Dl WONDEREN
WIN ©NS LICHAAM
EEN VOLMAAKT WERKSTUK
een materiaal, beter dan stalen veeren.
De mensch is de kroon der Schepping
genoemd, en in de mate, dat hij zichzelf
heter leert kennen opent zich voor hem den
weg om dieper door te dringen in de kennis
van al het geschaner.e. Maar wat een
mensch ook Kan, nimmer zal het hem ge
lukken iets voor1 te brengen, dat zijn eigen
lichaam in waarde overtreft. In het lichaam
van den mensch toont zich Gods Almacht
Wijsheid. Vei gelijken wij. het mensche
lijk cuganiMiie met de meest ingenieuse
vindingen der moderne techniek, dan
springt dit duidelijk in het oog.
Wanneer men echter deze vergelijking
tteki levende wezens en machines,
,i,uu ne *ol welke ziekte in het leven
speelt en *».omeut huiten beschouwing
laten Het wel eens kunnen, dat. wan
neer nu: dit niet deed, de gemiddelde
machine **genover den gemiddelden mensch
nog niet *uon slecht figuur zou slaan. Waar
wij lii^r evenwel op neerkomen is dit: de
mens» is in alle tijden een exempel voor
leu technicus geweest en nimmer heelt
een ig dood toestel datgene gepresteerd wat.
de loimile gezonde mensch op lichamelijk
g< -d vermag uit ie voeren.
Geeu enkel verkooper zou (zonder on
waarheid te spreken) van zijn product dit
kunnen zeggen: „Deze machine heeft een
levensduur van zeventig a tachtig jaar. De
■ediening is uiterst eenvoudig. Men moet
ei' alleen regelmatig brandstof en water in
Min. De motor behoeft nooit te worden
vernieuwd. U heeft nooit nieuwe banden
iiuudig ilij loopt niet aan. En bij hooge uit
zondering zult U eens een onderdeel moeten
aanschaffen".
Ja tocll. liij zou 't mogen beweren als hij
sla cerihandolaar was of zichzelf te koop
aanbood.
„Dal kan niemand namaken".
Inderdaad niet We zullen ons door den
ïjierigen aanprijzer de zaak eens wat uit
voeriger laten uitleggen.
„U ziet hier de wonderbaarlijkste con
structie, die ooit op aarde werd geschapen
on die al Uw Verwachtingen zal overtreffen.
Het, geraamte van dit 'toestel is gemaakt
van een materiaal dat beter is dan stalen
vee'en en dat U een maximum aan elas
ticiteit, weersiandsvermogen en soepelheid
garandeert In plaats van hevels, wielen en
raderen, bevat dit apparaat knoken, en de
motoren zijn er in vervangen door spieren
De geleidingsbuizen tussvhen stoomketels en
cylinders zijn aanwezig in den vorm van
bloedvaten. Met eet en drinkbare substan-
lies houdt ge de machine op gang, zoodat
Kolen, olie en benzine als brandstof hier
g^en dierst doen. Een superieure perspomp:
h»*t hart, niet greoter dan een vuist werkt
djg en nacht door en verplaatst per uur
ior honderd liter bloed De banden, waarop
vele voertuigen loopen, zijn b*ar, gerempla
ceerd door een veel beter procédé: voet-
zoicn. Deze leggen 20 000 schreden per dag
df. gaan bij oordeelkundige behandeling
iiiet stuk eri blijven lucht- en waterdicht tot
aan het einde van hun bestaan. De vingers
v.-rslijten niet, in de radio-installatie van
liet oor slaan geen lampen door.
BovendiPii is dit organisme economisch in
het gebruik. Het haalt n.l. uit de brandstof
meer energie dan de beste stoommachine.
V et en koolhydraten worden volkomen ver
teerd, terwijl eiwit voor viervijfde, wordt
\erbruikt. Welnu, de ingewikkeldste machi
nes zijn nauwelijks in staat, om 75 pCl. van
de brandstof in arbeid om te zetten Van
daar dan ook. dat de levende machine, die
wij U hebben aan te bieden, zoo regelmatig
pii goed verwarmd Wordt. Met de lichaams
warmte over epn etmaal zou men 30 Liter
ijs aan het kookon kunnen brengen. Een
beter centrale veiwarming is niet denkbaar.
Uver de spieren zullen we U thans om
standiger inlichten. De afzonderlijke spier
vezels, die maar één centimeter lang zijn,
bestaan uit kleine afdeelingen die, zoover
we weten met een eiwitachtige stof zijn
gevuld, welike net als het wit van een kip
penei kan stollen en zich daarbij samen
trekken om even later weer vloeibaar te
worden en zich te ontspannen.
Dat alles veronderstellen we tenminste,
want gezien heeft nog niemand 't De klein-
s1e elcmentep van de spier zijn namelijk
zoo nietig, dat men ze zelfs onder de mi
croscoop niet meer kan waarnemen.
Dit stollen en vloeibaar worden van de
spieren staat gelijk met de cylinderwerkin-
p»*n van een motor. En als men de zenuw-
uiteinden. die de spieren prikkelen met de
ontsteking van een benzinemotor zou willen
vergelijken, zou dat niet onjuist zijn.
Ken verschil is, dat we geen benzine,
maar bloed gebruiken. Ongeveer vijf-en-
i vintig maal per seconde wordt de werken
de. spier gestimuleerd. De zuurstof uit het
bloed wordt voortdurend gebruikt en er zijn
natuurlijk ook verbrandingsproducten, voor
namelijk koolzuur. De prestaties der spie
ren moet men niet onderschatten: we zijn
zoo gewend geraakt aan de samenwerking
van allo verschillende onderdeelen, dat die
ons niet meer imponeert. Weet echter dat
de kauwkracht van den onderkaak 1*20 K.G.
kan bedragen en sommige zoogenaamde
tandaihleten bewezen zelfs, dat de kauw
kracht 500 a 600 K.G. vermag te zijn.
Bestudeeren we het skelet, dan zien we,
dat allerlei soorten gewrichten daarin een
taak hebben: scharniergesvrichten, die den
uitvinder van de openslaande döur tot een
voorbeeld zijn gewoect.
Hoofd, knie en elleboog, vingers en tee-
nen zijn er meei uitgerust. Schouder en
heup bevatten een kogelgewrioht, terwijl
de hals, die om zijn eigen as kan bewegen,
van een draai gewricht is voorzien. Dage
lijks worden de gewrichten duizenden
malen gebruikt, en dat gaat zoo hef heele
leven rloor, zonder dat in het normale geval
bedrijfsstoornissen van eenige beteekenis
optreden. Welke maohinebouwer doet dat
na? En waar vindt men een toestel,
waaraan alle deelen zoo uitstekend geolied
zijn als aan dit?
De spiegelgladde gewrichten worden zon
der onderbreking vochtig gehouden, zoodat
wrijving en slijtage niet voorkomen.
Maar de beenderen dienen niet alleen tot
beweging, zij zijn in de eerste plaats de
dragers van het mensrhelijk lichaam. Daar
toe zijn ze voortreffelijk ingericht. Ze zijn
namelijk niet vast en massief, maar min of
meer hol. De been wand is bij het midden
gedeelte van de heup het dikst en gaat naar
de uiteinden toe in een gestel \an been-
staafjes over. Da? is doelmatiger dan mas
siviteit
LI moet weten, dat de Zwitserscho mathe
maticus Eulman. de heenstaafjes onder
zocht heeft en torn tot zijn groote verba-
De druk in den ketel
van den sneltreinloco
motief verwoest de hart
wand niet.
Ten slotte is er nog hpf wonderlijke bind
weefsel, dat onder de opperhuid begint en
alle lichaamsdeelen doordringt.
Het bindweefsel Is samengesteld als een
eeil; men kan 't misschien middendoor
scheuren, maar overlangs is het on verwoest-
De verbinding tusschen de heup en de
ledematen is zoo sterk dat men er een
gondel met volledige bemanning aan zou
kunnen ophangen, zonder haar W verbre
ken. Zeven en een halve centenaar is deze
in staat te dragen.
Gestalte en gelaat van menschen uit zeer
ver geleden tijden zijn ons bekend. Daaruit
blijkt, dat het menschelijk lichaam in den
loop der eeuwen aan een zeer geleidelijke
verandering onderhevig is.
Men zou kunnen denkon, dat er thans
een einde gekomen is aan de ontwikkeling
van het menschelijk ras. Dit zou echter in
strijd zijn met alles, wat wij tot nu toe van
de wetten der levende natuur hebben be
grepen. Al is de verandering dan vaak een
vorm- en niet een inhoudswijziging, het
neemt niet weg, dat de uitspraak „alles
stroomt niets blijft" hier zeer zeker kan
worden toegepast
Zoo krijgen b.v. de menschen (althans
zekere menschensoorten) nieuwe lichame
lijke kenmerken: do blindedarm i* aan liet
verdwijnen; de zwezerik is reeds vrijwel
verdwenen.
In de natuur staat niets stil. Wanneer
men vijfduizend jaar oude mummies verge
lijkt met individuen van thans, dan kan mon
coijstateeren, dat zelfs in deze betrekkelijke
korte spanne tijds het uiterlijk van den
mensch anders is geworden.
Wij willen ons hejierken tot een eenvou
dige opsomming van de eigenschappen, die
geleerdijn in toekomstige generaties veron
derstellen.
De gemiddelde lengte van het lichaam
zal toenemen. De beenen zullen langer, do
armen korter zijn. De kleine teen zal rudi
mentair worden, evenals de blindedarm
Wat het gelaat betreft: het voorhoofd wordl
honger; de ooeen komen dieper te liegen en
zullen'aan uitdrukking winnen. De nen=
wordt smaller, maar zal in het algemeen
scherper zijn dan nu.
Technici bouwen de na
tuur na. IJzeren en
menschelijke ledematen.
zing ontdekte, dat deze niet maar zoo orfle-
loos dooreen lagen, maar volgens een be
paald systeem gerangschikt waren en wel
zoodanig, dal aan de druk goed weerstand
kon worden geboden. Eulman was in die
dingen expert, want hij is de grondlfjgger
der zg. grafische statiek d.w.z. de leer
der spanningen in een dragend toesiel (b.v.
een brug. èbn dak, een toren)
Bij het gemelde onderzoek was zijn
landsman, de anatoom Meyer, hem behulp
zaam.
Eulman liet later zijn leerlingen een mo
del van een kraan bouwen, dat ongeveer
de vorm van een bovendijbeen had, en
daarin moesten de scholieren de langs
theoretrischen weg gevonden,' druklonen tee
ltenen. Het resultaat vertoonde een ver
bluffende overeenkomst met den bouw van
het menschenbeen en zoo werd het heup
gewricht een voorbeeld voor alfe hijsch-
kraan-ontwerpers.
Het hart, dat een heel leven laD(g 400 Liter
vloeistof per uur verplaatst, zou nek in staal
zijn de stoomdruk van een sneltrein-loco
motief te trotsceren.
Hetzelfde geldt voor de kin. De kauw
spieren zullen minder sterk worden, hetgeen
het gezicht smaller za| maken. Ook het sche
deldak zal dunner worden. De kaalhoofdig
heid zal toenemen Over 't geheel zal de toe-
komstmensch minder behaard zijn dan wij.
Ook de inwendige deelen zullen wijzigin
gen ondergaan. Men beweert soms. dat dp
invloed van een verfijnde voeding zich hier
zou doen gelden.
Waarschijnlijk is echter het tegenoverge
stelde het geval; de lichamelijke verande
ring oefent invloed uit op de voeding;
schen met sterke magen worden nog altijd
geboren en wanneer hun aantal percents
gewijze afneemt is dat zeker niet te wijten
aan een simpele uitwendige oorzaak.
Wanneer de Hunnen hun leven voorna
melijk te paard doorbrachten, kan dat nooit
een erfelijke degeneratie der onderste lede
maten tengevolge hebben gehad. En
neer Hunnenkinderen, die van hun jeugd
af in een andere omgeving werden gebracht
en dan dus evenveel moesten loopen als
ieder ander, zich tóch minder goed te voet
konden voortbewegen (hetgeen overigens
In Augustus waren wij. in. St. Gilles, in
de nabijheid van Sables-ty Dlonne in de Ven
dee. Wij wilden ook eehjS de zee op, niet
met een heelc bende „eti promenade sur
mer", en ook niet op da manier van Alain
Gerbault, maar slechts om de gewaarwor-
ding te leereu kennen van te zijn op een
schommelende boot, in cjj? schaduw der zei
len, kJein tusschen wajer en hemel. Zoo
gingen wij er dan 's na/rhts om 12 uur met
een echten sardinevissoJUer op uit, een e-t
maal op de open zee. 'Jlet was een merk
waardig gevoel, zoo ijn een stikdonkeren
nacht in een slapende., haven op de onbc
kende bemanning te wachten, om voor de
eerste maal van je le/ven het verre onbe
kende tegemoet te vajren. Hoe zou de reis
uitvallen? De sterrenhemel fonkelde hoog
boven oijs, en het water in de haven was
pikzwart, door een rsnkele lantaren belicht.
Zware schreden vaji klompenvoeten kwa
men dichterbij. De Unmanning, zes mannen
en de „patron", was spoedig bijeen. Ieder
bracht zijn eten voor heel den dag in een
platte korf mee: brood, sardines, kaas, een
flesch wijn, en in een licht, schommelend
roeibootje ging het naar de zeilboot, die
spoedig als een groote, donkere massi
onze buurt opdook. Korte bevelen, ruwe
vuisten grijpen de boot en trekken haar op
het dek, spookachtig bewegen zich de
zwarte gestalten van de mannen ergens
binnenin begint een motor te brommen. Dat
alles was gloednieuw voor ons, het had een
eigenaardige bekoring. Zoo begint een
rooversgeschiedenis, denk je bij jezelf.
Alleen aan het geglim van een sigaret
zien we, d it de kapitein aan het roer staat,
de anderen zijn nog een uurtje in de kajuit
gaan slapen. De lucht daarbeneden is niet
te verdragen. Het geratel van den motor,
de overal ingedrongen vischstank, de slechte
olie, de gaslucht, en bovendien de geur
het vischaas zou je ziek maken. Wij blij-
liever aan dek. Steeds krachtiger slaat het
water tegen den romp van het schip, i
sterke bries drukt in de zeilen, wij zijn
open zee. De nacht is koud en lang. Einde
lijk wordt het morgen, de zon komt bov
den horizon, en tegelijkertijd wordt deze
doorsneden door een anderen zeiler, zoodnt
het een onderwerp leek voor een goedkoope
Japansche houtsnede. Meeuwen, kormora-
nen, zeezwaluwen, en ook dolfijnen oi
kelen het schip.
Verschillende werkzaamheden moeten er
rrimmer werd aangetoond), dan brengt ons
dal tot deze conclusie: „het rijdende leven
een uitvloeisel van de erfelijke degene
ratie der onderste leden en niet een oo.
ark".
Zoo is het ook onjuist om aan te neme»;
dat de blindedarm rudimentair wordt, door
dat hij hij velt individuen (die later kinde
ren krijgen) is weggenomen.
Het is juist andersom: het feit, dat ge
noemd lichaamsdeel verwijderd moet wor
den is een gevolg van de ait :keling van he'
orgaan als zoodanig; een ander gevolg hier
van is: liet ontbreken van de blindedarm
bij jonggeborenen uit onzen tijd.
Wij komen thans terug op net spijsverte
ringskanaal in het algemeen. De slank?
mensen wordt in de toekomst liet overheei
schende type. De hartslag zou snellei
worden.
In geestelijk opzicht zou de toekomst-
mcnsch ons overtreffen.
Overigens zal hij langer leven, maar
vaker ziek zijn; spijsveitoiingsstooniissei:
en slapeloosheid zullen onzen nakomeling
sterker verontrusten. Suikei ziekte en huid
aandoeningen zullen eveneens meer voor
komen, evenals krankzinnigheid.
Ook de kanker zal nog meer slachtoffers
eischen dan hij reeds tegenwoordig doet
feeri mogelijkheid om deze ziekte te genezen
zou het aantal doodeJijke gevallen doen af
nemen; de aanleg om kankerpatiënt te
wor-deo zal zich echter in ieder geval
sterker doen gelden).
Er zullen ook moer hartlijders zijn; het
toenemen hiervan is gedurende de laatste
tientallen jaren reeds te constateoren.
Het grootste gevaar, dat het ras bedreigt,
wordt uitgedrukt door de daling van het
geboortecijfer.
De avondbladen van 17 April 1006 brach
ten nog steeds berichten o\er de verwoes
tende uitbarsting van dei< Vesuvius, die tal-
looze slachtoffers had geêi.-cht Weliswaar
was het den burgers van San Francisco
eigenlijk onverschillig wat er in hot verre
Europa gebeu. 'e, maar door een bijzondere
omstandigheid best- ml er toch veel belang
stelling voor het lot van de st.n! Napels, die
dagenlang niet den indergang was be
dreigd: in het Giand Opera House z-mg de
bezitter van do srhoom4ii stem ter wereld,
Enrico Caruso. Do tcgnrfgsprijzen waren
waanzinnig hoog maar de mannen uit hot
..gouden W»stonverhouden genoeg om
zich een verblijf van eenige weken in Sart
Francisco te kunnen verooi loven. Zij ap
plaudisseerden enthousiast, zij spraken in
de pauze over Caruso's vaderstad, over de
aardbeving in Italië, over de lavastroomen
van den Vesuvius, zij prezen vol vvelbeha
gen den rotsachtigen ondergrond van hun
stad, waar iets dergelijks nooit zou kunnen
In den vroegen ochtend van 18 April
even na vijf uur begonnen de kamerwanden
in de luxe-hotels te trillen. Het trillen
groeide tot een schokken on stampen, de
muren scheurden, buiten klonk het geraas
van instortende tiuizen en bezwijkende
schoorsteenen. Nog stonden de groote woon
en hotelpaleizen overeind en het feit, dat de
aardbeving zich in zoo langzaam tempo ont
wikkelde, heeft tienduizenden het leven
gered. Alles ijlde bezinningsloos de straat
op, dromde samen op de pleinen en luistei-
de met ontzetting naar het rommelen der
aaide en het onophoude'ijk gedreun van'den
grond. Zoo verliepen een paar minuten,
steeds nieuwe massa s ontvluchtten de wan
kelende huizen en zochten bescherming op
de openbare pleinen S'echts weinigen gi
er ile voorkeur aan in hun huizen te blij-,
ven in de meyning, dat het gevaar voorbij
Toen werd plotseling de straat openge
scheurd door aardgassen, die zich een uit
weg zochten. De doffe kna| van den scheu
rende n h'ulem werd gevolgd door een schel
gefluit 0)1 gesis vat: de ontsnappende gas
sen. H'-t was alsof een geweldige vuist het
hinnerste van di aarde naar hoven stootte
en de menschen 'oor elkander schudde. Met
een onbeschrijfelijk lawaai stortten de wol
kenkrabbers in; honderdon en honderden
werden onder de puinhoojien hegraven.
Met ent-etting aanschouwden de geredden
op st:aten en pleinen, hce hun stad lang
zamerhand een ruïne werd. Want altijd
nog duurden-de aardschokken voort; kort na
acht uui deed een zeer heftige schok alle
gehouwen instorten, die reeds door de vorige
stooten aan het wankelen waren gebracht.
De verschrikking scheen geen einde te ne
men. Enorme mensrhenmas-sa's drongen d°
stad uit om zich in het open veld in veilig
heid te stellen Allen hadden het hoofd ver
Inren, niemand bekommerde zich om de
dooden en gewonden, die onder de puin-
hoopen lagen.
Het was 'ieht geworden, en angstig staar
den dc vluchtelingen naar het silhouet der
op hot liciK nog in orde worden gemaakt
waaraan wij meehelpen. De motor wordl
gecontroleerd, de zeilen worden ingehaald,
de netten gereed gelegd en van aas voor
zien. Een uitkijk op de boeg houdt steeds
zijn blik op het water. Plotseling een glin
steren aan de oppervlakte der golven, dat
zijn ze de sardientjes, een groote school'
De boot stopt, roeibootjes, ieder met twee
man erin, worden te water gelaten, en met
het aas aan de netten, die 10 M. breed en
ongeveer 4 M. diep zijn, begint de eigenlijke
vangst De mazen van het net, waarin de
visschen met hun kieuwen vastzwemmen,
zijn van een bepaalde grootte, zoodat men
zich niet om het sorteeren der sardines
behoeft te bekommeren. Zoo'n net kan dik
wijls in een minuut of tien vol zitten, wat
ongeveer 100 K.G. visrh beteekent Vaak
ook kan men drie uur wachten, en nog niets
vangen. De zeilboot vaart intusschen lang
zaam om de visschers heen, en verwijdert
zich daarbij soms ook zoover, dat men
nauwlijks de bootjes nog onderscheiden
kan. Aan boord is maar één m3n achter
gebleven, en die neemt het er wat van. Hij
laat het roer gaan en zet den meter af. Dat
HET EILAND NOIRMOUTIER.
Het verste punt dat door de
sardine-visschers bereikt werd
is het oogenblik, waarop wij het ergste door
elkaar geschommeld worden. Ik zou glad
overboord geworpen zijn, als ik me niet hier
en daar had kunnen vastklemmen. Ik wist
niet, hoe mooi dat was, die rust, waarin
niets is dan het bruisen van de golven en
het zoemen van de zeilen. Heel vooraan,
stad. Daar verrees plotseling op tien, twin
tig, honderd plaatsen een vuurschtynset
boven het bizarre geraamte van ingestorte
huizen en nog overeind staande wolkenkrab
bers. Vlammen laai len op, de wind dreef
als het ware. stukken vuur os er de straten:
San Francisco-stond in brand. Voor de aard
beving waren de menschen gevlucht. Maat
het vuur, dat nu voorwaarts drong was een
wroedere vijand dan de donkere marlden
dei narde. Te negen uur was de city één
haard van vlanunei. en rook Waarschijn
lijk waren bij de aardlrevinp de gasbuizen
gesprongen en had zich het gas met do
lucht gemengd, zoodat het knalgas was ge
ëxplodeerd. En dat op vele plaatsen tegelijk.
San Francisco werd door het vuur vets
alonden.
Troepen nikten nan en lieten geheele
straten jn de lucht vliegen, om hel vuur te
beperken. Tevergee's, de vlammen sprun-
gen over en maakten zich langzamerhand
van de stad meester. Toen de zon op h< t
hoogst stond, was meer dan de helft van
San Francisco één-enkele vuurzee Olievoor
raden' uit pakhuizen en fabrieken voedden
het vuur; een dikke, adembelemmerendè
oliewalnt daalde nper over de meer dan
tweehonderdduizend vluchtelingen, die hui-
ten da stad moesten aanschouwen, hoe hun
bézittingen vernield werden.
De dooden werden toen reeds bij duizen
den geteld. Bij den eersten schok was het
weeshuis ingestort; tweehonderd kinderen
gingen over van den slaap in den dood. Een
huurkazerne van tien verdiepingen stortte
in: geen enkele bewoner werd gered. De ge
houwen de»- groote hladcn hadden het per
soneel, dat dc zorg voor het ochtendblad
had, onder hun puinhoopen bedolven. Ca
ruso kon zich nog juist in veiligheid stellen
vóór het hotel waar hij zijn intrek had ge
nomen, instortte.
Het heldhaftige optreden van de brand
weer was vergeefsch. De commandant vond
onder de puinhoopen van het Union Trust
Building den dcod Drie regim. soldaten
zwoegden, bijna naakt met 't oog op de hitte,
om den brand te overmeesteren. In den na
middag was ook de Chineezenwijk door het
vuur aangetast Als hongerige wolven en
begeprige hyena's kroop de onderwereld
van San Francisco uit haar schuilhoeken en
begon te plunderen. Uit een krankzinnigen
gesticht waren zeshonderd gevaarlijke
krankzinnigen losgebroken, die onder liet
plegen van de afgrijselijkste misdaden door
de vei laten straten raasden.
De nacht werd huiveringwekkend. Op
een afstand van iO kilometer was de eigan-
tisciie brand te zien. Onophoude»:jx u. -.
klonken de explosies \an het dynamiet met
behulp waarvan men het vuur wilde over
winnen. Op het veld was niet genoeg water
om de dorst der honderdduizenden te tus
schen, de levensmiddelenvoorraden waren
slechts gering. In dezen ontzettenden nacht
werden 150 kinderen geboren; de dokters
waren in koortsachtige haast bezig met ojie-
reeren en verbinden. De minister v. oorlogjfl
Taft, kondigde den verscherpten staat van
beleg af, en dirigeerde 20.000 soldaten n&ara
San Francisco. De opkomende zon zag o\cr"
alle liniën een verbitterden strijd tegen
vuur, honger, dorst en plunderaars ont
branden. Op den avond van den 20st> n
April hadden brandweer en militairen over
wonnen.
De schade bedroeg ongeveer 1200 millioen
gulden. Slechts de helft was door verzeke
ring gedokt. En nauwelijks waren de laatste
vlammen gobluscht of de wederopbouw
aam een aanvang. Een grootsch opgezette
collecte bracht reeds in de eerste dagen 75
millioen gulden op. Geheel Amerika wed
ijverde in bereidwilligheid en gulheid. Bux-
tenlandsche hulp werd van de hand gewe
zen. De Amerikaansche nationale trots
duldde niet dat de wederopbouw van San
Francisco zou worden mogelijk gemaakt
met behulp van buitenlandse!) geld. Som
mige Amerikaansche bladen zochten de oor
zaak van de ramp bij de uitbarsting van «Ion
Vesuvius, een bewering, die wetenschappe
lijk volkomen onjuist is.
Intusschen wekt het de bewondering op,
dat het herstelwerk met zooveel energie
werd opgevat Vijf jaar later was San Fran
cisco herrezen, schooner en imponeerender
dan tevoren.
op den boeg sta ik, waar ik me vasthoud
aan sidderend touwwerk. Hoog boven de
golven uit gaat het, zeven of acht mete»- en
dan zwaar naar beneden, alsof de steven
zich in de diepte zou willen boren. Schuim
spat om me heen, en ik voel mij al haast
een oude zeerob. Zoo zou ik wel wekenlang
verder willen zeilen. Maar spoedig moeten
wij aan terugkeer denken, want we zijn
een heel eind buitengaats, voor het eiland
Noirmoutier. Een groot schip uit Bretagne,
mei trotschr, donkerbruine zeilen, ging zeer
dicht aan ons voorbij. Rustig, haast onwer
kelijk, als een spookschip.
De visschers hadden succes, want met
een 800 K.G. sardines, een reusachtige hoop
glinsterende, spartelende vischjes aan
boord, ging het huistoe. De namiddag was
verschrikkelijk heet, slaperig lagen wij aan
dek. Glinsterend ligt de kust in de verte, cn
't is prettig, je voor te stellpn. dat daar een
gelukkig Zuidzce-eiland ligt Zoo leer je
Alain Gerbault begrijpen!
Nog denzelfden avond zitten we al weer
in de haven, en tracteeren er (lp zeeiui op
een flcsch goeden wijn.
