ZATERDAG 22 APRIL 1933
VIERDE BLAD
Jhr Mr de Geer op 't verkiezingspad
POLITIFKE REDE
IN HET NOORDEN DES LANDS
„Laat men stevig vaststaan op de
rotsbodem der beginselen"
Gistermiddag werd in de Zalen Schaaf te
Leeuwarden, uitgaande van de Kamerkring
Leeuwarden, onder presidium van Ds. J.
Hoekstra, Ned. Herv. Pred. te Tem aard, een
groote politieke vergadering gehouden, waar
als spreker optrad Zijne Exc. Jhr. Mir. D. J.
de Geer, Minister van Financiën.
Na de gebruikelijke opening werd Ps 121
gelezen, waarna de voorz. een korte inlei
dende rede hield, waarin hij den spreker van
dezen middag welkom heette namens Chr.
Historisch Friesland als lijstaanvoerder.
Hot is een eer voor de Chr. Hlst, Unie Min
De Geer als lijstaanvoerder te mogen bezit
ten. Want tzooals Zijne Exc. sprak, zoo
deed hij.
Verder heette de voorz. Zijne Exc. welkom
Ida toekomstig Kamerlid.
Rede Zijne Exc. Jhr. Mr. D. J. de Geer
Spr. begon met te zeggen, dat in deze da
gen vaak gevraagd wordt: .,Wien zullen we
etemmen?"
Beter ware de vraag: „Met welk doel stem
ik, en waarvoor is het stemrecht mij ge
geven?"
Hier is wel eens misverstand. Men denkt
vaak aan zijn eigen belang en dat men zijn
stem daarvoor mag gebruiken.
Dit is volmaakt onjuist.
Het is een am'bt, men moet een openbaar
werk verrichten.
Ongeveer hetzelfde werk als van een Ka
merlid.
Er is een gradueel verschil, maar beiden
moeten zorgen voor het openbaar belang.
Bij het algemeen kiesrecht komt het niet
Jhr. Mr. DE GEER
too duidelijk meer naar voren, vroeger meer,
toen een 2 h 300.000 kiezers het parlement
moesten kiezen.
Gaat het om oigen belang, dan is dat een
demoral iseerende gedachte van dit deel van
het volk.
Men denkt niet aan de andere helft van
ons volk, aan de toekomst van ons volk.
Vooral bij de leeningspolitiek komt dit uit.
Men mag niet leenen voor de vertering
van ons volk en dus sch'ulden laden op de
schouders van ons nageslacht
Er komt nog bij, dat onpe kiezers ook
moeten kiezen voor de 60 millioen Nederlan
ders in Oost- en West Indië.
Een reeks van organisaties hebben een
manifest tot ons volk gericht, waarin ze ons
volk wijzen op enkele wenschen. Dit is iets
nieuws. Ze dringen aan op een sterke meer
derheid, die het gezag wil handhaven.
De inhoud maakt een zeer sympathieken
indruk en hieruit blijkt ten volle, dat we niet
uit persoonlijk belang mogen stemmen,
maar uit algemeen belang, het stemrecht
is een publiek recht ten bate van het volks
belang.
Hierbij zijn veroordeeld alle kleine par
tijen, diie ontstaan zijn door het eigen be
lang.
Zijn stem daaraan geven is zonde, is
het onverantwoordelijk gebruik maken van
het stemrecht
Ook zijn hierbij veroordeeld de groote par
tijen, die een eigenbelang najagen. Het be
voorrechte deel wordt door zulk een houding
zelf gedupeerd.
Dat blijkt wel duidelijk bij de S.D.A.P. en
haar houding tegenover het gezag.
Haar leiders voelen weinig voor revolutie,
maar nu de meest linksche deelen daar naar
toe sturen, gaan ook gij mee. Dit Ls gebleken
in 1903, 1918 en in 1933, de spoorwegstaking,
de Novemberstorm en het geval met de
Zeven Provinciën.
De klassestrijd vraagt niet naar recht of
onrecht, men plaatst zich steeds aan de zijde
der ontevredenen.
Het gevaar der S.D.A.P. ligt niet in haar
kracht, maar in haar zwakheid.
Men richt zich naar de kleine groepen die
naar omwenteling streven. Deze houding is
een groote blaam voor de arbeiders zelf.
Men ziet, zoodra het onweer is overgedre
ven, dat de S D A P zich terstond terug trekt
en van den Prins geen kwaad weet
Spr. verduidelijkt dit met hetgeen in 1918
en 1933 is geschied.
I-Iet is een beginscllooze slapheid, die haar
maakt bot een permanent gevaar.
Zelfs in haar wetenschappelijke werken
komt deze tweeslachtigheid uit en het doet
ons geen vertrouwen stellen in de c.g.n. or
delievendheid dezer partij.
Wij zullen alleen veilig staan, als we leven
uit een positief beginsel, 't Christelijk Histo
risch beginsel.
Dat beginsel staat niet het belang voor
van een deel van ons volk, maar van het
geheele volk, het verwerpt den klassestrijd,
ook de gezlndtestrijd. Het vraagt niet een
plaats in de staat voor eigen vrienden, neen
het wil zorgen voor allen. Spr. hoopt dat de
groep van dit beginsel zoo sterk mogelijk
mag zijn.
Moeilijk zijn de tijden, werkloozen, met
verlies werkende' bedrijven enz* vragen j
hulp. Als natie kunnen we weinig doen
voor verbetering. Men kan cenige ■vorzach-
ting aanbrengen en juist ons beginsel wijst
daartoe den weg aan. Ons beginsel is paci- 1
fistisch, en internationaal willen we mee
werken voor ontwapening, maar we wijken
niet voor de drogredenen van eenzijdige
ent wapenaars.
Uitvoerig stond spr stil bij onze neutra-
liteitshandhaving van de jaren 19141918.
Onze weermacht is mede oorzaak geweest,
dat we niet in den oorlog zijn geraakt, wat
zeer duidelijk blijkt uit de geschriften van
Ludendorf.
Vervolgens besprak Zijne Excellentie de
crisisuitgaven. Men heeft het de regeering
kwalijk genomen dat zoo weinig hier aan
gegeven is, maar ze beloopen nu reeds f 100
millioen. Dan moeten meerdere uitgaven
gedaan worden aan de spoorwegen, aan de
gemeentefondsen. Samen een f 150 millioen
uitgaven meer dan de gewone. De inkom
stenbelastingen dalen De registratierechten
zijn leruggeloopen van f 7 millioen tot
f 700.000 per maand. Dit alles te samen
plaatst ons rijk voor de grootste mocilijkhe-
Krachtigo bezuiniging op de gewone uit
gaven is dringend noodig.
Als men bezuiniging in 't algemeen uit
spreekt is men er voor.
Men denkt dan 't meest aan zijn buur
man, maar als er een concreet geval is, is
men er tegen, vooral als 't ons zelf treft.
Een merkwaardig voorbeeld zien we bij
de laatste behandeling der begrootiing. Daar
was een partij, die de regeering verweet niet
zuinig genoeg te zijn geweest, maar vier
anderen van die partij bestreden de voorge
stelde bezuinigingen, toen men de hoofd
stukken ging behandelen.
Het Chr.-Historisrh beginsel wijst hier
den juisten weg. Zij wil de sociale instel
lingen bewaren, zij is tegen inflatie. Daar
door zouden in gevar komen de uitkee-
ringen der sociale wetten.
Dit gevoel van verantwoordelijkheid ls
niet algemeen.
De SD.A.P. offart het wezen op voor den
schoon en schijn.
In Denemarken is geen loonsverlaging,
wel inflatie en nu verdienen de arbeiders
Veel minder.
Men vraagt een beetje inflatie, maar men
heeft het eind er van nkrt in de hand.
Ook hun verkiezingsmanifest toont wef-
nig verantwoordelijkheidsgevoel Menschen
met gezond verstand zien terstond dat deze
daarin genoemde wenschen onmogelijk ver
vuld kunnen worden.
Men geeft ook de wegen aan, o.a. een
staatslevensverzekeringsbedrijf, een staats-
tabaksbedrijf en meer, maar zelf zeggen /.e,
dat er dadelijk geen baten van zullen ko
men.
We leven echter ook In een tiid van ze
delijke verwildering en niet alleen in de
S.D.A.P.
Ook onder het aanheffen van nationale
leuzen maakt men het gezag los, inplaats
van het te beschutten.
Particuliere troepen moeten In de plaats
treden van de sterke arm van de staat.
Nog is deze richting opkomende in ons land,
ntear wat zal het eens worden?
Men maakt critiek tegen het parlement
en verzwa/kt daardoor mede het gezag. Maar
reeds 50, ja 60 jaren geleden had men al
critiek op het parlementaire stelsel.
Het parlement kan een nuttige heteeke-
nis hebben als we zorgen dat er vertegen
woordigers gekozen worden die verantwoor
delijkheidsbesef hebben.
Ook de zedelijke normen vallen weg, het
schaamtegevoel verdwijnt, de echtscheidin
gen nemen toe. Het komende geslacht ver
liest daardoor zijn kracht, die 't opdoet in
het gezinsleven. Hier past een goede wetge
ving.
Een boven alles overheerschend belang is
de bodem waarop men staat
Laat men stevig vaststaan op den rots
bodem der heginselen, die dezelfde zijn als
die van Willem van Oranje.
Hierna werden nog enkele vragen gesteld.
Met een woord van dank sloot daarop de
voorz. de zeer druk bezochte vergadering.
Voor de Kamerkieskring Groniilgen
van de C. H. Unie heeft Jhr. Mr. de Geer
gisteravond zijn rede gehouden. Deze ver
gadering was belegd in de Harmonie.
NEDERL. CHR. RADIO VEREEN.
HET VERSLAG VAN DE
OMROEP
STIJGENDE BELANGSTELLING
BIJ DE LUISTERAARS
In aansluiting aan ons verslag van gister
over de te Utrecht gehouden algemeene ver
gadering der Ned. Chr. Radlo-Vereeniging
kunnen wij ndg het volgende mededeelen.
De heer P. C. Tolk, uit Hilversum, bracht
verslag uit over den omroep, waaraan het
volgende is ontleend:
Het aantal uitzenduren bleef beperkt tot
50. Dat dit aantal met enkele is afgenomen,
komt door de toewijzing van zendtijd aan
kleinere ornroepgroepen, ten koste van de
N C.R.V. Hieronder vallen Politie-omroep,
Onderwijsfonds voor de Binnenvaart,
V.L.R.A.,. H.IJR.O. en verkiezingsredevoerin
gen. Van musiici en sprekers worden zooveel
aanbiedingen ontvangen, dat practisch van
inwilliging van zulke verzoeken geen spra
ke kan zijn. Aan vereenigingen worden al
leen zenduren afgestaan als het landelijke
organisaties van voldoende beteckenis ziin
en din nog kunnen de meesten slechts een
maal in de vier jaar aan de beurt komen.
Reeds nu kunnen wij melding maken.dat
per 1 Mei de Politie-radio-omroep wordt
vervroegd tot 7 uur en ook de Chr. Pers
berichten vervroegd zullen worden. In de
kerkelijke groepen, die onder de auspiciën
van de N.C R.V. uitzenden, is geen veran
dering gekomen. Van de 151 avondprogram
ma's wfcren er 53 aan groot orkest gewijd.
24 aan klein orkest, 22 aan harmoniecon
certen, 6 gedeeltelijke avonden carilloncon
certen en 2 kerkconcerten. Gememoreerd
werd de bijzondere uitzending uit het Ge-
wandhaus te Leipzig van het zoo bekende
Thomaner knapenkoor. De proef met een
uitzending van het Hospitaalkerkschip De
Hoop is technisch zeer geslaagd. Ook de
uitzending van de geluidsproeven te Olde-
broek was iets bijzonders. Met Zondag-evan
gelisatieuitzendingen werd een proef be
gonnen. Het N C.R.V.-Klein-Orkest verheug!
zich in groote belangstelling van het pu
bliek. Dit kan niet gezegd worden van net
Dameskoor. Daar pogingen tot verbetering
niet slaagden, zal dit per 1 Mei opgeheven
worden. Het Chr. Radiokoor is gekomen on
der directie van den heer Jan Couvée, uit
Alkmaar.
Spr. stond stil bij diverse uitzendingen.
d,;e zich in de blzondere hel angst el ling ver
heugen mogen. Zeer in het bizonder moet
genoemd worden het Vragenuur, dat prac
tisch waardeering heeft bij alle luisteraars
tot ver buiten den Christelijken kring. Van
de verschillende programma-verbeteringen
werd een overzicht gegeven.
In zijn verslag laschte de heer Tolk in de
verslagen van de verschillende adviescom
missies der vereenlging.
Uit het verslag der sprekers-commissie
bleek, dat de begeerte voor de microfoon te
willen spreken niet alleen de daarvoor be
stemde tijd verre te boven ging, maar ook
bleek dikwijls dat de aanvragers zich niet
voldoende hadden ingedacht dat alleen on
derwerpen van algemeen Christelijk of
Maatschappelijk belang van hoog peil voor
de microfoon mochten worden toegelaten.
Waar sommige luisteraars den wensch te
kennen gaven enkele avonden de sprekers
geheel te doen vervallen en alleen muziek
ten gehoore te brengen, afgewisseld door
een tooneel-stukie, is dit verzoek eveneens
behandeld. Deze kwestie is echter niet met
een hand om draaien af te maken, aange
zien onze Ver. als Christelijke Ver. zich in
haar uitzendingen van andere moet onder
scheiden en het gesproken woord een van
de beste middelen is voor het verbreidèn
van een Christelijke cultuur. Dat dit ge
sproken woord hopg moet staan, maar ook
nonulair moet zijn, acht de Spr.-Commissie
een eerste ereischte en ze is in die richting
werkzaam
De Muziek-commissie constateerde in het
verloopen V e reen igingsj aar, naar aanleiding
van de ingekomen rapporten een stijgende
belangstelling bij de luisteraars, waaruit
zich meer tevredenheid openbaarde. Het
contract met de H.O.V. is zooals wel alge
meen bekend zal zijn niet vernieuwd, ais ge
volg van de weinige belangstelling die deze
concerten gegeven, waartoe de slechte lijn
verbindingen met Haarlem ook het hare
hebben bijgedragen.
Na een uitvoerig statistisch overzicht ver
klaarde de heer Tolk. dat alle werkers en
helpers actief blijven om aan de luisteraars
te brengen datgene, wat een Omroep met
den Bijbel naar hun meening geven kan
én geven moet Daartegenover zij ieder luis
teraar propagandist voor de N.C.R.V.
In de pauze werden de aanwezigen aan
de lunch vergast op muziek van 'tNC.R.V
Klein-Orkest, onder leiding van den heer
Piet van der Hurk.
.Na de pauze leverde de heer Pereboom
het verslag over den propaganda-arbeid.
waaruit wij reeds mededeelingen gaven. De
verslagen kwamen tegelijk in bespreking en
de vragers werden allen uitvoerig beant-
word door de heeren Keuning, Pereboom en
Tolk.
De heer Van Renssen dankt met een
enkel woord namens het personeel voor de
dit jaar tot stand gekomen pensioenrege
ling.
LENTEDAG
Midden in het barre winterseizoen, als het
steendik vriest, als in de zon de ijsvarens
nauwelijks van de ruiten dooien, als de
haard lustig vlamt en de dikke duffel een
welkome vriend is; je gootsteen bevroren en
je tuintje met sneeuw bedekt; de wagens
luid bolderen op do harde wegen, de ijzige
kou je ooren pijn doet en je winterhanden
en -voeten bezorgt, dan toovert dat woord
„lentedag" in je ziel een begeerlijke heer
lijkheid van het zachte zuidenwindje en de
weldadig-vvarme zon, van de frisch-jonge
blaadjes en het groenende gras, van de blij-
blauwe hemel en de tjilpende vogels, van
kleurige velden, glanzende vlinders, zoemen
de bijtjes en blauw gazen waterjuffers,
dan zucht je in stille hunkering: „O, lente,
kom".
Lentedag, en nu is bet dan zoover, ten
minste wat de tijd betreft, wat het lengen
der dagen aangaat, maar niet in de natuur,
niet in het weer en in de temperatuur.
Lentedag? Het lijkt wel ironie!
C-rauw-grijs is de lucht en de zon houdt
zich schuil.
Snijdend snerpt de ijzige Noordooster en
striemt weg en water; de teere pas-ontloken
blaadjes krimpen van de kou aan de zwie
pende twijgen; de koeien staan, met een
dek om, huiverend aan de slootkant en
kijken je meewarig met d'r goedige, groote
oogen aan, klagend bulken ze d'r boe over
de karig begroeide wei. 't Is, alsof ze vra
gen: „Waarom uit de warme stal in de
kille wei?"
De spichtige grassprietjes waaien plat
tegen de grond, de schaarsche bloempjes,
die het gewaagd hebben d'r kelkjes te ope
nen, zien er verfomfaaid uit; de vogeltjes
duiken weg in de veertjes en houden zich
krampachtig vast aan de schommelende tak
ken; d'r gepiep schijnt meer een angstkreet,
dan een vrougdegeluid.
Lontedag! Als de schoonmaak je nog
niet van het genot van een kachel beroofd
heeft, stook je die flink op en kruipt er
dicht bij. En als hij soms al, dank zij de
voortvarende ijver der nijvere huisvrouw, is
weggezet, moeten petroleum- of electrische
kachel hulp verleenen.
Je waagt het niet je wintergoed uit te
laten, of, als je het in een overmoedige bui
al gedaan mocht hebben, zoek je 't weer
op. De dames hullen zich nog dichter in
het winterbont en de heeren beschermen
zich tegen den venijnigen kouden wind,
door het opzetten van de kraag.
O, arme huisvaders, die al midden in de
groote voorjaarsschoonmaak zijt aangeland,
die onmocdoogenloos wordt doorgezet, de
hevigste koude ten spijt. Geen plekje in
eigen huis om gezellig de triestige guurheid
van den dag te verdrijven en buiten te
onaangenaam om er zijn toevlucht te zoe
ken Lentedag! je verlangt terug naar
de barre periode van de schrikbare winter.
Toén was er tenminste een gezellig plekje
bij de snorrende haard; toen wist je, dat
je niet anders kon verwachten; je was er
op herekend Je had niet dat gevoel van te
leurstelling en ontnuchtering, dat je nu
hebt, nu het „lente" heet, en erger dan No
vember is.
Door grijze langgerekte wolkenlagen
gluurt roodgekreten en zoo star en groot,
de lentezon, als wil ze klagend vragen
waarom de lente zooveel koude bood.
Lente, o lente, kom, vriendelijke fee,
laat uw tooverstaf gebieden over woeste
wolken en wilde wind, veeg ze weg en laat
de star-blauwe luchtkoepel stralen van zil
verblinkend licht; verzacht de vinnige vla
gen tot zoet-zachte zefier; bekleed duin en
dal, boom en beemd, griend en gaarde. Uw
lieve lach lichte over de huiverende velden,
uw lachende liefde glanze over wei en wa
ter, over bosch en bongerd; uw zonnige gloed
toovere blinkende blijheid in heel de natuur;
strooi uw stralende luister over 't wuivende
loover en de rimpelende plas, dan zullen de
vogelkens dartelend kweelen en het water
zal vvemelen van jong-ontwakend leven.
Uw warmte koestere de kille aarde, dat
het tintele van uitspruitend groen en bloei
ende bloemen.
't Feestkleed der lente dekke de aarde en
wekke tot juichen en jubelen om de komst
van de Lente.
P. C. TOLK
Na voorlezing van de accountantsverkla
ring en het rapport van de Kaseommiss'e
werd de penningmeester voor zijn beleid
gedéchargeerd. In de commissie tot nazien
van de boeken over 1932 werden gekozen
de heeren W. Beudeker. Amsterdam; Joh
W. Brugman, Amsterdam en L. de Ruiter.
Rotterdam.
Een voorgestelde wijziging van art. 16
van het Huish. Reglement werd met alge
meene stemmen aangenomen.
Tot leden van het Alg. Bestuur werden
herkozen de heeren: F. de Boer, Ds. D. A.
van den Bosch, J. VV. van 't Hoff, Ds. Joh.
J. van Petegem en Dr. K. Schilder
Na beantwoording van eenige schriftelijk
ingekomen vragen door den heer Keuning
sprak Ds. L. J. van Leeuwen, tweede voor
zitter der N.C.R.V., het slotwoord.
Gemengd Nieuws
EEN FASCISTENVERGADERING.
Te Vlissingen werd een vergadering van
den Alg. Ned. Fascistenbond gehouden,
welke door tien personen was bezocht. Als
sprekers zouden optreden de heer Th. Riel,
die echter niet verschenen was, en de heer
J. A. Baars. Deze kon wegens opgeloopen
kwetsuren tijdens een relletje nabij Rot
terdam ook niet aanwezig zijn. Als plaats
vervanger was in allerijl de heer B. Quis-
pel u-it Alblasserdam afgereisd, die met den
leider van de afd. Breda, J. H. Bürmann,
zich per auto naar Vlissingen had-den ge-
snoed. Aangezien noch een ontvangend
comité, noch Iemand aniters ter begroeting
aanwezig was en ook niet verscheen, heeft
de heer Bürmann de vergadering ontbon
den en het eenige hier ter stede aangeslo
ten lid betaalde de entreegelden terug.
GRIEZELIGE VONDST,
Te Sprang (N.B.) werden Jyj het rooien
van boomen langs het Ned. Herv kerk
gebouw enkele geraamten gevonden. Onder
den wortel van een der hoornen was een
geheel gave schedel als het ware inge
groeid.
LEVEND VERBRAND.
Men meldt ons uit Ede:
Een tweejarig zoontje van den landbou
wer H. in deze gemeente dronk van te
heete koffie. Het ventje is aan de gevolgen
overleden.
Te Eindhoven ls een vijfjarig zoontje
van V. overleden. Het knaapje had uit een
kan kokende koffie gedronken.
VERDRONKEN.
Te Bodegraven is het 2-jarig zoontje van
den veehouder van H. verdronken.
Radio Nieuws.
ZONDAG 23 APRIL.
[Ul «en (1876 M.J N.C.R.V.
uit de Gei of.
ger Db. D. H>
Enkhu
i Ze-
Oranje
gengToet. 2. Zlogen Ps. 75 vs. 1 en i. lai-
zlng der Wet. 4 Zingen De Tien Geboden vs
O E O^hrlftlorin.' 1 Som 17 VS. 3147. 6. Gö-
1. 11 en 17 8.
tekst 1 Sam. 17 vs. 47.
9. Eerste ged. der prediking. 10. Zingen Ps.
111 va. 6. 11. Twt J
Zingen Ps. 27 vs.
7 Zingen Ps.
coplettei
13. Zegen,
i hot, Wilhelmus
4. Zin gei
6.00 Gewijde muslek.
6.30 Orgelbespeling door Henk Loohuys.
e r 1 U n (419 M-> 8.15 Klokkenspel van de
Potsdammer Garnlsoenskerk. Morgenwijding.
Klokgelui van deo Dom te Berlijn.
Reg. (356.3 M.) 7.15 Kerkdienst In
in's Tabernacle.
MAANDAG 24 APRIL.
Hul sen (1876 M.) N.C.R.V. 8.00 Schriftlezing.
Hllversiii
8.15 Gramofoon. 9 00 WüdlngsdleDst uU de
l0 00 Gramo-
ctuur. 10.45
12.80 Orgelct
denmaken. 3.00 Gramoi
NCRV orkest. 6.30 Vragenuurtje. -
Ned. Chr. Persbur. 8.00 Ultzendlngj
Openba •- *-■ - j -• *=-
genheid
400sten geboortedag
Willem van Oranje uit de Gi
te Den Haag, uitgaand*
Chr. Oranje'
Nedei
i.Ëxc. Dr.'H. ColUn. Minister
Jhr. W. RoöU.
Veld
leger. Prol. G. Wis
lü.lf
Staat;
Hoogleeraar. Medewer-
iliat, Adr. Engels, orgel,
fond Ds. ^1- Voorsteegh.
til ver sum (298 M.) A V.R.O. 8 01 Gramo
foon. 10.01 Morgenwijding. 10.15 Gramo
foon. 10.30 Voordracht. 11.00 Orgelcon-
cert 12.01 Lunchconcert. 2-30 Gramo
foon. 3 15 Willem dc Zwijger herdenking.
5.00 Kovucs LilJob. 6.30 Bo«
7.00 Gramofoon. 7.30 Causei
Dias. 8 05 Draaiorgel-, accoi
zang. 8.45 Omroeporkes'
dracht. 9 50 Omroeporkef
foon. 10.30 Omroeporkest- 11.00 a« Glas
11.10 Gramofoon
3 r u a s e I lVlaamsch> (837-8 M.) 11-20 Gram"
foon. 12.80 Concert* 4.20 Gramofoon.
5.50 Concert 7.20 Omroep Syinphoni*
orkest. 8.20 Concert 9 30 Gramofoon.
(Praneeh) 509 3 M 1120 Goacert -
8.01 Va*
mmuziek en
9.30 Voor-
10.15 Griimo-
L\ 5
i Conct
,an gen berg (472.4 MG 6.25 G
1L20 Concert'12.20 Conc&rt
perconcert- 7.4" -
orkest -
9.60 Gr am of o<
„veniry <1554.4 M.) 11 20 Orgelsoel - 12-05
Concert - 1.05 Gramofoon. - 2-20 Concert
8.00 BBC orkest 3.50 Concert -6.60 De
grondslagen der muziek. 7 -o Fiano.
9.40 Orgelconcert
ondon Nat <261.8 M.) 11-20 Orgel 12.06
'Concert 105 Gramofoon. 4.35 BBC or
kest
II dl and Reg. (398.9 M.) U.20 Com»*
12.05 Concert 12.50 Concert. 6.»° Koor.
6.20 Concert 7.06 Gramofoon. 8.36 Orkest
a r t) (Radio) (1724 M 11.30 Omroeporkest
6.40 Concert 7.20 Orkest
Varschau <1611.8 M.\ 4.20 Plana 646
Concert. 7.20 ConcerL 9.55 Gramofoon.
DE VERJAARDAG DER PRINSES
En de Vaia-uitzending
Het Handelsblad deelt mede. dat do V.A.RA
uitzending op Zondagavond 30 April a.s. (tei
inleiding van den 1-Meidag)door zalI gaan,Jn
VERDRONKEN IN EEN PUT.
Te Veghel (N.B.) is de ongeveer 45-jarige
ongehuwde landbouwer W. v. d, L. bij het
water scheppen uit een waterput voorover
gevallen en verdronken.
HET IJS IN DE SLOOTEN.
Volgens een bericht aan de N.R.C. uit
Viancn heeft het daar en in de naburige
dorpen in den nacht van Dinsdag op
Woensdag zoo hard gevroren, dat het ijs
in de slooten ligt.
Het ziet er bedenkelijk uit voor de bloei
ende boomgaarden, daar kersen en som
mige peersoorten in vollen bloei staan.
DE LAATSTE DER TRIBUNEN
Cola di Rienzi, de groote Senator van
Rome in de 14e eeuw
Door Edw BULWER LYTTON
(32
Cola di Rienzi heeft een wetboek opge
steld. dat ons schild zal zijn. Wie anders dan
Cola di Rieruzi moet zorgen, dat dit schild
worde zooals hij het zich gedacht heeft?
Romeinen! ik stel voor, dat het vo.'k het
gezag aan Cola di Rienzi zal toevertrouwen,
in welken vorm hij dit zal verkiezen; hij
moet de nieuwe grondwet in werking stellen.
En hoe het ook moge gaan, wij, het volk
zullen zorgen dat hem geen lood geschiedt"
„Leve Rienzi! leve Cecco dell Vec-
chiol Hij heeft goed gesproken! Wie do
wet gemaakt henft zal het hoofd der re
geering zijn!"
Dit waren de kreten, die den eenzuchttgcn
geleerde begroetten. De stem van het volk
bekleedde hem met de oppermacht. Hij had
een Republiek gesticht en als hij het
verkoos, kon hij een dwingeland worden'
HOOFDSTUK XVII.
Den pnt dempen, als bet kalf verdronken ls.
Terwijl dit te Rome voorvidl, was reeds
een dienaar van Stefano Colonna op weg
naar Cornel" Men kan zich de verbazin"
voorst"11 inde de oude baron het
bericht ''nrrtiiï.-'ellijk riep hij zijn
manscbnppi-u mjeen; en temidden van da
drukte het vertrek, kwam Montreal plotse
ling binnen. Hij had niet zijn gewoon kalm
en openhartig voorkomen.
„Wat is dat?" vroog hij haastig; „een
opstand? Rienzi gebieder van Rome?
zou dit bericht geloof verdienen'"
„Het is maar all te waar!" zeide Colonna
met een bitteren lach. „Waar zullen wij hem
bij onze terugkomst ophangen?"
„Spreek niet zoo boud, heer baron" ant
woordde Montreal minder hoffelijk dan
anders. „Rienzi is machtiger dan gij denkt*
Ik ken de menschen en gij kent slechts
edellieden! Waar is uw bloedverwant
Adriano?"
„Hier is hij, edete Montreal" zeide Stefano
de schouders ophalend en met minachting
glimlachend om de berisping, hoe hij beter
vond niet op te merken; „hij is hier! Daar
komt hij al aan!"
„Hobt gij het bericht vernomen?" vroeg
Montreal.
„Ja."
„En ook gij lacht om do omwenteling!"
„ik ben er bang voor!'"
„Dat is tenminste verstandig van u! Maar
de zaak gaat mij niet aan. Ik wil u niet
storen in uw beraadslagingen. Voorloopig
vaarwel!"
Eer Stefano hem kon terughouden, ha*
Montreal het vertrek verlaten.
„Wat wil de volksmenner?" mompelde
Montreal. „Zou hij mij willen bedriegen?
heeft hij van mijn afwezigheid gebruik ge
maakt, om al het voordeel van de onder
neming voor zichzelf te houden? Ik vrees
van jal een listige Romein! Die lafhartige
Italianen zijn ons, krijgslieden uit het noor
den, toch altijd te slim af. Maar wat moot
er nu gedaan worden? Ik heb Rudolf reeds
bevel gegeven om met de roovers onderhan
delingen aan te knoopen en zij zijn op het
punt, hun tegenwoordigen hoer te verlaten
Welnu, het zij zoo! Het is beter, dat ik ep'st
de macht der baronnen vernietig en d n
met het zwaard in de hand den plebejers
de wet voorschrijf. En mislukt mij dat
lieve Adelinel ik zal u wederzien! Dat
is althans een troost! Lodewijk van Hon
garije zal een hoogen prijs willen beta'en
voor den arm en liet verstand van Walter
de Montreal. Wat Rudolf!" riep bij, toen de
forsche soldaat, l/dfgewapend en ha'f-
dror.'.en, feet binnenplein over waggelde.
„Schurk! zijt gij nu reeds beschonken?"
„Beschonken of niet" antwoordde Rudolf
met een diepe buiging „ik ben hier op uw
bevel."
„Goed zoo! zijn uw mannen gereed om
op be stijgei V'
„Het saaie, ledige leven in Rome begint
hun zoozeer te vervelen, dat tachtig hunne-
op het eerste bevel van heer Walter de
Montreal de vlucht zullen nemen."
„Haast u dan laat hen opzitten; wij
wachten niet op Colonna wij vertrekken
terwijl zij nog aan het praten zijn! Laat mijn
schildknapen hier komen!"
En toen Stefano Colonna zelf zijn kleppe-
besteeg, vernam hij pas, dat de ridder uit
Provence met Rudolf van Saksen, en tach
tig huurlingen reeds vertrokken waren
waarheen, dat wist niemand.
„Hij is ons vooruit gerend naar Rome,
de dappere barbaarl" „Op marsch, heeren!"
HOOFDSTUK XVIII.
De aanval en de terugtocht.
Te Rome vond de stoet van Colonna de
poorten gesloten en de muren bezet. Stefano
deed zijn trompetters vooruitgaan met oen
zijner kapiteins, om op gebiedenden toon
toegang te vragen.
„Wij hebben bevel niemand toe te laten
die wapens, banieren of trompetten voert"
antwoordde het hoofd der stedelijke wacht
„Wanneer de heeren van Colonna hun go-
volg willen afdanken, zullen zij ons wel
kom zijn".
„In wiens opdracht spreekt die onbe
schaamde kerel?" vroeg de kapitein.
„In naam van den bisschop van Orvietto
en Cola di Rienzi, de beschermers van den
goeden staat
Met deze berichten keerde de kapitei -
tenig tot zijn heer. Stefano's woede was
onbeschrijfelijk,
„Ga er weer heen" riep hij, zoodra hij
weer spreken kon, „en zeg dat indien de
poorten niet onmiddellijk voor mij en de
mijnen geopend worden, het bloed dor
plebejers over hun eigen hoofd zal komen!
Wat Raimondo betreft, de Vicaris van den
paus heeft wel geestelijk, docS geen wereld
lijk gezag. Als hij een vasten wil uitschrij
ven, dan zal men hem gehoorzamen; doch
eeg tot dien vermetelen Rienzi, dat Stefano
Colonna hem morgen in het Kapitool zal
komen opzoeken, om hem uit het hoogsti
raam naar beneden te wei-pen."
De bode bracht de boodschap over.
De aan voetder der Romeinen antwoordde
op denzelfden strengen toon.
„Verklaar aan uwen heer" reide hij
„dat Rome hein en de zijnen als opstande
lingen beschouwt; en dat, zoodra gij naar
uw bende terugkeert, onze boogschutters
bevel ontvangen, hun boog te spannen
Deze bedreiging werd letterlijk uitgevoerd;
en eer de oude baron zijn manschappen in
goede orde kon opstellen, werden de poor
ten opengeworpen en een ongedisciplineer
de, maar goed gewapende menigte stroomde
er uit, met Moeste kreten, wapengeklettei
en zwaaiend met de azuren banieren van
den Romeinschen staat. Zoo heftig was hun
aanval en zoo groot hun macht, dat na een
korten, wilden strijd de baronnen tem
geslagen en tot meer dan een mijl buiten
de muren der stad vervolgd werden.
Zoodra de baronnen zich van hun neder
laag hersteld hadden, werd er haastig raaJ
gehouden, waarbij allerlei tegenstrijdige
meeningen op luiden toon verkondigd wei
den. Sommigen wilden onmiddellijk ver
trekken naar Paiestrina, dat aan de Co-
lonna's behoorde, en een bijna onneembare
vesting bezat Anderen meende dat het beter
was, zich te verspreiden, en bij afzonderlijke
troepjes vreedzaam door de andere poorten
naar binnen te gaan. Stefano Colonna zelf,
vertoornd en zijn gewone zelfbeheersching
verliezend was niet in staat zijn gezag
te handhaven. Luca di Sa vel li, een be
schroomd, maar verraderlijk en listig man.
deed zijn paard reeds keeren en gaf zijn
manschappen bevel, hem naar zijn kasteel
in de Romagna te volgen, toen de oude
Colonna iets bedacht om zijn gevolg bijeen
te houden, wijl hij inzag dat verdeeldheid
noodlottig zou zijn voor de algemeene zaak
Hij stelde voor, dat allen een toevlucht zou
den zoeken in Paiestrina en zich daar
verst® ken, terwijl een der hoofden zou uit
gekozen worden, om alleen en in schijn zich
onderwerpend, Rome binnen te gaan, om (e
zien hoe groot Rienzi's macht was; hij zou
dan tevens volmacht hebben om zoo moge
lijk tegenstand te bieden of anders de
beste voorwaarden te bedingen voor de toe
lating van de anderen.
„En" vroeg de Savelli spottend „wie zal
die gevaarlijke zending op zich nemen? Wie
zal, zich ongewapend en alleen, bloot stellen
aan de woede van het meest woeste ge
peupel van Italië en de grillen van oen
volksmenner in den eersten roes van zijn
macht?"
Zwijgend staarden de baronnen en kapi
teins elkander aan. Savelli lachte.
Tot dusver had Adriano geen deel aan
het gesprek genomen. Nu kwam hij zijn
bloedverwant te hulp.
„Heeren!" zeide hij „ik wil deze zending op
mij nemen doch op mijn eigen verant
woording, met de vrijheid om te handeion
zooals mij het best voorkomt, in verband
met de waardigheid der Romeinsehe edelen
en de belangen van de Romeinsehe burgers;
met <te vrijheid om mijn standaard to
•Hjschen op mijn eigen toren, of den eed van
trouw aan den nieuwen staat af tc leggen,"
„Goed gesproken!" riep de oude Colonna
haastig. ,J)e hemel verhoede, dat wij Rome
als vijanden zouden betreden, indien wij *r
nog als vrienden kunnen binnentrekken!
Wat dunkt u hiervan, heeren?"
„Er zou geen waardiger keuze gedaan
kunnen worden." zeide Savelli. „Het korri
mij echter bijna onmogelijk voor, dat een
Colonna zou kunnen aarzelen tusschen
weerstand en onderwerpincr aan zulk een
omwenteling. (Wordt vervolgd.),
