Een vierweeksche speurtocht
door Amerika
MAANDAG 1 APRIL 1935
TWEEDE BLAD PAG. 5
Het loopt met de competitie in de Chr. Voetbalbond, district Utrecht, dit jaar wel
heel aantrekkelijk. De sterkte der clubs ontloopt elkaar niet veel en zoo zitten D.V.V.
en Doto elkaar dicht op de hielen. Hoe het ook Zaterdag spandeblijkt uit boven
staande opname.
wijl Zuid-Holland stationair bleef, kwam de
flinke afdeeling Utrecht er bij, terwijl men
ook in Gelderland vasten grond onder de
voeten kreeg en Amstel land langzaam uit-
Het verslag herinnerde aan het langdurig
aanhangig geweest zijnde vraagstuk van het
competitieseizoen en van het officieel or
gaan. Dank werd gebracht aan den heer Joh.
de Vries, die op uitnemende wijze de hoofd
redactie verzorgde en aan den drukker, die
10 jaar lang het blad verzorgde. Voorts
werd in het verslag herinnerd aan allerlei
propaganda-actie, die werd gevoerd en de
verlaging der competitiegelden terwijl de
goede samenwerkimg werd geroemd.
De heer v. d. Water bracht eenigszins in
mineur verslag uit van de actie der pers- en
propagandacommissie, welke door laksheid
van enkelen werd gehandicapt Namens de
protestcommissie werd medegedeeld, dat
geen enkel protest was behandeld, terwijl de
strafcomimisscie 6lechts tweemaal bijeen
kwam.
De redacteur van het officieel orgaan
bracht verslag uit over zijn werkzaamheden
en riep op tot medewerking voor de nieuwe
uitgave. Bij de bestuursverkiezing werden
deheeren A. Bovenberg en H. Hoogeveen bij
enkele candidaatstelling herbenoemd. De
heer G. H. Hoek werd herbenoemd tot re
dacteur van de korfbalrubriek en ook tot
hoofdredacteur van „Lichaamsoefening".
Enkele reglementswijzigingen werden vlot
afgewerkt, waarna de bondsdagcommissie
gelegenheid kreeg om enkele mededeelingen
te doen omtrent den op tweeden Paaschdag
op Woudesteyn te Rotterdam te houden
lustrum-bondsdag
Met enthousiasme werd de mededeeling
ontvangen, dat weer 78 twaalftallen
hebben ingeschreven, welke worden
onderverdeeld in twee 1ste klas, drie 2de
klas, vier 3de klas en drie 4de klas afdee
lingen.
Elk twaalftal zal ten minste 5 X 20 taii-
nuten binnen de lijnen komen, terwijl de
eindstrijd in de eerste klas een uur zal
Mededeeling werd voorts gedaan van het
feestelijk karakter, dat men aan dezen
bondsdag denkt te geven. Er zullen twee
extra-treinen loopen, uit Utrecht en uit Lei
den, die beide voor den ingang van het ter
rein zullen stoppen, waar de deelnemers
waarschijnlijk door een muziekcorps zullen
worden ontvangen, dat dan ook verder me
dewerking zal verleenen. Nadat nog ver
schillende besprekingen over dit punt wa
ren gedaan, werd gepauzeerd. Na de pauze
heeft de voorzitter, de heer De Greef, de af
gevaardigden volledig ingelicht over de on
derhandelingen betreffende het orgaan „Li
chaamsoefening" en zijn dankbaarheid ge
uit, dat dit in veel verbeterden vorm en met
meerdere abonné's na 1 April zal kunnen
verschijnen al werd nog eens de teleuretel-
ling van den C. K. B. uitgesproken, dat het
N. C. G. V. zich na 10 jaar onttrok in een
tijd, waarin zeker aan meerdere verdeeld
heid geen behoefte is. Uit do vergadering
werd een motie voorgesteld, waarin
werd aangedrongen pogingen aan te wenden
de samenwerking alsnog te herstellen. Het
bestuur ontraadde dit, omdat het N. C. G. V.-
bestuur in zijn beslissingen reeds te ver i6
gegaan en de motie zou kunnen worden
opgevat als een poging zich te mengen in de
zaken der gymnasten. De motie werd daar-
ROFFELRIJMEN.
HET SPUL BEGONNEN
Nu gaat het gebeuren!
het spul is begonnen:
De Belga danst vrooüjk
de ondergangsdans,
De dans naar beneden,
(behoorlijk bezonnen!),
Beperkt tot wieweethet,
voorloopig althans.
De spaardertjes zien hun
gepotte „vermogen"
Verminderd, voorloopig
nog „maar" met een kwart,
De waarde der loonen
is mede vervlogen,
Voorloopig nog „maar"
met een klein derdepart.
De run op de winkels
begint te beginnen,
Het geld vliegt de
Belgische brandkasten uit.
Geen nood! de regeering
zal vast iets verzinnen
Waarmede de zwendel
beslist wordt gestuit!
Er zitten nu roode
ministers, meneeren,
Een Spaak, een De Man,
in het nieuw kabinet!
Die kannen, die zidlen
de onheilen keeren,
En spreiden de welvaart
een opgeschud bed.
Die zullen de loonen
behoorlijk verhoogen
En drukken de hooge
belasting omlaag
Wij zullen het zien
met verwonderde oogen,
Wellicht reeds op morgen,
wellichter vandaag
Hel spid is begonnen!
Het is nog niet helder
Hoe lang en hoe diep
men wel devalueert.
Misschien danst de buurvrouw
de dans naar de kelder.
Ik hoop dat ze zich
niet te hevig bezeert.
(Nadruk verboden.) LEO LENS.
op ingetrokken. De begrooting werd zonder
discussie goedgekeurd, terwijl ook de ver
dere punten van de agenda vlug werden
afgehandeld.
Bij de rondvraag kwamen eenige compe-
titiezaken op de proppen. Een denkbeeld om
de korbal-uitslagen per radio door' te geven
vond niet voldoende steun; men vreesde de
hiisteraans hiermede meer te ontrieven dan
te gerieven.
Met dankzegging werd de bijzonder vlotte
vergadering gesloten.
„Het gewest Zuid-Holland van 'het iNed.
Werkl. Verbond Patrimonium, in feeste
lijke vergadering in het gebouw „De
Eendracht" te Rotterdam bijeen, ter her
denking van zijn 25-jarig bestaan, betuigt
Uwer Majesteit zijn oprechten tromw en
bidt Haar en Haar Huis Gods zegem toe."
De vergadering zong hierop twee couplet
ten van het Wilhelmus. Aan den oudtvoorzit
ter, den heer P. van Vliet, werd het» volgen
de telegram verzonden:
„Mannen en vrouwen van patrimo
nium" in Zuid-Holland, bijeen tea- herden
king van het 25-jprig bestaan van onze
gewestelijke organisatie, brengeo U bun
Patrimonium Zuid-Holland jubileert
In een feestelijke vergadering
herdacht
Na vijf en twintig jaren
Zaterdagmiddag werd in de groote zaal
van het gebouw „De Eendracht" te Rotter
dam een jubilèumvergadering gehouden ter
gelegenheid van het 25-jarig bestaan van
Patrimoniums gewestelijke organisatie Zuid-
Hol land.
Velen woonden deze heugelijke herdenking
hij en het Verbondsbestuur en de afdeelin-
gen Delft en Dordrecht, betoonden door een
schat van bloemen hun blijdschap over dit
bëteekenisvolle jubileum.
Op het podium, geflankeerd door vaandels
van de aftitelingen Dordrecht, Schiedam en
Delft, hadden o.a. plaats genomen de Ver-
bondsvoorzitter, de heer C. Smeenk, de
secretaris van het Verbondsbestuur, de heer
W. J. Bossenbroek, de heer C. Goote, lid van
het bestuur van de gewestelijke organisatie
Gelderland en Ds. C. W. J. van Lummel,'
fimerituis-predikant van Zuidland.
De voorzitter van de gewestelijke organi
satie Zuid-Holland, de heer J. Hollander,
las ©enige verzen uit Psalm 103, nadat de
vergadering Psalm 68 vs. 10 en 17 gezongen
bad, om vervolgens in gebed voor te gaan.
Na een welkomstwoord, inzonderheid tot
de veteranen, hield de heer Hollander een
openingsrede:
„De kracht der zwakken"
Op 28 Maart 1910 werd de stap geze
provinciale saambinding der aideelingen
van Patrimonium in Z.-HoU. Dat beteekende
toen, dat elkander in deze groote provincie
zochten en vonden die afdeelingen van P.,
die verstonden, dat ook in provinciale saam
werking kracht lag. Dat is de beteekenis
van wat voor 25 jaar geschiedde. Men ge-
voelde behoefte om saam als afdeelingen uit
één provincie een schakel te vormen in het
Ijandelijk verband en als mannen, die voe
len te leven uit één beginsel en elkander
te bouwen in de kennis van dat beginsel.
Spr. zette dan uiteen, wat de stuwkracht
was, welke in deze 25 jaren ook tot pro
vincialen arbeid droef, n.l. de kracht der
zwakken, der kleine luyden. Roeiping en de
vrede Gods, die twee woorden 'grijpen ons
als mannen van P. aan en zoo komt er in
het bedoelen en zoeken stuur en richting.
Zwakheid is het kenmerk van actie, en
arbeid van P. Bestrijding en minachting is
onze eere. De beteekenis onzer geboorte en
afkomst zij or.s steeds duidelijk, want juist
Daarin lig-t P.'s adeldom. Spreker toont ver
der aan, hoe P. in Zuid-Holland ook op al
lerlei wijize verborgen en openbare tegen
werking van vele christenen ondervond,
welke een andere zijde onzer zwakheid is,
welke ernstig gerealiseerd dient te worden.
Niet zonder zegen is in Zuid-Holland ge
werkt. doch bij het bestaande had meer ge
daan moeten worden. Hier ligt een schuldig
tekort, hier is werk van zwakken. Die zwak
ken zijn echter ook krachtmenschen! En
van die kracht zullen wij spreken en ook
zingen: „Gij toch, Gij zijt bun roem, de
kracht van hunne krachtGod van den
hemel, Die zal het ons doen gelukken. Daar
is de kracht der zwakken, want die kracht
is uit God. De arbeid van P. is een stuk
van den arbeid van ons geloof. In dat tee-
ken staat ons danken, dat opstaatt ttaet tot
nieuwen arbeid om de doorwerking der oltr,
sociale beginselen, om de eere Gods en d^'
komst van Zijn rijk, waarvoor hij ons ge-,
bruiken wil als Zijn instrumenten. Laat dii
gedenken, ons hiertoe opwekken en verwiak!-
keren. Daarom, doet aan de geheele wapen
rusting Gods. Dat is de weroldoverwinnem-
de kracht der zwakken.
Na dit warme openingswoord zong de
vergadering Psalm 89 vs. 8.
Aan H. M. de Koningin werd het volgetfide
telegram verzonden:
hartelijke groeten en bidden U aan den
avond van Uw leven Gods vertroostingen
„Grepen uit de historie"
De heer H. Willigenburg secretaris
van het gewest, deed eenige grepen uit de
historie van P.'s gewestelijke organisatie,
welke nu en dan met geestige opmerkingen
gekruid werden.
De bakermat der organisatie was Rotter
dam. Ter oprichtingsvergadering, waartoe
de heer W. C. Uittenbroek het initiatief had
genomen, waren 22 afdeelingen vertegen
woordigd.
In December 1910 werd de eerste algemee
ne vergadering gehouden, waarin eenige
stellingen een eigenaardigen blik werpen
op de verhouding tegenover de Kerk. wat
Spr. nader illustreert In de eenste drie
jaren werd er weinig verricht. In 1915
kwam er teekening in de organisatie en
meer propaganda, Spr. schetst de verhou-
dng tot hét Verbondsbestuur. In 1920 maak
te de organisatie eer. mooie sprong, wat het
afdeelingenaantal betreft Spr. releveert de
reorganisatieplannen in die dagen. In 1921
werd de naam van de organ-sa tie gewijzigd
en de financaeele verhouding een betere. De
verhouding tot het Chr. Nat V:?k/erbond en
de besturenbonden waren in die Jagen ook
aan de orde. Eveneens werd de vraag be
sproken of de mannv nvereenigingen schade
deden aan P. In 1921 werd de hoer Hollan
der als voorzitter gekozen. Spr. doet ver
schillende besturswisselingen, de actie voor
het jubileumfonds, de kringvorming en dé
lectuurversprejding de revue passec-ren. Spr.
merkte tenslotte op, dat de gewestelijke
vergaderingen het werk van het Verbond
weerspiegelen en dat er heel wat arbeid
verridhit is.
De heer Smeenk wenschte het Gewest
Zuid-Holland geluk en wees op de zeer be
langrijke plaats en baak van dit gewest in
het Verbond. Spr. dankte voor de krachtige
leiding van den voorzitter en voor het werk
m den secretaris,
Spr. wierp een terugblik op het jaar 1910
en op den socialen arbeid van Minister
Talma. P. heeft de sociale scholing van
arbeiders belangrijk bevorderd. Onze
positie is sinds dien tijd gegroeid, dank zij
mee den arbeid van P. Spr. schetst den
socialen en economist-hen opgang en den
thans zorgelijken tijd, welke zich kenmerkt
door geestelijke verwarring. In dit verband
wijst Spr. op de jeugd, welke ook in een
vorige periode haar moeilijkheden heeft ge
had, wat Spr. nader toelichte. Thans zijn er
heel wat meer ontwikkelingsmogelijkheden
op sociaal gebied. Altoos is het moeilijk ge
wekt vast te houden aan de christelijke be
ginselen.
Spr. wees op de oorzaak, welke den in
vloed van het liberalisme op velerlei gebied
heeft verzwakt en doen ondergaan. Van het
wetenschappelijk Marxisme is er eveneens
weinig overgebleven. Ook hier lag de oor
zaak in het ingiaan tegen het gezag van de
openbaring Gods. Dit zegt iets voor de jonge
mensehen, ook ten opzichte van een heden-
daagische nieuwe beweging, welke van een
antieke gedachte uitgaat en de mythe ver
heerlijkt. Spr. trok een parallel ten opzichte
van die beweging en de vroegere socialisti
sche actie. Een blijvende kracht zal zij
evenmin blijken te zijn als het socialisme
waartegen mede Patrimonium pal heeft ge
staan. Ep dat is een troost, ook voor onze
jongeren Al zijn vele menscihlen pessimis
tisch, laat ons met moed en vertrouwen
voortgaan, want wij hebben het levende,
blijvende Woord van God, het werk van
Christus, waaruit de kracht ook voor dien
socialen arbeid is té putten.
Spr. besluit met te wijzen op P.'s taak, om
in christelijk socialen geest aan ons volk
leiding te geven.
De heer J. van der Mast Wzn., van
Schiedam, mede-oprichter en oud-secretaris
van het gewest, vertelde iets van-de oprich
ting der organisatie, welke eerst een kwij
nend bestaan had. Spr. trok deze lessen er
uit: Neem niet te veel hooi op de voik en
wat gij doet, doe het met alle macht.
Nadat gezongen is Psalm 75 vs. 1 en 4 en
de voorzitter allen, die meewerkten tot het
welslagen der samenkomst, heeft dank ge
zegd, sluit Ds. B. Wentsel, van Ridderkerk,
met dankzegging.
De jubileumbijeenkomst werd afgewisseld
door muziek van een trio (Bep Dalmeyer on
viool, Jan Redienga op cello en Piet Snelle-
man op piano) en zang van het dubbelkwar-
tet „Vox Humana'. Beide verhoogden op
verdienstelijke wijze de feeststemming.
Ajan den heer W. C. Uittenlbroek, die on
gesteld is, werd een sympathiek schrijven
gezonden. Hij is het geweest, die het initia
tief nam tot de oprichting van de organi-
Christelijke Korfbal-Bond
15e Jaarvergadering
Zaterdag heeft de Chr. Korfbal-Bond zijn
15e jaarvergadering gehouden 'te Den Haag.
Na opening met
het zingen van Gez.
3 1 en gebed heeft
de voorzitter, de heer
C. de Greef, van
Rotterdam, een ope
ningswoord gespro
ken, waarin hij er
zijn vreugde over
uitte, dat voor het
eerst de bond in vijf
districten officieel
vertegenwoordigd is,
nu ook Utrecht offi
cieel bondsdistrict is
C. de Greej geworden. Er is niet
alleen dankbaarheid,
dat de C. K. B. ondanks de moeilijke tijds
omstandigheden mocht uitbreiden tot ver
buiten het vroegere bondscentrum, maar ook
daarom ,dat de eenheid in de afgelegde 15
jaar ongerept bleef en de principieele inslag
van het bondswerk ook in de vereenigingen
is verdiept Is er, aldus spr., erkentelijkheid
voor wat zoovelen in de afgeloopen periode
hebben verricht, bovenal past ons dank te
brengen aan God den Heere, dat hij de aan-,
gesloten jeugd in deze voor velen zoo droeve
dagen nog gelegenheid heeft gegeven tot
lichamelijke ontwikkeling en ontspanning
in het mooie spel van bal en mand. Spr.
herinnerde aan den welgeslaagden Haag-
schen bondsdag en uitte de verwachting, dat
die te Rotterdam van dit jaar er niet voor
zal onderdoen.
Na een résumé te hebben gegeven over de
gevoerde onderhandelingen uitte spr. er zijn
groote teleurstelling over, dat niettegen
staande dezerzijds alles was gedaan om de
eenheid te bewaren, toch door het N. C. G. V.
de 10-jariige samenwerking, die er bestond
ten aanzien van het officieel orgaan, was
verbroken. Dat juist in dit jubileumjaar
deze scheuring was gekomen viel dubbel
te betreuren en spr. uitte den wensch, dat
bet .gyminaistieikverbond nog op dit besluit
zou terugkomen.
Ondanks deze breuk wenschte toch het
N. C. G. V., dat principieel op denzelfden
Wartel stoelt als de C. K. B., van harte ge
luk met zijn zilveren jubileum en uitte
goede wenschen voor verderen bloei.
Onze korfbal-bond, aldus spr., is tien jaar
jonger en het treft wel zeer gelukkig, dat
wij ons derde lustrum juist op den stich
tingsdag zullen kunnen herdenken.
Maar ree,ds nu wilde spr. getuigen van de
dankbaarheid die er is jegens den Gever van
alle goed, dat Hij het bondsleven gedurende
15 jaar zoo bijzonder heeft willen zegenen;
in en door den boud op de velden zooveel
lvensvreugde en echte blijdschap heeft wil
len schenken aan honderden jongeren.
Voor de nieuwe toekomst, die nu weer
wordt ingeslagen, is alle verwachting van
Hem, die ons helpen zal om ook op het
sportterrein het kwade te overwinnen door
het goede en wij allen, aldus spr. maken ons
op om in de komende periode er naar te
blijven streven onze clubs echt Christelijke
vereenigingen te doen zijn en om allen
steeds betere C. K. B.'ers te worden. (Ap
plaus.)
De pennigmeester, de heer H. Hooge
veen kon bdj het hierna uitgebrachte finan
cieel verslag wijzen op een zeer gezonden
toestand der geldmiddelen.
Het Jaarverslag
van den sceretaris, den heer A. Ro v e n-
b e r g, vermeldde een netto groei van het
aantal gewone leden van 37 tot 47, terwijl
weer nieuwe buitengeowne leden toetreden,
die mettertijd den bond weer zullen verster
ken. Helaas konden een 10-tal clubs den
strijd om het bestaan niet volhouden. Ter-
De strijd tusschen twee symbolen
door Mr P. BORST
„Amerika slingert V tusschen aanvaarding
en venjet van het eene uur op het andere".
J. HUIZINGA.
I. Eeh korte inleiding
De mislukte vacantle.
Eigenlijk had het een vacantie-reisje moeten zijn. Vacantie,
weerzien van familie in Chicago. Echte rust Heerlijke ontspan
ning. Geen zorgen, geen kwellende problemen. Even dat mooie:
„Rust een weinig" als eeo verkwikkende weldaad in ons jaohtend
bestaan.
Maar we hebben ons lot niet in eigen hand. 't Is anders ge-
loopen. En ook dat
was niet geheel on
verwacht. 't Kon
moeilijk anders. De
moeilijkheden van
den dagelijkschen
arbeid waren vele.
En een periode van
rust zou heilzaam
zijn, maar die dage-
lijksche zorgen en
vragen zonken in 't
niet bij de allereer-
ste aanraking met
.ggdf - ji .j.y-#- Jafc. Amerika. Daar val-
len problemen ons
aan van een om-
vang. een scherpte,
een dreiging. dat we
Mr P. BORST beduusd en ontsleld
terugsnellen naar
Süê 2tëilige, kleine Holland. Zóó i§ 't bij ons niet. Het eene is er
beter, het andere is er slechter, maar zóó brandend, zóó alles
omvattend is bij ons de crisis, geestelijk en materieel, niet
Amerika's strijd tusschen twee symbolen laat den meelevenden
reiziger niet met rust. Het grijpt hem aan als z ij n probleem, hij
gaat 't toepassen op eigen omgeving. Zijn rust is weg. Wat hij
thuis als een onbesliste vraag aanvoelde, stormt bij zijn bezoek
aan Amerika op hem aan als een kwellend-dringend probleem,
waarvoor een oplossing moet komen „ready, while you wait".
Dat is de strijd tusschen twee symbolen, een strijd waarvan dit
onregelmatige reisverhaal van keer tot keer zal verhalen.
De kokende geyser
Het reizen was geen rusten.
Het was ook geen rustig studee-
ren. Het was een mee-beleven
van de misère, mee-vechten om
een oplossing. Ik sprak met groo
te en kleine werkgevers, veel
sprak ik ook met arbeiders. De
leiders van de „nieuwe orde"
vertelden gaarne en veel van
hun arbeid.
Ik trof de middenstander, de
kleine boer, de advocaat van
„Wallstreet". Zelfs de „flapper"
en de overrijke „nietsdoener", ze
voelden over zich vallen de
schaduw van de twee strijdende
symbolen: de „Old Deal", de
oude vrijheid tegenover de nieu
we gebondenheid; Staatsonthou
ding tegenover N. R. A.
Ga naar Amerika in 1934 en
ge gaat naar een kokende gey
ser. Zou het anders geweest zijn,
als ik er vijf jaar geleden heen
gegaan was? Natuurlijk, gradu
eel is er verschil. Het huidige
tijdstip is te critiek, te beslissend
om niet aan de reis een bijzon
der karakter te verleenen.
Maar ook voor 5 jaar, en voor
10 jaar, zou mijn hart hebben
gepopeld bij het binnenvaren
van de haven van New York.
Set Vrijheidsbeeld vóór den Want interessant 4jn de Ver-
ingang vim de haver ,-nnNeweemgde Staten steeds voor ons
Yorti Amerika's oude symbool Nederlanders geweest. De ban
den tusschen Holland en U.S.A. zijn stevig en talrijk, banden
van het bloed en banden van den geest
Dat ervoer ik in eigen leven. Van kindsbeen af heeft Amerika
in de wereld mijner gedaohten een belangrijke plaats inge
nomen. Ik zie ze nog voor me, die rustige boerenkerels, die van
mijn vader afscheid kwamen nemen. Ze gingen naar Kansas,
naar Chicago, naar Michigan. In ons welvarende polderland was
voor hen geen plaats. Holland was te klein. Zelfs de beste land
bouwstreken konden niet aan al haar zonen een behoorlijke
plaats bieden. Daarom zelfs in de gouden voorspoedsdagen
van vóór 1914 emigratie. Amerika de uitlaat van de
moede en overvulde cultuur.
Het paradijs der emigranten
Hebt ge dien gedachtengang gekend, lezer? Amerika, het land
der toekomst, en der vrijheidl Daar kon een flinke jonge man
vooruitkomen! Hard werken, maar met succes! Geen machteloos
altijd-arbeider-blijven. Zelf baas, met een goed stuk brood voor
iedereen, en weelde voor de grootste groep. Amerika het paradijs
voor den arbeider en kleinen middenstander, die vooruit wilden.
„Hallo, Jack", klonk de vroolijke roep van den baas tot zijn
knecht, en het prompt antwoord van den arbeider was, „Hallo,
Jim", niet minder opgewekt Geen klasseverschil. Geen dwaze
vooroordeelen. Het land van expansie, van energie, van vrijheid
en onbegrensdheid, het land, waar een goede toekomst openlag
voor vrouw en kinderen. Hier moesten ze blij zijn met een
schrapje margarine, ginds, in de „Staten" vormden vleesch en
boter, eieren en room slechts een fractie van het laagst verdiende
Amerika, bet paradijs der emigranten. Slechts weinigen keer
den terug. De meesten slaagden. De brieven naar de oude „coun
try" spraken dikwijls een' taal van blijde verrassing; werk en
een ruime boterham. Voor hen, die hier gebrek hadden gekend,
werd Amerika tot een paradijs.
Het gesloten paradijs.
Tot het paradijs werd gesloten. Kort na den oorlog. De Emi-
gratiewetten. Slechts een kleine groep Hollanders per jaar
v/erd toegelaten. Amerika wenschte den hoogen levensstandaard
te handhaven door afsluiting van nieuwe menschen-aanvoer.
Ons land zag zich de voornaamste emigratie-poort ontnomen.
Maar dat nam niet weg, dat we Amerika als een paradijs ble
ven beschouwen. Juist nog des te meer. Want ómdat het er zoo
goed was. werd het gesloten! Wat hebben we toch in Europa, zoo
dachten we. We hebben menschen te veel en werk te wei
nig. Hoe zijn ze ie benb'den. die rijke Amerikanen, Maar hun
Paradijs is voor ons gesloten.
Amerika's val.
En toen is hij gekomen: de zwarte beursdag in 1920. Uit was
het met Amerika's glorie. Alles mislukt en ontwricht. Weg
welvaart en voorspoed. Zwarte armoede. Honger, niet vau
tien- of honderdtallen, maar van miljoenen. Een volk in nood,
misschien erger dan in Europa?
Onze gedachten omtrent Amerika, onze van de prilste jeugd
bij ons vastgezette gedachten, begonnen zich te wijzigen. Hebben
we ons dan altijd vergist? Deugen de grondslagen van de Ame-
rikaansche maatschappij niet? Was het een „kolos op leemen
voeten"? Hebben we jarenlang 'n kaartenhuis bewonderd»
Maar we waren toch langzamerhand gewend, in alles Amerika
na te volgen? Moeten we dat gaan wijzigen? Of is het daarvoor
reeds te laat, en zullen we met hen in den val worden meege
sleept? Is dat nu de .ondergang van het avondland?"
Het herwonnen paradijs?
Gelijk Milton de heilige geschiedenis kenschetste, na zijn „het
Paradijs verloren" in „het Paradijs herwonnen", zoo ook zou men
voor de aardsche gebeurlijkheden in de Nieuwe Wereld kunnen
spreken van de „New Deal", d.i. de Herstelpolitiek van Roosevelt,
als middel om te komen tot een herwinnen van de „prosperity'
(welvaart), die sinds 1929 uit het land was verdwenen.
Is de weg naar deze nieuwe welvaart juist gekozen? Zal Roo
sevelt slagen, of zal hij Amerika ten verderve richten? Dat is de
w »SSnhfn 1e .tW" s>'mbo1™- Roosevelt gaat den goeden
kant uit Dal is het geluid van de Blauwe Adelaar (Blue Eagle),
van de N.R.A. (Naüonal Recovery Administration Nationale
Herstelbeweging).
Neen, Roosevelt voert ons ten ve>
derve. Maak het bedrijfsleven vrij
van alle overheids-kluisters. Het is
dwaasheid om heil van overheids
ingrijpen te verwachten. Dat is de
gedachte der oude vrijheid, zooals
zij is gepersonificeerd in Miss Li
berty, het Vrijheidsbeeld voor de
haven van New York, de vrijheid
van de pioniers, die de onbekende
wildernis durfden intrekken.
Wie heeft gelijk?
Van het antwoord hangt het wel
wezen van Amerika, misschien dat van de wereld af.
Als die vraag U om de lippen speelt, en ge maakt een reisja
naar Amerika, dan kan het e^en vacantie-trip zijn. P«n ie reizen
een inspanning, maar ook oen i.ostelijke, leerrijke en on\ erge-
telijke sensatie.
N. R. A. De blauwe adelaar:
Amerika's nieuwe symbool.
