MAANDAG 16 OCTOBER 1933 TWEEDE BLAD PAG. 5 TUSSCHEN AMSTEL EN IJ TERUG Wij leven ln een tijd van teruggang. Al bemerkt men dit ook niet aan het dage- lijksch aspect der stad, het feit is er niet minder reeel om, want het is tegenwoordig alles „terug" wat de klok slaat. Wij zijn trouwens in het begin der week met de klok begonnen 1 Het nieuwe college van B. en W., onder welks leiding de terugtocht tusschen Am- stel en IJ moet worden ondernomen, is niei nieuw meer. Wij raken hier spoedig aan wijzigingen gewoon, vooral wanneer blijkt, dat, zooals in dit geval ,die wijzigingen in sommige opzichten noodig waren. Zelfs voldoet de „wijziging in het College" aan veler diepste wenschen, want die wijz/iging noodzaakte de heeren sociaal-democraten om van achter de groene tafel te verhuizen naar de zetels der oppositie. Nu, daar zit je óók makkelijk! Voor een sociaal-democraat is dat eigenlijk de beste plaats, want echt© magistraten moet men onder de S.D.AP.ers niet zoeken. Wel „be stuurders", die het zelfs als zoodanig tot „waarnemend burgemeester" kunnen bren gen en met dit „harrenas" tot het laatst© moment blijven pronken. Ik voor mij hoop de roode heeren nimmer achter de groene tafel terug te zien. Met Ds. van Hoogen- huyze zeg ik, vermoedelijk op eenigszins andere gronden: „geen roode wethouders!" Als iemand op zijn schreden terugkeert komt hij nog wel eens tot verstandige daden Vooreerst moet hij zich er op bezinnen waarom hij terug moet En in de tweede plaats bestaat de kans dat allerlei in den grond overbodige zaken netjes opgeruimd worden. Zoo is 't voor Amsterdam een op luchting dat aan het voortdurend schudden van den gemeentelijken pruimenboom een eind komt 't Is voortreffelijk, dat men in gemeentediensten en -bedrijven zachtjes aan leert wat zuinigheid is. Heelemaal niet erg dat de Sinterklaasstemming op het Prinsenhof een weinigje kalmeert. Ik voor mij geloof, dat zelfs „volksonderwijs" geen traan zal laten als de circa 20 eenmans- scholen in onze stad worden gesloten. Een- mansscholcn, en nog wel openbare scholen, in Amsterdam! Wie had er ooit van ge droomd dat we die in Amsterdam moesten gaan sluitenl Zoo zou meer te noemen zijn. Maar de teruggang brengt ook betreurenswaardige eonsekwenties mede. Dat de steunregeling moet worden verschraald is voor tallooze Laat alom in onze groote stad een heilige ijver ontwaken om de beginselen der refor matie in de komende maanden te verbrei- Dan gaan we niet terug, maar voor ui tl FRISO BINNENLAND. OFFICIEELE BERICHTEN ONDERSCHEIDING BIJ K. B. te toegekend d« gouden wr«- medaille der Oranje Nassau-orde aan H. 13. P. BUcker, administrateur van de Avondambaolit- «cbool Coacordla Inter Nos te Amsterdam. BURGEMEESTERS BIJ K. B. is aan W. A. Merkus op zijn ver zoek. met ingang: van 15 Oct. 1933, eervol ont slag: verleend ate burgemeester der gemeente Spaubeek; is met ingang van 1 Nov. 1933 benoemd tot burgemeester der gemeente Friezenveen A. P. F. A. J. Albarda. De nieuwbenoemde burge meester van Friezenveen is te Apeldoorn ge boren. HIJ is 33 jaar oud en Nederd. Herv. Op liet oogenblik is hij leider van het bureau van het Plaatselijk Crisiscomité te Utrecht. HOOGHEEMRAADSCHAP DELFLAND Bij K. B. te benoemd in de provincie Zuid- Holüand tot dijkgraaf van het Hoog-heemraad- eohap van Delfland W. C. J. J. baron van Voorst tot Voorst te Den Haag. HET NATIONAAL HULD1G1NGS- DEFILE EN ONZE EIGEN INDUSTRIE Aan de deelnemers van de Nationale hulde betooging op 9 September jl. in het Stadion te Amsterdam werd door het uitvoerend comité voor de nationale huldiging een speld je uitgereikL Tot onze niet geringe verwondering en er gernis zoo schrijft de „Nederlandsche Werkgever" is ons thans echter het bijna ongelooflijke feit ter oore gekomen, dat dit herinneringsspeldje buitenlandsch fa brikaat is, niettegenstaande er een aanbie- dig voor de vervaardiging ervan was gedaan van Nederlandsch fabrikaat Zie, dit is toch wel bij uitstek bedroevend en beschamend: dat bij een grootsche huldi ging als deze, waarin de nationale gedachte haar culminatiepunt vond, het aandenken aan die huldiging, bestemd om tot in lengte van dagen deze bij uitstek nationale gebeur tenis in de herinnering van talloos vele Nederlanders te doen voortleven, van een buitenlandsche fabriek afkomstig moet zijn, hoewel men in Nederland evengoed in staat was dit te vervaardigen, ja, zich daartoe be reid had verklaard. Wij willen niemand in het bijzonder hier van een verwijt maken, overtuigd als wij zijn, dat de organisatoren van de huldiging in het Stadion daaraan stellig niet gedacht hebben, terwijl het ons niet erom te doen is bepaalde personen te treffen. Maar dat hier een zeer laakbare fout is begaan, is voor be twisting niet vatbaar. VEREEN. ..DE PRINCEVLAG" EEN SCHRIJVEN AAN ALLE BURGEMEESTERS Het Hoofdbestuur van de vereeniging De Princevlag heeft een schrijven gezonden aan alle burgemeesters in Nederland en aan 67 buitenlandsche Nederlandsche vereenigingen met het dringend verzoek, plaatselijke afdee 'ingen van deze vereeniging op te richten. In deze circulaire werpt men de beschul diging, een vlaggenstrijd in het leven te hebben geroepen verre van zich. Wii hebben vele leden, zoo luidt het die vlaggen met rood-wit-blauw met Oranje wimpel. Dat zij hier gerust mede voortgaan, indien zij denken hiermede hulde te moeten brengen. Is niet ons hoofddoel „meer vlaggen met nationale vlaggen" Wij geven alleen de voorkeur aan de Princevlag! Hierom worden wij aangevallen en is verweer noodzakelijk! Wij drijven niet naar een verandering ten opzichte van onze vlag. Als kledne groep ROFFELRUMEM, Trieste tijd Trieste tijd van tintelteenen, Truien en gebreid katoen Opgelapte overjassen, Kale boomen in 't plantsoen, Lekgeslagen sleetsche schoenen Kachelpijp ge klopmuz iek, Klauterende schoorsteenvegers Levertraan en rheumatiek Als er nou geen moeders waren, Altijd even bijdehand, Overleggende belegsters, Haarden van gezond verstand, Bronnen van vernieuwde ijver, Draagsters van het schijnend lichtg Ja, dan lag het huislijk huikje Weldra uit ïn evemvicht! Donkre dagen van verhoogde Kunstlichtproductiviteit, Van een bijna overspannen Ingespannen spaarzaamheid, Van geslonken arbeidskansen Nauwer toegesnoerde beurs, Van kapotgetrokken veters Aan 't maatschappelijke keurs Als er nou geen mannen waren, Kranen in de maatschappij, Kenners van verborgen schatten Van veel hoogere waardij Ja, dan zou het gauw gedaan zijn Met ons brokkelig bestaan, Maar met God en zulke mannen Zal 't ook deze winter gaan! (Nadruk verbodenLEO LENS gaven wij de voorkeur aan het „Oranje bó ven", ook in de vlag. Wij wisten niet, dat door het oprichten van onze mooie vereeni ging Oranjesignalen over Nederland zouden klinken, waarop de Oranjeklanten van ouds zouden ontwaken uit den nationalen slaap en zich in zoo groote getale zouden scharen om Oranje en onder de Princevlag! O, schoone Vlag, Vlag der Oranjes, hadden wij eerder Uw schoonheid beseft en U uit Uwen schuilhoek gehaald! A De machine van den Australiër Ulm, van wien men veronderstelt dat hij bij Londen proef vluchten maakt om Kingsford Smiths record te breken. Alfred Nobel, wiens 100ste geboorte dag 21 October a.s. wordt herdacht. 0 ,..veiliqje weyzn burgers, vooral tegen den winter, een tc leurstelling. Er moest iets gebeuren, dat stond wel vast, want ook aan de publieke middelen zijn grenzen gesteld. Hoewel inkrimping van steun tegen den winter niet verstandig lijkt. Intusschen liggen ook hier weer de verklaringen voor de hand. Niemand wil er gaarne aan be ginnen; in 't voorjaar hadden we nog niet het ministerie van thans en evenmin het college van nu. Voorts liggen op dut gebied tal van voetangels en klemmen. En men- schen in de politiek loopen zulke nare din gen liefst uit den weg. Al te veel naar hun zin trappen ze er toch opl Belangrijk ook voor Amsterdam zijn de besprekingen over „de onkerkelijkheid in Nederland", een teruggang die pijn veroor zaakt. die heel wat moeite en leed brengt juist bij hen die tot de „onkerkelijken" zich rekenen. Want ook nu geldt het woord der Schrift: „Indien ze Mij verlaten wat wijs heid zouden ze hebben!" De besprekingen, verhandelingen en zoo meer laat ik voor wat ze zijn: voortreffelijk in menig opzicht Liever let ik op hetgeen gedaan wordt, soms geheel los van aller lei redeneeringen. Aantrekkelijk is, dat veel van hetgeen geschiedt tot het terechtbren gen van het verlorene in stilte gebeurt. Zoo sprak ik onlangs een mijner oudere kennissen, die mededeelde, dat hij nu reeds twee jaar aaneen tal van avonden gewijd heeft aan evangelisatie en daarop rijke vrucht ziet Vanzelf blijkt dan de afkeerig- heid van God en Zijn dienst bij menigeen, maar ook worden opgemerkt de verdwaal den en oogenschijnlijk verlorenen, voor wie, hij tactische en liefdevolle bearbeiding, een nieuwe dageraad opgaat; die zich zelf lee- ren ken/nem en leeren roepen om de genade Gods, die ze zoolang achteloos versmaadden Deze broeder, die ook nog wel wat anders te doen heeft, ging er in allen eenvoud ge tweeën op uit Als we dit goede voorbeeld nu eens meer volgden, wat minder over bodige visites maakten, wat minder ons lieten vertroetelen in ons behagel ij ke huise lijke nestje en eenvoudig samen de straat opgingen, om aan te bellen aan het eerste buis en zoo vervolgens: goed onderlegd na tuurlijk en met een gebed in 't hart. Zou men niet denken, dat van dit oogenschijn lijk eenvoudige en ondankbare werk, waar voor menigeen hartgrondig bedankt, een algemeene zegen zou uitgaan? Het Evangelie moet niet naar den smaak der menschen worden gewijzigd of zóó wor den „opgediend", dat alle voedzaamheid er aan ontnomen is. Het moet worden „ge bracht", omdat God het beveelt, omdat de liefde tot den naaste er toe dringt. Niet al leen op den kansel, maar ook in 't hartelijke woord 's avonds om de tafel, desnoods op de mat in de gang of in het trapportaal. De „Loode Valken", jongmaatjes van de S.D.A.P., schijnen wat tammer te worden. Ze waren trouwens brutaal genoeg, vooral 's Zondags, ook al staat in hun „wet": „Wij, Roode Valken, hebben eerbied voor iedere eerlijke overtuiging, ook wanneer ze niet de onze is" Vader en moeder in de partij en de groote jongens en meisjes van de A.J.C. binden wat in omdat 't nu eenmaal niet anders kan, en daarom heeft hun valkenier verteld, dat „rood© stam- en troepvlaggen, alsmede de hordevanen tot nader order niet meer be- hooren te worden gedragen." Tot nader order! Men lette hierop. Trouwens, niemand mee- ne, dat door een op zich zelf voortreffelijk uniformverbod een veranderde volksgeest wordt bereikt Dóórvoor kan de Overheid niet zorgen, die met deze bepalingen vordert erkenning van haar gezag en orde en rust onder de bevolking. Al wordt 't dus wat stiller en rustiger op straat, naar wij hopen, verminderen of ver slappen mag onze actie op allerlei gebied zeker niet De winter staat voor de deur, en, is de evangelisatie, waarover ik boven schreef, eisch van ons beginsel, evenzeer geldt zulks voor de bewerking van ons volk door middel van onze eigen pens, onze kies- vereenigingen, propagandaclubs en onze so ciale organisaties. Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van den Chr. Besturenbond te Vlaardingan werd door het bestuur een receptie gehouden. Dezer dagen was het 25 jaar geleden, dat mej. Chr. J. E. Meijnen ver bonden werd aan de Chr. School in de Blankenheijmstraat te Amersfoort. De jubilaresse temidden van het personeel en kinderen der school. Versierde boerenwagentjes maken een tocht aver den nieuwen weg tusschen Ommen en Lemelerveld, die Zaterdag door den burgemeester van Ommen werd geopend. Het volksgericht te Berlicum. De door de dorpelingen totaal vernielde woning van een Berlicumsch gezin, waarvan de vader door vrouw en dochter moest zijn mishandeld. Tc Newmarket werden de jaarlijksche paardenrennen, bekend onder den naam Cesarewitch, gehouden. Als steeds trok- Model van een lucht-bus, die men wil laten loopen met een vaart van 180 mijl per uur tusschen ken deze rennen de belangstelling van duizenden, steden in Essex en Londen. Zulk een bus rijdt al te Milngavie bij Glasgow,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1933 | | pagina 5