de heel"
- •-/
WOENSDAG 11 OCTOBER 193b
TWEEDE BLAD PAG. 5
,ïïlLuoeel voor
V"
V
V*
tk nmuoe
GmjmkaonicAe. $Lqfl*et
2Ö^f'Ï5lU"
WERELDBON EN SPEELKAART IN ELK PAKJE
BINNENLAND.
OFFICIEELE BERICHTEN
POSTERIJEN, TELEGRAFIE, TELEFONIE
DE UITKEERINGEN UIT HET
GEMEENTEFONDS
BESPREKINGEN IN DE ADVIESCLUB
Gisteren heeft te Utrecht de Adviesclub
voor de gemeentefinanciën vergaderd ter
(bespreking van het ontwerp tot korting op
de uitkeeringen aan de gemeenten uit het
Gemeentefonds.
Besproken werd het feit, dat de regeering
de uitikeering verlagen wil, terwijl vaststaat,
dat de .wetgever de udtkeering voor 5 jaar
heeft vastgelegd. Teviens wekte het groote
verwondering, dat de regeering in dezen
tijd, nu de gemeentebegrootingen met groote
moeite sluitend worden gemaakt niettemin
de moeilijkheden vergroot door te bezuinigen
ten koste der gemeenten.
Het wetsontwerp werd voorts artikelsge-
wijze behandeld, waarbij tal van bezwaren
bleken.
Een adres zal worden samengesteld, dat
door het hoofdbestuur van den Nederland-
schen Bond van Gemeenteambtenaren aan
de Staten Generaal zal worden gezonden.
PRIJSVRAAG
NATIONAAL CRISIS-COMITE
DE LAATSTE INZENDINGEN
De propaganda-afdeeling van het N.C.C
verzoekt het volgende mede te deeleni:
Nog slechts één dag scheidt ons van het
moment, dat de oplossingen voor de crisis-
prijsvraag nog mogen worden ingezonden.
Woensdagavond 11 October 12 uur midder
nacht (poststempel) wordt de inzending de
finitief gesloten. Het aantal inzendingen
wordt geschat op 160 170.000. Helpt allen
mee, het cijfer 200.000 te bereiken. Ook het
aantal prijzen is gestegen. Kunstenaren, han
del en industrie hebben zich zeer gul ge
toond en alles is belangeloos verstrekt. De
bel luidt! De laatste ronde is begonnen.
DE GRIEND- EN RIETCULTUUR
STEUNMAATREGELEN
De regeeringscmmis9aris voor de uitvoe
ring der steunmaatregelen ten behoeve van
de griend- en rietcultuur deelt mede, dat
plannen dienaangaande thans spoedig zullen
worden bekend gemaakt. Geadviseerd wordt
met verkoop en bewerking van griend- en
rietgewassen te wachten tot deze publicatie
heeft plaats gehad.
STEUNREGELING EN WERK
VERSCHAFFING
EEN ADRES VAN HET N.V.V.
In een adres gericht aan den Minister van
Sociale Zaken heeft het N.V.V. verzocht,
slechts aan die gemeenten subsidie in de
kosten der steunregeling voor de werkloo-
zicn te verleenen, zoo de minimum-steun-
norm voor een gezin bestaande uit man en
vrouw, in geen geval minder dan 8 per
week zal bedragen en het bedrag, voor elk
gezinslid meer dan twee, tenminste 1 per
we.ek groot is.
Het N.V.V. heeft bovendien den minister
verzocht in de werkverschaffingen, in ver
band met het a.s. winterseizoen, weer tijdig
z.g. vorst- en lichtverletrpgelingen in het
leven te roepen, alsmede regeling voor af
standsvergoeding, welke zich aanpast met
de moeilijkheden in den winter.
Tenslotte wordt den minister verzocht,
voor plaatsing in de werkverschaffing en
steunregeling ook op te nemien alle werk-
looze arbeiders, dus ook hen, die niet af
komstig zijn uit z.g. crisis/bedrijven.
T BEDENKELIJKE ONDERZOEK
NAAR GOEDEREN IN DE DOODE HAND.
Men herinnert zich wellicht, dat wij in
ons nummer van 3 Oct. sohreven over het
bedenkelijke onderzoek, naar goederen in de
doode hand.
In „De Heraut" van 8 October lazen wij
een gelijksoortig artikel:
.Dezer dagen is ook aan de kerkeraden van
onze Gereformeerde kerken een circulaire
gezonden van een commissie die een onder
zoek wil instellen naar de goederen in de
doode hand in Nederland. Deze commissie
wenscht ook van onze kerken te weten, of ze
altemet landerijen, huizen of effecten be
zitten. Mm vraagt ons in „De Heraut" te
willen mededeelen, of het wenschelijk is die
circulaire te beantwoorden door de bijge
voegde viagenlijst to beantwoorden.
Nu stellen we voorop, dat er op zichzelf
niets tegen is om aan het bedoelde verzoek
te voldoen. Wanneer de kerk, doordat ze be
zittingen aanvaardt en bewaart, het terrein
van het burgerlijke leven betreedt, moet ze
ook bereid zijn daarvan al de gevolgen te
dragen. Er zijn geen geheimen te verbergen,
daar de rekeningen van onze kerken toch pu
bliek zijn. Waarom zouden we dan niet wil
len medewerken ook onzerzijds om een sta
tistiek over de goederen in de doode hand op
te maken?
Toch, al bestaat er op zichzelf geen be
zwaar om medewerking te verleenen, er is
iets, dat ons zeer huiverig maakt om aan
deze commissie inlichtingen te verstrekken.
N AT IO N A L E
LEVENSVERZEKERING-BANK Rotterdam
Voor f 10.000
verkrijgt een 65-jarige man -
- een lijfrente van
f 1015,23 's-jaars
Onder de namen die onder de circulaire
staan, vinden we die van mannen, die be
kend zijn om hun sterke antipapistische
actie. We mogen vermoeden, dat het vooral
de bedoeling is aan den dag te brengen,
hoeveel goederen in handen zijn van Room-
sche kerken en kloosters, om daarmee een
nieuwe anti-Roomsahe actie in te zetten.
Deze aanvrage zal, naar we meenen, op
niets uitloopen. De Roomschen, die ook zeer
goed weten, met wie ze te doen hebben, zul
len zich waarlijk niet druk maken met het
opgeven van hun eigendommen aan deze
commissie. En dat deze heeren er in slagen
zouden, een ook slechts eenigermate volledig
overzicht op te stellen, mag worden be
twijfeld.
Het is wel waar, dat men ook aan bur
gerlijke instellingen om medewerking heeft
gevraagd. Maar al zouden, wat we nog be
twijfelen, ambtenaren het recht ontvangen
om mededeelingen te doen over de eigendom
men van publieke lichamen, ze zullen toch
zeker niet gerechtigd zijn, uit te brengen,
wat kerken of kloosters bezitten.
Daar komt nog bij, dat een belasting op
de goederen in de doode hand is aangekon
digd. De overheid neemt dus zelf de zaak
ter hand. Wat er bezeten wordt aan onroe
rende goederen is haar reeds bekend. Zij
heeft het recht en de macht, opgave van het
effectenbezit van kerken en vereenigingen te
vorderen en onjuiste aangiften met straffen
te achtervolgen. We vragen ons daarom af.
is het thans de tijd voor de commissie ,een
opgave te verzoeken?"
BIJ DE K.L.M.
De bekende vlieger E. van Dijk schrijft
in het „Twentsoh Zondagsblad" over de mis
standen, welke er z.i. bij de K. L. M.
heerschen.
Immens bedoeld bedrijf, zooals dat thans
is opgezet, is in wezen een vrij ruw, een zeer
zwaar en een uiterst riskant bedrijf; aldus
luidt zijn oordeel En toch valt het gelukkig
niet te ontkennen, dat de tegenwoordige
prestaties van de K. L. M. slechts voortko
men uit het hooge moreel, dat door de vlie
gers is ten toon gespreid. Mochten in moei
lijke oogeniblikken de chefs al voor de ver
antwoording terug hebben gedeinsd, de vlie
gers wisten in dergelijke uren,, wat hun te
doen stond: zij vlogen!
Maar de hoofden van de K. L. M. stonden
al te vaak niet naast, doch pal tegenover
de vliegers. Zoo verwijdde zich de afstand
tusschen Directie en vliegers, die met de
eigenlijke bedrijfsleiding allerminst tevreden
waren. In den loop der jaren is dat meer
en meer gevoeld. Men zat bij de K.L.M. zoo
vast als een rots. Waarheid en waarachtig
heid waren hopeloos zoek geraakt. De schep
pende kracht, voor de vliegers onontbeerlijk,
is door de K.L.M. niet aangekweekt, daar
voor hadden de vliegers zelf maar te zorgen.
Uiteraard moesten de prestaties der vlie
gers daaronder lijden. Moge men nog zoo
veel voo.- een zaak gevoelen, bij voortduren
de tegenwerking moet en mac men van de
vliegers geen groote dingen meer venvach
ten. De kentering is reeds te bemerken. Her
haaldelijk heb ik op de tochten naar Indië
en vandaar terug naar Holland moeten hoo-
ren: „Waarom vlieg je toch zoo hard? Wat
kan je het eigenlijk schelen ,of je wat vroe
ger of later aankomt? Geniet je daarvoor
ook maar de geringste waardeering?"
Daarop was één antwoord mogelijk, dat
men tenslotte vliegt voor de vaderlandsche
vlag, dat men de internationale concurrentie
de baas moet zien te blijven, dat men duide
lijk begrijpen moet, hoezeer de Engelschen
vooral onze vliegprestaties met leede oogen
aanzien, dat men tenslotte voor de nationale
driekleur en niet voor het geld vliegt!
Toen heeft bij de laatste staking van de
vliegers de Directie van de K. L. M. een
zeer groote fout gemaakt Zij heeft zich na
melijk niet ontzien een Duitschen vlieger
in dienst te nemen ,als een soort stok achter
de deur ter bedreiging van de ontevreden
vliegers ,te gebruiken. Op die manier heeft
de Directie van de K.L.M. getracht de men-
schen, die dagelijks hun leven wagen, klein
te krijgen En de leuze van het vliegen voor
de vlag, die ik immer heb voorgestaan, krijgt
een allerbedenkelijkst bijsmaakje, wanneer
men een Duitscher als stakingsbreker ge
bruikt.
Het verheugt mij het voorbeeld te hebben
kunnen durven geven de K. L, M, vaarwel te
zeggen, daar ik mijn Nederlandsche vlag op
luchtvaartgebied niet deelen kan met
vreemdeling. Wij Nederlandsche vliegers,
hebben een schoone traditie opgehouden. En
die traditie, erfstuk mede van de vrienden
van ons, die aan het vliegwezen eigen leven
hebben opgeofferd, begeer ik allerminst te
deelen met een buitenlandschen piloot.
Neemt alles geen wending ten goede, dan
zal zich onontkoombaar bij de K. L. M. her
halen, wat de geschiedenis ons bij de Oost-
Indische Compagnie heeft geleerd. Eens
heeft die gebloeid, later is zij te gronde ge
gaan, door het niet begrijpen van eigen zaak.
Zoo zal het ook bij de K.L.M. geschieden, in
dien men zich niet bezint voor het te laat is.
ROFFELRIJMEN,
De goeie ouwe tijd
In een tijd van slechte 'prijzen
En malaisenarigheid
Praten we maar al te gaarne
Van de goeie ouwe tijd.
Dat die ook niet altijd best was
Werd me tv eer eens klaar gemaakt
Toen ik met een ouwe veeboer.
In discussie was geraakt.
Zal ik je es wat vertellen
Vroeg-ie, en hij praatte doori
Knoop dan 't volgende gebeursel
Maar es stevig in je oor
Toen ik nog een jonge boer was
Nam ik op een goeie dag
Twintig biggen in een kooi mee
Naar de markt, maar wat ik zag,
Biggen, biggen, nog es biggen,
Maar geen koopman die er kocht!
Naast me stond er een, die zestien
Biggetjes had meegebrocht;
Toen het tegen koffietijd was
Zei-die: hou een oogje, maat,
'k Ga hier om de hoek es kijken
Hoe het met de koffie staat.
Best; hij ging, en hij verscheen weet
Na een kleine drie kwartier;
Zoo, zei ik, nou jij de wacht vrind!,
Graag hoor, zei-die, met plezier!
Toen ik ook m'n bakkie op had
Zocht ik weer m'n buurman op
Hij was weg, z'n kooi was weg, en
Ik zat met een groote strop:
Al z'n zestien witte biggen
Had-ie in mijn kooi gedaan,
En met zes en dertig beesten
Kon ik straks naar moeder gaan!
Nee, dat zal me niet gebeuren,
Dacht ik, da's me al te bont;
'k Zette gamo het deksel open
En ik liep een straatje rond
'k Heb de menschen wel zien hollen
En ik hoorde wel gegil,
Maar toen 'k bij m'n leege kooi kwam
Zweeg ik, en vertrok ik stil!
(Nadruk verboden.) LEO LENS
Een bonte briefkaart, die wellicht historische waarde gaat krijgen, kwam bij de centrale van het Crisis- Uit hygiënisch oogpunt werd een groote hoop hout van de afbraak der oude huizen aan de Lijnbaan te Den Haag
comité binnen. De afzender had aan alle zijden verlengstukken noodig voor de kaart. door de brandweer in brand gestoken, 1
Koos Koen, de auteur, teekenaar en voordrager van de prijsvraag van het Nationaal Crisiscomité temidden der
100.000 oplossingen in de kluis-inrichting der firma Heldring en Pierson.
Rechts: Mr. J. A. G. M. van Hellenberg Hubar, die
met ingang van 1 November a.s. werd benoemd, tot
Burgemeester van Rijswijk (Z.-H.)
,fEen crisis-auto", in dienst van het Rotterdamsche
Crisis-Comité. Wat een prachtig resultaat werd in
de Maasstad bereikt: meer dan 10.000 gulden! Maar
alles is daarvoor dan ook in de weer geweest. Zelfs
de ooievaar verleende hulp (zie foto links).
