Hoenderhok Model K
G. J. Perfors, Terborg
Uw Maatschappij - De „Assumij"
ONS PRAATUURTJE
LAND- EN TUINBOUW No. 298
De meeste menschen zijn tevreden
met hun verstand;
de minsten met hun lot.
JULI 1935
Houd moed wanneer des levens zorgen
Een aanval doen op hart en geest;
Vertrouw op God voor 't duistre morgen;
Hij is u gisteren trouw geweest.
-■ - '".'J—: vil -J-.a
larna:c_
lllilBliliMB
lill
Vee naar Rusland
De Minister heeft op 'de vragen van het
Tweede Kamerlid, den heer Weitkamp, in
zake het gepubliceerde door den secretaris
van de Bond van Melkveehouders over vee-
verkoop naar Rusland, een exposé gegeven
yan wat er in werkelijkheid is gebeurd.
Daarin wordt medegedeeld:
„De secretaris van den Bond van Melk
veehouders, de heer Wolmerstett, deelde bij
een bezoek aan de Nederlandsche Veehou
derijcentrale, waarbij hij vergezeld was van
den voorzitter van dien bond, mede, naar
Rusland te zijn geweest en met bestemming
iyoor dat land prijsopgave te willen ont
vangen, behalve van enkele andere artike
len, ook van rundvee.
Daar de heer W. niet op de hoogte bleek
van de gewenschte soorten vee en welke
andere eischen gestald werden, werd met
hem overeengekomen, dat hij nader zou in-
formeeren. waarna de zaak meer nauwkeu
rig zou kunnen worden besproken.
De Nederlandsche veehouderij had reeds
langs andere zijde, doch zonder gevolg, een
lage offerte naar Rusland doorgegeven.
Eenigen tijd later vroeg de heer W. hoe
het met de zaak stond en toen de veehou
derij-centrale ontwoordde, dat zij nog steeds
op nadere gegevens wachtte, deelde hij
mede zich niet te kunnen herinneren toe
gezegd te hebben, nadere gegevens te zullen
verstrekken.
Een nieuw onderhoud had daarna plaats
öp het regeeringsbureau, waarbij bleek, dat
de heer W. wenschte op te treden als ver
tegenwoordiger van de Nederlandsche vee
houderijcentrale voor het verkoopen van
vee naar Rusland.
Intussclien was door den vorigen minis
ter van Econ. Zaken bepaald, dat in zake
Verkoop aan Rusland in den vervolge niet
met tusschenipersonen in onderhandeling
mooht worden getreden, aangezien gebleken
was, dat daardoor de positie van Nederland
tegenover Rusland bij het voeren van on
derhandelingen onnoodig werd verzwakt
Aan den heer W. werd dan ook medege
deeld, dat van zijn diensten geen gebruik
kon worden gemaakt
Ook zonder deze bepaling zou echter aan
Öen heer W. geen offerte gemaakt kunnen
zijn, zoolang door hem niet medegedeeld
was, welke soorten vee door Rusland wer
den gevraagd en welke de voorwaarden der
levering waren. Den heer W. is versdhil-
lendfi malen gevraag^, aantal en 6O0rt te
noemen en een bod te doen.
Het is den minister dan ook niet gebleken
'dat ae Nederlandsche veehouderijcentrale
in deze niet voldoende medewerking zou
hebben verleend.
F)e gunstige resultaten van
den oogst in 1935
r(Van onzen Duitschen correspondent
Ministerialdirektor dr. Moritz, een hoog
geplaatst ambtenaar in het ministerie van
volksvoeding en landbouw, deelde een en
ander mee omtrent het gunstig verloop van
den oogst van dit jaar, voorzoover men het
thans al kan overzien.
Dit gunstig resultaat moet niet alleen
worden toegeschreven aan de weersgesteld
heid, maar minstens evenzeer a&n de groote
activiteit der boerenbevolking.
Alleen reeds de korenopbrengst zal dit
maal met 21,9 millioen tonnen rond een
millioen tonnen meer bedragen dan het
oogstjaar 1933/34, terwijl men erop rekent,
dat het eindresultaat .van den oogst nog
grooter zal uitvallen.
Met dikke letters kan men in de kranten
lezen, dat Duitschland zoodoende bij machte
zal zijn, zonder invoer uit andere landen
aan alle eischen der volksvoeding tegemoet
te komen. Met absolute zekerheid is zulks
het geval met rogge en tarwe. Bij de prijs
regeling kan men dientengevolge wat vlot
ter tewerk gaan dan zulks totdusver het
geval was, niettemin houdt men vast aan
de bestaande broodprijzen, althans, voorzoo-
ver het de groote steden betreft. Weliswaar
niet te Berlijn, maar naar thans reeds wordt
aangegeven, wel in sommige andere plaat
sen is de broodprijs voor 1935/36 reeds de
hoogte ingegaan. Mal beweert, dat de tot-
Idusver geldige prijs in bepaalde streken
niet geheel in overeenstemming was met de
bedrijfskosten voor den molenaar en den
bakker, hetgeen voor een land, waar naar
eenheid wordt gestreefd op elk levens
gebied, eenigszins zonderling aandoet.
Het gaat er niet om, dat de opbrengst
van dit jaar al dadelijk op de markt komt,
maar dat de boer zijn voorraad voorloopig
bewaart, om dan straks een nauwkeurige
verdeeling over het gansche rijk te kunnen
regelen. Om deze eenheid gedaan te krijgen,
zijn nu reeds zoogenaamde beginprijzen
aangegeven, zoo bijvoorbeeld voor tarwe 4
mark per ton lager dan in het voorjaar,
terwijl de beginprijs voor rogge met 1 mark
per ton is verhoogd.
Ook ten opzichte van de nauwkeurig
voorgeschreven „nationale reserve'* zijn de
bepalingen ditmaal wat vlotter geworden.
Groote bankkredieten zullen zoodoende niet
meer noodig zijn, om het bedrijf in gang te
houden.
Rijksminister Darré, die heden officieel
zijn 40sten verjaardag vierde, kan dus met
het voorloopig resultaat van den oogst te
vreden zijn!
De nieuwe pachtwet
De Katholieke Nederlandsche Boeren-
Tuindersbond heeft aan de Tweede Kamer
der Staten-Generaal een adres gericht, met
betrekking tot het wetsontwerp tot nieuwe
regeling van de pacht. In dit adres wordt
betoogd, dat het ontwerp goeddeels tege
moet komt aan de voornaamste bezwaren,
welke onder de huidige wettelijke regeling
aan het pachtwezen kleven.
Nochtans maakt het bestuur enkele op
merkingen. Zoo wordt de vraag gesteld of
de begripsbepaling van wat onder pacht
wordt verstaan niet iets te ruim is genomen.
De bepaling omtrent verplichte reparatie
gaat, zoo wordt betoogd, wel ver. Het zal
meermalen aanleiding geven tot verschil
van meening of een bepaalde reparatie al
dan niet „noodzakelijk" is. Wellicht zou
hier kunnen worden voorgeschreven, dat bij
verschil van meening tusschen verpachter
en pachter de Pachtkamer zal moeten uit
maken of een bepaalde reparatie al dan niet
noodzakelijk is.
Met betrekking tot de restrictie op het
continuatierecht, in artikel 36 neergelegd,
wordt gezegd: Indien de pachthouder werke
lijk steekhoudende motieven heeft, om de
pacht op te zeggen, kan hij altijd van de
overeenkomst af. Waarom moet hij nu nog
eens iedere 10 jaar een extra-gelegenheid
krijgen, om de pachtovereenkomst te beëin
digen? Hij heeft deze extra-gelegenheid niet
noodig, daar hij ook zonder deze reeds ge
legenheid genoeg heeft om er af te komen.
En het is daarenboven onredelijk en onlo-
!gisch hem deze extra-gelegenheid te geven,
omdat hierdoor afgeweken wordt van het in
art. 36 overigens gehuldigde, zeer juiste
principe: wiens belangen het zwaarst zijn
moeten ook het zwaarste wegen.
Heeft het bestuur dus tegen het bepaalde
bij het voorlaatste lid van art. 36 ernstig be
zwaar, dan is het van meening, dat over dit
bezwaar zou moeten worden heengestapt, in
dien bij schrapping dezer bepaling de aan
neming der wet werkelijk in gevaar zou
worden gebracht. M.a.w. het bestuur heeft
deze wet liever met deze bepaling dan
bestaande wettelijke regeling, die immers
bij verwerping van dit wetsontwerp in vi
geur zou blijven.
Tegen de samenstelling van de Pachtka
mer bestaat eenig bezwaar, met name tegen
de bepaling, dat de Pachtkamer naast den
voorzitter slechts twee "bijzitters zal hebben.
De beperking tot slechts twee bijzitters houdt
geen rekening met het feit, dat in sommige
streken ib.v. Friesland en Zeeland het aan
tal pachtbedrijven veel talrijker is dan in
andere.
J-Jet fokken van
zilvervossen
Toen ruim 10 jaar geleden hier te lande
de eerste zilvervossen uit Canada voor fok-
doeleinden werden ingevoerd, was het fok
ken van deze edelpelsdieren daar te lande
reeds van groote beteekenis geworden en
de prijzen, zoowel van het fokmateriaal als
die van de pelzen, waren zeer hoog.
De wereldcrisis had ook voor dit luxe
artikel een prijsval tengevolge en met de
daling van de prijzen der pelzen kwam het
zilvervossenbont binnen het bereik van een
publiek, dat zich voordien met minderwaa
dig bont tevreden stelde.
Overal breidt de teelt van zilvervossen
zich in de laatste jaren uit; van overproduc
tie kan evenwel niet gesproken worden,
daar de yraag evenredig blijkt toe te ne
men-
Ook in ons land neemt het aantal zilver-
vossenfarms regelmatig toe en momenteel
zijn er ruim 100 zilvervossenfokkerijen ge
vestigd, welke in hoofdzaak te Utrecht, Gel
derland en Groningen te vinden zijn. Ook
in de overige provincies komen farms voor,
doch niet in een belangrijk aantal.
Dank zij deskundige voorliohting, eigen
ervaring en goede verzorging, zijn de Ne
derlandsche fokkers er in geslaagd een pels
te produceeren, die aan zeer hooge eischen
voldoet en met de beste uit het buitenland
kan concurreeren.
De Nederlandsche markt wordt over
stroomd met minderwaardige (buitenland-
sche) pelzen, vooral uit Canada, en voor het
Nederlandsche publiek is 'het étiquet „bui
tenland" dikwijls een aanbeveling om, bij
gebrek aan voldoende warenkennis, een
minderwaardig artikel te koopen.
De Nederlandsche pelzen werden in de
laatste jaren in hoofdzaak verkocht in Lon
den, Leipzig en verdere buitenlandsche
markten en de qualiteit wordt zeer goed be
oordeeld.
De valuta-verhoudingen en contingen-
teerings-maatregelen en de daaruit voort
vloeiende moeilijkheden hebben tengevolge
gehad, dat het aantal internationale bont
veilingen is toegenomen, zoo o.a. worden in
den laatsten tijd ook veilingen gehouden in
Leningrad, Stockholm, Parijs, Milaan en
Amsterdam.
De eerste veiling te Amsterdam werd ge
houden in Januari van dit jaar op de nieu
we Centrale markt- De veiling-localiteiten
op die markt leenen zich bijzonder voor het
beoogde doel. Er is ruimte en licht, zood
de pelzen voordeehg uitkomen. Het dier
glanzende met aal zwarte van de zilvervos
pels, hetwelk een eisch is voor prima kwa
liteit, komt dan geheel tot zijn recht.
Op de eerste Amsterdamsche veiling wer
den in hoofdzaak Nederlandsche zilvei
pelzen aangeboden, terwijl op de tweede
veiling in Maart d.o.v. gehouden, veel bont
van andere herkomst kwam. De volgende
veiling van zilvervospelzen zal weder begin
Januari 1936 worden gehouden.
De productie van pelzen in Nederland
zal in 1935 ruim 2000 stuks bedragen- In
verhouding tot de wereldproductie is dit ge
tal klein, maar het geeft tooh een duide
lijk beeld van hoeveel belang dit nog zoo
jonge kleinveeteeltbedrijf voor Nederland
geworden is,
De Alkmaarsche kaasmarkt
Hoe een Duitscher die ziet.
In de „Berliner Volkszeitung" treffen we
een aardige beschrijving van een Alkmaar-
schen kaasdag; de bewondering voor deze
traditioneele instelling is uit iedere regel te
Donderdagavond. Dc ruitertjes van het
klokkenspel van de oude Waag op de Kaas
markt marcheeren hun ronde. Het is zeyer»
uur. Aan de voet van de wondermooie voor
malige kloosterkerk, die reeds sedert liet
begin van de 17e eeuw de controle-commis
sie van de kaasmarkt herbergt, en sedert
dien tijd de naam Waag draagt, wordt he'.
levendig. Van alle kanten komt het aange
rold, wagen na wagen, volgeladen met gele
reuzenappelen. Krachtige handen formeeren
keurige kaas-compagnieën, waar ter be
scherming tegen het weer een zeildoek over
heen geworpen wordt. Morgen om 10 uur
verneemt men, begint de pret.
De morgenzon werpt een zilveren lioht
over de slanke punt van de eeuwenoude
Groote Kerk. Bij dit weer wordt half Hol
land gelokt door de drukte van de kaas
markt, en tusschen de keelgeluiden van het
Nederlandsch hoort men de zangerige taal
der Franschen, het gemoedelijke idioom der
Rijnlanders en het breedgerekte Engelsch.
Opkoopers en boeren verhandelen. Er wor
den vingerdikke zuilen uit de kaas geboord,
die met neus en tong geproefd worden.
Daartusschendoor bewegen zich mannen in
witte kleeding, de hemden stijf gesteven, op
het hoofd strooien hoeden met lange waaier,
de linten; gele, groene blauwe, roode. Het
zijn de kaasdragers. Wanneer de koop geslo
ten is en door handslag bekrachtigd, komen
zij in actie. Op berries in verschillende kleu
ren worden minstens 80 kazen, elk van vier
pond, weggedragen. Naar het waaghuis!
Daar wachten zware weegschalen met even
zware gewichten. Het gewicht wordt zorg
vuldig genoteerd. Heden zoowel als voor
heen heerscht hier het principe, zooals dat
in fraaigekrulde letters nog uit den tijd van
den 80-jarigen oorlog op de muur prijkt:
„Een valsche waghe is den Heere eenen
grouwel, daar en teghen een vol ghewicht
is sijn wolbehagen" Uit de vlak daarbij op
een groot bord opgeteekende omzetten blijkt
Velen vragen nu
voor Bemesting van Aardbeien
A. S. F. Korrels 17 x 15 X IS
Gegarandeerde analyse: 17% Stikstof, 15% Fosforzuur en 18% Kali.
Als regel geeft men dadelijk na den oogst 250 a 300 K.g. per H.A. en 2 3weken later dezelfde hoeveelheid
Deze onmiddellijk opneembare volledige Korrelmest, waarin stikstof in salpeter- en ammoniakvorm,
leent zich speciaal ook voor het volledig bijmesten en voor de nateelt van diverse tuin- en landbouwgewassen
Vraagt thans Uw leverancier deze gunstig bekende snelwerkende meststof In baaltjes
van 50 K.g. Speciaal ook voor de nateelten.
Inlichtingen omtrent A. S. F. Korrels bij Uw leverancier en bij de fabrikante:
N.V. Amsterdamsche Superfosfaatfabriek
Maliebaan 81 Utrecht Telefoon 13957
De volgende week
verschijnt „Land- en
Tuinbouw" NIET
dat niet zulke goede oude koopmansprinci
pes nog steeds de beste zaken gedaan kun
nen worden. Wel is de wereldcrisis niet
spoorloos aan den Edammer voorbijgegaan;
de tegenwoordige omzet op de wekelijksche
markt van ongeveer 360 000 tot 400 000 pond,
dat zijn ongeveer 100.00 kazen, is slechts
twee derden van den vooroorlogschen om
zet
De. Duitscher, die met zooveel belangstel
ling het leven en bedrijf van de Alkmaar
sche kaasmarkt volgt, wordt dan aange
klampt door een vliegenden handelaar, die
hem een kaasje wil verkoopen en die een
werklooze, die in Hamburg het koekebak-
kersvak leerde, blijkt te zijn Men bespreekt
de mogelijkheid, een baantje als kaasdrager
te krijgen. Daarop wordt den Duitscher uit
gelegd, dat dit eereberoep alleen door gebo
ren Alkmaarders mag worden uitgeoefend
en dat die kleuren van linten, berries en
gewichten de gilden van dit beschermde be
drijf aanduiden. Dan wordt de Duitsche be
zoeker meegenomen naar een kaaspakhuis.
De leek kijkt hulpeloos rond. Hem zijn
al die duizenden en duizenden kazen pre
cies gelijk aan elkaar. Maar er zijn fijn.
verschillen. Daar zijn de jonge kazen; één
tot twee maanden oud, die door Duitsch
land gevraagd worden, daarginds, reeds een
beetje grijzer, liggen de meer belegen kazen,
drie tot zes maanden oud, waarvoor Frank
rijk zich interesseert: de negenmaandskazen
en die van meer dan twee jaar oud, wor
den uitsluitend naar Engeland verzonden.
Tenslotte wordt de bewondering van den
bezoeker opgewekt door het verfraaiingspro
ces, dat de naar het buitenland verkochte
exemplaren ondergaan, wanneer op ecu
draaischijf de schimmelige korst wordt ver
wijderd, en de kazen er na een bad in pa
raffine glanzend rood uitzien. Eindelijk
maakt hij ook nog kennis met. de speciale
behandeling voor verzending naar de tropen
waar de Edammer kaas, die men ook in
ovcrzeesche gebieden nj»t missen wil, in
een prachtig decor verschijnt.
Ontvangen Geschriften
Pokon-lloralia-fries, van H. P. Bendien te
Naarden
Evenals verleden jaar geeft de heer H.
P. Bendien te Naarden weer 'n Floral ia
kinderboekje, dat alle schoolkinderen
van Nederland, die Floraliaplanten te ver
zorgen kregen, wordt verstrekt.
Dit jaar is voor dezelfde groep kinderen
beschilcbaar „De nieuwe Pokon-floralia-
fries".
De fries heeft dit voor op de boekjes van
het vorig jaar, dat deze opgehangen kan
worden, zoodat de kinderen ten allen tijde
de daarop vermelde aanwijzingen gemak
kelijk en steeds weer kunnen vinden.
De teekeningen op de fries zijn zoo ont
worpen, dat op de eerste helft in volgorde
het geheele verloop van het verzorgen van
de planten wordt aangegeven. Het begint
met het meisje, dat de plantjes ontving,
dan volgt het verpotten, dan het verzorgen,
waarbij het gieten en voeden behoort, daar
na het vormen van de planten, het aanbin
den en netjes klaarmaken voor de tentoon
stelling.
Op de tweede helft der fries zij'n de kin
deren bij de planten bezig, waarbij de af
zonderlijke behandeling beschreven is van
de algemeen gebruikte Floraliaplanten.
Het is bekend, dat het Floraliaplanten-
Prijzen vanaf 45,—
OMSCHRIJVING
OP AANVRAAG
Veertig jaa r ervaring
Algemeene Paarden- en Veeverzekering.
Brandverzekering Landbouwbedrijven
A. J. v. Wijk, Directeur
s-Gravenhage
D. P. Linthout, Ged. Comm.
Pieter Bothstraat 34-38
H. HARING
IJZEREN HOOI. EN
GRAANBERGEN
2 3 4 EN 6
ROEDEN
IN ALLE
GROOTTEN
BILLIJK
ZEER SOLIDE
kweeken door de Pokon-aan wij zingen op
een hooger peil is komen te staan, waardoor
de kinderen er meer pleizier in zijn gaan
krijgen.
Bovengenoemde boekjes en fries zijn gra
tis te verkrijgen, doch alleen als ze aange
vraagd worden door Floralia-vereenigingen
en Hoofden van scholen.
Marktoverzicht
Medegedeeld door het Centraal Bureau
De markt voor voedergranen is tamelijk wat
vaster geloopen. De beschikbare voorraden hier
zijn oiet groot, noch van maïs, noch van gerst
Daarbij is gekomen voor den zooveelsten keer
het valuta vraagstuk, hetgeen telkens op de graan
markt een verhooging beteekent, omdat men in
granen zoo gemakkelijk de valutaspeculatie onder
brengen kan. De roggesprijzen werden tenslotte
ook in de opwaartsche richting beïnvloed, of
schoon er in dit artikel nog steeds weinig bij de
consumptie omgaat. Voor haver is nog steeds bij
ons weinig belangstelling. De geheele koeken-
markt bleef in de afgeloopen week nog steeds
even lusteloos als voorafgaande weken. Er is hoe
genaamd geen vraag voor de een of andere koe
kensoort; de prijzen bleven vrijwel onveranderd.
Stikstofmeststoffen. Nog steeds wordt
gewacht op de prijzen en voorwaarden voor het
nieuwe seizoen. De onderhandelingen tusschen
de producenten verloopen goed en het accoord is
bijna verzekerd.
homasmeel. Het bleef in de afgeloopen
week kalm inzake de prijsbeweging van thomas-.
meel. Op de verlaagde prijzen kwam er echter
van verschillende kanten meerdere kooplust.
Er is tusschen Betgië/Luxemburg en Duitsch
land een nieuwe regeling in wording voor den in
voer van thomasmeel in dit laatste land. Men
verwacht daarvan in de eerstvolgende maanden
een verhoogden export van België en Luxemburg.
Hoe groot echter de invloed hiervan op onze
markt zal zijn kan op het oogenbli'k niet beoor
deeld worden.
Kalizouten. Het was !n dc afgeloopen
week volkomen mis op de kalimarkt.
Terwijl de producenten ons verzekerden onder
ling een bindende overeenkomst te hebben ge
troffen. bleek het, dat één der uitvoerende organen
rich absoluut niet aan de getroffen afspraak hield.
Gedurende de geheele week werd cr in h
zaak Spaansch kalizout aanmerkelijk beneden de
vastgestelde prijzen aangeboden.
Alle importeurs rijn gebonden aan den verkoop
tegen de officieel vastgestelde prijzen en
waarden, zoodat niemand anders mag verkoopen
dan voor prompte levering, tot 24/25 Juli tot de
eerst bekend gemaakte prijzen, en vanaf 26 Juli
tegen de daarvoor vastgestelde prijzen.
Verkoop op verdere maanden is dus verboden,
óók zelfs met bijberekening van opslag en rente.
Het prijsverschil bedroeg ongeveer van 2 tot 8
cent per 100 Kg.
Er is onmiddellijk van vele kanten tegen dezen
toestand geprotesteerd. De Kalimaatschappij zegt, j
dat rij er een stokje voor gestoken heeft, doch het
zal nog moeten blijken of rij daario geslaagd is.
De offideele prijzen zijn als volgt: bestelling tot
24 Juli: Kainiet f 1.15, Kali 20 pet. f 1.45, Kali
40 pet. f 3.10, Patentkali f 4.05.
Men mag tzeggen wat men wil van regee-
ringsinstel 1 ingen en het duur werken daar
van, dat de Algemeene Rekenkamer niet
Veel beteekent zal men niet kunnen bewe
ren.
Zelfs al was het alleen maar omdat ze ons
nu een boekje open doet over de wijze, waar
op bij sommige crisisinstellingen te werk
wordt gegaan.
Daar is veel over de dure cnsisbureaux
gepraat en geschreven.
Verschillende verhalen deden de ronde,
Üie we maar bij ons zeiven bewaarden zon
der er ruchtbaarheid aan te geven, omdat
we ze niet konden controleeren. Een enkele
jnaal hebben we yvel eens een geval gesigna.
leerd. Dat was als het wat al te veel in de
kijkers liep.
En dan waren er weer anderen, die cntieK
liiet goedvonden.
Vaak belanghebbenden, wijl nauw betrok
ken bij crisisbureaux.
Niet alles wat beweerd werd geloofden we.
Soms zelfs hebben we de crLsisinstellingen
moeten verdedigen togen ongemotiveerde en
unfaire aantijgingen.
En we hadden niet kunnen gelooven wat
nu door het Verslag van de Algemeene Re
kenkamer bekend is geworden.
Als
WAT IK HOORDE EN ZAG; LAS EN DACHT
OP REIS EN THUIS
GEN TE GEVEN OVER EEN
KWART TON PROPAGANDAKOS-
TEN
dan is dat wel wat kras, vind ge ook niet!
Wij zijn het eens met het Handelsblad
dat als eenige verklaring er voor kan vin
den, dat de Rekenkamer „lastiger" vragen
heeft gesteld en meer „intieme" inlichtingen
heeft gevraagd dan de goedmoedige commis-
sie-Beumer. Goedmoedig omdat, zij tot de
slotsom kwam, „dat er trouwens gcenerlei
grond voor geheimzinnigheid zou bestaan",
een slotsom, die wij nu niet bepaald beves
tigd zien door de onthullingen van de Alg.
Rekenkamerdie na éérst het hoofd
te hebben gestooten bij de directie der. Var
kenscentrale en na minister Verschuur er
aan te hebben herinnerd, dat deze inlichtin
gen haar sléchts op grond van een speciaal
Kon. besluit mochten worden onthouden -
na een vol jaar haar verslag moest afsluiten
met de mededeeling, dat zij de door ('en mi
nister beloofde in.'ichtingen nog steeds niet
had ontvangen!
Als er zoo gehandeld" wordt tegenover een
officieel lichaam als de Rekenkamer, dan
moet er wel wat loos zijn.
Het zou misschien, neen wel heel zeker,
goed zijn, dat er eens een grondige oprui
ming gehouden werd.
Een directeur van Crisiscentrale, die a"3
de door de Rekenkamer gesignaleerde, n -ast
het directeurssalaris ook hoofdcontroleurs-
salaris, reiskosten le klas, verblijfkosten van
f 9.60 per dag enz. enz. opstreek moest ver
volgd kunnen worden.
Dit was in het groot, hoevelen zijn er die
straks of nu al in het klein iets dergelijk.1*
doen op voorbeeld van hun ,;baas".
En dan de
VRIENDJES-BEVOORRECHTING.
Wij hebben van een aantal lezers brieven
van sommigen meerdere brieven gekregen
over eigenaardige toestanden bij benoemin
gen. Enkele gevallen hebben we kenbaar ge
maakt ter bevoegder plaatse. Doch wat geeft
het? Wij krijgen ze meest uit het Zuiden van
ons land. Publiceeren deden wij ze niet.
Maar een ander blad deed het wel en publi
ceerde een brief van den directeur van de
gemeentelijke arbeidsbeurs te 's-Gravenha-.
ge en door dezen directeur geteekend.
Een werklooze vroeg hoe hij toch steeds
gepasseerd werd bij benoemingen aan crisis-
instellingen hoewel hij boven aan de lijst
stond. Het bovenbedoeld antwoord luidde:
„Uw brief kwam in mijn bezit. In verband
daarmede kan ik u mededeelen, dat men wel
voornemens is, de plaatsing bij de Crisisbu
reaux te doen via de openbare bemiddeling.
Tot heden is dit echter niet het geval. Vol
gens mijn ervaring berust de tewerkstelling
bij die bureaux, enkele uitgezonderd, uitslui
tend op voorspraak, protectie. Men schijnt
iemand to moeten hebben, die ter plaatse
invloed heeft".
Daarover is 26 Maart door ons Kamerlid
Amelink de vraag aan de Ministers gesrteld
of het juist was, dat deze brief was geschre
ven en zoo ja, of zij dan bereid waren, on,
te bevorderen, om voortaan wachtgelders te
benoemen en voor het overige het crisisper-
soneel te doen benoemen via de Arbeidsbeur
zen.
Op 27 April kwam 'het antwoord der mi
nisters, „dat het tot hun leedwezen niet mo
gelijk was, om de vragen binnen den gestel
den termijn le beantwoorden, omdat het over
leg nog niet was afgeloopen".
Of de vraag nu al beantwoord is weet ik
niet Wel concludeeren wij, dat vriendjes-
bevoorrechting officieel is bewezen, door dit
antwoord en dit niet antwoorden
Persoonlijk hebben wij reeds enkele jaren
terug de hoogste autoriteiten bij de crisis
instellingen meermalen op deze dingen ge
wezen en namen genoemd.
En dan die
Hierover schrijft de „Vee- en Vleesdhhandel"
o.m. het volgende:
„Heeft men ooit gehoord, dat bacon bereid
of gekoeld wordt met ijs? Zeker niet, want
de zoutkelders der baconfabrieken worden
machinaal gekoeld en wat dat kost, hebben
de baconzouters vergoed gekregen krachtens
liet baconcontract, waarmee ze met gouden
koorden waren gebonden.
Millioenen Kg. ijs waren te veel gerekend
door bacon fabrikant en, die voor hun product
geen lood ijs noodig hadden".
Wij achten het met dit blad onbegrijpelijk,
dat de verantwoordelijke personen in hun
positie gehandhaafd blijven. En de Bond
van Varkenshandelaren is volgens zijn or
gaan van oordeel, dat er nog wel meer ont
sluierd zal worden en het schrijft zeer te-
„In het belang der „politieke moraliteit"
(zooals mr. Verschuur het noemde), is het
gewenscht, dat al de ongerechtigheden aan
den schandpaal worden gebracht. Voor de
Kamerleden, als volksver» egenwoordigers.
ligt hier een breede taak. Wanneer zij het
wél meenen met de volksbelangen, kunnei
zij -nooit genoeg hun aandacht blijven bepa
len op dit terrein, waarvan vooral de Var
kenscentrale een onderdeel vormt".
Maar voorloopig genoeg over deze zeer on
verkwikkelijke geschiedenis. We hopen, dat
er niet meer los komt al vreezen we ook
van wel. In elk geval moet eens heel krach
tig ingegrepen worden. Daar zou het publiek
dankbaar voor zijn.
Zooals misschien het Duitsche publiek
dankbaar zal zijn, als de plannen die er
zijn, uitgevoerd worden, ook
te maken, zooals met boter reeds het geval
is. Reeds zijn hiervoor bereids dc uniforme
bepalingen gepubliceerd. Het doel daarvan is
de kwaliteit der kaas te verbeteren en zoo
veel mogelijk in eigen behoefte te voorzien.
De voorschriften waaraan deze kaas (voor
loopig nog maar twee inlandsche soorten) en
de bedrijven, waarin ze bereid zullen wor
den, moeten voldoen, zijn samengesteld door
de Duitsche Milchwirtschaftliohe Vereini-
gung (Hauptvereinigung) en door het Bu
reau voor Voedselvoorziening goedgekeurd.
In Rusland sshijnt de voedselvoorziening
nog niet goed te functioneeren. Zoo moet
DE OOGST ZEER LANGZAAM
geschieden en op zóó nalatige wijze, dat de
Russische krant „Prawda" er scherpe ver
wijten over richt tot de boeren. Ofschoon de
vooruitzichten van den oogst van dit jaar
door de oogstsfhattingsemmissie overal gun
stig waren geraamd worden thans hoe lan
ger hoe meer moeilijkheden merkbaar en de
autoriteiten laten doorschemeren dat er oolc
dit jaar een strijd met de boeren, die het
graan niet aan de staatsgraaninzamelbu-
reaux willen afstaan, te verwachten is. De
„Prawda" zegt, dat het werk zoo langzaam
gaat, dat er gevaar bestaat, dat de oogst niet
intijds binnengebracht wordt. Men stelt zich
gerust met liet feit, dat de oogst reeds ge
maaid is, doch dan blijft hij op het veld lig
gen en weer en wind en vooral de graan-
dieven hebben vrij spel. In de collectieve
boerderijen zijn tallooze dagdieven en lui
aards. Bij andere boerderijen werd het werk
met groote snelheid gedaan en dat ging dan
ten koste van de kwaliteit. Het blad laat
doorschemeren dat de moeilijkheden met de
voedselvoorziening de schuld zijn van de
boeren.
Die krijgen wel meer de schuld. Dat is zoo
de gewoonte.
Maar hun schuld is het niet, dat
door mij gepraat zal worden. Tenminste niet
in ons blad. Want, dat komt dan niet. Een
keer in de zomer mag ik ook dit jaar, even
als de vorige jaren, wel mijn mond houden,
is het niet? Ik zal dan als alles goed loopt
ergens in de dalen of op de bergen van Noor
wegen zijn om te zien hoe het daar met de
veeteelt en de akkerbouw is gesteld.
Bovendien zal ik een ernstige onderzoe
kingstocht doen naar de weiden van de mar
garinekoeien, de walvisschen. Die beesten
schijnen voordeeliger gevoed te kunnen wor
den, dan Hollandsche koeien, wier Hollanrt-
sche roomboter wel is waar beroemd is, doch
waarvan de fabricage in plaats van eenig
bestaan te geven, verlies oplevert. Het pro
duct van de margarinekoeien levert nog en
kele millioenen winst voor deze melkboeren.
Als ik er een tegenkom zal ik haar vrien
delijk toespreken, misschien verklapt ze me
het geheim, hoe ze zoo voordeelig is in het
gebruik.
Ik zal het beusch, als ik het hoor, en ver
staan kan, jullie vertellen.
Maar nu zwijg ik.
Tot over twee weken.
PRAATJESMAKER,
