1^% I bi Vto&Jxxa&'&uui,
\mr I Kr I
Kunt Ge niet slapen?
AKKER.CACHETS w
w 1M éfr 11Lit Z&McsicUthe. IVuuJUen
TWEEDE BLAD PAG. 5
i£e?j. militaire trein met Japansche troepen arriveert te
i Chin Hsien»
Ha de aardbevingsramp, die de stad Long Beach voor het grootste deel verwoestte, werd van regeeringswege een spijs-
uitdeeling voor de bewoners gehoudendaar de meesten Miloos geworden waren
De St. Antoniuskerk van Long Beach
na de aardbeving van 12. Maart,
)NZE ROODE MARINE
IAATREGELEN DER REGEERING
De Chr. organisaties
EET CHR. MILITAIR TEHUIS
,J VIII.-) Slot
Ondanks de groote belangstelling
jarmee onze beschouwingen over onze in
;rg en been roode marine ontvangen zijn
rat natuurlijk niet wil zeggen, dat ieder
irine-man rood is; dèt werd door ons ge-
gd noch bedoeld; we spraken over de
iding der bonden!) moeten wij deze reeks
th eens afsluiten. Anders zou men va.n
t g o e d e (nu ja, dat is maar een spreek-
lord) te veel krijgen.
Daarom ditmaal slechts enkele korte op-
•rkingen over een drietal punten; al wa
il, tot juist begrip, drie artikelen beter.
\Vat wordt en werd er gedaan tegen de
wording onzer marine, tegen het roode
raar?
je regeering neemt maatrege-
n. De zuivering is begonnen. De roodo
rloed wordt geweerd. Doch feitelijk is dit
chts werk aan de buitenkant. Dat kan de
[eering niet helpen; die moet haar plicht
■n; doch wij moeten er rekening mee hou-
a. De stille, geheime actie gaat door; nu,
lijk vroeger.
la de geschiedenis der roode bonden vindt
;n deze merkwaardige datum: 3 Sept
17: Michels treedt o p e n 1 ij k als redac-
ir van Het Anker op.
l\'e hebben het woordje o p e n 1 ij k onder-
aept. Dat spreekt boekdeelen en folianten!
k voor het heden.
ft'elnu: het is de plicht der Regeering het
isoneel der Marine de verklaring van
uw te laten teekenen; maar het geeft te
iken, dat b.v. te Hellevoetsluis
Ie leden der roode organisatie zulks zon
eenig protest doen. Er is ook een rood
neenteraadslid bij.
Ichter, nu doet zich hier een vreemd ver-
ijnsel voor. De Rijkswerf te Hellevoet-
is wordt opgeheven. Een gedeelte van het
soneel wordt ontslagen; een ander ge-i
deelte overgeplaatst naar den Helder. Eén
der eersten, die het voorrecht heeft, overge
plaatst te worden, is een sociaal-demo
craat Andere leden der S.D.A.P., die reeds
aanzegging voor ontslag hadden, blijven,
tengevolge der gevoerde actie, in functie.
YVe zeggen er thans niet meer van dan dit:
als onze inlichtingen juist zijn, komt er zóó
van de zuivering niet veel terecht
Met alle waardeering voor het krachtig
optreden der overheid venvachten wij dan
ook veel meer van
de innerlijke verandering.
Het is niet zoo, dat alle marinemenschen
en alle aangeslotenen bij de in wezen en
leiding roode bonden onbetrouwbaar waren
of zijn. Volstrekt niet. Velen meenden op
recht, dat het lidmaatschap geen gevaar op
leverde voor het beginsel.
Tot op zekere hoogte niet zonder reden,
in theorie kan men beter het lidmaatschap
van een „neutrale" organisatie van militai
ren verdedigen, dan van een gewone vak-
vereeniging.
Immers, de eerste is gebonden.
Terécht merkte minister Bijleveld inder
tijd op: De Regeering heeft er geen enkel
bezwaar tegen, dat militairen zich organi-
seeren om hun belangen te bepleiten; de
Regeering is tot overleg steeds bereid, be
halve over de gezagskwestie.
Dat is het juiste anti-rev. standpunt; heel
wat verstandiger ook, dan van een vroeger
minister, die een verzoekschrift ongeopend
terug zond. Zoo'n houding doet veel kwaad.
Wanneer nu vaststaat, dat de gezagskwes
tie nooit in het debat betrokken mag wor
den, omdat hier elke weifeling noodlottig
kan zijn; dan schijnt een „neutrale" organi
satie bij de marine niet onmogelijk. De weg,
waarlangs men gaan moet, is dan immers
voorgeschreven.
Maar, roode leiders en zij waren steeds
in de meerderheid zoeken rood spoor;
hetzij openlijk of bedekt. Zij vonden wel
eens tegenstand. Van syndicalistische zijde
b.v. in Brandsteder; van laat ons zeggen
liberale kant in P. D. Beversluis, die in
1927 voorzitter werd van den Bond van Ma
rine-onderofficieren.
De roode pers vervolgt thans dezen man
met schimp en hoon en de roode vakbladen
wauwelen het plichtsgetrouw na; maar iets
zakelijks hebben ze niet tegen hem kunnen
inbrengen. Het 'eenige is, dat hij wel eens
wat gauw met zijn mond was, en dat bracht
hem vaak in narigheid. De roode leiders in
het Cambo hadden echter een kwaje aan
hem.
De heer Beversluis toch kwam krachtig
tegen
m de afbraak der Marine
op. Een inzender in het orgaan vermaakte
zich er over, dat het materieel der marine
al slechter werd. Zijn baantje stond hem
wel aan; maar hij had schik in de aftand-
sche schepen. Hiertegen keerde Beversluis
zich met een scherp artikel, waarin deze
woorden stonden: „Geef den stervenden
leeuw geen schop".
De redactie van het orgaan schreef onder
dit protest een hatelijk onderschrift Hoe
kon Piet zoo achterlijk zijn?
Hier bleek nu eens uit, aldus werd tegen
Beversluis betoogd, welke richting hij uit
wilde. En, als we ons niet vergissen, dan Is
dit stuk en dit onderschrift de grond gewor
den van het bekende conflict in den Bond
van onderofficieren: de strijd tusschen de
roode invloeden en de goedgezinde elemen
ten, die de normale weg wilden bewan
delen.
De heer Beversluis heeft veel voor de ma
rinemenschen gedaan. Reeds voor 1919 was
hij lid van het hoofdbestuur en toen hij we
gens vertrek naar Indië bedanken moest,
schreef de secretaris in het jaarverslag, dat
hij moeilijk te vervangen was. Hij wees op
de voorbereiding der gezinsverpleging en
vooral op het Marine-Sanatoriumfonds.
Maar Beversluis werd weggereferendumd.
Wij releveeren dit even, nu de roode pers
een lastercampagne tegen deze man geopend
heeft: veel soesah en lawaai, doch zonder
inhoud; want hieruit blijkt, dat ook in de
moderne bonden menschen waren, die het
goede voor de marine èn voor de manschap
pen zochten; maar hi de geordende weg.
Echter, beginselvaste menschen konden
op de duur geen vrede hebben. En reeds in
Maart 1905 werden pogingen aangewend om
te komen tot oprichting van
een christelijke bond
van marinepersoneel: Boekhof deed liet
hier, de Bruin in Indië. Maar o, hoe ver
draagzaam bleken toen de sociaal-democra
ten weer. De pogingen werden door Verste
gen in Het Anker met opzet en hoon
overladen. En gerust kan men zeggen, dat
er meer moed voor noodig was om te mid
den der roode agitators positie te kiezen
voor een christelijke organisatie, dan om in
oorlogstijd den vijand tegemoet te varen.
En alleen, wie rustig op zijn stoel zit kan
een scherp oordeel vellen over het feit, dat
pas op 22 Februari 1921 de „Bond van Chris
telijk Marine-Personeel beneden de rang van
officier" werd opgericht; terwijl naast deze
opgroeide de R.K. bond St. Christophorus:
zijn orgaan begint binnenkort de vijftiende
jaargang.
Sterk in ledental zijn deze honden nog
niet, doch zij vormen een waardevol tegen
wicht tegen de roode organisaties.
Terecht schrijft het jongste nummer van
het R.K. Marineweekblad:
Het Chr. Tehuis voor Militairen, Kanaalweg
106, Den Helder, waar eiken avond velen van
alle inrichtingen en schepen der Marine en
Landmacht een gezellige, huiselijke omgeving
vinden en waar hun stoffelijke- en geestelijke
belangen zoo veel mogelijk behartigd worden.
te beschuldigen.
Maar nu Is het ten slotte spaak geloopen.
De overheid heeft nu ingegrepen en
daarmede te kennen gegeven dat het met
de roode vakvereenigingstactiek maar
eens finaal uit moet wezen.
Door deze gebeurtenissen is de houding
van Christophorus geheel in 't gelijk ge
steld.
Allicht zal de actie van R.K en Chr. Bond
thans wat meer waardeering yinden. Want
het is niet M, dat „pastoor en dominé zich
het vuur uit de sloffen loopen" voor deze
organisaties. Ten minste zeker niet „pas
toor en dominé", die als aalmoezenier en
vlootpredikant in den Helder werkzaam zijn.
Want deze hebben waarlijk de handen wel
vol aan de geestelijke arbeid, welke ambte
lijk op hen rust.
Laten wij het woord aan Ds. Vaandra
ger zelf geven. Deze verweert zich in het
laatste nummer van Ons Baken, het or
gaan van de Chr. Bond, tegen het verwijt,
dat men hem leider heeft genoemd. Dat
ben ik niet; zegt hij. „Ik ben geestelijk ad
viseur; ik schrijf veel te weinig wel
Neem dan voor 't naar bed gaan,
eens zoo'n "AKKERTJE" en slaap
heerlijk rustig en fijn door die (AfaTei»]
Volff«n» ff O' *on Apolh.k.r Oumonf
eens een stichtelijk stukje in Ons Baken,
doch de redactie gaat verder geheel buiten
mij om.
Dat spreekt ook vanzelf. Want:
Ik ben in de eerste plaats vlootpredi
kant, dus geestelijk verzorger, voor het
nieLRoomsch-Katholieke gedeelte der ge-
heele Marine. En nu gevoelt ieder, dat
wanneer ik leider ben van de een of an
dere groep, degenen, die niet tot die groep
behooren, buiten mijn werk worden ge
steld. En hiertegen maak ik bezwaar.
Evenmin als Ik bij mijn werk als vloot
predikant de vraag stel of iemand tot een
bepaalde kerk behoort, evenmin wil ik
invloed toekennen aan de vraag of en
hoe iemand georganiseerd is. Ik weet dat
gewoonlijk niet eens. Hiermee spreek ik
natuurlijk niet uit, dat het organisatie
vraagstuk totaal onverschillig is, maar
dat dit bij mijn werk als vlootpredikant
geen woord meespreekt, noch ooit mee
gesproken heeft,
Hoe gaarne zouden wij over den arbeid
van Ds. Vaandrager iets meer willen schrij
ven, want het was ons een genot eenige
eenige uren met hem te spreken over zijn
mooie taak, welke hij met zooveel toewijding
vervult
Het is beter, dat wij het in dit verband
niet doen. Het is, zooals hij zelf schrijft,
hem niet onverschillig, hoe de menschen
zich organiseeren; maar zijn geestelijke ar
beid ligt op ander terrein.
Wij willen er thans alleen dit van zeggen:
ouders, als gij u ongerust maakt over het
geestelijk welzijn van uw kind, wendt u
gerust tot Ds. J. H. Vaandrager; hij zal doen,
wat mogelijk is.
En dan voegen wij er nog aan toe: wek
uw zoon op, om geregeld het Chr. Tehuis
voor Militairen te bezoeken. Wij hebben
daar een avond doorgebracht; wij zagen hoe
de huisvader, de heer M. van Oostende en
zijn echtgenoote meeleven met de jonge
menschen, die als Christenen het vaak
zoo moeilijk aan boord hebben en wij wa
ren dankbaar gestemd.
Het verheugde ons, dat onze lezer»
tengevolge van de oproep onlangs gedaan
het Tehuis,, dat het financieel moeilijk heeft
royaal hebben gesteund. Wij dringen op nog
meer steun aan. Het adres ls Den Helder,
Kan aal weg 106. Dit geld is goed besteed.
Tegenover de roode invloed staan niet al-
ROFFELRIJMEN
Korte Knipsels
Rotterdam in angst en spanning
Een echt wolfje is ontsnapt;
Achttien maanden voor den gauwdief^
Die bij Philips heeft gegapt;
Finsche kippenfokkers hebben
Botweg Duitschland geboycot;
Haarlem treft de propaganda
Met een plak- en kalkverbod;
Arnhem: drieling in een koestal,
Ma en babytjes gezond;
Voor een Nationaal Natuurpark
Koopt het Rijk van Kröller grond;
Duitschland laat zijn schippers vóór
lgaant
Helpt z? aan vrachten en crediet;
Voor een knappend versch cadetje
Krijg je de Regeering niet;
Twintig invallen in Heerlen
Bij verdachte C. P. H.'s;
Bij de ,JMorgenrot"-vertooning
Knokken, stinkbommen, geraas;
Herpen: bij gebrek aan hulp is
Hier een woonhuis afgebrand;
Jaarbeursslot: Verschuur en Theunis
Praten etend voor hun land;
In Amerika weer bier en
Slappe alcoholica;
Een nieuw boekje: onze ,JZeveri'
In nieuw licht vanAlbarda; 4
Zwolle: school, bad, slachthuis, klooster
Groote bouwbedrijvigheid;
Straks wordt goud van de Lutine
Bij Terschelling bloot geleid;
Zwem- en zonnebad te Bergert
Op het landgoed Karperton;
Friesland, Heerenveen: hoog water
Seint De Bilt om wind en zon
Spoorboek ,JZomer 'S3" .*v
Komt in 't eind van Juni uit;
Dringend wordt de noodklok voor de
Crisis-Comité's geluid;
Komt een Aardappelcentrale
Straks den boer tot steun tot stand?
Dit zijn maar een paar berichtjes J
Uit één avondlijke krant.
(Nadruk verboden.)] LEO LENS
leen rechtstreeks het optreden der overheid
en de actie der Christelijke bonden; maar
ook, zij het indirect, de arbeid voor het ge.es->
telijk heil der manschappen en de vrienden
Iijke, Christelijke sfeer van het mooie Tehuis.
VII stond in ons nr. van 23 Maart j.L
Marine-hospitaal en Ziekenhuis te Den Helder.
Ofschoon niet hehoorend lot eenige politieke partij, heeft het legioen der.
werkloozen in Engeland, gesticht door Georg Hickling, den fascisten-
groet, als decoratieve gestie van het oude Rome, ingesteld.
Er is in het verleden dikwijls smalend
gesproken en geschreven over de R.K.
Ver. van Marinepersoneel door de leiding
der Moderne Marinebonden. Christopho
rus immers verzette zich tegen de roode
vakvercenigingstaktiek en dat alleen was
reeds aanleiding genoeg om de katholieke
organisaties van allerlei domperstactiek
Mac Donald vertrekt van het Parijsche vliegveld
Le Bourget, voor de terugreis naar Londen.
M. Jesse Isidor
Straus, president
der firma Macy
en Co. te New-
York, benoemd tot
Amerikaansch ge
zant te Parijs.
Het verongelukte Pander-vliegtuig bij
pier 8 van de Waalhaven ie Rotterdam,
