N AT IO N A L E WOENSDAG 14 NOVEMBER 1934 TWEEDE BLAD PAG. 5 De zorgelijke financieele toestand Simêuj/ll c(q xui&ebste en cloeématiyste ^J)fedek£anclse fiuis/icudxQQp tï <jhot& stuMcn 20cts. Minimum kosten Maximum verzorging NATION A AL-TARIEF" Opvoedingsrente Kruidt Uw sausen met HONIG's BOUILLONBLOKJES - 6 voor 10 cent Nuttie's Vader I Daarop nam mijnheer Dutton op zich de Zaken aan mijnheer Dobbs te gaan uitleg gen, ten einde ten minste voor het overige van den dag vrijaf voor heira te krijgen, Hij zou bij de politie-bureaux aangaan om Ite hooren wat er gedaan werd om het kind jop te sporen; hij zou de advertenties plaat ^.saii, en zorgen dat de Serpentine mei 9 jdreggen werd uitgevischt, want hij zag dat lalleen die maatregel een grooten angst uit hun bezorgde harten zou wegnemen, j „En" zeide hij tot Mark, -,met uw verlof zal ik mevrouw Egremont en de kinderen Iweebrengen, als zij mij de eer willen doen mijn gasten te zijn. Zij zal een troost zijn liVoor juffrouw Egremont en dan zijt gij 'fi avonds hier in de buurt." „We zakken nog steeds dieper weg", zegt Minister Oud De Crisis-inkomstenbelasting van de baanBelastingver- hooging uitgesloten Over de herclassificatie heeft de regeering zich nog geen voorstel gevormd Overzicht „Nog steeds zinken we met, onze finan ciën dieper weg". Ziedaar de woorden, waarmede minister Oud den financieelen toestand des lands samenvatte. We zijn hard aan liet interen, onze reserves ver minderen met den dag en de moeilijkheden blijven zich opstapelen. Wc moeten wel j tot den Fnansohen tijd teruggaan om een I overeenkomstige moeilijke periode te vinden. Daarom is de eisch van aanpassing aan de nieuwe wordende verhoudingen zoo klem mend. De rede van den Minister was geheel in bo- I venstaanden geest opgebouwd en hield tevens een krachtige poging dn om het com- 'I plex van drogredenen, waarmede door soc.- i democraten en enkele andere personen en k 'I groepen, getracht wordt den werkelijken toe- jl stand te canioufleeren, vaneen te scheuren. Die ooren heeft, hoore er naar, opdat de ontgoocheling straks niet te vreeseliiker zij. I We moeten met het oog op de avondver- I ga dering ons beperken en zullen ons er daarom toe bepalen om slechts enkele pun- j ten uit de ministenieele rede naar voren te halen. I 's Ministers beschouwingen over de Cvi<- j siainikomstenbelasting en de groote moeilijk- 1 heden, die daarmee blijken samen te hangen, j vatten we zoo op, dat men mag aannemen, i dat dit ontwerp weinig kans heeft om ooit bet Staatsblad te bereiken. Ook tegen het j belasten van alle winsten van naamlooze l vennootschappen heeft de minister voors- j hands ernstige bezwaren, die vermoedelijk weer zullen samenhangen met de vrees voor I een min er solied'e resorveeringspoliitiek. Verdere belastingverhooging werd afge wezen en nog eens we-rd er de aandacht op gevestigd," dat dit economisch het eenig J juiste beleid is, nu 1 y2 pet der aangesla- genen bijna 50 pCt. der Inkomstenbelasting opbrengt. En ook aan bet nuttig rendement i van belastingveirhoogiingen komt een grens. Op afdoende wijze is voorts afgerekend I1 mot de financieele experimenten der soc.- democraten; met name de werkloozen wor den daa. cioor met grooter ellende bedreigd. De minister erkende, dat aan bezuiniging nog veel mee. moet gebeuren, maar wees tevens op de groote daaraan verbonden moei lijkheden. Over de i.erclassificcatie maakte de minis- ter een opmerking waarvan de juistheid niet 'zal kunnen worden ontkend. Hetzelfde geldt van 't geen hij zei over de beteekemis van 't J staats Mediet en het verband met de deva luatie. De motie-v. d. Tempel over de medewer- iking aan een centrale industriebank werd .afgewezen. Begonnen werd met de replieken, die tot nu toe niets nieuws brachten. 's Avonds Binnenlandsche Zaken. Verslag REDE VAN MINISTER OUD Het woord was aan den MINISTER VAN FINANCIËN* Deze izatde, dat het met omze financiën er nog v,eel moedl! jikeir -voor staat dam eien jaar geleden, nood stijgt voor bedrijven en men schen en de in komsten dalen. Dat is een tegenstrij dig versoliijnsed, maar nfifettêmdn een feat. De loop der mid delen geeft duide lijk aan, dat do moe,Ui jke pemiod© te gend j aar zeer veel eirger zullen zijn dan oip 't ©ogen blik. Men moet tot den Franeohen tij'd teruggaan om een overeenkomstige moeilijke pe.riod to vinden. De moeilijkheden zijn Iin de Kamer vrij algemeen enkend. We moeten aanpassen. Dat betee-kent niet: terug naar het oude, maar vooruitzien en aanpassen aan wat aan nieuwe structuireele verhoudingen groeit. We moe-ten daaraan met onze financieele po litiek aansluiten. Br zal veel prijs gegeven moe ten worden, om het te vervangen door andere nieuwe regelingen, passende in een georgani seerde maatschappij, waarin voor het vroegere individualisme veel minder plaats zal zijn. We kunnen ons groote tekort van 190 m-iil- Moen niet ineens doen verdwijnen, maar wel kunnen well de stekken zetten voor dien naar het doel te volgen weg. Vergeten mag ook niet, dat we nog steeds dieper wegzinken In het loopende jaar is wel een en ander be reikt: We begonnen met 190 mllfliloen tekort, dat op po.pier tfha.us 30 mliiaioen is. maar door het achterblijven der middelen voornamelijk de Omzetbelasting mot 25 millioen zal het grooter zijn. Verwacht wordt, dat vpor 1935 de Omzetbelasting zal stijgen tot 70 a 80 mdl- litaen. De andere middelen zullen in 1934 zoo wat 10 milliceu tegenvaillon. Het tekort vam 1934 zal dus zoowat 65 millioen zijn. Voor een groot deel is het bestreden door verschuiving van lasten, zooda.t de 190 miilliioen er 100 wer den. Er zal duis ongeacht het epoorwegteko-rt effectief 35 millioen besparing zijn. Aangedrongen is op het tot stand komen van de Crisisinkomstenbelasting. Ma-ar" er zijn inderdaad ernstige bezwaren: ne men we die weg, dan krijgen wij een wet. d'ie weinig opbrengt en duur Ie wat da invordering betreft Het verl les kon wel eens grooter zijn dan de winst. Het zal dus met dit ontwerp wel niet zoo vlot loopen als de minister aanvanke lijk dacht. De belasting van de winst op d-e naamlooze vennootschap maakt oen ernstig onderwerp vam studie uit: voor 't oogenblik heeft de mi nister n-Oig zeer overwegende Ijezwiaren. Verdere belastingverhooging is uitgesloten. Is dat sparen van de „bezitters"? Neen. Wamt die hebben al héól wat moeten bloeden. H-et is zoo, dat over 1932/33 het aantal bezitters van 10.000 Inkomen en meer IJ bedroeg van het totaal d-er aangeslagenenzij beschikken over 161 van het belastbaar inkomen, maar betaalden 49.16 van de tetale belasting opbrengst. Natuurlijk zou hier of daar iemand nog wel meer belasting kunnen betalen, maar het is de vraag of algemeene balostingverhoogimg econo misch verantwoord is.De minister meent van niet, ook met het oog op de belastingopbrengst. Vele nog groote vermogens brengen op 't oogenblik vaak zeer weinig op. Dat is ook het -groote b?zwaar tegen een hef fing in eens. Men zou die mensche.n dwingen venmiagenalbestanddeelen te gaan realiseeren en dat is zeer on gewenuch t Omdat geen algemeen© belastingverhooging mogelijk is. is het Werkloosheldesubsadiefonda bedacht, om nóg wat te kunnen heffen, waar zulks mogelijk is. Belastiuigvefhooging zou ook die fouten in onze belastingwetten scherper dóen vallen. De heer Al barda beriep ziöh op een inder daad voortreffelijke rede van den minister uit 1926, een tijd van schijn-hoogconjunctuur. Onze tijd van sterk dalen-de eomju-nctuur stelt heel andere eiealnen, ■De 1 venhoiudiiin-g tusschen belasting- Opbrengst en maatschappelijk inkomen la than® zeer dledht. CD Slecht In ook, dat de heer Albania zijn ver hoogde belastingen zou willen doen coiuumee- ren. Dat is dus nog verder Interen van onz< reserves, waa-raa^ we toch al druk bezijf zijn. "Wat de heer Alba."6a wilde, is< tot schade van de werk'oozen; zijn poütiek brengt de finamcieele ineenstorting veel snielier dichtbij. De heer Bi&rema betoogd®, dat er belasting- verilooging zal zijn, omdat crisiaopconten oo <le Gemeenfef-o-ndisbelaatlng aan de gemeenten wor den ontnomen. Het is zoo, dat het Rijk het groote tekort In het Gemeentefonds wil be-stru- den door deze opcenten te heffen: ze konden onmogelijk vervallen. De belastingheffing geschiedt zoo scherp mogelijk. De ontduiking van belasting bij de kleinere inkomens heeft vooral bij „het generaal pardon" geleid tot het succes van dezen maatregel. G-evraagtd is opnieuw om opheffing vau het bankgeheim. Ecomomisohe redenen verzetten atch daartegen. Het buiitenlandsche kapitaal behoort met het oog op zijn nuttige funotie voorzichtig te worden behandeld. Do practische desu/ltaten van opheffing z den niet groöt zijn, omdat heel wat kapitaal over die grenzen zou gaan. We moeten ook op passen dat geen geld bij die spaarbanken w~dt weggehaald en aan de circulatie onttrokken. Komende tot de vermindering der uitgaven, betoogde de minister, dat ook de gemeenten lijden onder de verminde.riug van inkomsten. De Rog eenling is niet bedacht op opzettelijke aantasting van de zelfstandigheid vara legere besturen. Maar wel moeten teek era voorwaarden opgelegd aio een gemeente finan cieelen steun vam het Rijk uoodig heeft. Ook de algemeen© be.tamgen kuumen maatregelen noodtg maken. B.v'. als een gemeente nalaat een behoorlijk© steunregeling te maken. Zelf standigheid en vrijheid kan worden aangetast als algemeen© belangen zich verzetten tegen het intact laten er van. Ook komen tegenwoor dig vele gemeentebestuurders vragen om - treden der Regeering Met de bezuiniging ia de Regeerlug erkent het, nog niet voldoende bereikt. Het is ook zoo uiterst moeilijk om op dit gebied concreet effec tieve resultaten te verkrijgen. Dain ontwaakt het verzet. De herclassüicatie, die ontijdig in openbaar debat iis gek-omen, behoort tot het terrein van de personeelsuitga ven, die verlaagd moeten worden. Daarover wilde de Regeering met het Goorg. Overleg- praten. Maar dam komt een ontijdige publicatie en de sfeer is bedyrven tot schade van de zaak en de goede verhoudingen. Een voorstel heeft die Rcgeerling nog niet Aan verlaging van de personeelsuitgav niet te ontkomen. Zij wordt echter bemoeilijkt door de wachtgeldregeling, die b.v. voor Onder wijs alle lasten op het Rijk doet terugvallen, terwijl de gemeenten bezuiniging verkrijgen. Ook de strijd tegen het automatisch accres iai d-e begrooting is niet eenvoudig. Dit kabinet plukt de vruchten van allerlei maatregelen, diie om-der het vorig kabinet genomen zijn. Nu we in een kleiner huls gaan wonen, blijven we toch gebukt gaan onder de zwane lasten van h-et vroeger wonen in het grooto huis. Met volle kracht moet de bezuiniging worden doorgezet; daartoe moet het komende bezuiml- gintgisontwerp dienen. Er kunnen ook In crisis tijd extra-uitgaven zijn, die niet af te wijzen zijn. Maar het saneerlngaproce-s moet doorgaan. Ook in het belang vam het staatscrediet Dat crediet is gebaat met afwijzing vam deva luatie. De voorstanders daarvan verwarren oor zaak en gevolg In het economisch leven. Devaluatie bou te denken zijm als sluitstuk bij een alge meen© stabilisatie, maar kam geen begin zijn. Devaluatie heeft overal do moeilijkheden en de varwairr-itng im de wereld economie, vergro-ot. Worden we vam onze goudbasis afgedrongen, dan zal dat niet de schuld der RegeerIng zijn. Maar voor vrijwillige devaluatie wemscht zij geen vernamtwoord-elijkheid te dragen. Ons staatscred-iet, dat ons laatste plechtanker is, de mog gaaf. Met dat crediet steunen we Indie, d©scheepvaart, den Middenstand en allerlei meer. Zinkt ons crediet In, dam ka-n de staat op niemand terugvallen. Tegen ovorspamridmg van ome oredlet moet gewaakt; aanwending er van moot met vooraicbtigheld geschieden. H-Ieraam denke men ook bij het Werkfonds. Het -is onjuist om te nieenen, dat we er maar oip los kunnen uitgewen. Wt moeten doeltref fend onze uitgaven doen. Daarom moet ook niet vam boven af met steun aam de Industrie be gonnen worden. De motie-v. d. T-eanpeJ ware een o-njuist bégim. Het we'rk moet vam onderaf begilnmen; later kam er een kop op komen. De Regeering moet niet zoo hard loopen, dat ze op haar neus valt. We moeten aan het volk den juisten toestand meedeelen. Velen laten dat na- Het geld 1b zoo maar niet t© halen. Wie dien indruk wekt, speelt gevaarlijk spe-1 en wekt moedeloos verbittering. Wie de valsche voorstelII lug van zaken verbreidt is oorzaak, dat de ontgooche ling straks te grooter za-1 zijn. Replieken De tieer KERSTEN wars daarbij de eerste spreker en trad in herhalingen vam zijm eerste rede. waarover -niemand gesproken had. De heer LINGBEEK (H.G.S.) repliceerde. Voor den heer ADBARDA (S.D.), diie im het buitenland vertoeft, nann de heer VLIEGEN de repliek over. Hij betoogde, dat van de nieuwe orde en rechtsvormen nog niets t© zien is. De mimasiter- presldent wilde den bestaan den toestand vrij wel handhaven. Over -h-et regeerbefteid scheen de heer Aal-berse het minst tevreden, maar de heer Bomgae-rta was al weer heelemaal in de lijn van het kablne t. Verder poogde de heer Vliegen liet betoog van Dr Colljn over de zwakte van den Volken bond te bestrijden. De aansluiting vam Rusland zal den wereldvrede ltun-nen bevorderen. Japan zou wel wat ingebonden hebben aüs indertijd Ame,nika en Rusland lid van dien Vol'kenbcuu- aouden zijn geweest. Gesignaleerd weid, dat de heer Schouten, die LEVENSVERZEKERING-BANK Rotterdam Een jonge man betaalde van zijn 30ste Jaar af per Jaarƒ258.— Hij overleed op 33-Jarlgen leeftijd. In totaal betaald: 774.- Zijn gezin ontvangt ƒ12000.— Ineens en bovendien, gedurende 17 Jaren, een op* voedingsrente van 1200.— per Jaar. Totale uitkeering: ƒ32.400.- Hij was verzekerd volgens het f| anderen verwift, dat ze aan' de bezuiniging, niet. willen meewerken, tegen, bezuiniging op Onderwijs is. De heer Miegen betwijfelde of bij een hef fing in eens wel zoovelen bezi't zouden moeten reallseeren. We zouden een verhoogde successiebelasting voor buitengewone uitgaven, b.v. aflossing van leeningen voor productieve werken, kunnen ge bruiken, Dan is het met de „economische dood zonde" ineens in orde. - - Over de Crisisinkomsteri-belastihg hebben we nu wel de liikrcde gehoord. De opheffing van het bankgefyèim werd door de Regeering met spoken bestreden. Wat soc.-de-m. en Katholieken met de „orde ning" bedoelen, is hekend, zeide de heer Vlie- een. De minister-president praatte er om heen en meende, dat de nieuwe orde van onderop moest komen. Maar hoe dan. met de staatsmij nen, de K.L.M., de hoogovens. Het gaat er om het eigendomsrecht in te perken. In de crisis zijn blijvende elementen van ver beterde techniek en rationalisatie; daardoor zal geen betere maatschappij kunnen ontstaan op den grondslag der oude verhoudingen in den particulieren eigendom. Goedwillende hypotheekgevera hebben al de rente verlaagd. Zulk een verlaging zou als eer» conversie moeten worden opgelegd aan hen, die nog niet verlaagden. Gevraagd werd, waar de S.D.A.P. het gezag heeft aangerand of illegale middelen aanbe volen. De uitzonderingsmaatregelen tegen naar zjjn zuiver willekeur. Er is grooter machtsvorming noodig om ons volk zich te doen ontworstelen aan de verstar ring, waaraan we thans nog onderworpen zijn. De heer WESTERMAN (nat. herstel) repli- eerde. Hij drong vooral op gezagshandhaving aan. War zfln c!e bezwaren tegen Musserts weer afdeelingen, die niets onbehoorlijks bedoelen? Er moet een industrieel erédjet komen. De heer v. d. TEMPEL (s.d.) verdedigde nog maals zijn industriebank; dit probleem moet centraal, van de zijde der Regèering, worden ingepakt De heer DE GEER (c.h.) meende, dat de op- hefting van de uitsluiting der N.S.B. afhan kelijk kan worden gesteld van liet verdwijhen der weerafdeelingen, die den heer De Geer geen voorbereiding voor eigen richting toeschilnen. Ten aanzien van de rede van den heer Aal- berse steunde de heer De Geer den drang om de particuliere liefdadigheid te ontzien en met name voor ondersteuning iii natüra meer ruim te te geven. De normen van de steunregeling kunnen soms de grenzen overschrijden. Particuliere cor rectie moet daarom mogelijk worden; niet al te bevreesd zij n:en voor dubbele bedeeling, die minder gevaarlijk is dan vroeger, toen men niets van elkaar wist. De gemeentelijke autonomie besprekende, werd opgemerkt, dat het verantwoordelijkheidsgevoel der lagere organen niet moet worden ver zwakt. Men gaat soms gelijk te Rotterdam speculeeren op het iifrrupen der Regeering. Dat is de omgclceerde wereld. De vaste lasten moeten verlaagd, maar pon der ondermijning van het credietwezen. Verlie zen moeten worden afgeschreven. Dat is de natuurlijke wet. Hc.t credietwezen wordt; daar door niet geschokt. Voor. alles is noodig."dat 'daarbij de rechtszekerheid blijft bestaan. Alv leen bjj veiligheid is goeök'öop crediet hïógë- lijk. Spreekt men als de lieer. Aalberse deed, dan .komt er onzekerheid en houdt men wegens 'U ontstaand risico, de daling, der rente van hy potheken en obligaties, die nu in gang is. tégen Als men renten dwingend vqrlaagt, moet men ook de obligo's verminderen. Onder bepaa'dq waarborgen is echter opschor ting van executies mogelijk. Ook de wetteiUke opzegbaarheid van hypotheken zou nader kun nen worden geregeld. Gedacht werd aan de Vaak zware boetebepalingen. Cumulatie van ambten geeft meermalen be sparing.. Met het komend wetsontwerp zal' de demagogie dé wereld niet ultraken. De heer SNEEVLIET (r.s.p.) repliceerde. AVONDVERGADERING In de avondvergadering was de begrooting van BINNENLANDSCHE ZAKEN aan de orde. De heer v. VOORST TOT VOORST (r.k.) ont wikkelde bezwaren tegen het 'toenemend aantal natuurbaden. Ook in de vrije natuur maken velen den Zondag tot een Zondedag. Wordt niet ttjdig ingegrepen, dan wordto-do-diederlijktreid steeds grooter. Plaatselijk geschiedt er weinig tegen. Noodig is, dat de minister deze zaak niet uit het oog verliest en tracht door een circulaire do gemeentebesturen tot optreden te brengen. De heer TEüLINGS (r.k.) betoogde, dat vooral met hec oog op de jeugd liet natuur lijk schaamtegevoel moet worden beschermd en allerlei zedelijke verwilderingsverschijnselen dienen te worden bestreden. Mevr. BAKKER-NORT (v.d.) wensohte zuinig held betracht te zien met ons natuurschoon; met name in de provincie Utrecht. -Onoordeel kundig bouwen vernielt daar veel moois. De heer SURING (r.k.) besprak het voorne men om het premieve-rhaal voor gezinspensiocn van gepenslonneerden in te voeren en vond, dat dan bepaald moet worden, dat gepension- neerden, die nog voor hun 65stejaar huwen, voor hun vrouw en kinderen voile pensioen rechten moeten hebben. Beter ware een wets ontwerp in den aangekondigden geest achter wege te laten. De heer v. DIS .(s.g.p.) bepleitte een nieuwe en verscherpte Zondagswet, strafbaarstelling van crematie en een verbod voor dancings en openbare bioscoopvoorstellingen. De hoer v. d. HEIDE (s.d.) zou lijkverbran ding geoorloofd willen zien verklaard. De heer v. Dis moet respect hebben voor de consciëntie van hen, die niet begraven, maar verascht wil len worden. Verder bestreed litj onnoodige re- glementeerir.g op zedelijk gebied. Alle wijzi ging in de opvattingen omtrent voegzaamheid Is geen „zedenverwildering". De MINISTER v. BINNENLANDSCHE ZA KEN herinnerde wat de excessen in het strand en badleven aangaat, aan zjjn circulaire aan de gemeentebesturen orn daaraan aandacht te schenken. Hij tracht meermalen het vestigen van natuurbaden te voorkomen. Geldbelang staat bij zulke inrichtingen veelal op den voor grond en er wordt soms toe meegewerkt door raadsleden, van wie men beter zou mogen ver wachten Het maken van regeeringsbepalingen is in grijpen in de autonomie. In de eerste plaats zou hier de minister van Justitie moeten optreden die beloofd heeft, dat de politie strenger zal op treden. Dat is gebeurd en ook de minister doet wat hii kan. Maar de Regeering kan liet zede lijk besef niet omzetten; wel kan de publieke opinie daarop Inwerken, Het natuurschoon behoort niet bij Binnen landsche Zaken. Slechts zijdelings kan de mi nister iets doen. Het pensioenverhaal voor gepensionneerden is thans niet aan de orde. De Regeering wil premie laten doorbetalen, wat iets anders is dan pensioen korten. De Overheid kan niet a'.le overtreding van de ordinantiën Gods straffen: bv. liegen niet en allerlei, andere dingen niet. Dat kan ook de heer v. Dis niet. Do heer v. DIS: Op haar terrein. De MINISTER: Wat is haar terrein? De be staande Zondagswet moet worden gehandhaafd. Gebeurt dat niet door een burgemeester, dan wordt deze tot de orde geroepon. Dit kabinet kan niet alles wat de minister persoonlijk graag zou willen. Een bioscoopverbod is practisch niet moge lijk in ons land. De Overheid kan hier niets beginnen en in de plaats der ouders treden. Er is een Bioscoopwet, die excessen tegengaat. Bü de afd. „Blnnenlandsch Bestuur" ontwik kelde meevr. BAKKER-NORT (v.d.) bezwaren tegen den aandrang om zooveel mogelijk amb tenaressen te vervangen door mannelijk perso neel. De heer SNOECK HENEMANS (c.h.) zag in den minister den eerstgeroepene orn de auto nomie der gemeenten hoog te houden. Hij ga niet te ver bij het beoordeelen van gemeente lijke salarisregelingen. Mej. MEYER (r.k.) drong aan op scherpe veiligheidsvoorschriften voor bioscoopvoorstel lingen. De heer TEULINGS (r.k.) bestreed het ver- leenen van een tegemoetkoming aan de com missarissen der Koningin in de kosten van ver warming, verlichting en waterverbruik voor hun ambtswoningen. Ten slotte werden enkele opmerkingen gemaakt over de benoeming van burgemeesters. Mej. KATZ (c.h.) was niet zeer ingenomen met de vervanging van vrouwelijk door man nelijk personeel en vroeg steun voor de ge meentebesturen. waarin colleges van B. en W, steunende op' een minderheid of met een sterke oppósitje.Jièbben te rekenen. De heer LINGBEEK (h.g.s.) was bezorgd over het doordringen van anti-rev. burgemees ters in allerlei gemeenten. Die maken daar dan alles antl-rev. In Zeeland is zoowat alles chr.- hist. Er is „duizelingwekkende" bevoorrechting van sommigen. De heer v. ZADELHOFF (s.d.) ontwikkelde zijn bekende bezwaren tegen het subsidie voor landstorm en burgerwacht, z.i. een onverant woordelijke gelduitgeverü voor particuliere corpsen. Over d© groote beteekenis der autonomie sprak ook de heer STEINMETZ (r.k.). Welke excessen zün er, die in Amsterdam tot ingrij pen noopten? De Amsterdamscho loontragedie werd in dit verband besproken en gevraagd of de minis ter bereid is niet weer op zulle een wijze als geschied is in te grijpen in de autonomie. De heer KOOIMAN (v.d.) dankte den minis ter, dat hjj het raam onzer wetgeving voor de gemeenten in stand wil houden, maar had cri- tiek op de toepassing van artt. 125 en 226 der Ambtenarenwet, die bedoejd zijn om excessen in gemeentelijke loonregelingen tegen te gaan. Ze worden echter gehanteerd ook als er geen wanverhouding is tusschen het salarispeil van liet Rijk eu dat in een bepaalde gemeente, •naar hoogstens een afwijking. Ook het opleg- ren van allerlei andere bepalingen (insignes, iaggen, enz.) wordt soms tot een exces, maar xaan de zijde der Regeering. Aan de inzichten der lagere organen behoort recht to weder- aren; er moet niet een „regeeren per circu- aire"ont staan. Is op dit stuk niet eenige be perking wensehelijk? De heer DREES (s.d.) besprak de vraag hoe do gc-meonten staan tegenover het opmaken van de begrooting voor 1935. jVanliangig zjjn nog belangrijke wetsontwerpen, die op de be grooting grooten Invloed hebben. Met de aan kondiging van de plannen per circulaire schie ten ze niet op. Niemand weet, wat het worden zal. Waaraan ontleent de minister de bevoegd heid om te verlangen, dat met den inhoud van deze circulaire bp' voorbaat zal worden ge rekend en niet alleen met de bestaande wette lijke bepalingen? Onverdedigbaar is het geweest, dat de Raad van Almelo is verhinderd geworden om in be roep te gaan van een beslissing van Gedep. Staten. De Regeering gaat ook te ver in de wjjze. waarop zij aan noodlijdende gemeenten „aan wijzingen" geeft. Tot in de meest elementairei dingen worden die gemeenten beperkt. Aan de artt. 126 cn 12C der Ambtenarenwet wordt een excessieve toepassing gegeven. De minister zoelte naar het juiste midden ia deze dingen. Mevr. DE VRIES-BRTJINS (s.d,) critiseerde de circulaire van den minister betreffende da vervanging van vrouwelijke arbeidskrachten door mannelijke. Klaagt de circulaire dan zul len na verloop van tijd enkele duizenden amb tenaressen door mannen zijn vervangen. De heer WESTERMAN (nat. herstel) zegt, dat deze minister veel liever voor Sinterklag» speelt dan voor Zwarte Piet, wat betreft de autonomie. De laatste heeft tot groote verspil lingen geleld en voor velen zou dat tot een ruïne liebbon geleid. De gemeentelijke autonomie strijdt haar laat- sten strijd. Spr. lean den 'treurenden familie leden de verzekering geven, dat de patiënt nooit meer gezond zal worden, maar vindt dat heelemaal niet erg, men moet toch in dit op zicht nie't te sentimenteel zijn. De gemeentelijke autonomie is een antiqui teit geworden.* De houding- van de Regeering om het lid maatschap van vrijw. landstorm en burger wacht te ontzeggen aan leden van de N.S.B* werd betreurd. De minister onderzoeke deze beweging zooveel hij kan, maar trekke dan ook daarna de conclusie dat er veel gelasterd is en brenge dc uitsluiting van de N.S.B. in den Minister rifrad ter sprake. De minister wij de voorts aandacht aan de particuliere gedra gingen van enkele burgemeesters. De heer DUYMAER VAN TWIST (a_r.) wees erop dat de hooge scheepvaartrechten in dezen tijd van concurrentie ondrag'clijk voor de schip pers zijn. Hij verdedigde tegenover den heer Van Zadelboff burgerwacht en vrflw. lnnd- storm, welke hü goedkoop werkende institu ten noemde en dankte den minister voor diens steun. De heer AVE1TKAMP (c.h.) zeide. dat de le den der Ned. Herv. Kerk zich bij de burge meestersbenoemingen achtergesteld voelen. De VOORZITTER verdaagde de vergadering te 12 uur 45 tot hedenmiddag 1 uur. Fokkers plannen in Engeland AANKOOP VAN EEN GROOTE FABRIEK? Naar de Engelsohe bladen melden zou de Nederlandsche vliegtuigbouwer A. F o k k e C plannen hébben, om in het Noorden van - Groot-Brittannië een groote vlicgtuigenfa- briek aan te lcoopen. De „Daily Herald" noemt dezen stap van Fokker de gewichtig-' ste, welke sedert het eind van den grooteni oorlog in Groot-Brittannië op dit gebied ge nomen is. Volgens een bericht uit Amster dam, zou Fokker drie proefmachines bou wen voor Rritsche belangen, ten einde dö snelheid van de Britschë verbinding met Kaapstad te verbeteren. Volgens den correspondent van de Herald zou 't Britsche luchtvaartclepartement Fok kers bewegingen met een zekere mate van voldoening aanzien. Hét blad wijst op Fok kers militaire vliegtuigen en vermeldt Fok kers verklaring, dat de Douglas, aangepast aan dat doel, als zware bommenwerper meer zou kunnen bereiken dan eenige andere bommenwerper in Europa, Het Nederlandsche Boek 1934 DE ELFDE JAARGANG Het bekende boek, dat sedert eenigö jaren elk najaar verschijnt, is er weer. Voor boekenliefhebbers is deze uitgave een onmisbare vraagbaak, die schier nooit teleur stelt. Het prachtige register op a- teursnamen en titels maakt 't mogelijk elk verlangd boek te vinden. Het voorbericht herdenkt in dankbare bewoordingen wijlen den heer Pieter Bausch. De tien vorige jaargangen dragen het stempel van zijn zorgvuldig werk. Dr. H. E. Gre\e, directeur van de Openb. Lees zaal en Bibliotheek te D"en Haag, werd be reid gevonden de verzorging van het redactioneele deel van dezen catalogus op zich te nemen. De heer Johan Schwencke schreef een artikel over het exlibris, dat zoo nauw ■verwant is aan het boekenbezit. De prijsvraag luidt dit jaar: Noem vijt boeken, welke naar uw oordeel, wegens hun waarde voor het geestesleven, in een particuliere bibliotheek onmisbaar zijn. Deze keurige uitgave van den Ned. Uit geversbond zal ook dit jaar haar weg wel weer vinden. FEUILLETON VAN CHARLOTTE M. YONGE UIT HET ENGELSCH X77 1 Mark kon niet anders dan dankbaar zijn jiVoor dit aanbod en ging nu aan het na zoeken, dal op bepaald verzoek van zijn orm in zijn tegenwoordigheid m est plaVs hrbben, ofschoon deze tencrevclgf van het [slaapmiddel meestal ir zijn lëuniugs'oel f Zat te simmeren, slechts nu en dan op-, ei'hrikke-.de door eenig leven aan de vó I deur of om vragen te doen waarop de arr- tooorden hem meer en meer verontrustten, I" naarmate hij helderder werd en Mark yer der kwami. Behalve een paar rekeningen van weinig belang en een boekje voor de wedding schappen, was alles in een toilet-neccsaire gesloten die eenmaal aan mijnheer Egre mont had toebehoord en geheime laadj es bevatte die alleen met zijn hulp te openen waren. Zij was vol papieren, en er kwamen dingen aan het licht die mijnheer Egre mont wel voor zijn dochter verborgen mocht houden. Zij waren van jaren heii waarts en kwamen er natuurlijk niet naar volgorde van tijd uit; en Mark zou ze ooi; niet alle begrepen hebben zonder de uitroe pen en ophelderingen die zijn oom hier en daar gaf. „Er scheen van allerlei in te zijn; het, oude paspoort en het getuigschrift van Gregorio Savelli, toen hij zijn ouderlijk huis in Savoie verliet om kelner m een hotel te worden, enkele Italiaanscne brieven, waarschijnlijk van zijn ouders, die Mark- niet kon lezen, maar die spoedig ophielden: een onderteekend getuigschrift waarmee hij in dienst was gekomen bij generaal Egre mont; en toen kwamen er een paar brief 1 es geteekend A. P. E., waarvan het gezicht mijnheer Egremont erg hinderde ofschoon zij slechts bestonden in uitdrukkingen als; „Woensdagavond terug. Zoek een excuus". „Dat was zijn manier" bracht mijnheer Egremont zuchtend uit. „Die schurk! die bewaarde hij allemaal om mij als hij ver koos aan de kaak te stellen bij den Gene raal! Ik was toen jong, Mark, en niet *oo stijf als gij altijd geweest zijt. En de Generaal! Hij was een slechte cudc rot. Hij haalde veel meer uit dan ik ooit gedaan heb, maar niettemin had hij geen begrip dat iemand kon afdwalen en wilde mij zoo strak in toom houden alsof hij een kort begrip van alle deugden was. Fn Gregorio scheen toen een goedaardige jon gen en hielp inij voort, hoewel zonder twij fel zijn doel was mij in zijn macht te heb ben, als ik wilde trachten van hem af te komen." Een andere ontdekking deed hem veel meer aan- en wel een brief van de hand van Alice, geadresseerd aan Kapitein Egre mont, op het jacht „Ninon" po ste restante, Madera. Hij had dien brief nooit gezien, nooit geweten dat bij bestand. Gregorio was de brieven gaan halen en had deze achtergehouden. Mijnheer Egre mont had zich verwonderd, hoe hij kennis droeg van het huwelijk. Hij had zijn kennis van dien tijd af gebruikt om den erfge naam te dwingen tot een goede verstand houding met hem. Mijnheer Egremont was zeer aangedaan bij het gezicht van dien brief en van den datum, uit Dieppe ver zonden omstreeks zes maanden nadai hij zijn jonge vrouw daar verlaten had. -Mailt moest hem den brief ongelezen geven; hij bevoelde hem voorzichtig, spande ziclï in om het fijne, spitse schrift /elf te lezen, maar gaf de poging spoedig 00, zeggende: .■Och, och, ik kan nu niet! Maar gij ziet Marlt", voegde hij er na een poos bij, „dat ik niet zoo hardvochtig en onmenschelijk was als gij dacht" Zooals Mark later aan zijn vrouw ver telde kon hij zich niet weerhouden te 'den ken aan de oude inleiding tot 'beschuldi gingen: „Door de verleiding des duivels" Weldra kwam er uit een portefeuille, waarop de datum van den dood van den Generaal stond, een afschrift te voorschijn van de doopakte van Ursula Alice,-dochter van Alwyn Piercefield en Alice Egremont, tegelijk met het adres dat juffrouw Heail- worth te Dieppe had achter gelaten om Alice's -zeer gewaagde voorstelling een er mogelijke redding te bevredigen en dat Gregorio plechtig verzekerd had niet te bestaan. Hij verkoos ongetwijfeld verre het zwer vende ongehuwde leven zijns meesters boven het wcdcraanknoope'.i der- huwelijks banden; cn daarom had hij ook belet, dat mijnheer Egremont de Houghfons te Flo rence ontmoette. Tevens had de onzeker heid omtrent het lot van Alice hem ver hinderd een ander huwelijk aa.i te gaan. Als mijnheer Egremont slecht genoeg was geweest om dat te willen doen, zou Gre gorio gezorgd hebben, dat hij wist dat zijn geheim aan het licht kon gebracht worden. Vergeleken met. zoo iets slechts waren de bewijzen van bedrog en oneerlijkheid niet van het minste belang. Het spel was blijk baar een hartstócht van den knecht ge weest, en het verduisteren van geld was er uit gevolgd. Mark zou hebben kunnen aanwijzen hoe dit het ergste was geweest vóór de herstelling in haar rechten van mevrouw Egremont, hoe hef. gaandeweg minder was geworden onder haar bestuur, en weer was toegenomen onder haar d ich ter. De andere dienstboden hadden vroeger mee gedaan, maar behalve een staljongen en de huisknecht hield Mark het tegen woordige stel voor onschuldig en was b'iide Broadbent te kunnen vrijspreken. De iaatsto telegrammen en liet boekje- waarin zijn weddingschappen stonden op- geteekend in de zak van den ongelukkige, bevestigden Parkers getuigenis dat hij in den laatsten tijd bijna als een dolzinnige gewed en sommen op het spel gezet had, veel grooter dan hij zou kunnen krijgen van het paard dat verloor. De zaakwaar nemer van Bridgefield had hem, zooals men reeds lang vermoedde, geld voorge schoten, maar tot welk bedrag ont,dekte Mark eerst nu. Het besluit waartoe men kwam, was dat hij zoo ontsteld was ge weest door hetgeen hij in het park hoorde, dat zijn achteloosheid ten opzichte van het kind niet te verwonderen geweest was. nij had, zooals Parker getuigde, don kleinen knaap met inspanning gezocht, en was dit met goed gevolg geweest, dan had iiij misschien, rekenende op de toegevendheid zijns meesters- nog een poging gewaagt', maar door het verlies en het verwijt er bij, was hij tot de, grootste wanhoop over geslagen. Had hij willen vluchten of was het zelfmoord? Dat hij geld bij zich drcet doordat hij een chèque van zijn meester geincasseerd had, sprak voor het eerste denkbeeld en niemand wilde al te nieuws gierig vragen of mijnheer Egremont het bedrag wist. Het was maar al te waar dat, zooals hij gezegd had, Gregorio Savelli de vloek zijns levens geweest was en een der geesels was geworden welke geliefkoosde ondeugden achterlaten. Het breken van het juk was niet alleen een verschrikkelijke vergelding geweest, maar voor een man in half blinden lijdenden toestand was het een gevoelig ver lie-, den man te moeten missen van wien hij afhankelijk geweest, was. Dr. Brownlow kende echter een goeden knecht, die juist vrij was gekomen door den dood van een ziekelijken heer, en beloofde hem te sturen om hem te probeeren. Het was een dag van hevige gemoeds bewegingen en teleurstellingen, een van de vele die nog volgen moesten. Er werd niet aan de schel getrokken of <-r begonnen bezorgde harten te kloppen. En ach! Hoe dikwijls was het voor ijdele geruchtct voor bezoeken van sympathie van kennis sen, die de vader en de zuster niet konden ontvangen en voor briefjes om inlichting en van deelneming, die Nuttie moest be antwoorden. Annaple kwam en was tot veel hulp <m steun voor Nuttie. De arme kindermeid, haar pijn aan den voet vergetende of mis schien om er zich op te wreken als de oor zaak van het geheele onheil wilde met aüe gewold 's morgens blijven zoeken onder cl de doornstruiken e.11 rhododendrons, naai zij dacht dat haar lieveling ziel. kon ver-, scholen en in slaap geschreid hebben, <m was ten laatste geheel uitgeput en dor wanhoop ten prooi thuis gebracht. Hei schreeuwende kindje van Annaple bio?k een veel betere troost voor haar te zijn dan alle mogelijke hetoogen. Het te sussen, to begrijpen wat bet mankeerde, geschikt voed sel er voor te vinden was een bezigheid, die de onzekerheid minder ondragelijk maakte. Alleen het in de handen hebben Van een. kind zou haar reeds goed gedaan hebh";: en een ziekelijk schreiend wichtje wekte haar belangstelling in de hoogste mate. (Wordt vervolgdj

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1934 | | pagina 5