Jlimure Cfiitschf (ümtrant
DE SAAR BLIJFT DUITSCH
Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden 3n Omstreken
Ruim 90 procent stemt voor
Duitschland, nog geen 9 procent
voor den status quo.
DE
abonnementsprijs:
Per kwartaal in Leiden en in plaatsen
waar een agentschap gevestigd is 235
Franco per post 2.35 portokosten
Per week0.I8
Voor hel Buitenland bij wekelijksche
zending4.50
Bij dagelijksche zending550
Alles bij vooruitbetaling
Losse nummers 5 ct. met Zondagsblad 7'/» ct
Zondagsblad niet afzonderlijk verkrijgbaar
Bureau: Breestriat 123 Telefoon 2710 (na 6 uur 3166) Postbox 20 Postgiro 58936
N°. 5375
DINSDAG 15 JANUARI 1935
15e Jaargang
Sbberttntirprijjen:
Van I tot 5 regelsf 1.17'/»
Elke regel meer 0.22'lt
ingezonden Mededeelingen
van 1—5 regels f 230
Elke regel meerf 045
Handelsadvertentiën per regel /O'
Bij contract belangrijke korting
/oor het bevragen aan 't bureau
wordt berekend0.10
Heel Duitschland vlagt en viert feest.
Hitier constateert, dat er nu geen
Duitsch-Fransche kwestie is
overgebleven.
De bevolking van het Saarge-
bied heeft, naar hedenmorgen de
per radio, bekend gemaakte uitslag
van de volksstemming van Zondag
heeft aangetoond, in groote meer
derheid voor wedertoevoeging van
dat gebied bij Duitschland gestemd
Voor Duitschland stemde ruim
90 pet., voor den voortduur van het
Volkenbondsregiem nog geen 9
pet en voor toevoeging aan
Frankrijk slechts 0.4 pet.
Verdeeld over de acht stemdistricten geeft
e uitslag het volgend beeld:
De volksstemming in het Saargebied
heeft, geheel overeenkomstig de ver
wachtingen, die daarover gedurende
geruimen tijd zijn uitgesproken, een
verpletterende meerderheid opgeleverd
voor den terugkeer van dat gebied naar
het land waar het bij behoortDuitsch
land.
Er is reden om zich over dezen uit
slag zeer te verheugen, omdat hiermee
met volkomen ondubbelzinnigheid is
aangetoond, dat de Saar weer bij
Duitschland moet worden gevoegd en
hiermee feitelijk over de laatste terri
toriale kwestie uit den wereldoorlog
althans aan Duitschlands Westgrens
is beslist.
Gelijk wij de vorige week in een
artikel over het Saarplebisciet hebben
uiteengezet, was het tijdens het Hitier-
bewind in Duitschland eenigszins twij
felachtig geworden of de bewoners van
het Saargebied nog wel in groole
meerderheid zóó vast in hun schoenen
stonden wanneer het zou gaan om de
vraag of zij weer bij hun vaderland
gevoegd zouden willen worden. En
men weet, dat hierbij dan niet alleen
van het socialistisch-communistisch
volksdeel sprake was, maar ook van
het roomsch-katholieke deel, dat in
twijfel was geraakt over de veiligheia
van zijn religieuze idealen in het Derde
Kijk. Op de Roomsche hooge geestelijk
heid rustte daarom een groote verant
woordelij kheidslast. Haar keus, die
gebleken is te zijn uitgevallen vooi
onmiddellijke terugkeer naar Duitsch
land, toont voor de zooveelste maal,
dat zij zich niet licht laat beïnvloeden
door tijdelijke verschijnselen, doch
haar besluiten neemt na rustige over
weging en met breeden blik. De oude
wijsheid, dat bloed kruipt waar het
niet gaan kan, is daarbij door haai
vermoedelijk als een doorslaanden
factor beschouwd. Hoezeer zou haar
gezag zijn aangetast wanneer „het
volk" in meerderheid, uit nationale
overweging tegen haar advies zou zijn
ingegaan, indien het eens in omg&
keerden zin zou zijn gegeven. Welke
onoverzienbare gevolgen zou dat ook
op de positie der roomsche kerk in het
overige Duitschland hebben gehad. En
bovendien: welk een risico zou een te
gengesteld advies voor den vrede van
Europa hebben meegebracht.
Natuurlijk hebben er meer factoren
San deze meegewerkt om tot een zóó
overweldigende meerderheid voor te
rugkeer naar Duitschland te leiden.
Onder deze zal bij velen de vrees
voor nationaal-socialistische wraak na
het plebisciet een rol gespeeld hebben.
Ook al is de stemming practisch vol
komen geheim geweest, dank zij de
maatregelen, die vanwege den Volken
bond waren genomen en al is er dus
Van een rechtstreeksche vrees-aanja
ging van de eenen tegen de anderen
geen sprake kunnen zijn één feit
heeft men met den besten wil niet
kunnen uitschakelen, nl. dit, dat er tot
voor korten tijd volkomen vrijheid van
propaganda voor de eene of de andere
oplossing was en men dus in de mees
te gevallen wel weet, welke opvatting
tijn buren en kennissen aanhingen. De
pressie, die vermoedelijk tal van men-
schen lid van het Duitsche Front heeft
gemaakt, heeft ongetwijfeld ook wel
nagewerkt by de stemming zelf. Te
meer omdat het Duitsche Front streng
gecontroleerd heeft of zijn leden wel
aan de stemming deelnamen en vele
eenvoudigen in het stille stemhokje,
toen ze alleen met zichzelf hadden te
beslissen, onder den psychologischen
druk van die controle hebben gestaan.
Met dat al, de cijfers van den uit'
slag zijn heel opmerkelijk.
Een betrekkelijk klein gedeelte der
stemgerechtigden, 11.000 van de
É32.300, is thuis gebleven.
Van degenen, die dit thuisblijven
niet hebben geriskeerd, hebben 3.256
hun biljet oningevuld gelaten.
Het percentage ongeldige stemmen
is zeer gering gebleven, n.l. slechts 501.
Overeenkomstig de algemeene ver
wachting, hebben slechts zeer weini
gen voor Frankrijk gestemd, n.l. 2.083-
En wanneer we dan tot de beide
hoofdgroepen komen, zien wij, dat te
genover de 476.089 stemmen, die voor
terugkeer tot Duitschland zijn uitge
bracht, slechts 46.613 staan van dege
nen, die zich uitspraken voor de status
quo. Inderdaad een meerderheid voor
Duitschland die er mag zijn.
Men kan deze cijfers op verschillen
de manier beschouwen.
Het is mogelijk, dat men er de con
clusie aan vastknoopt: wélk een opval
lende veroordeeling van de politiek van
Versailles!
Inderdaad, dat is zoo, doch tegenover
die exclamatie kan gesteld worden,
dat men werkelijk dezen uitslag niet
noodig had om te bewijzen, dat het
Vredesverdrag ook op dit punt een
groote onjuisthéid en onrechtvaardig
heid bevatte. Dat de Saar Duitsch was,
stond vast en dat men dit te Versailles
voor een tijd twijfelachtig heeft i
is alleen een concessie geweest aan het
Fransche imperialisme, dat in 1919
nog in zulke hooge tonen zong. Do
stemmen voor den status quo uitge
bracht, bewijzen temeer, dat de Saar
landers in massa Duitschers wilden
blijven, want stemmen voor den status
quo beteekende immers, dat men een
„gunstiger" oogenblik voor den terug
keer wenschte.
Men kan den uitslag ook bezien als
een groot succes voor de Duitsche na
tionaal-socialistische regeering en spe
ciaal dus voor Hitier, en inderdaad is
zij dat. Hoe men de zaak namelijk ook
zou willen wenden of keeren de
groote meerderheid der Saarlanders
blijkt zich gaarne te scharen onder het
hakenkruis. Daarvoor zijn ze dan ook
Duitschers, die in den grond van de
zaak de strenge discipline, die op het
oogenblik in Daiitschland heerscht,
krachtens hun Duitscher-zijn, ideaal
vinden.
Wij bezien den opmerkelijken uit
slag van het Saarplebisciet inzonder
heid met vreugde omdat zij den Vol
kenbondsraad zonder eenig dubio den
weg wijst om het laatste territoriale
vraagteeken tusschen Duischland en
Frankrijk weg te vegen.
Adolf Hitler heeft hedenmorgen
vroeg in een rede voor de radio ver
klaard. dat er nu geen grensgeschillen
meer met Frankrijk zijn en de weg tot
verzoening en samenwerking thans
dus volkomen vrij is.
Bedriegen wjj ons niet, dan verkeert
Frankrijk, onder de wijze leiding van
Flandin en Laval, thans juist iq de
stemming om deze verklaring nu niet
met wantrouwen, maar met grooten
ernst op te nemen en haar aan te wen
den als een werktuig om Europa den
vrede te hergeven, dien het voor het
herstel van zijn welvaart zoozeer be
hoeft.
Status F
quo
rttk"3
Ouitsch-
Saarbrücken Stadt
10.413
286
73.761
Saarbrücken Land
12.303
647
121.631
Saarlouis
7.541
768
85.230
Jttweiler
8.792
152
90.807
Merzig
1.180
66
23.362
SL Wendel
1.130
27
20.629
SL Inbert
2.987
126
33.867
Homburg
2.111
42
28.317
Het totaal aantal kiezers bedroeg 539500.
Bij optelling van deze getallen komt men
tot kleine verschillen mot de officieel bekend
gemaakte totalen, doch die geven nergens
den doorslag.
Wat opvalt is, dat zoo uiterst weinige stem
men voor Frankrijk zijn uitgebracht. Er zijn
verscheidene stemlokalen waarin Frankrijk
geen enkele stem mocht verwerven. Nog tal
rijker zijn ze waar de stemmen voor Frank
rijk nog geen tien haalde.
Dit was echter wel te voorzien.
Twijfelachtig was of er aaneengesloten
streken voor de status quo zouden stemmen.
Maar ook daarvan is geen sprake wanneer
men de cijfers overziet. De tegenstelling die
zoo sterk in het nadeel van de voorstanders
van den status quo uitvalt is vrijwel gelijk
matig over het geheele Saarland verdeeld
gebleken, zoodat voor den Volkenbond de
vraag niet eens aan de orde behoeft te wor
den gesteld of men bij de eindbeslissing wel
licht een afzonderlijk regiem voor enkele
gedeelten of één enkel gedeelte zou moeten
instellen, teneinde daarmee den volkswil
ten volle te geven, waarop hij recht heeft.
Het is met dezen uitslag voor oogen be
grijpelijk, dat voor heel Duitschland het
Saargebied inbegrepen, de dag van heden
in dag van groote vreugde is.
Zoodra hedenmorgen de uitslag bekend
was, heeft de regeering te Berlijn dan ook
reeds het volk tot vreugdebetoon opgeroepen.
HITLER SPREEKT
Hij dankt de Duitschers aan
de Saar
Het Duitsche Rijk sal geen
territoriale eischen meer
aan Frankrijk stellen
Direct nadat de voorzitter van de inter
nationale ple'bisciet-commissie, de Zweed
Rohde, de uitslag van de stemming had
bekend gemaakt heeft over alle Duitsche
zenders Gouwleider Bürckel het woord ge
voerd en in een korte toespraak aan de
vreugde van de Saarbevolking over dezen
uitslag uiting gegeven.
De belangstelling van de geheele wereld
ging echter uit naar de rede, die de Duit
sche Rijkskanselier. Adolf Hitler thans
zou houden.
Hitier sprak als volgt:
Eer, vijftienjarig onrecht gaat thans zijn
einde tegemoet: thans blijkt wel, dat het
leed, dat honderdduizenden volksgenooten
werd toegevoegd, het leed is geweest van
het gansche Duitsche volk en de vreugde
over de terugkeer is de vreugde van het
geheele Duitsche rijk.
Het lot heeft gewild, dat niet het
nuchter verstand aan deze even zin-
looze als treurige toestand een einde
heeft gemaakt, maar een paragraaf
van een verdrag, dat de wereld be
loofde de vrede te zullen brengen en
toch slechts eindeloos leed en ononder
broken onrust ten gevolge had.
Des te grooter is onze trots, dat na
een 15-jarige onderdrukking de stem
van het bloed op 13 Januari 1935 zijn
machtigste belijdenis uitsprak.
Wij weten het allen, mijn be^
te volksgenooten van de Saar: als
beden binnen enkele oogenblikken
in het geheeie Duitsche Rijk de klok
ken zullen luiden, om daardoor uiterlijk do
trots die ons vervult, bekend te maken,
dan danken wij dit uitsluitend aan U, Duit-
-hers van de Saar, aan uw onwankelbare
trouw, uw opofferend geduld en gehard
heid evenzeer als aan uw dapperheid.
Geweld noch verleiding heeft u doen
wankelen in uw erkentenis, dat gij Duit
schers zijt- zooals gij het steeds geweest
zijt en zooals wij het allen zijn en zullen
blijven.
Zoo spreek ik dan thans tot U als lei
der van het Duitsche volk en rijkskanselier
in naam van alle Duitschers, welker
woordvoerder ik op dit oogenblik ben, den
dank van het volk uit en geef u de ver
zekering, dat wij in dit uur gelukkig zijn.
omdat gij weer bij ons zult zijn als zonen
i!|li'S:!'!1!i"jilj:'Vi i1 T'T '";.j
De Uitslag van de Zondag gehouden
stemming in het Saargebied heeft een
overweldigende meerderheid
opgeleverd voor aansluiting bif
Duitschland.
De cijfers zijn als volgt:
Voor aansluiting bij F r a n k r ij k
2.083 stemmen
Voor aansluiting bij Duitschland
476.089 stemmen
Voor handhaving van de Status quo
46.613 stemmen
Ongeldig waren 501 stemmen.
Blanco waren uitgebracht 3.256 biljetten.
In totaal hebben gestemd 528.542 personen.
Er waren 539.300 stemgerechtigden.
i'
van ons volk en burgers van het nieuwe
Duitsche Rijk.
is een trotsch gevoel door de Voorzie
nigheid tot vertegenwoordigers van een
volk te zijn aangewezen. In deze dagen en
in de komende weken zijt gij, mijn Duit
schers van de Saar, de representanten van
het Duitsche volk en van het Duitsche
Rijk.
Ik weet, dat gij evenals in het verleden
onder moeilijke omstandigheden ook in de
nu komende weken van gelukkige over
winningsvreugde, niet zult vergeten, dat
het de vurigste wensch van velen zou zijn,
ook na uw terugkeer tot het vaderland
nog een schanddaad te kunnen vaststellen.
Bewaart daarom ook nu de hoogste graad
van discipline.
Het Duitsche volk zal u daarvoor
te meer dankbaar zijn, als door uw
houding een van de grootste span
ningen in Europa tot ontspanning
kan worden gebracht, want wij allen
willen in deze daad van de 13e Jan.
een eerste en beslissende schrede
zien op den weg van een algemeene
verzoening van hen, die twintig jaar
geleden door den loop der gebeurte
nissen en door menschel ij ke onvol
maaktheden in de vreeselijkste en
onvruchtbaarste strijd aller eeuwen
zijn getuimeld.
Uw beslissing, Duitsche volksge
nooten van de Saar, geeft mij heden
de mogelijkheid als onze opofferings
gezinde historische bijdrage tot
de zoo noodzakelijke bevrediging van
Europa de verklaring af te leggen,
dat na de voltrekking van uw terug
keer het Duitsche Rijk geen ter
ritoriale eischen meer aan Frankrijk
zal sêjllen.
Ik geloof, dat wij ook tegenover de an
dere volken onze erkentelijkheid kunnen
betuigen voor de, in o\ereensteniming met
Frankrijk en ons getroffen loyale opzet van
deze stemming en haar verder mogelijk
gemaakte uitvoering. Ons aller wensch
het, dat dit Duitsche slot, dat aan een zoo
treurig onrecht is gemaakt, tot meer 'vredo
onder de Europeesche menschheid moge
bijdragen. Want: zoo groot en onaantast
baar onze wil is om Duitschland zijn ge
lijkberechtigdheid te verwerven en te ver
zekeren, zoo groot is ook onze wil ons niet
te onttrekken aan de verplichtingen, die
voor de solidariteit van alle volkeren be-
'orderlijk kan zijn.
Gij, mijn Duitsche volksgenooten va
Saar, hebt er wezenlijk toe bijgedragen da
erkentenis van de onlosmakelijke saam
horigheid van ons volk en daarmede
de innerlijke en uitwendige waardij van de
Duitsche natie en van het huidige rijk te
verzekeren.
Duitschland dankt U daarvoor uit mil-
lioenen harten.
Wèest gegroet in het gemeenschappelijk,
dierbaar vaderland, in ons eenige Duitsche
Rijk!"
REDE VAN GOEBBELS
Heel Duitschland vlagt
Vrije dag voor de scholen
Hedenavond massabijeenkomsten
en -defilé's
Direct na de korte toespn—van Hittler
zette een groot koor in „Groszer Gott, wir
loben Dich", gevolgd door „Deutsch ist die
De rijks-propagandaminister, dr. Goebbels,
heeft hierna eveneens de Saarbevolking toe
gesproken. „De beslissing is gevallen, zro
begon spr. Voor het oog van heel de wereld
ht gij, buwoners van b->t Saargebied, ge
toond wat Duitsche trouw -'««ekent, hebt
gij met overweldigende meerderheid ge
Duitsch is dit land en Duitsch zal het blij
ven. Zooals gij Duitschland trouw gebleven
zijt zullen wij trouw zijn aan de Saar, nu
het zijn strijd van 15 jaar heeft beëindigd.
Het Rijk opent wijd zijn poorten om U te
ontvangen, nu ge uit nood en verdrukking
terugkeert tot uw vaderland en wij beloven
elkander ook voor do toekomst vóór alles
Duitschers te zijn."
Dr. Goebbels deed daarna mededeeling
van een aantal opdrachten, die ter gelegen
heid van de overwinning bij de volksstem
ming moesten worden uitgevoerd. De mi
nister van binnenlandsche zaken droeg aan
alle bevoegde instanties in het Saargebied
op om op den 15den Januari de vlag uit te
Nog eenige foto's betrekking hebbende op de beslissende dag voor het Saargebied. Van links naar rechts: een file zooals er voor elk stembureau te zien was. Von Papen
die Saar lander is en een kasteel te Waller faingen heeft, brengt aldaar zijn stem. uit. Burgemeesle Vonk de Both can Tilburg, voorzitter van een stembureau, deponeert een
ingevuld, oüjet in de bus. Een oude Saarbrüekenaar op weg naar het stembureau. Burgemeester Bloemens van Arnhem distribueert blanco biljetten.
Omgerekend in procenten is de uitslag
als volgt:
Voor Frankrijk 0,394
Voor Duitschland 90,076
Voor Status quo 8,819
Ongeldig 0,095
Blanco0,616%'
steken en noodigde de bevolking uit dit
eveneens te doen. Aan de besturen der R.K.
en Evangelische kerken werd verzocht van*
middag tusschen 12 en 1 uur alle kerk lok
ken te luiden.
Het rijkspropaganda-mihisterie' noo
digde het geheele Duitsche volk uit
zich aan te sluiten bij de Saarbevol
king en te zorgen, dat binnen eeu half
uur na de uitzending heel Duitschland
één vlaggenzee zou zijn, om daarmee
op indrukwekkende wijze de groote
nationale overwinning te vieren en
dank te brengen voor de trouw van de
broeder- en zusters aan de Saar.
De minister van onderwijs, kunsten en
vetenschappen verstrekte de opdracht om
n alle scholen en hoogescholen een korte
maar waardige herdenking gewijd aan den
terugkeer van het Saargebied tot Duitsch
land te houden.
Het verdere van den dag moest vrijaf ge
geven worden.
Het propagandabureau van de N.S.D.A.P.
verstrekte aan de gouwleiders en de plaat
selijke bevelhebbers de opdracht, te zorgen,
dat de vlaggenhulde in het Rijk ook inder
daad binnen een half uur een overweldigen
den vorm zou hebben aangenomen. Van
avond van 7—9 uur,moot in alle steden en
dorpen eeu massa-bijeenkomst worden ge-1
ensceneerd, hetzij voorafgegaan door een'
fakkeloptocht of een défilé, eindigend op het
grootste plein van de stad. Daar moet het
woord worden gevoerd door de hoogste
plaatselijke autoriteiten en/of door de
'louwleiders. In de toespraken moet de
vreugde en dankbaarheid worden betoond
voor de nationale trouw van het Saarvolk.
Na de mededeelingen van Dr. Goebbels
werd klokgelui van de klokken uit het Saar
gebied uitgezonden en de uitzending werd
besloten met het Duitschland- en Horst
Wessellied.
Hierna hebben alle Duitsche zenders een
kwartier gezwegen.
De telling in den Wartburg
Men meldt ons uit Saarbrücken:
In den Wartburg beeft de telling der
stemmen bijna den geheelen nacht geduurd.
Tegen half zes was dit werk gereed.
Bijna allen, die eraan deelnomen toonden
toen langzamerhand sporen van vermoeid
heid en de stemming in den Wartburg was
uitgesproken mat
in de gangen van do zalen zijn vele per
sonen. die niet direct meer hij het w erk zijn
betrokken, op hun stoelen ingeslapen en
vele politieagenten ideze gelegen
heid zijn mtg-nist nin gummi knuppel,
leunden slaperig tegen de muren.
Ook het telefoonpersoneel dat in den loopt
