EERSTE KAMER
TWEEDE KAMER
Radio Nieuws.
JIM, DE ZOON VAN BOBBY
VRIJDAG 3 MAART 1933
DERDE BLAD PAG. 9
BINNENLANDSCHE ZAKEN
Geen verdere loonsverlaging in de
bouwbedrijven
OVERZICHT
Vergadering van 2 Maart 1933
De Kamer was gekomen aan de begroo-
l!ng van Binnenlandsche Zaken. Wanneer we
eeggcn, dat daaraan de geheele dag is zoek
gemaakt, zeggen we niet te veel: het schijnt
voor sommige senatoren uiterst moeilijk om
er rekening mee te houden, dat zij geen
.Tweede Kamertje behoeven te spelen.
Voor een beschouwing leent deze lange
taaie dag zich niet, zoodat we maar ineens
vaji wal steken met ons
VERSLAG
De heer VISSER (r.k.) beaprak de z.l. onpret
tige verhouding tusschen de Maatsch. tot bo-
■vordcring der Geneeskunst en de Federatie van
Ziekenfondsen. Krachtig Ingrijpen werd wensclie
lilk genoemd opdat ook de door de arbeiders
r.elf opgerichte fondsen werden erkend door do
Jlaatschappi)
De besnoeiing der subsidies voor vacantleko-
lonies en t.b.c.-bestrüdine maakte het don heer
Visser moeilijk om voor de begrooting te stem
men. Do opmerking werd hieraan toegevoegd,
dat da op deze subsidies bezuinigde
Ingsuitgaven.
eer TER HAAR (c.h.) wees op het ge-
aan goedkoope arbeiderswoningen. Bli uit
breidingsplannen dient rekening gehouden te
worden met deze omstandigheid. Wanneer nu
straten noodlg zün breeder dan voor woning
bouw noodlg is. dan dienen die grooterc kosten
niet op den bouw to drukken, maar moeten dio
brek f
uitmaken van de totale
.^....ersfondsen bekostigd worden.
Aan den -anderen kant moet ondoelmatige
overheidsbemoeiing voorkomen worden, omdat
«vnorrtouPT-mlnderlng daardoor ontstaat. Het
dat gemeentebesturen groots wllle-
q der bebou-
n noodlgen tn-
welstandsbepa-
L-t willekeurig
v/ordt toegepast .om. door een beroepsinstantie
te scheppen.
Uitvoerig besprak de heer HERMANS (e.d.)
het beruchte conflict tusschen den burgemeester
van Heesch en zün gemeenteraad. Do raad vroeg
d»n burgemeester te ontslaan; hü wil hem ov.
ïirig in
tegen el
ucp. Staten «,«"-•**
n den burgemeester ook
Zulke
eigen musici het brood i
Het is meer dan erg. dat
houders maar steeds in het buitenland strükjes
Ten slotte werd voor het stempelen der werk-
toozen meer vrüheid gevraagd. Het bezwaar
gold vooral de stempelverplichtlng voor de deel
nemers aan de soclallstlscha demonstratie tegen
de Regeering op 8 Nov. j.l. Toen is vastgehou
den aan stempelen ln de woonplaats, terwfcl ln
gevallen wel eens dispensatie is ver
leend.
da j
dor gemeenten. Z.i. brengen de crisisuitgaven
Waarbtl van spilzucht geen aprake is de ge
meenten In moellükheden. Het RUk behoort
deze uitgaven voor zün rekening te
Geklaagd werd over vernieling v_
Pc hoon bü werkverschaffingen. Belangstelling
cn steun werd gevraagd voor het werk der Ar
beiders Jeugdcentrale. Ook voor inwonende
■werklooze gezinsleden werd eenlge steun ge-
heer Polak betreurde de besnoeiing
der subsidie» voor tJb.c.-bestrüdlng.
Na de pauze was het woord aan mevr. FOT-
HUIS-SMIT (s.d.). die steun vroeg, opdat de
vrouwen in de veenkolonies nir-
behoeven te gaan werken, waar
kleine kinderen moeten meenem
De heer JANSSEN (r.k.) beplt— - - -
hohooftlgc Nederlanders, die ln Nederland to-
rugkeoren uit het buitenland. Deze steun dient
bü het rük te blüven en niet voor rekening
van willekeurige gemeenten te komen.
De heer DROOGLEEVER FORTUYN (11b.)
betoogde, dat - ----- f
altüd
armlastige pei
sprakelük voor verpleging
sonen, die zloh in die ge:
het oogenblik, dat die verpleging noodzakelük
wordt. Door het groote aantal verkeersonge
vallen ts deze toestand onhoudbaar geworden.
De heer NIVARD (r.k.) sloot zich aan bil
den heer Janssen, wat betreft de
Nederlanders.
het buitenland
ïlastige
komen.
j buitenlandsche arbeidskrachten betreft
is hü het eens met den heer Hermans. Voorts
word gepleit voor meer steun aan de werkloo
zenkafsem Bestreden werd. dat alle büzonder
lieden omtrent de ontwikkeling van werkloo.
tement worden beslii
herweging word gegeven
n genomen worden, overleg
.ntactcommlssle, die
■rtegenwoordlgers
yard deai heer H<
De heer FOCK (lilb.)
hü gezegd heeft bü de -
tingen, nl., dat
HSL w de politieke
overtuiging van de raadsmeerderheid.
Onder indlsche gepensionneerden zün
geschikte personen te vinden. Dit moedigt
flinke personen aan, naar Indië te gaan.
De heer v. SASSE v. IJSSELT (r.k.) k
op tegen de wüze. waarop de heer Her
sprak over den burgemeester
schildering nog slechter worden. Bovend
do betrokkene alu politiedienaar eervol
slagen. Hü schünt benoemd
veiligheid
np *ün.
ln Heesch veel te wenschen overliet
burgemeester is in het dorp voortdurend
geplaagd door den Raad en de burgemeester
niet altüd tactisch opgetreden daartegen.
De heer v. d. HOEVEN (c.h.) vond het n
oiz als de autonomie der gemeenten wat woi
beperkt. In de laatste 25 jaren hebben
meeste gemeenten zich schuldig gemaakt a
vf-rgaande spilzucht en bemoeizucht. HU hl
innerde aan den zeer royalen scholenbouw, a
de groote parken, die zün aangelegd, den roj
Jen straataarüeg. alle nuttige dingeni
men zo maar betalen kan. Rotterdam heeft
voor eigen rekening vele havenwerken aange
legd, maar zich niet gerealiseerd, dat de lün
nie't altüd stügen kan. Dergelüke risico's
iirgcmcesters veel te lichtvaardig herbenoemd
orden. In Gelderland zün tal van burgemees-
srs. die hun gemeente niet behoorlük weten
a lelden. Het persoonlü'k belang van don be-
rokkene mag niet den doorslag geven. Men
erw&cht. dat een burgemeester het gezag
andhaaft. Daal men dan beginnen, een ge-
agsdrager t* zenden.
De heer DE BRUYN (r.k.) verheugde zich
r over, dat de minister niet verder zal aan-
ringen op verlaging der loonen ln de bouw-
al is dat
de Slaat zich zoo weinig mogelük bemoeit met
de gomeentelüke huishouding. Maar in dezen
komen vele begrippen tot v
gd daarmede het algemeen belang te dienen.
Wat de bultenlandsche arbeidskrachten be
treft, dat vraagstuk is niet nieuw. Omtrent de
ïusici Is een commissie samengeteld. 't Wer-
poort noodlg he>bben. Er bestaat kans. dat l
worden, eon voor gemeenten billijke regeling
uitzonderingsgeval-
en dat sinds 1918 de subsidies dienaangaande
zeer omhoog gegaan zün.
Er wordt nog altüd onderhandeld tusschen
de Ned. Mü- voor Geneeskunst en de Federatie
van Ziekenfondsen. Hartgrondig hoopt de mi
nister, dat de vrede zal woren gesticht.
Mevr. Pothuis-Smit werd er op gewezen, dat
de zorg der volksgezondheid eerst gedurende
10 maanden onder 's ministers departement
ressorteert. HU ziet geen kans geld uit te
trekken voor zorg voor vrouwen en kinderen
ln de Veenkoloniën. Bü de bemoeiing van de
Regeering met uitbreidingsplannen, moet het
juiste midden worden gehouden.
Do mededeellng van den heer De Bruyn in
zake do loonen in de bouwbedrijven kon de
minister bevestigen. Op dit oogenbllk moet in
de contractloonen geen wijziging worden ge
bracht.
Wat ten slotte de burgemeestersbenoemin
gen betreft, sloot de minister zich aan bü den
heer v. Sasse v. IJsselt. Herbenoemingen heb
ben alleen plaats na nauwkeurige overweging.
Bü het doen van benoemingen moet nu een-
.1 gelet worden op de politieke samenstelling
-- -- nlet
INDISCHE BEGROOTING
AFGEHANDELD
SCHADEVERGOEDINGSKWESTIE
VAN 400.000
Vergadering van 2 Maart 1933
be-
Dinsda ui-dag werden de algemeene
schouwingen over de Indische begrooting
gesloten en nu reeds zijn alle hoofdstukken
afgedaan. Het wachten is nog op de eind
stemming, die op vanmiddag was bepaald.
Zoon snelle afhandeling is wel een uni
cum. Blijkbaar heeft de Kamer rekening ge
houden met haar eigenaardige positie op
dit oogenblik en ook met Je neiging om
zooveel mogelijk af te doen, eer ze voor
goed uiteengaat.
Het eenige punt, waarover wat breeder is
gesproken, is het onderwijs geweest. Daar
was reden voor. In den Volksraad was n.l.
de Onderwijsbegrooting verworpen. De diep-
oorzaak voor dit ongewone feit school
wel hierin ,dat de Volksraad geen vertrou
wen stelde in de voornemens der Regeering
op dit punt. Dat er bezuinigd moest worden,
begreep men, maar omtrent het „hoe" der
bezuiniging had men weinig fiducie in het-
de Regeeringsgemachtigde had ver
klaard en dat den indruk maakte als zou
worden bezuinigd naar een plan, dat wel
reeds bezweken was onder de algemeene
critiek, maar waarvan vermoed werd, dat
het heimelijk toch als richtsnoer bleef die
nen. Ook schijnen de persoonlijke eigenschap
van den bedoelden hoofdambtenaar niet
geheel onschuldig te zijrn geweest aan den
negatieven uitslag. In eenigszine geprikkelde
stemming stonden ten slotte Volksraad en
regeeringsgemachtigde tegenover elkaar.
Begrijnelijik was dus ,dat de Kaïmer aan
dit conflict meer dan gewone aandacht
schonk. Ook zij toonde zich niet geheel ge
rust, zoodat de heer Schouten het eerst en
anderen na hem aandrongen op instelling
een commissie, die met spoed zou ad-
viseeren oover de inrichting van het onder
wijs zoooals dit imet handhaving
noodigc bedrag aan bezuiniging zou kun
nen worden. Met name scheen ook te worden
gevreesd voor het lot. van het bijzonder on
derwijs, indien men in Indië zonder meer
zijn gang zou gaan.
De heer K. ter Laan had zoo'n haast, dat
hij reeds in eersten termijn met een twee
tal moties kwam wat natuurlijk geen
vliegenafvangerij wasl .waarin werd voor-
uiteeloopen op 's ministers antwoord en den
arbeid van een eventueel in te stellen com
missie.
De minister gaf gistermiddag een volko
men bevredigend antwoord, waarin volko
men aan de wenschen van den heer Schou
ten en anderen werd voldaan. Er zal met
met de begeerde opdracht worden overge
gaan. Een volledig succes dus.
Begrijpelijk was, dat nu de beide voor
barige moties met -groote meerderheid wer
den verworpen.
Snel werkte de Kamer zich daarna door de
verdere begrooting heen, om ten slotte haar
aandacht te wijden aan schadevergoedings
kwestie. De behandeling van dat wetsont
werp werd geschorst om het Indische gou
vernement gelegenheid te geven om met de
betrokken aannemersfirma in nader overleg
te treden over het bedrag der te verleenen
schadevergoeding.
'an de Kamer werd gebracht en die alles be
vatte wat de Regeering nog zou wenschen
te zien afgedaan.
Waar de Kamer den tijd vandaan zou moe
ten halen om aan dien wensch te voldoen, is
niet duidelijk, tenzij zij blijft doorvergaderen
zoo ongeveer tot het oogenblik ,dat de zit
ting definitief gesloten wordt .Het zal wel
nader blijken waarte zij nog bereid is. Dat
de Regeering voor 100 pCt haar verlangen
zal zien bevredigd .achten we echter niet
zeer waarschijnlijk
De interpellatie-Vliegen werd toegestaan.
VERSLAG
De Kamer begon met e
regeling van werkzaamheden.
De Voorzitter bracht d&arbü ter kennis van d
er een brief van de Regeering;, waarin ec
opsomming werd gegeven van de wetsontwer
welker afdoening h.f. urgent Is en die z
ne nog zag behandeld door de Kamei
bü waren een aantal nog ln te dienen wet
ontwerpen, o.a. die betreffende steun aan ver
verbod voor militaire ambtenaren
een soc.-dem. vereentelng te zün.
rlof werd verleend; de in
terpellatie zal worden gehouden na die van den
om lid van een
ie zal worden gehc
heer Albarda over de „Zev.
Het woord was daarna an
KOLONIËN. Deze vervolgde zl
ding van de algemeene
de afdeellng „Onderwüs"
beschouwingen
de Indische begrooting.
De MINISTER betoogde, dat de bezuiniging
deze klacht niet onge-
ondern'UsvrnaE'liik zal
missie zal echter onmogeliik blndende^Uspra-
ken kunnen doen, gelük de heer ter Laan ln
zün tweede motie scheen aan te nemen. De com
missi e. waarin deskundigen een plaats zullen
krügen, kan ook de beperking van do toelating
»T,T overwegingen betrek-
nder onderwijs zitting krb-
Of de begrooting voor 1934 den invloed
yan eventueele voorstellen der commissie zal
kunnen ondergaan, hangt voor een deel ook^van
de commissie af. Den gouverneur-generaal zal
worden geadviseerd tot spoedige instelling der
commissie over te gaan en eveneens om te zor
gen dat zooveel mogelük maatregelen wordei
voorkomen die zouden vooruiüoopen op de re
sultaten van den arbeid der commissie.
Het probleem van de administratieve schei,
ding van kerk en staat zal met kracht ter hand
worden genomen. De beschouwingen van dec
Boetzclaer over de zending op Ball zul
len worden meegedeeld aan den G. G
Replieken volgden.
De heer K. TER LAAN (s.d.) bleef
ning, dat er voor onderwüs altüd geld moet zün.
Den heer SCHOUTEN (a.r.) deed het genoegen,
dat de minister geen bezwaar heeft tegen instel
ling eener commissie, die te adviseeren heeft
over het onderwüssysteem en dat de minister
ook tegen meerdere vrüheid geen bezwaar heeft.
Aangenomen werd. dat ook de uitgaven
1933 door de commissie nog zullen kunner
den bekeken.
De motie-ter Laan die elke contingenteeringr
voor het M.U.L.O. afwijst, gaat veel te ver en
loopt vooruit op het werk der ln te stellen com-
De tweede motie instelling van een
missie was en la volkomen overbodig: de
missie komt Ze ls vorta onaanvaardbaar .omdat
ze toepassing van bezuinigingen bindt
voorafgaande uitspraak der commissie.
De heer FEBER (r.k.) was eveneens tevreden
op de door den heer Schouten reeds aangegeven
gronden. Ook hü zou tegen de moties stemmen.
Desgelüku de heer v. BOETZELAER (cJi.J.
De heer JOEKES (v.d.) verklaarde, dat hü niet
onveranderlijk:.
De moderne sigaar, die naar
den vorm, in smaak, aroma,
geur en kleur aan de hoog
ste eischen van den meest
verwenden rooker voldoet
is Karei I. Waardoor deze
geldt als de standaardkwa
liteit van Nederland.
Een standaard, zoowel naar
het uiterlijk, als naar de in
nerlijke waarde.
Onverschillig in welke klasse
Karei I zijn product aan de
rookers voorzet, hij hand
haaft steeds ten volle dien
eenmaal gekozen standaard.
Vorm, grootte en smaak
mogen door de prijsver
schillen uiteenloopen, de
kwaliteit van de 5, 6,
en 12 cents sigaren
onveranderlijk. Dat is
hoogste en de beste.
Moeite, zorg, noch kosten
worden gespaard om de
onovertroffen kwaliteiten
van het Karei I fabrikaat te
handhaven.
10
blijft
de
er is maar één
STANDAARDKWALITEIT VOOR NEDERLAND
De heer ketelaar (v.d.)
JB.U.
ter
Laan" (s.d.) handhaa'fde zün moties, die beide
verworpen werden: de eerste (M.U L-O.) met
37 tegen 21 stemmen (aoc -dem. en vri.iz.-dem.
en de heer de Visser); de tweede met 41 tegen
16 stemmen (see -dem. en do heer de Visser).
Het Onderwüsontwerp werd daarna aa n g e
houden, voortgezet willen ziei
De MINISTER ls met deze z.
zig; z-n bedoelingen heeft mei
t wetsontwerp werd z. h .s. goeds
rd met aanteekening dat soc.-dem. en cc
sten tegen waren Hetzelfde geschiedde r
erheid en Handel" en „Burg. Openbare W
ken".
Bü ..Gouvernementsbedrüven' vroeg de h
d. BILT (11b.) waarom nog geen concessie
•erleend voor de waterkrachtcentrale
;it met de oprichting
i Verkeersdeparte
heer CRAMER (s.d.)
kachtcentrale.
thans het eenlg mogelüke geacht wordt, dat tot
goed resultaat zal lelden. Aangedrongen is op
bespoediging der te voeren onderhandeling?
opdat ulterlük 1 Juli met den bouw van h.
krachtwerk kan worden begonnen.
U ..uoriog vericiaarae ae neer
varen te hebben tegen behandeling der be
ating. omdat de In lndië vastgestelde begroo
in verband met de bezuiniging ten dcele
Voor het vervoer zullen geen concessies wor
den verleend die het algemeen belang schaden.
le het wetsontwerp.
klaarde de heer JOl
ting in v.,
was Ingetrokken ook op aandrang van den
Volksraad en nader bü gouvernc-mentsbeslu
astgesteld Er behoort een suppletolre bogroc
ting te komen.
De heer v. BOETZELAER (c.h.) meende, da
de Kamer alleen te maken heeft met wat haa
Is voorgelegd: met wat ln Indië is goschie
heeft ze niet te maken.
De MINISTER was het met deze opvattin
eens. Er zün fouten gemaakt, maar het mees
practlschi
evenals over „Marine".
kwijtschelding van 400.000
aan de aannemersfirma Volker wegens hui
aan den lande toehehoorend baggermaterlt
De heer JOEKES (v.d.) herinnerde er a:
de Volksraad zich met groote meerderheid
deze schikking heeft verzet en daarom hadhtJ
bezwaar zonder meer het voorstel
Ook den heer CRAMER (s.d.) wi
nlep'ror°vPT£i.T (Mb., v„
redelüfce gronden aanwezig zün
stel. Het geldt een werk met abnormaal groote
rlsica's.
De MINISTER was van meening, dat de vraag
of het gouvernement niet beti
geren had kunnen ter hand
voorstel staat Practlsch la in aeze
eigenlük reedg afgedaan: het gaat nu om d
meele bevestiging. Weigering om daartoe
i hebben van
bulten
JOEKES (v.d.) merkte op. dat in
1929 de Volksraad d« overeenkomst me*
heeft geanuleerd:
slechts terloops gespro-
firma Volk.
ding der huur is
ken. Ook wü zün
Prof. v. d. BILT (11b.) bleef van gevoelen, dal
de schikking in goede trouwte gafift
post. die met deze zaak samenhing. Indertüd vai
de raming ls afgevoerd en dus werd prüsgege
ven ln den gedachtengang. dat de schuld aan d
firma Volker zou worden kwütgescholden.
De heer JOEKES meende, dat bü nader ovot
wegen ln Indië een oplossing zal kunnen wor
den gevonden en stelde een motie voor om 1
Indië nader in overleg te treden met do firm
Volker en do beraadslaging over het ontwerp
t< sluiten
De heer v. BOETZELAER (c.h.) voelde wel
r.) wilde dan llev.
De heer SCHOUTEN (i
het wetsontwerp verwerpei
nen, dat de Kamer de f 400.000 r
digiï acht, maar tegen een lagere schadevergc
ding geen bezwaar heeft.
De heer FEBER (r.k.) aohtte de motie wel
aanbevelenswaardig.
De stemming over de motle-Joekes werd
gehouden tot heden.
luizen (296.1 M.) K.R.O 8.00 Morgenconcert.
10.00 Gramofoon. 12-15 Lunchconcert.
2.30 Kinderuurtje. 5.00 MondHcoordeon-
Septet. 5.25 Het Orkest. 5.50 Het Mond-
accordeon-Septet 6.00 Orkest. 6.40 Ork>
7.10 Kath. Radio
KKO-bovs- 8.30 V:
Ditis. 8.35 KRO-boys.
el. 9.30 KRO-bo s. 10.00
il ver sum (1875 M.) V.A.R.A. 8.01 Gramo
foon 10.15 Voor de arbeiders in de Conti-
nubedrüven. 12 01 Klein orkest. 2.15
Gramofoon. 2.50 De Notenkrakers. 4.80
Onthouders Radio comité. 4.45 Muziek-in-
strumentenrevue. 6.00 Volksliederen. 6.30
-OverUselsch halfuurtje. 8.20 De Dorpabur-
Gvamofoon. 8.20 Om
volg concert. 10.20 Berichten en Gramo
foon. 10.50 Concert.
(Fransch) (509 3 M.) 12.20 Concert. 1.80
Concert. 5.20 Radio Symphonieorkest.
6.35 Gramofoon. 6.50 Tschaikowsky^cc
8.20 Radio S mphonie-
9 20 Wagner-
10.30 Gramofoi
(1554.4 m.) 12.20 Orgel. 1.20
lek van Roger Qullter.
sterhausen (1634.9 M.) 6.50
:ert. 1.20 Gramofoon 8.50
5.20 Piano. 6,20 Flenzburger
,reen. 9.45 Uit New-York! Hoor
de Parade s*n de Feestelijkheden
held van de plechtige
mklln Roosevelt.
.angenberg (472 4 M.) 6-25 Gramofoon.
9.35 Mensch und Welt. 11.20 Concert.
12.20 Concert. 1.55 Gramofoon. 4.20 Con
cert Schubert-verecn. 8.40 Concert.
.onden Nat (261.8 M.) 5.35 BBC-orke«t.
7.05 Zangrecital. 10.00 Muziek.
.onden Reg. (355.9 M.) 12.20 Orgel. 8.10
Coventry Hippodrome-orkest. 3 50 Concert.
6 50 Concert 7.20 Kwintet. 8.20 Concert
REDE PRESIDENT ROOSEVELT.
De K.R.O. deelt mede dat de rede van
president Roosevelt op a.s. Zaterdag uitge
zonden zal worden van 17.50 tot 18 35 uur.
GEDENKPENNING PRINS
WILLEM I
Door de regeering is besloten, dat ter ge
legenheid van de herdenking van het ge
boortejaar van Prins Willem I een gedenk
penning zal worden uitgegeven. Deze re-
geeringspeiining, die naar het ontwerp van
d eniheer L. O. Wenckebach wordt vervaar
digd, is in bewerking en wardt binnenkort
uitgegeven. Zoowel vervaardiging als uit
gifte geschieden door Rijksmunt Zeer spoe
dig zullen bijzonderheden omtrent wijze van
uitvoering en verkrijgbaarstelling worden be
kend gemaakt.
Door G. Th. ROTMAN
Jim er vandoor! Hij pakt nog gauw
Het op den grond gevallen touw
Waarmee de molenaar zoo pas
Nog aan den wiek gebonden was.
De molenaar lost, paars van nijd
En bevend van kwaadaardigheid
Een tweede schot, marr schiet daarbij
Zijn appelvoorraad tot gelei.
30. Vol moed begeeft Jim zich op 't pad,
En komt al spoedig in de stad;
Om niet te veel in 't zicht te raken
Kiest hij zijn weg over de daken.
Ha, kijk! Een kleedingmacazijn!
Matrozenpakjes, chic en fijn.
Staan op de stoep! Jim denkt: „Komaan,
Zoo'n pakje zal me keurig staan!"
Wordt Maandag vervolgd
FEUILLETON
„Alles of Niets!"
Twee Hollanders in de wildernis
van Mandsjoerije
Door J. A. VISSCHER
„Wat is er aan de hand?" had de dokter-
gevraagd, aan een van zijn trouwe be
dienden.
Eerst had deze niets wilOten zeggen, doch
eindelijk liet hij los en deelde mede, dat de
Russen de Hcengoezen beschuldigden een
plan te hebben beraamd, om met de Japan
ners een inval te doen op Russisch gebied
en dat de Kozakken nu van den winter ge
bruik hadden gemaakt, om over de bevroren
iAmoer tc trekken niet hun kanonnen om
het kamp aan te vallen.
„Bereid u er op voor", zoo vertelde hij hen
„dat men u beiden spoedig naar een veilige
plaats zal brengen, want, eerlijk gezegd,
zijn er somimigen die meenen, dat gij op een
of andere wijze den Russen van inlichtingen
hebt gediend".
„Wij", vroeg de stuurman verbaasd. ..En
wij hebben hier nu al zoolang opgesloten
gezeten!"
„De chefs gelooven er niets van en de
meesten onder ons zijn u goed gezind, doch
er is hier in het kamp een man, die u haat.
Ge kent hem evengoed als ik. Vroeger was
hij ook een van onze chefs, doch men heeft
hem niet weer herkozen en hij wijt zijn
ongeluk aan u".
„Is dat die zakkenroller, die mij in Dalny
mijn horloge heeft ontfutseld en die later
zoo 'n beleefde begeleider was?" vroeg de
stuurman.
„Juist!" was het antwoord. „En die man
grijpt de gelegenheid aan, om wraak te
nemen. Hij heeft vertedd met zekerheid te
weten, dat door uw regeering aan de Rus
sische bezetting verzocht is geworden u te
bevrijden en dat er een geheime verstand
houding tusschen u en onze vijanden
bestaat."
„Wat een onzin!" riep de dokter uit.
„Onzin is lief!" hernam de bediende,
„maar toch moet u voorzichtig ^jjn. En dat
wij u goed gezind zijn, zal ik u ook bewijzen.
Ginds in die kast zult gij wapenen en am
munitie vinden. En verder, wij waken voor
u, doch zelf moet ge ook wakker zijn."
Aangenaam waren deze tijdingen niet,
want de onrust in het kamp had zich nu ook
aan de beide Hollanders medegedeeld, die
niets konden doen dan de dingen maar
afwachten.
In spanning gingen de dagen voorbij, tot
dat er eindelijk wat gebeurde.
Twee chefs dienden zich aan om hen te
spreken. Ze waren beleefd als altijd, doch
eenige terughc ding was duidelijk merk-
Ze bogen en deelden hen toen mede, dat
er omstandigheden waren, die hen noodzaak
ten tijdelijk een ander verblijf te zoeken
voor hun gevangenen, en verzochten zich
gereed te maken en terstond mede te gaan.
Er bleef niets anders over dan te gehoor
zamen. Zij kleedden zich in hua di%ke pel
zen en hadden niet vergeten de geladen
revolvers in hun diepe zakken te steken.
Buiten vonden zij een tiental gewapende
mannen, die hen voorgingen over de be
sneeuwde wegen, langs ravijnen en door
dicht kreupelhout, eenige uren ver, totdat
men hen een kleine houten woning aanwees
waar zij binnentraden. De begeleiders ver
ontschuldigden zich dat het er zoo ongerie
felijk uitzag, doch zij konden hen niets
anders bieden. Het was eigenlijk niet veel
meer dan een hok met een paai' kleine
ramen en verschilde veel van het betrekke
lijk comfortabele verblijf, waar zij tot nog
toe vertoefden.
Vlak daarbij was er nog een schuur, waar
de anderen hun intrek namen. Aan levens
middelen was er geen gebrek, doch de koude
was er ondragelijk en dit veranderde pas
een weinig, toen men een klein vuur had
aangelegd midden in het vertrek doch toen
was de rook zoo verschrikkelijk, dat men
zelf niet wist of die koude niet verkieselijker
De dag was zoo kort dat men de zon nau
welijks te zien kreeg en het waren misschien
wel de beste uren als het nacht werd, men
onder de warme berenhuiden kon kruipen
en de tijc in vergetelheid voorbij gjng.
liet was midden in den nacht. Nog lag
Jaar het vuur te smeulen en telkens laaide
er et-n klein vlammetje op, dat rood wap
perde en een lichtschijnsel deed spelen langs
de houten wanden. Op de groote rustbanken
lagen de twee Hollanders in diepe rust,
toen geheimzinnig de deur openging en een
zwarte schaduw spookachtig naar binnen
gl«-«rd, zich begaf naar het bed waar de
stuurman lag te slapen, die zijn zware pels
jas had gehangen over het voeteneinde.
Daar zocht de geheimzinnige bezoeker iets
dat hij Cjtdelijk scheen gevonden te hebben.
Hij hief het op in de handen, terwijl juist
weer een vlammetje wat licht verschafte.
Het blonk als goud. Het was een horloge
aan een gouden ketting.
Maar op dat zelfde oogenblik ontwaakte
de stuurman. Veel kan hij niet onder
scheiden, doch genoeg om te zien, dat er
onraad dreigde.
„Dokter, word wakker!" riep hij, greep
zijn revolver die naast hern lag, sprong over
eind en stortte zich op den indringer, ge
holpen door zijn vriend, den dokter. De aan
gevallene verweerde zich geweldig, doch
door de plotselinge aanval was hij tegen de
openstaande deur gevallen, die met een
smak toeviel.
Nu werd het een worsteling zonder doel,
daar men geen licht kon maken en waar het
op uit zou loopen kon niemand zeggen. Maar
de gewapende mannen in de schuur hadden
het rumoer gehoord en kwamen aanstormen
Een had er een fakkel aangestoken. De deur
werd open geworpen.
Wild schreeuwden de stommen door
elkaar.
De Hollanders verstonden hun taal niet.
De indringer schreeuwde boven alles uit en
scheen veel indruk te maken met zijn woor
den. De gewapende mannen luisterden naar
hem en schenen zich te beraden wat nu te
doen stond.
Eindelijk nevui hun hoofdman stilte. Hij
was de eenige cie wat Engelsch verstond.
Hij gebood zijn mannen te wachten en trad
met een fakkel naar binnen.
„Wat is er gebeurd?" vroeg hij.
De Hollanders deden hun verhaal, toen de
indringer naderbij kwam, hevig gesticulee-
rend en steeds wijzend op het bed van den
stuurman en op diens pelsjas.
Nu zagen de vrienden wie hun vijand
was. Dezelfde Hoengoes voor wie men hen
zoo had gewaarschuwd. Misschien ook de
eenige in het kamp, die hen haatte cn die
hun een bittere wraak had gezworen.
„Wat moet die kerel mét mijn jas?" vroeg
de stuurman en wees op diens pelsjas.
„Zoekt, zoekt!" schreewde de indringer en
greep de jas, zocht in de zakken en haalde
er met een grijnslach een stuk papier uit,
dat hij den anderen toonde.
De stuurman begreep er niets van, maar
de aanvoerder van de troep zag ontsteld
naar den brief. Hij was geschreven in het
Russisch.
„Als het waar is, wat daar in staat man
nen", zoo richtte hij zich tot zijn groep, „dan
zijn deze twee vreemdelingen gevaarlijke
verraders, die de dood hebben verdiend".
„Dat is geen brief van mij!" riep de stuur
man. „Die gemeene kerel moet hom zelf er
in hebben gestopt".
„Dat zullen wij nagaan!" was het koele
antwoord.
„Wat staat er in?" vroegen enkelen.
En bij het wapperen van de flambouwen
las de ander don brief, gericht aan den
commandant der Kozakken, dat zij beiden
waren weggevoerd naar deze eenzame plaats
dat Z'J slechts van een tiental Hcengoezen
vergezeld waren en dat zij na hun bevrij
ding bereid waren om te dienen als gidsei
naar het gouddelverskamp.
Een kreet van verontwaardiging ging op j
onder de mannen, terwijl de valsche aan-J
klager grijnslachte. Er waren er die oogen-
blikkelijk de vreemdelingen wilden neer
schieten en de trekker van hun revolvers
reeds hadden gespannen.
De Hollanders betoogden hun onschuld en
er waren er onder de anderen vcrscheide-
nen, die hen geloofden.
„Het is belachelijk" betoogde de dokter.
„Wij kennen niet eens Russisch".
Dit bracht den commandant in de war en
do meeste van zijn mannen hadden al hun
meening klaar.
„Een gemeene streek van To Kwa Li",
riep er een.
„Men kan het handschrift van de Hollan
ders toch met den brief vergelijken!" opper
de een ander.
Het was een geredetwist zonder einde,
totdat tenslotte de aanvoerder zijn orders
gaf. Onmiddellijk moest de aanklager met
twee mannen worden weggezonden naar de
chefs in het kamp om daar do verdere be
velen te gaan halen.
Juist wilden deze zich op weg begeven,
toen er in de omtrek een geweldig rumoer
ontstond.
Er knalden karabijnen. Er was een ruw
gegil van getroffenen. Steeds kwam het
..De Russen!" schreeuwde de aanvoerder
van de mannen, die de Hollanders be
waakten. „Bindt de vreemdelingen en sluit
ze in hun vertrek".
i Wordt vervolgd)
