Kabinetsraad te Bolzano
DINSDAG 27 AUGUSTUS 1935
EERSTE BLAD PAG. 2
BUITENLAND
Italië's memorandum te Genève
Engeland versterkt zich
op Malta
Goede trouw is in het onderling politiek
verkeer der volken altijd een zeer schaars
gevonden artikel geweest.
Onze tijd maakt daar geen uitzondering
op. Ook sinds de volken der wereld zich
Vrijwillig aan het nauwsluitende ïegiement
Van den Volkenbond hebben onderworpen.
Wat Italië bezig is voor te bereiden is
daar eon sprekend voorbeeld van.
Onoprechtheid stuurt van het begin van
het Abessynische conflict reeds de hande
lingen van den staat waarin Mussolini de
dictatuur uitoefent.
Een „grens-incident" werd aangegrepen
als aanleiding tot het zenden van machtige
legerscharen. Maar als de in het Volken
bondshandvest overeengekomen arbitrage-
en verzoeningsprocedure in werking komt,
weigert Italië te erkennen, dat, teneinde de
schuldvraag inzake dit incident vast te
stellen, de primaire vraèg: „waar vondt het
plaats? eerst beantwoord moest worden en
maakt heel de arbitrage- en verzoenings
procedure zoo tot iets belachelijks.
Inmiddels kwamen Mussolini en zijn kran
ten er zonder blikken of blozen voor uit,
dat bedoeld incident voor Italië maar bij
zaak is, doch dat de hoofdzaak is: gebieds-
winst voor Italië om het teveel van de Ita-
liaansche bevolking te kunnen bergen.
Nu voorziet het Volkenbondshandvest in
de mogelijkheid van gebiedswijziging van
de Volkenbondsleden en wanneer Mussolini
dus geen raad meer weet met zijn overbe
volking, dan kan hij dat vraagstuk in den
regelmatigen weg aanhangig maken te Ge
neve. Hij heeft dien weg niet gekozen, maar
is begonnen met een dreigend militair ver
toon, dat op het moment reeds, gepaard met
Mussolini's vuistballen naar de staten, die
zich op zijn weg willen stellen, de vormen
van een Europeesch oorlogsgevaar begint
te vertoonen.
En de onoprechtheid, de brutale kwade
trouw, gaan inmiddels voort hun gif te ver
spreiden.
Uit Rome vernemen we thans, dat Italië
Istraks in den Volkenbondsraad met docu
menten en foto's zal trachten te bewijzen,
dat Abessynië zjjn internationale verplich
tingen niet is nagekomen en derhalve niet
meer als Volkenbondslid kan worden be
schouwd.
Al vóór dit prachtige memorandum van
Italië te Genève is overhandigd kan men
de verwonderde vraag stellen: waarom heeft
Italië's regeering dit „doorslaande" argu
ment niet eerder ontdekt, om dan, in over
eenstemming met de Volkenbondsrcgelen,
Abessynië aan te klagen wegens zijn on
waardig gedrag als Volkenbondslid. Denkt
Mussolini nu waarlijk, dat een nuchter be-
oordeelaar van zijn handelingen dóór in zal
(vliegen?
Nog mooier redeneering doet de Japan-
sche pers de Italianen aan de hand, door te
schrijven, dat men in Japan toch wel voelt
voor de Italiaansche gedragslijn, omdat bei
de landen dezelfde behoefte hebben aan
uitbreiding van grondgebied en beide het
zelfde verzet van de zjjde van den Volken
bond ondervinden, „die weigert hun de mo
gelijkheid te verschaffen om in de behoeften
van hun toenemende bevolkingen te voor
zien".
Gretig wordt deze Japansche redeneering
in de Italiaansche bladen herhaald. Maar
hoe innerlijk onwaar is zij. De Volkenbond
heeft het brutale Japansche krijgsbedrijf in
Mandsjoerije afgekeurd- Do Volkenbond
keurt ook de Italiaansche aanvalsplannen
in Abessynië af. Dit is niets anders dan de
reglementaire plioht van dien Bond en dus
volkomen rechtmatig. Zoowel Japan als
Italië moet nog de eerste reglementaire actie
binnen het kader van het Volkenbondshand
vest ondernemen. Japan is, toen de Volken
bond zich verzette tegen zijn krijgsbedrijven
op buurmans grondgebied, uit den bond ge
treden en Italië's krijgszuchtige heerscher
dreigt met hetzelfde van argumenten-ar-
moede druipende procédé.
Inderdaad, wat Italië in Oost-Afrika na
streeft is in onoprechtheid en ongerechtig
heid geboren en getogen
Maar Mussolini weet niettemin zijn milli-
oenen Italianen warm te maken voor Italië's
„goed recht" om in Abessynië een verove-
ringsorlog te gaan voeren. En met geest
drift gaan de legioenen van den modernen
Caesar straks hun levens offeren op het
altaar van het fascistische vaderland.
MUSSOLINI ROEPT MINISTER-
RAAD BIJEEN TE BOLZANO
Uit Rotne: De bijeenroeping door
Mussolini tegen Woensdag a.s. van den
Italiaanschen Ministerraad te Bolza
no heeft algemeen groote verbazing
en opzien gewekt Men neemt aan, dat
Mussolini met zijn ministers, die al
len voor de groote manoeuvres in het
Noorden vertoeven, maatregelen wil
bespreken, die in verband met den
politieken toestand zeer urgent zijn.
Italië's memorandum voor
de Raadszitting
Van welingelichte zijde wordt met
zekerheid verklaard, dat in de laatste
dagen het definitieve besluit is geval
len, dat Italië voor de a.s. zitting van
den Volkenbondsraad een uitvoerig
memorandum zal indienen.
Dit memorandum zal aan de hand van
talrijke bijlagen, origineele documenten en
foto's trachten te bewijzen, dat Abessynië
zijn internationale verplichtingen niet is na
gekomen en derhalve niet meer als Volken
bondslid kan worden beschouwd. De beschul
digingen tegen Abessynië zullen tevens moe
ten alrekenen met de klachten, die Abessy
nië tegen Italië heeft ingediend.
Naar verluidt zal Italië te Genève trétoo
gen, dat het onmogelijk is Italië en Abes
synië uit volkenrechtelijke overweging als
staten op gelijken voet te beschouwen. Daar
om zal deze aanklacht tegelijkertijd een
rechtvaardiging zijn van het militaire op
treden van Italië tegen Abessynië. Het me
morandum zal dan ook een lijvig document
worden, aan welks samenstelling momen-
heel druk gewerkt wordt.
Uit Bolzano: Op zijn verzoek is de Hertog
van Bergamo, commandant van een infan
te rie-brigade in het Noorden, overgeplaatst
naar den staf van het Italiaansche leger in
Oqst-Afrika.
Mussolini heeft van den kamerpresident
Ciano, den vader van zijn schoonzoon den
Minister voor Pers en Propaganda, en van
de commandanten Rizzo en Pagano, die
alle drie in den wereldoorlog de gouden
militaire medaille verwerven voor hun hel
dendaden ter zee, een mededeeling ontvan
gen, dat zij hun diensten aanbieden voor
het geval, dat Italië ter zee wordt
aangevallen.
Engeland versterkt het garnizoen
van Malta
Vandaag vertrekt een transport van 1200
man uit Southampton naar Malta.
troepenversterking geschiedt onder d<
bruikelijke reglementen voor vredestijd,
waarin om. bepaald is dat gehuwde mannen
indien zij dit wensohen hun vrouwen
kinderen mogen meenemen. Er gaan ditmaal
ongeveer SO gezinnen met het troepen
transport mee,
LONDEN, 27 Aug. Volgens een nader be
richt zal hot garnizoen van Malta met 481
man worden versterkt en gebracht op 34000
man, terwijl het aantal batterijen zal wor
den gebracht van vijf op zes.
Tot de suppletie-troepen zullen ook afdee-
lingen luchtartallerie behooren.
Uit Lewkosia op Cyprus wordt gemeld,
dat het wachtschip Ormonde, dat naar de
Perzische golf zou vertrekken bevel heeft
ontvangen zich naar Malta te begeven.
Uit Londen:
De „Star" is van meening, dat de mede
deeling van de admiraliteit, volgens welke
de Britsohe Middellandsohe Zeevloot dezen
zomer geen bezoek zal brengen aan de
Adriatische havens, in zoo verre van belang
is, dat daaruit blijkt, dat men bevreesd is
geweest voor anti-Engelsohe incidenten in
de Italiaanscho havens en voor anti-Itali-
aansche incidenten in de Zuid-Slavische
havens.
Voorzorgsmaatregelen te
Addis Abeba
Naar aanleiding van de aankomst
van nieuwe Italiaansche troepentran
sporten te Massaoea heeft men thans
ook in Abessynië verschillende nieu
we voorzorgsmaatregelen genomen,
voor het geval dat de oorlog met Ita
lië uitbreekt. Bevolen is, dat te Addis
Abeba verschilende nieuwe hospitalen
en lazaretten moeten worden ingericht,
terwijl de volgende week een groote
luclitbeschermingsoefening zal worden
gehouden, waaraan de geheel Abessijn
sche bevolking moet deelnemen.
De Keizerin van Abessynië
en haar plannen
De vertegenwoordiger van Reuter te Ad
dis Abeba heeft een persgesprek gehad met
de Keizerin van Abessynië, waarin zij o.a.
verklaarde: „Zestien dagen lang heb ik ge-
ast en hartgrondig om vrede voor Abes
synië en voor de wereld gebeden. Ik zou
een beroep willen doen op de vrouwen der
geheele wereld, om zich bij mijn gebed aan
te sluiten. Wanneer ondanks onze pogingen
de vrede verstoord wordt, zal ik de eerste
zijn, die mijn volk tegen de aanvallers zal
aanvuren. Ik zal het precies zoo doen, als
Keizerin Taitoe het in haar tijd heeft ge
daan".
De in 190S overleden Keizerin Taitoe be
vond zich tijdens den slag van Aboekir aan
de zijde van haar man, Keizer Menelik. Zij
plaatste zich aan het hoofd van een greep
vrouwen, die de soldaten op het slagveld
volgden en aanvuurden.
De Italiaansche gezant te
Addis Abeba
LONDEN, 27 Aug. Volgens mededeeling
van den correspondent van de Daily Tele
graph te Addis Abeba werden Maandag
verscheidene kisten bagage van het Ita
liaansche gezantschap per trein naar Dj:
barti verzonden. Men egt dit uit als eerste
aanwijzing voor een aanstaande terugroe
ping van de Italiaansche diplomatieke ver
tegenwoordiging.
De Italiaansche manoeuvres
in Zuid«Tirol
Mussolini te Bolzano aangekomen
Uit Bolzano: Mussolini is gistermiddag te
12.10 uur te Bolzano aangekomen om de
groote manoeuvres in Zuid-Tirol bij te ;vo-
nen. Ook de meeste Italiaansche ministers
hebben zich naar het manoeuvregebied be
geven.
Het bericht van zijn aankomst verspreid
de zich in de ochtenduren en allerwïge
haastte men zich, de stad te versieren. Kui
zen, lantaarns en boomen werden getooid
met groen-wit-roode vlaggen en op rele
plaatsen werden portretten van Koning Vic
tor Emanuel aangebracht. Op vele plaalsen
ziet men ook leuzen en opschriften, o.a.
„Aan den Brenner staat gansch Italië met
zijn levenden en met zijn dooden", „In Af'ika
is plaats en ruimte voor allen" en „Wij .leb
ben oude rekeningen te vereffenen".
Mussolini reed staande in zijn auto ?an
het station naar de Piazza Vittorio Ema-
nuele, de vroegere Walther Platz, waar de
hoogste autoriteiten en partij-functionans-
sen aanwezig waren. Hoewel sommigen
korte toespraak van den Duce hadden ver
wacht, reed hij slechts in zjjn auto het plein
rond en begaf zich direct naar het regee-
ringsgebouw, waar hij gedurende zijn ver
blijf te Bolzano zijn intrek neemt.
Naar verluidt, zal hedenavond onder zijn
leiding een kabinetszitting plaats vinden.
De militaire missie van het Russische
Roode Leger, die door de Italiaansche regee
ring was uitgenoodigd tot bjjwoning van
de Italiaansche manoeuvres, is te Bolzano
Amerika's betrekkingen
met Rusland
Uit Washington: Inzake de protestnota,
die door de regeering in Moskou is inge
diend in verband met het aldaar gehouden
congres van de Komintern, verluidt, dat de
betrekkingen tusschen de Vereen. Staten en
Sovjet-Rusland in de toekomst slechts be
perkt zullen worden tot zuivere formali
teiten, wanneer Rusland niet officieel ao
besluiten van de Komintern loochent.
Uit Chicago: In het buizennet van een in
aanbouw zijnd pompstation aan het Michi
ganmeer voor de watervoorziening van Chi
cago heeft gisteren door tot nog toe onbe
kende oorzaak een ontploffing plaats gehad
waardoor twee arbeiders werden gedood en
twaalf zwaar gewond. Op het oogenblik
van de ontploffing waren de arbeiders met
acetyleen-apparaten bezig de 12 meter on
der den waterspiegel liggende buizen te
Zet 'n waker
in Uw slaapkamer!
Stuif wat Shelltox en slaap
rustig I Geen muggen zullen U
storen, want Shelltox beteekent
den dood voor elk insectl Ver
krijgbaar bij Uw drogist.
Joodsche Organisten in
Christelijke Kerken
(Van onzen Duitschen correspondent).
In den Berlijnschen Wedding, vroeger een
volkswijk der communisten, sprak Hans
Hinkel voor de S.A. en vertelde aan zijn
luisteraars onder meer:
„Wij zullen nauwkeurig nagaan, of er
nog joden zijn, die op het cultureele leven
van ons volk invloed uitoefenen. Verzwegen
mag niet worden, dat cr in de kerkelijke
muziekwereld nog groteske toestanden heer-
schen. Er zijn in Duitschland nog Christe
lijke kerken, waar des Zondags voor Duit-
scliers van Christelijke confessie het orgel
door volbloed-joden wordt bespeeld Ik
noem zulk een manier van optreden, onver
schillig of het in evangelische of katholieke
kerken plaats vindt, verraad van het Chris
tendom.
„Een hooge geestelijke van de Evangelisch-
Luthersche Kerk uit een stadje in de buurt
van Berlijn heeft 't aangedurfd, door een
persoonlijk bezoek aan de „Reichskultur
kammer" het verzoek in te dienen, voor
twee joden, die als organist werkzaam zijn
in de evangelische kerk, in dezen een uit
zondering te maken. Hij schijnt de woor
den van Maarten Luther niet te kennen:
„Traue keinem Fuchs auf grüner Weid
und keinem Jud auf seinem Eid!"
Wij zouden Hans Hinkel er op willen
wijzen, dat dezelfde Maarten Luther ook
gedicht heeft „Gods Woord houdt stand in
eeuwigheid en zal geen duimbreed wijken".
Kerk en Staat in Duitschland
(Van onzen Duitschen correspondent)
Onder aanvoering van hun drietal kardi
nalen Faulhaber, Munchen, Bertram, Bres-
lau en Schultt, Keulen, hadden alle Duit-
sche bisschoppen zich naar het historische
Fulda begeven, om hier drie dagen over de
kerkelijke vraagstukken van dezen veelbe
wogen tijd te heraadslagen. Men kan be
grijpen, dat zelfs de katholieke pers dien
aangaande niets bijzonders publiceert, maar
niettemin is reeds bekend, dat den lsten
September van alle kansels in de roomsche
kerk een herderlijk schrijven zal worden
▼oorgelezen als boodschap der Duitsche
hisschoppen.
Ook al weet men niet precies, wat dit
lerderlijk schrijven zal brengen, toch zal
zijn inhoud ongetwijfeld samenhangen met
cfen aan scherpte toenemenden strijd tus
sthen kerk en staat.
Men herinnert zich de opzienbarende pu-
bicaties in de vaticaansche „Osservatore
Romano" en als antwoord hierop de agres-
si«ve redevoeringen van Alfred Rosenberg
Di Frick en vele anderen, die de kerk als
eei reactionair element in het Derde Rijk
beschouwen.
Het probleem gaat inderdaad om de zui-
vire scheiding tusschen kerk en staat
naar het is de vraag, of dit uiterst moei-
li.ke vraagstuk binnen afzienbaren tijd tot
een voor beide partijen bevredigende oplos-
shg gebracht zal worden. Het njksconcoi>
diat dateert van 20 Juni 1933 en men kan
net beweren, dat er sedertdien veel posi-
tbf werk ten gunste van de kerk is ver-
rfcht. Wanneer men in politieke kringen
seeds afwijzend over „kerkelijke politiek"
sireekt, dan kan hierop geantwoord wor-
<fen, dat de staat de politieke voiksontwik-
leling als een geestelijk vraagstuk be-
«houwt.
De „Liberté" meldt uit Le Havre, dat het
neuwe Fransche mailschip „Normandie'
riet op de winterdienstregeling van de
Compagftie Générale Transatlantique voor-
k>mt. In dc tweede helft van October zal
let schip zijn laatste reis van dit jaar naar
Anerika uitvoeren. Gedurende den winter
zil het schip aan een grondige revisie wor-
dm onderworpen, waarna het in Maart 1936
veer in de vaart zal komen.
DE WATERSNOOD IN CHINA.
Nieuwe cijfers
Het comité voor 6teunverleening aan
slachtoffers van den watersnood in China
publiceert cijfers voor de provincie Honan
Over een gebied van 16.000 vierkante kilo
meter werd de oogst vernield Door de over
stroomingen werden 427.000 huizen ver
woest en 2,6 milliocn menschen dakloos,
terwijl alleen in Honan 4279 menschen ver
dronken.
Land- en Tuinbouw.
NOG MEER ONVERKOOPBARE BOONEN
Drie-vierde draait door
Het gaat in de laatste dagen met den
boonenhandel aan de Westlandsche veilin
gen weinig gunstig, enorme hoeveelheden
blijven onverkocht.
De aanvoer van dit product is in het
Westland momenteel bijzonder groot, ter
wijl de vraag matig is.
In het bijzonder in de omgeving van
'sGravenzande worden veel boonen geteeld,
en Maandag bleef aan de veiling aldaar
niet minder dan 10050 KG. boonen onver
kocht.
Slechts een vierde gedeelte van den aan
voer kon worden verhandeld en dan nog
tegen den minimumprijs van 4 cent per
KG.
Het onverkochte gedeelte vindt meestal
den weg naar dc mestvaalt; in 's Graven-
zande kon gisteren evenwel nog pl.m. 5000
K.G. worden afgeleverd voor de distributie
onder werkloozen enz., het restant moest
evenwel worden vernietigd.
En aan de andere Westlandsche veilin
gen gaat het niet veel beter; te Naaldwijk
b.v. bleef ruim 2500 K.G. boonen onverkocht
en moest geheel naar de mestvaalt wor
den gebracht.
Doordat n.l. ook in vele andere plaatsen
van ons land de boonen onverkocht blijven,
is er zelfs een teveel van dit product ten
behoeve van de distributie, zoodat tot ver
nietiging moet worden overgegaan.
Voor de tuinders een weinig prettige toe-
En dan te weten, dat men in Duitschland
snakt naar onze boonen, men er graag flink
voor betalen wil, dodh.er komt geen geld
over de grens.
ZENDING EN PHILANTHR0P1E
Karin Jeppe
Weldoenster der Armeniërs
Over Karin Jeppe, die de vorige maand
to Aleppo op 59-jarige leeftijd stierf, de
hooge commissarisse van den Volkenbond
voor de Armeensohe minderheden en de
groote vriendin van ihet Armeensohe volk,
vernemen wij uit de Orthodoxe pers tal van
bijzonderheden, die in het liciit stellen,
welk een leven vol opoffering deze vrouw
aan het lijdende Armeensche Christenvolk
heeft toegewijd. In 1903 kwam Karin Jeppe
(een Deensche onderwijzeres) naar Arme
nië en werkte daar onder leiding van dr
Lepsius te Urfa in Mesopotamië in de zie
kenverpleging en in de philantropische in
richtingen, totdat de oorlog uitbrak. Toen
vonden in Armenië de bekende massa
moorden plaats, bij welke schier alle vol
wassen mannen werden gedood en de vrou
wen en kinderen werden gedeporteerd. De
deportatiecolonne trok langs den Euphraat,
waar de Arabieren uit de scharen derweer-
loozen zich vrouwen en kinderen naar hun
believen toe-eigenden en de rest verkom
merde, totdat de Volkenbond eindelijk in
greep. Deze droeg de hulp, die gebracht
moest worden, aan Karin Jeppe op, de trou
we arbeidster, die ai de jaren, dat de stort
vloed van ellende over het Armeensche
volk kwam, onvermoeid en vol opoffering
had doorgewerkt, zoekende te redden, wat
te redden viel. Nadat zij do Volkenbonds
opdracht ontvangen had, sloeg ze haar
hoofdkwartier te Aleppo op, in het Fran-
sohe mandaatsgebied en richtte een not van
zoekposten in, welke de als slaven ver
strooide Armeniërs zooveel mogelijk moes
ten opzoeken, bevrijden en naar Aleppo
zenden. Het gelukte haar 1900 Christelijke
Armeensche vrouwen en kinderen weder
uit dc Mohammedaansche slavernij te be
vrijden.
Een vrijstad bij Aleppo
Een geheele stad werd nabij Aleppo
bouwd, waar al wat Armeensch was,
der haar leiding samenvloeide. In deze
stad leven thans ongeveer 50.000 Armeniërs,
arm, zeer bekrompen gehuisvest, maar vrij
Karin Jeppe organiseerde deze stad, merk
waardigerwijze op basis van een schier vol
komen gemeenschap van goederen, die zij
bestuurde tot aller heil en bevrijding en die
zij gebruikte als voorbereiding voor het
eigenlijke kolonisatiewerk. Zij reisde per
soonlijk naar den Bedoeïnenhoofdman Ham-
jim Pascha, die tusschen den Euphraat en
den Bagdad-spoorweg groote landstreken
bezit, welke voor kolonisatie geschikt zijn
en wist daar in 1924 de eerste koloniën tot
stand te brengen (Tel Armen en Tel Sa
men). Dc stad bij Aleppo werd zoodoende
doorgangshuis voor degenen, die zich in 't
Weerbericht
stand te Vardö 767.9.
Laagste stand te Aberdeen 744.5.
Stand vanmorgen half twaalf 750.3.
WEERVERWACHTING
Matige, tijdelijke krachtige, Z.W. tot W.«
wind, zwaar bewolkt met tijdelijke opklarin«
gen. waarschijnlijk nog regenbuien, koelet
BUITENLANDSCH WEERBERICHT
De depressie heeft zich verdiept en zicti
naar onze omgeving uitgebreid. Haar kern
ligt thans over het N. gedeelte van de Noord
zee. alwaar de barometer nag dalende is.
Aan de Zuidzijde waaien over bet Kanaal
vrij krachtige winden.
De barometer stijgt nog op IJsland hetgeen
een flinke koude-inval over de Britsche
eilanden veroorzaakt, waar de ochtend-tem
peraturen eenige graden daalden. Het ver
dringen van de warme luchtmassa's door de
koudere ging van zware regens vergezeld.
Shields had 23 en Valentia 17 mJVl. Ook over
Frankrijk viel matige tot zware neerslag
(Lyon 20 m.M.). Over Duitschland bevindt
zich nog altijd een langgerekte secundaire,
aan welke Noordzijde O. winden waaien bij
nog onbewolkten hemel, terwijl aan de Zuid
zijde W. winden waaien met regen en on-
weersachtig weer (München 14 m.M.).
De hoog6 druk over Scandinavië heeft
weinig meer te beteekenen. De Azoren hooge
druk week Z.W.-waarts terug. Do drukver-
deeling wijst op koel, nog regenachtig weer,
ten onzent
TEMPERATUURSTAND
Stand vanmorgen half twaalf 16.6 gr-
VOERTUIGEN MOETEN HUN LICHTEN
OP HEBBEN
28 AUGCSTUS.
Van 's avonds 8.28 uur tot 's morgens 5.35 uur
Waterstanden Rivieren
Heden Vorig Heden Vorig
Rhetnfelden 2,53 2,54 Weset 0,53 0.47
Breisach 1,56 1,55 Emmerik 0,70 0,79
2.65 2,65 Loblth 9,63 9,73
Maxan 3,95 3,88 Nijmegen 7,35 7.43
Diede8heJm 0,00 0,00 st Andries 2,39 2.30
Mannheim 2,85 2,78 Arnhem 7,58 7,63
Lobr 0,84 0,84 Vreeswijk Iw 0,17 0,19
Mains 0,48 0,47 Westervoort 8,05 8,11
Bin gen 1,61 1,68 Deventer 1,93 1,96
Canb 1,72 1,71 Kampen 0,07 0.15
Ems 1,06 1,04 Eysden 45,89 00,00
Cobiens 1,68 1,68 Maastricht 40,43 40,46
Trier 0,10 0,23 Grevenblcht 27,66 27,59
Keulen 1,24 1,30 Venlo 00,00 00,00
Hoogwater Ned. Zeehavens
28 Angustas
Delfzijl 11,06 23,36 HeUevoetsL 2.36 15,02
Terschelling 8,23 20,48 Willemstad 3.31 15,55
Harlingen 9,15 21,35 Brouwersh. 1,48 14,14
Den Heider 6,50 19,25 Zlerikzee 2,25 14 43
iJmuiden 2,44 15,08 Wemeldinge 2,44 1ö!o6
Hoek v. HolL 1,53 14,22 Vllsslngen 1,00 13,15
Schevenlngen 2,03 14.32 Terneazen 1,33 13,48
Rotterdam 4 00 16,09 Hansweert 2,13 14,28
kolonisatiegebied voorgoed vestigden. Op
deze wijze is thans in totaal het Armeen
sche volk in Syrië weer 150.000 zielen sterk.
Een ongekroonde vorstin
Karin Jeppe is de ongekroonde vorstin
geweest van dezen staat, die grootendeels
als vrouwenstaat begonnen is, maar waar
allengs ook de manlijke jeugd weer op
groeit en de plaatsen van den man inneemt
Zij is niet alleen de weldoenster van het
Armeensohe volk geweest, maar ook de on
volprezen organisatrice van dit nieuwe Ar
meensche volksbestaan, do ziel van den
gansohen religieusen, staatkundigen en
maatschappelijken wederopbouw van dit
verweesde Christenvolk en daarbij de on
vermoeide raadgeefster en helpster in allo
mogelijke persoonlijke aangelegenheden van
de talloozen, die tot haar kwamen. Zij be
hoort onder de grootsten der aarde.
Karin Jeppe is slerhts 59 jaar oud gewor
den; haar kracht is opgebrand in den dienst
van haar geweldige taak. Den 7en Mei van
dit jaar schreef zij in haar laatsten brief
naar Bazel: „Recht gezond en arbeidssterk
ben ik belaas niet meer. Ik geloof, dat ik
oud word cn daartegen is geen kruid ge
wassen; ik heb in mijn leven ook vrij wat
moeten doen en derhalve is dit op zichzelf
niet te verwonderen".
FEUILLETON
AAN HET HOF VAN SATAN
Door D. KRIJGER
(9
Mary, die Haar tang reeds veel te leng
rust had moeten gunnen, kon het eind»
nauwelijks afwachten. Dadelijk daarna
wendde zij zich tot Dr Sparker. „Wel, wat
zegt u van onze logé, Mr Sparker, ken zij
niet goed vertellen?"
„Inderdaad Mevrouw," was zijn antwoord,
haar vertelli-fg was verdienstelijk, maar ik
heb toch weer opgemerkt wat' ik vroeger
reeds zoo dikwijls deed, dat het moeilijk is
een rede weer te geven met den gloed dei-
overtuiging, dien de redenaar zelf er in ge
legd had.
Dr Sparker had zijn woorden zoo zaoht
mogelijk gekozen. Hij wilde niet, dat de pre
dikant er een uitdaging in zien zou. Deze
kon echter niet nalaten de wenkbrauwen
even te fronsen. Hij ging voor een gevierd
redenaar door en zou hij er nu niet in ge
slaagd zijn dit jonge vrouwtje met zijn
woorden te begeesteren? Onmogelijk! Hij
besloot Helen uit te schakelen cn recht
streeks den aanval op Dr Sparker le openen.
Als man van de wereld koos hij natuurlijk
beleefde termen.
„Mr Sparker", begon hij, „ik behoef u wel
biet te zeggen hoe vereerd ik mij gevoel mijn
simpele prediking als ondarwerp van ons
gesprek gekozen te zien en reeds daaruit
meen ik te mogen besluiten, dat mijn woor
den niet zonder uitwerking gebleven zijn. U
helbt er echter dén gloed der overtuiging niet
in kunnen vinden,-zegt u. Mag ik u vragen,
of u bedoelt, dat mevrouw, die toch heel
verdienstelijk mijn woorden heeft weerge
geven, den gloed der overtuiging miste of
dat die overtuiging in mijn prediking zelve
gemist wordt? Ik kan u intusschen verzeke
ren", vervolgde hij er bij, „dot mijn toespra
ken steeds mijn volle, eigen overtuiging
dragen''.
„Dat geloof ik graag", antwoordde Dr Spar
ker, „en daarom zal ik u uitleggen wat ik
bedoel. Ik laat buiten beschouwing het ge
mis aan overtuiging bij onze vertelster, het
geen heel goed verklaarbaar is bij de moeilijk
beid om in eens anders gedachten volkomen
in te dringen, maar ik wil mij bepalen tot
den inhoud uwer prediking. En daarin mis
ik iets, dat ik er graag in aangetroffen had".
„En dat, is?'', vroeg de predikant.
„Jezus Christus'', klonk onmiddellijk het
korte en duidelijke antwoord. De predikant
was er nieit verbaasd over; Dr Sparker deel
de zijn moderne meening niet, dat was hem
opperbest bekend. Maar hij wilde niet, dat
bij het gezelschap de meening post zou vat
ten, als zou hij voor Dr Sparker de vlag
moeten strijken. Dat nooit, dan liever strijd.
Heel gematigd nam hij den kamp op. „Het
ligt er maar aan, hoe u dit opvat. Een pre
diking kan tooh zeer goed den geest van
Christus ademen, zonder dat Zijn Naam er
in genoemd wordt, vindt u dat ook niet?"
„Tot op zekere hoogte, hoewel ik bekennen
▼"net, dat het mij moeilijk zou vallen den
uhristus te prediken zonder Zijn Naam te
noemen".
„Maar wie zegt u, dat ik over Christus
heb willen prediken? Ik vermijd integendeel
juist dergelijke rechtstreeksche predikingen
over Christus, omdat de hoorders over het
algemeen slechts een vagen indruk van Zijn
figuur hebben, en het toch alleen maar te
doen is om den geest, dien Hij verkondigde".
„Meent u den Heiligen Geest?" was Dr
Sparkers vraag.
Een medelijdend glimlachje kwam over het
gelaat van den prediker. „Neen, dat nu juist
niet; met den geest ven Christus bedoel ik de
riohtang, die Hij tijdens Zijn leven verkon
digde. Hij heeft aan die richting nieuw leven
ingeblazen en er een sociale omkeering van
cle hoogste beteekems mede tot stand ge
bracht. Van Jezus' geest moet de mensch-
heid doordrongen worden, dan zal ook vol
komen vrede onder de volkeren heerschen
en rechtvaardigheidszin, dan zal men gaan
begrijpen wat naastenliefde beteekent".
„Naastenliefde, en geen liefde tot Chris
tus, geen behoefte aan Zijn liefde voor
ons, geen besef van onzen verloren staat en
de mogelijkheid tot redding alleen in
Christus als onzen Borg?"
Het gesprek dreigde netelig te worden,
want wel had Dr. Sparker zich beheerseht
en rustig gesproken, maar toch was bij den
predikant een begin van opwinding waar
te nemen, 'n Licht rood vertoonde zich over
zijn gelaat. Mary bemerkte het en besloot
het gesprek een andere richting te geven
„Do hecr.en moeten het niet kwalijk nemen"
zon begon zij, „dat ik u onderbreek. Mijn
vriendin en ik hebben van de dingen die
u beiden bespreekt, zoo weinig verstand en
wij kunnen er onze volle aandacht niet
zoo aan geven. Wat zoudt u denken van
Jen wandeling in den tuin; de buitenlucht
tal ons goed doen cn een sigaar zal den
ïeeren voorzeker welkom zijn."
Toen zij een poosje onder luchtig gesprek
ladden rondgewandeld, kwam Mary's echt
genoot met een voorstel voor den dag, dat
lij in zijn brein had uitgebroed. Het zou
vel vermakelijk zijn, had hij gedacht, om
tien Dr. Sparker, die zijn mond wel roeren
hon, eens in het openbaar tegenover den
p-edikant te stellen. Dan konden zij een
beetje bekvechten. Hij irocht dat wel en
ioor Helen zou het ook niet kwaad zijn,
cie zou dan ook wel tot de overtuiging
lomen, dat de heele boel de sop dc kool
niet waard was.
„Waarom zoudt u elkander niet in do
arena ontmoeten?" vroeg hij eensklaps aan
den predikant en hij genoot van diens ver
blufte gezicht.
„In de arena!" klonk het van beide
hïeren tegelijk, „wat bedoelt u daarmee?"
Maar even spoedig drong de bedoeling bij
briden door. De predikant nam het eerst
htt woord op. „Wel", zei hij, „ik heb er
gren bezwaar in Dr. Sparker in een open-
bsar debat te ontmoeten en van gedachten
o\er ons beider richting te wisselen." De
predikant rekende op zijn onmiskenbare
gave van welsprekendheid en genoot reeds
bi, voorbaat van zijn triomf.
Het denkbeeld om een openbaar debat ro
voeren over cle moderne richting trok Dr.
Sparker weini aan, maar hij was jong.
gtnoeg om een steekspel aan te durven; en
vooral wanneer daarbij gekampt mofc'
worden voor hetgeen hem het dierbaarst
was: zijn Heiland en diens komst voor
zondaren in de wereld. Ook bedacht hij hoe
de modernistische richting onder de Zen
ding in China hand over hand toenam en
zeker 60 pet. der in het Hemelsche Rijk
werkzame Zendelingen er toe behooren.
Daartegen te strijden was toch ook zijn
plicht, en wellicht had God hem de
avond geroepen om hem een taak op tc
leggen. Hij aarzelde niet langer. „Goed, ik
neem uw uitnoodiging, die ik geen uitda
ging wil noemen, aan, in de hoop, dat de
geest der liefde, die Jezus ons leerde, de
debatten zal beheerschen en goede vruch
ten zullen dragen voor Zijn Koninkrijk."
Mary klapte in de handen en sprak met
een met haar man een avond af, die voor
deze merkwaardige gebeurtenis beschik
baar kon gehouden worden. Daarna zat
men nog een poos in de heerlijk koele serre
bijeen en vertrok in tevreden stemming.
Helen had beide ooren open gehad en
woord voor woord in zich opgenomen. Op
den bepaalden avond er bij te zijn had hij
zich vast voorgenomen.
Enkele dagen daarna kwam Dr. Sparker
zijn cigestiebezoek maken en trof Helen
alleen thuis. Zij was hierover niet onte
vreden, want nu had zij gelegenheid met
Dr. Sparker over de dingen te praten, di3
voor haar meer en meer beteekenis kregen.
Zij had er over nagedacht wat Dr. Sparker
toch bedoeld kon hebben, toen hij zei iets
in de gehouden prediking gemist te hebben
„Weet jij net, Mary?" had zij gevraagd,
maar deze had de schouders opgehaald.
„Christus immers, zei hij; meer weet ik er
niet van. Ik heb ook geen lust een preek
te gaan herkauwen, dat maakt die heeren
predikanten nog meer ongenietbaar dan zij
reeds zijn.'*
Maar nu kon zij het aan Dr. Sparker
zelf vragen en daarom begon zij weldra
over de vraag, die haar op de ziel brandde.
„Zeg me nu' toch eens, Mr. Sparker", zoo
begon zij, „wat hebt u eigenlijk in de preek
gemist? Ik vond er, wil ik heelemaal op
recht zijn, niet veel aan, maar iets gemist
neen, dat heb ik niet. En hoe ik er ook over
heb nagedacht, ik kan maar niet vatten
wat u bedoelt."
Verheugd te bemerken, dat Helen haar
gedachten naar hooger begon te richten,
ging Dr. Sparker haar wederom de ge
boorte van den Heiland vertellen en légde
er den nadruk op, waarom de Heere Jezus
in bet vleesch verschenen was en waarom
Hij lijden moest op aarde. Ook legde hij
haar den zondeval uit en bracht Hel?n
begrip bij over het verband !össchen de
zonde van Adam en het genadeverbond,
dat God daarna met den mensch oprichtte.
Hoe opmerkzaam zat Helen te luisteren,
hoe nieuw was het haar!
„Waarom worden wij eigenlijk gedoopt
en noemen ons C iristenen, terwijl wij toch
eigenlijk van den Christus niets afweten,
to» zelfs onzo predikers toe niet!' riep zit
uit
Doch dien uitval mocht Dr. Sparker niet
zonder mee. voorbij laten gaan. dat mocht
zij niet zeggen, legde hij haar uit. Wei
degelijk waren er nog voorgangers, die den
Heiland oprécht lief hadden en Zijn leer
zuiver verkondigden.
„Maar hoe kon dan die prediker van
toen zulk een preek houden, waarin niets
van den Heere Jezus voorkwam, die zonda
ren rediden wil! Of zijn we geen zondaren?"
(Wordt vervolgd)