AM BV RN
EERSTE
KAMER
ASPIRIN
Kunst en Letteren.
WOENSDAG 27 FEBRUARI 1935 1
Waterstaat
Vergadering van 26 Februari 1935
De Eerste Kamer heeft de "Waterstaatob-e-
tolDe herrVANDRIESSÉN (R.K.) betreurde de
hernieuwde afwijzing van toepa^ing col-
Rijkswerken. De rege^xmg
De trage gang vaat zaken bij het
is voor een groot deeJ aan de loou-ondeifhande-
1 In een toe te schrijven. Va.n Juli tot Febr.
zlin 43 objecten in onderzoek geweest, waar
bij de organisaties voor 82 van het bedrag
volledig medewerkten.
Gevraagd word, welke combinatie het was
HAAR (R.K.), die
lorrang. Welke bezwaren heeft de regee-
egen incidenteels wijziging van ^art. 9?
niet voldoende; wielrijders behooron oen
ichterlicht te voeren. Het materieel van
lde a.utobusaiensten wordt aan periodieke
ig onderworpen, doch er is onvoldoende
weg Rol
[Hinderen? De
erdam—'S-Grj
ng. Ontkei
oorzlohtighei-d zij
op spoedige totsta,
•een bij Wijk bij
e heer DROOGLEEVER FORTUYN (Lib.)
preekt de spoorwegtoestanden te Rotter-
i De stations hebben nog veel gebreken. Er
groote behoefte aan een station voor het
lelijk deel van Rotterdam, welke wijk thans
000 inwoners telt. Dienaangaande is over
stemming borelkt tussohen de Spoorwegen
de gemeente Rotterdam. Voor zooveel de
Bering er bij betrokken is, vroeg de heer
nlandische regeer
ng te Rotterdam een Rijkszaak ia?
De hoer HEERKEXS THIJSSEN (R.K.)
■ogde, dat blinden en hardhoorenden bepi.
londe landen hebben al desbetreffende regel
De heer JANSSEN DE L1MPEXS (R.IC.)
spreekt eveneens de veiligheid van het v
koer. Rijk en gemeenten hebben ai veel ge-
treffende
Ook^ moet
heBben te dezer zake ::t
palingen. Oolc dient te
mn wettelijke regeling
in zake hoofd- en zijweg
betere regeling komen
•schillende ger
wde kommen, Het in toe te juichen als
dka.rren achterlichten moeten voeren en vij
len van een wit achteh?patbord of rood ach-
e hheer°DEnSA V ORNIN*LÖHM AN (C.H.) be-
rekt de afwatering van Westelijk Noord-
bant. Hij heeft al eerder op verbetering r
Hen beginne; het is een mooie werkverruiming
De lieer Lobman bepleitte voorts betere ver
bindingen van Zeeuwsch-Vtaander.en en Weste
lijk Noord-Brabant Isolement brengt gevaren
Do heer MOLT MAK E R (S.D.) achtte het eer
tragische omstandigheid, dat deze begroofcins
niet kam worden verdedigd door den mini stel
die haar samenstelde.
Hij besprak daarna de wilde autobusdlei
betrokken. Stre
3n wenktijl der chauffeurs,
gtarievén voor reizigers zijn no
iog\ Een steen des aanstoots ia m<
>rd, dat de pension
.u-den heel wat werklooze
i worden gesteld.
f 13.50 to
rlere loons-
De heer SMEENGE (Lib.) wil een einde zie
gemaakt aan den chaos der wilde busdlenstei
Voorts dringt hij aan' op verbetering von d
Hoogeveensche vaart cn van den weg Rolde-
naar mldde
wordén"" aÜérïêr d-
De heer JANSSEN (R.K.) vestigde de aan
dacht op den hinder van het kwelwater uit het
Julian akanaal.
Met de spoorwegen gaat het niet goed. In i
is 65 milltoen bezuir.icrd, maar nog loepen
jntvangsten achteruit. Het bedrijf lijdt aan
kapitalisatie. Noodig is ordening van het
geheele verkeer.
Tegen de kol'enmaatr .geden vam andeTe lan
den is te weinig krachtig opgetreden. De ioo-
pt^nd onderhandelingen moeten worden voort-
6De heer KNOTTENBELT (Lib.) betoogde, dat
e regeering het bestaan - vam aoodige tram-
edrijven mogelijk moe
de groot-d-oenerij bij de K.L.M.
De piloten werken onder teveel dwamg.
Men publiceere zoo spoedig mogelijk de rap-
Te 5.55 uut werd de vergadering verdaagd
te lijden,
UKUit aJUtf'd ie/pt~
het product van vertrouwen.
TWEEDE KAMER
Geen mijnbedrijf-interpellatie
W achtgeldregeling
Gezondheids-Commissies
Wijziging van de
Drankwet
Ondernemersovereenkomsten
V eiigadering van 26 Febr. 1935.
Overzicht
Een door den heer Wijnkoop aange
vraagde interpellatie over den toastanl in
de mijnindustrie is doMr de Kamer wel niet
afgewezen, maar de beslissing er over
werd aangehouden In het algemeen werd
do urgentie voor 't oogenblik niet voldoen
de geacht.
Kort werd gesproken over de wachtgeld
regeling voor ambtenaren van de opgehe
ven gezon dh-e-idscommssies. Op zioh zoif
scheen deze niet in alle opzichten noodza
kelijk. Aldus betoogde Mr. v. Dijken en de
heer Kooiman was hot oaarmee eons. Maar
het zekere voor het onzekere nemend, aam
de Kamer het wetsontwerpje maar aan
Ook een wijziging d,vr drankwet passeer
de z.h.s. Daardoor zal een buiten de becu-e
ling in stand gebleven misbruik worden
weggenomen. De heer Boon bood vruchte-
loos verzet Alleen werd de overgangster
mijn een jaar ven-uimd. Minister Slotam&r
ker zegde voorts een technische herzie
ning der Drankwet toe. Er zal spoed mee
woéden gemaakt
Daarna was de Kamer toe aan de veel
besproken verbindend en on ven-bindend
verklaring van ondcinemersovereenkoxn-
ln een allerrustigste sfeer werd het de
bat begonnen. De rage. die er buiten de
Kamer over geweest is, vond daarbinnen
niet den minsten weerklank. De agitatie
van zekere zijde ontvangt daarin haai' oor-
De heer Al-bardki aanvaardde het uit den
nood geboren outwerp als een eersten stap
op den weg naar verdere bedrijfsorganisatie.
Van staaisslavemij bleek hij even afkeerig
fels de heer Col ij n; later sprak de R. K.
haer Goseling in denzelfdon geest Ook hij
wil verder, gelijk hij na een uitvoerig ju
ridisch betoog verklaarde.
De heer Westeiman was eveneens best
te spreken, ai was hij echter nog eeniger
mate bezorgd voor de strafrechtelijke zijde
dei' sancties.
Meer schroom legde de heer Rutgers v.
Rozenburg aan den dag. Hij wees op ue
gevaren van geremde concurrentie en on-
noodige prijsopdrijving. Wie zal dde kun
nen ont/kennen? Reeds nu zijn we in tal
van gevallen de dupe van prijsafspraken
aan den hoogen kant en die neiging in al
lerlei bedrijven om zich met d-e px-ijzen
aan den stijven kant algemeen te houden,
is den laatstem tijd vrij sterk. Ongetwijfeld
zullen de bevoegde instanties op haar hoe
die moéten zijn om te voorkomen, dat de
consumenten van bepaalde overeenkom
sten en bedingen het slachtoffer worden.
De nood der tijden, die voorh-cit wetsont
werp als krachtig argument wordt aange
voerd, mag niet tot. nieuwe uitwassen lei
den. De vindingrijkheid is groot, bedenke
men.
Na vier sprekers, die aan den toegemeten
spreektijd truim voldoend© hadden, kwam
reeds de rust in den eersten aanloop van
dit ordeningsdebat, dat aanvankelijk een
eenigszins teleurstellenden indruk maakte,
na alle overdrijving, die vooraf is gegaan
Er scheen zekere schroom om te spreken
Gevolg was, dat we op een vrij vroeg uur
da vrijheid konden gaan genieten.
Verslag
verzoek van den heer
t het richton van vra.een
r hetgeen de Regeering
noodtoestand in het mijngebied.
De VOORZITTER stelde voor de aangevraag-
WIJNKOOP
Wijnkoop reeds toe. heeft aan urgeu-
en nu een beslissing over de looncn
eld. Er is thans onvoldoende voorbe
ren SNEEVLIET (r.s.p.) en DROP
eens. De heer Drop vroeg de inter-
06 te staan en haar aan de orde te
gen een nader te bepalen dag.
)RZITTER stelde voor de beslissing
WIJNK00p'U(commwildé zich dai
De MINISTER had
•an den ovevgang«Uer
verbindend eu onverbindendver-
klaring van ondernemersovor-
eenkomsten.
De heer ALBABDA (s.d.) zag In het w^ts-
intwerp een stop In de richting van bedrtffs-
«rganisatte. Dat is een gevolg van de crisis.
nderteekende bewjlst. dat men ordenen kan
onder In de draaikolk der groepsbelangen te
Dit wetsontwerp is zeer urgent. Het is een
erstc stap in de gewenschte richting;, 't Blijft
er beneden de wenschen der soc.-dem., maai'
.la eerste stap moe't er principieels beteek.enls
;e.gaan. maar wat geboden wordt, zal worden
De heer WESTERMAN (nat. herstel) merkte
p. da't de ondernemersovereenkomsten, welke
eelal prlisbe-dorf bedoelen tegen te gaan, al-
geschlkte? Hei
kennend. De minister t
algem
_-n eenzijdige beharti
ging der consumentenbelangen. De verbruikers
coöperaties ook in de commissie van advlei
leek den heer Westerman aanbevelenswaardig
in ieder geval zag h(J geen beter oplossing.
-h'teljjkc sanctie zal de bi
Ijjke
idlng.
De he?
(s.d.) WÉ
als de beslissing niet i
:1 werd z.h.s
was dan- 1
digingslïesluit en dus niet onder de Rjjlcswacl
geldregeiing. De voorgestelde regeling, well-
weer uitgaven op de gemeenten legt, is al
vrijgevig.
Minister SLOTEMAKER DE BRUINE merl
te op. dat de gemeenten de ambtenaren der G-
zondheidscommissies niet hebben aangestoi
Verder is de regeling zeer beperkt voor hen,
die een hoofdbetrekking hadden bü de
missles.
De heer v. DIJKEN (a.r.) herhaalde, dat het
wetsontwerp overbodig is.
De MINISTER zag onzekerheid en me-
dat een wetsontwerp den velligen weg h
Do heer KOOIMAN (v.d.) was het met
heer v. Düken in principe eens, dat de betrok
ken ambtenaren niet onder het Rtjkgwachtg»
besluit vallen. Maar om te voorkómen, dat
geen wachtgeld ontvangen, zal h(] voor h
wijziging der Drankwet
bedoelende bulten twijfel te stellen, dat
degene, die op grond van het bezit van
vergunning het verlofsbedrjjf uitoefent. gehour
den is dat bedrijf uitsluitend op zijn naam ei-
voor zijn rekening ui't te oefenen. Het -atelse
der verpachtingen wordt hierdoor tegengegaan
nissen kunnen worden ge-
Mevr.- BAKKER-NORT (v.d.) zag voor dei
aatregel slechts aanleiding om misstandei
De cat'é's hebben het echte
ne overgangsbepaling is ge
loellük; een
rensch't.
De heer SURING (r.k.) juicht het
het brengt de bedoelli.„
van 1931 tot juiste uitdrukking. In di
geest sprak de heer v. d. HEIDE (s.d.). die
de zaak echter wel had willen laten rusten tot
een meer algemeene herziening der Drankwet
De heer SME-ENK (a.r.) was gaarne bereid
om mede te werken een eind te maken aan
misstanden, die door gebrekkige wetsformu-
den overgangstermijn bestond geen""b'ezlvaar
Den minister werd verzocht een scherpe en
lec-sbare Drankwet voor te bereiden.
Or KORTENHORST (r.k.) was zeer gestemc
voor een ruimen overgangstermijn. Het wets
ontwerp lean best wachten tot een algemeen?
herziening dor Drankwet, meende hü;
MINIS".ER SLOTEMAKER DE B RUÏNE waf
.g, die ech-
toc
het café- en restaurantbedrijf
is ernstig, maar de Drankwet heeft daar wei
nig Invloed op. De minister zal de voorberei
ding van een Drankwet-novel'e bespoedigen
Het ontwerpje van nu bedoelt een geblekei
leemte te corrlgeeren. Tegen een niet al ti
groote verruiming van den overgangstevmiji
had do minister geen bezwaar.
Amendementen
De heer BOON (lib.) had enkele amendemen
ten ingediend. Een er van bedoelde den Volk;
bond-tegen Drankmisbruik te ontheffen v.-i
een betaling van een verlofsrecht.
De M1NJSTÉR zou dat niet bllliik vinde
tegenover andere instellingen en ontried in
Kruidt Uw sausen met HONIG's BOUILLONBLOKJES 6 voor 10 cent
het
u toe. Deze sluitsteen aan een verdienstelijk
ebouw mag niet ontbreken.
De heer RUTGERS v. ROZENBURG (c.h.)
ras niet erg geestdriftig over het ontwerp. De
oncurrentle is echter zoo scherp geworden,
at ontreddering dreigt en maatregelen moeten
rorden genomen. De crisis heeft de behoefte
aarnan nog vergroot Aan het voorgestelde
ingrijpen der overheid zijn echti
aren verbonden. Alle concurrent
enomen en dus de rem tegen ongebreidelde
riisverhooelng, Prtjsverhooging houdt echter
et dalen van het levensniveau tegen
Het prijsmechanisme laat ons in d*
prsmisbruiken
'ndend .verb
misten znj
role op die over-
il. De minister moet tui
ijdigo belangen het ovei
■elUjk zlin. Ook c
r houden met den
is, een middel tot a
de l(jn vai
DONDERDAG 28 FEBRUARI 1935
HUIZEN 301 M. 8.00-9.15 KRO. 10.00 NCRV.
11.00 KRO. 2.00-11J0 NCRV. 8.00—9.15
en 10 00 Gram.pl. 10.15 Morgendienst olv. Ds.
P. v Vliet. 10.45 Gram.pl. 11.30-1200 Godsd.
Halfuur. 12.15 Orkestconcert en gram.pL 2 00
Hacdwerkcursus 3.00—3.45 Gram.pl. 4.00 Bij
bellezing Ds. A J. Wormgoor, mmv bariton
en orgel. 5.00 Handenarbeid v. d. Jeugd. 5.30
Zang door H. Hülsmann (bas), a. d. vleugel:
E Haak. 6.43 Causerie Th. Kusters. 7.15
Gram.pl. 7.30 Journ. weekoverzicht C. A.
Crayé 8:00 Vaz Dias. 8.05 NCRV-strijkorkest
olv P. v d. Hurk, mmv. L. Blaauw (orgel).
9,00 Ouderuurtje. 9.30 NCRV-kleinorkest olv.
P. v. a. Hurk. I. d. pauze om 10 00 uur Vaz
Dias. 1030—11.30 Gramofoonmuziek.
HILVERSUM 1875 M. AVRO-ultzending. - 8.00
Gram.pl. 9.00 Omroeporkest olv. N. Gerharz.
10 00 Morgenwijding. 10.15 Gram.pl. 10.30 Om
roeporkest olv. N. Gerharz, mmv. W. Spruyt
(sopraan). 11.00 Krapcursus kinderkleeding.
11.30 Concert door „The Gubo's (accordeon)
en voordracht door Julia de Gruyter en Rien
van Noppen. 12.30 Gram.pl. 1 30 Concert door
H. Tibbe (viool) en Fie Loopuit-Roeper
(piano). 2.00 Voor de vrouw. 230 Gram.pl.
3.00—3 45 Naaicursus. 4.00 Voor zieken en
ouden van dagen 430 Gram.pl. 4.45 Radlo-
tooneel voor de jeugd. 530 Het AVRO-Aeo-
lian-orkesc. 6.30 Sportpraatje H. Hollander. 7 00
Het Aeolian strijkkwartet. 730 Engelsche les,
Fred. Fry. 8.00 Vaz Dias 8.05 Gram.pl 8.15
Handel con eert. Concertgebouworkest olv. Bruno
Walter, solisten, Toonkunstkoor en P. van
Egmond Jr. (orgel), 10.30 Gram pl. 11.00 Vaz
Dias 11.00—12.00 Jack de Vries en zijn band
uit „La Gaité", Amsterdam.
DROITWICH 1500 M. 1035-10 50 Morgen
wijding. 11.25 Gramofoonpl. 11.50 Voor de
scholen. 12.10 Het Rutland Square en New Vic
toria orikest olv. Austin. 11.20 Gramofoonpl.
2 25 Voor de scholen. 3.20 Vesper. 4.10 Gra
mofoonpl. 5.05 Orgelconcert A. Stephenson,
535 Troise en zijn Mandolioeorkest mmv Doo
Carlos (tenor). 6.20 Berichten. 6.50 HëndeJ-
conceri. 7.10 Duitsche les 7.40 Gram.pl. 7.50
Lezing S.20 Soft lights and sweet music, ge
varieerd concert. 8.40 Causerie. .835 BBC-
Theaterorkest olv, S. Rob'nson. 9.50 Berichten.
10.20 Kerkdienst. 10.35 Concert door Tlx. Reiss
(cello) en H. Cohcn (plano). 1U512.20
Dansmuziek-
RADIO-PARIS. 1648 M. 7.20 en 8.20 Gram.pL
1230 Pascal-orkest. 5.05 „Le jeu d'amour et de
l'hasard", spel van Marivaux. 9.05 ,,Le» mar
rons du feu", spel van Musset. 10 05 Nat,
orkest olv_ Eoglielbrecht. 1030 Vervolg con-
KALUNDBORG 1261 M. - 11.20-1.20 Strijk
orkest olv. Audersen. 2.05 M. Hansens orkest.
2.55 Finschc declamatie en muziek. 730 Sym-
phonlcconcert olv F. Bu-sch, mmv. H. Holst
(viool). 1010—11.50 Dansmuziek.
KEULEN 456 M. - 5.20 Gram.pl. 635 Orkest-
concert". 11.20 Gram.pl 12.35 Kwintetconcert en.
solisten. 3 20 Weragkamerorkest olv. Hage-
stedt 5.10 Orkestconcert. 6.20 Carnavalspro-
gramraa mmv. Leo Eysoldt en zijn orkest en
solisten. 8.05 „Kalender Revolte", gevar. pro
gramma. 10.20—11.20 Omroeporkest olv.
Buschkötter.
BRUSSEL 322 M. en 484 M. - 322 M-: 12-20
Gram.pl. 130—2.20 dito 5.20 Omroeporkest,
735 Gram.pl. 8 20 Hoorspel. 10.30-—11.20
Gram.pl.
484 M.: 12.20 Gram.pl. 12.50 Omroeporkest.
1 50- 2.20; 5.20; 6.35 en 7.35 Gram.pL 8120
Symphcoieconcert 8.50 Cabaret. 935 Vervolg
concert. 930 Cabaret 1030—11.20 Gram.pl.
DEUTSCHLANDSENDER 1571 M. - 730 „Dm
Saat der Sonne", hoorspel met muziek. Lei
ding: W. Pleister. 8.20 Het Omroeporkest olv.
W. Lindner, mmv W Stech (piano). 9.20 eu
10.05 Berichten 10.20-11.20 Uit Keulen; Con
cert olv. Buschkötter.
'S DUAL RATIO
50% sneller 33t7: besparing
Inlichtingen bij den
IMPORT.: N.V. EGGELMEIJER CO's AUTO MIJ, ROTTERD^M^
ais leidend beginsel wordt
emer zlin. Naar inhoud en strekking is het
wetsontwerp pubTIé.krèchteHik. Het regelt iets
oor allen, die by een regeling betrokken kun-
StaatssiavernH bedoelt het ontwerp niet; de
riiheid voor het bedriifsleven wordt niet on-
edeliik aan banden gelegd. Voor een tljdeltik
Lnbhet' onl
gen. dié di
dighedi
nomiseh'leven raken. We moeten uitkomen, bij
organische samenwerking in bedrtif en onder
neming. Sociaal wenscheHIk en economisah mo
gelijk zullen van begin af samen moeten gaan.
Ais bescheiden stap wordt het ontwerp aan-
Eugène Eberle
Een bekend Rotterdammer, uit een beken
de kunstzinnige familie, de vioolbouwer
Eugène Eberle, heeft op 7 Maart a.s. een
gedenkdag, die velen met hem zullen willen
vieren, ook al is hijzelf met het oog op de
ongunstige tijds
omstandigheden,
niet van plan ii
den gewonen zn
des woords t
jjubileeren".
Op 7 Maart
1885 werd Eu géne i
Eberle geboren in
het huis Tollens
straat 95, waarin
hij nu sinds der
tig jaar als viool
bouwer is geves
tigd. Men zou in
dit geval, om iD
stijl te blijven dus
van een dubbel-
streek kunnen
spreken of zelfs
van. een drieklank
en wij verwonderen ons dan ook niet, dat
Eberle den 7en Maart niet onnadenkend
wenscht te passeeren.
Op jeugdigen leeftijd begon Eugène zich
reeds voor vioolbouw te interreseeren. Oude
kisten waren het nu niet. bepaald ideale
materiaal, waaruit hij als jongen violen
bouwde.
Eugène Eberle
Aan vader Oscar EberFe Sr ontging de
aanleg van zijn zoontje niet en zoo kwam
deze op 1-bjarigen leeftijd in de leer bij den
toenmaligen Rot-terdamschen vioolbouwer
Ferenczy Tomasowsky.
Na twee jaar ping Eugène naar den Am-
sterdamschen vioolbouwer Karei van der
Meer en later, voor beëindiging van -zijn
studies, naar don bekenden Berlijnschen vi
oolbouwer en expert Otto Möckel.
In December 1904 kwam hij naar zijn va
derland terug en vestigde zich als vioolbou-
Reeds spoedig had Eugène Eberl© bet ge
luk in con tact. te komen met vooraanstaande
kunstenaars, als Louis Wolff, Mossel, Mischa
Elman, Fiedler, Hekking, Prof. Grummer,
Timmermann en anderen, die hem bun in
strumenten ter reparatie brachten en over
bet resultaat ten volle tevreden waren. Het
Boheemsche Strijkkwartet bezocht Eberle
steeds als het ih Nederland op tournee was.
Ook viel hein do groote eer teu deel aan
Prinses Juliana een vioolstrijkstok te mogen
leveren.
In 1909 behaalde hij op de te Rotterdam
gehouden internationale tentoonstelling van
muziekinstrumenten met een eigenhandig
gebouwd strijkkwartet de gouden medaille
en in betzelfde jaar verwierf hij in Milaan
den Grand Prix.
Het is voor den heer Eberle een streelende
gedachte, dat vele zijner violen en celli zoo
wel in ons land als in het buitenland door
beroepsmusici en liefhebbers worden be
speeld.
Dit mooie vak, waaraan zoovele kanton
zijn, maar waarvoor men in de eerste plaai s
een kunstenaarshart behoeft,nog vele jaren
in het huis te mogen uitoefenen waar hij ge
boren werd, is zeker de liefste wenscli van
den man die 7 Maart als een bijzonderen
dag in zijn leven zal gedenken.
De ondernemers-overeenkomsten
De heer Van den Tempel c.s., heeft
op het wetsontwerp inzake het algemeen
verbindend, én onverbindend verklaren valt
ondernemers-overeenkomsten eenige amen
dementen ingediend, waarvan een de strek
king heeft om halfjaarlijks aan de Staten-
Generaal verslag te dóen uitbrengen ovec
de toepassing van deze wet, terwijl een
ander uitbreiding beoogt van de advisee»
rende taak van de vaste commissie van den
Economischen Raad.
HET VERHAAL VAN MIENTiE EN SAARTJE PEPERNEUT, t
door G. Th. ROTMAN.
49. Daar de veldwachter echter met zijn
beenen op den kant gebleven was, krabbelde
hij spoedig weer overeind Hij. schudde zich
uit als een poedel die gezwommen heeft, en
stak dreigend den vinger op „Wacht maar.
ik krijg' jullie wel dieven!" riep hij ons na,
„nu weet ik, wie hier den laatsten tijd overal
kippen gestolen hebben! Naar het verbete
ringsgesticht 'ga je!"
50. „Gauw! Gauw! hij ziet ons voor die
ven aan!" zei ik tegen Saar. Ik had haar de
riem en overgegeven, want. ik had van roeien
geen verstand. Nu, Saar kón het, binnen twee
minuten waren we een heel eind van den
kant Maar toen zagen we tot. onzen schrik,
dat de veldwachter naar een der andere hui
zen was geloopen en daar ook in een bootje
sprong! (Wordt Vrijdag vervolgd)
FEUILLETON
EEN VREESELIJK
MISVERSTAND
Dat nog een gelukkige
oplossing vond
Naar het Engelsch
„Van een onwaarheid zeggen kan nooit
iets goeds komen," hield Madge vol. „Je
moet niet vergeten, dat ik ouder ben en dat
ik meer van de wereld heb gezien dan jij."
„Denk je dat heusch, kind? Daar vergis
je je toch in. Sinds wij verleden jaar
elkaar voor het laatst zagen, lijkt het mij
wel, of ik twaalf menscheulevens heb
doorgemaakt. Het kind, dat je hebt gekend,
Madge, was al tot vrouw gerijpt, eer ze
het eerste had doorgemaakt. In ieder ge
val ben ik nu besloten, mijn mede-men-
schen te helpen, w&ór en wannéér ik maar
kan, en niets of niemand zal blij daarvan
terughouden! Je wilt toch zeker dien
armen man wel ter wille zijn?"
„Als we kunnen", zei Madge; maar zij
leek lang niet opgewekt. Violet sloeg de
armen om haar heen. en kuste haar on
stuimig:
„O. als je tech eens wist, hoeveel ik van
je houd! Dus val mij nu niet te hard. door
dien alles overwedigenden waarheidszin
yan jou! Geef mij die natte kleeren maar
eens hier. Die breng ik dan gelijk met de
mijne beneden."
Violet voegde de daad i hij het wo-ird,
vroeg den ouden blinde, waar ze een
droogrek zou kunnen vinden ene was a)
berzig, de kleeren hierop te hangen, voor
het vuur, toen haar gastheer binnenkwam
met een blad. Dit zette hij dadelijk ne«pr
en zei beleefd:
„Wacht, laat ik u even helpen!"
„Neen, dat is vrouwenwerk... Maar, o,
was u soms van plan, ons iets te eten te
geven? Dat zou ik heerlijk vinden, want
ik heb verschrikkelijken honger. We aai
den wat willen gebruiken in het logement je
in Tintagel, maar toen wij dat onweer
zagen opkomen, zijn we maar zoo gauw
mogelijk doorgereden. Wacht, ik zal we!
voor u dekken."
Hun blikken ontmoetten elkaar; hij keek
vol bewondering: wat was zij mooi, zelfs
in die eenvoudige kleeren, en zij vond
hèm ook knap; zijn gelaat drukte zooveel
kracht uit In het eerst had hij haar st3>*k
doen denken aan iemand, dien zij gezten
bad. Dit was een ontmoeting geworlen,
die, naar zij meende, haar leven gel.eel
bedorven had. Hij was nu dood, maar vior
haar was hij erger dan dood.
„Van verpleegsters wordt toch niet var-
wacht, dat ze de familie van haar patiën
ten ook bedienen, is 't wel?" vroeg hij rnet
korten lach, wént. hij had wei gevoeld dat
hij ook op de een of andere manier een
levendige indruk op haar had gemaakt.
„Als u maanden lang in een mibtair
hospitaal was geweest, dan zoudt u wel
weten, dat een verpleegster ieder werk
onderneemt, dat haai voor de hand komt",
zei ze en hielp hem het tafellaken neer
leggen, ook alweer kraakzindelijk en de
oorden en schotels op hun plaats zetten*
op den een prijkte een nog onaangesne ten
ham, op den ander een stuk runderrib
„Heeft u dan militairen vei-pleegd?"
vroeg hij. En zijn stem kreeg een veel
vriendelijker toon. sinds hij had ontdekt
tlat ?ij niet tot de klasse der „niets-doen
ffttrs" hoorde.
„Ja, zeker", antwoordde zij met grooten
nadruk. „Waar is het brood? En geeft u
ons ook thee?"
„Het water staat al te koken, want
Moeder heeft zoo graag al gauw een
kopje. Dat welkt haar zoo op, zegt ze. Het
brood zal ik uit de pi-ovisiekast halen. Wilt
u mij misschien even volgen?"
Madge had niet zoo gauw kunnen klaar
komen, maar, toen zij eindelijk voorzichtig
de donkere trap was afgedwaald, kwam ze
hen beiden tegen: den gastheer met een
reusachtig eigengebakken brood op een
plaat cn Violet met, een kom met room.
„O, Madge, je moest die provisiekast
eens zien!" riep Violet geestdriftig uit. „Die
is toch zoo heerlijk ruim en frisch!... Mag
ik thee schenken, Mr. Trevanion? Dit is
Mr. Hugh Trevanion, weet je... Wat een
mooie trekpot! 't Is zonde en jammer, om
'm té gebruiken. Die hoorde thuis in een
oudheidkundig museum! Wat zou die daar
een goed figuur slaan!"
Violet zat aan het hoofd van de tafel,
sneed brood en schonk thee. Hugh Tre
vanion bracht eerst een kopie aan zijn
vader en ging toen met een blad mét hef
een en ander, het meest geschikt voor een
Zieke, naar Boven. Violet had hem wel
gevraagd, of zii het. „mocht" doen, maar
dit had hij dankbaar afgeslagen, er bijvoe
gend:
„Ik moet haar nog voorbereiden op uw
komst, andei-s zou zij schi'ikken: u lijkt zoo
verbazend veel op onze .arme Esther in die
kleeren!"
„Wat bezielt je toch, Violet?" fluisterde
Madge, toen ze hem boven hoorde loopen.
„Ik vind het niet mooi, tegenover mij
tegenover hèm en tegenover jezelf".
„Niet mooi?Om thee te schenken en
om nadei-hand voor de arme zieke te doen,
wat ik kan? Wees toch niet zoo dom. Dat
is niets voor mijn goede, lieve MadgeIk
ben immers ooi. niet meer de Violet, die je
hebt gekend? Dat. heb ik je daar straks al
verteld".
Madge bleef zich verbazen over de wijze,
waarop baar vriendin methaar gastheer
sprak, of ze geheel gelijken waren, want.
ofschoon Hugh Trevanion wel vertelde, dat
hij college geloopen had, was hij toch maar
een pachter en gaf hij meer. dan eens blijs
van zijn minachting voor het nutteloos le
ven van de aristoci'atie.
Madge zou er dan ook op zijn blijven aan
dringen, om zoo gauw mogeiijk te vertrek
ken, nadat zij bij de zieke waren geweest,
en alles voor hun gastheer in orde hadden
gebracht: maar, ofschoon bet. onweer nu
wel opgehouden was, viel de regen toch nog
bij stroomen neer.
„Ik zal naar het telegraafkantoor in Bod-
lan End rijden, als u soms een boodschap
mocht willen zenden aan uw vrienden",
stelde Trevanion voor, terwijl ze alle drie
naar den regen stonden te kijken, Madge
teleurgesteld, Violet mét gemengde gevoe
lens en hun gastheer met een soort' voldoe
ning. „U kunt er niet aan denken- te ver
trekken' zei hij. „Al zouden de wegen ook
begaanbaar zijn, wat nog ln geen paar
dagen het geval is, vooral niet voor fiev
sers dan zoudt u zeker rheumatische
Koortsen of longontsteking opdoen. En ei*
is hier geen enkel veiwoermiddel in de
buurt. Ik zelf heb mijn paard, maar geen
rijtuigje. ZooaLs ik u nog eens zeg: met ge
noegen wil ik een telegram voor u weg
brengen en voor vannacht zult u zich moe
ten tevreden stellen met de kamer boven".
De meisjes moesten zijn raad wel volgen
en heel onschuldig zei Violet:
„Als u dan zoo goed wilt wezen, dan moet
u maar liever aan den dominee telegrafee-
ren, dan aan mijn familie. De dominee van
Penf-land is de welwillendheid in persoon
en iemand, die alles even verstandig- opvat"
Die dominee AVas de vader van Madge.
„Hebt u papier en inkt?" vroeg deze dan
ook en volgde Trevanion naar een soort
binnenkamer.
Violet dacht intusschen:
„lk heb zoo genoeg van het conventioneele
beuzelachtige leven in onze kringen, dat ik
hier wel altijd zou willen blijven; tenminste,
dat komt mij zoo voor. Of ik gelukkig zou
zijn?Och, dat kan ik Immers niet meer
hopen of verwachten. Maai- in zulk een
mooie omgeving en met zoo'n kalm, maar
werkzaam leven en dan met al die heerlijkp
dieren en bloemen om mij heen, zou ik al
thans heel tevreden kunen zijn".
HOOFDSTUK II.
Een half uur later had Trevanion zijn
gezadeld en reed hij naar het naast-
bijzijnd telegraafkantoor cn de meisjes wa
ren dus alleen op de haar onbekende hoeve
met den hulpeloozen ouden man en diens
zieke vrouw.
Ze hadden een korte woordenwisseling:
,JV',?6,1 mij 'ePeQover je ouders verant
woordelijk voor jou, Violet", had Madge
met heftigheid verklaard. „Ze hebben je
aan mij toevertrouwd. Als ze van dit onder
nemen van je afwisten, zouden ze het aller-
dwaast vinden en ze zouden het 'mij zeer
Kwalijk nemen, dat ik het toegelaten had".
..Maar, Madge, vergeet niet, dat ik eeu-
en-fwintig ben! Als lk hier wilde blijven,
om die vrouw te verplegen, zou je daar niets
aan kunnen veranderen".
Bij deze ontnuchterende woorden kwam
Madge tot een vergelijk: ze zou Violet dan
nog vier-cn,twintig uur haar gang laten
gaan, als ze tenminste na dat ultimatum
met haar de boerderij zou verlaten en Hugh
ire.vamon geenerlei aanwijzing zou geven,
omtrent haar identiteit.
„Daar hoef je niet op aan te dringen", zei
violet. „Ik zou dien jongen man niet graag
uit den droom helpen".
Daamiee begaven de meisjes zich ieder
aan de vrijwillig op zich genomen taak;
Madge had het toezicht over de huishou-
ding en de zorg voor den ouden man en
violet gmg naar boven en tikte aan de ka
merdeur van de zieke.
Op een met zwakke stem uitgesproken
„Jannen! vond zij een vrouw van een jaar
V am ov?reind zi,*en in bed in de kus
sens. Alles in het vertrek was weer even
neties en ordelijk.
verPloff?*ter", zei Violet met haa.r
vriendelijke, zachte stem en reikte de pa
tiënte de hand. „Ik hen hij toeval hierheen
gekomen, is dat niet eigenaardig?"
(Wordt vervolgd)!
