Jliruiur £rtitëri)r (Éftmrant
BINNENLAND.
ABONNBMENTt
Per kwartaal In Lelden en In plant-
sen waar n agentschap gevestigd Is ƒ2.33
Franco per post 2.35 portokosten.
Per week ƒ0.18
Voor het Buitenland bij wekelijk-
«che zending „4.50
Bij dagenjksche zending „5.50
Alles bij vooruitbetaling
5 cent
met Zondagsblad 7*/2 cent
Zondagsblad niet afzonderlijk verkrijgbaar
Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken
Bureau: BreesRiat 123 Telefoon 2710 (na 6 uur 3166) Postbox 20 Postgiro 58936
NO. 3950 WOENSDAG 26 APRIL 1933
ADVERTENTIEN
Van 1 tot 6 reeels- l.ïfyi
Elke regel meer0.22^
Ir.gez. Mededeelingen
van t—5 regels 2.30
Elke regel meer1.45
BIJ contract bplangriike korting.
Voor het bevragen aan 't bureau
wordi berekend f n 10
14e Jaargang
Oil nummer bestaat
EERSTE BLAD
NATIONALE TIJD
Onze tijd is een tijd, waarin de organisa
tiegedachte sterk veld won.
Toch mag deze winst in organisatorisch
opzicht niet weerhouden de opmerking te
maken, dat van bestaande organisaties niet
steeds volledig profijt wordt getrokken.
En dan denken we met name aan menige
adresbeweging, in dezen of genen gemeen
teróad op touw gezet öm eenlg doel te be
reiken bij de Regeering, op welk adres men
dan gaarne de adhaesie vraagt der overige
gemeenteraden in ons vaderland.
Hier is een ernstige verspilling van ar
beid.
Want in de Vereeniging van Nederland-
sche Gemeenten bezit men een centraaj or
gaan, dat nagenoeg alle gemeenten in ons
vaderland omvat en haar belangen op uit
nemende wijze, met name bij de Regeeriug,
weet voor te staan.
Zoo vaak er dus eenig gemeentelijk belani
van min of meer algemeenen aard moet
worden behartigd, is het de aangewezen weg
daarbij gebruik te maken van de - bemidde
ling dezer vereeniging, wier Directeur en
Bestuur in de Regeeringsbureaux uiter
mate goed georiënteerd is en zich in rui
men kring gezag verwierf.
Wie dit nalaat, maai op eigen gelegenheid
handelt, miskent de i-ftteekenis zijner eigen
organisatie die hij voorbijloopt.
t Hij miskent ook de waarde van den be
langrijken arbeid, die in den regel wel ten
aanzien van het speciaal in het oog geval
len fout door de Vereeniging zal zijn ver
richt.
En hij geeft en dit is misschien wei
het ernstigste bezwaar aanleiding tót een
ongerechtvaardigde verspilling van tijr. en
arbeid door al de overige gemeentebesturen
in het land, wanneer zij het onderwerp tot
punt van beraadslaging maken, óf, hij zier
zijn pogen verijdeld, doordat het stuk vooi
kennisgeving wordt aangenomen^ wijl an
dere gemeentebesturen een juistere opvat
ting hebben van hun lidmaatschap der or
ganisatie.
töe aangewezen weg in zoo'n geval is, dat
men de Vereeniging inlichtingen vraagt om-
trept het aan de orde gestelde punt en zoo
n,odig haar verzoekt de zaak ter hand te
willen nemen, een methoden, die den
meesten waarborg tot slagen biedt.
De Vereeniging van Nederlandsche Ge
meenten deed goed werk door in een circu
laire hierop te wijzen.
Thans gaat veel tijd heen met onnutte
bespiegelingen onzer vroede vaderen.
En in dagen, waarin men het natio
nale element op den voorgrond stelt, mag
ook wel aandacht gewijd aan een doelma
tige, besteding van den nationalen tijd.
MERKWAARDIGE OMMEKEER
Dat de theorieën op het gebied van het
strafrecht een wetenschap, die zoo nauw
met het maatschappelijk leven samenhangt
worden beïnvloed door de ontwikkeling
op het terrein van staat en maatschappij,
valt licht te bevroeden.
Deze kentering is intusschen wel heel
groot, wanneer men let op de verandering
van inzichten, die zich onder den invloed
der politieke gebeurtenissen in Duitschland
hij verschillende vooraanstaande rechtsge
leerden voltrokken heeft.
Tijden van revolutie en omwenteling laten
uiteraard meer ruimte dan gewoonlijk aan
het politieke misdrijf, en daarmee rijst dp
belangstelling voor de vraag, hoe de rech
ter tegenover den poiitieken misdadiger
heeft te staan.
Vooropgesteld zij, dat ons strafwetboek
niet kent een bijzondere behandeling van
misdadigers uit overtuiging en andere,
wat elders, met name in Duitschland, wel het
Merkwaardig js de uitspraak, die Prol.
Gerhard doet in een artikel „De communis
tische agitatie als een probleem van wereld
strafrecht", opgenomen in de Deutsche Ju
risten Zeitung.
i „De laatste noodverordening", aldus de
hoogleeraar, „geeft dé mogelijkheden
communistische inbreuken op het gemeene
recht te bestrijden, en het zou toch wel op
grond van de ervaringen van den tegen-
woondigcn tijd als een fundamenteele dwa
ling mogen worden aanvaard, wat men
nog op den juristendag in Keulen zoo leven
dig heeft gepropageerd, dat namelijk
degene, die een misdrijf begaat uit overtui
ging, met meer zachtheid zou moeten
den. behandeld dan andere misdadigers; dat
maj niet, omdat hij in werkelijkheid niet
het. minder gevaarlijke, maar integendeel
het g e v a a r 1 ij k e r type van misdadiger is.
.En ook- v.an- de gedachte om het strafrecht
hoofdzakelijk op paedagogische denkbeelden
op te bouwen is de onhoudbaarheid aan te
'toonen, daar het voornaamste middel van de
straf immers niet is om op te voeden, maar
om af te schrikken en, waar het
dig is, te vernietigen".
En Dr. Mey'er laat zich in zijn opstel „De
gerechtelijke bestrijding van het communis
me" op dezelfde wijze uit als hij schrijft:
„Het nihilistisch motief der communisten,
dal op algeheele verwoesting gericht is en
waardoor zij zich buiten de rechtsordening
plaatsen, is het beslissend element bij de
straftoemetingOnze rechtspraak mag
tegenover deze misdadige uitingen geen
zachtheid toonen. En vooral mag de gedach-
m verbetering niet opduiken. Zulke fa
natieke misdadigers als de brandstichters
in den Rijksdag zijn niet tot beter-
fhap in st aat".
Deze beschouwingen wijken wel heel
sterk af van de meermalen gepropageerde
denkbeelden omtrent den misdadiger uit
overtuiging, die immers heet te handelen uit
kracht van zekere .zedelijke, maatschappelij
ke of staatkundige overwegingen en wiens
daden daarom eenige eerbiediging behoe-
Te onzent moge Prof. Simons zich niet
)0 stérk hébben Uitgedrukt, ih zijn „P rob Ie
men van Strafrecht" spreekt hij-toch als
zijn oordeel uit,'dat tal vap gevangenismaat
regelen 'tegenover den poiitieken delinquent
niet behooren te worden toegepast
Veel verder gaan echter de uitspraken die
beide Duitsche geleerden, dde geen be
voorrechting, maar verzwaring
van straf begeeren.
Duidelijk blijkt thans, aan hoe groote
schommelingen het strafrëcht onderhevig is,
wanneer men de straf van haar vergeldend
karakter berooft en bij de toemeting eenzij
dig op maatschappelijke overwegingen let.
En zoo is het allerminst onmogelijk dat bij
voortgaande verwildering van den maat-
schappehjken toestand en bij toenemende
criminaliteit menigeen naar analogie tot de
uitspraak zal komen, dat „fanatieke misda
digers als moordenaars niet in staat zijn om
zich te beteren", en dat daarom de dood
straf weer dient te worden ingevoerd
DUITSCH-NEDERLANDSCHE
ONDERHANDELINGEN
De -economische onderhandelingen tus-
schen Duitschland en Nederland, welke on
der,leidjng van Rijksminister Dr. Hugenberg
en den Nederlandschen Gezant te Berlijn,
Graaf van Limburg Stirum plaats vonden,
hebben tot een accoord geleid.
De onjerteekening van een verdrag zal
J^tetitoe Hetbörije Courant
ABONNEMENTSPRIJS NA DE VERLAGING:
PER KWARTAAL f 2.35
PER WEEK 18 CENTS
AANBRENGERS VAN NIEUWE ABONNÉS KUNNEN GE
BRUIK MAKEN VAN HET INTEEKENBILJET IN DIT
NUMMER. ZI] HEBBEN RECHT OP BOEKENPREMIES.
DEZE WORDEN HALF taci VERZONDEN.
DE ADMINISTRATIE.
DE RADIOREDE VAN
DR. H. COLIJN
Het is de vóóravond der verkiezing en
zitten in een kerk.
Zooals anderen zitten vanavond in
kerkgebouwen, zalen en in consistorieka
mers ginds vlók aan de Duitsche grens
dóór waar het bru.isen van de Noordzee
eindig eentonig aanhoudt in zhi onweer
staanbare intervallen.
We hooren ook hier. in de groote stad.
ais elders, naar inleidende sprekers, die ons
voorhouden de gewichtige beslissing, die
wacht, maar onze gedachten dwalen toch
telkens weer af naar de luidsprekers, die
als vreemde spinnen tegen de pilaren
hangen.
Eigenlijk is de wacht ar op, dat die gaan
spreken.
Dón: het inleidend woord wordt afgebro
ken, kwart voor negen; een gonzend geluid
kondigt aan, dat de luidsprekers zijn gaan
werken, de omroeper valt in, nuchter haas
tig (het is voor hem de zooveelsté verkie-
zingsredevoerder, die opkomt):, „Dames en
heeren, ik vraag uw aandacht voor Dr H
Colijn, die zal spreken namens de anti
revolutionaire partij".
Wég óf
Weer wat geknerp uit de luidsprekers.
een stilte, een kuch
Dè.n komt 'Colijn:
Hij richt zich daar toch niet op uit het
hoekbankje van den preekstoel? Tóch staat
hij vóór ons: massief te voorschijn tredend
uit de verkiezingsbiljetten, die links en
rechts ophangen, de forsche hand aan het
stuurrad, de nuchtere, maar eerlijke kop.
die den lasterenden vijand vlak in het ge
laat ziet, en dan gaat hij spreken met dc
rustige stem van den man, dife om de waar
heid te dienen geen fraai gei'ntoneerd rede
naarstalent noodig heeft, die zóó maar
spreekt zoóals hij is.;....
Recht op den man af.
Ernstig is het 'oógenblik. Een wereld, die
wankelt, een economische toestand, dié
drukt, een depressie, die in oris land een
daling in het volksinkomen veroorzaakt van
minstens 40 pet
Alles wat Colijn hier verteltis voor ons
oud, hij heeft dat twintig, dertig keer ge
zegd, maar we voeleri hem. hier in den aan
vang van zijn radiospeecli contact zoeken
met die duizenden, ;die thuis achter hun
toestelletje zitten, die nooit anders dan
venijn over dézen man hébben gelezen en
die nu „dien bommenwerper" toch ook wel
eens willen hooren.
Klaar hooren zij- dien „reactionair", dien
,man zonder eenig sociaal gevoel" uiteen
zetten hqe.de Overheid; haar inkomsten
moet, hebpeh ,uit dat dalende'yolksinkomen,
wélke moeilijkheden er rijzen,;nu de inkom
sten dalen en de uitgaven stijgen door
steun aan het bedrijfsleven", maar vooral
door de werkloozenuitkeeringen. Nuchter is
het, maar spreekt hier een gévoellooze?
Onwrikbaar logisch komt uit de hier ge
noemde combinatie van factoren naar voren
de noodzakelijkheid Van een omstelling in
het bestuursapparaat, omdat het gat met
belastingverhooging alleen niet is te stop
pen, en wordt geponeerd de noodzaak
van die omstelling, wil de zorg voor de
zwaksten ónder het Nederlandsche volk, do
werkloozen, behouden kunnen blijven.
De stem zet zich uit als Dr Colijn vervolgt
dat de beproefde staatsorde in gevaar wordt
gebracht door een democratie, die den moed
mist om het volk te zeggen, wat noodig is.
De opkomst der dictatuur wordt geschetst
en het gevaar, dat ook hier dreigt, wan
neer de 42 niet vertegenwoordigde partijen
elk een zetel zouden verwerven en met de
acht bestaande kruimelplaatsen de helft
van het parlement zouden bezetten. De „fas
cist" Colijn, de gedoodverfde „sterke man"
die zou drijven naar de „dictatuur" schuift
rustig heel die kramerij der tegenstanders
die het aankweeken van vrees voor hem als
inzet van hun actie hadden gesteld, ter zijde
en verklaart zich open en rond tegenover
de heele en halve fascisten, die het graag
ders zouden willen, vóór de gezonde demo-
Maar dan ook de gezonde!
Die het gezag erkent en de moeilijkheden
recht in de oogen durft te zien.
Onzuivere krachtaun wending wordt afge
wezen: als toetssteen vopr de anti-revolu
tionaire partij wordt gesteld het Woord
Gods, dat ook voor het staatkundig leven
zulke rijke lichtbundels uitwerpt
Dan volgt die schoone heenwijzing naar
nog veel moeilijker tijd, die ons volk door
leefde, doch waarin een onwankelbaar ge
loof het onoverwinnelijk maakte.
Staal des geloofs in het bloed is noodig.
Dan eerst komt er: nationaal herstell
Kort vat de leider dan het sober crisis
program samen en dan keert hij zich recht
streeks tot de tienduizenden, die in een ure
des gebeds zijn samengekomen om hen op
te wekken, om, hoe ook de uitslag der ver
kiezing moge zijn, te erkennen, dat Gtul
regeert en wekt hij dit deel van zijn hoor
ders op, om in sterk geloof ook te worden
wegbereiders en voortrekkers op de moei
lijkste en deernigste paden, die ons volk
Willem van Oranje-herdenking
DE DAG VAN HET CHR. M.U.L.O.
MEER DAN 5000 KINDEREN VAN
53 SCHOLEN ZINGEN
Kranshechting aan het standbeeld van
Oranje in Den Haag
Gisteren was het de dag van het Chris
telijk M. U. L. O. om Willem van Oranji
te herdenken en te eeren.
Niet mindei dan ruim 5000 leerlingen
van 53Chr Mulo-schólcn uit Noord-
Zuid-Holland en de stad Utrecht waren
daartoe 's morgens op het Malieveld te
Den Haag samengebracht.
Extra-treinen en autobussen brachten de
deelnemende groepen naar de Residentie.
Van voor tienen tot over half elf stroomde
het van alle zijden naar het Malieveld.
Het weer hield zich gelukkig goed. De
ochtendregen had opgehouden en wel liet
de zon zich niet zien. maar het was heerlijk
zoel: eem goede voorjaarstemperatuur.
Opstelling voor den zang
Geleidelijk verkreeg het Malieveld een
kleurig, vroolijk aanzien.
Met hun honderden 3chooIvaandels, doe
ken en vlaggen werden de groepen opge
steld in 10 kolommen. De Haagsche Gym
nastiek leeraar de heer C. v. Oost erom,
gaf daarvoor per luidspreker zijn aanwijzin
gen; een staf van commissarissen zorgde,
dat de orders ter plaatse werden uitgevoerd.
Aan den kop van kolom 1 verkreeg het
„eerepeloton" een plaats; het vvas ge
vormd uit 4 leerlingen (2 jongens en 2
meisjes; de jongens op de vleugels) van el
ke school. Dit eerepeloton bestond dus uit 53
gelederen.
Als leider van elk der kolommen fun-
geerde^een gymnastiekleeraar; de kinderen
stonden voorts onder toezicht van hun eigen
onderwijzers.
Omstreeks halfelf ma-rche?-de de Haag
sche Politiemuziek het veld in; zij zou den
zang - begeleiden. J ater verscheen n~g
.Klein maar dapper", „Crescendo" van Char-
lois en de tamboers en pijpers van de ma
riniers uit Rotterdam.
Het liep naar elf uur toen alle dingen ge-,
reed waren. Op het veld had zich inmiddels
een dichte haag belangstellenden verza-
1 De zang
De heer Van Oosterom maakte op het
hooge platform plaats voor den heer J. P i e
'rson M.ópns. voorzitter van den Róad
Chr, zang- en oratorium-vereenigingen
3. PIETERSON MOENS
Nederland. Deze zou als aanvoerder der
duizenden zangers en zangeressen optreden.
Hij gaf enkele korte aanwijzingen, de diri
geerstok rees omhoog, duizenden oogenpa
ren richtten ei zich op, de muziek gaf den
toon aan en onmiddellijk daarop weerklon
ken plechtig de gedragen sonore accoorden
ons oude en schoone Wilhelmus over
het wijde veld. Gezongen wérden het eerste
>uplet en „Mijn schilt ende betrouwen".
Het is ontzaglijk moeilijk om in een zoo
geweldige ruimte bovendien zonder
klankbord b.v. in den vorm van nabij ge
sloten geboomte zulk&n massalen zang
nog zal moeten betreden, ootmoedig steeds
hulpe van den Heere verwachtend.
Neen, het is geen lijfelijke Colijn,
die in het midden van ons staat, maar toch
ik om mij heen: hier en daar en ginds
die hoeken, hoe de honderden daar zit
ten met een vonk van geestdrift en bezie
ling in de oogen
Ja, hier worden wij niet bepraat om te
stemmen op lijst zus of zoo, hier spreekt
geestelijke kracht: „Al stormt dan de macht
der revolutie op ons aan, al staan we vlak
tegen de machten van ontbinding en ver
woesting, dat deert ons alles niet: we dur
ven die machten récht in de oogen zien.
omdat we strijden niet in eigen kracht, maar
gesteund door ons gebed, dat verhoord
wordt."
En dan komt het slotwoord, gericht tot de
hoorders in de kerkgebouwen, om, evenals
n héél de verkiezingscampagne, maar nu
;elijktijdig Van de Dollar tot de Schelde en
van Helder tot Maastricht aan te heffen de
Psalm der bemoediging:
De Heer is mij tot hulp en sterkte
Hij is mijn lied, mijn Psalmgezang.
En dan staót, als ik om mij heen zie, in
eens met een ruk, die machtige schare en
het orgel zet in het troostvolle en ware
kracht gevende lied en we zingen sterk ver-
eenigd met hem, die ons weer voerde tot de
Bron.
Waarlijk, een partij met zulk een leider.
sen: een partij met zulk een beginsel, is
immuun voor alle laster, uit welke richting
die ook losbraakt.
Zulk een partij is, óók al mocht de dag
van heden ons teleurstelling brengen, on
overwinnelijk.
tot zijn recht te doen komen. Maar we moe
ten zeggen: vooraan, op de plaats waar we
stonden, klonk het goed en als geheel reke
nend met alle omstandigheden, valt e~
Toespraak generaal Weber
Na den nationalen inzet van de herden
kingsplechtigheid was het woord aan den
75-jarigen generaal Ph. W. Webe r tot het
houden van een toespraak.
GENERAAL WEBER
Gelukkig was, dat hij over een flinke stem
beschikt, want de luidsprekerinstallatie zat
op dat oogenblik zonder gemeentelijke
stroom.
De generaal trok zich echter van deze
„dienstweigering" niets aan en stak van
wal. Met warmte bogroette hij alle jeugdige
oranjeklanten. Zijn oude hart werd weer
jong, verklaarde hij en het was vol. evenals
dat \an 'zijn jonge vrienden voor hem, van
den eerbied aan de nagedachtenis van Wil
lem van Oranje, dien allen wenschen te
uiten. Bovenal is er in het hart dank aan
God, dat Hij ons volk dezen man geschon
ken heeft
Trquvv, opoffering, zelfverloochening, moed,
standvastigheid, verdraagzaamheid en
vroomheid waren Ora'nje's meest ken
merkende eigenschappen bij het vervullen
van de zware taak, waartoe God hem ge
roepen had. Boven'alles" üit' blonk echter
zijn geloofsmoed. Hij was een geloofsheld,
die door alles heen aan zijn God vast hield
Gij gaat zijn nagedachtenis hulde bewij
zen door een krans te hechten aan zijn
standbeeld. Daarin vertolkt ge de gevoelens,
dié in uw jeugdige harten leven, daarin
spreekt ge uit den-dank van ujy hart voor
den grondvester van onze nationale- en ge
wetensvrijheid. Maar, zoo vervolgde gene
raal Weiierblijf steeds zijn beeld voor oogen
holideri: Hebt alles over voor ons geliefd
vaderland. Blijf trouw en verknocht aan ons
geliefd Oranjehuis. Vergeet nooit dezen dag,
waarop verleden en heden elkaar ontmoeten
Het zij een dag van hernieuwde belofte van
trouw aan onze Koningin. Met een herinne
ring aan woorden door de Koningin bij
vroegere gelegenheden gesproken, herhaalde
generaal Weber: Wedijver in geestdrift.voor
het Vaderland en neem Gods Woord tot
richtsnoer voor uw daden. Boven uw „Oran
je boven" ga alleen de kreet, waarmede wij
Gode loven.
Geestdriftige instemming vonden deze
woorden bij de jeugdige luisteraars: vlag
gen en armen gingen de lucht in en een
stevig gejuich plantte zich voort door de
honderden rijen.
Tijdens zijn rede deelde generaal Weber
mede, dat H. M. de Koningin-Moeder en de
Prinses het. défilé der kinderen zouden ga
deslaan, maar dat H. M. de Koningin zelf
door lichte ongesteldheid, na de vermoeie
nis van dé laatste dagen, verhinderd was
dat ook te doen.
Weer deden nu de zangers zich hooren in
in een vijftal liederen; Alle man van Neer-
lands stam; Zoc zal 't zijn door d' ecinven
heen; Wij willen Holland houen; En vast
aan onze zijde en Ons Holland zal niet
vallen.
Toespraak K. Brants
Daarna volgde een toespraak van den heer
IC Brants, hoofdinspecteur van het L. O.
in de tweede-hoofdinspectie.
Deze wilde geen geschiedenis geven: op
het M.U.L.O.-examen zouden allen voor het
K. BRANTS
deel der geschiedenis waarin Willem van
Oranje thuishoort, wel een 10 krijgen. Hij
wenschte vooral te wijzen op de symboli
sche beteekenis der kranslegging. Want de-
z. daad is evenzeer symbool als het ruiter
standbeeld zelf. We eeren door deze daad
Willem van Oranje, die met ons volk één
i° geweest onder alle omstandigheden, ook
in de pioeilijkste. In nood riep ons volk
steeds weer om Oranje. En Oranje onttrok
zich nimmer.
Laten wé dan dezen huldigingsdag nooit
vergeten. Oranje's devies was: ik zal hand
haven. I-Iij stond voor de beginselen vnn
gewetensvrijheid pal. Daarvoor heeft hij al
les over gehad. Zijn lichtend voorbeeld is
door neel de geschiedenis heen bewaard
gebleven Hij beziele ons tot wederkeerige
*"ouw aan Oranje. Met een krachtige op-
ekking daartoe eindigde dé heer Brants
Met een „God zegene de Koningin en haar
Huis" besloot hij zijn rede. Alle ha.nden
gingen omhoog om aan dien wensch uit
drukking te geven. Daarna levendige toe
juichingen;
Voornaamste Nieuws.
(blz. 2)
De stand der besprekingen te Washington.
Mac Donald keert vandaag terug.
De besprekingen te Genève hervat.
Benes over de internationale vraagstukken
De Engelsche begrooting ingediend.
Eischen van Japan aan China.
Een Duitsche wet tot beperking van het
aantal niet-Ariërs op de scholen.
(blz. 3)
De Twenteche Bank in 1932. Winetsado
ƒ1,999,402 (v. j. ƒ1,938,580). Div. 4 (onv.)
Jaarverslag 1932 der N.V. Slavenburgs
Bank te Rotterdam. Div. 3 (v. j. 4
Het goud verlies der Nederlandsche Bank
bedroeg in de afgeloopen week 26% mil-
Groot verlies eerste kwartaal der U. S.
Steel corporation.
(blz. 9)
Vergadering van de Vereeniging van Kerk
voogdijen in de Ned. Herv. Kerk.
De afmarsch
Er volgde nu een kleine pauze, waarna
alles opgesteld werd voor den afmarsch.
Voorop de politie, daarna de muziPk der
mariniers, die vroolijk tal van vadeiiand-
sche liederen deed weerklinken, daarachter
volgde het Comité voor de herdenking en
na het eerepeioton de verschillende scholen-
groepen. Het was een kleurrijke stoet van
respectabele lengte. Duizenden stonden langs
den weg geschaard het voorbijtrekken ga
de te slaan en velen liepen mee. Gemar
cheerd werd allereerst naar het Lange Voor
hout, langs het Paleis van de Koningin-
Moeder. H. M. was gezeten in een fauteuil
in de open deur, terwijl Prinses Juliana ter
zijde stond. Vlaggen zwaaiend en juichend
had het défilé plaats. D;» beide vorstelijke
personen beantwoordden hoofdknikkend der
kinderen geestdrift.
Einddoel van Óen tocht was het ruiter
standbeeld voor het Paleis in het Noord-
De kranslegging
Het eprei"-' n werd eromheen geschaard
en éen ma ke leerling van de eerste rij
hechtte vr sens den lauwerkans met
Oranjelintei n het voetstuk van 't stand
beeld. Tijden- .iet verrichten van deze han
deling door de deputatie van de school uit
Alkmaqr de verst komende en van Alk
maar begint dé victorie, speelde de Politie
muziek het Wilhelmus. Een drievoudig: le
ve de Koningin volgde.
Op de linten van de krans staat te lezenï
Aan den Vader des Vaderlands
1533—193a
Leerlingen Chr. M.UX.O.-Scholen
in Holland en Utrecht.
Juist toen het peloton opgesteld stond
reed Prins Hendrik per auto uit. Een hoe
ratje begeleidde hem.
Na de kranslegging trok de heele stoet
langs het standbeeld wat 20 minuten
duurde en begaf zich naar het Malieveld.
Daar volgde de ontbinding.
Het geheel heeft een voortreffelijk verloop
gehad. De organisatie was in orde. Ook den
kinderen komt een woord van dank toe vcor
hun uithoudingsvermogen. Velen zullen al
vroeg op stap zijn geweest, uren moesten ze
daarna staan en marcheeren. Voor enkele
„uitvallers" droegen mannetjes van E. H.
B. O. goede zorg.
Autoriteiten zagen we niet dan den heer
Pattist, de Haagsche rijksinspecteur van
het L. O.
Intusschen het voornaamste is, dat de
ze Oranjeherdenking naar wensch is verloo-
pen. Zij moge bijzondere en blijvende be
teekenis behouden in het leven van alle
deelnemers, zoowel ouderen als jongeren.
DE PERSONEELRAAD EN DE
B.A.N.S.
In de pers zijn berichten verschenen,
waarin o.m. wordt medegedeeld dat de vier
algemeene organisaties van spoorwegperso
neel de samenwerking met den Bond van
Arbeiders in den Personeelraad verbroken
hebben ,ten einde deze Bond buiten het
overleg te houden en dat de B.A.N.S. in het
bezit gekomen is van afzonderlijk overleg
voor do ambtenaren.
De Personeelraad stelt er prijs Op te ver
klaren:
dat de samenwerking met den B.A.N.S.
verbroken werd wegens herhaald delovaal
optreden jegens den Raad, een optreden
zooveel, de grenzen van het toelaatbare
overschrijdende, dat het elke samenwerking
moe*t te niet doen;
dat de door de directie met den B.A.N.S.
getroffen oplossing geen wijziging brengt in
het feit. dat beoordeeling en behartieing van
alle ambtenaarsbelangen tot de competentie
van den Personeelraad blijven behooren;
dat het „afzonderlijk overleg" voor den
B-A.N S. in feite deze beteekenis heelt, dat
hij niet meer in de gelegenheid is de iinib-
tenarenbelangen in en door den Personeel
raad, te behandelen en zich deswegen op de
officieele besprekingen tusschen directie er
Raad kan doen vertegenwoordigen;
dat de Raad deze kwestie vooraf met da
Directie der Nederlandsche Spoorwegen
heeft behandeld en zich met de getroffen
regeling kon ver een i gen.