De waardigheid van het Hof HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor !Oct WOENSDAG 15 NOVEMBER 1933 (Van onzen Duitschen correspondent) La cour! Op deze aanmelding sier" rijzen alle aanwezigen va hooge gerechtshof te begroeten tot de president ben ingenomen. Bij officieele plechtigheden, dent der republiek, het kabin gezanten en hooge ambtenai komen alle historische kerd als de eigenlijke agitator, als den man. die weliswaar voorzichtig is in zijn formuleering, terug houdend in zijn optreden, maar niettemin een der gevaarlijkste volksopruiers der K. P. D. Nooit ging Merkwaardig genoeg hechtte hij aanvankelijk aan f in °P "n voorste' van Goebbels. in het open- I de telefonische mededeelinpen van dr; Hanfstangl. baar te debatteeren. hoogstens trachtte hij jonge •huis- die vlak tegenover het gebouw van den rijksdag1 S.A.-mannen van hun ongelijk te overtuigen. Onder hun stoel, om het tijdelijk woonde, geen waarde en liet hij zich pas Zl>n partijgenooten was hij agressief •achten zoolang.na cen twecde. dringende waarschuwing overhalen, openbaar verdween hij achter de schei hun zetel heb- Hitler van den brand op de hoogte te stellen. Beiden I zijn toen pas zoo snel mogelijk gaan kijken, wat meer de presi- er aan hand was. buitenlandschc i Goebbels spreekt aanwezig zijn. kalm en zakelijk, publiek te voorschijn, gaan de bereden troepen der nationale in tegenstelling tot Goering: hij vermijdt de scherpe garde aan de rechterlijke hoogwaardigheidsbeklee- formuleering. welke wij uit het Sportpalast van ders vooraan en verschijnt ook de president van hem kennen en verklaart zichzelfs bereid, de vragen het Hof voor Cassatie, de hoogste rechterlijke in- welke men in Frankrijk kent. wordt doodsbleek, tracht zich te verdedigen, maar men voelt, dat zijn positie verzwakt en dat hij achter zijn keurigen zinsbouw zijn haat verborgen Aan het eind van dit langdurig verhoor wijst Goebbels nogmaals op de methode, waarmede men in dit proces in het buitenland tewerk gaat en hij verzoekt de buitenlandsche journalisten dringend, op de onwaarheid van het Bruinboek de algemeene In het Derde Rijk is men klaarblijkelijk nog niet het nationaal-social: zoover, want de uiterlijke waardigheid bestaat troff verdedigtJMoskou slechts in de donkerrood gekleurde toga der rech- hij Dimitroff en Torgler te beantwoorden. Wij be- aandacht te vestigen Dat deze berichtgeving ni tweegevecht, een geestelijk duel tusschen I altijd objectief is, blijkt uit een publicatie het heffen van den rechterarm voor den officieel ingevóerden Hitler-groet. De stemming in de somber aandoende rechtzaal is geheel in over eenstemming met de langdurigheid van het Van der Lubbe-proces; allen, rechters, bijzitters, advo caten, tolken, journalisten, getuigen en publiek zullen den dag begroeten, wanneer de verdere be handeling weer verplaatst wordt naar Leipzig, den eigenlijken zetel van het Rijksgerechtshof. De waardigheid van dit hoogste gerechtshof is door den gang van het proces niet bepaald bevorderd. Senaatspresident Biinger is ongetwijfeld onaan tastbaar in de vervulling van zijn moeilijk en veel- eischend ambt. Herhaaldelijk tracht hij de omslach tigheid van het proces te verklaren, maar juist het feit, dat hij zich hiertoe verplicht acht. bewijst, dat hij de aantastbaarheid der door hem gevolgde methode meevoelt. Over het hoofd der beklaagden gaat zijn blik uit naar de buitenwereld, wordt alles vermeden, wat aanstoot zou kunnen geven tot conflicten met andere landen, tracht men de gan- sche wereld ervan te overtuigen, dat nooit tevoren een proces met zooveel zorgvuldigheid werd ge- De rijksregeering schijnt het nadeel van zooveel lankmoedigheid ingezien te hebben. Wij beleefden te Berlijn het sensationeelc verhoor van twee voor aanstaande rijksministers; Goering en Goebbels. Beiden stelden de vraag: wie zijn nu eigenlijk de beklaagden, de mannen, die daarginds onder be waking der politie op de bank der beklaagden zitten of wij, die getuigenis moeten afleggen omtrent den rijksdagbrand? Beiden lieten duidelijk voelen, dat zij den inhoud van het Bruinboek van begin tot einde voor bedrog houden en lieten doorschemeren, dat de waardigheid van het Hof allerminst wordt bevorderd door het voortdurend citeeren van de daarin saamgevatte verdachtmakingen en beschul digingen. Pas nadat deze aanvallen waren begonnen, ver klaarde senaatspresident Bünger. dat hijzelf het Bruinboek voor bedrog houdt, maar niettemin ont leende hij ook bij verder getuigenverhoor telkens weer allerlei vragen aan dit door hemzelf geïn- trimineerde pamflet. Voor het eerst sedert de nationale revolutie kwamen hier tweemaal de te staan, Moskou en München, communisten en nationaal-socialisten. Goering en Goebbels traden op als de overwinnaars, Torgler en Dimitroff als de verslagenen, die weliswaar het onderspit gedol ven, maar den moed nog altijd niet verloren hebben. In de rechtzaal hing de sfeer van vijandschap, van ■wederzijdsche haat, van onverzoenbaarheid. Tijdens het langdurig verhoor van Goering kwam Öit 't sterkst tot uiting. Hij hield een redevoering van ruiiti anderhalf uur, verdedigde voor de gan- sche wereld het verloop van de nationale revolu tie, teekende met verbluffende duidelijkheid het Derde Rijk als een staat, waar op den duur voo* andersdenkenden geen plaats meer overblijft en ging zelfs zoover, de beklaagden in geval van vrij spraak wegens gebrek aan bewijzen, met achter volging te bedreigen. Geen wonder, dat de regee ring van den Sowjetstaat hiertegen protest in diende. Goering zag over het hoofd, dat juist deze Week in het gezantschap Unter den Linden een officieele ontvangst ten huize van den Russischen gezant plaats vond, waarbij de rijksregeering sterk Vertegenwoordigd was! Goebbels, die als redenaar voor Goering niet Onderdoet, wilde zich aan zulke tegenaanvallen liever niet blootstellen en liet het aan den senaats president over, vragen te stellen. Aan de hand van deze vragen teekende hii de rol. die hijzelf bij het Uitbreken van den rijksdagbrand gespeeld heeft i bet r kan. Deze houdt zich i Dimi- Goebbels, waar laat voelen, DEN BERG OP! Honderden! i met spanning de K.N.M.V. terrein- ritten. Juist onder moeilijke omstandigheden bewijst een goede motor wat hij waard isi Zoo laat ook de altijd gelijk gedoseerde (Aspirin (met het Bayer-kruis) zijn gebruiker! pooit in den steek, in tegenstelling met taL' fan minderwaardige namaakmiddeltjes.Jm Ingezonden Mededeeling dat hij door den gang van zaken gelijk heeft ge kregen en Dimitroff wordt gewaar! dat hij hier anders tewerk moet gaan dan bi) Goering. Hij ir riteert door zijn omslachtigheid den senaatspresi dent en tenslotte wordt hem het woord ontnomen, u is de beurt aan Torgler en ook deze beleeft smadelijke nederlaag. Hij wordt door Goebbels, die hem sedert jaren heeft gadegeslagen, ontmas- Oberreg erungsrat Soramerfeldt. leider van de pers- afdeeling in het Pruisische staa!sministerie. Naast talrijke buitenlandsche organen, wier berichtgevers zich aan de werkelijkheid houden, zijn er nog steeds bladen, die den gang van zaken in het Van der Lubbe-proces niet kunnen of niet willen be grijpen. Het Duitsche volk wenscht weliswaar, dat de buitenlandsche pers geheel vrij blijft in het uit oefenen van haar werk. maar laat echter niet langer toe, dat leugens verteld worden, welke Duitschland in het buitenland schaden. KUNST EN LETTEREN SELMA LAGERLÖF 1858 20 NOVEMBER 1933 Zwedens grootste romanschrijfster vijfenzeventig jaar LATER LEVEN EN WERK De verschijning van de Gösta Berling, Sel a I... o.löfs eerste en hesta werk, gaf in Zweden aanleiding tot eenige polemiek. De reputatie van het boek en de toekomst van de schrijfster werden echter gered door den beroemden VGeorg Brandes, kritikus en lit.1 ratuurkenner van Europeesche vermaard heid. In Politlken deed hij een kleine kritiek op Gösta Berlinq verschijnen, die niet zonder oorbehoud gunstig was. Maar het feit, dat hij. Brandes, aandacht aan de roman gewijd had, was voldoende om het publiek voor het boek te winnen. De schrijfster werd nu uitgenoodigd, uit haar werk voor te lezen en haar vacantie, doorgebracht in Kopenhagen, bracht haar de eene verrassing na de andere. In 1894 volgde Selma Lagerlöfs tweede boek: Onzichtbare ketenen, waarin ook weer het oude verhaal door haar scheppingsver mogen tot nieuw leven opwaakte. Het volgend jaar verscheen in Zweden de tweede druk van Gösta Berlinq en werd het in het Duitsch vertaald. Koning Oscar en de landschapsschilder Prins Eugén schonken de schrijfster een toelage voor een Italiaan sclie reis en ook de Zweedsche Academie liet zich niet onbetuigd. Selma kon thans haar onderwijsbetrekking er aan geven en zich geheel toeleggen op wat zij als haar levens werk gevoelde. De reis naar Ialië gaf het aanzien aan een nieuw werk n.l. De wonderen van den Anti christ. De Antichrist van Selma Lagerlöf is de weldoener der menschheid. 'die hun ziekte geneest en hun ellende wegneemt. MZijn oogen waren mild en schoon en week. En voor hem uit liep door de gansche streek. Een roepen van zijn goedheid en genade." De Zweedsche schrijfster uit Protestantsch milieu werd ook zeer bekoord door de kaho- lieke devotie. Er werd zelfs beweerd, na haar Italiaaneche reis, dat Selma Lagerlöf tot het Katholicisme was overgegaan! Sinds 1897 woonde de schrijfster in Talun in Dalekarlië. Zij hoorde daar veel over de godsdienstige toestanden in de omgeving. Velen gaven zich over aan dweperij. De leeke preeker Larcson vooral verkreeg groote in vloed en wist eindelijk een groep volgelingen over te halen naar Jeruzalem te gaan, om zich bij de daar reeds bestaande Amerikaan- sche communistisch-religieuse broederschap aan te sluiten. Van 1899 op 1900 bezocht Selma Lagerlöf Egypte, Palestina en Turkije, vooral met de bedoeling de Zweedsche kolonisten aldaar te bezoeken en een boek over hen te schrijven. Haar Jeruzalem (1901) verplaatste ons eerst in Dalekarlië, daarna in het Heilige Land. Zij heeft het leven harer landgenooten nauwkeurig waargenomen en vooral ook het heimwee van velen hunner naar het land daar ver in het Noorden, doorvoeld en weer gegeven. In steeds breeder kringen drone de betee kenis van Salma Lagerlöfs werk door. Zwe den het moet gezegd was, toen het van die beteekenis eenmaal bij monde van Brandes op de hoogte gebracht was in het betuigen van hulde en steun vorstelijk mild. De Zweedsche Academie schonk haar in 1904 de gouden medaille en het koninklijke genootschap van wetenschappen te Goteborg benoemde haar tot lid. Behalve met de literatuur bemoeide Sel- II stond in ons blad van 13 November. ma L. zich ook met de vrouwenbeweging, met de schoollectuur enz. Op uitnoodiging schreef zij De wonderlijke reis van Nils Hol gersson met de wilde qanzen, dat buitenge woon geslaagd mag heeten en als aardrijiks kundig leesboek in haar land algemeen ge bruikt wordt. Van haar verdere werken noemen wij haar Christuslegenden, zijn oorsprong hebben de in Siciliaansche Volkssagen, en een indi recte vrucht van schrijfsters kennismaking met het Zuiden: De koninginjien van Kuru/a hal la, een bundel heiligenlegenden; Elsa. Lc vensqeheimen. Oud en Nieuw, Herinnerin gen. De Voerman, Het Huis van Lilje- krona. Machten en Mcnschen, De Keizer van Portugal, De Banneling, Vonken, Marbacka. Aan arbeid heeft Selma Lagerlöf steeds voor het leven van den mensch groote waar de toegekend. Zij zelf heeft haar tijd en ga ven terdege aangewend in en voor wat zij als haar roeping en plicht erkende. Velen kunstenaars valt de erkenning van hun verdienste eerst ten deel na hun dood (ofschoon dit euvel schijnt af te nemen). Sel ma Lagerlöf is geëerd naar haar verdienste reeds tijdens haar leven. Nog geen vijftig jaar was zij, toen zij doof de Universiteit van LTpnsala bij het Linneus- feest we-d benoemd tot eere-doctor; het vol gend jaar vierde heel Zweden het feest van haar vijftigste geboo-tedag mee; op 10 De cember 1909 genoot zij een onderscheiding •boven alle. Het was de eerste maal, dat toen aan een vrouw de Nobelorijs werd toege kend. Selma Lagerlöf ontving ze voor „edele idealiteit, rijkdom van fantasie en zielvolle voorstel I ings wijze". In hetzel de jaar keerde de schrijfster te rug naar het ouderlijk goed Marbacka, dal zij inrichtte tot een zomerverbli'L Het was 37 jaar na het verschijnen van de Gösta Berlinq, dat de Stockholmer opera spelen zou De icavaliers van Ekeby. Van alle kanten stroomen de bezoekers toe. De Noorsche gezant xreikte aan Selma Lagerlöf. o~> last zijner regeering de St. Olofsorde uit, die van Denemarken de Dpch sohe medaille van verdienste en de afvaardi ging der Greifswaldér Hooeeschool verleen de haar de titel van Dr. honoris causa. Naar het banket, waar 250 personen aanzaten werd Selma Lagerlöf geleid door den kroon prins. „Daar troonde de grijze dichterkoningin tusschen al de prinsen en prinsessen en af gevaardigden uit Wermeland, gelijk eens de machtige Majoorske uit het Frykendal merkt een harer biografen ter snede op. En het is alleen F-ar wensch met het oog op haar leeftijd tr» ezondheidstoestand. geen feestbetoon te doen plaats vinden, wel ke de officieele en letterkundige kringen in haar land weerhoudt, de bejaarde en bemin de chrijfster die Zwedens naam en faam tot alle wereld .celen uitdroeg, ook deze 20 No vember te huldig Het getu'-t daari.ij van haar menschlie- vende aard het afwijzen van eerbetoon voor haar zelf te doen «enaard gaan met een verwijzing naar de stoffe1' ke nood. waarin zoovelen erkeeren en waarvan leniging vóór alles noodig is een leniging waaraan zij meehielp door de opbrengst van een harer la'werken besch'kbaar te stellen Selma Lagerlöfs werken zijn in millioe- nen exemnlaren over de geheele wereld ver sprei'1. Alleen in 'weden bedi agt het aan tal ver^ -reide exemplaren meer dan ander half millioen. Ook ten onzent behoort zij tot de meeste gelezen Scandinaafsche auteurs De burgemeester van Amsterdam heeft, bij een bezoek van den Zweedschen koning, het schoone en fantastische van het werk van Selma Lagerlöf geroemd. Ofschoon er in haar romans veel voor komt, dat de Christelijke levensovertuiging anders zou wensohen rr g onze waardeering voor deze vaak grillige, maar immer forsche en gevoelvol geschreven werken worden uit gesproken. Selma Lagerlöf is, om met Petri te spreken: „een zielvolle vrouw, een wijze kunstenares, die onze stugge Hollandsche harten kan treffen en verruimen". EEN REMBRANDT GESTOLEN HET DOEK „JEREMIA TREUREND OVER DE VERWOESTING VAN JERUZALEM". Gisternacht is te Stockholm cen diefstal gepleegd, welke beschouwd wordt als de grootste, welke ooit in Zweden heeft plaats gehad. Twee waardevolle schilderijen, waar van een 'n beroemd werk van Rembrandt is, ter waarde van -100000 kronen, werden door een internationale dievenbende uit een particuliere woning ontvreemd. De politie is er tot dusver nog niet in ge slaagd, de daders t.e arresteeren. De gestolen Rembrandt is het vermaarde doek „Jeremia beweent de verwoesting van Jeruzalem", eigendom van H. Rasch en in 1929 op de Nederlandsche tentoonstelling van do koninklijke academie te Stockholm onder nummer 132 geëxposeerd. Een bod tijdens die tentoonstelling ge daan, ten bedrage van 600.000 kronen, werd van dc hand gewezen. De dieven hebben eerst een bezoek ge bracht aan bet huis van den conservatie ten leider Trvggcr; vandaar begaven zij zich naar het huis van hooger genoemden •maarden verzamelaar Rasch, waar zij het schilderij in kwestie buil maakten. Rasch heeft het schilderij indertijd ge kocht van graaf Stroganoff voor de som van 400.000 kronen. In Maart verleden jaar werd het doek te Amsterdam tentoongesteld met 25 andere meesterwerken van Rembrandt. Het schilderij werd door de inbrekers uit de lijst gesneden. Ingenieur Rasch sliep tijdens de inbraak en blijkbaar zeer vast, want de dieven wa ren zoo brutaal, dat zij de juweelen, die in cen lade van een kast, die naast het bed stond, lagen geborgen, eveneens meenamen zonder dat de eigenaar ontwaakte. Men neemt aan, dat de inbraak is ge pleegd door 'n internationale dievenbende. „DE JONGE VROUW" Na de gewone pagina's met meditatie i „D( volgverhaal. trekt in het Novembernummer Jonge Vrouw", de bekende uitgave van de firma Bosch en Keuning te Baarn. een schitterend geïl lustreerd artikel van Koster, over wintersport Tirol, de aandacht. Daarna herdenkt in enkele ei voudige woorden Mevrouw WesterbrinkWi de bekende figuur van Mej. H. S. S. Kuyper. Vooral trekt ditmaal het schetsje de aandacht, dat langer is dan de korte verhalen in dit tijd schrift gewoonlijk zijn. Het is van de hand Greet Dekker, vlot en goed geschreven, en door Adri Alindo geïllustreerd. Na de in het vorig nur van Haroe Kagawa. de v Japanschen volksprediker, heel andere figuur gegevi vrouw uit de Middeleeuw Dat ook toen reeds ee vloed op het wereldgebeuren kon hebben, zal wel aan weinigen bekend zijn En toch vindt nu nog vele kloosters,, die door deze vr den gesticht. De bekende arts. Chr. Steketee, zet ook in deze jaargang zijn artikeltjes over kinderverzorging voort, doch hij belicht nu meer de psychologische zijde hiervan. Natuurlijk wordt op de huishoudelijke pagina' de noodige aandacht besteed aan het Sinterklaas feest. A] zullen we het in deze jaren zoo beschei den mogelijk doen ,de gezelligheid behoeft onder te lijden. beschreven figuur van den bekenden dt ditmaal n wel die beslissende in Wetenschap- Uit Leningrad wordt gemeld dat op Nova Zem- bla, overblijfselen zijn gevonden van den Neder lander Willem Barendtsz. die daar in het jaar 1597 heeft overwinterd. Later wordt bericht, dat een Russische expedi tie onder leiding van Miloradovitch op Nova Zembla op een hoogte van 22 Meter resten een hut ontdekte, acht meter lang en 5 meter breed. Bij de hut vond men ronde ijzeren tonnen, verder scherven van vaatwerk, evenals schoeisel met houten zooien en leeren band. Aan de kust werden eenige overblijfselen van een schip gevon den benevens een ijzeren harpoen. AJle voorwer pen worden naar 't Russische Poolinstituut ver- Nadere onderzoekingen worden ingesteld. FRANKISCH DOODENVELD TE ERMELO Men schrijft ons. Door deskundigen werd opgemerkt, dat er oj de Ermelosche hei tusschen Ermelo en Putten eei eigenaardige verhooging van den bodem voor kwam. Vanwege de Geldersche Vereeniging tot behoud van natuurmonumenten werden nu gelden verstrekt om dit terrein op te graven. Het blijkt te wezen een groot Frankisch doodenveld. Uit de overblijfselen van beenderen en schedels is de lig ging der dooden nog duidelijk na te gaan. Ze lig gen begraven van West naar Oost met het aange zicht naar het Oosten. Vaasjes en potjes en al er verder gevonden wordt, blijft het eigendom de gemeente Ermelo. Vele foto's zijn reeds maakt van al wat gevonden is. Van heinde en stroomen belangstellenden toe om zich op de hoogte te stellen van de opgravingen. Gebrek financiën maakt, dat binnen enkele dagen de op gravingen gestaakt moeten worden. Gemengd Nieuws. BRANDSTICHTING DOOR EEN RAADSLID Gistermorgen is de heer A. F., raadslid van de gemeente Barnevold, voor den officier 'an justitie geleid als verdacht van brand stichting. De vergadering van den gemeen teraad ging niet door. Toen de voorz.tter de •gadering op de gebruikelijke wijze haó geopend, vroeg vóór met de afwerking van de agenda een aanvang kon worden ge maakt, de heer Van Zandbergen, hel oudste raadslid, het woord tot het indienen van de volgende motie: Naar aanleiding van de omstandigheid, dat een van de leden van onzen raad gister avond van zijn vrijheid is beroofd en gevan kelijk is weggevoerd, stel ik den raad voor deze vergadering voorloopig te schorsen zonder evenwel iets betreffende de schuld of onschuld van het betroffen lid, den heer F-, te zeggen. De stemmen staakten over dit voorstel. Re glementair zou dus in een volgende vergade ring over dit voorstel beslist moeten worden. In dit geval zou dit natuurlijk slechts een paskwil zijn geweest, omdat dan toch de vergadering was doorgegaan. Na eenige discussie doelde de voorzitter de vergadering mee, dat de vergadering tot Vrijdag a.s. verdaagd wordt Radio Nieuws. EEN AUTO SLAAT VIER KINDEREN NEER Op den weg tusschen Amstenrade en Bruns- sum (LI is Zondagavond een zeer ernstig ongeluk gebeurd. Omstreeks 9 uur reed daar 'n vracht auto, bestuurd door zekeren L. uit Brunssum, de familie L. uit Merkelbeek achterop de ouders de linkerzijde van den weg hielden, liepen hun vier kinderen aan de andere zijde een eindje voor hen uit. De auto, die met tame lijke vaart reed, slingerde zigzag over den weg er botste eerst aan den linkerkant van den weg tegen een telefoonpaal, die middendoor brak. De chauf feur wierp daarop zijn stuur naar rechts met het gevolg, dat de vier kinderen werden aangereden en tegen den grond geslingerd. Tenslotte liep de wagen met een geweldigen slag tegen de woning van B. te pletter. De gemeente-politie, welke direct ter plaatse was. stelde onder leiding specteur Spronck een onderzoek in de den autobestuurder. Dr. v. d. Brekel verleende aan de slachtoffers de eerste hulp. Zij bleken ernstig gewond te zijn, doch konden naar huis worden vervoerd. INBREKERS VERRAST Toen de 14-jarige zoon van een der firmanten de Boer, sloopers te Öostzaan, zich 's avonds naar kantoorgebouw aan den Oostzaandijk begaf, aldaar aankomende de electrische verlichting ont stak, zag hij twee vreemde personen voor zich staan, die hem met een revolver bedreigden. Na hulpgeroep holde de jongen weg en waarschuwde omwonenden. De inbrekers wisten te ontvluchten, doch door het spoedig aanwezig zijn van rijks- en gemeentepolitie uit Landsmeer wist men weldra een der daders te arresteeren. Na een verhoor is komen vast te staan, dat de daders het kantoor met een valsche sleutel zijn binnengekomen. Zij hadden reeds alles overhoop gehaald. Zelfs de brandkast was gekanteld, doch door de verschij ning van. den jongen werden de daders in hun werk gestoord. Het onderzoek duurt voort. Als verdacht van het lichten van offerblokken ii de RK.-Kerk te Doetinchem, zijn in een logement te Deventer aangehouden J. H. ten H. uit Doetin chem, J. M. E. uit Deventer en een meisje F. B. uit Assen. De verdachten, die een koffertje met kleingeld bij zich droegen, zijn op transport naai Doetinchem gesteld. EEN WOESTELING NEERGELEGD Toen Zondagochtend twee veldwachters uil de Friesche gemeente Tietjerksteradeel zich aar de woning van zekeren Dupon te Suameer vervoeg den, teneinde bij hem een onderzoek in te stellen naar in den vorigen nacht bij een veehouder ge stolen goederen, kwam het tot een ernstige vecht partij. De veldwachters wisten den man een bijl en een mes, waarmee hij hen bedreigde, te ontwrin gen. Daar het niet mogelijk was huiszoeking te doen ging een der veldwachters assistentie halen. In zijn afwezigheid bedreigde de woesteling den achtergebleven veldwachter v. d. Leest met hooivork. Een waarschuwing van dezen, dat hij zou schieten als Dupon hem trachtte te steken had geen resultaat, waarop de veldwachter uit zelfverdediging schoot. Toen later assisten kwam moest Dupon van zijn bed worden gelicht. Bij geneeskundig onderzoek bleek, dat de kogel hem door den buik was gegaan en bij het zitvlak het lichaam had verlaten. De getroffene werd het Bonlfaciushospitaal te Leeuwarden gebracht. Zijn toestand is zorgwekkend. DONDERDAG, 16 NOVEMBER, luizen (1875 M.) N.C.R.V. 10.00 Gramotoon 10.15 Morgendienst door Ds. W. Meynhoui to Amsterdam 10.45 Gramofoon 2.00 Franlo handwerken 3.00 Gramofoon 4.00 Bijbel lezing door Os. O. M. Luteyn te Groninge 5.00 Handenarbeid voor de jeugd 5.30 Cor eert 6.30 Spr. dhr. A. Stapelkamp. 0. Gramcfoon 7.15 Ned. Chr Persbur. 7 Weekoverzicht 8.00 Openbare Herdenklru samenkomst in de Gioote- of St. Laursnsker te Rotteidam. uitgaande van den Bond va Chr. Oranjevereen. in Nederland. 10.00 Dias 10.10 Gramofoon 11.0 Grai Orkest 4.00 Voor zl Zang 5.0 Orkest 7. ■urn (?A6 M.) AV.R.O. 8.00 Gr 10.01 Morgenwijding 10.15 Gr 10.30 Concert 12.01 Concert 3.00 Knipcursus 3 45 Gramc Voor grootorc kinderen 5.30 30 Orkest 8.01 Gramofoon 5 Concert 1Q.30 Orkest 11.00 Vaz Dias 10 Graniofon 11.16 Orkest )rkest 6.20 Grr. 6-50 Orkest 8.20 1.20 Gramofoon 3.20 Ver 6.50 Concert 10.00 Conc dienst 11 05 Orkest. Kalundborg (1153.8 M.) 11.20 Coi Gramo(Von I 1 9.20 Orkest i t 10.15 Kei I Zang 2.20 Coi t 7.30 Orkest .angenberg (472 4 M.) 5.20 Morgendienst 11.15 Orkest 12.55 Concert 1.50 Gramo foon 3.20 Orkest 5.55 Concert 10.00 en 11.20 Gramofoon. 12.20 Concert 7.20 Orkest 8.35 Orkes I, on den Reg. (355.9 M.) 12.20 Orgelc* 1.40 Concert 2 30 Orkest 6.50 Conc< 7.60 Orkest 9.20 Concert 9.55 Gram 'artis (Radio Parijs) (1724.1 M.) 8.05 Grai foon 12.20 Protestsnt=.-he voordracht 12.50 Gramofoon 7.50 Gramofpon chau (1411.8 M.) 4.15 Concert 8.35 ULTRAKORTEGOLF-TELEFONIE MET MAGNETRONS Merkwaardig verloopt vaak de ontwikkel der wetenschap. Toen H< ja.ren 1886—*87 z betreffende de verrichtte, bedlei lengten in de or< gootere lengte. 20.000 en 30.000 meter, go^engfe'n.^De ineening^daTvoorwerk lengten konden dienen, blec-f echter totdat het gebied der korte golven c zich uilt over steeds rior groote beteekenis riden, b.v. dc televisie, hans is men weer aan- i dezelfde grootte-orde, ritte. atuurkund'lg Labors tijd telefonier der tri 11 in gei ?n behoeft o en wordt vc t gebruik gei or hot opwel gkoppeling. r dement parallel te schakelen. Een der uitvoeringen va: ultrakortegolfzender werkt t rich roeds aai ig der i ran b.v. •erbindini logelijk is ge\ ale landingsbaken voor mogelijkheden zijn geopend ST. MAARTENSFEEST In enkele deelen van ons land, in Gelderland, I Overijssel, Friesland, Groningen, Noord-Holland, wordt het z.g.n. St. Maartensfeest gevierd. Kinderen gaan dan 's avonds zingende rond j met lampions of uitgeholde bieten. In verschillende steden van Noord-Holland wordt dit feest een soort Hartjesdag, welke in Augustus te Amsterdam wordt „gevierd". Zoo bedreven te Enkhuizen opgeschoten jongens aller lei baldadigheid. In de hoofdstraten werd vuur- I werk tusschen het publiek geworpen. Meermalen moest de politie de benden uiteenjagen, waarbij j zij rake klappen uitdeelde. Ingezonden Mededeeling FEUILLETON DE SPAANSCHE CAVALIER Door B. WARSTADT Een arm van Aguilera, eenmaal geheven (Voor den slag, moest onwillekeurig alles in het stof werpen wat hem wilde tegenstaan. Thercsia zou zelfs niet hebben gebeefd voor den afloop van dit gevecht, zelfs al had Alcala, als eenmaal Hercules, den Nemei- schen leeuw tot tegenstander gehad. Theresia's hoop strekte zich zelfs nog veel verder uit dan dezen eenen dag. Donna 'Antonia de Rivadeo, de meest vermogende en schoonste van alle vrouwen :n Seviila, zou heden aanwezig zijn. De jonge dame zou .van nu af aan Alcala niet meer beschouwen als een kantoorbediende, die een 'Teemden ketter diende, maar als een ridderlijke edel man van Andalusië, dapper zooais slechts een ridder kan zijn, die een lans» gebroken heeft met de Noren in den tijd van konin gin Johanna. Deze dagen van bittere ont goocheling en armoede zouden nu eindelijk een einde nemen. Alcala zou zijn stier door steken en zijn schoone bruid voor zich winnen, en Theresia zou tenslotte voor lange trouwe diensten haar loon ontvangen. In haar verbeelding regeerde Thercsia reeds, in de rijkste en dikste zijde gekleed, over een leger bedienden in een schoon slot. Da.i behoefde zij niet meer van den morgen t-»t den avond zeil te werken; dan aou zy niet meer een karig loon en slecht eten ontvan gen en behoefde zij niet meer ruzie te maken, ook niet met den krombeenigen Chico, die altijd haar bevelen wederstreefde Deze schitterende vooruitzichten maakten de eergierige Theresia tien jaren jonger. On geduldig en onwillig sloeg zij de smart van haar jonge meesteres gade, wat voor haar een bewijs was, dat Inez haar hoop niet deelde. „Schaam u toch, Donna Inez, dat u daar staat te huilen!" riep de oude vrouw u'L ..Hiuilt u er misschien om, dat u»v broeder geen getuige kan zijn van uw zwakheid? De edele heer zou zich zeker schamen over zijn zuster. U bent een dochter uit het huis De Aguilera en staat te beven van angst" Inez was veel te bedroefd dan dat dc woorden der oude indruk op haar maakten of dat een blos van boosheid haar bleeko wangen overtrok. Nu waren ze weg. Campeador was door Chico weggebracht en Theresia was met zuo veel zekerheid naar de arena gelogen als haar trots en hoop maar bijeen konden ver zamelen. Inez ging naar binnen om iets Ie verrichten, wat zij ook bij haar gioote droef heid niet vergat Er was niemand, die 't zou kunnen doen, daarom bereidde zij de choco lade en plaatste die voor het bed van haar grootmoeder. In de kamer der oude dame waren niet zooveel sporen van armoede te bespeuren als in een der andere vertrekken. De gor dijnen zagen er nog rijk en schitterend uit De dekens van het bed waren buitengewoon lraai en Inez had ze met bloemruikers van donkerroode zijde geborduurd Fijne kant omzoomde het kapje, dat de grijze haren van Donna Benita bedekte. Het gezicht was echter zeer mager en droeg sporen van ouderdom. „Waar is Alcala? Waar is mijn jongen?" mompelde de oude dame. Het zwakke ver stand van Donna Benita was geen beletsel, dat zij haar kleinzoon hartelijk liefhad en zijn afwezigheid voelde, zooals een kind zijn speelkameraden mist „Gisteren was hij hier ook al niet, of vergis ik mij? Zeg tegen hem dat hij direct bij mij moet komen." Inez kuste zwijgend de haar toegestoken dunne, magere hand. Zij stond met de rug naar het licht gekeerd, toen zij de kussens terecht schikte en het kopje overreikte opdat de oude dame de sporen der tranen op haar gezicht niet zou bemerken. Toen Donna Benita haar vraag later ietwat ge prikkeld herhaalde, dwong Inez zich rustig te antwoorden, dat Alcala vandaag en gis teren het erg druk had gehad. I'icz moest haar woorden driemaal herhalen, voor de oude dame haar begreep. „Maar waar is Theresia? Waarom gaat zij bij mij weg?" vroeg de zieke met zwakke klagende stem. „Theresia is naar de arena gegaan", ant woordde de arme Inez, met kracht haai ontroering bedwingend. ..O, daar gingen mijn Pedro en ik lang, lang geleden ook heen", mompelde Donna Benita. De zwakke geest trachtte beelden terug te roepen, die eenmaal SDOien in de herinnering hadden achtergelaten, maar die nu in den zwarten nacht der vetgeteihei 1 rondzwierven. Deze kleine inspanning van haar gedachten vermoeide dc mde dame en nadat zij haar chocolade had ,pgedron ken vie! zij weer terug in haar sluimering, in welken toestand zij het grootste deel haar tijd doorbracht Zoodra Inez merkte, dat haar grootmoeder sliep, sloop zij naar buiten en liep over de binnenplaats naar de poort, om daar de aankomst van haar broeder af te wachten. Zou hij haar verzoek kunnen weerstaan'' Zou hij dezen enkelen kleinen wensch kunnen afwijzen? Zou hij kunnen weigeren haar misschien voor den laatsten keer vaar wel te zeggen? Terwijl zij daar stond en met donkeren blik de stille straat in keek, kwam een nieuwe gedachte bij haar op. Inez wilde neg een poging doen om haar broeder op zijn besluit te doen terugkomen. Het meisje snelde over de binnenplaats, zonder zich een oogenblik te bezinnen. In een nis tusschen twee pilaren had zij haar schrijfgereedschap laten staan, waarmede zij den brief had geschreven, dien zij aan Ohico had toever trouwd. Zij zonk op haar knieen en het papier tegen $en pilaar aanhounend schreef zij met bevende hand het volgende: „Ik heb de heilige Anna een duren esd gezworen. Zoo gij, mijn geliefde broeder, u heden in de arena waagt en gedood wordt, neem ik den sluier en wijd mijn leven aan haar dienst in het nonnenklooster van Cordova. Overweeg wat je waagt, eer je je in de arena waagt. Wanneer je zonder op mijn smeekingen acht te slaan, je voornemen uitvoert, zoo verlies je óf je zuster óf het leven. Wanneer je ongedeerd terugkomt, zoo zal je toch zien dat je zuster zich als dank voor je redding offert. Wanneer ie je Ine- niet wilt verliezen, wanneer je ze ooit hebt liefgehad breek dan je gruwelijke be lofte. Ik weet maar al te wel, wat dit ie zou i kosten; maar alles is beter dan de ellende, de ondergang, die ons allen wacht wanneer jij je woord houdt." Met dezen brief in de hand keerde Inez naar de poort terug. Als Alcala van plan was geweest te komen, voor hij naar hot circus ging. dan was hij er nu zeker reeds geweest en blijkbaar had hij er dus an af gezien nog te komen. Het beklagenswaardige meisje liet haar blikken over de straat gaan maar er was geen mensch te zien, slechts een toevallig voorbijgaande ezeldrijver, die zich verrast omwendde, toen hij een Senora alleen in de poort zag staan. Theresia en Chico konden niet meer door Inoz worden teruggeroepen, daarom bediende zij zich van den vreemdeling, dien zij toevallig zag. De jonge dame gaf den ezeldrijver een teeken om naderbij te komen, nam haar halssnoer, het eenige sieraad, dat zij droJg want geld had zij niet en legde den koralen keten met den brief in de hand van den man. „In vredesnaam", riep zij uit, .Joop vlug met dezen brief naar den heer Alcala de Aguilera naar de Posada de Queseda O, talm niet, loop als gold het uw leven". „Ik ken den ridder, senora", zei de ezel drijver met een uitdrukking van drelnemine „De jonge dame zal over mij niet te klager, hebben! aleer een uur verloopen is, ben ik met een antwoord terug". Was het opluchting of angst, die Inez voelde, toen de brief was verzondpn? Mis schien was het beide. De tegenstrijdige ge voelens kampten in haar boezem en zij zelf had niet gemakkelijk kunnen aangeven, welke de overwinning zou wegdragen was Inez vroom, toch had zij niet den min sten lust om in een klooster te gaan. Alleen haar onuitsprekelijke liefde tot haar broedgr dreef haar tot dezen stap, die voor haar, dat voelde zij, een levend begraven betcekende. Inez had zich vanaf haar kindsheid met groote teedertieid tot haai* broeder aange trokken gevoeld. 1-Iij was haar speelmakker, vriend en leeraar geweest en nadat beide ouders gestorven waren, was hij liet ouder- looze meisje schier tot ren vader geweest. Met Alcala had Inez de armoede gedeeld, zonder den last er van zeer te gevoelen. Weelde en rijkdom hadden haar nooit de vreugde kunnen vergoeden, die zij genoot, als zij des avonds bij haar broeder zat en naar zijn guitaar luisterde, of haar stem met de zijne vereenigde. Dikwijls had Alcala zijn zuster iets voorgelezen, terwijl zij m"t een handwerkje bezig was. Bijzonder gaarne verzorgde Inez de kleeren van haai roeder opdat de armoede hem niet zou noodzaken een hem niet passend gewaad te dragen. De bibliotheek van de Aguilera was slechts zeer klein, zij bestond uit weinig hoeken, die den rijken grootvader hadden toebe hoord we behoeven er niet aan toe t3 voegen, dat er geen Bijbel te vinden was; maar door lezen en luisteren waren Inez' gaven rijper geworden dan gewoonlijk Dij Andalusië's vrouwen 't geval was al zou haar ontwikkeling ons ook zeer onvolkomen hebben toegeschenen. Het was voor Inez eea groot voordeel dat zij bijna geheel afzijdig bleef van het hoo- gere, lichtzinnige gezelschapsle.ven van Seviila. De armoede had tot deze afzonde ring veel bijgedragen. (Wordt vervolgd)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1933 | | pagina 6