Jliruiur £rtitëri)r (Éftmrant BINNENLAND. ABONNBMENTt Per kwartaal In Lelden en In plant- sen waar n agentschap gevestigd Is ƒ2.33 Franco per post 2.35 portokosten. Per week ƒ0.18 Voor het Buitenland bij wekelijk- «che zending „4.50 Bij dagenjksche zending „5.50 Alles bij vooruitbetaling 5 cent met Zondagsblad 7*/2 cent Zondagsblad niet afzonderlijk verkrijgbaar Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken Bureau: BreesRiat 123 Telefoon 2710 (na 6 uur 3166) Postbox 20 Postgiro 58936 NO. 3950 WOENSDAG 26 APRIL 1933 ADVERTENTIEN Van 1 tot 6 reeels- l.ïfyi Elke regel meer0.22^ Ir.gez. Mededeelingen van t—5 regels 2.30 Elke regel meer1.45 BIJ contract bplangriike korting. Voor het bevragen aan 't bureau wordi berekend f n 10 14e Jaargang Oil nummer bestaat EERSTE BLAD NATIONALE TIJD Onze tijd is een tijd, waarin de organisa tiegedachte sterk veld won. Toch mag deze winst in organisatorisch opzicht niet weerhouden de opmerking te maken, dat van bestaande organisaties niet steeds volledig profijt wordt getrokken. En dan denken we met name aan menige adresbeweging, in dezen of genen gemeen teróad op touw gezet öm eenlg doel te be reiken bij de Regeering, op welk adres men dan gaarne de adhaesie vraagt der overige gemeenteraden in ons vaderland. Hier is een ernstige verspilling van ar beid. Want in de Vereeniging van Nederland- sche Gemeenten bezit men een centraaj or gaan, dat nagenoeg alle gemeenten in ons vaderland omvat en haar belangen op uit nemende wijze, met name bij de Regeeriug, weet voor te staan. Zoo vaak er dus eenig gemeentelijk belani van min of meer algemeenen aard moet worden behartigd, is het de aangewezen weg daarbij gebruik te maken van de - bemidde ling dezer vereeniging, wier Directeur en Bestuur in de Regeeringsbureaux uiter mate goed georiënteerd is en zich in rui men kring gezag verwierf. Wie dit nalaat, maai op eigen gelegenheid handelt, miskent de i-ftteekenis zijner eigen organisatie die hij voorbijloopt. t Hij miskent ook de waarde van den be langrijken arbeid, die in den regel wel ten aanzien van het speciaal in het oog geval len fout door de Vereeniging zal zijn ver richt. En hij geeft en dit is misschien wei het ernstigste bezwaar aanleiding tót een ongerechtvaardigde verspilling van tijr. en arbeid door al de overige gemeentebesturen in het land, wanneer zij het onderwerp tot punt van beraadslaging maken, óf, hij zier zijn pogen verijdeld, doordat het stuk vooi kennisgeving wordt aangenomen^ wijl an dere gemeentebesturen een juistere opvat ting hebben van hun lidmaatschap der or ganisatie. töe aangewezen weg in zoo'n geval is, dat men de Vereeniging inlichtingen vraagt om- trept het aan de orde gestelde punt en zoo n,odig haar verzoekt de zaak ter hand te willen nemen, een methoden, die den meesten waarborg tot slagen biedt. De Vereeniging van Nederlandsche Ge meenten deed goed werk door in een circu laire hierop te wijzen. Thans gaat veel tijd heen met onnutte bespiegelingen onzer vroede vaderen. En in dagen, waarin men het natio nale element op den voorgrond stelt, mag ook wel aandacht gewijd aan een doelma tige, besteding van den nationalen tijd. MERKWAARDIGE OMMEKEER Dat de theorieën op het gebied van het strafrecht een wetenschap, die zoo nauw met het maatschappelijk leven samenhangt worden beïnvloed door de ontwikkeling op het terrein van staat en maatschappij, valt licht te bevroeden. Deze kentering is intusschen wel heel groot, wanneer men let op de verandering van inzichten, die zich onder den invloed der politieke gebeurtenissen in Duitschland hij verschillende vooraanstaande rechtsge leerden voltrokken heeft. Tijden van revolutie en omwenteling laten uiteraard meer ruimte dan gewoonlijk aan het politieke misdrijf, en daarmee rijst dp belangstelling voor de vraag, hoe de rech ter tegenover den poiitieken misdadiger heeft te staan. Vooropgesteld zij, dat ons strafwetboek niet kent een bijzondere behandeling van misdadigers uit overtuiging en andere, wat elders, met name in Duitschland, wel het Merkwaardig js de uitspraak, die Prol. Gerhard doet in een artikel „De communis tische agitatie als een probleem van wereld strafrecht", opgenomen in de Deutsche Ju risten Zeitung. i „De laatste noodverordening", aldus de hoogleeraar, „geeft dé mogelijkheden communistische inbreuken op het gemeene recht te bestrijden, en het zou toch wel op grond van de ervaringen van den tegen- woondigcn tijd als een fundamenteele dwa ling mogen worden aanvaard, wat men nog op den juristendag in Keulen zoo leven dig heeft gepropageerd, dat namelijk degene, die een misdrijf begaat uit overtui ging, met meer zachtheid zou moeten den. behandeld dan andere misdadigers; dat maj niet, omdat hij in werkelijkheid niet het. minder gevaarlijke, maar integendeel het g e v a a r 1 ij k e r type van misdadiger is. .En ook- v.an- de gedachte om het strafrecht hoofdzakelijk op paedagogische denkbeelden op te bouwen is de onhoudbaarheid aan te 'toonen, daar het voornaamste middel van de straf immers niet is om op te voeden, maar om af te schrikken en, waar het dig is, te vernietigen". En Dr. Mey'er laat zich in zijn opstel „De gerechtelijke bestrijding van het communis me" op dezelfde wijze uit als hij schrijft: „Het nihilistisch motief der communisten, dal op algeheele verwoesting gericht is en waardoor zij zich buiten de rechtsordening plaatsen, is het beslissend element bij de straftoemetingOnze rechtspraak mag tegenover deze misdadige uitingen geen zachtheid toonen. En vooral mag de gedach- m verbetering niet opduiken. Zulke fa natieke misdadigers als de brandstichters in den Rijksdag zijn niet tot beter- fhap in st aat". Deze beschouwingen wijken wel heel sterk af van de meermalen gepropageerde denkbeelden omtrent den misdadiger uit overtuiging, die immers heet te handelen uit kracht van zekere .zedelijke, maatschappelij ke of staatkundige overwegingen en wiens daden daarom eenige eerbiediging behoe- Te onzent moge Prof. Simons zich niet )0 stérk hébben Uitgedrukt, ih zijn „P rob Ie men van Strafrecht" spreekt hij-toch als zijn oordeel uit,'dat tal vap gevangenismaat regelen 'tegenover den poiitieken delinquent niet behooren te worden toegepast Veel verder gaan echter de uitspraken die beide Duitsche geleerden, dde geen be voorrechting, maar verzwaring van straf begeeren. Duidelijk blijkt thans, aan hoe groote schommelingen het strafrëcht onderhevig is, wanneer men de straf van haar vergeldend karakter berooft en bij de toemeting eenzij dig op maatschappelijke overwegingen let. En zoo is het allerminst onmogelijk dat bij voortgaande verwildering van den maat- schappehjken toestand en bij toenemende criminaliteit menigeen naar analogie tot de uitspraak zal komen, dat „fanatieke misda digers als moordenaars niet in staat zijn om zich te beteren", en dat daarom de dood straf weer dient te worden ingevoerd DUITSCH-NEDERLANDSCHE ONDERHANDELINGEN De -economische onderhandelingen tus- schen Duitschland en Nederland, welke on der,leidjng van Rijksminister Dr. Hugenberg en den Nederlandschen Gezant te Berlijn, Graaf van Limburg Stirum plaats vonden, hebben tot een accoord geleid. De onjerteekening van een verdrag zal J^tetitoe Hetbörije Courant ABONNEMENTSPRIJS NA DE VERLAGING: PER KWARTAAL f 2.35 PER WEEK 18 CENTS AANBRENGERS VAN NIEUWE ABONNÉS KUNNEN GE BRUIK MAKEN VAN HET INTEEKENBILJET IN DIT NUMMER. ZI] HEBBEN RECHT OP BOEKENPREMIES. DEZE WORDEN HALF taci VERZONDEN. DE ADMINISTRATIE. DE RADIOREDE VAN DR. H. COLIJN Het is de vóóravond der verkiezing en zitten in een kerk. Zooals anderen zitten vanavond in kerkgebouwen, zalen en in consistorieka mers ginds vlók aan de Duitsche grens dóór waar het bru.isen van de Noordzee eindig eentonig aanhoudt in zhi onweer staanbare intervallen. We hooren ook hier. in de groote stad. ais elders, naar inleidende sprekers, die ons voorhouden de gewichtige beslissing, die wacht, maar onze gedachten dwalen toch telkens weer af naar de luidsprekers, die als vreemde spinnen tegen de pilaren hangen. Eigenlijk is de wacht ar op, dat die gaan spreken. Dón: het inleidend woord wordt afgebro ken, kwart voor negen; een gonzend geluid kondigt aan, dat de luidsprekers zijn gaan werken, de omroeper valt in, nuchter haas tig (het is voor hem de zooveelsté verkie- zingsredevoerder, die opkomt):, „Dames en heeren, ik vraag uw aandacht voor Dr H Colijn, die zal spreken namens de anti revolutionaire partij". Wég óf Weer wat geknerp uit de luidsprekers. een stilte, een kuch Dè.n komt 'Colijn: Hij richt zich daar toch niet op uit het hoekbankje van den preekstoel? Tóch staat hij vóór ons: massief te voorschijn tredend uit de verkiezingsbiljetten, die links en rechts ophangen, de forsche hand aan het stuurrad, de nuchtere, maar eerlijke kop. die den lasterenden vijand vlak in het ge laat ziet, en dan gaat hij spreken met dc rustige stem van den man, dife om de waar heid te dienen geen fraai gei'ntoneerd rede naarstalent noodig heeft, die zóó maar spreekt zoóals hij is.;.... Recht op den man af. Ernstig is het 'oógenblik. Een wereld, die wankelt, een economische toestand, dié drukt, een depressie, die in oris land een daling in het volksinkomen veroorzaakt van minstens 40 pet Alles wat Colijn hier verteltis voor ons oud, hij heeft dat twintig, dertig keer ge zegd, maar we voeleri hem. hier in den aan vang van zijn radiospeecli contact zoeken met die duizenden, ;die thuis achter hun toestelletje zitten, die nooit anders dan venijn over dézen man hébben gelezen en die nu „dien bommenwerper" toch ook wel eens willen hooren. Klaar hooren zij- dien „reactionair", dien ,man zonder eenig sociaal gevoel" uiteen zetten hqe.de Overheid; haar inkomsten moet, hebpeh ,uit dat dalende'yolksinkomen, wélke moeilijkheden er rijzen,;nu de inkom sten dalen en de uitgaven stijgen door steun aan het bedrijfsleven", maar vooral door de werkloozenuitkeeringen. Nuchter is het, maar spreekt hier een gévoellooze? Onwrikbaar logisch komt uit de hier ge noemde combinatie van factoren naar voren de noodzakelijkheid Van een omstelling in het bestuursapparaat, omdat het gat met belastingverhooging alleen niet is te stop pen, en wordt geponeerd de noodzaak van die omstelling, wil de zorg voor de zwaksten ónder het Nederlandsche volk, do werkloozen, behouden kunnen blijven. De stem zet zich uit als Dr Colijn vervolgt dat de beproefde staatsorde in gevaar wordt gebracht door een democratie, die den moed mist om het volk te zeggen, wat noodig is. De opkomst der dictatuur wordt geschetst en het gevaar, dat ook hier dreigt, wan neer de 42 niet vertegenwoordigde partijen elk een zetel zouden verwerven en met de acht bestaande kruimelplaatsen de helft van het parlement zouden bezetten. De „fas cist" Colijn, de gedoodverfde „sterke man" die zou drijven naar de „dictatuur" schuift rustig heel die kramerij der tegenstanders die het aankweeken van vrees voor hem als inzet van hun actie hadden gesteld, ter zijde en verklaart zich open en rond tegenover de heele en halve fascisten, die het graag ders zouden willen, vóór de gezonde demo- Maar dan ook de gezonde! Die het gezag erkent en de moeilijkheden recht in de oogen durft te zien. Onzuivere krachtaun wending wordt afge wezen: als toetssteen vopr de anti-revolu tionaire partij wordt gesteld het Woord Gods, dat ook voor het staatkundig leven zulke rijke lichtbundels uitwerpt Dan volgt die schoone heenwijzing naar nog veel moeilijker tijd, die ons volk door leefde, doch waarin een onwankelbaar ge loof het onoverwinnelijk maakte. Staal des geloofs in het bloed is noodig. Dan eerst komt er: nationaal herstell Kort vat de leider dan het sober crisis program samen en dan keert hij zich recht streeks tot de tienduizenden, die in een ure des gebeds zijn samengekomen om hen op te wekken, om, hoe ook de uitslag der ver kiezing moge zijn, te erkennen, dat Gtul regeert en wekt hij dit deel van zijn hoor ders op, om in sterk geloof ook te worden wegbereiders en voortrekkers op de moei lijkste en deernigste paden, die ons volk Willem van Oranje-herdenking DE DAG VAN HET CHR. M.U.L.O. MEER DAN 5000 KINDEREN VAN 53 SCHOLEN ZINGEN Kranshechting aan het standbeeld van Oranje in Den Haag Gisteren was het de dag van het Chris telijk M. U. L. O. om Willem van Oranji te herdenken en te eeren. Niet mindei dan ruim 5000 leerlingen van 53Chr Mulo-schólcn uit Noord- Zuid-Holland en de stad Utrecht waren daartoe 's morgens op het Malieveld te Den Haag samengebracht. Extra-treinen en autobussen brachten de deelnemende groepen naar de Residentie. Van voor tienen tot over half elf stroomde het van alle zijden naar het Malieveld. Het weer hield zich gelukkig goed. De ochtendregen had opgehouden en wel liet de zon zich niet zien. maar het was heerlijk zoel: eem goede voorjaarstemperatuur. Opstelling voor den zang Geleidelijk verkreeg het Malieveld een kleurig, vroolijk aanzien. Met hun honderden 3chooIvaandels, doe ken en vlaggen werden de groepen opge steld in 10 kolommen. De Haagsche Gym nastiek leeraar de heer C. v. Oost erom, gaf daarvoor per luidspreker zijn aanwijzin gen; een staf van commissarissen zorgde, dat de orders ter plaatse werden uitgevoerd. Aan den kop van kolom 1 verkreeg het „eerepeloton" een plaats; het vvas ge vormd uit 4 leerlingen (2 jongens en 2 meisjes; de jongens op de vleugels) van el ke school. Dit eerepeloton bestond dus uit 53 gelederen. Als leider van elk der kolommen fun- geerde^een gymnastiekleeraar; de kinderen stonden voorts onder toezicht van hun eigen onderwijzers. Omstreeks halfelf ma-rche?-de de Haag sche Politiemuziek het veld in; zij zou den zang - begeleiden. J ater verscheen n~g .Klein maar dapper", „Crescendo" van Char- lois en de tamboers en pijpers van de ma riniers uit Rotterdam. Het liep naar elf uur toen alle dingen ge-, reed waren. Op het veld had zich inmiddels een dichte haag belangstellenden verza- 1 De zang De heer Van Oosterom maakte op het hooge platform plaats voor den heer J. P i e 'rson M.ópns. voorzitter van den Róad Chr, zang- en oratorium-vereenigingen 3. PIETERSON MOENS Nederland. Deze zou als aanvoerder der duizenden zangers en zangeressen optreden. Hij gaf enkele korte aanwijzingen, de diri geerstok rees omhoog, duizenden oogenpa ren richtten ei zich op, de muziek gaf den toon aan en onmiddellijk daarop weerklon ken plechtig de gedragen sonore accoorden ons oude en schoone Wilhelmus over het wijde veld. Gezongen wérden het eerste >uplet en „Mijn schilt ende betrouwen". Het is ontzaglijk moeilijk om in een zoo geweldige ruimte bovendien zonder klankbord b.v. in den vorm van nabij ge sloten geboomte zulk&n massalen zang nog zal moeten betreden, ootmoedig steeds hulpe van den Heere verwachtend. Neen, het is geen lijfelijke Colijn, die in het midden van ons staat, maar toch ik om mij heen: hier en daar en ginds die hoeken, hoe de honderden daar zit ten met een vonk van geestdrift en bezie ling in de oogen Ja, hier worden wij niet bepraat om te stemmen op lijst zus of zoo, hier spreekt geestelijke kracht: „Al stormt dan de macht der revolutie op ons aan, al staan we vlak tegen de machten van ontbinding en ver woesting, dat deert ons alles niet: we dur ven die machten récht in de oogen zien. omdat we strijden niet in eigen kracht, maar gesteund door ons gebed, dat verhoord wordt." En dan komt het slotwoord, gericht tot de hoorders in de kerkgebouwen, om, evenals n héél de verkiezingscampagne, maar nu ;elijktijdig Van de Dollar tot de Schelde en van Helder tot Maastricht aan te heffen de Psalm der bemoediging: De Heer is mij tot hulp en sterkte Hij is mijn lied, mijn Psalmgezang. En dan staót, als ik om mij heen zie, in eens met een ruk, die machtige schare en het orgel zet in het troostvolle en ware kracht gevende lied en we zingen sterk ver- eenigd met hem, die ons weer voerde tot de Bron. Waarlijk, een partij met zulk een leider. sen: een partij met zulk een beginsel, is immuun voor alle laster, uit welke richting die ook losbraakt. Zulk een partij is, óók al mocht de dag van heden ons teleurstelling brengen, on overwinnelijk. tot zijn recht te doen komen. Maar we moe ten zeggen: vooraan, op de plaats waar we stonden, klonk het goed en als geheel reke nend met alle omstandigheden, valt e~ Toespraak generaal Weber Na den nationalen inzet van de herden kingsplechtigheid was het woord aan den 75-jarigen generaal Ph. W. Webe r tot het houden van een toespraak. GENERAAL WEBER Gelukkig was, dat hij over een flinke stem beschikt, want de luidsprekerinstallatie zat op dat oogenblik zonder gemeentelijke stroom. De generaal trok zich echter van deze „dienstweigering" niets aan en stak van wal. Met warmte bogroette hij alle jeugdige oranjeklanten. Zijn oude hart werd weer jong, verklaarde hij en het was vol. evenals dat \an 'zijn jonge vrienden voor hem, van den eerbied aan de nagedachtenis van Wil lem van Oranje, dien allen wenschen te uiten. Bovenal is er in het hart dank aan God, dat Hij ons volk dezen man geschon ken heeft Trquvv, opoffering, zelfverloochening, moed, standvastigheid, verdraagzaamheid en vroomheid waren Ora'nje's meest ken merkende eigenschappen bij het vervullen van de zware taak, waartoe God hem ge roepen had. Boven'alles" üit' blonk echter zijn geloofsmoed. Hij was een geloofsheld, die door alles heen aan zijn God vast hield Gij gaat zijn nagedachtenis hulde bewij zen door een krans te hechten aan zijn standbeeld. Daarin vertolkt ge de gevoelens, dié in uw jeugdige harten leven, daarin spreekt ge uit den-dank van ujy hart voor den grondvester van onze nationale- en ge wetensvrijheid. Maar, zoo vervolgde gene raal Weiierblijf steeds zijn beeld voor oogen holideri: Hebt alles over voor ons geliefd vaderland. Blijf trouw en verknocht aan ons geliefd Oranjehuis. Vergeet nooit dezen dag, waarop verleden en heden elkaar ontmoeten Het zij een dag van hernieuwde belofte van trouw aan onze Koningin. Met een herinne ring aan woorden door de Koningin bij vroegere gelegenheden gesproken, herhaalde generaal Weber: Wedijver in geestdrift.voor het Vaderland en neem Gods Woord tot richtsnoer voor uw daden. Boven uw „Oran je boven" ga alleen de kreet, waarmede wij Gode loven. Geestdriftige instemming vonden deze woorden bij de jeugdige luisteraars: vlag gen en armen gingen de lucht in en een stevig gejuich plantte zich voort door de honderden rijen. Tijdens zijn rede deelde generaal Weber mede, dat H. M. de Koningin-Moeder en de Prinses het. défilé der kinderen zouden ga deslaan, maar dat H. M. de Koningin zelf door lichte ongesteldheid, na de vermoeie nis van dé laatste dagen, verhinderd was dat ook te doen. Weer deden nu de zangers zich hooren in in een vijftal liederen; Alle man van Neer- lands stam; Zoc zal 't zijn door d' ecinven heen; Wij willen Holland houen; En vast aan onze zijde en Ons Holland zal niet vallen. Toespraak K. Brants Daarna volgde een toespraak van den heer IC Brants, hoofdinspecteur van het L. O. in de tweede-hoofdinspectie. Deze wilde geen geschiedenis geven: op het M.U.L.O.-examen zouden allen voor het K. BRANTS deel der geschiedenis waarin Willem van Oranje thuishoort, wel een 10 krijgen. Hij wenschte vooral te wijzen op de symboli sche beteekenis der kranslegging. Want de- z. daad is evenzeer symbool als het ruiter standbeeld zelf. We eeren door deze daad Willem van Oranje, die met ons volk één i° geweest onder alle omstandigheden, ook in de pioeilijkste. In nood riep ons volk steeds weer om Oranje. En Oranje onttrok zich nimmer. Laten wé dan dezen huldigingsdag nooit vergeten. Oranje's devies was: ik zal hand haven. I-Iij stond voor de beginselen vnn gewetensvrijheid pal. Daarvoor heeft hij al les over gehad. Zijn lichtend voorbeeld is door neel de geschiedenis heen bewaard gebleven Hij beziele ons tot wederkeerige *"ouw aan Oranje. Met een krachtige op- ekking daartoe eindigde dé heer Brants Met een „God zegene de Koningin en haar Huis" besloot hij zijn rede. Alle ha.nden gingen omhoog om aan dien wensch uit drukking te geven. Daarna levendige toe juichingen; Voornaamste Nieuws. (blz. 2) De stand der besprekingen te Washington. Mac Donald keert vandaag terug. De besprekingen te Genève hervat. Benes over de internationale vraagstukken De Engelsche begrooting ingediend. Eischen van Japan aan China. Een Duitsche wet tot beperking van het aantal niet-Ariërs op de scholen. (blz. 3) De Twenteche Bank in 1932. Winetsado ƒ1,999,402 (v. j. ƒ1,938,580). Div. 4 (onv.) Jaarverslag 1932 der N.V. Slavenburgs Bank te Rotterdam. Div. 3 (v. j. 4 Het goud verlies der Nederlandsche Bank bedroeg in de afgeloopen week 26% mil- Groot verlies eerste kwartaal der U. S. Steel corporation. (blz. 9) Vergadering van de Vereeniging van Kerk voogdijen in de Ned. Herv. Kerk. De afmarsch Er volgde nu een kleine pauze, waarna alles opgesteld werd voor den afmarsch. Voorop de politie, daarna de muziPk der mariniers, die vroolijk tal van vadeiiand- sche liederen deed weerklinken, daarachter volgde het Comité voor de herdenking en na het eerepeioton de verschillende scholen- groepen. Het was een kleurrijke stoet van respectabele lengte. Duizenden stonden langs den weg geschaard het voorbijtrekken ga de te slaan en velen liepen mee. Gemar cheerd werd allereerst naar het Lange Voor hout, langs het Paleis van de Koningin- Moeder. H. M. was gezeten in een fauteuil in de open deur, terwijl Prinses Juliana ter zijde stond. Vlaggen zwaaiend en juichend had het défilé plaats. D;» beide vorstelijke personen beantwoordden hoofdknikkend der kinderen geestdrift. Einddoel van Óen tocht was het ruiter standbeeld voor het Paleis in het Noord- De kranslegging Het eprei"-' n werd eromheen geschaard en éen ma ke leerling van de eerste rij hechtte vr sens den lauwerkans met Oranjelintei n het voetstuk van 't stand beeld. Tijden- .iet verrichten van deze han deling door de deputatie van de school uit Alkmaqr de verst komende en van Alk maar begint dé victorie, speelde de Politie muziek het Wilhelmus. Een drievoudig: le ve de Koningin volgde. Op de linten van de krans staat te lezenï Aan den Vader des Vaderlands 1533—193a Leerlingen Chr. M.UX.O.-Scholen in Holland en Utrecht. Juist toen het peloton opgesteld stond reed Prins Hendrik per auto uit. Een hoe ratje begeleidde hem. Na de kranslegging trok de heele stoet langs het standbeeld wat 20 minuten duurde en begaf zich naar het Malieveld. Daar volgde de ontbinding. Het geheel heeft een voortreffelijk verloop gehad. De organisatie was in orde. Ook den kinderen komt een woord van dank toe vcor hun uithoudingsvermogen. Velen zullen al vroeg op stap zijn geweest, uren moesten ze daarna staan en marcheeren. Voor enkele „uitvallers" droegen mannetjes van E. H. B. O. goede zorg. Autoriteiten zagen we niet dan den heer Pattist, de Haagsche rijksinspecteur van het L. O. Intusschen het voornaamste is, dat de ze Oranjeherdenking naar wensch is verloo- pen. Zij moge bijzondere en blijvende be teekenis behouden in het leven van alle deelnemers, zoowel ouderen als jongeren. DE PERSONEELRAAD EN DE B.A.N.S. In de pers zijn berichten verschenen, waarin o.m. wordt medegedeeld dat de vier algemeene organisaties van spoorwegperso neel de samenwerking met den Bond van Arbeiders in den Personeelraad verbroken hebben ,ten einde deze Bond buiten het overleg te houden en dat de B.A.N.S. in het bezit gekomen is van afzonderlijk overleg voor do ambtenaren. De Personeelraad stelt er prijs Op te ver klaren: dat de samenwerking met den B.A.N.S. verbroken werd wegens herhaald delovaal optreden jegens den Raad, een optreden zooveel, de grenzen van het toelaatbare overschrijdende, dat het elke samenwerking moe*t te niet doen; dat de door de directie met den B.A.N.S. getroffen oplossing geen wijziging brengt in het feit. dat beoordeeling en behartieing van alle ambtenaarsbelangen tot de competentie van den Personeelraad blijven behooren; dat het „afzonderlijk overleg" voor den B-A.N S. in feite deze beteekenis heelt, dat hij niet meer in de gelegenheid is de iinib- tenarenbelangen in en door den Personeel raad, te behandelen en zich deswegen op de officieele besprekingen tusschen directie er Raad kan doen vertegenwoordigen; dat de Raad deze kwestie vooraf met da Directie der Nederlandsche Spoorwegen heeft behandeld en zich met de getroffen regeling kon ver een i gen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1933 | | pagina 1