Binnenlandsche Zaken
goedgekeurd
I
Ij
Ie
de voordeligste
HNuttie's Vader
saterdag 17 november 1934
tweede blad pag. 5
\fj, De Staatsloterij wordt niet
uitgebreid
Buitenlandsche Zaken De
b Volkenbond Onze stem
7 tegen Ruslands
lij toelating
TWEEDE KAMER
LL
Vergadering van 16 November 193-4
Overzicht
Minister de Wilde haalde z'n begrooting
binnen, nadat een der artikelen met
- £.000 was verlaagd. Gevolg daarvan zal
aIn, dat aan de Commissarissen der Ko-
Ihgin geen f 1000 tegemoetkoming kan wor-
KAjn verleend in de kosten van verwarming,
itiihbhting en waterverbruik.
lustig is gedebatteerd over een tweetal
instellen met betrekking tot de Staats-
irij.
Jinister Oud had een bepaling voor,ge-
fid, waarvan de bedoeling was te verhin-
^ren, dat particuuliere loterijen nog langer
.„aden s e en op de trekkingen der Staats-
□erij» Het tweede voorstel was afkomstig
p de soc.-fractie en beoogde de Staats-
)r Serii i te breiden en minstens twee en
pgstenn drie loterijen Der jaar te doen
v' lats hebben. De opbrengst der Staatsloterij
li dan in ieder geval verdubbelen en
[150.000 meer in de schatkist brengen.
If-or een principieel debat was geen aan
haling: beide voorstellen betroffen een wijzi-
van de bestaande wetgeving, waaraan
e®beginse niets te veranderen valt. Hoog-
isfos ruim een vierde der Kamer toch zou
mvinden zijn voor afschaffing der Staats
loterij en dat is onvoldoende om tot de af-
e faffing er van, die in 1925 door minister
ircJijn was voorgesteld te komen. Zelfs de
10|r Zandt deed geen voorstel tot afsohaf-
°iToen is wel gebleken hoe het in de Kamer
It dit vraagstuk stond. De positie van de
fooënstanders is er in r' ;n loo-« der jaren
ui beter op geworden, gelijk de geschiede-
ïiuj leert..
r IjVant de Staatsloterij-kwestie is geenszins
ïijfuw. De instelling der Staatsloterij dateert
roiids van 1709, toen zij door de vaderen in
\j leven is geroepen. In eenoemd jaar re-
^de een resolutie der Statengeneraal deze
ftgeleganheid. De wettelijke regeling is
r. n 1885.
i'owie is er niet zonder strijd .gekomen.
StA'ant het merkwaardige is, dat in het ver-
i jen niet. „eigengereide" antirevolutionair
Hé de éénigen waren, die bezwaren tegen
ia.Staatsloterij hadden,.
n Tot haar bestrijders behoorde b.v. de be
ide letterkundige Mr Jacob v. Lennep, die
a 18531856 lid van de Tweede Kamer
s. Idem de vrijzinnige Mr. G. A. Fokker,
voor Middelburg in de Kamer zat en de
/afrij in 1864 als een verderfelijke instelling
ixxjndmerkte. Mr. Vissering, eveneens goed
apraal, sprak in 1865 van een „schandvlek"
inJMr. Faber was van oordeel, dat zij „op
jjsi) verkeerd beginsel" rustte. Twee maal
11882 en in 1914) drong de liberaal Prof.
■Jeer aan op opheffing en een staatsrechte-
vonnis streken de bekende staatsrecht-
njrden de Bosch, Kemper en Mr. Lenting.
-om Verrijn Stuart had er evenmin
woord voor over.
K theologen tn staatslieden wilden
r jaren om moreele en andere rede-
p van een staatsloterij niet weten en spra-
—4i dit openlijk uit. Zeer bekend is b.v.. de
ent „verderfelijk loterijspel" een eind te ma-
ijrd. Verschillende moraal-theologen deelden
oordeel
cafloe het heden ten dage gesteld is, weet
"Jlechts ia. betrekkelijk kleinen kring wordt
ttI oordeel onderschreven dat in 1882 de
R Jere Prof. Gunning, toen nog predikant in
Ti Haag, ever de Staatsloterij velde. Deze
rak van een onzedelijke instelling.
De Prc^istantsch-Christelijke groepen in
vaderland schijnen hans vrijwel de eeni-
gen, die de Staatsloterij principieel afwijzen
en het dan ook beneden de waardigheid der
Overheid achten om een loterij te houden.
Zooals gezegd de stof voor een princi
pieel debat was er niet en niemand poogde
ook het te forceeren. Heel verstandig. Want
vast stond, dat tegen het wetsontwerp van
Minister Oud weinig bezwaar bestond en
dat het soc.-dem. voorstel geen schijn van
een kans had om aangenomen te worden,
gegeven ook de politieke s'tuatie, die mee
bracht om geen principieele politieke ver
schillen toe te spitsen. De vrijz.-dem. hebben
zich daara keurig gehouden; de liberalen
evenwel veroorloofden Jch een afwijking en
stemden voor het voo.stel-ter Laan c.s., dat
evenwel net. 49 tegen 20 stemmen verwor
pen werd. Hef ontwerp van minister Oud
werd met 37 tegen 15 stemmen aangenomen.
De rest van den middag is besteed aan
Buitenlandsche Zaken. Er zat niet veel in.
Het eenige punt, waarover nog iets van be
teeken is gezegd werd in de korte redevoe
ringen was de Volkenbond die wel tot
eenige critiek aanle:ding heeft gegeven
en de stem der Nederlandsche delegatie te
gen de toelating van Rusland tot den Vol
kenbond.
De heeren Vliegen en Sneevliet waren tot
nu toe de eenigen, die dit verzet afkeurden.
De woordvoerders der drie groote rechtsdhe
groepen waren eenstemmig in hun instem
ming over de uitgebrachte stem, maar had
den toch liever een kloek getuigenis gehoord,
dan de eenvoudige verklaring van aanslui
ting bij de door Zwitserland uiteengezette
bezwaren tegen te toetreding van Sovjet-
Rusland.
De Zwitsersche gedelegeerde Motta ver
tolkte toen die bezwaren. Daarbij herinnerde
hij er in de eerste plaats aan hoe in 1920.
over de toetreding van Zwitserland tot den
Volkenbond een volkstemming had plaats
gehad en hoe mede ten gevolge van de vesti
ging van 'en Bond te Genève de openbare
meening in Zwitserland zich meer dan in
andere landen voor de werkzaamheden van
den Bond had geïnteresseerd.. Hoewel men
in Zwitserland van den aanvang af sterk het
belang gevoeld had van de universaliteit van
dan Bond, had de publieke opinie in den
laatsten tijd zich meer en meer geuit in dien
zin, dat de Sovjet-Unie, die door Zwitser
land nooit erkend was geworden.'niet tot den
strijd van den beroemden Centrumleider
Windhorst ,die in Duitschland poogde aan
Bond moest worden toegelaten. De Zwitser
sche Regeering moest rekening houden met
de opeiibage meening, zooals deze zich in
volledige vrijheid had geuit. Ter motiveering
van het stemmen tegen de toelating werd in
de eerste plaats .gevraagd, hoe een Regee
ring. die in theorie en in practijk het mili
tante communisme belijdt, de noodige voor
waarden zou kunnen vervullen om in den
Bond te kunnen worden toegelaten. Voorts
werd uiteengezet, hoe het communisme der
Sovjets de godsdienstige gedachte bestrijdt
en herinnerd aan de bekende uitspraak van
Lenin omtrent godsdienst en opium. Met na
druk betoogde de heer Motta, dat het Rus
sische communisme er naar streeft, om
overal ingang te vinden en hoe het zich de
wereldrevolutie ten doel stelt. Met volkomen
eerbiediging van het standpunt, dat andere
Regeeringen, met name Frankrijk, Groot-
Britannië en Italië hadden ingenomen, ver
klaarde de Zwitsersche gedelegeerde, dat
voor een land als Zwitserland niet gelijke
overwegingen konden gelden en dat zijn
Regeering aan het beginsel van universali
teit niet ten offer kon brengen het denkbeeld
dat een zeker minimum van zedelijke en
politieke overeenstemming tusschen de Sta
ten, diie leden van den Bond zullen zijn,
behoort te bestaaan. De heer Motta eindigde
met de verklaring, dat het Zwitsersche volk
de beslissing, welke de meerderheid zou ne
men, zou weten te dragen met de kalmte
en met die wijze democratische discipline,
die uit zijn eeuwenoude tradities voort
vloeiden.
Namens de Nederlandsche Regeering heeft
onze Minister van Buitenlandsche Zaken
daarop, opmerkende, dat hij het niet noodig
oordeelde de overwegingen van algemeenen
aard, die reeds eerder met name door den
Zwitsenschen gedelegeerde waren uiteenge
zet te herhalen, medegedeeld, zich genoopt
te zien tegen de toetreding vam de Sovjet-
Unie te stemmen.
Nu kan men zoggen, dat minister de Graoff
in eigen woorden het betoog van den heer
Motta had moeten herhalen, we kunnen
ons toch ook voorstellen, dat de minister
meende te kunnen volstaan met zich namens
de Nederlandsche Regeering aan te sluiten
bij het geen door den Zwitserschen gedele
geerde zoo voortreffelijk gezegd was. Een
herhaling van hetzelfde getuigenis zou wel
licht den indruk van het eerste woord niet
eens versterkt hebben.
Dinsdag gaat de Kamer met deze dingen
verder. Dan moet de heer Wijnkoop, die nog
verleden jaar den Volkenbond onmiddellijk
wilde verlaten en er dit jaar den lof van
moet zingen, zijn draai nepien. Ook zal de
minister aan het woord komen.
delegatii
iting "n
Volkenbond 1
Gestemd moest over het Donderdagavond btf
behandeling van de begrooting van Binnen
landsche Zaken ingediende amendement-Teu-
u ik 1
?d).
tegen 7 stemmen. (D.
De begrooting zelf wera aaarna z.n.st. goed
gekeurd. De communisten waren tegen.
Staatsloterij
Aan de or<Je werden daarna gesteld:
Stai
rü)
het wetsvoors'tel-K. TER LAAN (s.d.)
door de Staatsloterij meer loten dan de 21
van nu te doen uitgeven.
De heer WESTERMAN (nat. herstel)
tegen het regeeiingsvoorstel, da't te diep
grtipt
Te h,
atslc
daagde, dat de collecteurs lo'tcn terughouder
De heer WENDELAAR (lib.) steunde he
oorstel-Ter Laan. dat aan bestaande behoef
en voldoet en de schatkist f 650.000 oplever
De heer ZANDT (s.g.p.) zag in de loterij ee
/eg naar de hel. Verkeerde hartstochten wei
en onsrewpkt en men gaat de fortuin aanbid
i God. Het loten is ee
rij. Elke loterü moe
ukt." Gestemd zou wor
ichrlkkeljjke afgodi
irtlcullere loteri
blijven zitten, wet
koopen is nl. vo<
billijk om aan d
De heer DROP (s.d.)
buitenkansje voor
zich tot zijn eigen
gegronde klachten
een deel der loten
Wat ze niet ver
kening. Het was
en eind te maken.
klaarde zich tegen
in. Ook
vroeger
.akt. De huidige politieke
onder de huidig
denkbaar, dat
prlncipieelen kaï
hbeWestn"
omstandigheden i
voorstel als dit
bekrachtiging z
Wflnkooi
vlie
Het regeeringsontwerp werd aangenomen met
57 tegen 11 stemmen. Tegen, de heeren Wijn
koop, IJzerman, Drop, J. ter Laan. Sneevliet,
Vliegen. Mevr. de Vries-Bruins. de heeren Dree3
v. Zadelhoff. Thijssen, Kupors.
Vervolgens kwam de begrooting van
Buitenlandsche Zaken
afd. Economische Zaken
zij om principieele redenen
ken bond. Hela
de geschieden!
nie't geschied. De Vol-
t God en Zijn wil, maar
>k in dezen tijd, dat het
De heer SNOEOK HENKEMANS (c.h.)
heugde zich, dat de Regeering nreent. dat
scheiding van den Volke^iond niet gerader
den Volkenbond in het oog en me
we er zijn met een mooi gebouw
gebreide outillage. We moeten w;
'eiken is In
amenwerking
;edesdoel van
I STANDAARDBUS NU
15 CTS I
1REUZENBUS NU
27'/, CTS I
BON VOOR GESCHENKEN - DE BONS VAN DE REUZENBUS HEBBEN DUBBELE WAARDE
Ja^
hadden van ons c
°CSNKEVLIET (r.s,
cipieele redenen
het geweest, ine
ever had ultgesi
i.) keurde de hoi
'olkenbond af,
rnde kracht
oen worden toegelaten
'an overwinnaars van 1918
'erworven buit garandeert
Ie ondersteuning van het
ün opium geworden voor
Feit is, dat de Volkenbc
ing nooit het dreunen der
3 sinds zijn
:ft be
omst zal hij dat niet doen
heer Sneevliet zich tegei
ize begrooting.
Do heer SCHAEPMAN (r.k.) wenschtc mee:
:tiviteit van den persdienst om onjuiste be
publiek juls
•bruik maken.
lichter
van de
De heer WESTERMAN (ni
ning, dal
viel
eid
nig flink en moedig, We leggen
iudlg neer bij den noodlottigen „stop te Ter
yen". Ook onze houding te Genève is weinig
bevredigend. We passen ons aan en doen aller-
lilles. De groot
lit spel hebben
.ndeelhouders
Ier volken. 1
roote comed
uitV Men ke
land het woord;
dit dabat. Dal
Het optreden
og onvoldoend
Er is vrees
tstaan. De heer Vliegen gelooft r
in de eerstvolgende jaren, maa
twikkeling in die richting. Er ia
Lchtsvorming van Frankrijk me
iar ei- is geen wederpartij. Het ii
island in den Volkenbond kan z
rsgevaar wegnemen. Daaiom is I
t wij ons tegen 'die toetreding ver
Russische politiek is aan het
t land heeft dringend behoefte
Ook de erkenning van Rusland de
ieden. Politiek zijn
te plager
eer BO!
■rich tin.
Nederland get
i Net
Neder
Baldr
tionale maatregelen met betrekk
irticuliere wapenfabricage kunnen i
koste van de kleine landen,
irdecring voor he't verzet tegen E
:treding tot den Volkenbond zou
lotta had de v
van aen neer v. Dijk.
iding van Rusland tot den Volk
n moreele en ook een directe i
Rusland zal zijn agitatie voor
ie niet laten varen. Wel is er
Ruslands tactiek iets veranderd sluiten
>gt daardoor rus-
grooter zfn
hadden ged.»
kun:
zijn
toetreding van Rusland verzwakt den Vol-
,_j l ilslukken der Ont-
daat-om behoeft
bond, evenzeer als hi
jeningsconferen'tie.
r den Volkenbond ali
Binnenland
Officieele Berichten
DEPARTEMENT VAN BUTTENL. ZAKEN
Bij Kon. besluit zijn bö het Departement
•eferendari
loedanigheld
DIPLOMATIEKE DIENST
Bjj Kon. besluit is dr J. B. Hubrecht. die bü
;on. besluit van 24 Oct. j.l. werd benoemd tot
Ir Ms buitengewoon gezant en gevolmachtigd
ïinister te Boekarest, in gel'iik" -
ei^oemd bjj het Hof van Zuid-!
RECHTERLIJKE MACHT
Bü Kon. besluit zijn benoemd: tot substuut-
officier v Justitie bü de rechtbank te Leeuv
den mr F. M. Wilbrenninck.
Tot ambtenaar van het O.M. te Almelo jhi
A. H. S. van der Wjjck, waarnemend ambter
i Alm
O.M. bij kat
r J. W. A. M. baj-on
Rotterdam mr H. J. van Ncuhu:
-ocureur, waarnemend ambti
M. bij het kantongerecht te
3.M. bö kantonger
ïchten in het s
der dir. bel.
i Haag; b. in
i Tombe,
bü de kan-
t Zwolle, wo.
ROFFELRUMEN
WONDERDOKTER
Als
i Maassluis.
De weg ZwolleBlokzijl
Is deze beschuldiging juist?
In het driemaandelijksch verslag van het
Werkfonds komt een eenigszins vreemd
aandoende opmerking voor; sohrijft de
roode pers. Daarin kan men namelijk lezen
dat de Minister van Waterstaat aan het
Werkfonds berichtte, dat hij het werk aan
de weg Zwolle —Blokzijl ten laste van het
Werkfonds zal laten uitvoeren. Of er ver
der met het Werkfonds overleg was ge
pleegd over de wijze van uitvoering, is in
dit verslag niet te lezen.
Wel bleek het blad bij nader onderzoek,
dat de Minister weigerde de gunning goed
te keurev, omdat in de besteksbepalingen
de contractioonen en de overige bepalingen
dwingend waren voorgeschreven.
De loonen moeten en zullen verlaagd
worden, al komt het er ook op neer, dat
Minister Kalf den aannemer daardoor 'een
cadeautje geeft En dat gebeurt inderdaad!
De aannemer heeft het werk gekregen voor
de prijs, die hij zelf gebaseerd had op con
tractloon en verdere sociale bepalingen.
I-Iii betaalt thans loonen, die ver beneden
het contractloon liggen, profiteerende van
de ontzettende werkloosheid, die in deze
streek heerscht Het contractloon bedraagt
34 cent de aannemer betaalt 25 cent per
uur! Hij betaalt niet de vacantiebon van
75 cent, hij voldoet niet aan de overige so
ciale maatregelen. Hij verdient op iederen
arbeider per week, alleen reeds door de
maatregel en de eigenzinnigheid van Minis
ter Kalff, niet minder dan f 5.571
Tot zoover het bericht in de roode pers.
Is het juist? Dat zou heel erg zijn.
Uit het Sociale Leve
HET LEDENTAL VAN HET C. N. V.
Een verlies van 1346 leden
In ,De Gids" lezen wij:
„Wat door niemand gehoopt, maar door allen
gevreesd werd, n.L dat de daling van het ledental
zich ook over dit kwartaal zou voortzetten, wordt
er door bevestigd. Van 115.290 leden per 1 Juli
zijn we teruggeloopen tot 113.944 leden per 1 Oc
tober; een verlies van 1346 leden of 1.17 pet.
Verdeeld over de 22 aangesloten organisaties
was de ontwikkeling van het ledental aldus: In
ledental gingen vooruit de Belastingambtenaren
met 13, de Grafische arbeiders met 9, het Postper-
soneel met 40 en de Werkmeesters met 10 leden.
In totaal vier organisaties met 72 leden. Eén or
ganisatie, n.l. die der Diamantbewerkers, had noch
voor-, noch achteruitgang. In ledental liepen terug
de Ambtenaren met 110, de Bouwarbeiders met 81,
de Fabrieks- en Transportarbeiders met 267, de
Houtbewerkers met 35, de Kantoor- en Handelsbe
dienden met 67, de Kleermakers met 37, de Land
arbeiders met 295, de Metaalbewerkers met 174,
de Mijnwerkers met 76, het Personeel in Publ.
Dienst met 55, de Politieambtenaren met 22, de
Sigarenmakers met 1, het Spoor- en Tramwegper
soneel met 43, de Technici ihet 9, de Textielarbei
ders met 95, de Verzekeringsagenten met 8 en de
Voedings- en Genotmiddelenarbeiders met 43, te
zamen 17 organisaties met 1418 leden. Trekken
wij hiervan af de winst van 72 leden bij 4 organi
saties, dan is het totaal verlies 1346 leden of
1.17 pet.
Of ons dat tegenvalt? Eerlijk gezegd: neen. Het
derde kwartaal is altijd een ongunstig kwartaal. De
propaganda staat dan vrijwel stil, terwijl de af
schrijvingen doorgaan.
Wanneer wij daarop letten, en dan het verlies
cijfer vergelijken met dat van het vorig kwartaal,
dan valt het geducht mee. Wij hadden toen een
teruggang van 1398 leden. Daar blijven wij nu nog
52 leden beneden.
Dat neemt niet weg. dat het erg genoeg is i
alle reden bestaat om de uiterste krachten i
spannen om verderen teruggang te keeren.
Wanneer wij overzien het verlies van de 17
andere organisaties, dan bemerken wij, dat dit mii
of meer gelijkmatig is verdeeld. Catastrophaal i:
het nergens, al hebben verhoudingsgewijs de Amb
tenaren met de Kleermakers en de Mijnwerkers wel
de zwaarste klappen gekregen. Laten wij hopen,
dat onze zoo mooi ingezette November-actie
gedeelte van dit verlies in winst omzet.
te amehsfoor'
dreigt een conflict aan d(
groenteveiling te Amersfoort. De kleinhande
laren voeren een actie tot verhooging der
aardappelprijzen. De heer S. uit de Kromme
straat wilde daaraan niet meedoen.
Nu willen de kleinhandelaren, dat S. aan
veiling uitgesloten wordt als kooper.
V. ordt S. als kooper toegelaten dan staken de
groentehandelaren.
Wordt dit vóór Maandagmiddag a.s. 3 uur
met bijgeegd dan staat men voor een staking
cie vérstrekkende gevolgen kan hebben voor
de Amersfoortsche groente- en fruithandel.
DE DIACONIE
EN DE STEUNVERLEENING
De overheid trede aanvullend op
'ergradi
s heeft terecl
e magneties'
3 gelegd, dai
hü hiertoe niet bevoegd is. Vonnis
14.— boete.
zoogenaamde „strijker"
Voor den rechter komt te staan
Heeft hij meestal naar zijn zeggen
Aan geneeskunst niet gedaan
Schoon het groot publiek den dokter-
Met-strijkages" méér vertrouwt
Dan den praktischen geneesheer
Die niet van strijkages houdt.
Heusch het zijn nog niet de domsten
Die er naar den strijker gaan;
Knappe, zeer beschaafde lieden
Zie je in het rijtje staan
En Min nummertje ontvangen
In de uitgedijde stoet
Die het bij z'n ergste kwalen
Met den wonderdokter doet.
G'loof je niet in magnetisme?
Vraagt verwonderd menigeen;
Zeker, maar die wondergave
Heeft beslist niet iedereen
Die zich hoog daarop laat voorstaan.
En alleen de menschen strijkt
Aangezien het vak bizonder
Wonderlijk voordeelig blijkt.
Niet slechts ingebeelde kivalen
Strijkt zoo'n wonderdokter weg:
dikwijls fnuikt hij in patiënten
TJ< et gezonde overleg
Dat hen naar een echten dokter,
Een chirurg misschien, deed gaan
Als ze ivisten hoe gevaarlijk
Daarom mogen we het prijzen
Als bij ons de rechter eischt
Dat zelfs onze wonderdokter
Zijn bevoegdheid klaar beivijst.
(Nadruk verboden.)
LEO LENS.
V^schenen is de tweede druk van
kevel je, een bundel van 25 Roffel rijmen
van LEO LENS, geknipt om voor te dragen.
Het boek is verkrijgbaar in de boekhandel
en bij Neerbosch' Boekhandel en Uitgeverij
te Neerbosch. In fraai omslag S0 cents en
m linnen band 1,20.
In de buiti
is Zwolle der
Departement
loemd onderw
Jpr. ving aan
heid slechts a
ort op te
is juist, d:
Ned. Herv. Kerk heeft de
directeur-generaal van 1
m Sociale Zaken, over boven:
irp een uiteenzetting gegev
dat dc Ov,
reden. Het oude beginsi
-aar beh<
Door allerlei
ii de plaats van de
(aarbü steeds reke-
Daarom is het ver
1 bi) he
st oude u^eiiiset is nog
- haar behoeftige leden
begins.
n>„ïe overhëid "daarmed'
ning houdt. l\u de Overheid steunt kan zii niet
deele?eV7i ?„f^Lnder,lijk beschouwen en beooi-
u ,n<>et vorens tarieven en methodes
»p den zorgel ijken
a en allerlei foutieve
regeling in het lev
ale Zaken heeft
joon gegeven wordt. Rekent men dairhii
brandstoftoeslag, maximaal f 1. dan zou
Dit" aciU^de steunbedrag van 105 pet.
lSSrSS°..h6t° "«"'""in DÏreeSk'Je'Sp'arS'
I Het Nationaal Crisiscomité, in overleg en %t^n
!elSTZV;?^.. iT'et, ,Yoor kleeding en
viAMAh Ïr krijgt goedkoope bo-
- Stpf nn nil kor,ït zo° büven het loon-
MrwZiff; 11 ^eze gevallen de diaco-
- per week er bü doet, dit zou zeer «stel.
^',id=^eïiien- Spr' weea bier op het gain
wïï"steunen hHvVen^fi" iVea.U; Indien de diaeonie
steunen, bbv. enkele kleine gezinnen, dan
buy. wekelijks een bedrag van f 2 voor
ïzin bes'i
eunbedr:
relcocht.
wordt dan niets afge-lioudei
mg moet erkennen, dat b
werkloosheid een gezin nie
ai tegenwoordige steunbedra.
dan 15 pc
ooger. dan
len, dat
til bü enkele büzondere
m kgever zün werkloozen
bedrag geeft, wordt dezo
gebracht. Deze mag ech-
srltloo:
'onen. bpv. tb.c. lfdei
4.b.c.-hestrtfJ'
uurtoeslag. Dit
ring gebracht,
epaalde
achaffir
FEUILLETON
'ids VAN CHARLOTTE M. ÏONGE
pj UIT HET ENGELSCH
fc'M HOOFDSTUK XVI
Nuttie's ridder
it|5,Lyndhurst, 4 Juli. Philip Dutton aan
{fjuffronw Egremont. Gevonden. Wa*er-
6.15"
P'iyk wist dat hij het doen zou", zei Nuttia
Er'fet een zonderlinge kalmte, doch toen zij
iflit aan haar vader wilde voorlezen, Lipei
V'jar stem steken en moest ze net telegram
ollfc Annaple geven. Maar voor het cei
haar leven ging zij naar haar vader toe
a hem een kus op het voorhoofd
lukken en misschien was het voor
Jrsten keer ia zijn leven dat dc uitroep
v°jm ontviel, „God dank!"
E Misschien was het goed dat het telegram
3"et vroeger op den dag was gekomen- want
Mijnheer Egremont was zeer onrustig; nvn
3in zien dat zijn zenuwen en zijn gemoed
'g aangedaan waren, voordat het tijd was
-H11 naar het station te rijden, wnar zij veel
i vroeg waren. Nnttie kon hern nauwelijks
VOij het rijtuig houden en moest hem bepra-
k|n om er weer in te gaaa. toen hij er een
vajaal Hij het. aankomen van een anderen
rtjjiin uit was gesprongen.
befToen de trein werkelijk kwam, was r.iln
blauwe bril gericht op de rij portieren
aan dea anderen kant., en kostte het Nut tie
alle inspanning om te zorgen dat men niet
tegen hem aanliep, terwijl een stem zei.io:
„Hier!" en dicht bij hen stond mijnheer
Dutton met een kleinen jongen naast zich
die naar haar opkeek en zei „zuster!"
Het werd op een drooinerige bijna ge-
dachtelooze wijze gezegd, niet met de op
getogen vreugde die Nuttie zicii had voor
gesteld; er was ook iets lijdends in do
wijze waarop hij de woorden van zijn vader
„Mijn jongen, mijn jongen!" aanhoorde.
Instinctmatig richtten allen zich naar de
veilige haven- het rijtuig; mijnheer Dutton
beurde er Alwvn in en Nuttie nam hem
aan, doch er ging haar een dolk door het
hart, toen zij voelde hoe licht cn hoe mager
hij in die drie weken was geworden.
„Gij rijdt toch met ons mee om ons alles
te vertellen!" zei mijnheer Egremont, toon
mijnheer Dutton bezig was er bem in te
helpen.
„Mijn hond", zei mijnheer Dutton, *er^
•ijl Alwyn van zijn gemakkelijk plaatsje
op Nuttie's schoot opkeek om te zeggen:
„Meneer Button hier komen! En Mossul
„Er is plaats genoeg voor hem", zei
mijnheer Egremont beleefd. >,Hier, oude
jongen".
„Hij heeft er recht op", zei mijnheer Dut
ton, „want hij heeft hem eigenlijk ge
vonden."
En krullend en glanzig lag Monsieur heel
deftig op de achterbank naast zijn meestor
terwijl Alwyn stil tevreden, maar droomo-
rig, als begreep hij maar half waar hij was
tegen de borst zijner zuster rustte met zijn
handen in die van rijn vader.
„Kom aan, kleine kerel", zei zijn vader
vroolijk; „nu moet ge ons eens alles ver
tellen."
Maar Alwyn rilde alleen even, sloeg zijn
oogen lusteloos op en glimlachte flauwtjes.
.,lk denk dat hij heel moe is", zei mijn
heer Dutton. „Het is vanmorgen een heel
werk geweest om hem weer toonbaar te
maken. Gij moet mij vergeven dat ik zijn
krullen heb moeten opofferen, er was i ic-ts
anders mee te beginnen
„Ach!" riep Nuttie en keek hem nog eens
aan. De knaap had een nieuw, vrij grof
gemaakt gekocht matrozenpak aan, dat
hem los om het lijf hing, zijn haar was kort
en hij was heel bleek, het fijne rose kleurtje
was geheel verdwenen en evenzeer de
ron.de omtrek van de zachte wangen; ook
waren er donkerroode plekken onder de
lustelooze oogen Zij boog zich voorover»
kuste hem en 'zei. „Heeft mijnheer Dut'on
voor kindermeid gespeeld, Wynnie?"
Hij glimlachte weer en fluisterde:
„Meneer Button heeft weer een jongen van
mij gemaakt."
Na een paar vragen over den tijd en de
plaats der ontdekking, vertelde mijnheer
Dutton zijn geschiedenis. „De inlichtingen,
die ik gekregen had, omtrent de paarde-
spellen brachten mij niet veel verder. Jk
hoorde van geen andere dan van twee die
veel te voornaam waren om zich met het
stelen van kinderen bezig te houden. Het
eenige middel bestond, naar ik meende, in
het bezoeken van kermissen en wedrennen
on in het rond kijken onder de kermis
klanten. Tn een plaats in Hertfordshire
lav ik op een aanplakbiljet van een uit-
v(| -ing met verscheidene kinderen als
feeën, en daarom ging ik er heen. Ik had
weldra de overtuiging dat Alwyn daar niet
was; maar het viel me op dat ik het gezicht
van den hoofdpersoon meer gezien had;
het was een mooie, welgevormde, lenige
man» die op het programma Horr Adalbert
Steinfuggen of iets dergelijks genoemd
werd. I-Iet scheen wel dat hij mij kende
want toen ik, na er een tijdlang gekeken
te hebben, wilde weggaan, hoorde ik
iemand tot mij zeggen: „Mijnheer, ik heb
zeker cle eer tot mijnheer Dutton \an
Micklethvvayte te spreken»:' ik verzeker u
dat zijn manieren niets te wensehen over»
lieten. Herinnert ge u Abel S\ne, juffrouw
Egremont?"
„Och, Abel Stone! Hij was koorjongen te.
Micklethwayte, dat herinner ik me zeer
goed. Hij was heel mooi en had een prach
tige stem; maar het was een drommekch
ondeugende jongen, en niemand kon hem
regeeren dan moeder. Zij deed telkens weer
een goed woord voor hem als men hem
weg wilde sturen, en ten laatste is hij weg-
geloopen."
„Ja; hij ging weg met een paardespel en
daar vond hij zijn vocatie- hij klom op en
het ging hem goed, hij trouwde met de
prima-donna en is nu deelgenoot in de
onderneming. Hij schijnt zeer fatsoenlijk en
was zoo vriendelijk en hartelijk dat ik het
waagde om raad te vragen; nauwelijks had
hij gehoord wien ik zocht, of hij toonde zijn
warme belangstelling en gaf mij juist de
inlichtingen die ik noodig had Hij zei dat
hij zoo goed als zeker was. dat Malle Frank
dezelfde was als zekere clown, Brag ge
naamd, met wien hij eenige jaren gelecien
woorden had g,ehad omdat hij de kind-oren
mishandelde. Hij vertelde dat hij de kinde
ren niet ruw behandelde om hun de toeren
te leeren, die bepaald verwonderlijk waren.
Als men hen bang maakt, zijn zij zenuw
achtig en krijgen ongelukken; maar als
men hen prijst en zij denken dat het voor
dc grap is, zijn zij trotsch op hun kunsten
en hebben er pleizier in. Schoon een
knappe kerel, kon deze Brag niet laten dp
kinderen bang te maken en liep eindelijk
weg met een meisje uit den troep en begon
voor eigen rekening. Stone, of zoo hij zich
belieft te noemen, had hen verscheidene
keeren ontmoet, maar hij sprak met groote
minachting van hen als „gemeene men
schen". en zij bezochten niet dezelfde
plaatsen als hij. Hij vroeg er evenwel eer»
van zijn onderhoorigen naar- en vernam
dat zij den dag der Derby-wedrennen te
Epsom geweest waren, en ook dat er een
gerucht liep, dat zij onlangs bijna in moei
lijkheden waren geraakt over een kind
dat zich bezeerd had. Voor hem was er geen
bezwaar in mij te raden waar ik hem zoe
ken moest, en evenmin om mij de beste
wijze te geven om tot de ontdekking te
komen. Stone was zeer verontwaardigd en
zei dat al zijn jonge sujetten, óf er van
jongs af bij waren geweest, óf vrijwillig
van de ouders gehuurd waren. Ik zag ze
in hun huiselijk leven en' zij zagen er ge
lukkig en welvarend uit, maar dat was
geen waarborg dat het bij Malle Frank >oI:
zoo was. Ik zette toen zonder cenig goe l
gevolg mijn reis voort, elke plaats aandien
de die Stone voor me had opgeschreven,
tot ik gisteravond te Lyndhurst, een heel
lief plaatsje in het Nieuwe Woud aankwam
1 waar het morgen kennis zal zijn, die vaD
middag al begint. Stone had mij geraden
om rond te kijken voordat de spellen ge
opend werden, terwijl zij aan het ontpakken
en in orde brengen waren. Dut ging heel
eenvoudig in zijn werk. Ik liep met niijn
hond rond om het veld waar de kermis
wagens stonden en de tenten werden opge
slagen. Daar zat, met de handen onder hei
hoofd, op de onderste trede "van de trap
van een gelen kermiswagen een kind dat
ik voor een meisje hield, met een verkleur
den rooden rok aan."
.•Dat was ik", zei Alwyn, zich oprichten
de. „En Mossu kwam bij Fan en kuste
hem!"
„Ja", zei mijnheer Dutton; ,jk geloof
waarlijk dat we elkaar misschien niet
hadden gezien, maar Monsieur liep naar
hem toe en toen ik hem floot om bij mij
te komen, zeide' een stemmetn-- „M ssu!
Mossu! en zag ik dat zij wel dat zij
elkaar omhelsden, en toen was Yte
„Meneer Button» meneer Button, och breng
mij naar huis!"
Vol verlangen om Monsieur te streel en
werden de handen uitgestoken: hij sprong
van zijn plaats op om de liefkoozingon e:i
lofreden, die aan zijn ronden kralleboi ge
wijd werden, in ontvangst te nemen on
moest weer tot de orde geroepen worden
voor mijnheer Dutton kon antwoorden op
de vraag, of hij verder eenige moeite of
gevaar had gehad
(Wordt vervolgd.)
