'StitOJ
Theologische Schooldag
te Kampen
DONDERDAG 20 'JUNI 1935
DERDE BLAD PAG. 9
Afscheid van Dr. J. J. ESSER
Referaat over de
Buchmann-beweging
De Bidstond
Vandaag wérd te Kampen de jaarlijksöhe
ÊTheologisehe Schooldag gehouden.
Ouder gewoonte werd aan den vooravond
ïn de Burgwal kerk een bidstond gehouden,
waarin ditmual voorging Ds. G. Bouw-
meeste r van Rotterdam.
Nadat. gezin- 1
gen was P- 118
JI en gelezen
EJezé 2, ging de
zijn
(lend
spr. er op, dat er
ook thans weer
overvloedig slot
is tot gebed en
dankzegging met
het
O])
>ele
ij herin
de li nan
Ds G. Bouwmeester
er allerwege
ook voor
school en de
denten. Vele cftn-
didaten snakken naar arbeid in een ge-
nleeiiïe- Vele behoeften ziin er bij onze pro
fessoren, curatoren en studenten. Dc ge
meente moet volharden in gebed en offer
vaardigheid en vooral hidden om wijsheid
Ion, einde de middelen die er zijn om meer
voor Gods Koninkrijk te arbeiden, te benut-
ton.-
Spr. herinnert voorts aan de viering van
het 80-jaiïg bestaan der school. Aan het
overlijden van student Folkerfs en dc ern
stige ziekte van Prof. Hoekstra. Er is reden
tot innige dank, dat deze thans weer zoover
hersteld i.-.
Dr Esser zal wegens 't bereiken van den
[leeftijdsgrens als lector aftreden.
Aangestipt worden de herdenking der Af
scheid in;r, die nog pas.achter ons ligt en.de
herdenking der Doleantie, die voor ons ligt.
God blijft waken voor Zijn Kerk- Hij bouwt
eli bevestigt haar. Ook nu Gebruiken wil
Hij 'daartoe ook de arbeid der Theo!. School
Sjn. leest nu zijn tekst voor El". 2 20—22.
De Gemeente Gods was* onder het O. V.
nationaal beperkt. Kerk en Staat waren ten
3i-ruwste verbonden. Mot Christus' komst be
gon de grondlegging van 'de X T- gemeente.
„Op deze petra zal Ik mijn Gemeente bou
wen". Ghristtiö zond Zijn apostelen- uit om
?t 'Évangelie te prediken aan alle creaturen
en 'overal kerken te stichten. In Efeze 2
spreekt Paulus tot. bekeerde heidenen. Zij
n der Christus
«foor'ciirj!
gezin Gods.
In deze tekstwoorden wordt 'de gemeente
Voorgesteld ais de Tempel Gods, Spr. wees
achtereenvolgens op de grondslag, de bouw
cn de voltooiing van dezen T^moel.
Na deze leerrede ging spr. voor in gebed,
waarin de noi-len «ter ThsoL school den
Heere werden opgedragen.
I-li err. a werd c«e samenkomst op de gebrui
kelijke wijze geëindigd-
Afscheid van Dr J. J. Esser
Na afloop van den bidstond spoedden
allen zi.li naar de groote aula der Theol-
school. Maar nu niet cm er de gewone bc-
groetingsbijeenkomst bij te wonen. Deze sa
menkomst was thans gewijd aan het af
scheid van den lector der school, Dr J. T.
Esser, die zooals hierboven reeds werd
gemeld we
gens 't berei-
Jeeftij dsgrens
tnet 't einde
ivan dezen cur
sus zal a ft re-
Tal van pre
dikanten heb
ben van den
jector, die ook
(rector van bet
Geref. gymna
sium. tc Kam
pen, zooveel
jaren is ge
weest, onder
wijs genoten
en hem loeren
bewon deren
om zijn groote
kennis van de
H. Schrift. En
jvanzelf wilde
Dr J. J. Esser
an zijn afscheid ook
getuige zijn. Hartelijke woorden van
scheid werden tot den aftredenden rector
gerioht door Prof. Dr S. Greydan u s, na
mens de hoogleeraren en door Dr K. D ij k
namens bet curatorium- Met een enkel
woord dankte Dr Esser voor dc hem ten-
deel gevallen attentie-
Morgenvergadering
Tc kwart voor 10 ving de morgenverga-
deri.ig van den Schooldag aan, die thans
onder leiding stond van den curator Ds
H. H- Sc hoemakers van Kampen- De-
Ps. 119 53, las
105 IWHHM
Na het gebed
sprak hij een
Openingswoord
Het. verheugde
spr., dat ondanks
de zorgvolle lijd
velen ook van
verre zijn geko
men om dezen
Schooldag bij te
wonen.
In vers 105 van
de voorgelezen Ds H. H. Schoemakers
psalm staat: Uw
Woord is een lamp voor mijn voet en een
licht op mijn pad".
Bij avond en nacht was het in het Oosten
niet geraden zonder licht uit te gaan. Dc
straten dor steden, nauw en oneffen, waren
niet verlicht. In oen bergachtige streek, met
z'n hoogten en' laagten, kloven en afgron
den waren de gevaren nog. grooter. Licht
was onontbeerlijk-
Welnu, zoo is 's Heeren Woord voor den
dichter een heklj rsühijnend licht op z'n
moeilijk pad-
Hoe donker is het-in de wereld geworden
door.de zonde!
Het heeft,God behaagd Zijn licht in de
duisternis Ie laten schijnen. Wij hebben 's
Heeren bijzondere Openbaring, Zijn Woord,
waarvan Jezus Christus, het begin, midden
en einde is, Die gezegd heeft: Ik ben het
Licht der wereld: die Mij volgt zal
duisternis niet wandelen maar liet licht
des levens hebben".
M ij beleven wel een zeer donkeren tijd.
Groot -is de économische nood, grooter nog
de geestelijke nood der volken,.ook van ons
vol k'.
In Rusland worden cle Christenen ver
volgd, in Duitscfiland wordt de kerk ver
drukt en propaganda gemaakt voor een
modem heidendom.
Onheilspellend is de- afval van God en
Zijn dienst in.ons eigen land-
En gaan we vrij uit?, vraagt spr. Waren
wij, (lie we moesten zijn? Hebben we ons
niet diep voor den Heere te verootmoedi-
Daaioni bij alle druk, bij* alle gevaar bid
dend Gods Woord onderzocht, dat ons ook
in deze donkere tijd wijst.., het rechte
veiligepad.
Er is gqeri,eiïkè] levensterrein, waarop
de II. Schrift ons niet voorlicht,
juiste beginselen aan te ivijzèn, waarnaar
wij ons te gedragen hebben. Ik' twijfel niet,
zegt'spr-, of bet licht van Góds Woord zal
ook vandaag uitstralen bij de te behande
len onderwepen-
Ts liet niet kostelijk, dat wij een Theol.
Hoogeschool bezitten, welke de taak heeft
jonge menschen wetenschappelijk op te
leiden tot de bediening des Woords?
Ontferme zich de Heere bij den voort-
duur over de. school onzer Kerken en Hij
bane ook den weg voor de vele candida-
ten, die, beroepbaar gesteld, vurig begee-
ren te arbeiden dn Zijn wijngaard.
Laten wij allen, ook in deze zware tijd,
leven bij de Schrift en in bet geloof met
den dichter betuigen: Uw Woord is een
lamp voor mijn voet en een licht op mijn
Rede van den Rector der School
Vervolgens was het woord aan den Rec
tor, Prof. Dr S. Greydanus, die, na
het welkom toegeroepen te hebben aan de
vergaderden, wees op de aanvankelijke op
richting van Prof.
Hoekstra, het over
lijden van één. der
studenten, de ziek
te van-twee anderen
de hoop op herstel
van nog weer een
ander, als ook op de
ongesteldheid
twee curatoren,
op de genade, die
God voorts aan dc
Theol. school
hare Hoogleera:
en Studenten in
cursusjaar heeft wil
len betoonen,
Ook memoreerde
spr. het neerleggen van het Lectoraat we
gens het bereiken van den 70-jarigen leef
tijd door Dr Esser, tot wien de vorige avond
woorden van waardeering en ten afscheid
waren gesproken door één der curatoren,
door den rector en doer den praetor van F-
0 I. En daarna sprak hij over den ernst der
Prof. Dr Greydanus
ijden en de geestelijke nooden cn gevaren,
lie aldoor dreigender worden, om vervol
gens de aandacht er op te vestigen, dat daar-
>ni ook in de toekomst niet minder dan in
het verleden u!s voorgangers of herders van
s Ilecren gemeente mannen nood-ig zijn, die
scherp de geesten weten te onderscheiden,
waar dat vereiseht wordt, geheel overgege
ven zijn aan den Heere en den dienst Zijner
gemeente, mannen vol van geloof en des Hei
ligen Geestes.
Ofschoon nu alleen God die mannen ge
ven kan, zoo is Zijne gemeente verplicht,
omdat 1-Iij voor cle ontwikkeling en toebe
reiding dezer mannen gebruik wil maken
van menschendienst, to zorgen, dat de beste
opleiding verkregen kan .worden, en dus ook
door de Theol. school gegeven wordl. En om
dat dc cischen voor de rechte ambtsvervul
ling van den dienaar des Woords steeds om
vangrijker en zwaarder worden, moet ook in
do opleiding daarmede gerekend, en die op
leiding daarvoor telkens uitgebreid worden.
'Met een opwekking tot. gebed en arbeid
voor dc. Theol. school eindigde spr.
'Alsnu was het', woord, aan Dr E. D.
Kraan, Geref. predikant te Vlaardingcn,
om te spreken over;
fJDe Buchman-beweging"
Naast reformatie's hebben zich in de ge
schiedenis der kerk ook telkens revivals
voorgedaan. Als zulk
een geestelijke op
wekking heeft zich
in de laatste jaren
ook de Buchmann-
beweging aange
diend. Waar ook
onze kringen door
haar werden aange
raakt, en zij ook
ons- roept om met
haar mee te gaan,
moét 'de vraag on
der de oogen gezien:
is de Buchmann-
beweging uit dc» Dr E. D. Kraan
Heiligen Geest ol
moet zij uit andere factoren verklaard?
De naam, die het meest van bet wezen
dezer beweging uitdrukt, is die van Broe
derschap der eerste eeuw. Men haakt naar
een nieuw Pinksteren- en gelooft, dat de
Heilige Geest zich opnieuw in de Buch-
mann-bevv'eging heeft uitgestort. De hande
lingen der apostelen zetten zich in haar
voort.
De Heilige Geest beoogt thans niet zoo
zeer reformatie, yan de kerk; ook niet terug
keer lot. de .waarheid, maar een herleving
vun de gemeenschap cn broederschap der
eerste eeuw.
Deze broederschap wordt gekenmerkt
door vijf dingen:
1. 1-Iet rentmeesterschap.'
2. De beoefening van cle vier Christelijke
hoofddeugden van absolute eerlijkheid, on
baatzuchtigheid, liefde en reinheid.
3. Het leven op geloof en gebed.
4. De practischc oplossing van de twee
hoofdproblemen der mensehheid, n.l. a. het
sexuééle 'vraagstuk door veredeling van do
geslachtsdrift cn b. het. eigendoms-vraag-
stuk door een christelijk communisme.
5. 1-let maken van bekeerlingen.
Deze broederschap wil men stichten op
den grondslag der ervaring. Deze draagt óf
een meer mystisch karakter," doordat
de geestelijke wereld zien en hooren
zooals Buchmann bij zijn bekeering, óf
meer practisch karakter, doordat mer
waarheid van het Christendom bewijst uit
de werkelijkheid van" het leven.
Persoonlijk komt men tot liet Christen
dom door een zeer intensieve wilsdaad, d'ic
wedergeboorte of bekeering cn vooral
gave wordt genoemd. Oorspronkelijk is onze
ziel gedeeld en ligt onze wil gespleten. Aan
den eenen kant woont de universéele we
reldwil of de geest in ons; maar aan d<
andere zijde verheft zich ons „dikke Ik'
(Oehler), de hoogmoed, die belemmert, dat
In ..Ons Boschhuis" le Drieborgen werd het jaarlijksclie jeugdcongres gehouden van den
Bond voor Geref. Jeugdorganisatie. Op de voorste rij geheel rechts) Prof. Dr G. M.
den Hartogh. Tweede rij.' links: de heer J. Schoutenno. 3 naar rechts: mej. M. Par-
menlier, presidente van den Geref. Mcisjesbond. Op de derde rij o.m. de heeren Lod.
Kooyman, J. G. van Oordt, Dr C. N. Impeta, J. E. Kok, H. de Ruig. Dr K. Dijk, M.
Grashoff, Mr J. Terpstra. Achterste rij: Ds A. de Bondl, Dr G. Briilenburg Wurth, A.
van Rijn cn I. Stap
dc goddelijke wereldwil bij ons kan door
stroomen en die bewerkt, dat bij ons zelf
psychische krampen, verstoppingen congcs-
lie's ontstaan en dat de goddelijke wereld
evolutie door ons wordt tegengehouden. Een
zondaar is als een cel in liet menschel ijk
lichaam, die weigert mee te groeien. En
zonde is alles, waardoor wij ons van God
en onzen naaste verwijderen en.aldus het
groeiproces der wereld in plaats van voor
uit bréngen, achteruit zetten. In de over
gave nu, die aan den voet van het kruis
volbracht wordt, wint onze betere wil liet
van den slechtere, grijpen wij ons innerlijk
leven als een éénheid samen en voegen wij
ons met ons leven weer in den wil of liet
groote wereldplan Gods in.
Deze overgave herhalen wij in den „stille
tijd", na het ontvangen van do leiding van
den Heiligen Geest- Deze leiding bestaat
niet in een algemeene werking van den
Geest in onze consciëntie; ook niet in den
goddelijker, arbeid der heiligmaking, maar
iü een- stuksgewijze onthulling., van Gods
plan met ons leven;'welke onthulling zoo
wel informatorisoh als imperatief kan zijn-
Tot deze overgave worden wij vooral ge
bracht op de House-parties met hun „dce-
len", (schuldbelijden en getuigen en weer
goed maken).
De bedoeling van den Heiligen Geest met
dit nieuwe revival is allereerst de opheffing
van de verschillende kerken en secten bin
nen bet protestantisme; daarna een verzoe
ning tusschen protestantisme en katholicis
me, en eindelijk een christianiscering der
gausclic mensehheid.
Enkele kritische opmerkingen
Dc Buchmann-beweging, zich aandienend
als een hernieuwd Pinksteren, keert zich in
werkelijkheid togen den Heiligen G'.aest 'op
vcrsclüllende manieren.
1. Het miskent de bijbelsche uitstorting
des Geestes .en loopt daarmee tegelijk ge
vaar, de andere heilsfeitcn te verliezen.
2. Het miskent het voornaamste schepsel
van den Heiligen Geest, n.l. de kerk.
3. Het is schuldig indifferent tegenover
do waarheid, waarvoor in het Nieuwe Tes-
taiïit gsetreden wordt.
4. Door uit te gaan van de ervaring is zij
zoo aanmatigend, dat, zij zich met de open-
lKurings-instrumciiten van den Geest, op één
lijn stelt.
~5"Door haar opvatting- over- de leiding
van den Heiligen Geest verloochent zij Zijn
werk, zoowel'het objectieve in hét brengen
van de openbaring, als liet subjectieve van
de verlichting der kerk en valt zij tot het
wettische Pharizeïsma uit de dagen der om
wandeling terug.
6. In liet deel en, of publieke schuldbelij
den draagt zij zoo weinig de kenmerken des
Geestes, dat wij in haar eerder met ziele cul
tus dan met godsdienst te doen hebben,
7. Zij loochent de hoofdwaarheden van het
évangelie (de goddelijkheid der Schrift, de
praedestinatie, de genade, het geloof als
gave Gods, de godheid van den Heiligen
saamvattend oordeel
moet dan ook uitgesproken, dat wij in haar
niet met een werk van den Heiligen Geest
te doen hebben, maar met een voortzetting
van het pragmatisme van William James,
waarmee zij ongeveer in alles overeen komt,
(reactie tegen het materialisme, uitgaan van
de ervaring, primaat van den wil, het beoor-
deelen van de waarheid naar haar bruik
baarheid, het meliorismc, het evolution isme,,
de verloochening van de absoluutheid van
het christendom, de opvatting van de bekee
ring als een louter psychisch proces, etc).
Met een opwekking, om de grondideeën van
het pragmatisme en van de Buchmann-bewc
ging „no roots, but fruits' (niet de wortel
maar de vrucht), ooi te keeren en daaruit
verder te leven, wordt besloten.
In de middagvergadering spraken Dr H.
Kaajan van Utrecht over „De Doleantie"
en Ds C. Veen hof van Harkstede over
„Evemvihct of Waarheid?" Daarvan hopen
wij morgen verslag te geven.
Kunst en Letteren»
STIJN STREUVELS
werd in de Vlaamsohe C&flb gevierd door
vele vrienden en vereerders. De heer G o r i s
dankte Streuvels, omdat hij de eerste is ge
weest, „om de Vlaamsche mènschen te be
vrijden uit de benauwende atmosfeer van
gemoedelijkheid en kleinburgerlijkheid", en
die „aan den Vlaamschen boer weer een no
bele, epische gestalte heeft gegeven en hei
Vlaamsche landschap in ziin tragisch en een
voud, in zijn eeuwige onrust en dreigende
onzekerheid heeft geteekend, zooals nie
mand voor hem gedaan heeft".
BRIEVEN VAN VONDEL
Bij do Wereldbibliotheek is ter perse een
bundel Brieven van en over Vondel in de
17e eeuw, verzameld door J. F. M. Sterck,
DE LITERAIRE GIDS
Dit laatste nr. van deze zomer bevat eeni
ge interessante opstellen. Het libbTcTarfikêr
bestrijdt de meening van Verwey en Bou-
tens, dal het dichterschap iets gebenedijds
zou zijn en de drager ervan torenhoog bo
ven de andere menschen zozu uitsteken-
Ter Braak's tooneelstuk De Pants e
krant is mislukt en van geringe beteeke-
nis. Vestdijk, die over het paard getild is,
raakt geleidelijk aan een vertegenwoordiger
van de realistisch-zielkundige romans a la
Jo van Apimers.
Verder artikelen over J. K. Huysmans.
Polgar, Neumann, Schol em Alèichem, Gin-
neth, Erskine, Dombrowski, Hammet en Rus
land.
van de ontzettende explosie te Reinsdorf hij Wittenberg tijdens de plechtigheden voor
VRIJDAG 21 JUNI
HUIZEN 1875 M. Alg. programma, ver*
zorgd door de NCRV. 8.00 Schriftlezing en me
ditatie. 8.15—9.30 Gram.pl. 10.30 Morgen-,
dienst olv. Ds. P. de Jong. 11.00 Gram.pl.
11.15—12.00 Viool-recital L. Laguna. A. d.
vleugel: H. Laguna—-Del Valle. 12.15 Gram.
pl 12.45 Orgelconcert F. Kloek. 1.30 Ensem
ble v. d. Horst en gram.pl. 2.30 Chr. lecüuur.
3.00—3.45 Vervolg ensemble v. d. Horst. 4.00
Zang door H. Borkent (tenor). A. d. vleugel:
L. HinseBröcker. 5.00 Declamatie door G.
R. Wielenga. 5.45 Greun.pl. 6*30 Causerie A.
J. Herwig 7.00 Ned. Chr. Persbureau. 7.15
Reportage. 7.30 Literair halfuur. 8.00 Van
Dias. 8.05 NCRV-orkest olv. P. v.. d. Hurk
en het Chr Radio-koor olv. Jan Couvéc. 9.00
Causerie A. J. L. Looyen. 9.30 Vervolg con
cert mmv. M. Kwant (sopraan) cn A. in dexj
Maur (tenor). (Om 10.00 Vaz Dias). 10.30-^
11.30 Grara.muziek.
HILVERSUM 301 M. 8.00 VARA. 12.00 AVRO.
4.00 VARA. 8.00 VPRO en AVRO. 11.00-.
12.00 VARA. 8.00 Gram.pl. 10.00 Morgenwij
ding. 10.15 Voordracht R. Numan. 1030 Or
gelspel C. Steyn. 1100 Voordracht R. Nu
man. 11.20 Gram.pl. 12.00 dito. 12.30 Kovacs
Lajos en zijn orkest en gram.pl. 2 00 Zang
door mevr. M. Stoeckart. A.' d. vleugel: E.
Veen. 2.20 Gram.pl. 2.50 Voordracht Nell
Kcioop. 3.10 De AVRO-Decibels olv. Eddy
Meenk. 4.00 Gram.pl. 5.00 Voor de kinderen.
5 30 Vara-orkest olv. H. de Groot. 6.01 Gr,
pl. 6.10 Voordracht J. Lemaire. 6.30 Vervoig
orkestconcert. 7.00 Lezing over het familie
recht door Mr. Reine v. d. Heide. 7.20 Ver
volg orkestconcert. 7.45 Vaz Dias. SOS-ber-
8 00 Dr. K. F. Snarnaay; Uit het Johaanes-
Evangeke. S.30 Uit het Kurhaus te Scheve*
ningen: Residentie-orkest olv. C. Schuricht,
(Om ca. 9.00 Dr. A. F. J. Portielje: NatuuC
en leven), 10.15 Vaz Dias. Vrijz, Godsd,
Persbureau, Hierna causerie Dr. H. Fabcr,
11.00 Jazzmuziek (gr.pl.)1130.12.00 Grand
DROITWICH 1500 M. 1035-10.50 Morgeo.
wijding. 11.20 Orgelspel. 11.50 Voor de scho
len. 12.10 Het Trocadero Cinema-orkest olv,
A. van Dam. 12.50 Verdag van de Senior
TT op Man 2.20 Voor de scholen. 3.20
Schotsch Studio-orkest. 4.05 Gram.pl. 435
E. Colombo's orkest. 5.35 Het Ernesco-kwin-
tet. 6 20 Berichten. 6.50 en 7.05 Lezing 7.25
Bach-concert 7.50 Theaternieuws. 8. IQ BBC-
Dansorkest olv. H. Hall 8.50 BBC-orkest olv,
E. Goossens. 9.50 Berichten. 1030 Causerie,
10.35 „The Nightingale", spel naar Aacfïrsea
van Fr Dillon. 11.20—12.20 Harry Roy cd
zijn Band.
RADIO PARIS 1648 M. 7.20 en 8 20 Gram.pl,
12.35 Orkestconcert olv. F Gaillard mmv. so
liste. 8.20 Cello-recital J. SaJmon. 9.05 Gevar,
programma. Hierna dansmuziek,
KALUNDBÖRG 1261 Meter. 12.20—2.20
Concert uit rest. „Ritz". 3.50—5.50 A. Al-
bechs Blaas-orkest. 8.30 Scnateconcert (viool
en piano). 8.50 Opening van het Jaarcongres
van het Leger des Heils. 9.20 Reportage,
10.10 Saxofoonsoli. 10.40 Fluit- en guitaar-
recital. 11.10—12.50 Dansmuziek.
KEULEN 456 M. - 6 35 en 12.20 OrkcstconcerU
4.20 Zang. viool en piano. 5.20 Orkestconc.
7 20 Kwintetconc. 8.35 Mörikc-herdenking. 9.05
Piano-red tal. 9.30 „Sommersonnenwende".
gevar. programma. 11.20—12.20 Jeugdconcert,
ROME 421 M. 9.10 „Battina". spel van A.
de Musset. 9150 Orgelconcert J. Kemas. Hierna
tot 11.20 Gram.muziek.
BRUSSEL 322 en 484 M. 322 M.t 12.20
en 1.30—2.20 Gram.pl. 5.20 Populair concert,
6 20 Gram.pl. 6.35 Salon-orkest olv. Walpot.
7.35 Gram.pl. 8.20 Hoorspel. 9.25 Gram.pl.
9.50 Cabaret. 11.0011.20 Gram.pl. 484
M.s 12.20 Gram.pl. en zang. 12.40 Salon-
orkes; oh/. Walpot. 2.00—2 20 Gram.pl. 5.20
Kwintetconcert. 5.50 Pianoredtal. 6.35 Gram.
pl. 7.35 Pianoduetten. 8.20 Voor oud--i-ijders:
Symphonieconcert olv. Vereist. 1030—11.20
Gram.pi.
DEUTSCHLANDSENDER 1571 Mrfer.
8.35 Rijkszending. Mörike-herdenkiag. 9.05
Ilja Livschakoffs orkest. 10.20 en 11.05 Be
richten. 11.2012 20 Zonnewende-programma,
De spoorlijn
SchaesbergSimpelveld
Kerkrade weigert beloofde subsidie
B. en W. der gemeente Kerkrade hebben
aan den Minister van Waterstaat doen
weten, als antwoord op diens verzoek om
uitbetaling van het door den raad in 1923
verleende subsidie ad 200.000 als bijdrage
in de kosten van aanleg van den spoonveg
Schacsberg-Kerkrade-Simpelveld, die thans
gereed is gekomen, dat zij tot hun leed
wezen thans aan dat verzoek geen gevolg
kunnen geven, omdat niet is voldaan aan
de door den raad gestelde voorwaarden:
openstelling voor personenvervoer en volle
dig goederenvervoer van den spoorweg (het
millioenenlijntje).
TOEN MOEDER WAS
HEENGEGAAN
Een klein nichtje bij zeven neven
.(10
„Dat is onze kat", zei Thérèse, „een aar-
fclig cider cn volstrekt niet valsch. Al3 ie veel
,vun katten houdt, zal ze spoedig bij je
komen."
„Kom hier, Mimi... 1-Ioe heet ze?"
„Ze heeft nog geen naam... Minette of
poes wordt zij gewoonlijk genoemd."
„Dan noem ik haar Mimi evenals de
„Het is een mak heest, 'maar muizen van
gen doet het nooit. Des te beter, want ik
yie niet graag dat een kat -00 n klein
beestje dat niemand kwaad doet, zoo mar
telt. Ze is hoogenaamd niet boos en eet
slechts kippenkluifjes en vischgraten. Bijna
altijd is ze bij mij in cle keukan, want ze
,\veet wel, dat hier het eten wordt klaar
gemaakt. Soms snoept ze wel eens als ze
,wat honger heeft en haar beurt niet. kan
afwachten, maar dat is het arme beest niet
kwalijk te nemen, want van kwaad heeft ze
geen begrip en een geweten heeft zp even
min. Frans houdt heel veel van haar. maar
kinderen en beesten passen oak bij el
kander."
Poes zat spoedig op mijn schoot en Thé
rèse hield baar eenige lekkernijen voor, die
zij blijkha met welgevallen aannam met
half gesloten oogen, zonder voor-iets anders
attentie te hcbbcn3 .„.„i
„Ik houd minder van haar iian* Corlet".
zei Thérèse. „Heb je Corlet al gezien?"
Ik wist niet eens wie Corlet was.
„Dat is mevrouws hond. Die zit altijd ïn
bet salon op een stoel. Het arme hoest is
een beetje brommig, maar hij wordt ook
oud en dan zijn honden altijd wat knorrig;
maar mevrouw houdt veel van hem. Hij
wordt Corlet genoemd, een vresmde naam,
vind je niet? Hij en de poes kunnen niet
best met elkander overweg; gelukkig komt
hij nooit bij mij in de keuken."
Rosalie kan hem niet uitstaan. Zij zegt,
dat het een vuil beest is en schopt hem
altijd, als hij haar in den weg loopt. Ik be
grijp niet, hoe mén zoo 'n arm dier. dat
zich niet kan venveren, kwaad kan doen.
De eenige keer, dat ik boos op Frans ben
geweest, was, toen hij de poes bij haar
staart had getrokken."
AI pratende had Thérèse het bord en
hakmes gekregen en dit ziende sprong ik
dadelijk van mijn stoel op en liet de poes
loopen.
„.Tante Rebel liet mij altijd de groenten
hakken", zei ik en wierp een begeerlijken
blik op dc groenten die Thérèse uit dén
ijzeren pot nam.
„Waarlijk!" zei ze, „maar kun je dat wel
goed doen? Mevrouw wil ze altijd heel fijn
gehakt heben, o zoo fijn."
„Dat zul je eens zien."
Ik was zeker van mijn zaak, omdat tante
Rebel met mij geleerd had. -Thérèse deed mij
een witten boezelaar om den hals, waarop
ik aan het werk ging. Toen gevelde ik mij
recht gelukkig, die bezigheid deed mij
goed, ik zuchtte van pleizier en vroeg haar
ol ik ie.deren dag. .dc. groenten -mocht
hakken.
„lederen dag heb ik geen groenten te
hakken, maar je doet het anders heel goed
mijn kind. Je hebt er bepaald slag van,
zelf zou ik het niet beter kunnen doen.
Nu, zoodra je klaar zijt-, gaan wij de kleine
Anna eens opzoeken, maar wij moeten iets
voor het arme kind meebrengen. Wacht
eens, een stukje pudding van gisteren, daar
zal ze wel varj houden."
Het stukje broodpudding werd in een
grauw papiertje gewikkeld, waarna wij
vertrokken.
Ik nam de kat mee ïn weerwil van haar
tegenstribbelen, want ze had blijkbaar niets
geen lust om de keukeu te verlaicn.
De kamer, die wij binnentraden, was erg
ongezellig. Kale muren, zonder kleed op den
vloer, die Kier cn daar zoo versleten was
dat men er bijna doorzakte. In een boek
hingen eenige oude kleèren aan een spijker.
Hét lcdikantje van de kleine Anna had
zeker vroeger eens aan een meer bevoor
recht kind toebehoord, althans liet zag er
heel netjes uit cn was het beste meubel in
het gansche vertrek; op een stoel naast,
haar stoncl een vogelkooitje, waarin een
aardig puttertje rondvloog. Dil; was het.
dus, wat mij, van uit het andere raam zoo
vreemd was voorgekomen. liet kooitje zag
er nog al netjes en zindelijk uit; het
vogeltje had zaad, heldor water, een klontje
suiker en een frisch blaadje salade. Het
was nog het best voorzien van allen, want
op een oud kastje dat onder het bereik van
het kind tegenover het kooitje Jond. lagen
alleen maar wat broodkruimels naast een
leeg, gebroken kopje. Er was nog t>pf stoel
in cle kamer, waarop men bijna niet zou
durven zitten, zoo oud zag die er uit. I-Iet
kindje zag mij met een paar lieve oogen
aan, doch zei niets.
Wel. lieve Anna, hoe gaat hét met je?"1
zei Thérèse.
„Goed", antwoordde ze, zonder de oogen
van mij af te wenden. Ik ging naar haar
toe en nam haar koude handjes in de mijne
„Ben je den gehèeïen dag alleen... En
verveel je je dan niet erg?"
„O neen, ik vermaak mij met mijn vogel
tje, totdat moeder 's avonds thuis komt."
I-laai' moeder die 's avonds thuis kwam!...
Iloe gelukkig scheen zij mij nu toe in dat
kleine vertrek, waarin zij den. geheel en dag
alleen lag.
„Ben je al lang ziek?"
„Ik ben niet ziek."
„Waarom lig je dan te bed?"
„Ik kan niet loopen", zei ze en wees met
een bedrukt lachje naar haar beenen.
Haar stem was zoo welluidend, dat die
mij als muziek in de ooren klonk.
„Haar beenen zijn verlamd", zei Thérèse:
„ik denk dat. het van de vochtigheid in de
kamer komt."
„Waarom blijft haar moeder dan hier?"
„De 'portierster laat er haar voor niets
wonen. De arme vrouw woont hier al tien
jaar,-en iemand die maar vier gulden in de
week verdient, kan geen betere kamer
Ik zag het arme kind aan en kou niet
spreken. Het scheen mij veel erger toe, lam
dan ziek te zijn... Zij keek mij ook aan en
lachte.
„Zie eens, hier heb ik iets lekkers voor
je", /.ei Thérèse.
1 Anna stak dc hand-uit, bedankte yricn-
delijk en legde-het papier op het kastje
„Je moet het. maar eens proeven, dan zul
je eens zien hoe lekker het smaakt.
„Neen, nog niet, ik heb nog geen honger"
„Ik begrijp heel goed dat je het weer voor
moeder wilt bewaren", zei Thérèse, cn
dreigde haar met den vinger.
Het kind lachte, maar zei niets.
„Maar kom aan, ik moet weer naar de
keuken", zei Thérèse, „anders komt het
eten niet op tijd klaar."
Ik zei op beslisten toon, dat ik noe wat
•blijven wilde.
Thércse weifelde eerst een cogenblikje,
maar liet mij toch achter. Ik zcLte d
kreupelen stoel tegen den muur aan, zoo
dat hij een steuntje had, en wilde or op
gaan zitten, maar het was geen kleinigheid
01-1 mijn evenwicht te houden, de stoel
kraakte onder den last en bij de moeite die
ik deed om te blijven zitten, sprong Mimi,
die ik stevig had vastgehouden, van der
mijn arm uit, juist zóó dat ze precies op
het kooitje terechtkwam, waardoor het
bijna op den grond viel. Gelukkig wist ik
haar nog juist te pal-ïcen en stevig vast. te
houden in weerwil van haar verwoede
pogingen om los te komen. I-Iet arme put
tertje vloog wild in zijn kooitje rond en
tegen de tralies aan,, zoodat zijn veertjes
overal rondvlogen.
Anna zag erg bleek en beefde van schrik
en de kat deed zooveel moeite om los te
komen, dat ik elk oogenblik vreesde da',
ze mij de baas zou worden... Ik meest wel
7.00 spoedig mogelijk heengaan, nu k haar
nog houden kon. Maar hoe de deur te
openen, zonder haar met één hand los te
laten, want dan zou ze zeker van da gei
legenheid gebruik maken am weer ou haar
prooi af te gaan. Hoewel dit de
kwestie van een oogenblik was, scheen het
mu in mijn angst wel uren toe. Gelukkig
snelde ik weg om van de onverwachte ge
legenheid gebruik te maken. Een grootQ
roode hand hield mij echter tegea en een
ruwe stem riep: „Wat beteekeut dat?,.,
loopt men de menschen zoo maar tegen
het lijf aan?"
Niet zonder schrik herkende ik in haar
vrouw Anna, de knorrige portierster
„Wat beteekeut dat?" herhaalde zij. ter
wijl zij mij strak in de oogen keek: waar
kom je vandaan, kind? Waarom vlucht je
weg als een dief?"
„Tante!" riep het meisje, met haar zachte
stem.
„Heeft zij je kwaad gedaan?" vroeg vrouw
Anna, die mij nog stevig vasthield en do
kat er bij, die mijn jurk en mijn anr. met
zijn nagels stuk krabde.
„O neen... maar de kat wilde mijn vogel
tje opeten."
„Hoe dom ook, om hier met een kat bin
nen te komen!... Kom, ga heen rust dat dier
en kom hier niet weer terug om dat arme
kind te plagen, hoor?"
Thérèse had tap het hooren van dat ge
schreeuw haar keukenraam geopend.
„Wat denk ie wel, Anna?... ilet is me
vrouws nichtje."
„Och kom' fje portierster verwon
derd, terwijl zij mij met een niet zeer
vriendelijken blik van het hoo'd to* de
voeten opnam; „ik had gehoord, dat je een
jonge dame verwachtte. Hoe kon ik weten?"
i(Wordt vervolgd.)-
-zsmsms&r-
