EERSTE KAMER TWEEDE KAMER HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor tOct ZATERDAG 9 MAART 1935 DERDE BLAD PAG 9 Lïntbebouwingsontwerp met 259 stemmen verworpen Vergadering van 8 Maart 1985 Overzicht Mi niter Colijn treeft ala waarnemend Mi nister van Waterstaat den a.s. definitievcn minister een echec willen besparen. Daarom Is door hen» de afdoening bevorderd van hei wetsontwerp tot vaststelling van bepa lingen tot het tegengaan van lintbebouwing I langs riJHswnan. De nederlaag is gekomen: met groóte meerderheid 25 tegen 9 stem men heeft de Eerste Kamer het wetsont- werp, dat al bypa drie jaar oud Is en waar van de Memorie van Antwoord voor de Eer ste Kamer zoo wat een jaar op zich had laten wachten, verworpen. Slechts zeven soe. dein. en 2 vrijz. detn. stelden zich aan de zijde van minister Colijn; de rest van dn Kamer werkte mee aan de verwerping van het wetsontwerp. Wel een bewijs hoe weinig sympathie het in den Senaat had gevonden Eigenlijk voldeed het ontwerp uiemand. Zelfs een der heide slappe verdedigers er van, de heer Polak, had er als middel tol I bathurbeschermlng weinig geestdrift voor. Te minder omdat ten slotte in de bi'weeg re den was ingevoegd, dat het tegengaan der liril bebouwing geschiedde in het verkeer*- belang. En de tweede defendens, Prof. Kra nenburg, moest over bergen van juridische bezwaren heenstappen om er zijn sten» aan te kunnen geven. We moeten ook zeggen: de bestrijders •tonden wel sterk. Het waren de heeren Briët, v. d. Hoeven, Micbiels v.. Kcssonich en v. Sasse v. IJsselt, die den staf over hoi ontwerp haden gebroken. Vooral de hoor Michiels v. Kessenich was er in een sterk an helder betoog tegen opgeireden en mei een argumentatie, die weinig kans voor weerlegging bood. De bezwaren vonden merkbaar instemming bij de Kamer, /.e golden voornamelijk de exorbitante macht, die aan den minister van Waterstaat gege ven werd en het feit, dat wie zich benadeeld achtte niet don weg tol den rechter bene den kon. Bovendien was de stemming om trent het wetsontwerp zeer ongunstig be ïnvloed door het ook door den minister afgekeurde optreden der waterstaatsainh- tenaren, die sinds een jaar reeds vexuloir waren opgetreden, alsof het wetsontwerp al wet was. Dat heeft heel wat ergernis ver wekt Zoo gezien is het verworpen wetsont werp vooral een votum van afkeuring aan het adres dezer heeren. Minister Colijn is niet bij machte ge weest den storm te bezweren. Hij heeft van de verdediging gemaakt wat er van te ma ken was, maar met niet al te groot succes. Blijkhaar begreep hij zelf van te voren reeds, dot hij voor een verloren zaak streed- Zijn herhaalde verzekering, dal hij verwar ping wel overleven zou en er niet minder rustig om zou slapen, wezen daarop vrij dpldelijk. De minister kreeg het wetsontwerp niet mee naar huis. Voorloopig zal er nu niets gebeuren, meende hij. We gelooven echter, dat zulks niet noodlg is. Het debat der Ka mer wijst duidelijk uit waar de mocilijkhoid zit. zoodat het iet moeilijk zal zijn deze kljp to orcu-ilen en toch tegen lintbebou wing maatregelen te nemen, die bereikbaar zijn. Hel grootc punt in het verzet is nl niet de kwestie der uitwegen, maar het te kort aan rechtszekerheid. We behoeven op de zaak zelf naar het ons voorkomt, niet diep meer in te gaan. De ar gumenten vindt men in het verslag en voor loopig z»illen we van da lintl»ebouwing we» nig anders hooren dan klachten totdat het oogenblik komt om het bereikbare binnen te halen. Dat is er, zoodra de wetgever bereid is in de wet de gewenschte rechtszekerheid op te nemen en niet de administratie lot rechler in eigen zaak te laten. Verslag Raad van State ~Pe Juich uil* r(Jki boud' de u nlng voor het gebruik RUk of op het RtJkswegenplan voorkomende, afgehandeld. Langs rtJkswegen wordt all0 bebouwing, be- verboden. Ook ilng gebonden. Recht op schadeloosstelling van eigendommen In het al- rd niet erkend: mogeltJk Is alleen eon door den minister te verleenen tege moetkoming De heer BRIET (A-R) behandelde In het btJzonder de kwestlp der uitwegen. Ten onrech eft de RUks band van zekere practök. Waterstaat voor het hebben ge etsrhen stelt. Eigenaart strooken grond af te staan, wecken doen ult- nlet tin. Cr zijn ook ge vallen voorgekomen, waarin de rechter beslist befft dat de Staat misbruik van macht heeft gemaakt De handelingen der overheid w In ströd met het objectieve recht Allo uitwegen, ook toestaande, worden gebon den aan een vergunning van de overheid, zoo dat btJv. aan een villa met een voortuin d> dan oDttaefflug verleenoo onder allerlei zw«r voqrwaa-den. Ook heeft de staat het In d* band allerlei gronden vröwel waardeloos t maken, omdat er geen recht van uitweg Is Omdat bephalde maatregelen den Staat tevee geld kosten, heeft men er op gevonden om d venaar» van gronden da Westen te laten t.ultna v*rkpersbanen züh noodlg en de a7* huwelijke lintbebouwing meet worden tegen gegaan Maar het algemeen belang moet door hel algemeen worden betaald en niet door P^r- weekt wrok onder het *olk over npiphtsmla- l>e 'heer VAN DER HOEVEN (C.-H.) Juichte st doel va.i het ontwerp toe dat is regeling m de hebouwlpg langs de wpgep. Maar de uitwerking voor de uitwegen deugt niet. De schade vergoedingsregeling ls In het ont* erp onvolkomen en onbülük geregeld. ZU ordt aan het 001 deel var den rtpplster over gelaten en dez® kan slechts een ..tegemoetko ming" verleenen. Een van de belanghebbenden In eigen zaak. Wei ls een beroep >on opengesteld. dat redt di les van den c^ter n(et bindend Is MICHIELS VAN KBSSBN1CH (R.K.) mtrpgelen tegen lintbebouwing om Hertel redenen toe. Maar dat wetsontwerp kt rechthebbenden Op de terreinen langs de •wegep geheel rechteloos en daarom ls het Aan den minister wn-dt exorbitante mwnt get en en de schade vergoedingsregeling Is maakt onvoldoende. orbledt zelfs bestaande Uit verlof vo< die imbtenanr. Die Igd. Rechtszel; Jaur den minister: p.aetlsch idlen leder uur van den dag worden gew|j- 1 ko- .U i0 unnlngen rechtsgelijkheid kö- ln a) Is l brulk heeft reeds plaats gehad "'aterstaat deed ulsof de voorgestelde bepalln- »n reeds wet waren. Het recht om uitwegen weigeren heeft de Regeering zich aange- allgd huiten wet of Kon. besluit (Rljkswo- enigelement) om Alleen kan de Regeering spak-n waaraan een uitweg moet voldoen; he» >cht op schadeve-goedlng *e onthouden. Als men bouwverboden kan 'eggen tot 30 M. uit de as van een weg waartoe Is dan nog >odlg? De redln •eglnl ■chadevergoedingsregellng niet, maar de pra< tijk der Jurisprudentie is. dat schadeverg j«- •egekend bö schade, welke /II snei regelingen maken all. et snelverkeer. Daar voelt d an de veiligheid :ogen z(ln dringend noodlg. Het wetsont- heeft echter de natuurbeschermers diep rgesteld. De mooiste gedeelten van aller lei fraaie wegen zlln al hopeloos bedorven door iwlng Hel landschap wordt er door dlcht- Het verzot tegen het wetsontwerp was sterk nzUdlg en overd even. Voor den eigendom al* ondslag der maatschappelijke structuur heefl de heer Po'ak weinig respect; omdat de dlep- De bepalingen op de uitwegen bedoelen aan wezige euvelen te kunnen tegengaan. Het bouwverbod van 30 M. uit de as van den weg Is onvoldoende om de hulzen voldoen? 1 ver van den weg af te houden. De euvelen in de lintbebouwing blijven daardoor be- uan. Alleen wanneet het bouwverbod streng ordt toegepast Is er voor het natuurschoon ts te redden. Daarom zal de heer Polak met n minimum van geestdrift voor de wet stem De heer VAN SASSE VAN IJSSELT (R.K.) achtte evenepns voor de lintbebouwing het erp van weinig beteekenls. Het 1 denkt alleen aan het auto- 3 ontbreekt nog steeds een administratieve weg worenden rechteloos over aan den »ter var. Waterstaat, dat Is niet te dulden. bescherming komen van het landschaps- achoou en een regeling voor de schadevergoe ding. Prof. KRANENBURG (V.D.) zag het groote belang van het tegengaan van lintbebouwing, maar de wflze van regeling ontmoet toch wel bezwaar en niet zonder grond. In beginsel Is het Juist, dat door de overheid veroorzaakte schade ten laste van de gemeenschap komt en niet mag worden afgewenteld op den enke- Ung. Bf vanwege de gewichtige bedenkingen, een waren geopperd en hU den nleu- aistrr niet wilde laten beginnen met sontwerp p.le dit, dat men hem mla- De regeling van het recht van uitweg als s voorgesteld Is niet nieuw, maar beslaat In al lerlei reglementen. Men stootte zich echter niet ■er daaraan, als wel aan de practük. die 1 was Ingeburgerd. Maar dit bezwaar ver hls het wetseptwerp is aang-nomen. dat maken en houden van uitwegen op den weg verbiedt en verder gaat dan het Rüks* nregelement. Gak bestaande uitwegen wore den verboden, maar de elschen van het ver- er en van vollleheld maken dat noodlg. H®t langp de wegen veel ergpr en gevaarlijker, dan bb de onbowaakte overwegen. De Waterstaat heeft ln<Jcrdh*d enkele maatregelen genomeo. die weinig elegant zlln. om aangelanden tot bepaalde maat regelen te dwingen. Onrechtmatig was dat echter niet Beter Is de royale weg te kiezen. Deze dingen zullen ln het ver volg niet meer noodlg zbn. Het bouwverbod kan n|et afdoende helpen Men kan bijv. niet op een weg als de Leid veg uitwegen hebben op korte afstanden de Hooge R:u»d oordeelde In 1912 het be- 1 van uitwegen geoorloofd niet nuttig of den geacht itaat handelde dus et zonder grond. Ook juristen als Prof leljers erkenden op dit punt de bevoegdheid ir overheid, mits alleen het algemeen belang et toepassen er van noodzakelijk maakte. Gevreesd werd ..rllruAlchtloae'' toepas ■Ing der macht. Daar Is geen grond voor. Bb nieuwe wegen zal eehtei In het alge meen geen ontheffing van het verbod worden verleend. Bb bestaande bebou wing zal aan de woningen in groepen uit weg worden verleend door middel van allelw hoeft, dien za| behouden. Ka at ntot, dar, zal als regel de overheid behulp Ham moeten z»1n om uitweg te krdgen vla ee aral'elweg Alleen bb veranderd gebruik va en uitweg, zullen bepaalde nieuwe voorschrli gevonden. Maar deze was overdreven. Krach tens de Grondwet (art. 153) bestaal geen plichting tot schad'looestelllng. Hok Is het gestelde In overeenstemming met het gele recht, al zbn er ook vele voorbeelden van devergoedingsregel Ing De het I HIELS VAN KBS8BN1CH: Hie - j provinciale verordeningen. I>e moKelbkheld van onredelUk of onevenre dig nadet 1 erkende de minister. Maar opi daar aan tegemoet te komen ls de regeling gemaakt dat do minister beslissen kan omtrent hetgeen als vergoeding kar. worden toegekend, daarbt rekening houdende met zekere waarde-vermeer dering van den grond. In het verleden ts »r geen grond om te mee- bepaling bestaat, geeft aanleiding tot de achting, dat het mee zal vallen. Wordt het wetsontwerp verworpen, dan gaat _j lintbebouwing In enel teptpo door: wordt-'t aangenomen dan kunnen de noodlge maatreSa* n er tagen ln korten HJd genomen worden. Er volgden replieken. De heer MICHIELS VAN KEHSENICH (R.K.) hield staande, dat de draconische macht van den minister niet noodlg Is. De waarborgen bestaande uitwegen staaD niet In de de suggestie van den minister op dit pu niet voldoende. De schadevér goedlngsregellng blbft onaanvaardbaar. De MINISTER ontkende het recht van og op leder willekeurig punt van een rüks- eg. Bb verwerping van het wetsontwerp gr iurt er voorloopig nlete. Wen^cht men da in moet de Kamer het zelf weten. De mint- r zou een afwbzende beslissing niet In h. ang van het land betreuren Het wetsontwerp vtrd verworpen met li» tegen 9 stemmen Voor stemden zevon soc.-dem. -dem. Van Embd«n en (Jtten. dering werd verdaagd tot Dinsdag- Als dit dit erkende bezwaar er niet toe lelden, dat de heer Kranenburg tegen de wet zou stemmen Het tegengaan der lintbebouwing Is hem var n pl de mlnlstei •oger belang. In goed doen de te overwegen. De heer KNOTTENBELT (Lib.) deelde de aangevoerde bezwaren tegen de willekeur lr het wetsontweip. Tegen aantasting van eigen dom bestaat gi en bezwaar, maar er nu et ook een redelilke bescherming van aangetaste be langen tegenover staan. Minister Colijn verdedigt AMSTERDAM De afdeellng Amsterdam van den Ned. Bond van Luxeverliuur en Taxi-onderne mers hield een drukbezochte vergadering, ter bespreking van de middelen welke toe gepast motten worden om verbetering te verkrijgen van den noodtoestand waarin deze bedrijven momenteel verkeeren. De vergadering was van meening, dat door het snollen van een groot aantal mcnscben, die hel verhuren van taxi's als een bij werkje beschouwen, zóóveel werk aan de bonaiide bedrijven wordt onttrokken, dat een behoorlijke exploitatie van hun zwaai belaste bedrijven (als garagehuren verlichting, water, wegenbelasting, verzeke ring etc etc.) niet meer mogelijk is. De vergaderipg besloot het bestuur op dracht te geven er bij de bevoegde instan ties met klem op aan te dringen om spoe dig over te paan tot het nemen vap bescher mende maatregelen teneinde, ook in het publiek belang een einde te maken aan do zen onhoudbaren toestand. Behandeling van wijziging der Ambtenarenwet geschorst Indische Slachtbelasting Uitvoer echt Java-tabak Landbouwcrisisfonds Vergadering van 8 Maart 1935 Overzicht Minister De Wilde heeft z'n wijziging van art 126 der Ambtenarenwet er niet doorge kregen: het amendement Suring om de be voegdheid tot ingrijpen van de Kroon in uiivoeringisvoorscliiifien aan lagere bualuurs organen te beperken tot de z.g. excessen, is aangenomen. Dat goschiedde mei 48 togen 42 stemmen. Met de Katholieken op 6 na stemden voor het amendement de soc dom 2 vrijz. dein. (boidon Statenlid van Noord Holland, dal door den minister zoo stevig op z'n plaais was gezel) en de overige revulu lionairen. Gevolg was. dal de minister vroeg de behandeling van bet wetsontwerp te schorsen. Hel zal wel worden ingetrokken na daartoe van de Koningin bekomen mach tiging. De rest van den middag is, nadat een paar kleine wetsontwerpen waren goedgekeurd, ■sieed aai! Itei Laudbouwrrisiw(nnd6. Wat zullen we er van zeggen? Niemand wil den crisissleun kwijt. Wel jn er bezwaren en wordl getracht opltoi ende criliek Ie leveren, maar in het alg« iecn wordt erkend, dal het uiterst moeilijk is onfeilbaar een weg te kiezen, die geen ilijkbeden oplevert. Men maakt veelal eerst na een beslissing kennis mei allerlei schadelijke nevenwerkingen Dal kan bijna niet andere bij «en zoo groote tegenstrijdig heid van belangen. De uitzonderingen In het debat werd weer gevormd door den heor Kersten, die onne* bijzondere instemming der communislco «ijn gebruikelijke opruiende rede hield legen crisisniaairegelen, maar geen enkel posiu 1 opbouwend denkbeeld aan de band «leed Terecht kon een der volgende sprekers ver tiling uitspreken over dergelijk bedrnl dal ook builen de Kamer voorkomt. Als de lieer Kersten zijn zin kreeg siorue uiu heel het economisch bestaan van den 1 bouw ineen. Hij wil geen crisismaatregelen, maar vrijheid. Wie dal wil moei ook af stand doen van den sleun, die door ons volk ten behoeve van den landbouw wordt ODge Maar zonder die 200 millioen stonden nc absoluut voor een debacle, die niemand durfl te aanvae-den. Dinsdagmiddag gaal het debat verder. Dun zal ook de mi nisier wel zoo zoetjes aan anti het woord komen. Verslag Behandeling wetsontwerp geschorst -erd met 48 tegen 42 s MINISTER DE WILDE vroeg na dezen uitslag schorsing van d« behandeling van het wetsontwerp. Daartoe werd besloten. Vervolgens werden enke1e kleine wetsont werpen zonder debat en zonder stemming goed gekeurd, waaronder Indische Slachtbelasting en tijdelijke opheffing van het uitvoerrecht op Javatabak. hooger loon dan d- Wat de landbouw vereldprös. wa irbeidcr ln dc stad heeft 'erkoopt 19 afhankelijk van hö koopt moet hö betalen >n prUf. Spr. betreurt dan ook. dat de landhou lAagd. De minister begint met de t len verkeurden kant. MINISTER: Ook de landbouw aanpassen. heer v. VOORST TOT VOORST iS'rSt dacht voo •ede zin ken te nthoude zich erva 3 spelen. Ter wille re de Regeering RAI'PARD •enen. H(j st. De pachtlaete'n Indiening van h heer Si'HILTHU lasten op hel lai :ede'tike volkskracht den landbouw de doelstelling der re- v.d.) erkende dat de .acht en hypotheken) eehoudertl li ukkerbouw" het land hüzonder bedrijven, die ga.'i n vo'ir de Rc om Is autarkie ZIJIA4TRA (a.r 1 merkte op dal h'hben '8bedacrl ale organisaties SCHALK ER staa .rgesteld. de ar week per gezin te waar- wutle wegens pacht- en hypo- wCbttwn- inlst WIJN e In den breede over het verloren )°dröfavr«held der boeren door de ■len. die als willekeurig en vUan- 1 de klai-h De den zlln Landbouwcrisisfonds oortges De I dl- «rekweekt wordt tegen den kornt uit Industrlekrlngen. Spr. koml op legen het aandringen op verlaging van den landbouwsteun om de aanpassing te bevorderen. Juist op het platteland is het aan passingsproces bezig zich te voltrekken. In de richting der autarkie mag men niet verder gaan dan volstrekt noodlg Ie. linze export dlr-* zooveel mogelilk De I ;en Zoowel den vrijen han- le coöperaties hebben wü noodlg. Or- 1 het landbouwbedrijf l« noodlg. r HINMSTRA (s.d kan ln vele op- eegaan met het beleid van den minister, zich aan bö hen. die maat rei ■gen de hoogo hypotheek-r 1 de hypotheken verlaagd worden mogelük. De plulmveehouderö zou I- als de pluimveehouders de rechten niet zouden behoeve ls steunverlaging .nend kunnen zön sten der graan- te dragen. optreden -t voor de opt'-eden. icht g»baat Invloed der -e kleine eer ambtel |1k gedachten, -allseerd ge- deul zaak dei utle an goedkoops Wijziging der Kieswet Het Tweede Kamerlid Vliegen c.s. hchheo po 11 aantal amendementen Ingediend op net wetsontwerp lol wijziging en aanvulling van de Kieswet, de provinciale wel en de tf.'inpeniewet. Hel eerste amendement stelt voor den laaisien zin van de derde alinea van het nieuwe artikel 37a als volgt te lezen: l« dit sliviicijfer lager dan 75 pet. van dien kies» deeler. dan vervalt de som aan den staat* Voorts hebben zij een amendement inga* dieiul op artikel II van hel ontwerp, strek kende nrn de bepaling, dat een siemeijfor groot driemaal van den kiesdeeler vereisrht is, alvorens een vertegenwoordiging woidt verkregen, te doen vervallen, doch tpveii» te verhinderen, dal aan een lijst, welker slem- cijfer beneden don vollen kiesdeeler blijft, een zetel wordt toegekend. Tenslotte zijn er eenige amendementen in gediend mei de bedoeling 0111 personen -lie in dienst zijn van vrreenigingen. die t>e- oogen de belangen van het personeel in dienst der provincie of der gemeente hij bet provinciaal of gemeentelijk bestuur vooi te slaan, niet de bevoegdheid van lid van de Staten of van den Ilaad te ontnemen. Een snapshot van de voorjaarsraces aan den voet de rots van Gibraltar gehouden. FEUILLETON EEN VREESELIJK MISVERSTAND Dat nog een gelukkige oplossing vond Naai het Engelsch „Maar het is ook niets erg. Zoodra ik Je zag, werd het al beter. En ze kwaai tui juist van pas. Anders was Ik waarschijn lijk sl nnjlon ver gewoest. wam Mi*1?e had mij vanochtend vroeg willen wegslu* ren. Ik hen sti'letje* hierh:on gesl. pen, om ie goeden-dag te zeggen. Ze dacht, dut ik in slaap was gevallen en waant mij nu veilig in bed." „Maar waarom zouden wij algen lijk af scheid nemen, liefste7 Waarom zouden wij niei iedeiecn en alles tarten?'* „Denk aan Moeder!" herinnerde zij hem „Geef mij eenigen tijd, al was het alleen maar om hAAr." „Ik 'al toegeven, manr. o kind. |e wpet niet waf het mij kost! Waarom zou ik d»o nip' eens mei ie moeder gaan spreken*" „Als ie dadelijk zelf wilde paan dan kan je mij nel 7.00 goed op dit «ogenblik 'in geven! Om ons beider wille, luister nu naar mij: een half jaar Is nauw genoeg om en we kunnen elkaar toep eene naar de andere verpleging trek." „Wal een onzelfzuchtig scnepseltje tan Je toch, om je jeugd, je gezondheid en ie schoonheid op te offeren aan de zieken! wil je wel gelooven. daf ik hun je benijd? Ik zal de uren tellen, tot ik je kan jp eiselien tegenover de wereld en tot ik ie een vreedzaam en gelukkig tehuis kan bie den. al is liet dan ook nog zoo beschot len en eenvoudig!" „I^atcn we liever aan het heden denken dan aan de verre toekomst", zei ze met een poging tot glimlachen. „Heb je een potlood en een stukje papier? Dan zal ik hef adres opschrijven waarheen je bridven aan mij moei sturen." Hij haalde zijn zakboek te voorschijn en reikte haar een blaadje papier en tvn stompje poflood over, waarna ij chreef- .„Miss Viole4 Smith, p/a. Miss Heath. St. Dorothea's Ziekenhuis. Chechoster fqua-e, landen." Toen ze hem het poflood teruggaf, zei ze' „Ik zal je een beter sturen en dan moet ie aan mij denken, als fe hei gebruikt!" „Geef mij liever de maat van je vinger, dan zal ik een rins voor je knopen, als ik naar de stad ga." „Neen", antwoordde zij beslist, „daar zullen wij mee wachten, tot de laken er voo- ons wat heter voorstanu. Maar nu moe'-it wij waarlijk afscheid nemen want ik zou geen rnnd weten als Madge mijn list ontdekte! Zondrn ik dan ook even binnen hen geweest, ga ik weg." „Toe, nog vijf minuten!" pleitte hij. ..Nióf'. Nu, laat ik dan ie Heeld goe«l in ijn geheugen prenten, dat Ik het ml| teder Diet waar? Bovendien kunnen we eiken misschien nog wel eens zien, als ik van de oogenblik weer voor oogen kan halen. Dit zeggende overdekte hij haar met kus sen. maar werd inoens bleek en trad teruR- „Wat is er?" vroeg zij en kook om zich heen. Ze zag niets en het kwam ook niet hij haar op, dat het Sir Richard Pentreath kon geweest zijn, die langs het venster ging- „Oniets!... Er komt enkel iemand aan..." Hij legde den arm om haar schouders en leidde haar zoo der stal uit en naar het open veld, waarna hij haar met een af scheidskus vaarwel zei. „Hij scheen vreeslijk ontsteld op hel zien van iemand," dacht zij. terwijl ze ijlings over 't paadje langs het veld naar de hoeve ging; -vani als Madge uit het venster van de ziekenkamer kpek, zou ze haar kunnen zien. „Wie andere kon het zijn geweest dan een van de erhpfders?" Trevanion dacht Intussrhen: „Als ik nu hijgeloovig was. dan zou tk dit voor een slecht voorteeken houden. Het is maanden, jaren geledan, dat Dick mij hier ls komen zoeken!" Toon deed hij de 9tuldeur open en stond Ineens van aangezhht tol aangezicht mei Sir Richard, die ook efnigszins verlegen was met zijn fgilili. ..Zoo daar ben je dan!" zei hij en keek onwillekeurig eens achter Hugh, om te zien of dip wel alleen was. „Ja. daar hen ik Mag Ik ook vragen, welke bnozp geest je hier voerde op dit uur In den vroegen ochtend?" „Misschien In hel geheel geen hnoze. maar eerder een goede -eest. Ja< kijk mij maar niet zoo aan. Ik begriip bost, dat je er leelyk Inzit, man! Maar twee weten toch altijd meer dan één en dus kunnen wij gezameu lijk heter op onze hoede zijn tegenover die tvvep vrouwtjes!" „Miss Smith en Ik waren overeengekomen. 0111 ons voorloop'.g engagement strikt geheim te houden. Daarom wilde ik je wel verzoe ken, of je ji woord er op geven wilt, dal het geheim door jou ook ten strengste bewaard zal blijven. De jonge dame, die je daar zoo even gezien hebt. is mijn verloofde." „Z-o-o!" riep Sir Richard. „Verwondert je dat zoozeer?" „Ja., eerlijk gezeg.i, wél. Ik was juist hier gekomen, om je iets te laten zien. wal mij gisteren toevallig in handen kwam Hij haalde een „Illustrated London News' uil den zak en overhandigde dit aan Trevanion. „Kijk. dat is de jonge dame, die gisteren avond aan het hoonen plukken was en die haar zakdoek verloren heeft." Trevanion keek naar de reproductie van de inzending van eon beroemd schilder op de „Royal Academy". de vooretelling van een bevallig jong meisje in een los. wit gewaad, die op een marnieren bank zat en bezig was sneeuwwllte bloemen bijeen te voegen, die aan haar voeten en naast tiaar lagen. Witte duiven fladderden om haar heen. liet geheel was getiteld: „Studie in het Wit", door .Marcus Major. Het gelaat was ongetwijfeld dal van Violet en niet alleen waren het haar trek ken. maar ook de uiidrukking in de oogen was oiiiiiiskeiihaur die van haar. Terwijl Trevanion hel peinzend en hownti derend hekpek. trachtte hij zich/elven Ie overluigcn. dal hei meer pen gelijkenis waa. _dan dal het Violet zelve zou zijn. „Zeker, er valt gelijkeuia waar te ncmon en de schilder heeft waarschijnlijk aan Miss Smith gedacht hij zijn studie, maar hel is geen portret van haar. Ik verzeker je, duf zij geen model is!" „Noen. dal was juist, waar ik op neer wilde komen. Ik wist •vel. ilal die livce je beet hadden en «toen ik gisterenavond de bladen eens inkeek, herkende ik daarin hel porlret van de hoonenpluksler. F.n loen viel het mij ook ineens weer in, waar ik haar gezien had: een paar eken geleden te Londen in do hofloge!" „Dat verwondert mij niets, man. De vader van Miss Smith schijnt tot de eersten in den lande te hooren." „MaarEn Sir Richard wist haast niet. hoe hij 'I zou inkloodcu. 0111 Hugh mei in zijn trots te kwetsen. - ,je begrijpt toih wol. dal. als Miss Smith dus nok loi Ie eersten in den lande hoort en dil terwijl ze daarbij epn schoonheid is. zij zich dan nooit zou kunnen schikken in het leven op een boerenhoevp. Ik wil hesr annnenom dal zij nu liefde voor je voelt. maar. als ze hier eenmaal als vrouw des huizes haar intrek had genomen en ze had in hel geheel gei-n omgang meer met haar standgemmten. ze kon geen enkel feesl ol eonrerf meer he zoeken; geen enkel boek krijgen uil de ld bliolheek hier hei dirdfst hij. - ik verzekei je. man je huwelijk zou een mislukking worden en juist om.lat ik je zon mui Iiii ti tels hetere gun, acht ik mij verplicht |e te ..Dal Is heel vriendelijk van |p manr er zijn van die dingen in hel leven, vumrjn leder zijn eigen zin moet volgen Maai ik wilde ie nu een gunst vragen „F.n die is?" I rDat je dit geheim strikt bewaart, of li©- dal je het vergeel; dal je hef als een 1 ui ui»i 11 beschouwt. Misschien, wie weei. is de hcele romance maai een dagvlimle» ge- I Weest en heduidde dit al hel einde. Maar iedere toespeling, die je er in liet vervolg van lijd op maken mocht, zou 'k als een per soonlijke helecdiging hes-houwen." „Afgesproken! .Ie zuil van mij nooit moor een woord over dil onderwerp hooren En nu valt mij ineens in. hoe Mrs llctmore mij vanochtend gesproken heeft van twee vrou wen of meisjes, die samen een hoirekking op hel land zochten; de een moe! zeei he- 'Irevii zijn in liet ztekctivorplcgcn Ga nu me! mij mee lunchen dan kan je haai nog eens enkele bijzonderheden over die lui-e vragen. Je staat zeer hij haar in de gunst. zomiiIs je weel II.-I is aluj.f .Mr Trcvani.in '""V' °L ..Mr. Trevanion wilenx. liet leek Hugh, daf een paar gewone go- diensiigi-ri hem een gnmle verlichting /.ou den zijn Itel idee om nu alleen mei Ma ige te moetcn^nmgann. lokte hem in 't geheel •n. dal hij er mei hel mui- riendeliik zei Violet nu ook Ie oiidcluf •eden dag; de patiënte was vóel beter, dan loen 41 kwam. (Wordt vervolgdX

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1935 | | pagina 9