Kerknieuws. Radio Nieuws. „DE LAATSTE DER TRIBUNEN 6 MAANDAG 7 AUGUSTUS 1933 Tiendaagsche veldtocht door Badenerland en langs den Rijn ite" langs moezel en rijn V (Slot) Den volgenden morgen was 'het in Koblenz i zeer le\endig. Het .^bruine huis" zou in ge- lk bruik worden genomen, luidde het antwoord Uro! op onze informatie. Van alle zijden mar- cheerden de bruinhemden-afdeelingen en l de leden der nieuwgevormde organisatie uit "d'e vakvereenigingen, allen in burger, aan. Van buiten de stad voerden vrachtauto s de mammen naar de hun aangewezen verza melplaatsen. Het geschiedde alles sysfcema- tisch en in absolute orde. Van het gebeuren en zelf hebben we niets gezien, omdat we de 3i stad moesten verlaten. ks De kronkelwegen langs de Moezel zouden in de ochtenduren onze aandacht boeien, kg Buitengewoon bekoorlijk was deze rit vlak 5°-~ langs het water en over een weg ter zijde .v^3 waarvan de kersenboomen hun rijpende i ct oogst presenteerden. Wat moet het hier ver- per. ruikkelijik mooi zijn als in het voorjaar deze 1 kersen bloeien! We kunnen ons begrijpen dat niet weinigen het Moezel-dal te voet doortrekken. Het is er alles even vriendelijk >rtiJ en schilderachtig. 4 ,aas Sohilderaohtig gelegen was in het bijzon- 'der onze middagpleisterplaats Traben-Trar- o«<t bach. Dit tweelingplaatsje (Trarbach Tra- benerbach), gelegen tusschen Eifel en Huns- J rück, vervulde in de lGe en 17e eeuw een 5 positie van beteekenis, niet het minst door de aanwezigheid van de Trarbaoh beheer- 6« schende sterke burcht Grevenburg. De Fran- ?851* schen drongen nl. herhaaldelijk langs net Moezel dal de Duitsche landen binnen en Vau ssï ban, de groote Fransohe vestingbouWkun- .paa' dige, bouwde ter plaatse in de 16e eeuw de n - rotsvesting „Mont Royal". brt Enthousiast vertelde van dat alles Hei- etn matbildn-erDr. Spies, die wel zoo welwillend was om ons uit te noodigen in een soort tro- -'enï pische warmte 240 M. hoog te gaan klimmen 'er* om alles beter te kunnen overzien. Niet zon der moeite gelukte het om den geleerden 'an' geoloog en historicus vam dit snoode voor- no'a nemen terug te brengen. Hij deed zijn ver- not haal toen toch maar, waarbij hij ons voor nat] bet geologisch dieel uitnoodigde om tiental- .EeD len millioenen jaren terug te denken. ^Het ee] duizelde dus even ma het „Mittagessen in iim, het aan den Moesaloever mooi-gelegen Hotel f l Clauss-Fest. Onder het eten waren we ge- we' tuige van een opmarsoh vam 1000 1200 >rd- bruinhemden, ouden en jongen, waarvan vc- best len de oorlogsonderscheidingen droegen. De opmarsoh geschiedde zonder eemge ostenta- Da tie; zelfs was er zeer weinig muziek bij. 4 q De reis voerde nu allereerst door bosschen ctjen langs wijnbergen naar het middeleeuw- gche stadje Berncastel. Een heerlijk plaatsje, eda Niet om d,e sage: „Hier ward ein Kurfürst am Wein gesund", maar om zijm prachtige ioude „vakwerkhuizen", zijn mooie antieke ^35 raadhuis em sierlijke bron op het markt pleintje. De oude tijd herleeft hier voor het «H geestesoog. Ee.n parel van middeleeuwsche !°53romantiek ligt hier voor U. _8; Berncastel is bekend om zijn wijnen. Be- t 2 kend is de „Doctomvein". De sage meldt en in de „Doktorweinstabe" geeft een relief vaif er uitbeelding aam dat een doodzieke da keurvorst zich aan dezen wijn „neues Le de ben" dronk. d® Na een kort bezoek aan een wijnkelder 'a*in fiet tegenover gelegen Cues kon de tocht Wordien voortgezet. Te» Trier, het voor 2000 jaren door keizer 00I|Augustus gegrondveste Trier, wachtte. Het *vas al vrij laat, toen we in hotel Porta Ni- keizerlijke badpaleis, de oude markt- en ge rechtsplaats, het amphitheater en de meinsche brug. Bij Trier is een geheele tem- pelwijk, met meer dan 30 tempels aan on derscheidene goden gewijd, blootgelegd. Ook aan middeleeuwsche bouwwerken is deze oude bisschopsstad rijk. We noemen slechts de uit een Romeinsche Halle gegroeide Dom l< I k, die verschillende bouwstijlen vertoont. Interessant zal ook zijm het „onderaardsche" Trier, de geweldige keldercomplexen in dit centrum vam den wereldhandel van Moezel-, en Saarwijnem, die te zamen 30.000 vaten van 1000 liter wijn kunnen bevatten. We hebben ze niet gezien, maar vergaten ze ook spoedig toen we in den loop van den morgen Manderscheid, de parel van d'e Zui delijke Eifel-hoogvlakte, bereikten. Hier is een praoht-natuur, vol weldadige rust. Zui vere berglucht valt hier op een hoogte van 400 M. te happen. Als het glanspunt van het plaatsje geldt het „Keizertempeltje" (een herinnering aan het bezoek van Wilhelm II in 1006). Ter plaatse ziet ge U omgeven van hooge ber gen; op twee tegenover elkaar gelegen rots punten de burchten van Manderscheid, meer dan 1000 jaren ihet stamslot der gravem van Manderscheid. Men heeft de Ober- en de N'iederburg. Door het dal onder U slingert zich de Lieserbach. Het oponthoud te Manderscheid was kort, maar aangenaam. Hier genoten we den eer sten een voor tref fel ij kern warmen maal tijd van de drie, die we dien dag op onzen weg zouden ontmoeten. Het ging als maar verder. Naar den N_. burg-ring bij Adenau allereerst Dat is de grootste renbaan van Duitsohland voor mo rt gra, vlak tegenover de oude Romeinsche ;rt poort van dien naam, afstapten en onmid- dellijk daarna in „Zur Steipe" de gasten •"t;jüe met schijnwerpers verlichte Porta Nigra, "?,|de Zwarte Noordpoort, maar den volgenden cc I morgen werden we im de gelegenheid gesteld Trier nader te leeren kennen. Trier is vol resten van oude Romeinsche bouwwerken: we noemen de ruïnes van hei AJürburgring toren en automobielen. Het geheel heeft een lengte van 23.3 K.M. en voert over een hoog teverschil van 700 M. Er zijn stijgingen van 17 pet. en dalingen van 11 pet en om die va- gens te beproeven op geschiktheid voor berg tochten is er zelfs een z,g. „Steilstrecke" met een stijging tot 27 pet. Van verre gezien is het alsof de weg hier recht omhoog gaat. Het geheele parcours met zijn vele wendin gen vraagt van de bestuurders groote oplet tendheid en vaardigheid. De Nurbung-ring ligt in een prachtig berg landschap, waarvan het plaatsje Adenau, dat ons in „Zum wilden Schwein" gastvrij heid bood, het centrum mag heet en. Het telt slechts 2500 inwoners, maar heeft voor touristen veel gezelligs en schoons. Bos schen en bergen vervelen nimmer. Wande lingen naar de Hohe Aoht, den hoogsten berg van de Ei fel, naar de ruïne Nünburg, een der oudste Eifelburchtesi en naar den Aremberg, het stamslot der hertogen van Aremberg, geven diepe indrukken en bieden de prachtigste vergezichten. Vanuit Adenau gingen we het Ahrdal in, over Aldenahr, Ahrweiler naar Bad Neue- naihr. We waren in het land van den Duit- schen „Rotwein", waar de doktoren zooveel goeds van weten te zeggen. Hij is wat vu riger dan de „Weiszwein" en is een remedie tegen verschillende kwalen. De gastvrije Kurdirection te Neuenahr stelde het gezelschap in d'e gelegenheid met al die edele eigenschappen kennis te maken. Stadhuis van Keulen Van niet minder dan zes voortreffelijke soor ten werd een proef aangeboden. Hoogst gezellig was 'het op deze aan zoo vele Nederlanders goed bekende plaats, maar het „tempo" riep om naar Godesberg te ver trekken. De avond neigde reeds, toen w stapten in „Rheiruhotel Dreesen", waar over nacht zou worden. IDeze avond aan den Rijn werd heel mooi. Het weer was schitterend en buiten in den tuin werd gegeten, terwijl zachte winde kens het lommer deden zingen. Toen het donker werd staken een aantal verlichte motorbooten van wal en weldra was er een vuurwerk aan den gang, waarop Scheveningen trotsch zou kunnen zijn. Veel voudig werden de knallen herhaald door het aan den overkant gelegen Zevengebergte, waarvan de Petersberg ten slotte in den ros sen gloed van Bengaalsoh vuur stond. Deze avond in dit romantische oord zal onverge telijk blijven. De volgende ochtend, Dinsdag, werd be gonnen met de gebruikelijke „Rundfahrt". We leerden de tuinstad grondig kennen; hei „aussteigen" weerklonk, naar sommiger oor deel, hier wat .al te veelvuldig. Van Godesberg reden we naar Mehlem, voeren over naar Königswinter, bestegen per tandradbaan don Petersberg, bezichtigden daar het mooie hotel eigendom naar ver luidt van den fabrikant van het KöLnisches Wasser genoten er van het mooie zicht en vertrokken dan naar Bonn. Bonn, de zonnige stad, hoog boven den Rijn, waar eens de voetstappen der Romein sche legioenen dreunden, later de kroning- stad der keizers van het Roomsche rijk en thans stad van studie en schoonheid, waar in de glans van oude keurvorstelijke schoon heid nog nagloeit. Natuurlijk moest een bezoek worden ge bracht aan Beethoven's geboortehuls. We za gen het zolderkamertje, waar eens de groote toonkunstenjaar 't levenslicht aanschouwde. Hotel Königshof bood ons rust en sterking en een heerlijk uitzicht over den Rijn. Vol moed trokken we den Ei fel weer in. Over Gemünd, waar in de Stadtische Kur- zaal de thee gébruikt werd, Eeinruhr en Sim merath ging het op de oude keizerstad Aken aan. Na een rit door het „Stadtwald" wer den de hotels opgezocht. Het avondeten werd gevolgd door een gezellige ontmoeting in den Kurtuin met vertegenwoordigers van het stedelijk bestuur- ep van d'e Akeneche pers. Van het onder tafel gesprokene achten we niet on verm eld ehs waard de opmerking van een der ge uniform de autoriteiten over Neder landers, die bij bezoek aan Duitsohland de nationale kleuren van hun auto wegnemen. Daarover werd zekere bevreemding uitge sproken. Immers wie zijn vlag respec teert, wordt zelf ook gerespecteerd. Het is misschien nuttig deze opvatting door te geven. Over de stad Aken kunnen we geen nieuws vertellen. Het den volgenden ochtend bezochte Queillenhof kent ook iedereen. Voor een bezoek aan het Raadthuis bleven slechts weinige minuten over eer we om 11 uur per D-trein naar Keulen vertrokken. Het „welkom" was daar zeer hartelijk ep de rondrit door de stad bijzonder interessant. Het al te korte bezoek aan het stadhuis was daarvan een waardig slot. De afscheidsmaaltijd met de Keulsche autoriteiten zette een waardige kroon op den geheelen tocht Trouwens „Die Bastei" leent zich daartoe door zijn ligging en bouw voor treffelijk. Menig hartelijk woord werd hier gesproken ten afscheid aan het Rijnland en de herin nering aan den geheelen tiendaagschen tocht, die vol was van natuurlijke en „inge maakte" zon. Het „Auf Wiedersehen" hij het afscheid tot onze gemeenschappelijke vrienden Lie- benstund en Dr. Schultz gericht moet adlen oprecht gemeend zijn geweest. Jammer was, dat „unser lieber Freund" Strieker reeds in Godesberg afscheid had moeten nemen. Ambtsplicht riep hem naar Berlijn. Bij het verlaten van den Duitsohen bodem rijn hem in een hartelijk telegram aller gevoelens var tolkt. Voor eenige „nabetrachting" op deze reis is nog wel ruimte, hoezeer ook de opgedane indrukken min of meer vluchtig mogen wor den genoemd. In 10 dagen werden 30 steden en badplaatsen bezocht, bergtoppen beste gen, wijnkelders beproefd en tientallen re- de generale synode der geref. Kerken Verschenen is het rapport inzake den geestelijken arbeid onder de Zuiderzee- werkers van de deputaten der Gen. Sy node der Ger. Kerken van Arnhem-1930 aan die van Middelburg-1933, die deze maand te Middelburg bijeenkomt Het college van deputaten, gevormd door de heeren Ds. H. H. Schoemakers te Kampen; Ds. P. de Jong te Spakenburg, H. Tromp Hzn. te Harderwijk, Burg. J. Weerstra te Cornwerd en Ds. D. Hoek te Enkhuizen, waarvan de laatste als rappor teur optreedt, stelt aan het slot van zijn rapport, dat 20 pagina's druks beslaat, voor: Opnieuw 5 deputaten uit dezelfde pro vinciën te benoemen, die le waken voor de geestelijke belangen van ons volk in deze gebieden en alles doen wat dienen kan tot bevordering van institueering van Kerken; 2e de zaken met 't Algemeen Geref. Zui derzee Comité zoo spoedig mogelijk volko men afwerken en dat comité nogmaals brengen den dank der kerken voor zijn omvangrijken arbeid; 3e met het ook op zulke kerken, die aan den rand van het drooggemaakte gebied liggen en slechts voor een klein gedeelte ar beiden onder Zuiderzee-arbeiders, steun te bieden, naar de proportie van den arbeid en met de deputaten voor hulpbehoevende kerken in de desbetreffende provincie regeling te treffen; 4e in den loop van de volgende drie jaren te overwegen in hoever geinstitueeerde kerken in nieuwe polders den steun van de kerken in het algemegn kunnen missen en aai. de zorg van de uesbet. effende pr i- vincies kunnen overgelaten worden. En in dien dit nog niet mogelijk blijkt dit welge- motiveerd aan een volgende Synode te rap- porteeren; 5e. aan de te benoemen deputaten op t< dragen weer elk jaar van alle kerken een collecte voor dezen arbeid te vragen, liefst in de maand Jan., en er krachtig op aan te dringen dat deze overal gehouden worde, opdat uw deputaten hun opdracht kunnen volbrengen. Verschenen is het rapport inzake de Zen ding onder de Joden van de deputaten der Gen. Synode der Geref. Kerken van Arn hem-1930 aan die van Middelburg-1933. Het college van deputaten, gevormd door de heeren Ds. J. Douma te Arnhem, Ds. C Lindeboom te Amsterdam, Ds. J. J. Miede- ma te Groningen, Ds. J. D. v. d. Velden, em. predikant te Rotterdam en Dr. J. Hoek te 's-Gravenhage, waarvan de predikanten Miedema en Hoek als rapporteurs optreden, stelt aan het slot van zijn rapport, dat 24 pagina's druks bevat, aan de Gen. Synode voor: le. goed te keuren den arbeid der deputa ten voor de zending onder de Joden ver richt en het te dechargeeren voor het be heer der finantiën; 2e. voor deze zending te benoemen 5 de putaten met 3 secundi; 3e. aan deze deputaten op te dragen: a. de contracten met de kerk van 's-Gra- ▼enhage-Oost en van Amsterdam te be- b. den arbeid van bestaande zendings- comité's, die uitgaan van den kerkeraad, te steunen en de oprichting van zulke comi- waar dit nog mogelijk is. te bevor deren; c. de zaak van de zending onder de Joden te bepleiten in het bijzonder ook door het verzorgen van het Zendingsblad; d. in verband met de uitbreiding van het zendingswerk het arbeidsterrein te verdee- len als op bladz. 6 van ons rapport is aan geven vBladz. 6 van het rapport stelt voor dat Ds. v. Nes arbeiden zal in 's-Gravenhage (zijn standplaats) en enkele andere plaat sen in Z.-Holland, zooals Gouda en Leiden; devoeringen aangehoord, om van anderen zwaren arbeid maar te zwijgen. Met tal van personen werd kennis gemaakt met landelijke en plaatselijke leiders van het staatkundige, sociale en cultureele le ven in „het derde Rijk" kon worden gespro ken. We waren in de gelegenheid op te ne men, maar ook konden we geven. Met name kon menige avereobtsche opvatting omtrent toestanden en verhoudingen in ons land wor den weersproken. Om er eens een te noemen: wonderlijk was de meening, dat we onze werkloozen ge makkelijk naar onze koloniën zouden kun nen afvoeren. Of deze: gij hebt geen oorlog gehad en dus staat ge er zooveel beter voor. Klaar toen de vraag werd gesteld: is een land, dat op een gegeven oogenblik van al zijn staatsschuld zich ontdeed er zooveel slechter aan toe dan een land, dat voor en kele milliarden aan staatsschuld, rente en aflossing moet betalen, bleef 't antwoord uit. Principieel zijn we op deze reis niet van standpunt veranderd, hoezeer ook in den nieuwen Duitschen bovenbouw momenten zijn aan te geven, die vergeleken bij de oude toestanden als verbeteringen zijn te beschouwen. W. de prov. Zeeland en in België, Antwerpen, Brussel en Gent Ds. Kapteyn zal dan al leen behouden Amsterdam (zijn stand plaats) en de prov. Noord-Holland, terwijl een 3e miss. predikant worde benoemd met als standplaats Rotterdam en dat deel der prov. Z.-Holland, dat niet onder Ds. v. Nes valt, benevens de andere provincies van Nederland, minus Noord-Holland en Zee land. Red.); e. een der Rotterdamsche kerken uit te noodigen een derden miss. dienaar des Woords te beroepen en af te zonderen voor de zending onder de Joden; f. met de onder e bedoelde kerk een con- tracht aan te gaan evenals dit geschiedt is met de kerken van den Haag-Oost en Am sterdam; g. tot alle kerken het verzoek te richten minstens eenmaal 's jaars in alle samen komsten op den Zondag of den len Kerst dag een collecte houden voor de zending onder de Joden en deze door deputaten vanwege de classes benoemd of te benoe men, te doen innen en aan den quaestor der deputaten van de Gen. Synode te doen af dragen, met dien verstande, dat kerken, die zeiven in eigen kring zendingsarbeid onder de Joden verrichten, na overleg met de de putaten der Gen. Synode een bedrag van ten minste 10 pet. dezer collecten storten in de algemeene kas; h. het beheer der aanwezige en inkopien- de gelden; i. het doen van de vereischte uitgaven. Verschenen is het rapport inzake de zen ding onder heidenen en Mohammedanen van de deputaten der Gen. Synode der Ger. Kerken van Arnhem-1930 aan die van Mid delburg-1933. Het college van deputaten, bestaande uit de heeren Ds. M. Meijering te Delfzijl, Ds. J. P. Klaarhamer te Dokkum, Ds. G. M. v. Rennes te Heeg, Ds. N. Duursema te Nieuw- Amsterdam, Ds. R. Hamming te Nijverdal, Ds. J. Krüger te Elburg, Ds. W. Verhoef te Zeist, Ds. W. Breukelaar, em. predikant te Santpoort, Ds. A. H. v. Minnen te 's-Graven- zande, Ds. D. Pol te Rijsoord, Ds. F. Staal, em. predikant te Colijnsplaat en Ds. J. de Vries te Tilburg heeft in een rapport, dat 58 pagina's druks beslaat, uitvoerig mede- deeling gedaan van den stand van zaken op de verschillende zendingsterreinen der Ger. kerken en daartoe het rapport verdeeld in 37 hoofdstukken, die resp. handelen over 1. de kerk te Heeg; 2. de kerk te Utrecht; 3. de kerk te Amsterdam; 4. de kerk te Delft; en piano 4.40 Gramofoon 5.15 Orkest 6.J0 Orkest 7.35 Gramofoon 8.00 Orkest 8.30 Vaz Dias 9.00 Orkest I) .00 Gramo foon 10.15 Orkest 10.30 Vaz Dias 10.35 Gramofoon I i'l v'e r s u'm (1875 M.) A.V.R.O. 8 01 Gramo foon 10.01 Morgenwijding 10.15 Gramo foon 10.30 Orgel 11.00 Voor de keuken 11.30 Orgel 12.01 Lunchconcert 2 00 Voordracht 2.30 Gramofoon 4.00 Piano 4.30 Koorzang 5 00 Voor kleinere kinderen 5.30 Concert 7.30 Orkest 8.01 Vaz Dias 8 05 Gramofoon 8.15 Orkest 9 00 Concert 9.20 Gramofoon 9.30 Orkest 10.15 Concert 10.30 Gramofoon 11.00 Vaz Dias 11.10 Gramofoon. ïrussel (Vlaamsch) (337.8 M.) 12.20 Gramo foon 5.20 1.20 Concert 5 20 Gramofoon 6.50 Gramofoon 8.20 Gramofoon en zang 9.15 Hoorspel 10.20 Gramofoon 11554 4 M.) 12.20 Orgel 1.05 Orkest 4.33 Orke: - 11.20 Orl (1634 9 M.) 6.40 10.40 Orkes Könlgswuster Concert 12.20 Gramofoon' 2.05 Grs foon 3.00 Piano 5.55 Gramofoon 8.30 Orkest Langenberg (472.4 M.) 6.25 Gramofoon 10.55 Mensch und Welt 12.20 Gramofoon 1.20 Concert 5 20 Gramofoon 6.20 Zang 8.25 Orkest 9 20 Kamermuziek London Nat. (261.3 M.) 12.20 Orgel 1.05 Orkest 1.50 Orkest 2.35 Concert 5.35 Orkest London R'e'g. (355.9 M.) 12.20 Gramofoon 1.20 Orgel 6.50 Orgel 7.20 Orkest 8 20 Gramofoon 11.05 Orkest 5. de kerk te Rotterdam; 6. de kerk te Mid delburg; 7. de kerken van Groningen, Dren the, Overijssel, Bentheim en Oost-Friesland; 8. de kerk te Batavia; 9. de kerk te Soera- baja; 10. de kerk te Medan; 11. de zending onder de Chineezen op Midden-Java; 12. de zending onder de Chineezen en Indische schepelingen in Nederland; 13. de herzie ning der zendingsorde; li. de zendingsstu die onder de studenten; 15. benoeming hoog leeraar in de zendingsvakken; 16. het zen dingsbureau; 17. het zendingsconsulaat; 18. de Ned. Zendingsraad; 19. de Zefidingsstu- dieraad; 20. het Zendingsblad; 21. de Zen dingskalender; 22.; vergadering van verte genwoordigers der zendende kerken en de putaten der Gen. Synode; 23. de opleidings school op Soemba; 24. de opleidingsschool op Midden-Java; 25. de Keucheniusschool; 26. de Chr. Holl. Inl. Kweekschool; 27. be noeming instructeur of buitengewoon leeraar; 2S. Wonosobo; 29. visitatie der zendingsposten; 30. het Chr. Javaansch Boe kenfonds; 31. de zendingsbibliotheken; 32. kosten der algemeene vergaderingen op Ja va en Soemba; 33. de Java-Soembafilm; 34. advies betreffende de vraag wat gezongen behoort te worden; 35. verzoek van de af zonderlijke vergadering van miss. dienaren des Woords op Soemba inzake de nieuwe Maleische eenheidsvertaling van den Bijbel; 36. verzoek om steun voor het perswerk en de lectuurverspreiding ten behoeve van Hollandsch-sprekenden in Ned.-Indië en 37. finantiën. Wat het laatste punt betreft ont- leenen we aan het overzicht van de Gen. kas, dat dit in 1930 sloot met een batig saldo van f 22.218.16; in 1931 met een gelijk saldo van f 10.835.77 en in 1932 met een nadeelig saldo van f 18.256.09. Dit laatste nadeelig saldo is ontstaan doordat voor Wonosobo niet minder dan f 18.116.76 moest worden betaald en aan subsidie voor den medischen dienst te Magelang f 6000 en voor de zen ding van Soerabaja f 2600 en van Medan f 2000 werd uitgekeerd. DE GEBROEDERS KNOOPENSCHAAR Door G. TH. ROTMAN 17. Jodocus zou echter de straf voor zijn zelfzucht niet ontgaan, en al gauw bemer ken, dat het niet altijd een voordeeltje is, wanneer je als twee druppels water op je broer lijkt. Op zekeren zonnigen dag na melijk ging Pieter een tochtje op rijn motor fiets maken en reed zooals gewoonlijk zeer onbesuisd. 18. Vlak om den hoek, in de Kruiwagen- dwarsstraat, stond Joris Goudsbloem zuch tend achter zijn handwagen. Hij moest tweo groote kisten met glas- en aardewerk afleve ren in den winkel van Krakenbrink, maar ze waren te breed en konden met geen mo gelijkheid door de deur. „Hoe krijg ik die nou naar binnen!" zuchtte Joris. (Wordt Woensdag vervolgd) Cola dl Rienzi, de groote Senator van Rome in de 14e eeuw Door Edw. BULWER, LYTTON (93 i f „(senator van Rome", sprak hij met ver ontwaardiging, „deze werktuigen zijn vo.tr n? lijfeigenen en knechten. Ik ben een krijgs- td man en een legerhoofd geweest; ik had a" macht over leven en dood die heb ik (gebruikt, naar het mij lustte; maar nooit jg heb ik mijn gelijken of vijanden beleedisu, ,Q door hen met de pijnbank te bedreigen." a_ „Heer Walter de Montreal", antwoordde 'de Senator ernstig doch met hoffelijken eer- 's bied, „gij spreekt zooals een dapper man onwillekeurig moet spreken. Doch leer van mij dat dergelijke werktuigen door m>j 55 evenmin voor lijfeigene, of knecht, als voor ridder of edelman worden gebruikt, om te :o pogen de waarheid te vernemen. Ik gaf itl slechts toe aan het verlangen dezer eer- 15 waardige raadsheeren, om uw zenuwen -»p ,c de proef te stellen. Al waart gij de minste boer uit de Campagna, wie voor mijn rechterstoel moet verschijnen, behoeft de j, pijnbank niet te vreezen. Walter de Mon- i- I treal, is er onder de vorsten van Ital'ë, lfc j die gij gekend hebt, onder de Romeinsche 1 baronnen die gij had willen helpen, één rite T i zich hierop mag beroemen?" 0 „Ik wilde alleen", zeide Montreal min of I meer aarzelend, „de baronnen met u ver- Boenen; ook smeedde ik geen aanslag tegen uw levenl" Rienzi fronsde het voorhoofd- „Genoeg hiervan", zeide hij haastie. „Rid der van St. Jan, ik ken uw geheime plan nen; uitvluchten of ontwijkende woorden passen noéh helpen u. Zoo gij al niet tegon mijn leven hebt samengespannen, dan deed gij het toch tegen het leven van Rome. De eenige gunst, die u op aarde nog kan vei^ leend worden is de keus, op welke wijze gij wilt sterven." Montreals lippen trilden krampachtig. „Senator", zeide hij op zachten loon, „mag ik u verzoeken, mij voor enkele minuten alleen gehoor te willen verleenen?" De raadsheeren keken op. „Heer", fluisterde de oudste van hen, „hij heeft zeker wapens verborgen vertrouw hem niet." „Gevangene" antwoordde Rienzi, na een oogenblik te hebben nagedacht; „indien gij mij om genade wilt vragen, is uwe moeite nutteloos en voor mijn helpers heb ik geen geheimen! Zeg vrij, wat gij te zeggen hebt." „Luister toch naar mijn verzoek", zeide de gevangene, de armen over elkander slaande. „Het betreft niet mijn leven, maar de welvaart van Rome" „Dan willig ik uw bede in", sprak Rienzi op geheel anderen toon. „Mogelijk wilt gij bij uw schuld moordplannen voegen, doch voor Rome zou ik grooter gevaar tarten." Hij gaf den raadsleden een wenk en lan«£ zaam verwijderden dezen zich door de deur waardoor Villani was binnengekomen, ter wijl de wachten zich naar den uitersten hoek der i „Nu, Walter de Montreal, maak het kort, want uw tijd is weldra afgeloopen." „Senator", begon Montreal, „aan mijn leven hebt gij slechts zeer weinig. De wereld zal zeggen, dat gij uw schuldeischer gedood hebt, om bevrijd te zijn van uw schuld Eisch een som voor mijn leven; bepaal een prijs als voor een vorst. Elke ghlden zal u uitbetaald worden en voor de eerste vijf jaar zal uw schatkist gevuld zijn. Als de nieuwe staat van uw bestuur afhangt, dan zal uw zorg voor Rome u bewegen, mijn bede in te willigen." „Gij vergist u in mij, vermetele roover" sprak Rienzi op strengen toon. „Tegen uw verraad zou ik op mijn hoede kunnen zijn en daarom zou ik het kunnen vergeven; maar tegen uw eerzucht nimmer! Wees verzekerd dat ik u kenl Leg de hand op het hart en z|£ mij, indien wi) van plaats konden ruilen en gij Rienzi waardt, zoudt gij voor al het goud van de wereld het leven van Walter de Montreal willen spa ren? Hoe de menschen mijn gedrag zun- beoordeelen, moet ik afwachten; wat mij zelf betreft, moet ik vrij zijn van elke ge dachte tot omkooping Ik ben God verant woording schuldig, omdat Hij mij Rome he«ft toevertrouwd. En Rome siddert, zoo lang het Hoofd der Groote Bende, zoolang Walter de Montreal met zijn woeste plannen en vijandige voornemens leeft Man hoe rijk, hoe groot en hoe listig gij tnoogt zijn, uw uren zijn geteld; als de zon opgaat moet gij sterven!" Montreal las in de oogen van 1en Senator dat hij alle hoop moest opgeven; dit deed rijn trots en rijn wilskracht terugkeeren. „Wij hebben woorden verspild" zeide hij „Ik heb gespeeld om oen hoogen inzet, ik heb verloren en moet stalen. Ik ben be reid." Bij het uiten van deze woorden scheen zijn gestalte grooter te worden; zijn oog vlamde en Rienzi, zich klein voelend als hij nimmer gedaan had, trad een schrede terug en hield de hand voor ihet gelaat. „Welken dood kiest gij?" vroeg hij met holle stem. „De bijl; die dood past een krijgsman en ridder. Voor u, Senator, heeft het lot een minder edelen dood bewaard." „Roover, zwijg!" riep Rienzi hartstocht» lijk. „Wachten, brengt den gevangene naar rijn kerker terug. Bij zonsopgang, Mon treal „Gaat de zon van Italië's geesel onder", vulde de ridder op bitteren toon aan. „Het zij zoo. Nog een verzoek; de ridders van St Jan maken aanspraak op verwantschap met de orde der Augustijner monniken, geef mij een biechtvader uit die orde." „Het zij u toegestaan; en als dank voor uw profetie zal ik, die u hier op aarde geen genade kan schenken, den Oppersten Rech ter om vergiffenis smeeken voor uw ziel!" „Seaator, menschelijke bemiddeling heb ik niet meer noodig. Maar mijn broeH Hun dood is niet noodig, voor uw veilig heid of uw wraak!" Rienzi overlegde een oogenblik. „Neen" zeide hij, „het waren gevaarlijke werktuigen, doch zonder den werkman zul len zij waarschijnlijk verroesten zondt-r schade te doen. Ook hebben zij mij een maal gediend. Gevangene, hun leven zal gespaard worden." HOOFDSTUK LIV. De ontdekking. De zitting van den raad was geëindigd. Rienzi spoedde zich naar zijn eigen ver trekken. Onderweg ontmoette hij Villani en drukte den knaap vriendelijk de hand. „Gij hebt Rome on mij uit een groot ge vaar gered", zeide hij. Zonder Villani's antwoord af te wachten liep hij door. Angstig en onrustig ver beidde Nina hem in hup kamer. „Nog niet naar bed?" vroeg hij. „Foei, Nina, zelfs uwe schoonheid kan dit lange waken niet verdragen." „Ik had geen rust, eer ik u gezien had. Ik hoor en geheel Rome heeft het geweten vóór mij, dat gij Walter de Montreal hebt gevangen genomen en hem door beulshan- den wilt laten ombrengen." „De eerste roover, die ooit zulk een edelen dood stierf!" antwoordde Rienzi, zich lang zaam ontkleedend. „Cola, ik heb mij nooit met uw plannen of uw staatkunde bemoeid, ik neb u lelfs nimmer een wenk gegeven. Het was m^j genoeg, te mogen jubelen bij uw welslagen, te treuren als u iets mislukte. Nu richt ik slechts deze bede tot u spaar het leven van dien man!" „Ni na .Luister naar mij ik spreek in uw be lang! Ondanks zijn misdaden hebben zijn dapperheid en zijn genie hem bewonderaars bezorgd, zelfs onder zijn vijanden. Menige vorst, menige staat zullen heimelijk juichen bij zijn val, doch openlijk hun afschuw be tuigen voor zijn rechter. Luister \e4 der- Zijn broeders hielpen u, naar Rome terug te keeren; de wereld zal u ondankbaa? noemen. Zijn broeders leenden u geld; de wereld de afschuwelijke wereld zal u „Houd op!" viel de Senator haar in de rede. „Al wat gij zegt, heb ik mijzelf ree ls voorgehouden. Maar gij kent mij voor u geef ik mij, zooals ik ben. Door geen ver bond kan ik mij van Montreals goede trouw verzekeren door geen genade zijn dank baarheid verwerven. Zijn met bloed be vlekte hand bedreigt waarheid en gerecht'g- heid. Als ik Montreal veroordeel stel ik mij bloot aan miskenning en gevaar - dat w*et ik. Laat ik hem vrij. dan hinniken de strijdrossen der krijgslieden uit het Noor den in de stallen van het Kapitool, nog ejr de regenvlagen van April den grond door- weeken. Wat moet ik in de waagschaal stellen, mijzelf of Rome? Vraag mij nie's meer." „Als ik u mijn voorgevoelens kon ver tellen. Cola geheimzinnige, sombere, on verklaarbare voorgevoelens „Voorgevoelens! Die heb ik ook", ant woordde Rienzi droevig voor zich uitsta rend, alsof zijn gedachten vervuld waren met spoken. Toen sloeg hij de oogen ten hemel en sprak: „Heer, ik zal althans ge°n deel hebben aan Sauls zonde! De Amale- kiet zal niet gespaard worden!" {Wordt vervolgd.X j

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1933 | | pagina 7