Met de „Hertog Hendrik" op reis
AKKERTJES
DINSDAG 6 AUGUSTUS 1935
TWEEDE BLAD PAG. 5
De eerste, tweede en derde prijswinnaars van de af deeling „kinderen met honden" Naast zijn ambtsbezigheden als president-schepen van Oud-s-Hertogenbosch doet
op het Kurhausterras te Scheveningen.
deze magistraat ook aan dresseeren van struisvogels.
De Rotterdamsche Reddingsbrigade oefent onder groote belang
stelling aan het strand van Hoek van Holland.
De Zaterdag geopende Grossglocknerweg als een serpentine tegen de
Rechts: de Noordwal bij den Pfiffker,
Ringsteken, een behendigheidsnummer van den gezelligheidsrit naar.
Schiphol door de Amsterdamsche H.D.-club georganiseerd. -
MET OF ZONDER COLIJN?
Aanpassings- of welvaartspolitiek?
Tijdens de Kabinetscrisis kondigen wc
een brochure over bovenstaande opschrif
ten aan; geschreven door drs J. Groot en
tirs A. M. Groot (Boekhandel W. ten
Have, Amsterdam).
We komen er nu nog even op terug, om
dat we, na lezing, overtuigd zijn, dat ze in
breede kring verhelderend kan werken.
Na een algemeene inleiding hespreken de
schrijvers: Het verschil tusschen bezuini
gen en versoberen; Wat is aanpassen, wat
moet worden aangepast?; De aard van de
ziekte waaraan wij lijden; De taak van de
Regeering en het aanpassingsproces; De in
vloed van de algemeene versobering op het
bedrijfsleven; Inkomen verhooging of aan
passen; Het vraagstuk van de Ordening.
Ten bewijze, dat de schrijvers de kwestie
eenvoudig en duidelijk behandelen, volgc
hier een citaat over het onderwerp: Aan
passen:
„Moet men", zoo redeneeren de niet-aan-
passers, „de inkomens en dus de koop
kracht gaan verminderen, in dezen tijd, nu
er nagenoeg van alle producten een over
schot bestaat en nijverheid, handel en land
bouw toch al als met lamheid zijn gesla
gen? Moet dan de vraag naar producten
nog meer worden verminderd, in een tijd,
waarin wij dagelijks kunnen lezen, dat
groote voorraden voortreffelijke voedings-
en genotmiddelen moeten worden vernie
tigd, omdat de minimumprijs er niet voor
is te bedingen? ?Moet door dit alles dan de
werkloosheid nog meer worden vergroot,
zoodat er een nog grooter overschot zal ont
staan van producten, die bij gebrek aan af
zetmogelijkheid moeten worden vernietigd?"
„Neen", zoo redeneeren zij verder ,jhet
omgekeerde moet gebeuren. Het geld moet
rollen, de inkomens moeten worden ver
hoogd. Er moet daardoor vermeerderde
Vraag komen; de vernietiging van kostelijke
producten zal dan niet meer noodig zijn;
de bedrijvigheid zal weer toenemen, de
werkloosheid verminderen. De Regeering
zal minder steun hebben uit te keeren, de
vermeerderde koopkracht van de opnieuw
te werk gestelde arbeiders zal weer nieuwe
vraag in het leven roepen, de bedrijvigheid
zal wederom toenemen, do werkloosheid af
nemen. Welhaast automatisch zal men zoo
kunnen voortgaan, totdat alle werkloozen
weer in het productieproces zijn ingescha
keld en alle bedrijven weer op volle capa
citeit werken, waarmee uit den aard der
fcaak do crisis is opgelost."
Zij die deze gedachte tot de hunne heb
ben gemaakt, schudden meewarig het hoofd
over een Regeering, die zelfs dit „elemen
taire inzicht" mist. Anderen, die zelf met
over de zaak hebben nagedacht en die deze
argumenten ter oore komen, zijn al ras zoo
danig overtuigd door de schijnbare logica,
die in deze redeneering ligt besloten, dat
zij zich onmiddellijk opmaken tot vertol
kers van deze aanlokkelijke theorie, om
die onder vrienden en bekenden uit te
dragen.
Tooh zijn het alle drogredenen, die
berusten op een volkomen misvatting
Van het wezen der dingen,
een misvatting echter, die zoodanig is ver
spreid, dat de bestrijding ervan in de eerste
plaats noodzakelijk is,
Ieder mensóh moet er voor zorg dragen,
dat hij niet meer verteert" dan zijn inkomen
aagt. Overtreedt hij dit gebod duur
zaam, dan is verarming het onafwendbaar
gevolg. Precies hetzelfde geldt natuurlijk
ook voor een volk; het mag niet meer ver
teren dan het produceert, m.a.w. ieder volk
heeft op straffe van verarming er voor zorg
te dragen, dat de totale consumptie, de
totale productie niet duurzaam overtreft.
'last vele anderen heeft nu het Neder-
landsche volk zich reeds jarenlang gehand
haafd op een consumptiepeil, dat de waar
de van de productie ver te boven gaat. Dit
is trouwens ook thans nog het geval en 't
onverbiddelijk gevolg is geAveest, dat een
steeds meer voelbare verarming is ingetre
den. Dit is niet zoo gemakkelijk te begrij
pen; immers zal men zich afvragen: „Als
de consumptie dan Averkelijk al jaren lang
grooter is geweest dan de productie, waar
komen dan al die onverkoopbare voorraden
andaan en hoe zit het dan met al die Aveg-
geworpen groente? Zijn dit geen duidelijke
beAA-ijzen van het feit, dat de productie groo-
t is dan de consumptie?"
Ook deze redeneering berust op een mis
vatting. De fout, die er in verscholen ligt
vindt haar grond in de verwarring van
tAvee begrippen, namelijk de productie
in hoeve elih eden uitgedrukt en de pro
ductie uitgedrukt in avaarde.
Zeker, in hóeveelheden uitgedrukt Avordt
er zooveel geproduceerd, dat er practisch
geen prijs voor te maken is, zoodat 't over
schot dikwijls door vernietiging moet Avor-
den opgeruimd. Deze hoeveelheden
zijn echter niet bepalend voor de vraag of
een volk al dan niet verarmt. Voor de be
antwoording van die vraag moet men een
vergelijking maken tusschen de Avaarde
van 't geproduceerde en de av aar
de van 't geconsumeerde. Wil men
dus bewijzen, dat de volksrijkdom afneemt
dan moet men aantoonen, dat de Avaarde
van de consumptie, de waarde van de pro
ductie overtreft
„Wat moeten wij aanpassen en waaraan
moeten wij dat aanpassen?"
Wij moeten ons levenspeil aanpassen aan
de veranderde economische omstandigheden
Het Nederlandsche volk zal zich moeten
versoberen, het zal zijn behoeftebevrediging
zoodanig moeten inperken, dat de Avaarde
van de productie en de waarde van de con
sumptie Aveer in evenwicht komen.
„Onzinnigheden"
Die de N.SJ3. vooralt Eelpen
Over het roekelooze pogen" om het mi-
nisterie-Colijn tot heengaan te dAvingen,
Avaagt J. D. het in het Friesch Kerk
blad een paar opmerkingen te maken. En
op gevaar af van een beetje fascisme ver
dacht te aa'orden, geven we dit brokje ter
overweging door:
„We hebben een parlement; beAA'ijs on
zer volkgvrijheden, maar leden van het
parlement zijn de beste propagandisten
geAvorden voor de N.S.B.. die het heele
parlement naar huis willen sturen. Als
in zulk een ernstige tijd in het parle
ment zóó gehandeld Avordt, dat zelfs
menig goed Anti-revolutionair bij zich
zelf denkt en het ook wel eens tegen een
goeden vriend zegt: zij stuurden voor
mijn part dat college van honderd man
maar wat met vacantia én lieten Colijn
XVI
Begin Augustus 1935.
In het Vaderland terug.
De lezers hebben nu al zoo lang geduld
gehad, dat ze ook nog wel even Avillen luis
teren naar het slot van dit stuk, dat uit
Avel heel veel acten bestond.
Na een storm van meerdere dagen en
nachten zijn >e Aveer aangekomen onder de
lage kusten van Holland. Laat ik nu op
passen, dat mijn medeopvarenden van de
Hextog Hendrik, dit stukje niet lezen,
andei's tikken ze me op de vingers en zeg
gen: „Och, dorniné, kom, dat Avas geen
storm, dat Avas alleen maar harde wind!"
Ze hebben me tevoren al geAvaarschuwd
dat ik dit geen storm noemen mocht. Ik
geloof dat ik hier toch eens niet doe, wat
zij mij zeggen, hoezeer ik doorgaans gehoor
gaf aan hun advies en raad. Want ik vond
het een storm. Het schip deed tenminste
erg onrustig, dagen lang. We willen er niet
langer ovër twisten. De reizigers van het
N. C. R. V.-schip hebben er het begin van
meegemaakt en die klaagden daarover of
dat reeds een storm Avas. Waarom zou ik
het dan ook niet mogen zeggen, daar wij
het volop gehad hebben. Zand erover. Dat
kan nu weer, het is nu alles weer land
rondom mij. Wat een vreemde gewaarwor
dingen. Toen ik gistermorgen klokgelui
hoorde ('t Avas Zondag) viel dat me op, zoo
Avas ik dat ontwend. Toen de vliegen het
me lastig maakten, merkte ik opeens welk
een langen tijd ik hun lastig gedoe heb mo
gen missen. Toen 't kindergebabbel weer in
mijn ooren klonk was het mij als nieuwe
muziek. Toen een buur naar mijn beeneu
keek, meende ik een glimlach te zien,
waartusschen het woord „zeebeenen" ge
murmeld werd. En zoo zou ik kunnen
voortgaan met pogingen te doen U een in
druk te geven van het verbazend groot ver
schil tusschen het leven op het schip in het
Noorden en het leven hier aan wal. Maar
ge zult dit wel willen gelooven. De paar
dingen, die me zoo het eerst uit de pen
rollen, zijn, naar ik Hoop, voldoende. Ge
wilt liever nog eens iets anders hooren, een
totaal-indruk en een eind-conclusie. Best.
Dan begin ik met te zeggen, dat onze
marine teveel in het vergeetboekje staat. De
landmacht zien we ieder .oogenblik, maar
XV stond in ons blad van 3 Augustus.
de marine zien Ave (juist naarmate ze beter
m a rine is en dus buitengaats vertoeft) veel
minder. Enfin, ge weet het: onbekend,
maakt onbemind.
Dat nu is heel jammer. We mogen waar
lijk wel Avat meer sympathie en belangstel
ling gaan koesteren. Niet alleen omdat in
de marine voortleeft een machtig stuk tra
ditie van ons grootsch verleden als natie.
Neen, ook om een andere, meer actueele
reden.
Nederland Avil niet eenzijdig ontwapenen.
Gelukkig niet, want m. i. zou daardoor juist
het oorlogsgevaar niet verkleind worden,
zooals de vooi-standei-s dat en we zijn
met hen felle tegenstanders van den oor-
logsginiAvel juist langs dien Aveg meenen
te bereiken. Welnu, als aare dan een weer
macht hebben, dan is de marine voor ons
land daar wel een zeer belangrijk ondei-deel
van. Immers ons land heeft een lange
kustlijn, met zeer belangrijke riviermonden
en zeegaten. Wat zou Nederland zijn zonder
Indië? Niet alleen zonder Oost-, maar ook
zonder West-Indië. Nederland heeft aan
Indië in het verleden veel te danken en
ook omgekeerd Indië aan Nederland. Deze
twee kunnen niet buiten elkander. Ons land
zou ineenstorten en Indië geruïneerd en der
verwarring ten prooi worden, Avanneer men
ze van elkander losscheurde. Om die band
tusschen moederland en koloniën te besten
digen is een vloot noodig. Ze heeft een
groote preventieve waarde. En bij de gisting
in het verre Oosten op liet oogenblik blijkt
meer dan ooit de onmiskenbaarheid van een
goed geoutilleerde marine. Dat zoo de ma
rine meeAverkt aan het economisch en cul
tureel belang van beide deelen van Groot-
Nederland, kan niemand ontkennen, die de
dingen ziet zooals ze zijn. En Avanneer Hol
land uit schrielheid of uit welke oorzaak
dan ook, zijn toch al zeer kleine vloot nog
verder ging besnoeien en klein maken, en
wanneer de belangstelling voor onze marine
heelemaal zou verdAvijnen uit onbekend
heid, kortzichtigheid of verkeerd zich uiten
de liefde voor den vrede dan zouden on
telbaar velen dit eenmaal te laat betreuren.
Ik kan niet nalaten U en mijzelf op te
wekken tot meer meeleven met onze marine.
Ik heb die (door deze reis mede) leeren
waardeeren.
In het volgend slotartikel zal ik U nog
schrijven over onze marinemenschen, de
omstandigheden Avaaronder zij leven en hun
sociale positie. Ds. P. PRINS.
een tijdje baas, zullen dan niet uit min
der goed politiek gefundeeide kringen
aan Mussert verdubbelde legerscharen
toevloeien? Het parlement werkt op deze
manier mee tot zijn eigen ontbinding".
SPREEKUUR Dr. VAN RIJN
De Directeur-Generaal a-an den LandbouAv
maakt bekend, dat de heer dr. J. J. L. van
Rijn, voor Nederland lid van het Permanen-
to Comité van het Internationaal Landbouw
Instituut te Rome, op Dinsdag 13 Augustus
as. van 2 tot 4 uur op het Departement van
Economische Zaken, Bezuidenhout 30 's-Gra
venhage, voor belanghebbenden zal zijn te
spreken,
Die schele Hoofdpijn
die telkens Uw dag vergalt
zoo'n migraine, die U ongeschikt maakt
voor Uw werk, die Uw geest versluiert
en U het denken onmogelijk maakt, daar
door behoeft Ge U niet te laten kwellen.
Gebruik déarvoor nu eens één of twee
"AKKERTJES" en dat ellendige gevoel zal
optrekken als 'n grauwe mist voor de zon.
Dan zult Ge U weer verjongd en als her
boren gevoelen, vol werk- en levenslust.
Griep, Kou, Spierpijn, Zenuwpiin, Rheu-
matische pijnen, Lendenpijn, Migraine
Vrouwenpijn, Kiespijn en Lusteloosheid.
Overal verkrijgbaar. Per 12 stuks 52 cent
Volgens recept van Apotheker Dumont
Crisisgevaren
Het eindrapport van de commissie-Benmer
Men meene niet, schrijft het Algemet
Weekblad voor de Middenstand, dat
eindrapport van de Commissie-Beumer over
c.risisvarkenscentrale, uitsluitend van be
lang is voor degenen, die bij den handel
in varkensvleesch, spek en varkens betrok
ken zijn.
Integendeel: dit rapport houdt een waar-
schuAving in voor de Regeering. Met schrik
kan men er kennis van nemen, op welke
wijze een crisis-centrale, aan welke groote
zelfstandigheid was gegeven, van haar
macht misbruik gemaakt heeft. In strijd
met de bedoeling van den wetgever be
moeide de crisis-centrale zich met den bin-
nenlandschen handel en grossierde zij in
vleesch. En terwijl Minister Verschuur t-a.z
van dit punt had gezegd, dat all<as „vrijheid
blijheid" zou blij\'en, werd de particuliere
handel met „overheids'-gelden beconcur
reerd. zonder dat de concurrentievoorwaar
den gelijk waren. Op dezelfde dag, dat
namens den minister aan een achttal adres
see rende landelijke organisaties werd mee-
ROFFELRIJMENm
ZOMERFEEST,
De zee rolt met een frisch geruisch
Gekuifde golfjes naar het strand.
De meeuwen zweven zilverwit
Boven de blonde duinenrand.
Een stoomboot aan de horizont
Tornt kalm het noorden tegemoet.
Een pinkje wiegt de haven uit.
Z'n wimpel wuift een laatste groet.
De kinders spelen in het zand.
Ze bouwen aan een groot kasteel.
Ze graven grachten eromheen.
Het wordt een schoon en grootsch
Ze werpen hooge bergen op [geheel.
Langs binnenzeeën, waar de vloed
De speelgoedscheepjes stuwen zal.
Ze liggen veilig daar en goed.
De golven rollen af en aan.
De baders ondergaan hun slag
En breken met een schaterlach
De stilte van de klare dag.
De kinders houden even op,
Ze lachenen de zon lacht mee.
Het is een stil en heerlijk feest
Het zomerfeest aan koele zee.
(Nadruk verboden.) LEO LENS.\
gedeeld, dat het grossieren rechtstreeks
niet meer door de Ned. Varkens-Centrale
zou geschieden, werd het contract afgeslo
ten, waardoor Welling, Borculo, voor re»
kening van de N.V.C. ging grossieren!
Het rapport constateert dan ook hier
strijdigheid tusschen deze mededeeling en
feiten.
Al moge nu de conclusie der Commissi^
luiden, dat door of vanwege de N.V.C. geen
handelingen zijn gepleegd, welke uit eefl
oogpunt van politieke moraliteit afkeuring
verdienen, a-ast is komen te staan, dat da
bezwaren van de betrokken organisaties
La.z. van het ingrijpen in den binnenland-
solien handel juist waren.
Inmiddels is de in het geding zijnde cri
siscentrale opgeheven: haar rechtsopvolg-
ster heeft heel wat minder zelfstandigheid
Tooh zal de Regeering goad doen, een wil
lig oor te leenen aan de bezwaren en
klachten van organisaties en benadeelden
op het geheele terrein der crisis-
wetgeving. Zij beschouAve de klagers voor
al niet als lastige opposanten, doch al^
mensohen, dde opkamen voor belangen, dig
evenzeer behartiging verdienen.
MINISTER VAN LIDTH DE JEUDE
IN DE WIERINGERMEER
De minister van Avaterstaat, jhr. ir. O. C,
A. v. Lid t h de Jeu de, heeft gistermid
dag een bezoek aan den Wieringermeerpol-
der gebracht, Avaar hij eenige boerderijen
heeft bezichtigd en de oogstAverkzaamhedeij
in oogenschouw nam.
Hij Avas vergezeld van den directeur-gene
raal van den rijkswaterstaat dr. ir. J. A,
Ringers en ir. S. Smeding, lid van de cü«
recti® .van den Wieringermeerpolder,
