Geref. Meisjes fe Leeuwarden DONDERDAG 8 JUNI 1933 TWEEDE BLAD PAG. F? Bondsdag van den Bond van Meisj esvereenigingen op Gereformeerden Grondslag. De heldere stralende zon bescheen gister de 7500 Gereformeerde meisjes, die te Leeu warden naar hun Bondsdag kwamen. Het was een feestelijk gezicht toen de pre sidente Mej. Tj. Torenbeek het samen zijn opende, al kwam er al direct een droeve noot, toen zij moest mededeelen, dat de eere presidente Mej. H. S. S Kuyper door on gesteldheid niet tegenwoordig kon zijn. Daarna heette spr. welkom Mevr. Kwakkcl- stein; Mevr. G Kraanv d Burg de redactie leden Mej. N. Mulder, Mevr. W J Streekstra- Klaarhamer en Dr. K. Dijk, de afgevaardig de van de kerkeraad jeugdouderling Rui- tinga, de heer H. Algra, van Huinum, afge vaardigde van de Jongelingsvereen. op Geref Grondslag; Mej. Diepersloot afgev. van de Bond voor Geref Jeugdorg.; Mej Vlieger, afgevaardigde Chr. Geref. Meisjesbond; Mej. Henneveld—Odé, afgev. Bond van Chr. Meisjesvereen.; Mej. Ten Berger, afgev. van de mesjesvereeniging uit Brussel; Mej. Mi- loslave Jelinkova, afgev. van Tsjecho Slowa kije; Theol. student Bodan Tarnawskijj uit de Oekraine, gast bij Mevr. Dresselhuis te Oldeboorn, die in ons land vertoeft voor het vertalen van de Heidelbergsche Catechis mus, Deze laaatste werd een hartelijke ova tie gebracht Verder werden tal van brieven en tele grammen met gelukwenschen voorgelezen o.a. van Tsjecho-Slowakije, Trnovanij, waar men per radio mee wilde leven met den Bond, van de dames Kuyper, van de eerste presidente Mevr. R. Ruinard- Boonstra enz Telegrammen werden gezonden naar H. M, de Koningin en H K H Prinses Juliana en Dr. H Colijn. Staande werd gezongen het Wilhelmus en het Zij zullen het niet hebben; na het voorlezen van de telegrammen aan de Koningin en aan Dr Colijn. De verslagen werden zonder aanmerkin gen goedgekeurd. Daaruit stippen we aan, dat het Bonds- werk rustig voortgang heeft Het aantal aan gesloten vereenigingen steeg tot 760 met 20.000 leden. Een achttal vereenigingen moesten om een te groot aantal leden gesplitst worden. Twee buitenlandsche leden der vereen, te Bunde in Oost-Friesland en die te Trnovany in Tsjecho-Slowakije werden ingeschreven Ook de propaganda-comm. mocht vrucht zien op haar arbeid, evenals de andere com- m.ssies. Verder werd gewezen op het werk van de Zomerhuisoommrssie. „Ruimzicht' werd bezocht door een 200-tal meisjes. Dank werd gebracht aan de directrice Mej. Ludik- huize. Als gasten mocht de Bond ontvangen de dames Németh Eirzsebet en Liptai Margit uit Hongarije, die hier een studiereis maak ten. Verschillende Bandsuitgaven versichenen in het licht. Uit het financieel overzicht stippen we aan, dat de balans per 31 December sloot met een eindcijfer van f67.675.19. Er is een batig saldo van f 25.32. De exploitatierekening van „Bouwen en Bewaren" sloot met een eindcijfer van f37.288.6-i, die van het Zomerhuis te Wijk aan Zee met f3485. De balans van het Zomerhuis 6loot met een eindcijfer van f 1.169.87. Dank werd gebracht aan de Secretaresse Mej. M. Jonkhoff te Groningen, aan de Penningmeesteresse Mej. E M K1 a p- w ij k, en aan de administraties Mej. M Kok Het Zomerhuis Hierna werd gesproken over het Eigen Zomerhuis. De Presidente deelde mede, dat men geschikt grond kon krijgen en teekenin- gen had van een ideaal en goedkoop Zomer huis. Ze stelde voor dat de Bond zijn geld hiervoor zou geven en dan het huis verhu ren aan de Z. C. (Applaus) De inrichting moest evenwel nog komen. Besloten werd de collecte van dezen dag daarvoor te be steden en verder door bonnetjesverkoop hierin te voonzien. Behandeling voorstellen. De voorstellen van het Bondsbestuur wer den alle met zeer groote meerderheid aange nomen Wel verdedigden Den Haag, Maas sluis en Zutfen het laatste voorstel maar na de uitstekende verdediging van V1 i s s i n g e n van het voorstel van de krin gen Walcheren I en II bleef slechts een tien tal stemmen op het voorstel om de volgende Bondsdag in Den Haag te houden. In 1934 komt dus de Bond in Middelburg Mej. Bakker uit Den Haag vroeg enkele inlichtingen over de Methodiek Commissie en het rapport. De presidente gaf haar aat- iwoord.' Daarna kregen Mevr. H e n n e v e 1 d-0 d afgevaardigde van Ned. Verbond van Chr Meisjesvereen en Mej. Vlieger, afgevaar digde van de Bond van Chr. Geref Meisjes vereen. de gelegenheid de groeten van de zusterorganisaties over te brengen en tevens de gelukwenschen aan te bieden. Tot bestuurslid werd herkozen Mej. C F K o k te Utrecht en Mej. EC Ver sluist Klundert. In de vacature Mevr J d e W i 1 d de B r u ij a werd gekozen Mej J C d e Vries te Amsterdam, in dezelfde vacature in de redactie, Mej. M. Parmentier tc Oegstgeest, en eveneens in de redactie Mej F Jansen van Beek te Arnhem. Om des tijds wille voerden nu niet meer de andere afgevaardigden het woord, r werden deze in de middagvergadering daar toe in de gelegenheid gesteld. MIDDAGVERGADERING Nadat des middags de Bondsvergadering ■weer was geopend hield Mevr. G. Kra v. d. Bur g, van Vlaardingen een rede over „Wij en het wordend Christelijk gezin", waarvan wij gister verslag gaven ..Als de ziele luister* wedergeboorte van God ontvangen hebben. En er is veel te hooren. God spreekt in de natuur, in het cultuurleven, in de geschiedenis, maar het diepst in Zijn open baring. Daarom is lezen van den Bijbel, beginselstudie ook luisteren der zael. Heel de ziel luistert Niet het verstand of het gevoel alleen. Zoo moge onze ziel luisteren naar God, als we thuis de voorbereidende studie doen, als we de inleiding geven en die met elkander bespreken. Als uw ziel luistert, gaat het al spreken. Dan gaat het leven voor u open in al zijn heerlijkheid en ernst en zeldzaam wonder. De slotrede werd gehouden door Ds. S. W. os, Geref. Pred. te Leeuwarden. Spr. zeide dat een slotwoord een bepaald beteekenis heeft in zijn kortheid en de tijd waarop het gesproken dient te worden. Het zou te vergelijken zijn met de aan kondiging van de toepassing nadat de preek gehouden. ïr is veel gesproken, veel goeds en leer rijks. Maar nu komt het doen. Al heeft een Bondsdag beteekenis in zichzelf, na zijn sluiting ligt onmiddellijk weer een begin. Na het woord, nu de daad. Evenals op de eerste Pinksterdag allen vroegen: Wat wil toch dit zijn?, kwam men als goede luisteraars tot de vraag: Wat moeten we doen? Zoo ook nu. Ni et- leden die mee gehoord hebben naar de radio, moeten leden worden. De leden moe ten opgewekt zijn tot een vernieuwd ener giek arbeiden. De geestdrift hier gewekt, worde thuis geopenbaard. Een geestdrift,, waar de Heilige Geest de leiding heeft Hierdoor wordt men opgewekt tot een doen naar 's Heeren Woord, ook in het leeren kennen van de paden des verbonds voor geheel het leven, op de vergaderingen, enz. Dit zij aldus de toepassing van den Bonds dag, dat een ieder op haar plaats in het Bonds- en vereenigingsleven werke tot eigen vorming, tot een zegen van anderen, zooy dat het worde: U alleen loven wij, ja, wij loven U o Heer. Ruim 7500 Meisjes bijeen. Op 6 verschillende plaatsen houdt men enthousiaste vergaderingen. IN DE GROOTE KERK In de Groote Keiik werd de vergadering geopend door de vice-presidente Mej. E. C. Vërsluys. Deze sprak des morgens een openingswoord, nadat gezongen was Ps. 100. Na de openingsrede hief men spontaan het bondslied aan. f Vervolgens sprak Ds. P. N. Kruyswïjk van Hilversum over „De Hoop". Spr. groepeerde zijn rede om de 3rie woorden geloof, hoop en liefde. Spr. stelde deze voor als drie zusters, welke steeds elkaar verbonden blijven. De kracht der hoop in ons Bondsleven tweeërlei. Het werkt als een vliegwiel over doode punten heen en om een stooten- do gang gelijkmatig te maken. Zoo werkt de echte hoop ook lijdzaamheid Bilderdijk heeft indertijd dit in een zijner verzen zoo schoon tot uitdrukking gebracht. Wanneer nu de hoop deze kracht heeft dringt ze tot ontembare werklust. Hoop kan beschouwd worden als de doch ter van geloof en dus ook van liefde, en is dan ook gebaseerd op Gods Woord. Spr. wekte op dit Woord op de vereen, trouw te onderzoeken. Na het zingen van „Alle man van Neer- lands stam" werd hier de ochtendvergade ring gesloten. De middagvergadering werd ook hier ge leid door Mej. Vërsluys. Ds. v. d. Vliet sprak over „Als de ziele luistert", waarover hij ook in de Harmonie gesproken had. Ook mevr. K r a a n v. d. Burg sprak hier over hetzelfde on derwerp als in de Harmonie. Het slotwoord werd gesproken door Ds. E. N a w ij n van Bergum. Deze wees op het groote aantal bezoekers en het meeleven van de bondsvriendinnen. Deze vergadering heeft voorlichting gegeven over de vragen van dezen tijd, vooral over die vragen die het meisjes- en vrouwenleven raken. Boven dezen Bondsdag mag wel geschreven wor den: „Ook nu met het Woord". Dat is het vandaag geweest, dat moet het nu ook ver der zijn. Daarom spoorde spr. aan tot trouw in het vereenigingswerk, en deed hij een beroep op de Geref. Meisjes om in dezen tijd van geestelijke crisis te bidden en te werken voor en met hen die den strijd moeten voeren. IN DE KOEPELKERK In de Koepelkerk berustte de leiding bij Mevr. J. de Wild e—d e B r u ij n. Na de opening werd gezongen: „Ja, de Trooster is gekomen". Ph. der Vliet, van Utrecht Spr. geeft eerst aan. dat er verschil lende luistertypen zijn. Menschen, die het leven over zich laten heengaan, die niet luisteren, men schen. dio naar twee zijden luisteren, ge lingerd worden menschen, die kun nen luisteren, omdat ze deze gave in de In deze imorgenvergadering refereer de de heer A. K u ip e r, van Utrecht, over bovenstaand on derwerp. Spr. wi] een cau serie houden naai aanleiding van den nieuwen leidraad, die in het Bonds orgaan verschijnt. In sommige vereenigin gen bestaan nog be zwaren tegen letter kundige studie- Van die bezwaren noemt Spr. er enke le: de letterkunde brengt ons tot de he- dendaagsche cultuur diie wij moeten mijden; de tijd voor Sohrift- studie wordt geroofd door letterkunde-be- handeling; meisjes hebben geen roeping op dit terrein; tenslotte heel practische bezwa ren: geen geld en geen lust Vooral op het eerste bezwaar gaat Spr in. De scheiding van cultuur en godsdienst is niet naar de Schrift en daarom door het r het levend was, nooit aan Calvinisme, In het tweede gedeelte van de causerie besprak de heer Kuiper, waarom we wèl aan letterkunde zullen doen. Allereerst, omdat we zoo worden gebracht in het weidsche gebied der schoonheid. En dan ook, omdat de letterkunde de draag ster is van de giroote gedachten der tijden. een goed boek en go leert den tijd beter kennen! Spr. maakt opmerkzaam op de groote waarde van reciteeren. Alle goede literatuur moet terug leiden naar het gesproken Tenslotte wees de heer Kuiper erop, dat 3 kunst nooit den godsdienst kan vervan gen. De schoonste literatuur kan hoogstens spreken over het beloofde land; Christus alleen leidt er binnen. Uit God of uit den mensch. Uw bond, zegt Spr., heeft gekozen de par tij van den levenden God. Uw ideaal is niet zelfgenoegzame wezens te zijn, maar men schen Gods, tot alle goed werft volmaakte- lij k toegerust. Onder de teekenen der tijden, waarop gij acht hebt te geven, behooren zeer zeker de geweldige machten van het Bolsjewisme of Communisme, van het Fascisme en van het Nati onaa 1 -Soci al isme. Maar dit is alles tót den mensch en dóór den mensch, die met zijn wetenschap en techniek alles denkt te vermogen, omdat 't alles is uit den mensch, die zélf God wil zijn. Nagegaan wordt door spreker, hoe op schrikkelijke wijze Alle geboden van Gods heilige wet met voeten worden getreden. Niet uit God is als hoogste maatstaf te kiezen, wat men zelf in het belang van het staatsgeheel acht, tegenstanders met spot en smaad te overladen, kwaad met kwaad te ergelden en noodeloos geweld te gebruiken, den godsdienst te waardeeren naar zijn be teekenis voor de tijdelijke doeleinden, te steunen op eigen kracht en te meenen, dat God daarop Zijn zegen wil geven. Fascisme en Nationaal-Socialisme mogen new; zoo fel optreden tegen Liberalisme en Socialisme en Communisme in den diep- sten grond hebben zij hetzelfde uitgangs punt: het is alles uit den mensch, het is alles het revolutiebeginsel van den mensch, die als God wil zijn. Gij moet, zegt spr., uw uitgangspunt ne men in God en u laten leiden door Zijn on- bedriegelijk Woord. Dat leert ons de roeping van overheid en onderdanen, de rechte ver houding van gezag en vrijheid, de waarde van het nationale leven, de naastenliefde in het sociaile leven. Liefde tot God boven alles! Staande werd gezongen: „Zij zullen het niet hebben, ons oude Nederland!" sprak Rust Spr. had dit onderwerp gekozen naar aan leiding van het overlijden van de Vlaam- sche dichteres Alice Nahon. Deze dichteres kende de onrust van het hart en haar ver zen spreken ervan. Die onrust is geworden tot een sterke vijand, die tenslotte wist te overwinnen Daarom zweeg deze begaafde vrouw in het laatst van haar leven. Zij had de rust niet gevonden, en de on rust bewaarde ze in haar zielehuis. Hierna zeide Spr., dat ook wij die onrust kennen. Maar wij komen er niet zoo open lijk voor uit We spreken er met onze vrien dinnen niet over, met God niet, met on» zelf niet Spr. schetste vervolgens enkele typen, waaruit bleek hoe men dezen vijand L leven kan. onderkennen. Hoe dan deze onrust weg te krijgen? De ereld zegt dat men geen idealen moet hebben, maar deze wijsheid is zotheid der zotten. De rust is te verkrijgen als men zijn oogen wendt naar het punt tusschen God en de werkelijkheid. Dat is het kruis van Christus. Spr. wekte allen op do oogen naai Christus op te heffen opdat men kan zegger rust mijn ziel, Uw God is Koning. Mevr. J. de Wild ed e Bruin nan: vervolgens afscheid van de Bondsvrieaidin- haar dankend voor het vertrouwen haar al dien tijd geschonken. DsCvan derWoude van Leeuwarden sprak een slotwoord naar aanleiding van Openb. 3 11, waarna na het zingen 68 17 deze samenkomst werd gesloten. IN DE PELIKAANKERK In de Pelikaan-kerk had Mej M Par-men tier de leiding. Mej H M Hemmes van Solo sprak over De Chr. School op het Zendings- terrein. De Chr School, aldus Spr., op het Zendings terrein is het voornaamste terrein van den arbeid onder de jeugd. De periode tusschen het verlaten der school en het huwelijk is zoo kort, dat, wat in het Westen na de school jaren gebeurt, op Java gedurende dezen leef tijd moet vallen, dezen leeftijd dan zoo ruim mogelijk genomen, zoodat hij niet alleen de lagere school, maar ook het voortgezet on derwijs omvat dus gedurende de schooljaren, dat de jeugd op Java in aanraking komt met het evangelie, met zijn zoo gansch andere en geheel andere moraal dan waarin do jonge menschen op Java zijn opgegroeid. Dit schept soms op jeugdigen leeftijd reeds conflicten. Er wordt meer nagedacht gepraat over de schriftuurlijke opvatting van naastenliefde, barmhartigheid, offeran de, om maar enkele dingen te noemen, dan wij zoo oppervlakkig zouden meenen. Komt door de krachtvolle werking des Heiligen Gecstes zi'lk een jonge ziel tot geloof Christus, dan wordt het waarlijk een nieuw schepsel. Vele zijn de moeilijkheden, die de jonge Christenen dikwijls ondervinden. Velerlei smaad en hoon, verdrukking mishandeling soms maken deze jonge men schen door. Het: „Wie vader of moeder lief heeft boven Mij, is Mijns niet waardig", wordt in waarheid beleefd. Rijk en groot zijn Uw eigen voorrechten, gezien tegen dezen achtergrond van moeite en strijd. De jonge Christenen op het Zen dingsterrein hebben een diep besef van hun heilige roeping om in woord en wandel gode getuigen van Christus te zijn. Dat hun voorbeeld allen beziele, om de Kruisbanier omhoog te houden en uit te dragen ia de wereld. In de middagvergadering sprak ds. L ran je ook over het onderwerp „Rust", waarna dr. G. M den Hartogh vaa Hazerswoude ook hier sprak over „Uit God, of uit den mensch". Het slotwoord sprak ds. J. Mulder van Leeuwarden. £">r. wees op de warmte en be zieling die in de vergaderingen gevonden werd De Pinksterbelo'te wordt ook aaa de jeugd van onzen tijd vervuld, n.l. Uwe zonen en uwe dochters zullen profiteeren. Verder wees spr. op het gevaar van den eentonigen sleurgang. Mog- Uw toogdag, aldus spr., blijde bezieling gebracht hebben. En ga met die bezieling Uw anbeid weer in, gedreven door den Heiligen Geest, op dat uit Uw vereenigingsleven ook nieuwe kracht toevloeie uit de gemeente Gods. IN DE ZALEN SCHAAF De leiding in de zalen Schaaf berustte bij mej. KI. Elgersma Hier sprak mevr. J. B u e s i a kO s k a m Leiding geven Onvoedcn en leiding geven is niet gelijk, aldus Spr. Het deelnemen aan den arbeid onzer vereenigingen zien we als zelfopvoe ding. Ieder die leiding geeft is bekleed met een zekere vorm van gezag. En gezag moet die- ?n om de vrijheid te bewaren. Wie leiding geeft moet steeds het eind- oel in het oog houden bij het samenstel len van het werkrooster en het kiezen der onderwerpen. Dat behoedt voor het inslaan in een verkeerde richting. Doelbewustheid legt beperking op en teVens de volle omvang van de voorberei ding voor al de levensterreinen in het Bondsdoel genoemd. Om 't doel te bereiken is kennis nood- dig van den weg die erheen leidt Wie in het Vereenigingsleven leiding heeft te geven moet op den Bondsvveg goed thuis zijn en door nauwkeurige voorberei ding zich in staat stellen de besprekingen te leiden. Daartoe is, gezien de groote verscheiden heid in gaven, aanleg en ontwikkeling bij de leden, véél tact noodig. Tact om de jongeren te behouden en de vriendin van allen te zijn en rekening te houden met plaatselijke toestanden en eigenaardigheden en zelf leiding gevend ook met de da vóór te gaan. Wie zóó leiding geeft, is zich bewust van de verantwoordelijkheid. En dit verantwoor delijkheidsbesef doet met volle toewijding maar vooral biddend deze taak vervul len. Alleen wie zich laat leiden door Gods Geest en Woord is tot leiding geven in staat Des middags sprak hier Dr. K D ij k yan 's-Gravenhage, over: Gij en het wordend Christelijk huisgezin. Spr. begon met een nadere verklaring te geven van zijn onderwerp. Gij zijnde de jonge Geref. vrouwen bouwende en be warende jonge wouwen, die het gezin be zien in het licht van Gods openbaring en den weg tot dat wordend gezin alleen wil len vinden bij het schijnsel van des Heeren Woord. En het Chr. wordend gezin is dat gezin, dat zich van den beginne stelt onder de tucht van de \reeze Gods en dat saam ge bonden wordt door de heilige liefde tot God elkander. Dat gezin wordt bedreigd, door tal van gevaren. Spr. noemde drieërlei gevaar, nj. de verwording van het huwelijk; de verkil ling der liefde tusschen ouders en kinderen; en de slechte invloed, die van de levens- verzakelijking en levensvermaterialiseering op het gezin uitgaat, in de socialisatie van het gezin, in de uithuizigheid, die almeer verergert Achter al deze kwaden ligt de afval van den levenden God. en de verwerping Zijn Woord. Hoe kunnen nu onze jongemeisjes zich voorbereiden tot de strijd, tegen deze demo ralisatie en ontaarding. Zij kunnen door reeds in haar verloving Het ideaal der heilige eenheid vast te- houden en alleen te zoeken die band, die eenheid brengt tus schen ziel en ziel, in geloof en belijdenis. Verder moeten zij zich voorbereiden op de overgave, die God in het gezinsleven raagt, en zich stellen tegenover de ver breking daarvan. Hier is een roeping zoowel voor gehuwde als de gehuwde. Voor de vorming van het meisjesleven voor het wordend Chr. gezin hebben onze M.V. groote beteekenis, door haar voorbe reidend en vormend werk, en spr. wekte op tot inspanning van alle krachten voor het Geref. jeugdwerk. Houdt, zoo eindigde spr., het ideaal der Christenvrouw hoog doe dat met de bede: „O, Heere, bewaar gijzelf ons huis". Dr. W. H. Gispen, van Delft, sprak verder over Zij die thuis bleven waarvoor hij de titel ontleende aan Ps. vers 13, en die zoo moest worden opgevat, dat zij beperkt wordt tot het nader be schouwen van de positie van het meisje en de vrouw bij Israël. Ds. Th. Boersma, van Hijlaard, sprak hier een slotwoord. IN DE GEREF. KERK VAN HUIZUM In de Geref. Kerk te Huizum berustte de leiding bij Mej. C. F. Kok. Des morgens sprak dr. E. D. Kraan over „Geestdrift en Nuchterheid", waarvoor e verwijzen naar ons blad van gister. Des middags spraken ook hier dr. W. H. i s p e n en dr. K. D ij k. waarna mevr. fc. van AlkemadeKwakkelstein een slotwoord sprak. NAAR HUIS TERUG Na afloop der morgenvergadering ver- ecnigdeu zich talrijke meisjes aan diverse koffietafels, waar heel wat door de Leeuwarder bakkers gebakken broodjes ■erden verorberd. Om half vijf waren de vergaderingen af- geloopen, maar het mooie weer lokte nog wel tot blijven en tot deelname aan enkele uitstapjes. Bij de verschillende zalen ston den jonge dames met borden, waarop aan gegeven was hoe men moest handelen om onder geleide hier of daar naar toe te gaan Vooral voor een boottocht op de Groote Wielen bestond veel belangstelling. Ook aan de wandeling naar Toutenburg namen velen deel, terwijl nog weer anderei gelegenheid te baat namen om de „Alde Hou" eens van naderbij op te nemen. Voor de jongedames die naar Zuidelijker gelegen streken moesten, was om half acht het uur van vertrek geslagen. De Friesche sneltrein kreeg het druk. Enkele wage: werden aangehaakt en met jonge meisj* volgeladen, die onder vroolijk gekout c gezang de terugtocht aanvaardden. Het volgend jaar zien we elkaar tc Mid delburg weer, spraken ze af. CHR. NAT. SCHOOLONDERWIJS 71ste ALGEMEENE VERGADERING Indrukken over het eerste Intern. Chr. Schoolcongres Hedenmorgen ving in het gebouw voor K. ..i W. te Utrecht de 71ste algemeene verga dering aan van de vereeniging voor Christe lijk Nationaal Schoolonderwijs. De Voorzitter, Ds M. v. Grieken, Ned. Herv. predikant te Rotterdam, optende de vergadering op de gebruikelijke wijze, waar na men overging tot vaststelling van het jaarverslag van den secretaris, den heer R. Venema, te Amsterdam en dat van den penningmeester, den heer mr D. W. O. A Schut, te Amsterdam. Beide verslagen wer den onder dankzegging goedgekeurd. Tot leden van de hoofdcommissie bleken te zijn herkozen de heeren: Ds C. Heems kerk, Ned. Herv. predikant te Ter Aar; Jhr Mr H. A. M. van Asch van Wijck, lid van de Eerste Kamer te Doorn; en Mr D.W O A Schut, te Amsterdam. Vervolgens sprak de heer W. Uittenibo- gaard, van Arnhem, over: Indii-ukken van 't eerste Internationaal Christelijk schoolcon- jres te WuppertaJ-Barmen, in October 1932 en de strijd voor Christelijk onderwijs. Rede W. Uittenbogaard Het Banper-congres waarvoor ook de vele Nederlandschc bezoekers opgetogen wa- was de bekroning van allerlei actie deze en gene zijde der grenzen en i: dien zin een eindpunt. De bedoeling was het te doen zijn 't beginnen eener actie van veel wijder strekking: de sterking van het protestantsch-christelijk onderwijs in alle landen. Spr. stond dus eerst eenigszins uitvoerig stil bij de vóórgeschiedenis. Na de revolutie in Duitschland (1918) riep de regeering door haar ruwe decreten tot afschaffing van de religie in de Duitsche scholen een ge weldige protestactie in het leven, die haa/r tot belangrijke concessies noopte. Een felle strijd ving aan over de beginselen van de Schoolwet, welke komen moest Toen kwam in 1921 de uitnoodiging tot prof. Slotemaker de Bruine, om nader bescheid over den juist beëindigden Nederlandschen school strijd. Een daartoe aangezocht landgenoot heeft toen in Berlijn daarover gesproken in een vergadering van belangstellenden. Daar op zijn vele vergaderingen gevolgd in ver schillende plaatsen, tienduizenden vlug schriften zijn verspreid, alle beoogende, de beginselen en het verloop van onzen school strijd in Duitschland bekend te maken. Er kwam cnotact tusschen de christelijke on derwijsorganisaties hier en ginds. Het ging in Duitschland om de facultatieve splitsing der staatsschool, niet om de vrije school. Naast oudere organisaties verrezen twee nieuwe: de Reichseiternbund en het ver band van Evangelische Schulgemeinde, die met verschillend aocent den strijd aan bonden voor gewetensvrijheid en ouderrecht Steeds wijder kringen werden zich van het groote belang van den strijd bewust. Hier mede groeide ook het besef van internatio nale verbondenheid en rijpte de gedachte aan een dienovereenkomstige organisatie. In 1928 werd aan het Nat Chr. Schoolcon gres te Utrecht een buitenlandsche sectie verbonden, waar de grondslag gelegd werd voor den Internationalen bond van Ghr. Onderwijsorganisaties, die in Januari 1931 te Frankfurt a/Main vasten vorm kreeg. Ook uit Zwitserland, en Tsjecho-Slowakije, spoe dig door Oostenrijk, de Vereen. Staten en België-gevolgd, kwamen blijken van instem ming en medewerking. De bond nu organi seerde het le Intern. Ev. Schoolcongres.dat 710 Oct. 1932 in Barmen werd gehouden. Het programma, dat belangrijke onder worpen bevatte van verschillenden aard. werd geheel afgewerkt Het congres is een verheugenis voor ieder, die het meemaakte. In de jaren 1922'32 zijn verschil lende school wetsontwerpen aan de orde geweest doch zonder ressultaat Aan den feilen strijd die steeds voortging is nu een eind gekomen doordat Hitier alle knoopen doorhakkend, christelijk nationale eerste staatschool (Evang. en R.K. of simultaan) tot de Duit sche schoo] heeft geproclameerd, nationaal- socialistisch georiënteerd. Hij eischt hergroe peering van bestaande organisaties, (Gleich schaltung) en de christelijke bonden volgen met blijdschap Spr. wees tenslotte op de gevaren dezer beweging en sprak als zijn overtuiging uit, dat ondanks het nu heerschend nationalis me, ons getuigenis voor eeuwige beginselen weerklank zou blijven vinden en de inter nationale arbeid met kracht moest worden voortgezet De Voorzitter dankte den heer Uittenbo goord voor zijn interessant betoog, waar over in de middagvergadering van gedach ten werd gewisseld. De verschillende inspecteurs der vereeni ging brachten hierna verslag uit van den arbei'j, welke verslagen in het jaarverslag inmiddels werden opgenomen. Besloten werd de volgende jaarvergadering in 1934 wederom in de Pinksterweek te Utrecht te doen plaats hebben. Na rondvraag werd de vergadering op de gebruikelijke wijze ge sloten. ROFFELR1JMEN Woorden! Woorden! baar zfln al het andere 13 corruptie! Je herinnert je, m'n waarde, Zeker het geval-Van Lier? 'k Gaf er een paar regels over ln m'n roffelhoekje hier. 't Ging hier om: de Telegraaf zei Dat het tijd geworden was Dat de man weer nummer één werd Bij de openbare kas Dat gehuwde ambtnaressen Wijken moesten voor den man, Die in deze vreemde tijden Geen emplooi meer vinden kan; En als meer dan sprekend voorbeeld Gaf het blad dan nader aan Het geval dat in de hoofdstad Heel wat deining deed ontstaan: De gemeente-secretaris En zijn echtgenoote staan Samen op de hoogste posten Die in Amsterdam bestaan. Wel, dat mag besproken worden, Zou je denken; mis! m'n vriend A.B.K. heeft op die „kroegpraat" Prachtig van repliek gediend: Wat? die „paar" gehuwde vrouwen? 't Is de moeite! zegt hij gram, (Zestienhonderd één en tachtig Is „een paar" in Amsterdam!) ,JHet: wie zijt ge? en: wat kunt ge? Daarnaar -mag alleen gevraagd! Al het andre iscorruptie!" Bast hij, ietewat gewaagd Want dan zou ik bijna vragen: En uw Kamerfractie dan? Eén en twintig roode heeren En één roode dame, man? Is het in uw roode kringen Waarlijk wel zoo'n frissche boel, Of herzinktbij u de vrouw weer. In de oude „vieze poel"?? (Nadruk verboden.) LEO LENS BURGEMEESTER Dr. W. DE VLUGT GEHULDIGD ZIJN DERDE AMBTSPERIODE In den Amsterdamschen Gemeenteraad heeft Woensdagmiddag wethouder S. R. de Miranda als oudste wethouder burge meester Dr. W. de Vlugt gehuldigd bij het aanvangen van diens derde ambtsperiode. Spr. herinnerde hierbij aan den wenscli door den heer Wibaut in 1927 uitgesproken^ nl. dat de burgemeester aan het einde van aijn tweede ambtsperiode even jong inocht zijn gebleven. Die wensch is vervuld. Het is nog niet voorgekomen van 1824 af, dat een burgen meester 'twee ambtsperioden ten .volle heeft vervuld! Burgemeester De Vlugt begint thans aan zijn derdeJ Moeilijke dagen zijn er geweest in het twaalftal jaren dat voorbij ging, en thans is de toestand donkerder dan ooit Moge het den burgemeester gegeven wor den, zoo eindigde de wethouder, om Am sterdam veilig door de crisis ce leiden. Door den heer Ter Haar werd daarop gesproken namens den Raad Burgemeester De Vlugt zeide bij het beantwoorden van deze sprekers o.m., dat hij God dankte voor de hem ge schonken kracht. Van verschillend* kanten is er aan drang op hem uit geoefend, dat hij het burgemeesterschap zou blijven beklee- den. Dit heeft hem cr tenslotte er toe gebracht zich op nieuw, althans voor enkele jaren aan deze taak te geven. Dat kan hij doen in ver trouwen op de medewerking \an het Col lege en van den Raad. In den tijd, die komt zal dece meer dan ooit noodig zijn. De gol ven slaan hoog om het Koggesc.i'p. Moge het onder Gods zegen gelukken, met gezamenlijke kracht aan de moeilijkheden het hoofd te bieden. In de nabijheid van Terschelling is men drnk bezig met hel lichten van het goud van het Lutine-wrak De werkklok, di boven het wrak wordt gemonteerd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1933 | | pagina 5