JHritufr £Vi ïtsrlji(üriiraut
kost maar 12.35 per kwartaal of 18 ct. per week
goedkoopverzorgde Christ, dagblad in Nederland
DONDERDAG 7 SEPTEMBER 1933
DERDE BLAD PAG. 9
teekent nu in alle nrs tot 1 October gratis!
Door Plicht tot Recht
PE TWEEDE CONGRESDAG
De sympathie voor de jubileerende
Bond
Utrecht, 6 September
De tweede Congresdag van de Ghr. Bond
van P.T.T.-personeel „Door Plicht tot
Recht'' werd geopend met een Wijdingsure,
waarin voorging Ds P. Veen, Ned. Herv.
predikant te Utrecht
Daarna werd de behandeling van den Be
schrijvingsbrief voortgezet.
Bij het punt dienstuitvoering op bijzon
dere dagen werd vooral gesproken over de
nationale feestdagen. Uitgesproken werd
dat de Bond moet blijven ijveren voor meer
vrijheid op nationale feestdagen en dienst
uitvoering als op Christelijke feestdagen.
Ernstig werd gesproken over het pereo-
neel op arbeidscontract, waarvoor vaste aan
stelling bepleit werd en het geven van kin-
Bij het punt salarieering pleitte Pos-
te ma, van Arnhem, krachtig voor af
schaffing van de etandplaatsaftrek.
De Voorzitter wees hiertegenover op
de loonsverschillen in het vrije bedrijf. Dc
etandplaatsaftrek is ook naar het oordeel
van het hoofdbestuur niet billijk en reoht
vaardig, maar men doet thans beter, er niet
aan te tornen.
Het Regeeringsjublleuro
De beraadslagingen werden onderbroken
voor een korte herdenking van het Regee-
ringsjubileum van H. M. de Koningin. De
Voorzitter ©prak een vvarmgestemd
herdenkingswoord, wijzend op de zegenin
gen, die ons volik heeft vergeleken bij an
dere votiken, onder het bestuur der Oranjes.
De vergadering hoorde deze woorden staan
de aan en onderstreepte ze door den zang
van twee coupletten van het WdillheHmtiB en
een driewerf hoera op de Koningin.
De pensioenen der abc-ers
Bij de bespreking over de pensioenen werd
ae weneobelijkheid uitgesproken, dat voor
de nabestaanden van ongehuwde kostwin
ners dezelfde bepalingen zullen gelden als
voor gehuwden.
De heer Pasman deelde naar aanleiding
■vhn gestelde vragen mee, dat thans de ge
legenheid is opengesteld, om de dienstjaren
als arbeidsoontracter doorgebracht in. te
koopen. jubileumgeschenk
De heer C. P. van Ommen, van Den
Haag. kreeg hierna gelegenheid, om iets te
zeggen namens het Jubileumcomité.
Hij bood het Bondsbe6tuur de hartelijke
gelukwenschen van den Bond aan en ver
zekerde het, dat de gevoelens van sympa
thie van honderden mannen en vrouwen
naar het bestuur uitgaan. Spr. herdacht de
opriohtere, diie zoo vaak het mikpunt waren
van spot én hoon, die zijn achtergesteld en
schade hebben geleden, omdat zij de eer
van God en niet de gunst van menschen
zochten. Zij bleven gelukkig niet alleen
6taan; maar het was een Gideonsbende, aan
wie de jongeren dank moeten betuigen.
De waardeering voor de Christelijke vak
organisatie is wel gekomen. De Christelijke
vakbeweging is we] eens beschouwd als een
bond van orde. Zij heeft dat aanvaard als
een eer. Maar zij wil meer zijn dan dat Wij
moeten strijden voor onzen Koning op het
terrein van den arbeid.
Spr. roept uit: Christelijke arbeiders, let
op uw zaak, laat ons de teekenen der tijden
verstaan en laat ons eens geestee zijn, wa
ken voor verflauwing der grenzen, de vraag
stukken waarvoor wij staan bezien bij hoo-
ger licht
Velen hebben dit jubileum willen aangrij
pen om hun dankbaarheid en liefde voor den
Bond te toonen. Spr.'s ervaring in een jaar
van werk voor dit comité heeft ham dat
doen zien.
Bij gelegenheid van dit jubileum wil het
comité materialen aanbieden, om een mo
nument van gedenken op te richten.
Spr. bracht dank aan allen, die het werk
van het oomitó steunden en eindigde met
het: „Prijst den Heer met blijde galmen",
een vers dat de vergadering direct van hem
De heer B. Oranje, van UtreCM, sprak
hierna els penningmeester ren het comité
Ook hij bnaoht dank voor de vele medewer
king. Spr. kan meedeelen, dat het t edrag,
dat het oomité bijeenbracht, de 1500 heeft
overschreden. Spr. droeg als voorloopige
gift aan het bondöbestuur 1000 over, daar
bij de verwachting uitsprekende, dat over
twee jaar nogmaals eenzelfde bedrag kan
afgedragen worden. Hij gewaatpbe voorts
van treffende staaltjes van medeleven.
Luid applaus begroette de aanbieding van
dit geschenk.
De heer A. M. Bücker Sr, van Apel
doorn, sprak nog als secretaris van het co
mité. Hij dankte voorzitter en permingm.
voor hun vale werk, wekte op tot kraohtig
voortgaan en deed het hoofdbestuur toe
zingen de zegenbede uit Psalm 134.
De Voorzitter sprak woorden van har-
telijkcn dank voor dit geschenk, waaruit de
liefde tot de organisatie spreekt. Voor het
werk van dan Bond is allereerst noodig het
geloof. Maar het is ook gebonden aan de
middelen. Het ontvangen geschenk overtreft
verre de erwaohting. In 1 bijzonder dankte
spr. het werkcomité.
De heer W. C. Uitten broek, het eere-
liid, dat bij de oprichitng van den Bond
adviseur en stuwkracht was, herinnerde a*n
den tijd van de stichting van den Bond,
waartoe God menschen gebruikte, die in
eigen kracht niets waren. Door zijn n
zette de Christelijke organisatie van post-
personeel zich direct midden in den strijd.
Dat de 5, 6 man nu 2000 geworden zijn, is
Gods werk. Spr. hoopte, dat de bond mag
toenemen in genade bij God en de menschen
De heer F. d e Jong, van Groningen,
bood aan het Bondsbeetuur een prachtige
Bijbel met symbolische inscriptie aan en
overhandigde den voorzitter en den eere
voorzitter, de heeren Mennes en Pad-
ding, een wandelstok met zilveren knop
en het Bondöbestuur 25, bestemd voor het
Kinderfonds.
In zijn woord tot den heer Padding her
innerde spr. aan diiens moedig optreden in
1930.
De Voorzitter dankte den heer De
Jong, die zelf ook altijd ijverig werkte voor
den Bond, geroerd voor deze treffende be
wijzen van liefde.
De vergadering werd hierna geschorst. In
den middag maakten de afgevaardigden een
gezamenlijke autotocht
Vermelden wij nog, dat aanwezig waren
afgevaardigden van .63 afdeelangen en dat
ingekomen was een telegrafische gelulc-
wenech van de Chr Bond van arbeidens-
(isters) in de bedrijven van voedings en
genotmiddelen.
DE FEESTAVOND
Ter gelegenheid van het 25-jerig bestaan
van den Bond, belegde deze in bet Gebouw
voor Kunsten en Wetenschappen een druk
bezochte feestavond.
De Chr. muziekvereeniging „De Bazuin",
onder leading von den heer A. J. H. N. Krag-
ting, zette den avond in met de pittige
mersoh „Throught night to light". Op de
gebruikelijke wijze werd hierna de bijeen
komst met zingen van Psalm 1381 en ge
bed geopend.
De heer B. Oranje, voorzitter af deeling
Utrecht, riep allen een hartelijk welkom
toe, in het bijzonder de heeren Pasman, ver
tegenwoordiger van den Directeur-Generaal,
H. M. Boudier, directeur van het post
kantoor te Utrecht. Onder applaus wenschte
spr. den directeur geluk met zijn Kon. on
derscheiding. Voorts richtte spr. een woord
van dank tot de heeren Kragting en H. Gudjee
voor hun medewerking dezen avond.
Het „woord" was daarna aan de Bazuin,
welke een tweetal populair nummers ten
gehoore bracht.
H. S. Bouma was dezen avond de
feestredenaav. Spr wenschte de vereeniging
rw>g eens hartelijk geluk met de 25 jaren
Voorts wenschte spr. den bond nog veel
waChtgeldens en lijntrekkers toe. Wachtgel
ders, d.w.z. zij, die wachten om zich aan te
sluiten; lijntrekkers, zij die weten vol te
houden. De toekomst wordt somberder. Drie
vijanden staan gereed: communisme, fas
cisme, en de grootste vijand, de reactie.
Een geweldige roeping hebben wij allen.
FEUILLETON
WAT EEN KIND VERMAG
Naar het Engelsch
van FLORENCE MONTGOMERY
HOOFDSTUK I.
John Ramsay.
John Ramsay nam een kaartje.
Hij deed dit, zooals hij alles deed: op zijn
gemak en oplettend, op dat oogenblik
alleen denkende aan het kaartje, dat hij
nam en aan niets anders.
Geen haast of drukte; geen onbestemd
heid of onoplettendheid. Zoo was hij alUjd.
Wat hij deed, deed hij goed; hij schonk er
zijn volle aandacht aan, en dit was mis
schien wel de reden, dat hij altijd voorspoed
gehad had, tenminste wat men voorspoed
noemt. Want, als geluk in het leven daarin
bestaat, in doze wereld de zaken te verkrij
gen, die wij wenschen te bezitten en ons
voorgenomen hebben te zullen bezitten, dan
was John Ramsay's leven gelukkig te
noemen.
Maar voorspoed kan ons niettemin duur
te staan komen en in ons de vraag doen
oprijzen tot wat nut?
Hij had gedaan, wat hij zich had voer
genomen te doen, en dat kan niet iedereen
zeggen.
Jaren geleden, toen hij een jongen was
yan niet meer dan negen jaren oud, had
John Ramsay besloten, genoeg geld te
dienen oan het oude familiegoed, het verblijf
zijner jeugd, dat destijds verkocht werd ter
voldoening van zijn vaders sohuldeischers
terug te koopen.
Hij was nu negen en vijftig en had onge
veer tien jaar geleden zijn plan volvoerd
Hij had zijn geheele levert aan dat streven
gewijd, en arbeid, moeilijke, zware arbeid
was het middel geweest, dat hij gebruikt
had.
Als jongmensch had hij conversatie, kon
nissen, vriendschap, alles opgeofferd aan
zijn werk.
Hij was advocaat, en met hei ééne doel
voor oogen, geld verdienen, had hij dag en
nacht gewerkt en gezwoegd en zich zeli
geen uitspanning, verademing, rust of af
leiding gegund, totdat hij een zekere ver
maardheid in zijn beroep had verkregen.
Toen nam hij een benoeming bij de rech
terlijke maoht in Indië aan en sloofde daar
in de hitte meer dan twintig jaar lang zon
der ééns naar zijn land terug te paan. Toen
hij negen-en-veertig jaar was, had hij zijn
doel bereikt, maar hij bleef werken, even
als voorheen.
Door slechts op de middelen te zmnen, had
hij het doel uit het oog verlorenl
Arbeiden was zijn tweede natuur gewor
den geld verdienen zijn einddoel, zijn afgod,
zijn god bijna.
Hij stelde nauwelijks in iets anders be
lang. Zijn levensdoel had hij bereikt, maar
hij gaf er niets meer om.
Alles was ten onder gegaan in zijn harts
tocht voor arbeid en voor datgene, wat zijn
arbeid hem opleverde. Zijn verdiensten te
zien toenemen, die verdiensten te beleggen
Vertrouwend op Hem kunnen wij edhter
staand blijven Gij weet, uit Hem, door Hem,
tot Hem zijn alle dingen, voor Hem buiigen
en voor niemand andiers. Vrij ademen, vrij
spreken, vrij leven, dat wenschte spr. tot
slot aillen toe.
De Chr. Gem. Zangvereen „Lauwerecht
onder leiding van den heer H. Coljee, zong
hierna een drietal stichtelijke liederen.
Na de pauze werden door het zangkoor
enkefle tableaux opgevoerd, voorstellende
de Poet van voorheen en thans. Begrijpelijk
oogstte dit een groot succes. Nadat de beide
medewerkende vereenigingen nog eens stem
ming hadden gemaakt, werd de zeer geslaag
de avond met het zingen van Gezang 180
gesloten.
Gemengd Nieuws.
IN DEN KELDER GEVALLEN
Zaterdag had de Wed. de Winter te Hein-
kenszand het ongeluk doordat ze een ver
keerde deur opende, in den kelder van haar
woning te vallen. Ze kwam daarbij zoo on
gelukkig terecht, dat za bewusteloos werd
opgenomen en gister zonder dat ze tot be
wustzijn is gekomen aan de gevolgen is
overleden.
TEKORT AAN BOTER EN MARGARINE
Er heerscht momenteel in Zeeuwsch-
Vlaanderen een groot tekort aan boter en
margarine, wat door verschillende oorzaken
is ontstaan. Het heerschende mond- en
klauwzeer heeft op de hoeveelheid melk en
boter een ongunstigen invloed. Ook de lang
durige droogte is voor de weiden zeer nadee
lig, terwijl natuurlijk ook de contingentee-
ring van de margarine hier merkbaar is.
Maar van den grootsten invloed is toch wel
het smokkelen.
Het schijnt wel dat de smokkelaars op
groote schaal boter en margarine opkoopen
en over de grens brengen. Daarmee schijnt
nog steeds een aardigen cent te verdienen
te zijn.
Het gevolg is echter dat er grensdorpen
zijn, waar noch boter noch margarine in de
winkels te koop is en waar men wel, als
men geen drogen boterham wil eten, zich
van slinksche wegen moet bedienen om aan
vetten te komen.
De gemeenteraado van Hulst heeft zich te
dezer zake tot den Minister van Economi
sche Zaken gewend.
ADDER IN T GOOI GEVANGEN
Artis te Amsterdam ontving Maandagavond
j.l. een flinke adder (Vipera berus Merr), in
't Gooi ter hoogte van de Biersteeg bij de
Gooiersgracht gevangen door de jongedames
R. Groot en L. Honkoop en den heer J. Groot.
VOORBEELD VAN STERK
GEHOORSGEHEUGEN
Mozart was 13 jaar 't was in 1769
toen hij voor het eerst in Rome kwam. In
de Sint Pieter hoorde hij het zingen van het
beroemde Miserere van Allegri, hetwelk be
stond in een vierstemmig koor, dat daarna
overging in een vijfstemmig, aan het slot
in een negenstemmig. De partituur van dit
stuk berustte in het Vaticaan; zoo hoog
werd het geschat, dat het den zangers en
spelers verboden was, op straffe van ont
slag en excommunicatie (ban), een stem
mee te nemen of over te schrijven en aan
vreemden te geven: het schoone koor moest
het uitsluitend eigendom blijven der kerk
en nergens worden uitgevoerd dan daar.
Toen Mozart het had gehoord, ging hij naar
huis en schreef daar het gehoorde op; en
wel zoo juist en volledig, dat hij den vol
genden dag, toen hij zijn manuscript had
meegenpmen en het koorwerk nogmaals
hoorde, slechts een paar onbeteekenende
correcties behoefde aan te brengen. Ten ein
de niet ontdekt te worden, was hij rustig
blijven staan en had hij zijn papieren in
zijn hoed gelegd; zoodoende kon hij onge
merkt zijn enkele verbeteringen aanbren
gen.
ONZE VORK
Onze natuurlijke vork zijn onze vingers.
Komt men bij natuurvolken te gast, dan
zit men aan rondom den gemeenschappelij
ken schotel en grabbelt men met de huis-
genooten gewoon mee, met de vingers.
Een Hollandsch schilder, die in Pale
stina was het eens verdwaalde in een ge
zin van fellachen, was, wilde hij niet met
een hongerige maag gaan slapen, wel ge
noodzaakt mee te grabbelen uit den scho
tel naar de dadels en vijgen en stukjes brood
en vleesch, die waren opgedischt, Alleen
merkte hij al gauw op, dat hij een beetje
moest uitkijken, want een oude moeder
kreeg het wel eens te kwaad met een stuk
je vleesch, dat voor haar rijkelijk taai was.
Na eenige vergeefsche bijtpogingen depo
neerde zij dat weer heel netjesmaar
laat ik niet verder vertellen, lezer.
Het gebruik van de vork aan onze Wes-
tersche maaltijden is nog niet zoo heel oud;
nog maar drie eeuwen ruim, het eerst ge
bruikte men ze in Engeland en Italië. Lode-
wijk XIV at echter nog roet zijn vingers;
aan zijn hof gold het evenwel niet voor net
jes om met al zijn vijf grijpers te werken;
men gebruikte er drie. In Duitschland maak
ten sommigen van het gebruik van de vork
een beginselkwestie; die nieuwigheden, vond
men, waren in strijd met de patriarchale
zeden. Daar moest men aan vasthouden, dus
geen vorken.
ZIJN MIEREN NUTTIG?
Zonder weifelen kan deze vraag bevesti
gend beantwoord worden.
Mieren kunnen, wanneer ze &1 te dicht bij
of in de menschelijke woningen komen las
tig of zelfs schadelijk worden. In tropische
streken komen bijv. voor de bladsnijdende
mieren, die boomen en struiken berooven van
hun bladeren.
Maar de mieren in het algemeen zijn ze
ker zeer nuttig als boschbesohermers. In
Pruisen zag men dit reeds spoedig in en
vaardigde men een wet uit, waarbij het ver
boden werd, mierenieieren in de staatsbos-
schen te verzamelen.
Het nut der mieren schuilt in het feit,
dat zij leven van dierlijk voedsel en wel met
name van schadelijke kevers, torren, larven,
luizen enz. enz.
In sommige streken der wereld trekt men
daarvan partij en gebruikt men de mieren
als jagers.
Zoo b.v. in Zuid-China in sinaasappel-
aanplantingen, die door insecten geplaagd
worden. Mierennesten worden daar in zak
ken bevestigd aan de takken van de boomen,
terwijl deze onderling met stokken verbon
den zijn, waarlangs de insecten jagers van
boom naar boom kunnen gaan.
Op gelijke wijze wordt op Java de hulp der
mieren ingeroepen tegen de torren, in Noord-
Italië tegen de rupsen, in de Vereenigde Sta
ten tegen de torren in de vruchten van de
katoenboom.
Wonderlijk is de inrichting van Gods
scheppiag. De dieren, welke ons vaak de
minst-belangrijke schijnen en ons anti
pathiek zijn, zijn menigmaal juist onmis
baar voor de handhaving van een zeker
evenwicht in de natuur.
FELLE DUINBRAND ONDER
NOORDWIJK
EENIGE H.A. DUINGROND VERWOEST
Gistermiddag heeft een felle brand de
duinreep tusschen Ruigenhoek en Noordwijk
ernstig geteisterd. Eenige H.A. dulngrond
zijn door het vuur totaal verwoest Een
enkel oogenblik hebben de huizen aan den
duinkant te Noordwijk groot gevaar opgeloo
pen door de vlammenzee te worden aange
tast Door het krachtig ingrijpen van de
Noordwijksche brandweer, die geassisteerd
werd door een aantal burgers, kon dit ge
vaar echter tijdig worden gekeerd.
De duibrand is te omstreeks drie uur be
gonnen. De brandweer te Noordwijk werd
telefonisch gealarmeerd en is onmiddellijk
met een motorspuit naar 't terrein van den
brand uitgerukt Het spreekt van zelf, dat
met water tegen de loeiende vlammenmassa,
welke door den krachtigen Noordwesten
wind fel werd aangewakkerd en welke
6teeds in omvang toenam, niet veel kon wor
den uitgericht Evenals bij heidebranden
zulks de gewoonte is hee't men met takken
en schoppen getracht het vuur te dooven.
Met man en macht heeft men dijken opge
worpen om zoodoende het vuur te stuiten.
Zooals gezegd is men erin geslaagd het
overslaan van de vlammen naar de aan de
duinzijde gelegen huizen te voorkomen.
Het vlammenfront strekte zich over
eenige Kilometers uit.
Om l|alf vijf was het blusschingswerk zoo
ver gevorderd, dat het gevaar voor uitbrei
ding van den brand geweken was. Een deel
van het brandweerpersoneel is toen naar
Noordwijk teruggekeerd, terwijl enkelen zijn
achtergebleven om eenige vuurhaarden te
bewaken.
De duinbeplanting oyer eenige H.A. is ge
heel vernield. De anders zoo prachtige groen
golvende duinhellingen leveren een trooste
looze aanblik op.
De politie van Noordwijk heeft een onder
zoek naar de oorzaak van den brand inge
steld. Vermoed wordt, dat deze moet worden
toegeschreven aan onvoorzichtigheid van
een rooker.
HET DRAMA TE WOERDEN
Omtrent den aanslag te Woerden, op den
directeur der Woerdensche Dakpannenfabriek,
Jhr. van Ingen, kunnen wy nog het volgende
melden:
De dader, de bedrijfsleider De B., had dee
nachts een feestje bijgewoond van een buurt-
vereeniging. Om 2 uur was hij vertrokken.
Inplaats van naar zijn woning aan den Leid-
schestraatweg terug te keeren, was hij naar
het landhuis van den directeur der Pannenfa-
briek, Jhr. van Ingen, gegaan. Hij kende te
vens de Duitsche dienstbode, die evenwel dien
nacht niet thuis was. Door een openstaand
raam is De B. de woning binnengedrongen,
:aarby Jhr. van Ingen wakker is geworden,
terwiil ook een logé en het 12-jarig zoontje
het binnendringen van De B. hebben gehoord.
Wat er daarna precies is gebeurd, is nog niet
met zekerheid vast te stellen. In ieder geval
schijnt Jhr. van Ingen den bedrijfsleider van
zijn fabriek te hebben aangeraden, zijn wo
ning te verlaten. De B. bleef toen nog wat
ronddwalen om het huis, waarop Jhr. van In
gen naar buiten is gekomen, en er een ge
sprek ontstond. Hierbij is een woordenwisse
ling ontstaan en op een gegeven moment heeft
De B. een revolver getrokken en heeft daar
mede den directeur met twee schoten in het
hoofd en één in de hartstreek, gedood. Het lijk
bleef midden op den weg liggen. De dader is
weggevlucht, waarbij hij zijn moordtuig in de
op deze plaats zeer diepe Singelgracht heeft
geworpen. De B. is daarop naar zyn woning
aan den Leidschestraatweg gegaan.
Om ongeveer kwart over vjjf de vreese-
lyke daad was ongeveer een uur geleden ge
pleegd kwam de arbeider Ram op de fiets
voorbij. Toen hij het lyk van Jhr. van Ingen
op den weg zag liggen, heeft hij onmiddellijk
de politie van Woerden gewaarschuwd, die
onder leiding van den burgemeester een onder
zoek instelde. Tevens werd dr. Verhagen, uit
Woerden, gewaarschuwd, die een medisch on-
Radio Nieuws.
VRIJDAG 8 SEPTEMBER
Hulzen (296 M.) K.R.O. 8.00 Morgenconcert
10.00 Gramofoon 12.15 Concert 2.00 Or
gel. 3 00 Concert 6.00 Gramofoon 6 00
KRO boya. 7.35 Gramofoon 8.00 Orkeat
10.30 Vaz Dias 1.35 Concert
'ilveraum (1875 M.) V.A.R.A. 8.01 Gramo
foon 10.15 Voordracht 10.30 Orkeat
11.00 Onze keuken 11.30 Concert 4.05
Concert 4.50 Na schooltüd 5.30 Orgel
A.V.R.O. 12.00 Grt
12.30 Orkeat
russel (Vlaamsch) (337.8 M.) 12.80 Orkest
12.50 Gra. ofoon 1.05 Concert 1.20 Gra
mofoon 5*20 Gramofoon 6.50 Orkest
8.20 Concert 9.25 Concert 10.20 Granjo-
8.20 Orkest 9.20 Conc«
a ven try (1554.4 M.) 12.20 Orgel 1.0»
Orkest 2.05 Orkest— 3.20 Orkeat 4.35
Orkest 6.50 Concert 8.20 Orkest 10.26
(1634.9 M.) 8.20
(472.4 M.) 6.20 Concert
10.60 Mensch und
- 1.10 Concert 6.30
6.20 Orkest 8.20 Concert 11.25
9.35 Concert
chau (1411.8 M.) 5.35 Orkest 6.55
derzoek instelde.
Reeds-dadelijk waren vermoedens gevallen
op den bedryfslieder De B., in verband met het
feit, wat de politie vernam, uit het verhaal
van de logé en het 12-jarig zoontje van het
slachtoffer. Het voorgevallene was op de pan-
nenfabriek spoedig bekend en een arbeider van
deze fabriek was onmiddellijk naar den heer
De B. gegaan om deze te waarschuwen en hem
van het voorgevallene in kennis te stellen. De
B. was daarop met zijn auto naar de plaat*
van den aanslag gereden. Onderweg vond een
ontmoeting plaats met de politie, met het
gevolg, dat de heer De B. onmiddellijk werd
gearresteerd. Hij werd naar het politiebureau
overgebracht, doch aanvankelijk ontkende hy,
iets van den aanslag af te weten.
Gistermiddag half twee echter viel De B.
door den mand en legde hy een bekentenis af.
Omtrent de motieven Jhr. van Ingen en De
B. konden uitstekend met elkaar opschieten
is nog niets met zekerheid te zeggen. Het
parket van Utrecht was inmiddels gewaar
schuwd en dit stelde reeds een onderzoek in.
Het lyk van het slachtoffer werd voor een
sectie-onderzoek naar Utrecht overgebracht.
Om half zes in den avond werd De B. gevan
kelijk naar Utrecht vervoerd en ter beschik
king van de justitie gesteld.
Op de plaats van de misdaad heeft men twee
hulzen gevonden, naar een derde wordt nog
gezocht. De revolver, die in de SingelgTacht
is geworpen, is nog niet gevonden.
De echtgenoote van Jhr. van Ingen, die te
Parijs vertoefde, werd telefonisch van het ge
beurde op de hoogte gesteld, zij is per vlieg
tuig naar Nederland teruggekeerd.
OFFERBLOKKEN GELICHT
Maandag hebben dieven kans gezien den
inhoud van de offerblokken in de R.K. Kerk
te Hansweert toe te eigenen. Ze hebben daar
toe gebruik gemaakt van lijmstokken, Het
grootste deel van den inhoud ia meegeno
men. Van de daders geen spoor.
en ze daarna te zien aangroeien door de
ongebruikte dividenden, die, opnieuw be
legd, een groote rollen.tj mass* deden
ontslaan, werd ook een bekoorlijkheid voor
hem.
Dat hij tiidelijk zijn aandacht van al die
izaken moest afwenden om door middel van
agenten ziea bezig te houden met den aan
koop en het opnieuw meubelen enz. van het
famihegoed, was hem ci aangenaam.
>)e noodzakelijke schikkingjn verveelden
hem. Hij verlangde er al dien tijd zeer naar
zijn werk weer op te vatten. Ware zijn ge
zondheid niet minder gred geworden, dan
geloof ik niet, dat hij ooit weer naar Enge-
lar o zou teruggegaan zijn.
Maar Indië deed zijn invloed op hem ge
voelen en toen was hij eindelijk naar zijn
vaderland teruggekeerd.
Gedurende eenigen tijd kwam hij niet
verder dan Londen.
Hij huurde een paar morsige kamers,
dicht bij de Beurs, waar hij zieb inrichtte
met een ouden klerk, die zijn gaheele leven
bij hem geweest was.
Hij begon te speculeeren op de Beurs en
scheen het bestaan van het landgoed, om
welks bezit hij zoo hard gewerkt had, te
hebben vergeten.
Maar dit was toch eigenlijk niet zoo.
Steeds had hem een gevoel voor den geesr
geschemerd als zou er in de herkregen be
zitting een genoegen voor hem weggelegd
zijn, dat verwezenlijkt zou worden. wanneer
hij eenmaal tijd zou hebben er zijn aan
dacht aan te schenken en dat daar lag te
wachten, tot hij het verkoos te aanvaarden
Gedurende zijn zwaren arbeid was hij zich
hiervan altijd bewust geweest
Het was voor hem als een blik ln dy toe
komst, waarin zijn gedachten altijd rusi
konden vinden, wanneer hij zulks wenschte.
Daarom was het niet zoo vreemd van hem
als het wel schijnt, dat hij het genoegen al
uitstelde en uitstelde om naar zijn oude huis
te gaan dat hij zoo duur gekocht had.
Maar eindelijk kwam toch de dag, waar
op hij zijn lang uitgestelden pelgrimstocht
er heen maakte.
Eenmaal daar, werd de overtuiging bij
hem wakker, dat het te laat wasl Hij kreeg
de zekerheid, dat hei herwonnen goed hem
geen genoegen opleverde. Het loonde de
toewijding van een geheel leveD niet.
Hij was er in 't geheel niet meer mee in
genomen. Het was zooveel kleiner dan in
zijn herinnering. Het was slechts een villa,
zooals het hem nu voorkwam.
Ook de waarde, die zijn hart er, zonder dat
hij het zelf wist, aan gehecht had, was te
niet gegaan.
De herinnering aan zijn kinderjaren, die,
eooals hij altijd gemeend had, bij het zi?n
van het buiten zou worden opgewekt, werd
niet bij hem levendig.
En nu zegt men nog wel dat een oude
omgeving tooneelen en gevoelens uit hit
verleden terugbrengt! Ach; alles wat hij
zeggen kon, was, dat het buiten noch het
een noch het ander deed.
Zijn verleden was een ledig. Hij kon niet
terugzien over de eentonige, dorre jaren en
zijn tegenwoordige persoonlijkheid één doen
worden met dien blonden,, dioomerigen
knaap, die daar had rondgeloopen. gedacht
en plannen had gemaakt, die van elk stokje
van eiken steen op het buiten, gehouden
had en wiens naam ook John Ramsay
was!
Neen, hij voeldy niets, zelfs niet toen hij
óp hetzelfde groene heuveltje stond, waarop
hij vijftig jaar geleden zijn besluit genomen
had.
Hem was zelfs geen gevoel of verbeel
dingskracht overgebleven om zich teleur
gesteld te voelen, dat de vervulling zijn?r
wenschen hem koud liet. Zijn hart kromp
niet inéén, toen hij doelloos rondzwierf
hij verlangde, hij hunkerde slechts terug te
keeren naar zijn muffe kamers en zich weer
onder cijfers te begraven.
En dit deed hij ook.
Aan zijn gehaast bezoek kwam reeds den
volgenden dag een einde; hij verliet hot
buiten en keerde Londen terug, ermer dar
voorheen, daar hij zijn eenig overgebleven
illusie verloren had.
Hij ging terug naar zijn drukke bezig
heden als een opiumschuiver ma>.r zon
der zijn droomen. En sinds dien tijJ. tot het
oogenblik, waarop wij hem zijn kasrlje zien
nemen, was hij niet meer in die buurt ge
weest
Er was nog een andere reden, iio hem
daarvan terughield.
Eenige mijlen van het oude „Manor
House" woonde zijn eenige bloedverwant,
een stiefbroeder, die vele jaren jonger was
dan hij en wien hij, toen zij vacant kwam,
de predikantsplaats had geschonken.
Dere broer was getrouwd en had v»-r
scheidene kinderen, waarvan één natuurlik
tenslotte in het bezit zou komen van L.U
teruggekochte goed.
John Ramsay was blijde dat er feme
was, die den familienaam zon d en en
het erfgoed zou wonen, mam niei begun o
eindigde de belangstelling in zijn broer en
diens kinderen.
Al dien tijd, die hij er geweest was, had
hij zich zenuwachtig en angstig gemaakt,
dat een hunner hem zou komen opzoeken.
Hij voelde niets voor datgene, wat hun be*
lang inboezemde, noch voor het familie-
En daarbij hebben predikanten altijd geld
noodig!
De kerk zou moeten hersteld worden; er
zou groote armoede in het dorp zijn of iets
anders. Toch was John Ramsay niet on<e-
loovig.
Hij had veel eerbied voor den godsdienst.
Als hoogstfatsoenlijk man veriuLmdo bij
zelfs nu op Zondagmorgen nooit een kerk
gang, terwijl de bloudlokkige knaap van
voorheen een denkende en zoolang zijn
moeder leefde een vrome natuur bezeten
had.
Ik zeg, dat hij Zondags nooit een kerk
gang verzuimde, maar ik zal niet beproeven
in te staan voor zijn gedachten als hij daar
was. Doch er stonden cijfers op de schut*
bladen van zijn gebedenboek en zelfs op de
randen van sommige bladzijden, die voor
zeker geen betrekking hadden op psalmen
en gezangen.
In hoeverre de verlagende richting van
zijn aanhoudende gedachten (want niets
werkt zoo verlagend als de voortdurends
gedachte aan geld om geldswille en het ver
langen het te verdubbelen en te verdrie
dubbelen) de gedachte aan God buitensloot
"ii et lirht zijner hoogere natuur uitdoofde
willen wij thans niet onderzoeken.
(Wordt vervolgd.)'
