Het nationaal huldebetoon te Amsterdam BINNENLAND. Schoolnieuws* ZATERDAG 9 SEPTEMBER 1933 DERDE BLAD PAG. IP (Vervolg van blz. 1) Ruiters ia het Stadion! Diep onder den indruk van de woorden, door de Landsvrouwe gesproken, werd door de aanwezigen het „Wilhelmus" aangehe ven. Hierna volgde het interessante schouw spel van het ruiterdéfilé van alle vereeni- gingen, aangesloten bij de Federatie van Landelijke Ruitervereenigingen met hun vaandels, waarmede de dragers, bij het pas- seeren van de Koninklijke loge, eerbiedig groetten. De vaandels bleven, nadat de rui ters het Stadion verlaten hadden, met hun wachters op het veld achter. Tiet was vervolgens de bereden militaire politie, onder bevel van den eersten luite nant J. P. Ilcken, die op voortreffelijke wijze deed uitkomen, hoe zij haar viervoe ters in bedwang had; de prachtige demon stratie van deze kloeke bereden afdeeling wercl gevolgd door een uitnemend geslaagd défilé in draf en in galop, hetwelk door het Koninklijk Gezin met groote belangstelling ook het publiek leefde, getuige ziin uitin gen van enthousiasme!, op spontane wijze met dit onderdeel van het programma mede! werd gevolgd. Vervolgens nog een défilé van den Bond van landelijke ruiters van den Noord-Brabantschen Christelijken Boerenbond. Het délié der 45.000 Terwijl dit alles zich binnen bet Stadion voltrok, was er daarbuiten en wel op het IJselubterrein en op het Olympiaplein, resp. van half twee en half drie af, hard gewerkt aan de opstelling van het geweldig .groote aantal v ere en i gingen en corporaties zeer vele in haar eigen kleederdracht welke deelnamen aan het défilé. Men had de uitnemende gedachte gehad en in dit kader past een woord van hul de aan den technisch leider F. J. Thoolen en zijn staf! die vijf ep. twintigduizend deelnemers aan dit enorme défilé zooveel mogelijk provincie-gewijs in te deelen; al leen de steden Rotterdam, Den Haag, Am sterdam en Utrecht, alsmede enkele lande lijke bonden en vereenigingen, waren afzon derlijk ingedeeld, terwijl te twee uur op den Zuidelijken Wandelweg het défilé van de op versierde fietsen rijdende Amster damsche schooljeugd, die. des morgens reeds Vrijaf had gekregen, was opgesteld. Iedere groep of vereeniging had een eigen v.er- eenigingsleider; een bepaald aantal vereeni gingen vormden tezamen een afdeeling met een afdeelings-leider aan het hoofd; de iafdeelingen weer waren volgens provincie en stad gegroepeerd, met aan het hoofd een1 provincie-leider, die te herkennen was aan 'di cocarde op den schouder in de lyeur van de provincie. Ook alle andere leiders droe- gen onderscheidingsteekenen, terwijl het op- per-comman'doberustte bij de een oranje lint met medaille dragende Technische Commissie. En zóó hebben, in rijen van acht, de vaandel- of banierdragers voorop, d'e bon den, vereenigingen en corporaties, de dui zenden en nog eens duizenden, met hun vlaggen en schilden en allen saamgebon- den door het ééne doel: der Koningin lnm hulde en trouw te betoonen, in prachtig tem po via de Sintelbaan langs do Koninklijke loge geloop en hij het passeeren waarvan een eerbiedige groet waarin ook vaandels hun rol vervulden gebracht iwerd. Het binnentrekken en weer verlaten het Stadion eerst deifleerden de provin cies docV al die duizenden voortduren de wisseling van kleuren en tinten! le verde een prachtig schouwspel op, dat het oog bleef boeien, ook al duurde het ver scheidene uren... De vaandeldragres bleven met hun vaan del op het veld achter; voorts werd, nadat ongeveer twee derden van de defileerenden voorbij waren getrokken, het défilé onder broken door een dansgroep van vierhon derd, de nationale klueren rood, wit, blauw en oranje dragende meisjes, die, tezamen één groote levende vlag lijkende, een niet bloemen versierde reusachtigen zegewagen trokken met de wapenschilden van het Koninklijk ITuis, terwijl op den wagen, die als symbool! vijf en dertig treden tel de, de Nederlandsche Maagd had plaats ge nomen. Nadat de dansgroep onder leiding van Lili Green een dans had uitgevoerd en de wagen op het veld was opgesteld, volgde de rest van het défilé; de fietsende school jeugd en de steden, waarbij het veld, dooi de vaandels, vlaggen en banieren, die daar voortdurend werden opgesteld, langzamer hand in een reusachtige vlaggenzee herscha pen werd De middag zal reeds verleden geworden zijn als het programma is afgewerkt! Nóg zouden te laat om daarvan nog verslag te geven de duizend zangers en zangeressen zich weer doen hooren, met liederen van Valerius. Dan zou het „Wil helmus" volgen en tenslotte de triomftocht van de Koninklijke Familie door de onafge broken hang van defileerenden en langs de duizendkoppige menigte naar het Paleis. Is er mooier en waardiger slot denkbaar voor een Koninklijk Bezoek, dat aan het regeeringsjubileum der Landsvrouwe zijn bijzonder karakter ontleende? Aangenaam werden de deelnemers aan de eerewacht verrast door de ontvangst dezer dagen van een schrijven namens de Koningin van hun jaargenoot, den adjudant der Koningin, kolonel jhr. C. M. Storm van 's-Gravesande, houdende mededeeling, dat de Koningin inderdaad zeer waardeerde het voornemen van de oud-cadetten en -adelbor sten van 1S98, zich thans, bij de huldiging op 9 September a.s. weder als eerewacht op te stellen. H. M. zoo vervolgt het schrij ven heeft aan Hare erkentelijkheid uiting willen geven door u bijgaande herinnerings- medaille te verleenen. De Koningin heeft in deze van den gebruikelijken weg langs Ilr. Ms. secretaris willen afwijken om mij'in het bijzonder als uw aller jaargenoot met de toezending te belasten. H. M. verleent u bierbij bet recht, de medaille te dragen. De herinneringsmedaille is in dof zilver uitgevoerd en vertoont aan de voorzijde de beeltenis der Koningin, terwijl op de andere zijde een inscriptie voorkomt: „1898 eere wacht cadetten en adelborsten 1933". Het lint, waaraan de medaille gedragen wordt, is in de kleuren van den Koninklijken standaard, blauw met goud (oranje). HET BLOEMENCORSO TENTOi NSTELLING CRISIS-COMITE Gistermiddag werd in de hoofdstad ter eere van het koninklijk bezoek een bloemencorso ge houden, georganiseerd door 't Koggeschip, met EEN WOORD TOT DE JONGEREN. Op deze blijde feestdag, nu overal de vlaggen vroolijk uitwaaien in vireugdige zonneschijn, heeft onze Koningin woord gesproken in 't bizon der tot de jongeren. Zij immers zijn en blijven de hope des Vaderlands; zij zullen straks de vaandels uit de stervende handen dei ouderen moeten overnemen en doorgeven aan het dan opkomend nageslacht. Doch dit niet alleen: zij staan vooi vervulling van een groote taak in todkomst, welke onzekerder is dan ooit de onbekende toekomst kan zijn. Wie zulks nog niet wist uit het wereld gebeuren om hem heen; zou het toch moeten mei-ken aan de onrust, welke onder de jongeren zelf heerscht, die de moeilijk heden van den tijd op niet te clefinieeren wijze aanvoelen, doch er geen bevredigende verklaring van kunnen geven. Vandaar het zoeken en tasten naar alle zijden. Het naloopen van nieuwe leuzen en het rusteloos pogen om vastigheid voor de levensovertuiging te krijgen. Die jongeren, zij hebben het in T materieele (althans voorloopig) als regel minder bekrompen, dan het geslacht, da;, hen voorging; maar hun geestelijke nood is veel grooter; de zwaarmoedigheid, waaraan de jeugd zoo dikwijls lijdt, vindi in grooter twijfeling vruchtbaarder .voe dingsbodem dan weleer. Daarom is het zoo goed, dat de Koningin bij het terugzien op een lange ambts vervulling, welke zij op jeugdigen leeftija aanvaardde, zich speciaal tot de jongeren, tot het „Vaderland in hope" richtte; dat Zij hen wees op de beproefde wegen, welke onder Gods zegen kunnen leiden naar een hoopvoller toekomst en dat Zij hun de verzekering gaf, dat de Vorstin voor haai volk, voor haar jonge volk niet in de laatste plaats, zal blijven bidden. Met Salomo blijft onze Koningin bidden om wijsheid en sterkte, opdat zij vast beraden ouden en jongen voor kan gaan, met Benaja antwoorden wij: Amen, alzon zegge de I-Ieere onze God van onze Koningin; en met heel ons dankbaar volk roepen wij het uit: De Koningin, ónze Koningin, zij leve! medewerking van de Aalsmeersche kweekers en van de Amsterdamsche bloemisten-patroons. Schoon en symbolisch was de gedachte, om H.M. met het typisch Aalemeersche product, een rijken bloemenschat, te eeren. De rit door de hoofdstad, waar alom dichte hagen belang stellenden zicb verdrongen om de bloemen weelde, bijwijlen met ingehouden adem, te be wonderen, was een zegetocht. De Dam, het oude historische plein, bood een bijna sprookjesachtigen aanblik, toen eerst de bijzonder fraaie en schoone bloemenauto's in rijen van drie zich formeerden voor het Koninklijk Paleis en daarna H. M. de Ko ningin met Prins Hendrik en Prinses Juliana een poosje het Paleis verlieten om hartelijk en ongedwongen zich te onderhouden met de lei ders van dit schitterend geslaagde corso. Daarna volgde nog iets zeer bijzonders, de bloemenhulde van de Aalsmeersche schoolmeis jes, die alle de Koningin passeeren mochten en aan Haar voeten een tuil bloemen neer leggen. Onder de opwekkende muziek van de Amsterdamsche Burgerwacht, verliep deze echt-kinderlijke hulde vlot en vaardig. Sierlijke en aanvallige buiginkjes werden gemaakt en de kleine deelneemsters zullen dit treffende moment in hun leven stellig niet vergeten. Vriendelijk onderhield de Koningin zich een oogenblik met elk der kleine meisjes en intus- 6chen stapelde de bloemenschat zich op, later, toen het défilé afgeloopen was, zorgvuldig door wachtende lakeien opgenomen en beveiligd binnen de muren van het Paleis bij de tallooze bloemstukken van de volwassenen. Het was een in alle opzichten zeer geslaagde middag. Naar het Stedelijk Museum. Na de bloemenhulde op den Dam heeft de Koninklijke Familie een bezoek gebracht aar het Stedelijk Museum, alwaar een tentoonstel ling is ingericht ten bate van het Crisis- Comité Amsterdam. H. M. weerd daar rondgeleid door Prof. J. C. van Eerde, de Prinsen door Mevr. F. J. Vat- tier KraaneDaendels en de Prins door Ir. V. J. P. de Blocq van Kuffeler. Voorts heeft H.M. ten Paleize ontvangen de heeren J. Stroeve, voorzitter van de Ver eeniging voor den Effectenhandel en S. P. g h e n, oud-voorzitter van de Amsterdam sche Kamer van Koophandel. Prins Hendrik heeft giftteren tevens een >ek aan de Amstelbrouwerij gebracht. Westland vanuit Den Haag liet voor de rich ting Naaldwijk echter veel te wenschen over. Talrijk zijn de klachten die hieromtrent reeds zijn geuit, en vooral de gevaarlijke toe stand welke te Poeldijk bestaat, doordat de spoorwagons den verkeersweg voor een groot deel bezetten, heef; verschillende autoriteiten een onderzoek hieromtrent doen instellen. Naar wij vernemen ligt thans een plan gereed, dat een belangrijke verbetering genoemden weg, die in eigendom en beheer by het Rijk is, inhoudt. Langs genoemden weg ligt vanaf Loosduinen kot Honselersdijk rte tramlijn der W. S. M. Het is de bedoeling om de rails om te leggen, en daarvoor sloot langs den weg te dempen. Een belangrijke verandering zal dan voorts te Poeldijk plaats vinden. De zeer gevaarlijke hoek waar onlangs nog iemand door de tram werd overreden en gedood zal wo vex-beterd, doordat he"; café ter plaatse zal worden gesloopt. De gemeenke Monster heeft verder het voornemen een havenplan uit te voeren, v door het in de toekomst niet meer noodig za] zijn, dat de spoorwagons langs den ver- keei-swee- geplaatst moeten worden. In verband hiermede zal ook het rangeer terrein der W. S. M. worden verlegd. He1; plan is thans in groote lijnen gereed gekomen, zoodat nu met het Rijk, de gem te Monster, en de Westlandsche Stoomtram Mij. overeenkomst moei; plaats vinden de financieele regeling. Daar bedoelde Rijksweg blijkens gehouden telling tot de drukste wegen in het land be hoort, zal de uitvoering der plannen een uit komst voor het verkeer zijn. UIT TROPISCH NEDERLAND CUYKS OUDE GEMEENTETOREN VOOR AFBRAAK BEHOED De Kroon heeft het besliiit vernietigd van den gemeenteraad van Cuyk, waarbij besloten werd de oude, ui'; de vijftiende eeuw stam mende gemeentetoren af te breken. Deze toren is n.l. een voorbeeld van goede archi tectuur, en is ook voor het stadsbeeld van beteekenis, zoodat hij dient behouden te blijven. BELANGRIJKE WEGVERBETERING IN HET WESTLAND DE VERBINDING MET DEN HAAG In he>; Westland zijn in de laatste jaren vooral door de provincie belangrijke ver beteringen in het wegennet aangebracht. Heele trajecten in deze streek zijn nieuw aangelegd, en nu ook beter berekend voor het ixorm drukke autoverkeer in deze streek. De egen voor de richting Rotterdam en Delft zijn door de provincie voor een groot deel eeds gereconstrueerd, of men is er nog mede bezig. Dit laatste is b.v. het geval in het iraject NaaldwijkDe Lier, waar in dit en 'olgend jaar een groote verbekering zal wor den aangebracht. De verbinding met het Bezoeken en tochten Afge keurde financieele politiek Fiscale gevaren in het Oosten Moedige jaarmarkters Onze Indiische correspondent schrijft ons ri.d. 2.9 Augustus per lucfhtpost: Nu de tijd van de drukste regeeringB- zakon voor de b&grooting voorbij is, gaat de landvoogd bier en daar op excursie zoek. Zoo bracht bij de vorige vveèk zoek aan de Carpentier Alting Stichting, bet grootste complex scholen van Batavia er Inddë lagere school, kweekschool, h.b.s. lyceum en aan de stichting Indisch Bron beek, terwijl hij a.6. Zaterdag met het vlieg tuig BataviaMedan naar Palembaxig zal reizen, om de door de aardbeving getroff-en streek te bezoeken. Mevrouw De Jonge doet voor baar man niet onder. Zij heeft ver leden week een bezoek gebracht aan werk- looze Europeanen in den kampong Petodjo te Batavia al eerder had de fa.mil' door het Leger des Heils in zijn Bataviaasch tehuis verzorgde werkloozen bezocht heden is zij op onderzoek uitgeweest bij opiumschuivers, in de opiumkitten achter Pasar Senen te Batavia, waarna zij tevens een kijkje nam in het doorgangshuis opiumpatienten van de Anti-Opiumvereeni- op Pasar Minggoe. Ook bij bijzondere gelegenheden doet do landvoogdelij ke famd 'ie steeds van haar belangstelling blijken, hetgeen algemeene sympathie wekt. Ook voor den Volksraad is de begrootings- behandeling voorbij, ad leek het er gister morgen nóg niet op, dat de financieele af deeling op tijd klaar zou komen. Br res teerde nl. nog een wijzigingsnota., waarbij een nieuw tarief voor de inkomstenbelas ting werd voorgesteld; de cristsbelastiing was daarbij „ingesmolten", zooals dat in regeeringsstijl heet en bovendien kwamen nog opcenten bij. Ondanks de taaie ver dediging van den directeur van Financiën gistermorgen in den Volksraad, leek het er toch we] sterk op, dat men dezen n zou afstemmen. Men wilde diit blijkbaar niet doen zonder dat den leden eerst nog gele genheid was gegeven, in tweeden termijn opnieuw het standpunt der Regeering, tijde lijke lasten te „vereeuwigen", te bestrijden. Dooh daarvoor was geen tijd meer, want heden, 29 Aug., was de termijn afgeloopen, waarop de begroot.ing bij den Gouverneur- Generaal moet zijn teruggekeerd. Men vond toen de oplossing, de nota van wijzigingen om te zetten in een aanvullende begrooting, waarvan de behandeling kon worden opgeschort. De financieele afdeeling der begrooting is toen aangenomen met de stemmen der Vaderlandsche Club tegen. Deze fractie was evenals andere van oordeel, dat het financieel beleid der regee ring ernstig is tekort geschoten. De heer Fruin motiveerde dit tegenstem men o.a. a.ls volgt: „Nog steeds blijkt de regeering niet in staat of niet bereid, tot een afgerond bezuinigingsplan te komen, waardoor de uitgaven tot een belangrijk lager niveau worden teruggebracht. De re geering is onmachtig om geldverspillingen tegen te gaan. Zij volgt een belastingpolii- tiek, welke achter de feiten aanloopt, onvol doende rekening houdt met de sterk ver minderde draagkracht en niek, naar behoo- ren verband houdt met de gewijzigde econo mische aspecten". Dit was de eerste bittere pil, die de dd recteur van Financiën, de heer De Leeuw, te slikken kreeg. De ondernemersgroep waarvan de heer I-lart de stem motiveerde, stemde vóór, ondanks vrijwel dezelfde be zwaren tegen deze begrooting en de daa ten grondslag liggende, overwegend fiscale politiek. Deze fractie wilde zich echter, waar zij in het stemmen tegen de begroo ting een uiting van ernstig gebrek aan ver trouwen in de regeering voelt, ondanks haa: scherpe critiek, van zulk een uiting z>ich voorshands, vooral in deze tijden, houden. Het is te hopen, da.t de Regeering i lijk gehoor geeft aan de waarschuwingen van den Volksraad. Want vrijwel geheel de raad heeft gelijke bezwaren, verschillend in inhoud en accent naar de verschillende belangen en groepen, waarvan hij de weer spiegeling is En op den duur zal de direc teur van financiën, als hij maar steeds zijn gericht houdt op het vergróoten landsinkomsten, zonder veel met e sche factoren rekening te houden, toch niet met een Volksraad kunnen samenwerken, die gelukkig meer economisch dan fiscaal voelt. Overigen heeft de raad vóór hij uiterlijk 15 September uiteen kan gaan, nog heel wat voor den boeg. Om maar één ding te noe men:-de nieuwe tarief voorat ellen, waarin m invoerrecht op luxe-artikelen is ver driet. Wie dit onderwerp met zijn om streeks duizend groepen van artikelen, van haarkammen tot onderdeden voor.lucht schepen, doorziet, krijgt als gewoon staats burger de fiscale kriebeling over zijn rug i vraagt zich af, of a.l deze omslag en tot het pijnlijke doorgevoerde differentieering et het tegengestelde effect zal hebben- oveel kosten aan administratie en inning dezer rechten, dat ze tegen de verwachte op brengst opwegen. Zeker, de regeering moet ld hebben en zij viecht a,lile wateren af, aar het zou weieons kunnen zijn, zooals den Volksraad i6 opgemerkt, en ook in de pers, dat er tenslotte zooveel belast werd, dat alles onder den la6t bezwijkt en belas-, ting-inn ere met belasting-betalers ten gronde gaan. Behandeling van een suikeraccijns en een kinarestrictie staan ook nog op net program ma a En ziet de Westerling van al zulke dingen slechts den fiscalen en ook vaak geluk kig! humoristvsohen kant, de gewone Oosterling, de imheemsche, kan zuillk eer Westers olie beilastingmethode niet volgen en krijgt een schrik voor „bappa gouber men", vadertje gouvernement, die ham .tot in de eenvoudigste zaken van zijn een dig leventje achtervolgt met lasten. Natuur lijk zoekt zij uitwegen om daaraan te ont komen, in het bewandelen waarvan hij geen kwaad ziet. Zoo neemt b.v. de clandestiene zoutverkoop sterk toe, ais de prijs van zout wordt verhoogd Want zout mag alleen g wonnen worden door net gouvernement, en dat trekt er een zoete winst uit voor de schatkist, door verhooging van den prijs legt het een gemakkelijk in te vorderen be lastingverzwaring indirect aan het volk op. Maar de gewone man kan niet inzien, waarom hij gestraft wordt, wanneer hij van een sobat, een kameraad, die goedkooper zout kan leveren, dit clandestien gewonnen zout betrekt. En het is maar gelukkig, dat in zulke gevallen de Oostersohe lijdzaamheid het wint van de verwondering en het verzet, dat men voor zulke dingen als het zorgen op de goedkoopste manier aan dagelijksche benoodigdheden te komen, kan worden go- straft! Er is al vaak gezegd, dat men toch voorzichtig moet zijn, met Westers oh methoden en maatregelen maar gewooi over te nemen en toe te passen in een'sfeer, die daaraan volkomen vreemd is. Temidden echter van al deze beslomme ringen, waarmee Volksraadsleden zich bezie houden, is er de afwisseling van den jaar- lijksóhen Pasar Gambir, de jaarmarkt, op het Koningsplein te Batavia. Men heeft-er wel over gedacht, dit jaar over te slaan, maar de durf heeft het gewonnen, al rekent het. comité voor dit jaar op een verlies van f 20,000. Bij de opening van dit „strooien dorp", dat enkele weken lang het grootste plein van Weltevreden siert inderdaad siert, want het is door kunstenaarshand ontworpen en geeft met zijn kleurige torens en fraaie lijnen een vroolijk beeld te zien heeft de burgemeester Vrijdagmiddag den twijfelenden betoogd, dat juist in deze sombere tijden deze jaarmarkt sociaal en economisch van veel belang voor de stad zal zijn. Bevordering der inheemsche nij verheid is het statutaire doel en in tal stands wordt dan ook het product van nijverheidgetoond. Verder zijn er de pro ducten van land- en tuinbouw te bewonde ren, bloemen, visschon en pluimvee, terwijl natuurlijk rde vermakelijkheden niet ontbr ken. Dit jaar trekt een fraaie inzending va Indo-China zeer de aandachtèn koo- pers. Er zijn verschillende fraaie stukken reeds verkocht. Verscheidene rijke Chinee- sche ingezetenen van Batavia zullen er wel iets van hun gading hebben gevonden, ter wijl zeker ook de Europeanen er niet min der fraaie artikelen, tot zeer goedkoope toe, hebben gekocht; Hygiënische propaganda vooral voor de inheemsche bezoekers di verre in de meerderheid zijn vindt ter pasar gambir tevens een geschikte gelegen heid voor arbeid, terwijl verschillende wed strijden, vooral voor de inheemsche jeugd, er iets feestelijks aan geven. Muziek ont breekt natuurlijk niet, en vooral op Ko ninginnedag is in het bijzonder des avonds het terrein van de jaarmarkt wel het mid delpunt van het, feest, dat baadt in één ovqrvloed van licht. Ongeveer tachtigdui zend gulden brengt de pasar gambir alleen aan houw en exploitatie reeds onder de menschen, enkele honderden werkloozen hebben een tijdlang bezigheid, en wel: be taald werk, verschillende kleine verkoopers bereiken wat verhoogden omzet, zoodat ri les bij alles genomen, een betrekkelijk ge ring verlies van f 20.000 ruimschoots -ordt vergoed. De politiek van het pasar-gambir-comité moge dan' ook in allen ernst der Regeering ten voorbeeld worden gesteld, natuurlijk met oord'eel des ondorscheids toegepast! Immers de moedigen hebben de wereld en overwinnen de crisis! WERKLOOZENKAMPEN N.C.S.V. De Minister van Sociale Zaken, Dr. J. R. Slotemaker de Bruine, heeft in aansluiting zijn bezoek aan de Jaarbeurs te Utrecht des namiddags ook een bezoek gebracht aar het werk- en leerkamp, dat de Ned. Christen- Studenten-Vei-eenigirxg in samenwerking met het Christelijk Nationaal Vakverbond voor de jeugdige werkloozen op het Ruige Veld bij Woudschoten te Zeist georganiseerd heeft. Onder leiding van NTC.S.V. en C.N.V. worden aldus dezen zomer zes kampen, elk van vijftig jongens en tien leiders, georganiseerd het vierde dezer kampen, dat onder lei ding staat van de heeren J. J. de Geus en Hordijk, werd thans door den Minister bezocht. Het kamp had dien ochtend juist voltooid een door een vorig kamp begonnen openlucht-vergaderplaats en deze werd nu door een rede van den Minister voor het ver zamelde kamp ingewijd, nadat de heer De Geus bij den ingang een welkomstwoord had gesproken en Zijne Excellentie had verzocht het lint, dat den toegang tot de vergader plaats afsloot, door te knippen. Na de ope ningsrede verzamelde het geheele kamp zich voor de thee in de conversatiezaal van Woud- schoten, waar de Minister zich nog geruimen tijd zoowel met de jongens als met de leiders onderhield, waarbij ook namens de oi'ganisee- rende vereenigingen door Dr. H. C. Rutgers en den heer J. Schipper toespraken gehouden werden. VERWARREND Men zal niet venvachten, dat een Gemeente bestuur er toe komen zal een Openbare School te tooien met den naam van Calvijn en Lu ther. En tóch is dit gebeurd. Te Amsterdam staat al sinds jaren aan de Veerstraat 4S50 een School met den Bij bel, die den naam van „Groen van Prinsterer- echool" draagt'. Een evenzoo in de hoofdstad, nl. in de War- mondstraat, op een afstand van nog geen 10 minuten gaans van genoemde School, vindt men een Openbare School, die eveneens „Groen rn Prinstererschool" heet. Natuurlijk heeft het Gemeentebestuur het recht dezen naam te kiezen. Maar is het ook niet eenigermate onkiesch en bovendien verwaxringwekkend een Open bare School te noemen met den naam, die een Bijzondere School op korten afstand daarvan gelegen al jaren en jaren draagt. OPHEFFING VAN OPENBARE SCHOLEN. Te Doetincliem heeft de Raad met 9 tegen 6 stemmen, rechts tegen links, besloten tot opheffing van twee Openbare Scholen. Avonds is er een protestvex-gadering ge houden tegen dit besluit. Op voorstel van het hoofd van een der beide op te heffen scholen, werd een motie aangenomen, waarbij de ver gadering zich uitsprak voor een 'krachtige actie bij de hoogere autoriteiten, om dit be sluit van den Raad weer ongedaan te maken. De Vereeniging „Volksonderwijs" heeft verschillende organisaties opgeroepen, om ge zamenlijk een actie te voeren tegen de drei gende opheffing van een 500 a 600 Openbare Scholen in den lande. Zy wil provinciale mee tings gaan beleggen. I DE OPENBARE SCHOOL „DE BIJ UITSTEK CHRISTELIJKE" Met deze kwalificatie durven de voorstan ders van de Openbare School deze aan te be velen tegenover wat wij de Christelijke School of de School met den Bijbel noemen. De heer G. van Andel te Utrecht schrijft daarover in het „Correspondentieblad'" volgende „De Openbare School zou de bij uitstek Christelijke zijn. „Dat leidt men af uit de wetsfoi-riule „alle christelijke en maatschappelijke deugden'" Daartoe moet ook de openbare school opleiden. En dan spreeekt men over verdraagzaamheid, over het niet kwetsen van de gevoelens andersdenkenden. En dan wil men zeggen, dat christelijkheid synoniem is met neutraliteit. Nu is neutraliteit een begiip, dat ten opzichte van het Christendom niet bestaat. Christus zelf heeft gezegd: „Wie voor mij niet is, die is tegen mij". En Chi-istus spreekt niet neutraal. Er schiet dus niets anders over keuze tusschen deze twee dingen: De open- bai-e school is vóór Christus, of ze is tegen Christus. „Waarom noemen wy onze scholen Christe lijke scholen „Omdat wy. schoon in zwakheid, met veel gebreken, de jeugd wijzen op Christus en trach ten te brengen tot Christus. Omdat wij door woord en daad vooral ook door de daad moet ons pogen zijn Christus wenschen te prediken. „En nu vraag ik iederen openbaren collega in gemoede af: „Doet gij dat? Moogt gij dat doen Een enkele wil het wel graag en tracht het misschien ook wel door de daad te doen. Maar het meerendeel zwijgt over Hem in alle opzichten, ook door hun daden. Met hun woor den moéten allen zwygen. „Hoeveel openbare collega's ei-kennen niet, dat ze niet in Htm gelooven? En die arbei den toch aan die bij uitstek Christelijke school! „Stel de vraag nu maar héél precies: „Is de openbare school vóór Christus? En parafraseer die vraag dan aldus: Mag er over Hem ge sproken worden? Mag er gewezen worden op Zijn liefde, vooral ook tot de kinderen Mag er gfisproken worden over Zijn verzoenend sterven? Over Zijn werk als Middelaar? „Het antwoord op die vragen kan niet ders dan ontkennend zijn! Welnu, als dan de Openbare School niet vóór Christus is, dan is ze tegen Hem, want een middenweg is er niet, volgens de eigen uitspraak van Hem, naar Wien men zich dan wel graag bij uitstek Chris telijk noemt". „ALS DE SLAGEN VALLEN" Onder dit opschrift schrijft de heer J. Hob- ma, vooi-zitter der Vereen, van Chr. Onderwij zers en Onderwijzeressen in Nederland, in het „Correspondentieblad", over de verscliillende op Onderwijsgebied genomen en nog te maatregelen, als volgt: „Dat er wat dreigde was voor ieder duide lijk. 't Kon ook niet uitblijven. Eeiut vielen de zware druppels, die geval verre van verkwikkend konden worden genoemd. Stopzetting van scholenbouw met al wat daas aan vastzit. Toen scheen het boven de kweekscholen te zullen losbreken. Dat is voor een jaar afgedreven. Dan zullen ze zich moeten aanpassen. Hoe het met de normaallessen en stoomcur sussen zal gaan? Hebben wij 't goed begrepen, dan is de maat regel tegen de kweekscholen in de eerste plaats als bezuinigingsobject bedoeld. Niet om de toeloop te temperen. Nu zijn de dikke hagelsteenen neergesla gen. En direct, raak! De verhoogde leerlingenschaal in toepas sing, reeds in 1934! De minister had gezegd, dat opvoering van het aantal leei-lingen per leerkracht een uit nemend middel tot bezuiniging was. En dat het ongelimiteerd kon werken. Wij hebben aanstonds verwonderd gestaan over zulk een bewering. Ongelimiteerd! De krachten van de onderwijzers zyn toch niet ongelimiteerd. Heel, heel lang geleden hebben we ook wel eens enkele maanden voor een klasse van een tachtigtal leerlingen van verschillenden leef tijd gestaan. Maar dan teerde in letterlijken zin het vleesch ook van de botten, en het had niet langer moeten duren. Neen, er bleken li mieten te zijn. zullen maar niet spreken over de resul taten. Nu zijn we nog wel niet toe aan tachtig leerlingen per ondex-wijzer. Maar toch wordt, als de maatregel is doorgevoerd, zeker een gren»s overschreden, die niet gepasseerd kan worden, zonder schade voor leerlingen en per soneel. De vitale belangen worden hier in letterlij ken, daar in figuurlijken zin aangetast. En dan de lokalen. De inspecteurs kunnen nu al hun duimstok hier en daar wel opbergen. Wy hoorden, dat ergens een opmerking ge maakt was over te nauwe gangen tusschen de banken en tusschen banken en muren, Er was maar een aardigheid van gemaakt: je moest dan ook maar niet zulke breede in specteurs hebben! Dat is niet meer dan een zure mop. Doch in werkelijkheid zijn de muren van de scholen niet van verplaatsbaar bamboe. Hoe men dat op vex-schillende plaateen regelen moet Maar al heel ex'g is, dat het aantal werk loozen onder ons om-ustbarend zal toenemen. Ongeveer 2500 komen in den loop van het jaar op wachtgeld, alleen al ingevolge dezen regee- ringsmaatregel. groote schare van jonge geslaagden vraagt om werk. Ze hebben gestu'deei-dze hebben de bevoegdheid; en er is geen plaats. In de memorie van toelichting staat: „De oortgaande achteruitgang (toch wel een won derlijke combinatie) van den geldelijken toe stand van het Rijk en de gemeenten noopt ons tot het nemen van dezen maatregel". En de tijdsomstandigheden zijn van zulk :n aard, dat we ons wel zesmaal mogen be denken, eer we oppositie gaan voeren, hoe moeilijk het ons ook valt, om geen Non possu- üs uit te spi'eken. Onze zeer erastige bezwaren moeten we ■liter naar voren brengen, al zal het ons op het oogenblik niet veel baten. Zoover zijn we al. Dat we dat moeten zeggen. De algemeene nood is wel zoo groot, dat we niet kunnen optreden, als we in gunstiger tijden mochten doen. Toch hopen we, dat de gedachte niet post vat, dat op het onderwijsterrein de banden eindeloos rekbaar zijn. Hier gaat het toch stel lig om cultureele waarden, en om ons jong- Nederland, het opkomend geslacht. Wie zijn kapitaal opteert, ook z'n geestelijk kapitaal, moet op een débacle rekenen. En we zijn er nog niet. We hooren al weer rommelen in de verte. Wie onder ons meent, dat hij er, wat de financieele züde betreft, zonder kleerscheuren afkomt, kon zich wel eens leelijk vergissen. Al weer kox-tingen? Bedriegen ons de voorteekenen niet, dan zul len die niet uitblijven. Men rekene er maar op. 't Kan nog meevallen, en dan is men er niet slechter mee af. Docli het valt tegenwoor dig maar zelden mee. In den mineurtoon! Ja, dat kan wel niet anders. Toch moeten we niet den moed verliezen. En blijven zien op groote zegeningen. En blijven vertrouwen op der eeuwen God', die ook in den tegenspoed vaak grooten zegen legt. Wij komen nog een oogenblik terug op het nu aanhangig gemaakt wijzigingsontwerp. ('t Is nog geen wet, maar we vleien ons niet met een mogelijke verwerping. Misschien is eenige verlichting mogelijk. Maar de leerlin genschaal lag toch al vaist, al was het dan voor later toekomst). Dat niet met 1 Janunari al de slag zal val len, is ten minste in meer dan één opzicht een verbetering der oorspronkelijke plannen. En de bepaling betreffende de ouderen, die op wachtgeld komen, juichen we van harte toe. 't Is een stapje, een nog maar heel klein stapje wel, maar toch een stapje op den weg, dien we graag zagen ingeslagen, en waarom trent we nog dit jaar ons tot de Regiering hebben gewend. Vervroegde pensionneei-ing is winst. Er zijn nog heel krasse 60-jai-igen, maat meestal kan men op dien leeftijd niet meer het volle pond geven. Tot schade voor de school. Dan kunnen ook de jongeren eerder aan bod komen. Meer zeggen we hier nu niet van. Het is al zoo herhaaldelijk gedaan". Boeken en Geschriften. DE GEZANGENKWESTIE, door Dr J. SEVERIJN. Uitgave van J. Bout te Huizen (N.H;)'. Severü'n beperkt zich in deze broohura rezangenkwestie in de Ned. Herv. Kerk lande. licht van beginsel en historie laat hjj ?t Concilie van E kte lied verbood irifluurlüko liedei :n hetViiie'1^ 'eiding hunnei 3 lied ki ndividueel geloofsle- t Dr. Severün, dat i slechts toeliet, zich daarbij i Eaodicea gehouden het x Maar juist daan men met de invoe- rst voorzichtig dient; Heen dan gemeente lled k! zang worden, indien de het seülfheeft als getuigenis van het leven •Stigt de schr. de aandacht op het geen overgeleverde en door het ge dekte bundel van vrije gees - verder con- zullen zijn. feit. dat er zag der Ap. telijke lied. cludeert da die d. Ut hü dai psalm ndel kunn tesumeerende 1; sie. dat de beh isbehoefte der in zonder die i 'och durft hü :eken!s i tot ;eggen, dat onder geen de Kerk opgelegd hier biedt. Ho veroordeelt het Schriftuurlüke en het vrüe lied niet, maar maant tot voorzichtigheid. omdat de historie ons bewöst. di Ujke verslapping de vraag deed gelden, lied zich i meer gelegenheii neigingen, zich t het vrüe daardoor d geboden aan sectarische Uitgave van J. H. Kok te Kampen. Wie in ztin jeugd de Jongelings- of Meisjes- -eeniging bezocht heeft is er wel mee op da hoogte, Christelü'k hu Maatschappij. De heer Mei zinsleven, dat Onder het lez le boek gevoelt van ons vraag' niet volhardt, kweekt geen m In de volhardir te doen doortril kelen tot gehoc Wat beschikt de heer Meir ■en het huisgezin de noodige lei- >ch eerst goed da al zal denken, dat da et hoekje van de aeur, wüst daarbü ook den tegen kan lelden de he. wüsheid toen niets begrij ontwikkelde behoeft het omdat hü zou meenen, iws bevat te zeer waar, dat velen ndelüke gaven uitblln- xor allerlei arbeid buiten 3e hun kinderen gade te erste vereischte is voor Voor hen Kan dit boek eigenlük al lang reeds in de gi Meima roorhoudt het roeding. Dat c Moge spoedif een. Want het lit kostelijk w< leperlct bleef. doel der Christel ichtlng der p hoog peil loodig blü- r OP DE GODSLASTERING I3JT PARLEMENTAIRE GESCH1E- door J Nüsse. Uitgave van Van en Comp. te Assen. Wie de parler de; willen stellen met de parlei nis dezer wet, die in het ha Christelijk volksdeel algeme. wil. zal in dit ;n betrouwbaren elük wordt door ;n tegenstanders ebben gezegd. iren, dat hü niet jen Minister van ilig tcr- i brengt linister. die n.ls lichte zijn roe- Godslasterings ft op de veel- ïuaagscbu wet tellen, laat wel erkend wordt tiende Godslus- ich op de hoogte ïentaire genci-iode- -t van ons positief n weerklan'i vond.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1933 | | pagina 10