde, toen hij Tim herkende en gelooven kon, dat alles in orde was. „Zoo jongen, waar hen je zoo lang geweest? Ik dacht, dat je nooit terug kwam!" zei Pat. Hij had de behendige strategie niet vergeten, die een half uur geleden geleid had tot de arrestatie van den man, die nu in een stoel zat in 't. huis van de Raynors, nog altijd aar handen en voeten geboi den, en die langzaam bijkwam van de uitwerking van het traangas. Pat had besloten te wachten tot Tim tex-ugkwam, voor te bellen om de politie-ambulance en was bij het huis op wacht gebleven. Meneer exi Mevrouw Raynor waren naar het ziekenhuis gegaan, waar Betty een poosje geleden naar hen gevraagd had. Om redenen voor hemzelf en z'n toekomstige carrière bij de politie van belang, had Pat 't hoofdbureau niet ingelicht over Tims plan voor de gevangenname van den van de nmord verdachte. Als het plan lukte was het goed en best. Als dat niet gebeurde, zou niemand hem uitlachen omdat hij naar de lantasiën van zoo 'n jongen geluisterd had. „Ik heb een pracht-wandehng gemaakt" legde Tim gx-innekend aan Pat uit. „Daar op de achterbank hebben we nog zoo 'n schx-eeuw'eelijk. Haal 'm d'r asjeblieft maar uit. Ik kan niet tegen al die tranen." Daarop sprong Tim uit de auto en stelde Gerald voor. „Ik heb slaap", geeuwde hij. „Als ik niet een paar uur slaap voor moi-gen, zal ik te moe zijn om kranten te ver- koopen. Ik geloof, dat je ontdekken zal dat die man hier op de achterbank over den moord op Barloman afweet. Hier is zijn revolver." Tim overhandigde de revolver, die hij in de taxi opgeraapt had. „Er is één keer mee geschoten", legde hij uit. Pat nam 'm aan en bekeek hem nauwkeurig in het licht van de voorlamp. „Je hebt gelijk, Tim", stemde hij toe. Het geluid van iemand in de voorkamer die ir groote wan hoop scheen te verkeeren trok de aandacht van Pat, die er op af ging. Hij kwam bijna onmiddellijk terug. „Hij wil jou spreken. Misschien wil hij een bekentenis afleggen." Gerald en Tim gingen naar binnen, terwijl de agent voor de deur bleef wachten. De man dien zo nu voor zich zagen was ongetwijfeld dezelfde dien ze in net kleine restaurant een elf of twaalf uur eerder gezien hadden. Hij leek nu, in z'n ongemak kelijke houding op de stoel, neerslachtig maar heel rustig. „Jij wint,, jongen", zei hij onderworpen, en z'n hogen verrieden een tikje bewondering toen hij naar Tim keek. Tim zei niets; op zoo 'n vi'iendelijke toon had hij werkelijk niet gerekend. „Heusch, jouw kleine aap! Je hebt, mij te pakken gekregen, en ik hen blij, dat dit gebeurd is. Blij! Begi-ijp j,- me? Ik heb een hoop vuile zaakjes aan de hand gehad, maar dit was me te erg. Veel te erg!" Tim stond nog steeds te kijken van verbazing over de ver anderde houding van den man, en hij was er eigenlijk op ver dacht, dat zijn lieve woordjes alleen als een inleiding op 't een of ander pas verzonnen plannetje moesten dienen. Door bittere ervaring had hij als krantenjongen het bedrog leeren kennen en de mooie praatjes van de menschen, die ixx de onderwereld Pat luisterde gespannen buiten de deur. „Nee, ik zal niemand uitschelden", ging de man verder „Niemand behalve mezelf. Ik deug voor niets; ik ben een dief, een leugenaar, en een lafaard een vuile lafaard!" Tim en Gerald luisterden en ze voelden niet de minste neiging den man tegen te spreken. Wat hij ook voor reden mocht hebben voor zulke uitlatingen, zij konden geen sympathie voor hem voelen. „In orde", zei Tim, zoo flink en bevelend mogelijk sprekend. „Je hebt niets te verliezen en alles te winnen. Denk daar maar eens aan. We wachten er alleen maar op, tot jullie ophouden met huilen, voordat we om de politie-ambulance bellen. DaA ga je naar de gevangenis, vast m zeker!" „Goed, jongen, ik weet 't als ik er tusschen zit, en ik zit er op meer dan één manier tusschen. 't Kan me niks sche'en, wat je me doet, maar ik moet haar, het meisje dat vanavond op de missie zong en speelde, vertellen, dat ik de slechtste mensch op aarde ben. Zij is onschuldig aan alles wat de kranten over haar zeggen. Ik heb Barloman niet doodgeschoten, maar ik weet wie het wel gedaan heeft en dat was z ij niet." De man sprak nu heel vlug. „Zeg haar, dat ze me niet haten moet, maar dat ze voor zulke kerels als ik moet bidden en zeg haar, dat ik hoop, dat haar gebeden voor sommigen van ons verhoord zullen worden en dat 't mij niet schelen kart, hoe gauw ze voor mij verhoord zullen worden. Nee, ik ben niet gek. Al den tijd, nadat ik haar vanavond heb hooren zingen, voel ik me niet goed. Waarom deed ik het ook?" Zijn woorden stroom hield op, en werd gevolgd door een uitdrukking van ellende op z'n gezicht, die op deerniswekkende wijze sprak van wai-e ziele-wanhoop en eerlijk berouw. Tim luisterde verbaasd. Was die vent dus vanavond op de missie geweest? Dan moest hij Gerald en hem ergens afgeluis terd hebben eri uit hun gesprek begrepen hebben, dat zij bij de Raynors was. Hoe koix hij anders geweten hebben, waar hij haar moest zoeken? (Wor x.TV-1-"

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1935 | | pagina 9