WEKELIJKSCHE
B IJ L A G E
STEREO
knippatroon
120
fyedqwntad nerfi
N.V. ,,Artsilk"-Breda
Stoom-Wasch- en Strijkinrichting
„AURORA"
W. SPIERENBURG C.Wzn,
UTRECHT
KONINGSWEG 56 Telef. 11165
Postrekening No. 43430 Opgericht 1836
Geheel naar de eischen des
tijds ingericht Wascht
uitsluitend met nortonwater
VRAAGT TARIEVEN
Een theepraatje
„Gebruikt U suiker en melk?" vraagt de
gastvrouw, terwijl zij zich gereed maakt
voor haar visite de kopjes te vullen met
dat speciale, geurige vocht, waaraan zich
voor ons Nederlanders sinds generaties de
gedachte aan genoeglijke, huiselijke gezel
ligheid verbindt. En als alle aanwezigen
haar voldoende hebben ingelicht, hoe elk
bij voorkeur haar kopje thee geniet, gaan
de geanimeerde gesprekken verder. Over de
thee zelf wordt in aen regel op een thee
visite nauwelijks meer gerept. Het is een
appreciabel product van natuur en kunst,
om welks herkomst men zich verder maar
weinig bekommert. Ons theepraatje zal
daarover vandaag eens handelen.
Wat is thee eigenlijk? Thee ,zoo zegt de
encyclopedie zakelijk, is een aftreksel van
de gedroogde bladeren van de Camillia thei-
fera. Deze plant werd reeds in de zesde
eeuw na Chr. in China verbouwd en sinds
de tiende eeuw ook in Japan. De Holland-
sche en Portugeesche zeevaarders waren
het, die het product, voor het „zetten" ge
reed, naar Europa brachten, niet eerder ech
ter dan in de vijftiende eeuw.
Langen tijd was thee in de wereld der
blanken alleen in gebruik als een opwek
kende drank voor zieken, en als zoodanig
werd zij, vooral in de zeventiende eeuw,
zeer op prijs gesteld. Pas langzamerhand
leerde men in Engeland en ons vaderland
beseffen, welk een waardevol genotmiddel
deze typische Chineesche vinding was.
Natuurlijk werd geprobeerd, de theehees
ter ook in andere luchtstreken te kweeken,
een gewas, zoo in trek, beloofde immers
een belangrijk winstobject te worden. Toch
duurde het nog tot 1825, eer de eerste plant
jes en zaden van Japan uit op ons Java
terecht kwamen. De cultuur daarvan breid
de zich in de Preanger spoedig sterk uit,
maar de bereiding van de blaadjes liet aan
vankelijk nog veel te wenschen over. Het
Javaansche product kon tegen het Chinee
sche nog niet concurreeren, het viel niet in
den smaak.
Inmiddels had men in Assam, in de Hima
laya, een ander soort van theeplant ontdekt,
die daar als wilde heester voorkwam. Daar
deze plant forscher uitgroeide dan haar
Chineesche zuster, hield men haar aanvan
kelijk voor minderwaardig, doch al spoedig
bleek, dat men in Europa juist het krach
tiger aftreksel van de Assamthee meer op
prijs stelde, dan dat van de Chineesche thee.
De theeheester kan vrij veel koude, doch
geen vorst verdragen. Hij eisoht een goeden,
vruchtbaren, lossen bodem. Op Java kapt
men er het oerwoud voor om, en na den
grond te hebben bewerkt legt men op de
steile berghellingen de terrasvormige tuinen
aan, die daarna met de jonge theeplanten
worclen bezet. Nieuwe pranten kweekt men
meestal uit zaad, in bedden. Als de plantjes
20 a 40 cM. hoog zijn, worden zij definitief
uitgeplant.
Door een voortdurenden, regelmatigen
snoei zorgt men ervoor, dat de kruinen zich
op ongeveer borsthoogte in de breedte ont
wikkelen, en dus een tafelvorm krijgen.
Deze vorm is namelijk het gemakkelijkste
voor den pluk.
Het theeplukken vraagt voorzichtige, ge
voelige vingers, waarom dit werk meestal
door vrouwen en meisjes gebeurt. Zij bergen
de geplukte blaadjes in een doek, die zij als
een zak omhangen, of in manden.
De pluk heeft plaats, telkens om de zes
of twaalf dagen. Men plukt niet het blad
alleen, doch de jonge takjes, waaraan zich
twee of drie, soms vier jonge blaadjes be
vinden. De kwaliteit is beter, naarmate men
jongere takjes, dus minder blaadjes plukt,
maar bij den groven pluk is het product
natuurlijk overvloediger. Per dag kan een
arbeidster een dertig of veertig pond jong
blad op deze wijze verzamelen.
De theeheester is altijd groen en draagt
witte bloempjes. Eigenaardig is, dat de
blaadjes aan de struik nog reukeloos zijn.
Zij leveren pas geurige thee, nadat zij ver
schillende bewerkingen hebben ondergaan.
Na den pluk laat men de blaadjes eerst
verflensen, door ze in trommels met ver
warmde lucht ongeveer een half uur te be
waren. Het theeblad is dan niet stug meer
en kan zonder te breken worden opgerold,
hetgeen met de hand geschiedt, of op ma
chinale roltafels. Het blad wordt daardoor
gekneusd, en de cel wanden breken. Dit is
noodzakelijk met het oog op de thans vol
gende fermentatie. De blaadjes worden
daarvoor eeriigen tijd aan zichzelf overge
laten, de verschillende stoffen uit de cellen
treden met elkaar en met de zuurstof uit
de lucht in chemische reactie, en zoo ont
staat het gewenschte aroma. Op het juiste
oogenblik wordt deze fermentatie beëin
digd, en dan moet de thee snel worden ge
droogd.
Het product, dat zoo vervaardigd is, is de
zwarte thee. De Chineesche thee is groen,
omdat deze slechts weinig of in het geheel
niet is gefermenteerd.
Vroeger ondersoheidde men de vex-schil
lende theeën naar de grootte, dus den
ouderdom der blaadjes. Thee van de aller
fijnste, bovenste blaadjes heette Pekko; ae
iets grover kwaliteit werd Souchong ge
noemd; de allergrofste, dus oudste blaad
jes, leverden de Kongo-kwaliteit. Tegen
woordig duidt het woord Pekko eenvoudig
een prima kwaliteit thee aan.
Bij lichte beschadiging der theeblaadjes
ontstaat ae zoogenaamde gebroken thee; hij
verder gaande beschadiging ontstaat de
stofthee.
Eigenaardig is, dat in Azië de thee ver
handeld wordt in den vorm van briketten,
dus geperst. Ti is, ook over de manier
waarop sommige \olkon, zooals bijvoorbeeld
de Tibetanen, hun theedrank bereiden, zou
nog wel het een en ander te zeggen zijn.
Men voegt daar namelijk allerlei vi-eemde
bestanddeelen aan toe, zoodat er een brouw
sel ontstaat, dat ons westerlingen op zijn
zachtst gesproken met bevi-eemding, wellicht
zelfs met walging zou vervullen. Enfin, 's
lands wijs, 's lands eei\
De Chinees drinkt zijn thee in kleine
kopjes, onvertroabeld door melk of suiker.
Tegenwoordig wordt dit in Nederland ook
reeds in vele ki'ingen gedaan.
Men zegt dat thee zonder suiker beter
dan dorst verslaat wat ongetwijfeld waar
is. En dan, men blijft er slank bij. De laat
ste reden is waai-schijnlijk voor heel wat
vrouwen en meisjes afdoende.
Handwerken
Gehaakt kleedje
balontafel
voor
Het hierbij afgebeelde kleedje voor de
salontafel is in dubbele stokjes gehaakt uit
D.M.C.-garen No. 70. Het kan worden gehaakt
van wit linnen of van zijden shantung.
Men begint met een rond lapje linnen,
waarvan de middellijn 20 cM. is, om te
festonneei-en, zooals een knoopsgat.
Ie toer: 1 stokje, 2 losse, zoodat met 196
stokjes krijgt.
2e toer: in 't gaatje 4 stokjes, verder 6
stokjes, 1 losse, in 't gaatje 4 stokjes, enz.
3e toer: in 't gaatje 4 stokjes, 3 losse, 4
stokjes in een gaatje, 4 stokjes tusschen de
stokjes, 2 losse, 4 stokjes in een gaatje enz.
Een boodschappenfnsch
4e toer: 4 stokjes in een gaatje, 2 stokjes
waartusschen 2 losse, 4 stokjes in een gaatje,
5 losse, 1 dubbel stokje in 't gaatje, 5 losse,
4 stokjes in 't gaatje, enz.
5e toer: 4 stokjes in 't gaatje, 2 losse,
4 stokjes, 5 losse, 5 vaste, 5 losse, 4 stokjes
in 't gaatje, enz.
6e toer: 4 stokjes, 7 losse, 5 vaste, 7 losse,
4 stokjes, enz.
7e toer: 4 stokjes op de zeven losse, 7 losse,
3 vaste, 7 losse, 4 stokjes op de andere zeven
losse, 5 losse, 4 stokjes, enz.
8e toer: 4 stokjes op de zeven losse, 3 losse
dubbel stokje, 3 losse, 4 stokjes op de an
dere 7 losse, 2 stokjes in de 5 losse, 2 stok
jes waartusseJien 1 losse, 5 losse enz.
9e toer: 4 stokjes in de drie losse 2 losse,
4 stokjes in de andere 3 losse, 2 losse, 2
stokjes, 1 losse, tweemaal 2 stokjes waar-
tusschen 1 losse, 5 losse enz.
10e toer: 4 stokjes, 3 losse, viermaal 2 stok
jes waartusschen 1 losse, 5 losse enz.
11e toer: 1 stokje op de 4 stokjes, 2 losse,
vijfmaal 2 stokjes waartusschen 1 losse, 5
losse enz.
12e toer: 1 stokje, 3 losse, 5 losse, 1 vaste
in 't gaatje, dat viermaal enz.
13e toer: hetzelfde, maar vermeerderen
met 2, zoodat men de laatste toer f9 losse
heeft. Men kan naar eigen smaak dubbele of
enkele stokjes maken.
STOOMWASSCHERIJ Ttl.BOMBEKE
OOSTMAASLAAN 93 Telefoon 52545
FIJNGOED, onze SPECIALITEIT!
De boodschappentasch volgen* het hier
bij afgedrukt model maken we van touw,
gewoon dun touw, zooals dat overal in den
winkel te verkrijgen is.
We beginnen in het midden met 8 losse
steken, die tot een ring worden verbonden.
Als eerste toer haakt men hierin 25 stokjes.
Daarna wordt deze toer gesloten, en bij het
begin van de nieuwe toer haakt men in
plaats van 1 stokje 3 losse steken.
2e toer 4S stokjes, hierbij steeds de laatste
helft van 't stokje opnemen.
3e toer 68 stokjes, op deze manier verder
haken tot de gewenschte grootte verkregen
is, b.v. 'n middellijn van 30 35 cM. Vooral
opletten dat niet te sterk gemeerderd wordt-
Men moet 't werk steeds plat op tafel kun
nen leggen.
De 2e helft wordt op dezelfde manier ge
maakt. Deze twee deelen worden over-
handsch aan elkaar genaaid, maar aan de
bovenkant blijft 'n stuk open.
Nu moet 't handvat gemaakt worden. Hier
voor haakt men een rij kettingsteken tot 'n
lengte van 120 k 130 cM.; hierop haakt men
4 rijen stokjes. Deze gehaakte reep bevestigt
men rondom de tasch op de naad, wat er
aan de bovenkant van de lengte overblijft
vormt 't handvat.
Als het haakwerk gereed is maakt men uit
stevige stof een voering, en de boodschap
pentasch is klaar. Wie er nog wat versiering
op wil aanbrengen kan dit aardig doen met
restantjes wol; dat gaa't dan in één moeite
door.
Sieraden van barnsteen moet men regel
matig dragen, wil men het den mooien
glans en den diepen gloed doen behouden,
die het kenmerken. Woi-dt een ambersieraad
weggelegd, dan zal het in korten tijd dof
woi-den. Het heeft aanraking met de huid
noodig, om levend te blijven, evenals som
mige soorten van bloedkoraal.
Werkelijk goede sieraden van barnsteen
zijn in den regel niet goedkoop, maar hier
tegenover staat dan, dat men iets bijzonders
heeft, omdat geen twee stukken barnsteen
gelijk zijn.
Van oudsher hebben de Chineezen de
kunst verstaan om bai-nsteen met prachtig
en fijn gevarieerd snijwerk te versieren.
Liefhebbers en kennei-s houden echter vol,
dat de mooiste antieke barnsteen-sieraden
in Polen zijn vervaardigd, in de 16e, 17e en
18e eeuw, en wel door Italiaansche juweelen.
snijders, die men daarvoor speciaal naar
het Noorden liet komen.
Soins worden stukjes barnsteen wel eens
gedragen tegen asthma. Er zijn menschen,
die meenen, oat hierin méér steekt dan een
simpel bijgeloof.
Barnsteen als sieraad
Barnsteen, ook wel amber genoemd, is het
meest bekend in de zachtgele kleur, die ook
wel eens van botergeel tot bruingeel zich
verdiept. Sommigen verkeeren dan ook in
de meening, dat dit de eenige tinten zijn,
waarin deze merkwaardige sierstof wordt
aangetroffen. Vermoedelijk komt dit, omdat
de barnsteen, die in ons land verkocht
wordt, in overgroote massa uit Duitschland
wordt aangevoerd. De mooiste barnsteen
echter komt naar men zegt uit Roemenië.
Deze is doorzichtig en wordt aangetroffen in
allerlei kleurcombinaties, die loopen van
zilver tot zwart, van rood tot zwart, van geel
tot oranje en van groen tot blauw.
Roemeensch barnsteen is beroemd, juist
om deze in elkaar vloeiende kleuren. Daar
na komen de Italiaansche variëteiten, die
voorkomen in schakeeringen van zacht pe-
troleum-blauw tot bleek-rood. China levert
eveneens roode amber, maar ook schitte
rend gele steenen. De Mexicaansche barn
steensoorten zijn groenig geel, die uit Birma
doorzichtig, helder en lichtgekleurd als bier.
Verschillen de barnsteenen onderling dus
aanmerkelijk in voorkomen, ook hun waar
de is sterk uiteenloopend. Barnsteen ls al
vanaf overoude tijden voor het vervaardi
gen van sieraden gebruikt, in de eerste
plaats wel voor armbanden en halskettin
gen. Barnsteenkralen voelen nooit kil aan,
omdat zij onmiddellijk de temperatuur der
huid overnemen. Daarbij komt, oat de steen
zich uitnemend leent voor bewerking; hij
kan prachtig worden
Het boek voor de vrouw
„Steek voor Steek"
In de bekende serie breiboekjes „Steek
voor Steek" is verschenen als vierde deeltje
een boekje met wintermodellen, dat er even
als de voorgaande nummers weder zeer aan
trekkelijk uitziet. Naar de uitgeefster, „Het
Nieuwe Modeblad", te Utrecht meedeelt,
heeft zij ditmaal, om elke onduidelijkheid
of vergissing in ae modellenbeschrijving te
voorkomen, alle modellen eerst laten breien
door zeer middelmatige breisters. Deze slaag
den erin, de werkstukken zonder moeite ie
vervaardigen, hetgeen een waarborg is voor
de goede bruikbaarheid van deze uitgave.
In dit nummer treffen wij o.a. aan dames
jumpers, camisoles, heerenpullovers, meisjes
manteltjes, jongenspakjes, enz. alles voor
zien van duidelijke illustraties.
Het werk voor het komende winterseizoen
kan qus weer beginnen.
Wat is eigenlijk koorts?
Wie koorts heeft, is ziek, en toch is koorts
op zichzelf niet een ziekte te noemen. Het
is een verschijnsel, dat door de meest ver
schillende ongesteldheden kan worden ver
oorzaakt. Als namelijk de centra in onze
hersenen, die de warmte van ons lichaam
regelen, in hun normale werking gestoord
zijn, er een te hooge verbranding ontstaat
met te weinig warmteverlies, heeft dit ten
gevolge dat onze lichaamstemperatuur stijgt
Komt de lichaamstemperatuur boven de 37
gr., dan spreekt men van temperatuursver-
hooging; de mate van die verhooging be
paalt de graad van de koorts.
Slaat de pols meer dan 80 slagen per
minuut dan bestaat er reden om aan koorts
te denken. Maar niet meer dan dat!
Want ook andere invloeden kunnen den
pols opjagen.
Allerlei emoties en ook lichamelijke en
geestelijke inspanning zijn op de snelheid
van den pols niet zonder invloed.
Vooral zenuwachtige menschen n)aken
zich daardoor vaak onnoodig ongerust.
De gedachte, dat ze misschien koorts heb
ben omdat ze zich minder prettig gevoelen,
kan hen soms zóó zenuwachtig maken, dat
reeds daardoor de pols vlugger gaat kloppen.
En gaan ze in zulk een toestand hun pols
tellen, dan is hun conclusie van zelfspre
kend: ze hebben koorts.
Maar slechts de thermometer kan die on
juistheid of ook gegrondheid van zulk een
vrees aantoonen.
Hetzelfde is het geval met de andere ver
schijnselen van koorts.
Een rood opgezet gelaat, een droge warme
huid, algemeene moeheid en ziektegevoel,
hoofd- en rugpijn, gemis aan eetlust en ster
ke dorst zijn elk op zich zelf niet absoluut
bewijzend voor koorts.
Bij overspanning, vermoeidheid, lichaams
zwakte, overmatig alcoholgebruik; bij exces
sen op het gebied van eten en rooken, bij
sterke overgangen van kou in warmte, of
ook in een te warme omgeving kan men
verschillende van de bovengen temde ver
schijnselen vertoonen, zonder dat er van
temperatuurverhooging sprake is.
Men doet dan ook zijn geneesheer geen
grooter genoegen dan door hem te vertellen,
hoe de lichaamstemperatuur was, toen men
zich niet lekker gevoelde, in plaats van met
de eenvoudige mededeeling te volstaan, dat
men koortsig geweest is.
In het laatste geval ontgaat hem zoowel
de controle, of er koorts bestaan heeft als
de wetenschap, hoe hoog deze geweest is.
En dit is ook niet steeds in het belang van
den zieke.
Conclusie: een goede koortsthermometer
mag in geen enkel huisgezin ontbreken.
Men doet het verstandigst de temperatuur
steeds op dezelfde plaats te bepalen.
Voor dagelijksch gebruik leent de oksel
holte zich daartoe het best.
De rectale opname is lastiger en ook min
der pleizierig voor den patiënt, terwijl het
steken van de thermometer in den mond
minder smakelijk is.
Alleen wanneer het er op aankomt de tem
peratuur zeer nauwkeurig te bepalen, ver
dient de rectale opname de voorkeur. Maar
dit moet de behandelende geneesheer be
slissen.
De opname van de temperatuur in de ok
selholte is zeer eenvoudig, mits men enkele
belangrijke dingen in acht neemt.
Men begint met den oksel zoo noodig uit
te drogen, daar door de verdamping van het
zweet anders een storende afkoeling zou
plaats grijpen.
Dan moet men er voor zorgen, dat 't in
strument zoo hoog mogelijk wordt ingebracht
en met zoo groot mogelijk oppervlak tegen
de wanden der okselholte steunt.
Het spreekt vanzelf, dat de thermometer
zóó aangelegd'wordt, dat het kwikreservoir
het meest door de okselholte ingesloten
wordt, zoodat de thermometer met den kop
naar beneden in de okselholte komt te lig
gen. Men lette er op, dat geen plooien van
het hemd zich tusschen instrument en huid
bevinden.
De bovenarm van den patiënt moet nu
flink tegen de borstkas aangedrukt worden.
Om deze houding te ondersteunen drukt
men bovendien nog met de hand van den
anderen arm den bovenarm tegen het
lichaam aan.
Men heeft thermometers geconstrueerd, oie
de eigenschap bezitten, dat hun kwikkolom
op de hoogst bereikte temperatuur blijft
staan. Deze noemt men maximum, of maxi
maal t h ermom eters.
Met deze thermometers behoeft men niet
bang te zijn, dat de kwikkolom, nadat men
den thermometer uit de oksel heeft wegge
nomen, gaat dalen. Zonder eenige haast kan
men hem, zoo dat noodig is, bij het raam
brengen om er het licht voor het aflezen
beter op te doen vallen. De kwikkolom houdt
steeds haar gelijke hoogte.
Maar daarom mag men nooit vergeten
dezen thermometer, direct nadat men hem
afgelezen heeft, „af te slaan".
Dit doet men het beste door hem in de
INSCHRIJVING VAN LEERLINGEN
voor de CURSUS van 15 SEPTEMB ER en 1 OCTOBER a s. aan de
MODEVAKSCHOLEN:
ROTTERDAM: Goudsche-1L. MAASOEVER: Frans I HILLEGERSBERG:
singel 219 - Telefoon 15877 Bekkerstraat 69. Spreekuur Berglaan 6 Spreekuur:
Spr.uur:Dinsd. en Donderd. Maandagavond v. 79 u. Donderdag var> 24 uur.
v. 24 u. Dir.: M. WOLS. I Directr. N. LAGENDIJK. I Directrice: J. STOK.
SPECIALE WINTERAVONDKNIPCURSUS
1 X per week. Aanvangende 15 September a s.
E WEG NAAR 'T HART
PADDENSTOELENSOEP:
Men neemt hiervoor
stoelen, die gemakkelijk verkrijgbaar en heel
goed bruikbaar zijn. Voor vier borden soep
is ongeveer een half ons genoeg. Ze worden
24 uur van te voren in een liter water in de
week gezet, nadat ze goed gewasschen zijn.
Men maakt ze zoo'fijn mogelijk tusschen de
hanoen. De paddenstoelen worden met het
weekwater opgezet, drie aardappelen schoon
geboend, gepit, geraspt en bij de padden-
Laat M 0 R A A L Uw slager zijn
Eerste kwaliteil Lage prijzen,
die zich aansluiten aan «ie tijdsomMandishedrn
Vraagi prijscourant Vergelijkt kwaliten en pri|.->
Piuvierstraat 273-DEN HAAG-Tel.55429?
stoelen gevoegd. Met een klein kluitje boter
laat men dit een half uur koken, en voegt er
dan een paar druppels citroensap en wat
Maggi's aroma bij.
RAUWE SCHOTEL VAN WITTE KOOL,
BIET EN KROPSLA:
Hiervoor heeft men noodig een klein stuk
je witte kool, een biet van een pond en een
kropje sla. Men wascht de kool en raspt ze
op de rasp, ook de biet wordt geraspt. De
kropsla wordt schoongemaakt.
Nu legt men ae blaadjes kropsla uit op
een platte schotel, verdeelt de biet en de
kool over de schotel.
VISCHSOEP:
Een halve Liter overgehouden kooknat
van visch, halve Liter melk, stukje foelie,
2 peperkorrels, laurierblad, 4 afgestreken
eetl. bloem, 2 afgestr. eetlepels boter, 1 eetl.
fijngehakle peterselie, eenige stukjes over
gebleven visch, een theel. aroma.
Breng het vischwater met de melk en de
verschillende kruiden langzaam aan de kook
Verwarm roerende de boter met de bloem,
voeg hierbij de kokende vloeistof en laat de
soep 10 min. zachtjes doorkoken. Giet ze
door dc zeef in de soepterrine bij de stukjes
visch, de peterselie en de aroma.
KAASBALLETJES:
Men neemt hiervoor een ons geraspte kaas
en xoegt er bij 2 eierdooiers, 1 eetl. bloem en
op het laatst 2 stijfgeklopte eiwitte-n. Dit
roert men dooreen en voegt er zooveel water
bij als noodig is om een stijf papje te maken
Met natte handen rolt men hiervan kleine
4 KANTE BESCHUIT
Overheerlijke
Gember - Ontbijtko»
Vraagt Uwen Winkelier
balletjes, rolt deze door de paneermeel en
doet ze dan in kokende olie, waarin ze licht
bruin worden gebakken.
ZULLEN WE ETEN?
ZONDAG: Paddenstoelensoep, rollade, boon
tjes.
MAANDAG: Rollade, rauwe groente-schotel
van witte kool, biet en kropsla, broodpap.
WOENSDAG: Gekookte visch, worteltjes,
havermoutkoekjes.
DONDERDAG: Vischsoep, andijvie, sansijsjes
Ons wekelijksch
Onderstaande patronen zijn tegen den
prijs van 38 cent per stuk in één maat ver
krijgbaar en wel de volgende: bovenwijdte?
102 cM., taillewijdte: 87 cM., en heupwijdte
107 cM.
No. 582: aardige japon van gestreept mous
seline. Benoodigd materiaal: 4.50 meter van
100 cM. breedte.
No. 583: jurk van voile of bedrukte mous
seline. Benoodig materiaal: 4 meter van
100 cM. breedte.
Deze patronen zijn dus in één maat en
tegen bovenvermelae prijs te verkrijgen bi]
de „Afdeeling Knippatronen" van de Uitge
versmaatschappij „De Mijlpaal", Singel 91
te Amsterdam.
Toezending zal geschieden na ontvangst
van het verschuldigd bedrag, dat kan wor
den voldaan in postzegels, per postwissel of
per postgiro 41632. Bij dit bedrag moet nog
6 cent extra gerekend worden voor porto
kosten.
rechterhand te nemen op dezelfde wijze, als
waarop men een penhouder vasthoudt. Dan
slaat men, met de pinkzijde van deze hand'
met enkele korte krachtige stooten op den
rug van de linkerhand.
Vervolgens controleert men of de kwik
kolom tot onder het onderste streepje van
de temperatuurschaal gezakt is.
Is dit niet het geval, dan herhaalt men
de bovengenoemde handelwijze net zoo lang,
tot het gewenschte resultaat bereikt is.
De tijd, dat men dezen thermometer kan
laten liggen, bedraagt 1015 minuten.
Dit is een tamelijk lange tijd.
Daarom heeft men een bijzonder soort
maximaalthermometer in den handel ge
bracht
Dit is de z.g. minuten-maximaalthermo-
meter.
Deze is van zeer dun glas gemaakt met
een zeer smal en lang kwikreservoir, zoo
dat hij zeer snel de warmte opneemt en
daarom meest zeer vlug de juiste tempera
tuur aangeeft.
Binnen vijf minuten kan men de gezochte
temperatuur aflezen.
Ook bij dezen thermometer denke men er
om hem af te slaan.
Voor huiselijk gebruik kan men volstaan
met een maximaal of een minuten-maximaal
thermometer.
Mits men dan weet, welke soort thermo
meter men bezit
Anoers zijn bij een maximaalthermometer
groote fouten mogelijk.
Bij den koop van een thermometer, doet
men beter niet op een verschil van enkele
dubbeltjes in prijs te zien.
Er zijn zooveel slechte fabrikaten, die
reeds bij het begin of anders na eenigon tijd
niet zuiver meer zijn, dat men goed doet
hel fabrieksmerk te eischen van een e-oed
bekend staande firma.
Daarenboven kieze men een metc van zoo
genaamd „normaalglas", dat kenbaar is aan
een roode streep door het glas. Dit glas
veranaert maar weinig met den tijd.
Een thermometer geheel van glas, dus toe
gesmolten boven de schaal, is verreweg het
verkieselijkst met het oog op de ontsmetting
en het schoonmaken.
Want ook aan deze laatste twee dingen
moet gedacht worden.
Over de ontsmetting, als dat noodig is,
zal uw dokter u inlichten.
En over hf» schoonmaken valt niet veel
te schrijven.
Het kom' hier in de eerste plaats op
aan, dat h« beurt, en dit kan men met
gerustheid aan de huismoeders overlaten.
