Neem 'n "AKKERTJE" KLANKFILMEN MAANDAG 25 JUNI 1934 [TWEEDE BLAD PAG. 5 BINNENLAND. OFFICIEELE BERICHTEN ONDERSCHEIDING besluit is bev< ,_n Oranje-Nase tarls der semeenLe JTilverauim. ONTSLAG UIT STAATSCOMMISSIE Bü Kon. besluit is aan prof. mr J H. vi OVER DE N.S.B. - NIEUWE GEEST VAN DE N.S.B." Md^veet (hoe A. Jansè schrijft: degelijk _n zakelijk; principieel en vlot; leerzaam en (duidelijk. Met genoegen kondigen we dan ook zijn jongste ibrochure aan, welke onder bovenge noemde titel bij de N.V. ,JDie Graafschap" te Aallfceni versoheen. In kort bestek wordt veel! gezegd. TEGENSTELLINGEN Als er ah het doen van (hoogere besturen wat te loven valt, erkennen wij dat gaar ne; als we meeinien ietls te moeten laken, kuninieri we niet zwijgen. Maar het verdriet ons wél, dat de voorsöh ritten van Ged. Sta ten van Zuid-Holland ons telkens herinne ren aan het kernachtige Ehigeische gezegde: penny-wise and pouind-fooliöh: zuinig in 't kleine, verkwistend in 't groote. We zeggen herinneren.; want in 't gebruik van het spreekwoord zou overdrij ving sdhluóillen. Echter, reeds wezen we er op, dat meer' diere gemeenteraden op aandrang va/n de Regeening de salarissen van het gemeente- personeel aanmerkelijk verlaagden en in verband daarmee aan Ged. Staten verzoch ten, om odk het honorarium van burgome es ter, secretaris en ontvanger te herzien; maar diat daarop na maanden wachten nog geen antwoord is gekomen; ja, dat tenge volgo daarvan, de verlaging van 't vorig jaar, gedeeltelijk ongedaan is gemaakt, om dat de pensioenkorting munder is dan de leen salaris gegarandeerd zou blijven, dat 12Vi% lager is dan op 31 Dec. 1931, waar (bij "de premie-kortingen, welke toen beston den, in rekening nlogen worden- gebracht. Maar deze korting wordt dan ook ten vol: Ie gevraagd. Een lagere korting zouden Ged. Staten niet goedkeuren, zoo vernamen wij. Tegelijkertijd zouden alle bijzondere rege lingen vervallen, wat weer onverwachte ge volgen met zich brengt, want de veelvuldig voorkomende cumulatie van functies leidde tot allerlei ingewikkelde, berekeningen. (Deze nieuwe regeling zou nog dit jaar in werking treden; maar met het oog op de acantiies kan het o.i. wèl September wor den voor ze ingaat. I-n 't algemeen moet wel vaststaan, dat de verlaging in de meeste gevallen, zoo om en bij de 10% zal bedragen. Nu viel onze aandacht, op Vlaardingen. Deze belangrijke gemeente met bijna 30.000 inwoners, kan de begrootlng niet sluitend krijgen en. moet dus sterk bezuini gen. In Veibanid daarmee eischten Ged Staten, dat voor verteringen in ïaadis- en commissie-vergaderingen niet -ameer dan 100,per jaar mocht -worden uitgetrokken. B. en W. antwoordden daarop, dat slechts twee koppen thee per vergadering worden verstrekt en geen sigaren of iets dergelijks; maar dat 100,toch onvoldoende is. Iedereen, die weet, dat. B. en W. honderd vergaderingen per jaar houdien en dat er een twintig raadsvergaderingen en vele commissie vergaderingen zijn, begrijpt, dat ondanks alle soberheid op deze post geien noemenswaard bedrag kon bezuinigd wor- Hoe het zij, tegenover deze kleine zaak, plaatsen we wat de burgemeester in de raadsvergadering van S Juni aneedeelde. VVe lezen in het raadsverslag: ,,De voorzitter zei, dat zeer hot zijn spijt gebleken is, dat de salarissen van burge meester, wethouders, secretaris en ontvan gen niet zoo veel zijn verlaagd, als die der overige ambtenaren". Dat maakt toch wel een zonderlinge in druk. Evenwél voegde de''burgemeester er aan toe, dat uit de brief van Ged. Staten valt af te leiden, dat tegen 1 Januari as. oen nieuwe salarieregeling zal afkomen Bij informatie bleek ons, dat God. Staten het vraagstuk dei- salariseering van de be trokken ambtenaren hunnerzijds bijna tot oplossing hebben gébracht. Dit college maakt onderscheidt tussdhen gemeenten benedien en boven de 15.000 inwoners; voor de eerste groep is zooveel mogelijk een uniforme rege- „HET VOLGEN VAN JEZUS1' EEN „KERK EN VREDE"PREEK In druk verscheen een Advemtspreek van Ds. H. G. W. Brièdé, predikant b)j de Ned. Herv Kerk te Aanstérdam, gehouden op „Vredes-Zondag" 10 Dec. 1933, over de tekst: „Zoo iemand mij dient, die vo'lgie mij"; welke .predikatie thans als vlugschrift van „Kerk en Vrede" dienst doet. De kern van dit propagandageschrift is, dat wie Jezus volgt, de aniti-christelijke oorlog moet 'haten. Jezus zelf gaf een zeer stellige en duidelijke 'uiitspraak m de Berg- ,-De Bijbel zwijgt over zoovele moeilijk heden waarmee wij zitten. Tevergeefs zoe ken wij daar uitsluitsel over allerlei heden- daagsChe wereld- en levensvragen. Maair alle onzekerheid aangaande Gods wil gaat teniet voor den memsch, die van aangezicht tot aangezioh tegenover Christus staat. Chris tus is de verpersoonlijk te wil van God, evenals in Hem Gods liefdé en gieniade vleesclh geworden is." Daarom: ,3ergrede en oorlog de adem stokt als een mensoh die twee in één adem tracht te noemen. Een liefde tot den naaste, die tot vijandsliefde zich verheft; een leven dat zich gesteld ziet voar de eisch: „weest dan gijlieden volmaakt gelijk uw Vader die in de hemelen is volmaakt is" ziedaar, wat Christus in de Bergrede van ons vraagt." En daarmee acht de schrijver dan bewezen, „dat het christelijk geweten de oorlog niet meer kan dulden om de vreeselijke uitwer- 'kng van de oorlog op de ziel dergenen die het weak der slachting moeten verrichten, om de uitwerking op de ziel der geheele inenschiheid, om de verwoesting van al wat er nog aan geweten, zedelijk beseif naastenliefde overgebleven is". in 't algemeen uit van de stel- Naar wij vernemen is H. M. de Koningin Hing, dat dé tegenwoordige functionarissen naar Brieg (Zwitserlan) vertrokken. Demonstratie met een luchtschvMfavnon, ter blussching van benzinebrand, in de Coenhaven te Amsterdam. uil zoo'n nieuw handig zakdoosje bii Rheumalische Diinen. SüierDiin. HET VRAAGSTUK DER LANGE GOLVEN NEDERLAND EN DE 1875 M. Op de tc Londen gehouden conferentie der Union Internationale de Radiodiffision is gebleken, dat er zeer groote ontevreden heid heerscht hij de landen, die over lange- golf-installaties beschikken. Geconstateerd moest worden dat het thans ingevoerde plan-Luzern een misleiding beteekent. Roe menië rapporteerde dat het veel last van Nederland ondervindt, hetgeen echter ge lukkig omgekeerd niet het geval is. Nie mand verdedigde meer de „improvisatie" Wat de korte golven betreft, werden slechts op detailpunten klachten vernomen Over het algemeen scheen men het in de kringen van de Union niet ongewenscht te vinden, dat er een nieuwe radio-conferentie regeeringsvertegenwoordigers bijeen komt om te geraken tot een radicale veran dering op het gebied der lange golven; uit aard der zaak kan het initiatief daar toe niet van de Union uitgaan. Met belang stelling mag men de ontwikkeling van zaken ten aanzien van de lange omroep- goiven tegemoetzien. NEDERL. CHR. PERSBUREAU Onder presidium van Prof. Dr. A. v a n Veldhuizen heeft te Amsterdam de jaarvergadering plaats gehad van het Ned. Chr. Persbureau. Door Dr. H. W. van der Vaart Smit werd het jaarverslag uitge bracht, hetwelk een uitvoerige bespreking uitlokte. Vervolgens was ihet woord aan mr. H. Schokking, leider van het bijkantoor van het Ned. Chr. Persbureau te Bandoeng in Ned. Oost-Indië. Mr. Schokking, kort ge leden in Nederland gearriveerd, hartelijk door de vergadering verwelkomd, geeft ceu overzicht van het werk, dat in Indië thans gebeurt en in contact met het zendingscon sulaat ginds en hier nog verder zou kunnen gebeuren, beschrijft de vruchtbare relatie welke thans tusschen Indië via Zwijndrecht met de Nederl. pers ten dienste specifiek van de Christelijke gedachte is gelegd en geeft de ontzaglijke mogelijkheden aan, welke aan dit werk in dienst van kerk en zending verbonden zijn. Ook voor Indië hoopt spr. dat het mogelijk zal blijken de financieele basis van het werk zóó te ver broeden, dat aldaar het noodige, met name het ideëel noodige gebeuren kan. Ook over de rede van mr. Schokking ont spint zich een algemeene discussie, waar aan zeer velen deelnemen. Ten slotte deelt de voorzitter mede, dat in de bestuurszitting de heer H. D i e m e r directeur-hoofdredacteur van „De Rotter dammer", tot mede-bestuurslid is gekozen en dat met den komenden Oecumenischen Raad van Nederl. kerken officieel contact zal worden gezocht, gegeven het feit, dat de Stichting Nederl. Christel. Persbureau een Stockholm-instituut is en de publici- teitsbeweging een der meest blijvende en ook meest algemeen aanvaarde resultaten van de Stockholmconferentie is, welke ver sterking van contact mét andere takken- wan de oecumenische beweging uiteraard als een der eerste wenéèhen o|p" haar pro gram heeft staan. Diverse dingen van huishoudelijken aard komen ten slotte nog in bespreking. De vergadering, die een zeer aangenaam verloop had en zeer mooie momenten had, werd door Prof. D r. F. W. G r o s h e i d e. den vice-voorzitter, met dankzegging ge sloten. TOURISME-PRIJSVRAAG TOURISME-PRIJSVRAAG Door Wim H. Müller en Co's Passage- Reisbureaux te Amsterdam, Rotterdam en Den Haag, wordt een aardige prijsvraag uilgeschreven. Aan de hand van een reis verslag zonder namen en geïllustreerd met foto's moet do reisroute van den reiziger vastgesteld worden. De hoofdprijs is een 7- daagsche reis naar Londen voor twee perso nen, verder een week-endreis naar Vlissin- gen voor twee personen, 2 éénmaandsche retourbiljetten VlissingenLonden enz. VERBODEN GESCHRIFTEN. Bij ministerieele beschikking is aan de lijst van de binnenlandsche geschriften, waarvan het in bezit hebben of verspreiden den militairen is verboden, toegevoegd: De dienstplichtige, orgaan van het landelijk verbond van recruten, dat ongeregeld ver schijnt. „SONNEVANCK" Aan het negen en twintigste jaarverslag tmtleenen we allereerst dat in het bestuur een belangrijke wijziging kwam, doordat vi-euwe 'bestuursleden werden gekozen de heeren: Ds. J. H. Rietberg te Maassluis, Ds. C. J. Sikkel te Amsterdam, A. Sonke te Harderwijk, T. S.Goslinga te Leiden en Mr. E. Visser, te Arnhem. In dit verband wenscQit het bestuur eten woord van weemoedige herinnering te wij den aan het overleden 'bestuurslid, den heer Joh. Krap. ITij was een eclel man, -die door zijn uitnemende eigenschappen van hoofd hart, een trouwe steun van Sonne vaaick is In de plaats van Br. Schoep werd tot geneesheer-directeur benoemd Dr D. Bergs- ma, die op 3 April plechtig werd geïnstal leerd. Dr. J. P. Munting, die sinds het ver trok van Dr. Sohoep de medische leiding van zaken zoo .uitnemend behartigde, verliet 1 April, na onitvangen eervod ontslag, het inatorium. De viering van het zilveren jubileum der stichting, welke door allerlei omstandighe den is uitgesteld, zal 28 Juni a-s, plaats vinden, gelijk nog pas in ons blad werd ge annonceerd. In het. jaar 1933 werden behandeld 132 mannelijke en 109 vrouwelijke patiënten, to taal 241 patiënten met 38.743 verpleegclagen. Hieronder zijn begrepen 7.444 verpleegdagen van -patiënten, door de Raden van Arbeid uitgezonden. De uitgaven voor het sanatorium bedroe gen in 1933 ruim f 138.000; de exploitatie leverde oen verlies cup van bijma f 7000. Hat suppletiefonds keerde ruim f 12,000 uit; eind December 'bedroeg het saldo bi.ima 5000. Aan giften en contributies kwam voor dit doel een bedrag van bijna f 7000 binnen. FLINKE CUMULATIE Men schrijft ons: „Een sterk staaltje van cumulatie is het volgende: Do secretaris der gemeente A. (ongevei 2000 zielen), geniet als zoodanig een salar van 2400,Voor de functie van ambtenaar van de burgerlijke stand ontvangt hij 100. Zijn vrouw heeft een pensioen van 500, per jaar. Onlangs kwam de betrekking van secre taris in een waterschap in deze gemeente open, waaraan een bezoldiging is verbonden van 1400,—. Uit vele gegadigden werd de secretaris benoemd; die dus wel weet, wat cumuleeren Tot zoover onze briefschrijver. Wij lieten de plaatsaanduiding weg, omdat het anders al te persoonlijk zou worden. Ook kunnen wij niet beoordeelen, of de andere gegadig den even geschikt waren. In elk. geval staat vast, dat hier verschillende ambten ge combineerd. worden en dan rijst de vraag, of dit in overeenstemming is met de circu laire van den minister-président, waarover de Chr. Ambtenaar van 11 Mei het volgende zegt: „Ten aanzien van het vervullen van nevenbetrekkingen of het drijven ROFFELRIJMEN Waar hei aan ligt In de tijd van de examens Lees je van examenkoorts, Van de pijnbank, het gemartel,' d' Inquisitie, enzoovoorts. Ongetwijfeld is er sprake Van een zeker angstgevoel, Maar je zetel op 't examen Is geen electrische stoel. Zeker, een examinator Kan soms minder teeder zijn, Maar de duimschroef die hij aanzet Is vaak niet veel meer dan schijn. Vast ivordt er heel veel gemarteld, Wat niet noodig wezen zou Ms de martelaar bekende: Ik heb veel te laat berouw. De examen-inquisitie Ziet er dikwijls baarlijk uit, Maar deelt niet bepaald onnoodig Zooveel vette vieren uit. 't Ligt niet altijd aan de schaatsen, 't Ligt niet altijd aan de baan, 't Ligt niet altijd aan de starters Die met het horloge staan. En het ligt ook lang niet altijd Aan den kamper in de strijd Of hij op het juiste tijdstip Ferm de eindstreep overschrijdt. 't Ligt vaak aan de voorbereiding Aan de moed, de durf, de kracht, Maar het ligt éérst aan Gods zegen Of die biddend wordt verwacht. Als wij eerst tot onzen Vader, Die ons altijd 'uithelpty gaan, Zal. geen storm van tegenslagen Ons in wanhoop neder slaan. (Nadruk verboden.) LEO LENS. Voor het groote gezin van Pa van der. Steur met dank ontvangentoez. van f 1.van W. de R. te R. L. L. nering of handel door ambtenaren is in, artikel 61 van het rijksambtenarenregle ment vastgesteld, dat. de ambtenaar ver plicht is, zich te gedragen naar hetgeen' voor hem te dien aanzien is bepaald, ter wijl verder in het algemeen verboden wordt, nevenwerkzaamheden te verrich ten en nering of handel te drijven, in dien zulks schadelijk is voor de dienst vervulling of niet in overeenstemming met het aanzien van het am'bt. Het is duidelijk, dat ook aan deze be palingen streng de hand behoort te wor den gehouden. Personeel, dat aan zijn ambtelijke of contractueele bezoldiging een behoorlijke bestaansmogelijkheid ontleent, zal zich in deze tijden van groo te werkloosheid in het algemeen hebben te onthouden van bet verrichten van nevenwerkzaamheden, het drijven yan handel of nering, enz". DE HEL VAN1 HET LEGIOEN ONTVLUCHT ONZE SUPERIEUREN EN HOE WIJ GESTRAFT WERDEN iV. Weet rt, wat een merkwaardigheid ds? De meeste sergeants, adjudants en adju- ants-chefs zijn...... Duiits'chers. Jawed me neer: Duitsdheirs. Het waarom ligt' voor de hanid. De Duit- Bchers, de Beieren en Salksens en Wurtem- bergers evengoed als de rasecihte Prudslen Bijn militairen. Haast zou ik zeggen: diet zijn gelboren militairen. Discipline ds hun alles. Gehoorzamen is nummertje één op hun Lijst -Natuurlijk brengt een Buitscher het m het Legioen nooit tot officier. De rang van officier is alleen weggelegd voor de Fran- schen of voor duen, d'i-e met hert gelijkge steld zijn-, d-.wjz.: voor die onderdanigen van een natie, die dn den Grooten Oorlog met Frankrijk gestreden diebben voor „hiumanité et civilisation". Over diet algemeen hee-nscdijen er dn het Legioen over deze Duitsöhe superieuren geen klachten, ad zijn het ook echte dienst kloppers. Ik zou zelfs kunnen zeggen, dat de Buitschers geacht worden. Ook door de officieren. Waag het niet, om -in een speel- scho bui het woord .yBocdie" op je lippen te nemen. U krijgt zestig dagen petoet, meneer, niét tuinder, voor deze overtreding. (De ergste knevelaars en onderdrukkers feijmde korporaals. Die heeren achten het) zich tot een plicht, het gezag hoog te houden. En iedere legioe n-air moet weten, moet voelen desnoods, dat hij, m'sieur lie corporal!", één der gezags dragers is. •Nu helpen de wetten van het Legioen deze gezagis-maniakken niet weinig. Als name lijk de korporaal goed: gevonden, heeft je rniét ithvée 'dagen! cachot (te vereeren. veran dert de sergeant dit getal in' vier; de kapi tein maakt er acht dagen van; <te com mandant voegt er nog zeven dagen aan toe;, de kolonel verdubbelt deze vijftien da gen cadhot, zoodat het er dertig worden, tot de generaal pp den ongelukkige de laatste schop werpt en diens gevangenisstraf tot zestig dagen laat aangroeien. O, die heeren korporaals weten het zoo goed, welk een macht zij in het Legioen En dan zijn er natuurlijk ook officieren, die tot de klasse der machtswellustelingen gerekend kunnen worden. Ik herinner indj op dit oogenblik kapitein Fortis. Men vertélde van hem, dat bij in den Grooten Oorlog een zware operatie aan den schedel had moeten ondergaan en dien tengevolge half toerekenbaar was. Maar dde halif-toerekenibare was dan toch maar ka pitein in het Legioen. Kapitein Fortis hdel'd van gehoorzaam heid en tucht. Wee hem, die de door den kapitein uitgevaardigde bevelen durfde overtreden; Zoo was het een immer-durend consigne, dat niemand zich op de kazerne plaats bevinden mocht, wanneer hij aan het hoofd van zijn compagnie te paard ge zeten,, terug kwam. Waagde iemand het toclh acht dagen cachot was wel het min ste, waaimee kapitein Fortis den man dan te lijf ging. Een veiunakelijike, hoewel toch ook wel heel droevige, geschiedenis speelde zich met de vrouw van kapitein Fortis af. Madame was zonder toestemming van baar beer en gebieder uitgegaan. Misschien moest ze wel winkelen of een noodzakelijke beleefdheids visite afleggen. Kapitein Fortis kwam de overtreding) op het spoor. Wat hij deed? Madame werd met acht dagen kamerarrest gestraft. En om dien ernst van het geval werd er een soldaat yoor haar deur gezet En zfulike mensahen beslissen In Algerie en Marokko over het wel en wee van de legaoenairs. Aan zulke gezags-handhavers vertrouwt Frankrijk het regiment over het Vreemdelingen-Legioen toe. Is het geen bespotting van de allereenvou digste wettien der beschaving?, Nu moet ik u van Susini vertéllen, Susini, die een Koning is in zijn rijk, Susini de Corsilkaan, die zelfs door de burgers t)le bourreou de beul' wordt genoemd. Aan Susini wordlen de gevangenen toever trouwd, de misdadigere-, die twee dagen of langer in de cachot worden opgesloten. De prison, waarin de legioenairs worden opgeborgen, heeft 120 cellen. In elke cel is een cementen brits. Ook het hoofdkussen, een kleine verhoogimg, is van cement ge maakt. U merkt uit deze kleine beschrijving dat het verblijf in zoo'n cel wel heel gerie felijk en uitlokkend moet zijn. De gestrafte legioenair word't eerst naar het magazijn gezonden, waar hij zijn uni form moet uittrekken en verwisselen voor een oud hemd, een dito broek, een overjas, die in, de vaak heel koude Afrikaansche nachten als deken dienst moet doen, en een paar schoenen zonder veters. Een etenSblik en kroes en lepel -voltooien de gevangenis uitrusting. Hij is klaar, om zich onder de bevelen van Susini te stellen en de tormen ten van het wandgediert an de gevangenis cel te ondergaan. 's Morgens krijgen de gevangenen hun ,vkoffie". Daarna een gevangene hoeft zich niet te wos9chen verzamelen zich al len op de binnenplaats van de prison, waar Susini hen reed's opwacht, „Zijn er zieken?" vraagt hij, na het ge bruikelijke filuit-signaa'l „Maar wees ge waarschuwd: wie zich ziek méldt en niet ziek is, krijgt nog acht. dagien meer". Natuurlijk meldt zich bijna nooit iemand, zelfs al is er werkelijk een zieke onder de gevangenen. Na weer een nieuw signaal haast ieder zich, zijn last op te nemen: een zak met zancl, die niet minder dan 26 'kilo weegt. Niet zelden zijn er op bevel van Susini tus schen dat zand steenien verborgen, scherpe 'hoekige steenen, die onder het -dragen de huid- kaïpot maken. Thans neemt de straf-oefeming een aan vang. In den zomer van 5 tot 11 en van 2 tat 6, in dien winter van 6 tot 11 en van 1 tot 6 loopen de gevangenen al maar door in een cirkel de binnenplaats af, luisterend naar de verschillende commando's, die er gegeven worden: Looppas"„knielen" „opstaan"gewone pas". Onophoude lijk verandert het bevel; onophoudelijk zijn die gevangenen met hun 52 pond zand op den irug in actie. En dat alles gebeurt op een binnenplaats, waar geen boom schaduw geeft Wanneer iemand niet meer kan en hoe vaak" gebeurt dit niet? mag bij voor Susini „rusten". Dat wil zeggen: bij moet met zijn gezicht naar dien muur gaan staan, en zoo blijven staan met den zak op zijn rug, terwijl de zon brandt, en er in den zomer een temperatuur kan heers ohen van wél meer dan 130 graden Fahrenheit Onmenschelijlk, zegt u? Ja, maar Susini schudt van den lach. Want het gezicht op al die zwoegende en zweetende kerels is wer kelijk komisch. Ha, ha, daar valt er iemand neer! Natuur lijk, de kerel simuleert, dat hij „op" is. Moet je niet geloovem Zie maar, hoe snel hij weer overeind komt, als er een paar emmers wa ter over zijn boddy worden geworpen. Excer- ceeren moeten die kerels, exerceeren— dal zal hun wel tot betere gedachten brengen; dat zal hen in de toekomst wel tot gehoor zaamheid brengen. „En rnarcheUn deux, un deux HaltKnielenlooppas". Onophoudelijk dreunen de hevelen over de binoeniplaats, teiwij'l er slechts nu on dan, wanneer het Susinii belieft, tien minuten rust wordt, gecommandeerd Tij dsns de rustduiur, 's middags, wordt er gegeten. De gevangenen zetten hun etens- bllk neer, dat dan door het gevangenis-per soneel wordt gevuld. Maar meer dan eens is het gebeurd, dat de beul van Sidi-Bel- Abbes het pas gevulde etensbddk een flinken trap gaf, wanneer de bezitter van dat blik zich niet geheel overeenkomstig Sudani's wenschen had gedragen. En dan moest de „ellendeling" vasten natuurlijk. Wat kwam het er op aan? Het was maarteen legioenair, een gevangenisboef U- vraagt, of deze Susini dit alles zoo maar ongestraft kon doen? De legioenainen had den toch het recht om te klagen? Ja, ja, hèt is werkelijk eens gebeurd, dat één dei- cloor Susini mishandelden dien moed greep, een. aanklacht tegen hem in te die nen. Natuurlijk eerst, nadat hij zijn straftijd 'had uitgezeten. En toen werd er een „on derzoek" ingesteld; en er werden getuigen vóór-geroepen, die de klacht 'bevestigen kon den, Maar die getuigen waren nog in -de pri son. lederen dag had „Koning" Stisini nog macht over hen. En het was op de ringers uit te rekenen, dat die /getuigen" een wel zuren tijd bij den jbourreau" tegemoet gin gen, wanneer ze het waagden, tégen hem te spréken. Het resultaat van het aldus gevoerde on derzoek was nihil. Neen, toch niet. De kla ger had een „meerdere" op de allerschan delijkste wijze beleedigd enmoest na tuurlijk daarvoor wordlen gestraft. Zestig dagen kreeg hij, zestig nieuwe dagen bij Susini. Wat de klager een spijt ihad van zijn ,jmoed"! Neen, al ranselde Susini. later iemand half dood niemand durfde meer te kla gen. De schrik zat er voor goed in. Kan men óók het „Pension van Susini", de prison van het Legioen, niet een „hel" noemen? O, ontzettend zien de gevangenen er uit. Ze mogen zich slechts eens per week was- sChen en eveneens éénmaal kunnen ze hun kleeren reinigen. Het kan dus niet. anders, of de gevangenen lijken meer op booze geesten dan op mensclven, met hun goore, vieze gezicht, waarop stof en zweet een dikke laag vuil heeft aangebracht. En de nog open plekken van hun gezicht en hun lichaam zijn door de wandluizen verbeten. Zoo eigens en zoo ooit kan men van deze gevangénen-legioeuairs als van „les oilsa- rabies" spréken Maarhet kwaad loont zijn meester. Altijd, Kapitein Fortis is op dit oogenblik com mandant van een „Classe de discipline", een strafkolonie, ergens aan den rand van de Sahara, Wanneer u in Oion in dén trein gaat zitten, rijdt u mee, zoover u kunt, naar het Zuiidlen, tot daar waar de spoorlijn een einde neemt. En daar zit nu de strafgrago Fortis. Werkelijk, al is hij don niu com mandant u kunt hem eerder een banne ling noemen. Ver buiten alle beschaving leeft hij. Met niemand van zijns gelijken kan hij omgang hebben. Ik kan u dan ook wel verklappen, dat meneer Fortis, die bevel voert over gestraf te legioenainen, zelf een gestrafte is. Men zegt, dat hij iets zeer oneervols heeft uitge haald, maar dat hij vanwege zijn betoonde dapperheid in den Grooten Oorlog met flu- weelen handschoentjes behandeld is. Maararme stakkerds van discipli nair gestraften. Wat zullen ze wel te ver duren hebben onder het straffe regiment vaa dezen ,;model-officier"... En Susini? Als hij nog leeft, is hij" nu reeds adju dant; en als hij nog leeft, zit hij nu ergens in de buurt van Tonkin. Meneer heeft het al te schuw gemaakt Eindelijk don toch is de Legioen-leiding tot het inzicht gekoen, dat de behandeling, die deze „beul" zijn gevangenen duidde aan doen, de spuigaten uitliep. Hij is bevorderd! Maai' tegelijk is hij uit het gezicht veiwijderd! Misschien is het voor Susini nog wel een geluk. Want de verachting, die de burgers van Sidi-iBel-Abbes hem toedroegen, en da haat, waarmee de legioenairen hem .begun stigden" zouden wel oens oorzaak kunnen zijn, dat op zekeren dagU begrijpt mij? Legioenainen zijn „ook si edits meu- scihicn" i

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1934 | | pagina 5