t
Eenige
in Londen
BINNENLAND.
MAANDAG 19 AUGUSTUS 1935
TWEEDE BLAD PAG. 3
Willey Post start voor zijn laatste vlucht. De vlieger zichtbaar in de cabinestart met z'n nieuw model toestel
voor zijn vlucht naar Alaskawaar hij met de filmacteur Will Rogers die den tocht meemaakte, te pletter viel.
Een nieuwe uit Denemarken stammende methode om 't vee in den winter versch gras te kunnen voorzetten, wordt te
Spanbroek toegepast. In 'n betonnen kuip met houten opzetstukken wordt het gras met „zuur wei" ingemaakt.
voor het
Bewoners van Molare (Italië), waar de dam doorbrak en het water ontzaglijke verwoestingen aanrichttebehelpen
zich met een houten getimmerte bij het oversteken van een vernielde brug.
Een deel der Bernard Zweerskade te Amsterdam, dat gedempt wordt en voor vischliefhebbers thans
laatst goede kansen biedt
in
De Anglikaansche Kerk
Het is een kerk met een Roomsche
liturgie, met een Calvinistische be
lijdenis en met een Armeniaansche
geèstelijklieid. Lord Chatham.
Ik zou iets willen vertellen van de Ang-
üikaansche kerk. Maar doe 't met schroom.
Omdat het zoo ontzettend moeilijk is, ei
gen objectieve beschrijving van te geven.
In geen geval zou ik het. durven enkel op
grond van wat ik in Londen met eigen oog
in kerkdiensten heb gezien en van geeste
lijken en anderen over .haar heb gehoord.
Een goede hulp dacht ik te vinden in het
in afleveringen verschijnende Duitschc
werk „Ekklesia", waarvoor de uitgever be
kwame medewerkers heeft weten te vinden
die voor het meerendeel althans, schrijven
over de eigen kerk, waartoe zij behooren.
Het epistel over de Anglikaansche. kerk
k wam reeds van de pers. Maar zie, over de
inhoud sprekend met een Nederlander, die
meer studie van genoemde kerk heeft ge
maakt dan misschien alle overige Neder
landers saam, vernam ik, dat ook „Ekkle
sia" al geen zuivere bron is.
Zeer eenzijdig luidde het deskundig oor
deel.
Wat te hegrijpen is. Juist ten aanzien
Ivan de Anglikaansche kerk. die niet één
aaneengesloten organisch geheel is; maar
veeleer een combinatie van een laten we
zeggen tiental kerkelijke gemeenschappen
jnet een zeer breeden aanhang, zou .het al
licht de objectiviteit van de beschrijving
zijn ten goede gekomen, wanneer door den
uitgever ais auteur iemand buiten deze
kerk ware aangewezen.
„Vader Wil lams" zei het op den bewus-
ten Zondag in het onderhoud, dat we met
hem na den kerkdienst mochten hebben,
met nadruk: u spreekt voortdurend van
Anglikaansche kerk, maar bedenk wel, onze
kerk is feitelijk geen kerk, zij is een ver-
ceniging van allerlei soms onderling lijn
recht tegenover elkaar staande deelen.
En zoo is het.
Het is daarom niet juist te zeggen, dat
1de Aiiglikaansche kerk een kerk is meteen
Roomsohe liturgie.
Ware zij te vereenzelvigen met de hoog
kerkelijke richting (high), waarvan wij een
dienst hébben meegemaakt ja, dan stond
de zaak anders.
Maar die is slechts een klein onderdeel,
een klein onderdeel nog maar van één
der drie uiterste flanken van de Anglikaan
sche kerk, nl. de A n g 1 o-K atholieken,
een groep, die zich sterk oriënteert naar de
Oud-Christelijke kerk en zich daardoor
sterk verwant voelt aan de Oostersch-ortho-
doxe en Oud-Katholieke kerk.
Haar steunpunt zoekt zij in de leer en
de praktijken der oude kerk, die van de
eerste eeuwen, en dus bepaaldelijk van het
Oosten. Zij wenscht de kerk van Engeland
terug, zooals zij was vóór de Reformatie;
propageert de transsubstantiatie, maar wil
van de heerschappij en de onfeilbaarheid
Van den Paus niet weten.
Vlak tegenover haar staat een kleine
groep van Reformatic-menschen, de „Refor
mation Society". Maar deze twee groepen
saam hebben nog niet 1 pet van het totaal
aantal leden der Kerk.
Nummer twee van de drie flanken, waar-
II st.ond in ons nummer yan 16 Aug.
op we zoo juist het oog hadden, zijn de
Evangelisch en, die (evenals 't groep
je van de „Reformation Society") sterk den
uadruk leggen op de Reformatie.
Daartoe zouden kunnen behooren om
een vergelijking met Nederland te maken
alle niet-moderne Ned. Herv. predikanten, de
Groninger-richting incluis.
Zij hebben een vec-1 soberder inrichting
der kerkgebouwen dan de hoog-kerkelijken
en veel eenvoudiger liturgie. Ook onder
scheiden zij zich hierin van genoemde
groep, dat zij niet, als deze, de Anglikaan
sche kerk zien als de kerk, maar saam
werking zoeken, ja, zelfs H. Avondmaal
wollen houden met menschen buiten hun
kerk.
«Ten aanzien van dit punt heeft zich een
merkwaardige kwestie voorgedaan.
Aan de St Martin-in-the-fields is als pre
dikant verbonden Ds Sheppard.
Kerkgebouw en predikant, beide hebben
iets bijzonders.
Als ge u van Tottenham Court Road op
weg begeeft naar de Westminsterbrug,
steekt ge, afdalende van de Charing Cross
Road, alvorens ge de breede Whitehall in
slaat met haar majestueuse departements
gebouwen, Trafalgar-square over met het:
Nelson-monument.
Links van dit plein ziet ge al van verre
de St Martin en als vanzelf loopt ge door
de openstaande deur naar binnen. Een al
leraardigst kerkje met onder den grond de
crypt, onderaardsche gewelven, waar zwer
vers, die absoluut niets bezitten en nergens
anders terecht kunnen, een onderdak vin
den en voor cén nacht op de banken mogen
slapen.
Het tweede merkwaardige aan het ge
bouw is, dat geregeld van hieruit kerkdien
sten per radio worden uitgezonden. Ds
Sheppard heeft een aantal „radio-preeken
gebundeld en uitgegeven onder den titel:
„Echoes from St Martin-in-the-fields".
Welnu, deze Ds Sheppard is een sterk
voorstander van broederschap der geloovi-
gen, los van elke kerkelijk band (een ge
meenschap dus boven de kerken) en beeft
het onlangs aangedurfd om tot het Avond
maal in zijn kerk to noodigen ook niet-
leden van de Anglikaansche kerk.
Dit is een zware overtreding van de ker
kelijke wetten.' Een gewone plattelands-
dominé zou wegens dit vergrijp door den
bisschop ziin geschorst of afgezet. Ds Shep
pard heeft te voren verzekerd: hij zou het
doen, al zou het z'n positie kosten!
Wel een bewijs, dat hij in de kerk van
Engeland een bijzondere plaats inneemt en
blijkbaar door de kerkelijke autoriteiten
wordt ontzien.
Alleen door deze groep van de Evangeli
sch en waartoe Dr Sheppard behoort, wordt
gelogenstraft de bewering, als zou d e Ang
likaansche kerk hebben een Roomsche li-
Naast deze twee, de „high" en de „low",
is er dan nog, als derde, de „b road-
church", die bestaat uit liberalen of mo
dem en.
Waar zij, méér dan de Evangelischen,
voelen voor „aankleeding" en liturgie, heb
ben zij wel meer „ornament" in hun eere-
dienst, maar blijven toch ook zij verre van
een Roomsche liturgie.
In de tweede plaats iets over 'de belij
denis van de kerk van Engeland.
Laat zij Calvinistisch zijn gij moet
daaraan niet al te groote beteekenis hech
ten.
Dominé en advc
Want de belijdenis heeft voor den man
van de Anglikaansche Kerk lang niet de
waaide als die een Nederlandsche Gerefor
meerde daaraan hecht.
Voor ons is belijdenis hoofdzaak en
komt liturgie pas in de tweede plaats.
De echte Anglikaan zet liturgie voorop;
de belijdenis, de kerkleer wordt pro memo
rie uitgetrokken.
O zeker, die 39 artikelen vormen voor hem
een waardevol document, een belangrijk
historisch bezit. Hij is er trotsch op, zoo
als hij dat is op de voorwerpen uit de
vroegere eeuwen, in den Tower uitgestald.
Zooals een Egyptenaar trotsch is op zijn
mummie.
Geen bezit om uit te leven. Niet een ge
schrift, dat de kerk houdt voor de waar
heid, waarvoor zij als de pilaar en de
vastigheid der waarheid staét.
Die 39 artikelen hebben een merkwaar
dige historie.
Oorspronkelijk* zijn het er 42 geweest, op
gesteld door den reformator Crauwer, van
wien het jammer is, dat hij niet méér naar
Calvijn heeft geluisterd en in zijn reforma
tie-pogen niet resoluut, maar halfslachtig
is te werk gegaan.
Onder Koningin Elizabeth had een her- -
ziening plaats, waarbij o.m. een drietal ar
tikelen werden geschrapt.
Niettemin dragen de 39 artikelen een Cal
vinistisch karakter.
Veel daarin is overgenomen uit de Augs-
burgsche confessie, soms gewijzigd. Zoo
wordt b.v. in artikel 5 de H. Schrift erkend
als de eenige rpgel voor het geloof, hetgeen
In de Augsburgsche confessie ontbreekt.
Artikel 9 leert nadrukkelijk de erfzonde,
maar zwijgt van de erfschuld.
Artikel 17 spreekt over de praedestinatie
en verkiezing als een verkiezing ten leven;
van de verwerping wordt gezwegen.
Artikel 37 ontzegt den bisschop van Rome
elk gezag in Engeland, kent den lands
vorst hel hoogste regiment toe over alle
standen, geestelijke en wereldlijke.
Al is liet dus te kras gezegd, als men be
weert, dat de belijdenis in haar geheel
Calvinistisch is ongetwijfeld domineert
in de 39 Artikelen het Gereformeerde ele-
Als we dan ten slotte nog constateeren,
dat de Anglikaansche kerk er niet een is
niet een A"miniaansche geestelijkheid
hoewel er tal van Arminianen zijn, zooals
uit bovenstaande, blijkt dan concludeeren
we, dat de middenmoot van de uitspraak
van lord Chatham nog het grootste percen
tage aan waarheid bevat.
Met de genoemde drie richtingen van
„high", ,/low" en broad" is de verscheiden
heid in de kerk yan Engeland evenwel niet
uitgeput.
Daarnaast zijn er nog de liberale Anglo-
Katholieken, de liberale Evangelischen, de
Evangelische Anglo-Katholieken, de Church
Army (een soort Methodisten), om niet
meer te noemen.
En hieruit kan een ieder van de Angli-
kanen wel een keuze doen, zoudt ge
denken.
Naar het schijnt neen. Want het gróót
ste deel hunner behoort tot géén van deze
groepen. Zij, de groote massa, acht zich te
behooren tot de Moderate-Anglicans, die
zich bij nTet een der genoemde partijen
thuis voelen eenvoudig lid zijn, zoóïPS
zij het noemen, van de ééne kerk van
Christus.
Vertegenwoordiger van deze middengroep
is de bisschop van Gloucester, die vrien
den heeft onder alle richtingen, ook onder
de modernen, en zijn zienswijze op deze
wijze verdedigt: elke richting brengt op
haar wiize een bepaalde zijde van den on-
naspeurlijken rijkdom van Christus naar
voren; het zou een verlies zijn voor de
kerk, als ook maar een der richtingen, het
zij Gereformeerd, hetzij Boeddhist, haar ging
verlaten. Laat elk der groepen zich vrijelijk
uitspreken, want alleen zóó komt de kerk
in haar geheel in bezit van de volle
waarheid!
Het behoeft geen betoog, dat deze voor
stelling van zaken totaal onjuist is. Het
gaat in den godsdienst, zooals Dr. J. H.
Bavinck zegt in „Horizon" Juni 1935, steeds
om een scherp gesteld „öf óf." Of het
eene is waar, öf het andere. Of Boeddha is
waard gevolgd te worden, óf Christus. Of
Mohamed, öf de Gekruisigde.
Niet Pïlatus met zijn „wat is waarheid?"
kan onze leidsman zijn.
Maar Jezus Christus, die gezegd heeft:
Ik ben d e Waarheid.
I. STAP.
Om de wethouderszetels
De verdeeling te Zaandam
De S.D.A.P.-fractie van den Zaamdam-
schen gemeenteraad zal het aan de twee
communistische raadsleden te danken heb
ben, dat zij haar wensch van 2 wethouders
zetels te bezetten, vervuld zal zien. Door de
desbetreffende verklaring der C.P.H.'ers zul
len de A.R., V.D. en R.K., resp. bestaande
uit 4, 3 en 2 leden moeten uitmaken hoe de
resteerende 2 zetels bezet zullen worden.
De bouw der Moerdijkbrug
.De vierde brugboog
Naar wij vernemen, zal de 4de overspan
ning ten behoeve van de nieuwe verkeers-
brug over het Hollandsch Diep op Dinsdag
a.s. 20 Augustus van Dordrecht naar den
Moerdijk worden overgebracht.
Het convooi zal des morgens om 6 uur van
de werf van Penn en Bauduin te Dordrecht
vertrekken.
Een liedje van onze Prinses
Met muziek van Cath. van Rennes
Wij lezen in de „Radiobode":
Jacob van Hamel bezocht een poosje ge
leden Catharina van Rennes met het doel,
onze grijze nationale componiste van den
kinderzang een nieuwe bijdrage te verzoeken
voor zijn A.V.R.O.-repertoire. Deze bijdrage
zou dan ook worden opgenomen in den der
den A.V.R.O. Kinderliederen-bundel „1935
Tiental".
„Catharina van Rennes dacht een oogen-
blik na, zocht in haar archief en na eenige
aarzeling reikte zij aan Hamel over een ge
dichtje: „De dansende Haasjes".
Nu gaan wij vroolijk dansen,
Wij dansen poot aan poot, ja, ja
Wij zijn de haasjes uit de bosschen
En snoepen een hazelnoot, tra-la-la.
O kijk eens hoe wij dansen, tra-la-la
Wij dansen poot aan poot.
„Boven aan het tekstblad stonden de let
ters J. v. O., klaarblijkelijk de initialen van
den maker van het versje.
„Van wie is dat?" vroeg Jacob Hamel.
„Hierop verklapte Catharina van Rennes
dat J. v. O. beteekende: Juliana van Oranje.
„De Prinses was immers in haar kinderja
ren leerlinge van Catharina van Rennes. Het
was de gewoonte van de zangleerares haar
leerlingen nu en dan op te dragen een ge
dichtje te maken. Ook Prinses Juliana heeft
aan zoo'n opdracht eenmaal voldaan met de
inlevering van „De dansende Haasjes".
„Catharina van Rennes componeerde hier
een melodietje bij.
„Jacob Hamel aanvaardde het liedje na
tuurlijk gaarne en hij verzocht de Prinses of
het Haar goedkeuring zou hebben, wanneer
het A.V.R.O.-Kinderkoor „De dansende
Haasjes" leerde en dat het zou worden op
genomen in den bundel „1935 Tiental".
„De Prinses wist zich nog zeer goed te
herinneren, het gedichtje in Haar jeugd ge
maakt te hebben; H. K. H. verleende vol
gaarne Haar toestemming. Zij vond het leuk.
„Op 20 Augustus zingt het koor het versje
voor 't eerst".
Zich opdringen
Ook het N.V.V. wil meedoen
Het is nog niet zoo heel lang geleden, dat
de leiders der S.D.A.P. betoogden, dat de
roode sociale organisaties zich buiten de
politiek behoorden te houden; dat moesten
ze overlaten aan de politieke instanties.
Tegenwoordig gaat dat anders. Het N.V.V.
heeft op de politieke gang van zaken min
stens evenveel invloed als de S.D.A.P. In
de S tr ij d, het orgaan van het roode vak
verbond schreef de voorzitter van het N.V.V.
nog pas:
„Zoolang de R.K. niet de moed hebben
om openlijk uit te spréken, dat wanneer
er niet een totale verandering komt in de
regeeringspolitiek, zij dit kabinet zullen
blijven bestrijden en zij zoo noodig bereid
zijn, alleen met de S.D.A.P. een regeering
te vormen, zoolang kan de heer Colijn
rustig doorgaan".
Hij besluit met een woord tot de mannen
van het R.K. Werkliedenverbond, van wier
houding in de komende weken, volgens hem,
zeer veel zal afhangen.
Die moeten dus ook aan politiek gaan
„Het rood-roomsch verbond, dat is ons
eenig ideaal", zoo zingt in kooi' het
roode gezelschap,
ROFFELRIJMEN
PLECHTIGE VERKLARING
[Ernstig bedoeld.),
Stom verwonderd dat de fietser.
Blijkbaar er geen zier om geeft
Dat hij zonder plaatje fietsend
Kans op een bekeuring heeft,
Komt de dertiende Augustus
Uit mijn pen een „Manifest",
(In de stijl der hedendaagsche
Roode schrijvers op hun best)
Zóó verward en zóó onzinnig
Dat de doorsnee-lezer voelt:
't Is natuurlijk door den schrijver
Juist net andersom bedoeld!
Mooi zoo! denk je; onze lezer.
Die mij nu al jaren kent
Zal begrijpen dat een poging
Met wat scherts wordt aangewend
Om den fietser te doen voelen:
Wie de wet met voeten treedt
Of de wet wenscht te ontduiken
Drage stil het boete-kleed...
Mis hoor! Booze brieven krijg je!
Verontwaardigd roept men uit
Dat het volk in onze kranten
Schandelijk wordt opgeruid...!.
Plechtig kom ik dus verklaren:
'k Zie het als een ernstig kwaad
Dat een heel groot aantal fietsers
Niet zijn burgerplicht verstaat.
Ik betreur dat ik. geschertst heb.
Voortaan zet ik het erbij:
Dit is ernst, dit is een grapje,
Dit half ernst half spotternij.
Ondertusschen weet ik zeker
Dat wie fietst in onze kring
Nu dan weet, althans kan weten
Waar 't in feite over ging
(Nadruk verboden.) LEO LENS.
De slapte in het kappersbedrijf
Dit jaar reeds 187 kapperszaken
opgeheven
De Nederlandsche Kappersbond schrijft
Uit een door den Ned. Kappersbond inge
stelde enquête is komen vast te staan dat
sinds 1 Januari j.l. tot 1 Augustus 1935, dus
in acht maanden, niet minder dan 1S7 kap
perszaken in Nederland zijn opgeheven.
Alleen in Den Haag zijn in dat tijdvak
32 kapperszaken gesneuveld en te Amster
dam konden 37 kappers den strijd om het
bestaan niet langer volhouden.
Verreweg het meerendeel (ongeveer 80%)
der opgeheven zaken behoorde tot de groep
die de laatste drie jaar zijn opgericht.
De Ned. Kappersbond heeft, ten dienste
van hen die zich als nieuweling in het be
drijf wenschen te vestigen, een bureau ge
vormd, waar gratis voorlichting te verkrij
gen is.
