BINNENLAND. AKKER.CACHET5 Een ieder ziin eioBn'be'keT Kerkelijk leven ii 1933 VRIJDAG 5 JANUARI 1934 TWEEDE BLAD PAG. 5 OFFICIFELE BERICHTEN Orde va eitter School I Is be\ de ChristeltlUu officlei i Reenet •voorzitter van de ve ingepolderde landen i Orde Nas- Polders li oing-evli n OranJ medaille In zilver aan HL oansHen, n.raeeiinerschef dU de NV. Zeepfabrie ken Het Anker v.h. Gebr. Dobbelmann te NU- megen. BUGEMEESTERS a-ü Kon. besluit zUn mei 15 Januari benoeme tot burgemeester van Alkmaar Jhr mr F H var Kinschot, met toekenning van geltJktUdig eer vol ontslag als burgemeester van Zuidlaren tot burgemeester van Barsingerliorn G G Log- i toogkend do de Z^ouw Is met 1 Fobr. o-a. op verzoc-k e Nammensma, als burger ■vol Jdoarderadeel. j de offieier van den Mn dierwt dor Ie klasse H J Oldemans don 4en Januari 1934 geplaatst aan boord van H. AI. „Schorpioen" en is de officier van den Marine- stoomvaartdienst der 1ste klasse J. van ltugge den 4en Jan. 1934 geplaatst aan boord aan H.M. Hertog HondrLk. LANDMACHT Bö Kon. besluit ls benoemd b(J den Grooten Etaf, tot adjudant van H. M. de Koningin, de kapitein H J PhaJf van 't regiment grenadiers; RECHTERLIJKE MACHT reohtei le. te Den Haag, Delft en Alphen, ter stand plaats Den Haag: mr G E Langemeüer, thans ambtenaar van het Openbaar Ministerie bü de ksjj'tongereohten te Rotterdam. Gouda en Schoon hoven, ter standplaats Rotterdam: 2e. in het arrondissement Rotterdam, ter «tandpunt Rotterdam: mr C W Baron van Dedem. thans Ambtenaar ivan het Openbaar Ministerie bij de kantongerechten te Tlel, Gel- Commlssarls van Grenscommlsaaöis der Wal. hoofdlns in 15 Jan. 1934 benoemd tc Politie te Enschedé en tc van Rijkspolitie aldaar TJ echtbank te Mlddelbi is benoemd tot plaatsvervangend voorzitter Jtnad van Beroep CO.) to Den Bosch, plantsverv. In de arrondissei Arnhem; mr C R Kymmeli. substltmit-gi bU de arrondissementsrechtbank I J M de Mo< mentsrech Bidders, r tcr-plants I. BloIczUl. thans dlri ;ctlevellik te B< aan den comrr Edel. ingaande 1 Jai A E Loolci mr C H ■ur van het PTT-lcantour •1 en te Brlelle: bU den PTT-dienst K 1 Mei '34 aan den HET VERBOD DER N. S. B. DE HEER WESTERMAN STELT VRAGEN De heer Westerman heeft aan den Voorzitter van den Ministerraad gevraagd, op welken grond de S.D.A.P. ontbreekt op de lijst, der voor ambtenaren verboden organi saties, terwijl andere politieke vereenigingen gelijk de Nationale Unie, de AJgemeene Nc- deriandsche Fascisten Bond en de Nationaal Socialistische Beweging wel daarop zijn ge plaatst. Tevens verzoekt hij den Minister de vraag te willen beantwoorden, welke objectieve maatstaf door hem bij het nemen van be sluiten op de bovenbedoelde lijst betrekking hebbende, wordt aangelegd? DE LAGE WATER STAND VAN DE WAAL Sedert de laatste eeuw is dc water stand in de Waal niet zóó laan ge weest als thans. De weten van de spoor brugpijlers liggen geheei droog. BARON VAN ASBECK NEEMT AFSCHEID VAN DE ALG. REKENKAMER. De wet op de Alg. Rekenkamer is kort geleden gewijzigd in dien zin, dat het college van de Alg. Rekenkamer voortaan uit drie leden zal bestaan en dat de ledon bij het bereiken van den 70-jarigen leeftijd werden ontslagen. Deze wetswijziging is dezer dage.i in werking getreden en als gevolg daarvan zal de voorzitter van de Alg. Rekenkamer G. C. baron van Asbeck het college, waarvan hij sinds 6 Oct 192S voor zitter was, moeten verlaten. Baron Van Asbeck is immers 77 jaar. Het scheiden van de Alg. Rekenkamer is voor hem wel bij ziender zwaar, aangezien hij bij de Reken* kamer 58 jaren dienst heeft Als tweede klerk begon hij al zijn ambtelijke loopbaan, doorliep alle rangen, werd secretaris, daarna lid er. tenslotte voorzitter van dit hooge college. Ofschoon hem virg niet officieel ontslag is verleend, wenschte hij reeds van de leden en ambtenaren afscheid te nemen Van een officieele vergadering, waarin zulks zal geschieden, wil hij echter niet weten, den hedenochtend wil hij persoonlijk van alle ambtenaren en leden der Rekenkamer individueel gaan afscheid nemen. Baron Van Asbeck is nog volkomen gezond naar lichaam en geest. Slechts het loopen valt hem den laatsten tijd moeilijk, zoodot dit afscheid voor hem in dubbelen zin een zware gang is geweest BEGROOTING VAN AXEL NIET GOEDGEKEURD Bij Kon. Besluit is ongegrond verklaard een beroep van het bestuur der gemeente Axel tegen een besluit van Ged. Staten van Zeeland, waarbij goedkeuring aan de be* ercoting dier gemeente voor 1Ü33 is ont houden op grond dat geen maatregelen waren genomen ter versterking der mid delen. R.K. MAR1NEBOND OPGEHEVEN HOE MEN IN R.K. KRINGEN OORDEELT. De heer Ch. L. van de Bilt, r.k. kamerlid voor de kieskring den Helder schrijft in dc Volkskrant; Aan het bericht omtrent de opheffing van „St Christophoius", vereeniglng voor R.K. Marinepersoneel voegt de redactie enkele re gels toe die ik meen dat een verkeerden ulruk zouden kunnen maken. Het zijn de volgende zinnen: „En al dat werk staat thans stil en slechts met Gods hulp kan worden voorkomen, dat het godsdienstig peil onzer Marine terugvalt tot dat van vóór 1916. En: „Minister Deckers is naar onzen smaak op betreurenswaardige wijze te "hard van stapel geloopen. Tot groote schade van het Marinepersoneel''. Uit den aard der zaak weet ik iets af van de geschiedenis die zich hier afspeelt Mijn oordeel is zachter. De opheffing van St Christophorus in zijn bestaanden vorm is meer een zaak van for-' e e 1 e n aard. En het werk in den geest zooals „St. Chris tophorus" het uitvoerde, behoeft volstrekt niet stil te staan en zal ook niet stilstaan. Trouwens alleen het feit dat de Bisschop van -Haarlem de opdracht gaf tot verande ring in dezen, zou reeds genoeg zijn om ertrouwen in de toefkomst te stellen. En daarbij meen ik toch ook te mogen eggen, dat het gansche verleden van minis ter Deckers borg is in deze, dat niet opzet telijk de belangen der R.K. Marinemannen zullen worden geschaad. Men wachte de reorganisatie, waarmee de hoofdaalmoezenier van Leger en Vloot be last is, rustig af. Ik bert er zeker van dat, nadat de vorm kwestie zal zijn opgelost, dp belangen der R.K. Marinemannen in de toeikomst zeker niet zullen verwaarloosd worden. DE STRANDING TE HOEK VAN HOLLAND - CHR. FILMORGANISATIE OP ZOEK NAAR SAMENWERKING Te Utrecht heeft een samenkomst van vertegenwoordigers van de Ned. Chr. Film centrale en van het Chr. Filmgenootschap plaats gevonden, met het doel cm te trachten een oplossing te vinden waardoor samenwer king, eventueel vorming eener nieuwe orga nisatie zal worden verkregen. Een commis si werd gevormd, bestaande uit de heeren J. van Oostende te Utrecht; P. Schot- te te Den Haag, J. Schipper te Utrecht en dr. H. W. van der Vaart Smit te Zwijndrecht de beide eerstgenoemden be stuursleden van het Ned. Chr. Filmgenoot schap, de heide laatstgenoemden bestuursle den van de Ned. Chr. Filmcentrale, welke nadere voorstellen aan de beide organisaties zal doen. 'n "Akkertje" beschermt U Als 't gure weer U koud en rillerig doel thuis komen en voor 'n zware verkoudheid, zelfs voor een griep aanval doet vreezen, neem dan voor '1 naar bed gaan een "AKKERTJE" Ge voorkomt <ian veel narigheid en slaat morgen gezond en prettig opl Nédtrlandtch Ongeëvenaard bij gevalle kou Product Griep, rheumatische pijnen, Zenuwpijnen, Hoofdpijn, enz. Per 12 sluks slechts 50 cent. Apotheker Dumont TOCH TEEKENEND WAT NIET OP HISTORIE-KENNIS WIJST Onlangs zeiden we lets van een stukje, geknipt uit H e t Ned. Volk, het meest nationale week blad in ons land. (Volgens eigen zeggen dan!) In 't voorbijgaan wezen wij er op. dat de schrijver over Dr. A. Kuiper sprak, daarmee bedoelend den overleden anti-revolutionairen leider. Dat hij Kuiper en niet Kuyper schreef, weten we stilzwlp gend aan een zei- of correctiefouL Opvallend is nu. dat in het laatste nummer tweemaal sprake is van Dr. A. Kuiper, den voor ganger van Dr. Colljn en beide malen schrijft Kuypers naam weer verkeerd. Dat is toch wel teekenend. Iemand, die voorlich ting geeft en blijkbaar nooit iets van Dr. Kuyper geleren heeft moet maar niet vertellen, dat Dr. Kuyper „protectionist" was. en dat de vrijhandels politiek, welke Dr. Colijn voert, in 1 lj n r e c s t r ij d is met de opvattingen, welke Dr. Kuyper daarvan had. Want hij kent nóch Kuyper, noch zijn ge schriften! DE VLUCHT DER „PELIKAAN" EEN VERZINSEL Zooals wij reeds meldden zou volgens de ,3ossche Courant" de Pelikaan op haar heen reis aan een groot gevaar zijn ontsnapt Zij zou nl. tijdens haar tweede étappe met boom toppen in contact zijn geweest. De „Mxb." heeft er Soer naar gevraagd, die verklaarde, dat van heel dit ber.cht geen woord waar is! AMSTERDAM DE SCHEEPVAART In de week van 2430 December kwamen er binnen 65 zeeschepen, er vertrokken 55 tegen in dezelfde week van 1932 64 en 57. LOOP DER BEVOLKING De bevolking bedroeg op 1 Jan. 772.3W; 1 Nov. 776.493. In de week van 17—23 De cember bedroeg het aantal huwelijken 194, het aantal geboorten 236 of 15.85 per 1000 inw., het aantal sterfgevallen 170 of 11.42 per 1000 inw. «Van 10 tot 16 Dec., was het geboortecijfer 13.2 en het sterftecijfer 10.9. Deze cijfers waren resp. te Rotterdam 16 7 en 8.3, te Den Haag 15.6 en 10.7, te Utrecht 18.6 en 9.2, te Haarlem 16.5 en 11.5 en te Groningen 23.1 en 7.1. Deze cijfers zijn vergeleken bij die van de meeste buitenlandsche groote steden gunstig te noemen ROFFELRUMEN. Bureaucraticus, de vrouw en hei varken De Centrale onzer Varkens ls een Rijks-Bureau, en dus Ademt cd wat van hem uitgaat Sinte Bureaucraticus. Als een boer een zwijn wil slachten Voor zijn eigen huisgezin Haalt hij eerst de ambtenaren Van de Cijns zijn woning in Om ontheffing te erlangen; ls hij arm, dan lukt hem dat En betaalt hij geen belasting Voor zijn varken in zijn vat Maar, dan moet hij eerst bewijzen Dat zijn huisgezin bestaat Uit hemzelf en vier personen Bloedverwanten, metterdaad. Naar de eerste circulaire Moeten dat personen zijn Hem verwant in zoogenaamde Op- of nedergaande lijn: Kindren, kleinkindren en ouders Grootouders et cetera; Dat de vrouw werd uitgeschakeld Toonde zendbrief-twee weldra: Daarin wordt met zooveel ivoorden Extra duidelijk vermeld Dat de vróuw als bloedverwante Niét mocht worden meegeteld Evenmin de eigen kindren Die zij soms bezitten mocht Uit een mooglijk vroeger huwlijk! Is 't niet prachtig uitgezocht? Of 't protesten heeft geregend Of gegoten weet ik niet, 't Lijkt waarschijnlijk, als je verder Circulaire-drie beziet: Bureaucraticus bepaalt daar Dat (om kort te gaan) de vrouw Wordt gerekend tot de leden Van 't gezin. Waar blijf je nou! Kindren uit een vroeger huwlijk Hebben vooralsnog een sik, Maar ivieweet krijgt de Centrale Nog een helder oogenblik Dit is maar een simpel staaltje Hoe het in ons landje gaat Als het leven wordt bekeken Door de bril van Vader Staat. (Nadruk verboden.) LEO LENS Bij aankoop van Itube Odol-tandpasta a 60ct. of 2 tuben Odol-tandpasta a 35 ct. j oMflaton Odof-mondwater vanaf ƒ125 nr). OP SIONS MUREN. Dikwijls is gezegd, dat leertucht niet al leen moeilijk, maar vooral ook gevaarlijk is. En dat niet uitsluitend om de „slachtoffers die vallen, maar bijna meer nog om de sfeer die er dcor gekweekt zou worden. Het heet dan. dat zij leerheiligheid en zelfge noegzaamheid bevordert. We mogen nooit ontkennen, dat ook de Jeer-handhavers" door „zelfgenoegzaam heid" kunnen worden aangetast En de te genstanders van leertucht willen ons hier wel tegemoetkomen en zelfs de behulpzame hand bieden door het aandragen van do kwalificatie: „Farizeïsme". Toch mogen deze laatsten, die met name onder de Vrijzinnigen gevonden worden, voorzichtig zijn met hun welwillend uitrei ken van zulke haastig ingevulde getuig schrift-formulieren. Juist de oude hoogheids- waan der Vrijzinnigen is berucht En zij blijken daarvan nog niet genezen te zijn ook niet door de ervaring der historie. Een drietal voorbeelden uit 19S3 volge hier. Een paar maanden geleden deelden we tnee, dat in het moderne Schagon bij win kelweek- en harddraverij-festiviteiten op eet Zondag de kerk werd gebruikt als kleed kamer voor acrobaten, goochelaars, clown, vuurvreter, danseres enz. en we plaatsten boven het bericht een opschrift: „De wereld in de 'kerk". Toen vatten de Vrijzinnigen Vlam. Het Vrijzinnig-Hervormd weekblad „Kerk en Wereld" schreef spottend- „Dat heidensche modernisme in Noord-Holland ook!" en liet er aanstonds op volgen: „Eilio- Ve, het was niet de kerk, maar het was de toren en over dien toren heeft de Kerkelijke Gemeente, nis in zoovele plaatsen niets te Zeggen. Met het modernisme heeft dit niets maar dan ook niets te maken". Het Vrijzin nig-Christelijk weekblad „Ons Godsdienstig Leven" noemde onze mededeeling niets min der dan „Een Smeur-bericht". Met sensatio neel vette letters werd het in den kop van een vcnveer-artikei gezet en dit meldde, dut „het College van Kerkvoogden de beschix- king over een kerkportaal" als lokaal voo'- de verkleedpartij had gegeven. Dus tóch was de Kerk er wei terdege bij betrokken. Feestvierders en „kunstenaars" (kunsten makers?) hadden dan ook aan dc moderne Kerkvoogden dank te brengen. Pech de vrij zinnige predikant ter plaatste, Ds. J. E i k e- m a gaf in de „Znanhode" een zeker nis Ïeruststelling bedoelde mededeeling: „De edk was zorgvuldig afgesloten, eikel het ruime kerkportaal was ter beschikking gc- Bteld". Wat keurig uitgerekend! De kerk was er niet bij betrokken! Maar dan toch zeker de Kerk (met een hoofdletter). ITceren Kerkvoogden staan toch niet los van da II 6tond in ons blad van 4 Januari. Kerk. Heeft niet Jezus eens den tempelvoor- hof gereinigd (Matth. 21 52), ook al hield de tempel-voogdij het binnensts heiligdom zorgvuldig rein? Een ander voorbeeld. De vrijzinnige Ned. Protestainten bond schreef kortgeleden in een rapport over zijn propaganda en gewaagde daarbij van belangstelling „uit orthodoxe ringen en ook uit die der intellectueelen". Uit deze zinsnede, onderscheid malt end tus- schen „orthodoxen" en „intellectueelen", komt alzoo weer de oude pretentie naar vo ren, dat de Vrijzinnigen zijn „het denkend deel der natie". De rest is natuurlijk maar dom onverstand! De zelfgenoegzaamheid on der het modemisme bledk dus weer voor de zoovoelste maal. Mogen zijn aanhangers beter zijn dan hun stelsel, waarom dan zulk een uitlating? Zij het meer over hun dogmatisch standpunt, typeerend is dat Ds F. E. van Santen te Sliedrecht, voorheen vrijzinnig, in een confessioneel orgaan schreef, dat „de grond van de vrijzinnigheid waarachtig hoogmoed is, hoe deemoedig misschien de vrijzinnigen ook mogen zijn". Een dorde voorbeeld als slot. Toen in de „Enkh. Crt." iemand zijn smart erover uit sprak, dat hij door den predikant in de Herv. Kerk van Lambertschaag de opstan ding en de hemelvaart van Christus en de uitstorting des H. Geestes naar „het rijk dei- labelen" had hooren verwijzen, kwalificeer de het reeds genoemde vrijzinnig blad „Óns Godsd. Leven" die ernstige klacht als een „schrijfsel" waaruit „eigen-wijze dwaas heid" sprak. Door emkc-le mededeeling van deze kleine, maar sprekende voorbeelden wordt de zelf genoegzaamheid der Vrijzinnigheid o.i. vol doend geëtaleerd. Zij, die de belijdenis hun ner Kerk willen gehandhaafd zien en daar om vóór leertiicht-oefoning zijn, behoeven dan ook niet om de smadelijke kwalificatie der Vrijzinnigen daarvan af te zien. inte gendeel. Wat zij roeping achten, mogen zij niet luten varen. Natuurlijk kan er bij leertucht-oefening worden gefaald en daarom moet er het bid den en waken zijn, dat niet eenig persoon lijk clement beslist, doch dat enkel het Woord Gods en de Belijdenis naar de Schriiten zeggenschap hebben. Ds. C. Ver- maat, predikant der Geref. Kerk in Her steld Verhand te Baarn, sprak in een Ge meentevergadering over leertucht en zei, dal in dc Geref. Kerken, waartoe h;j vroe ger behoord heeft, „alles uitstekend in kalk en cement zit", maar dat „behalve doze in- stitutaire vormen niets minder noodig is dan de Geest van Christus". Een onmerking, waarmee ook zij, d-"e in de Geref. Kerken het regeerambt bekleeden, het wel eens zullen zijn. Leertucht moet er zijn. Elke Kerk, die een belijdenis heeft, dulde in haar midden geen leer die daarvan afwijkt. Zij bandhnvc haar Beiijdenis. Of ze moet haar herzien. En dan hók handhaven! Waarom hééft zij anders een Belijdenis. Zelfs onder de vrijzinnige leidslieden be gint men de bohoef'e aan een Belijdenis te gevoelen. We m-enen, dat intertijd wijlen de Rcmonstrantsche Dr. C E. Hooykaas een „beginselprogram" publiceerde. Later is dat door sommige Vrijzinnig-Hervormden nagevolgd. En nu heeft een aantal theolo gen, die onder leiding van wijlen Prof. Dr. K. H. R o e s s n g h gewerkt hebben en zich tot een Werk verban d-Roessingh aaneenslo ten, fen „Vrijzinnige Geloofsbelijdenis" op gesteld, „om den reeds op vrijzinnig-Protes- tantschen lodem begonnen arbeid der ge- loofsformuleering te ondersteunen". Welnu, als zulk een Belijdenis er is, wordt zij toch niet aanvaard om er mee te schipperen of van af te wijken? De vrijzinnige Ds. J. J. M e ij e r schreef in het „Vaderland" o.m.: „Gelukkig, dat de 'lerv. Kerk geen leeriucht kent Om de een- oudige reden, dat deze geen officieele Bs- ijdonisschriften kent'. En verder: „Wij ach- I n het onjuist, dat men ai'vijke»-do mce- ningen wil uitwijzen door middel van leer tucht, omdat de Hervormde Kerk in den strikten zin geen leer bezit". Maar weinig predikanten zullen in gemoede deze uit spraak beamen. Geheel tegenovergesteld is dan ook de reeds geciteerde uitspraak van den voorzitter van den Geref. Bond in de, Ned. Herv. Kerk, Ds. M. van Grieken: „Ieder, zonder onderscheid, vrijzinnig en rechtzinnig, is in den grond van de zaak ervan overtuigd, dat er geen leervrijheid in de~ Herv. Kerk is, dat niet maar" zonder meer voor elke overtuiging in de Herv. Kerk plaats is". De Reglementen spreken dan ook van „dc leer" der Herv. Kerk. En de Geref. Belijdenis is er officieel nimmer afgeschaft. Zelfs is er, blijkens verschillende gevallen, ook leertucht, ai wordt, helaas, deze nooit tot den einde toe doorgevoerd. En juist om dezen feitelijken toestand gedragen in dc Herv. Kerk zij, die van de Geref. Belijdenis afwijken, zich zóó, alsof zij er volle recht van spreken en handelen hebben. In het ver schenen voorjaar hield de Class. Vergade ring van Amsterdam een buitengewone sa menkomst, waar Dr. P. J. Krom si gt en Ds. J. C. P. Poldervaart, „contra" en „pro", 3iA uur debatteerden over: „Het recht der Modernen of Vrijzinnigen". Laatstge noemde betoogde zelfs dat zij, die het recht der Vrijzinnigen in de Herv. Kerk ontken nen, het karakter van de Kerk aantasten! Wel schreef Ds. M e ij e r: „Voelt men, dat men in de Kerk niet thuishoort, dat men haar verlate! Ieders geweten spreke hier. Wij achtten het dan ook altijd onjuist en onkiesch van den heer Scherm erhorn (anarchist), thans emeritus, innerlijk een te genstander van de Kerk, dat hij zich steeds heriep op het feit. dat niemand hem de Kerk h9d uitgezet". Wondere situatie van opvattingen: Ds. Schermer horn had de Kebk moeten verlaten, maar „uitwijzen uit de Kerk" mocht niet» Tntusschen wordt, zif het onbedoeld, de Kerk aan dergelijke de structieve elementen en de ontbinding prijs gegeven. En eerst als de feiten afzichtelijk worden en de verwoesting schrikwekkende afmetingen aanneemt, gaan ook bij hen, die niet voor „starre orthodoxen" willen aange zien worden, de oogen open. Zoo werd zelfs op de vergadering van Mo derne Theologen door Dr. G. Sevenster. sprekend over „Het lichaam van Christus", gehandeld over leertucht, waarbij hij onder scheid wilde maken tusschen leden en leeraren, en uitsprak: „Leertucht dient de Kerk in de eerste plaats uit te oefenen over de verkondigers van het Woord". Uitteraard was de vergadering voor deze opvatting nog niet rijp. „Er rees een storm van verzet", schreef het verslag. De ethische voorman Prof. Dr. H. Th. O b- b i n k kwam in het „Alg. Weokiblad" tot de verzuchting: „Als er in een Christelijke Kerk een predikant beweert, dat het geheele N. Testament op legende én mythe berust, dat dn opstanding van Jezus een vergissing, of dat de vleeschwording van het Woord blasphemie is, dan mag men zoo iemand met geen vinger aanraken. In de Kerk schijnt men alles te moeten sliikiken. Zou den wij ons niet een beetje aan het voor beeld van den Haagschen Vrijheidsbond (tucht op Mr Wester man) spiegelen? Er is mits op behoorlijke en te eerbiedi gen wijze doorgevoerd in het geheel geer. bezwaar tegen". Ook Prof. Dr. A. M. Rrouwer. voorzitter van „Kerkopbouw", verklaarde „al te groote excessen" aan tucht te willen onderwerpen En een gematigd man als Prof. Dr. W. J. Aalders schreef ronduit: „De Kerk moet hinden en ontbinden. Zij moet tucht oefenen Ik acht het ongerijmd als men van geen tucht wil weten. Ik acht het evenzeer on houdbaar wel van Ievenstucht en niet van leertucht te willen weten". Het spreekt, dat leidslieden der Confess. Vorecniging en van den Geref. Bond zich niet minder heslist uitspraken. Prof. H a i t- jema, voorzitter van „Kedkherstel", sprak van „het kerkelijk-onmisbare leertucht-mes". Dr. J Ch. Kromsigt begeerde „in onze Kerk oprechte verootmoediging over schan delijke belijdenis-verwaarloozing en mis kenning van haar belijdersroeping". En Ds. J. Hoekstra, gelijk de twee vorigen con fessioneel, klaagde over de Haagsche Svno de van 1933: „Heeft de Kerk nog wel een Evangelie? En een Evangelieverkondiging, waarbij lieei de Kerk en mitsdien ook de Synode belang heeft? De beteekenis van eenig lichaam, en zoo ook van de Kerk, ligt toch niet in het goed loopen van het rader werk, maar toch zeker in doel en weven, wriarvoor dat raderwerk moet loopen?" In het orgaan van den Geref. Bond schreef Ds. van Grieken: „Deze ongelukkige tijd heeft behoefle aan een Kerk, die niet met twee aangezichten wnndplt. die niet tegeliik ja en noen zegt, die niet tegel :k waarheid en onwaarheid predikt, maar di? »n de kracht des Gecrte-s uitkomt vnnr her Evangelie van Jezus Christus en Dien ge- kru'st, gestorven on. onzb zonden en opge wekt om onze rechtvaardigmaking". En Prof Dr. H. Visscher besloot een artikel in het „Geref. Weekblad" aldus: „Het belij denis-vraagstuk moet vóór alles opgelost worden. Indien de oplossing daarvan ach terwege blijft, kan er van geen opbloei spra ke zijn". De Synode der Ned. Herv. Kerk, die eerst het Reorganisatie-ontwerp verwierp en dit jaar de voorgestelde „Groote Synode" (waar door de Rechtzinnigen althans meer aan hun recht zouden komen) afwimpelde, zal toch, vroeg of laat, tot meer principieele besluiten moeten komen. En we hebben d« vaste overtuiging, waar de belijdeniskwestie ai urgenter wordt ook door een meer posi tief optreden van onderscheiden Ethischen. dat de Synode binnen niet vele jaren toch eenigerlei reorganisatie zal invoeren, waar door aan de Christus-loochening in haar schrikkelijkste vormen paal en perk wordt gesteld. In de Luthersche ..Wartburg" werd een uitspraak van Rich. Rothe aange haald, „dat voor een Synode de Belijdenis der Kerk het eenig behoorlijke onderwerp is om zich mee bezig te houden". Dit is wat sterk gesproken. Maar droef is het, dat eon protest bij de Herv Synode over de benoe ming van een Kerkelijk hoogleeraar, die niet sta,at op den grondslag van de Belijdenis dier Kerk, de „Waarheidsvriend" moest doen opmeëkon: „Voor zulke brieven staat er al tijd een groote mand klaar". En Ds. J. Hoekstra schreef: Zoolang voor den wezenlijken levensklop der Kerk geen ge hoor gevonden wordt, zal elke Synode, van welk jaar ook, van weinig beteekenis zijn". Duizenden in de Herv. Kerk klagen over onrecht en schreeuwen om recht. Alg de („lagere") Kerkelijke Besturen niets posi tiefs doen, komt men bij de Synode. De heer B. Costerus (Bodegraven), hekend door zijn aanklachten tegpn Ds. J. B Th. Hugen- holtz en Dr. J. L. Snethlage, zet nu een „na tionaal petitionnement" voor de Synode van 1934 op touw, verzoekende, dat „de vrije pro paganda van socialistische en communisti sche denkbeelden in de Kerk door tal van predikanten, zal worden tegengegaan". Prof. J. W. Geels verwacht van Kerk besturen en Synode blijkbaar niet veel. Te gen den bekenden Dr. .T. D. d e L i n d van Wijngaarden te De Bilt, een der stich ters van don Geref. Bond, die van richting veranderd is en nu de leer van de eeuwig heid der helsche straf ontkent en de weder herstelling aller dingen leert, werd hij zijn Kerkoraad een klacht ingediend. Vruchte loos. Toen bij het Class Bestuur van Amers foort. Dit antwoordde, dat Dr. de Lind van Wijngaarden „thans veel ruimer en rijker ziet dan vroeger en dat er geen redenen aanwezig zijn tot tuchtoefening". Met geen enkel woord werd de H. Schrift als richt snoer naar voren gebracht Dit heeft velen doen klagen, wat de Chr. Geref. hoogleeraar Prof. Geels in de „Wekker" deed schrij ven: „Woorden moeten door daden beves tigd worden, willen zij geen holle frasen rijn Men wil den weg der Afscheiding niet op. veroordeelt zelfs het werk van 1834 Men volhardt liever in klagen gelijk de Joden bij den Klaagmuur te Jeruzalem". Over deze oDmerking, die een beschuldi ging is, oordeelcn wij hier niet Dat er aan leiding toe bestaat, zullen ook oprechte vrienden der Ned- Herv. Kerk erkennen. Een belijdenis-Kerk moet ook een belijdende Kerk zijn. En dan moeten de communisti sche predikanten het te kwaad krijgen. Ook het pasopgerichte Convent van 30 Socialis tische Predikanten in Friesland en hun geestverwanten elders. Ja, allen die de Be lijdenis vertreden. Dus alle Vrijzinnigen. Niet uit or.ve'-draa-gzaamheid, maar omdat „de leer" der Kerk hun prediking niet ver draagt Welk een ontzaglijk verzet dat bij de Vereen, van Vrijzinnig-Hervormden met haar 700 000 georganiseerd en ook ontmoeten zall En ook dus tucht over den z.g rechtzin nigen Ds. H. W. M. Hupkes tc Zwaag- westeinde, die de wederopstanding des vleesehes loochent Tusschen links en rechts, ongeloof en ge loof, moet scheiding komen. In het vacante Zuidwolde (Dr.) namen Kiescollege, Kerke- raad. Kerkvoogdij, consulent en drie predi kant-leden van het Class. Bestuur het be sluit een predikant te beroepen, die „boven de partijen staande" beide richtingen zou kunnen bevredigen. De vrijzinnige redac teur van „Ons Godsd Leven", Ds. H. van Lunzen, schreef er terecht van: „Zoo'n predikant bestaat niet, evenmin als er iets bestaat -lat tegelijk vleesch en visch is". Ea zoo ook is principieel alle zg. samenwer king, door elkaar predikantplaatsen (te Rot terdam vroegen 3100 Vrijzinnigen een geest verwant Herv. predikant), preekbeurten enz. toe te staan, veroordeeld Alleen kan, gelijk Prof. Visscher schreef, oplossing van do lielijdenis-kwestie zuivering en bloei bren gen. Da<u"toe gaan steeds meer stemmen op. Ook in de Evang. Luthersche Kerk, waar de heer H. J. S 1 e g t e n h o r s t schreef: „Op don duur zal de F.v. Luth. Kerk er toe moe- to.n komen de Vrijzinnigen uit te stooten, ai was het maar uit zelfbehoud". De „Wart- hurg"-redacteur deelde mede, dat iemand tot het predikambt werd toegelaten, die on zen Heiland „een mcnsch noemde, in niets van ons onderscheiden, doch later evenals Zijn discipelen in een reuk van heiligheid gekomenEn hij vraagt of het geoorloofd is zoo iemand de handen op tc leggen, in dien dit meer betccikent dan een fascisten groot? En de Bond va» Rechtz. Predikanten en Kerkeraadsleden in de F.v. Luth. Kerk sprak zich uit voor een bppaling in het Syn. Reglement da; do Doop moot worden be diend met de inzettingswoorden van Matth. 28 19. Alzoo: terug tot do H Schrift! En tot de Bolildenis dor Kerk, die mon .aanvaard heeft! Toewijding en nauwgezette ijver zullen hier tekort schieten. Daarbovenuit mogen gaan verootmoediging en de bode om ge- trouwhe:d_ en wijsheid tot handelen D5n worden Sions muren hersteld en wordt de wacht op die muren betrokken. Ster»< in het geloof, hanteerend troffel en zwaard!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1934 | | pagina 5